مورخان صفوی نیز که با منابع تیموری آشنا بودند علاقه مشابهی به شجره نسب داشتند. این توجه ابتدا در صفوةالصفا و نخستین متون تاریخی صفوی ظاهر میشود و تا اواخر عهد صفوی ادامه مییابد. موضوع شجرهنامه صفویه و نسخههای متعدد آن تا کنون در مقالهها و تکنگاریهای متعددی با تاکید بر متن اولیه صفوةالصفا و نسخههای بعدی آن مورد بررسی قرار گرفته است. چند تن از پژوهشگران توضیح دادهاند که چگونه نسخههای بعدی شجرهنامه صفویه بازنویسی شدند تا نسب این خاندان را به امام موسی کاظم [ع] هفتمین امام شیعیان برسانند. با اینکه در نسخههای اولیه شجرهنامه، نسب شیخ صفی به پیروز الکردی السنجانی میرسد، در نسخههای بعدی او را فیروزشاه زرینکلاه معرفی میکنند. این موضوع بیشتر شامل مطلب صفوةالصفا و دو نسخه اولیه آن است.
بنمایه: کوئین، شعله آلیسیا، تاریخنویسی در روزگار فرمانروایی شاه عباس صفوی، ترجمه دکتر منصور صفتگل، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۷، ص ۹۳
#صفویه #شاه_عباس #شیخ_صفی
@safavidhistory1402
بنمایه: کوئین، شعله آلیسیا، تاریخنویسی در روزگار فرمانروایی شاه عباس صفوی، ترجمه دکتر منصور صفتگل، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۷، ص ۹۳
#صفویه #شاه_عباس #شیخ_صفی
@safavidhistory1402