« انسان در عصر جدید، تنهاست. گرچه شاید این جمله‌‌ای کلیشه‌‌ای به نظر آید، زیرا مفهومی که از تنهایی اراده می‌‌شود و یا مفهومی که از دوران مدرن مد نظر است، می‌تواند خود محل مناقشه باشد، اما تنهاتر شدن انسان در عصر مدرنیته و دیواری که او با دست خود بالا می‌‌برد تا آنچه آزادی خود می‌‌داند را از سایرین محفوظ کند، حقیقتی غیر قابل انکار است. انسان تنها (و یاد انسانی که خودخواسته، تن به تنهایی و انزوا می‌‌دهد) دستمایۀ اصلی بسیاری از رمان‌های استر است. شخصیت‌های استری، عموماً جدا افتاده از جامعه، خانواده و حتی از خود هستند. اما این جداماندگی، لزوماً امری تحمیلی نیست و گاهی به اختیار خود قهرمان، برگزیده می‌‌شود تا اثری ژرف در شخصیت و هویت او بازی کند و گاهی نیز تنهایی چیزی جز تحمیل شرایطی ناخواسته و یا ارمغان پیچیدگی‌‌های زندگی مدرن شهری نیست. »...

ادامه یادداشت #محمدامین_پورحسینقلی درباب تنهایی انسان مدرن در آثار #پل_استر را در آدرس زیر بخوانید:

shahrestanadab.com/Content/ID/7155/
@shahrestanadab