سید حسن بادکوبه‌ای فرزند آیت‌الله سید حسین بادکوبه‌ای فرزند سیّد رضا فرزند سیّد موسی از روحانیون محترم نجف اشرف بوده و جهت امرار معاش در نجف اشرف به شغل عطاری اشتغال داشت.[۱]
از حالات حسن بردعی مطلبی به دست نیامد. از ایشان کتابی با نام حاشیة شرح الإيساغوجی در دست است.[۲]
۱. گلشن ابرار آذربایجان، ج ۱، ص ۱۶۶.
۲. فهرستواره دستنوشتهای ایران (دنا)، ج ۴، ص ۲۳۳.
┘◄
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
رجالیون حسن تفلیسی فرزند نضر را همان حسن تفلیسی مُکنی به ابو محمد شمرده‌اند.[۱]
شیخ طوسی (درگذشته ۴۶۰ ق) حسن تفلیسی مُکنی به ابو محمد را از اصحاب امام رضا (علیه‌السلام) شمارش کرده[۲] ولی علامه حلی (درگذشته ۷۲۶ ق)،[۳] محقق حلی (درگذشته ۷۴۰ ق)،[۴] شیخ عبدالله مامقانی (درگذشته ۱۳۵۱ ق)،[۵] سیّد محسن امین (درگذشته ۱۳۷۱ ق)،[۶] سید ابوالقاسم خوئی (درگذشته ۱۴۱۳ ق)[۷] و شیخ محمد تقی شوشتری (درگذشته ۱۴۱۵ ق)[۸] او را مجهول شمرده‌اند.
حسن تفلیسی فرزند یونس بلغاری از مشاهیر طب در قرن هفتم هجری بوده و کتاب الادوية المفردة از آثار ایشان است.[۹]
۱. درباره ر.ک: قاموس‌الرجال، ج۳، ص ۲۹۱-۲۹۲؛ تنقيح‌الرجال، ج ۲۱، ص ۱۳۱-۱۳۶، اعيان‌الشیعه، ج ۵، ص ۳۲۳، ۳۲۴.
۲. رجال‌الطوسی، ص ۳۷۰.
۳. رجال‌العلامة الحلی، ص ۲۶۷.
۴. الرجال‌الحلی، ص ۵۶۹.
۵. معجم رجال الحدیث، ج ۱۹، ص ۲۲.
۶. اعيان‌الشيعة، ج ۲، ص ۴۲۴؛ ج ۵، ص ۳۳.
۷ . معجم رجال‌الحدیث، ج ۶، ص ۱۷۶.
۸. قاموس‌الرجال، ج ۳، ص ۲۰۲.
۹. فهرستگان نسخه‌های خطی ایران ( فنخا)، ج ۲، ص ۸۴۹.
┘◄
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
عالم محترم و روحانی خدمت‌گزار شیخ حسن حُسانی به سال ۱۳۱۸ق (۱۹۰۰م) در روستای حُسان از توابع باکو دیده به جهان گشوده است. نام پدرش علی زمان و نام مادرش منی‌خانم بود. ایشان پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در ۱۵ سالگی عازم حوزه علمیه مشهد مقدس گردید و تا سال ۱۹۲۱م در آن شهر به کسب فیض پرداخت و سپس به موطن خود بازگشت. شرایط ناهنجار وقت در باکو او را در همان سال مجبور به بازگشت به مشهد نمود و در آنجا متوطن گردید. ایشان در آنجا با فامیلی مغربی حُسانی مشهور بود و از قرار مسموع در شهر مشهد مقدس کتابخانه‌ای تأسیس کرد و فرزندانی به نام محمد، شهربانو و ام‌لیلا داشته است. نهایتاً در یکی از سال‌های ۱۴۰۲ یا ۱۴۰۴ ق (۱۹۸۲ یا ۱۹۸۴م) دارفانی را وداع و در جوار حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیهماالسلام) دفن گردید.
┘◄
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
شیخ حسن زیغلی بادکوبه‌ای فرزند ملا ملك (ملا مليك) از عالمان و فاضلان حوزه مبارکه نجف اشرف بوده و پس از تربیت در مکتب پدر دانشمندش به اتفاق برادرش شیخ حسين زيغلي بادکوبه‌ای به عتبات عالیات سفر نمود و در حوزه علمیه نجف اشرف از محضر اساتید بزرگ آن دیار استفاده نمود و سپس به خدمات دینی پرداخت.
*****
شرح‌حال پدرش ملاملك و شیخ حسین زیغلی بادکوبه‌ای به شماره‌های ۷۵۱ و ۲۰۶ معرفی شده‌اند.
┘◄
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
آیت‌الله آخوند شیخ حسن سبحانی لنکرانی فرزند حاج شیخ محمدقلی در سال ۱۲۶۱ق (۱۸۴۵م) در روستای شیخه کران از توابع لنکران دیده به جهان گشود. دروس مکتب‌خانه‌ای را در زادگاه خود آموخت، سپس به حوزه علمیه لنکران رفت و مقدمات و بخشی از سطوح عالی علوم دینی را از علما و روحانیون آنجا فرا گرفت. در ۲۲ سالگی به حوزه علمیه نجف اشرف هجرت کرد و از محضر بزرگانی چون آقا سیدحسین کوه‌کمری، مولی محمّد فاضل‌الله رشتی و مولی محمد فاضل شربیانی بهره برد و به مقامات عالی علمی و معنوی دست یافت. آنگاه پس از اقامت طولانی در نجف اشرف در حالی که به علم و فضیلت اشتهار یافته بود، به زادگاه خویش بازگشت و به تبلیغ و ترویج معارف دینی و احکام شرعی و نیز تدریس علوم اسلامی پرداخت و به‌زودی در ردیف عالمان طراز اول منطقه به‌شمار آمد و مورد توجه خاص و عام قرار گرفت.
پس از اسقرار حکومت کمونیستی ایشان همچون دیگر علمای وقت منطقه تحت آزار واذيت و تهدید و شکنجه رژيم الحادی واقع شد؛ اما از انجام وظایف و رسالت دینی خود باز نایستاد.
سرانجام در سال ۱۳۶۵ق (۱۹۴۶م) پس از عمری طولانی و بابرکت دارفانی را وداع گفت و به جوار رحمت حق شتافت.
┘◄
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
آیت‌الله سیدحسن سیّدزاده گنجوی از علمای اعلام و روحانیون عالی‌قدر قفقاز است. ایشان بعد از سال ۱۲۷۶ق (۱۸۶۰م) در شهر گنجه دیده به جهان گشود. دروس مکتب‌خانه‌ای و مقدمات و بخشی از علوم حوزوی را نزد روحانیون و علمای منطقه فرا گرفت. در سنین جوانی به نجف اشرف هجرت کرد و سال‌ها از محضر بزرگانی چون حضرات آیات عظام:
مولی محمد فاضل ایروانی، سیدحسین کوه‌کمری و میرزا حبیب‌الله رشتی بهره برد و به مقام رفیع اجتهاد در علوم حوزوی نائل گشت. پس از رسیدن به مقامات عالیه علمی و معنوی در آغاز قرن بیستم میلادی به زادگاه خود بازگشت و به تبلیغ و ترویج معارف دینی و احکام شرعی و نیز تدریس علوم اسلامی پرداخت. فشار و خفقان حکومت تزاری در بخشی از دوران حضور وی در گنجه و سپس آغاز حوادث انقلاب کمونیستی، وی را واداشت تا با همکاری علمای بزرگ منطقه همچون مرحومین پیشنماززاده و عباس‌زاده، جبهه واحدی بر علیه دشمنان دین تشکیل دهد و به جهاد مبارزه فکری و عملی برخیزد.
پس از حاکمیت بلشويك سيد، مسجد شاه عباس گنجه را مرکز فعالیت‌های خویش قرار داد تا سال ۱۹۲۹م با تمام مرارت‌ها و تحمل زجر و تهدیدها به انجام وظایف خود ادامه دهد، لیکن در خلال این سال‌ها اموال و حتی خانه مسکونی‌اش مصادره گردید و شدت رنج و محنت به بیماری و مرگ همسرش انجامید. سرانجام در سال ۱۳۴۹ق (۱۹۳۰م) اقدام به دستگیری آن عالم مجاهد کردند و ایشان ناگزیر به شهرستان اهر واقع در آذربایجان شرقی هجرت کرد و مابقی عمر خود را به تدریس و انجام دیگر شئونات روحانی گذراند تا دارفانی را وداع گفت و به دیدار معبود شتافت. اکنون فرزندان ایشان در شهر مذکور اقامت دارند.
┘◄
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
حسن شیروانی فرزند رضا از پزشکان و دانشمندان علم طب بوده و کتاب های سراج الطب[۱] و نسخه های پزشکی[۲] در ردیف آثار او قرار دارد.
حسن شیروانی از دانشمندان سده چهاردهم هجری بوده و کتاب کشکول را به زبان عربی و فارسی تألیف نموده است.[۳]
۱. فهرستواره دستنوشتهای ایران (دنا) ، ج ۶، ص ۶۸.
۲. فهرستواره دستنوشتهای ایران (دنا) ، ج ۱۰، ص ۶۸۱.
۳. فهرستواره دستنوشتهای ایران (دنا) ، ج ۸، ص ۶۷۸.
┘◄
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
آیت‌الله میرحسن علیزاده گنجوی از علمای اعلام و فقهای عالی‌مقام قفقاز است. وی فرزند سیدعلی و متولد در حدود سال ۱۳۰۴ق (۱۸۸۷م) در شهر گنجه می‌باشد. آقا میرحسن همچون برادر بزرگش آقا میر نصرالله دروس مکتب‌خانه‌ای و مقدمات و سطوح عاليه علوم حوزوی را از علما و روحانیون گنجه آموخت و در جوانی به همراه برادر عازم حوزه مقدسه نجف اشرف گردید و از محضر بزرگانی همچون حضرات آیات عظام: سید محمد کاظم طباطبایی یزدی، آخوند مــلا مـحـمـد کـاظـم خراسانی، ملا فتح‌الله شيخ‌الشريعه اصفهانی و در معقول از محضر حکیم متأله آیت‌الله آقا سیدحسین بادکوبه‌ای بهره برد و به مقامات عالیه علمی و معنوی نائل گشت. سید پس از تکمیل تحصیلات به زادگاه خود بازگشت و بساط وعظ و ارشاد و تبلیغ و ترویج معارف اسلامی و احکام شرعی و دیگر فعالیت‌های دینی را گسترد لکن از آزار و اذیت دژخیمان کمونیستی در امان نماند و سرانجام در سال ۱۹۳۷م دستگیر و زندانی شد و و خانواده‌اش را از گنجه پراکنده ساخته و فرزندش سیدمرتضی را نیز به شهر قبا تبعید و تحت نظر قرار دادند. پس از مدتی به دنبال اعتراضات مردمی و با مساعدت عده‌ای از مؤمنین از زندان آزاد شد و ناگزیر به شهر تبریز مهاجرت کرد و پس از مدتی تهران را جهت سکونت برگزید.
این عالم ربانی و سید جلیل‌القدر از شدت غم و غصه و رنج و محنت پس از اندك مدتی در حدود ۱۳۶۴ق (۱۹۴۵م) بدرود حیات گفت و به دیدار حق شتافت.
┘◄
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
حسن قره‌باغی فرزند محمد باقر عالمی فاضل و فرهیخته بود و در ردیف شاگردان شیخ مرتضی انصاری قرار داشت. آثار ایشان بدین قرار است:
۱. الاجماع؛
٢. التجويد؛
۳. التسامح في ادلة السنن، تاریخ فراغت ۱۲۶۵ ق؛
۴. التعادل و التراجيح؛
۵. التقية؛
۶. الضد؛
۷. رسالة السجدات، تاریخ فراغت ۱۲۶۲ ق؛
۸. شرح دعاء سمات، تاریخ فراغت ۱۲۶۱ ق؛
٩. قاعدة من ملك؛
١٠. مقدمة الواجب.
ایشان بعد از سال ۱۲۶۵ق (۱۸۴۸م) وفات نمود.[۱]
۱. الكرام البررة، ج ۱۰، ص ۳۱۴-۳۱۵؛ اعیان الشیعة، ج ۵، ص ۲۴۱؛ معجم المؤلفین، ج ۳، ص ۲۷۷.
┘◄
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
حاج شیخ حسن آخوند ملقب به لنکرانی و در ادارات رسمی به حاتمی، الوادی و آلوادی معروف بوده است. در قصبه تزه‌آلوادی از توابع شهرستان ماساللی در سال ۱۲۶۶ق (۱۸۵۰م) به دنیا آمد. تحصیلات اولیه را در قصبه احمدلی نزد روحانی به نام شیخ رحمت‌الله آخوند فراگرفت. بنا بر گفته بزرگسالان محلی، پدرش شکر کیشی او را جهت تحصیلات دینی به اردبیل فرستاد. وی بعد از یاد گرفتن زبان عربی و فارسی به شهر مقدس نجف اشرف رفت و در آن شهر مشغول به تحصیل شد و در اثر تلاش و جدیت به درجه اجتهاد رسید.
معظم‌له عالمی ذوفنون بود و در مراکز علمی بغداد به تدریس الهیات و فقه پرداخت.
در فقه و اصول آثار مهمی از او در بعضی از کتابخانه‌های بریتانیا و سن‌پترزبورگ نگه‌داری می‌شود.
حاج شیخ حسن آخوند در سال ۱۳۵۸ق (۱۹۴۲م) در ۹۲ سالگی درگذشت و در نجف اشرف مدفون گردید.
┘◄
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM