«این سخنان اردوغان این سؤال را مطرح می‌کند که مگر ما ترک نیستیم؟!»

«ما با ترکیه، یک ملت و دو برادر هستیم. در قابوس‌نامه داستانی وجود دارد که وقتی وزیر یک پادشاه در جلسه شاه به یکی از وکلا چشمک زد و ناگهان شاه آن را دید، وزیر برای اینکه به شاه بی‌ادبی نشود، چشمش را برای ۴۰ سال به همان صورت نگه داشت. زیرا چشمک زدن در حضور شاه بی‌احترامی است. اکنون هم ما باید بر این سخنان اردوغان چشم بپوشیم.»

«متأسفانه در ترکیه، این دولت‌ها را دولت ایران می‌دانند! حال آنکه ایران به‌عنوان یک واحد سیاسی در سال ۱۹۲۴ با تأکید روسیه به وجود آمد! #ایران فقط نام یک واحد جغرافیایی کوچک است و در ترکیه این را نمی‌دانند!»

«در ترکیه، درباره شاه اسماعیل بحث می‌شود که آیا ترک بوده است؟ باید به آنها بگوییم:
اولاً، در به قدرت رسیدن شاه اسماعیل، ترک‌هایی که از آناتولی به دلیل ظلم سلطان سلیم به شیعیان و علویان به عقب بازگشتند، نقش داشتند و او را به قدرت رساندند.
ثانیاً، شاه اسماعیل زبان آذربایجانی را رسمی کرد و به ترکی شعر می‌سرود، اما سلطان سلیم به فارسی شعر می‌سرود!
چطور می‌شود که اکنون سلطان سلیم ترک شده و شاه اسماعیل فارس بشود؟!»

«این جنگ‌ها میان برادران ترک بوده است. ما باید صفحه این جنگ‌ها را در تاریخ ببندیم و کنار بگذاریم. بیان اینکه ترک‌ها، اعراب و کردها متحد شدند و صفویان را شکست دادند، یعنی ما ترک نیستیم؟!»

«این فرد با آنکه با بلاغت سخن می‌گوید، فردی بسیار بی‌سواد است! چرا باید لغات روسی را به قاموس زبان آذربایجانی وارد کنیم، در حالی که بسیاری از این کلمات را در زبان خودمان داریم؟»

«با این منطق شما، پس بیایید کلمات آختی و دیقا (که در زبان ارمنی به معنای پسر است و در میان مردم رایج بود) را وارد زبان آذربایجانی کنیم!»

«ده‌ها واژه روسی، ده‌ها سال است که در زبان شفاهی ما استفاده می‌شود.
نه تنها در شهرهای مرکزی مانند باکو و گنجه، بلکه حتی در روستاها نیز این واژه‌ها به کار می‌روند. این کلمات، ناگزیر واقعیت زبان گفتاری ما هستند و نمی‌توان آنها را کنار گذاشت.»