تابلوی سفیر هلند و استقبال حاکم بندر عباس از او

این تابلو توسط یک نقاش هلندی در دوران صفویه کشیده شده و روایتگر بخشی از تاریخ روابط ایران و هلند است.

تابلو در موزه سلطنتي هلند قرار دارد
منبع: کانال ایرانیان هلند

صفوةالصفا / در احوال شیخ صفی‌الدین اردبیلی و مرشدش شیخ زاهد گیلانی (۲جلدی)
ابن بزاز
مقدمه و تصحیح، مقابله با نسخه تحریف شده و تحشیه: عباسقلی غفاری‌فرد
چاپ اول ۱۴۰۴، انتشارات نگاه
قطع وزیری، ۲۲۵۹صفحه، جلد سخت
قیمت دوره ۲جلدی: ۳۲۵۰۰۰۰تومان
خرید اینترنتی:
toosbook.ir/p/صفوة-الصفا

🎵 پوشه شنیداری نشست حکومت صفویه و نسبت آن با ایران معاصر

🗓 پنجشنبه 17 آبان 1403

💢انجمن ایرانی تاریخ💢

💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢

🆔 @iranianhht

صوفی ستیزی از صفویه تا قاجاریه
ایمان امینی
چاپ اول ۱۴۰۳، انتشارات کویر
قطع رقعی، ۳۸۸صفحه، جلد شومیز
قیمت: ۳۹۰۰۰۰تومان
خرید اینترنتی:
toosbook.ir/p/صوفی-ستیزی

.
.
دل‌نگران میهن


دوم تیر ۱۴۰۴
#محمود_فاضلی_بیرجندی


روزی که اسفندیار به آهنگ جنگ با رستم به زابلستان شد، رستم با پدرش زال رای زد تا از جنگ با شاهزاده جوان بپرهیزد.
سخن نغز زال به رستم آن بود که سفارش کرد تا به هر راهی که شده در جنگ را بربندد. با دادن مال و خواسته. با میهمان کردن پسر پادشاه به سرای خویش. با هر راهی که شده!
چرا؟

چون اگر جنگ درگیرد، دست‌کم یکی از فرجام­‌های آن کشته‌شدن رستم بر دست اسفندیار خواهد بود!
فرجام دیگر آن که رستم اسفندیار را بکشد.

اما نگرانی زال چیزی دیگر است، بزرگ‌تر از این هر دو:
زال جنگ‌ را و پس از جنگ را می‌بیند.
می‌داند که اگر جنگ درگیرد آب و خاک و سرزمینش بر باد خواهد رفت. و آن بزرگ‌ترِ دردها خواهد بود.
به رستم می‌گوید:

به دست جوانی چو اسفندیار
اگر تو شوی کشته در کارزار
نماند به زابلستان آب و خاک
بلندی برین بوم گردد مغاک.


زال، نگران میهن است.
بر اوست که تا بتواند راه جنگ را بربندد.
او خوب آگاه است که آدمیان همه رفتنی‌اند.
آنچه باید بماند میهن است.
آنچه باید بماند میهن است.
میهن.
این خاک.
این خانه نیاکانی.
این گرامی‌تر از جان.


https://t.iss.one/dejnepesht4000

امروز، روز بزرگداشت صائب است. به نظرم برخی از استادان طراز اوّل ادبیات در حق او و اقمارش ظلم بزرگی کردند. با اعتقادی تمام می‌گویم شاعرانی از تبار صائب و بیدل چنان ظرفیت خلق تصویر و تخیل را در زبان فارسی گسترش دادند که شاعرانی چون حافظ و سعدی از این حیث با آنان هرگز قابل قیاس نیستند.
اشعار صائب، نمود شاعرانه هنر معماری روزگار صفویه است.
#صائب

بعد‌التحریر:
این عکس را در سفر به اصفهان به تاریخ خرداد ۱۴۰۲ از آرامگاه صائب گرفتم.

@Persianpoem04

"حسینیّه" (در تاریخِ عالم‌آرای عباسی)

درباره‌ی مراسمِ سوگواری در ماه محرّم، در متونِ منثور و نیز شعرِ فارسی اشاراتِ فراوانی می‌توان‌یافت. این اشارات مختصّ و منحصر به نویسندگان و شاعرانِ شیعی هم نیست. با‌این‌همه گویا در منابعِ کهن به مکانی خاص با عنوانِ "حسینیّه" اشاره‌ای نشده‌است. در کتاب آل بویه تالیفِ دکتر علی‌اصغرِ فقیهی، هنگامِ اشاره به تلاش‌های معزالدوله‌ (سده‌ی ۴) در گسترشِ مناسک و شعائرِ شیعی آمده، این پادشاهِ دیلمی فرمان‌داد تا در ماه محرم برای گردهم‌آییِ سوگوارانِ حسینی، "خیمه‌"هایی برافراخته‌‌شود (انتشاراتِ صبا، ۱۳۵۷، ص ۴۶۶).
در این نکته تردیدی نیست که پس‌از سده‌ی پنجم که سلجوقیانِ شیعی‌ستیز بر پهنه‌ی ایرانِ بزرگ (از حلب تا کاشغر)، حکم‌فرما شدند، دست‌کم از گسترشِ نمادها و نشانه‌های سوگواری بر شهیدانِ کربلا جلوگیری‌به‌عمل‌می‌آمد. این محدودیت‌ها می‌بایست با استیلای مغولان بر ایران (سده‌ی هفتم) و نیز گرایشِ شیعیِ برخی از ایلخانانِ کاسته‌ شده‌باشد. ظهورِ سربداران در سده‌ی هشتم و قیامِ این نهضتِ مذهبی برای تصاحبِ قدرت، اوجِ این اندیشه‌ی مذهبی را نشان‌می‌دهد. حسنِ کاشی در سده‌ی هفتم و هشتم می‌زیسته. او دیوانی سرشار از سروده‌های شیعی دارد. ابن حسام خوسفی نیز شاعرِ سده‌ی نهم است.
می‌دانیم که سده‌ی دهم و یازدهم اوجِ گفتمانِ شیعی در تاریخ و فرهنگِ ایران است. یکی از آثارِ مهمّی که در عهدِ صفوی تألیف شده، تاریخِ عالم‌آرای صفوی (سده‌ی ۱۱) است. اسکندر‌بیگ ترکمان با نثری نسبتاً ساده و البته تاحدّی کسالت‌آور، اما مستند و نزدیک‌به‌واقع، بخشی از حوادثِ عصرِ صفوی را گزارش‌کرده‌. جایی از این کتاب، از واژه‌ی "حسینیه" نیز یادشده. گرچه نویسنده اطلاعاتِ چندانی از کیفیّتِ ساختمانِ حسینیّه ارائه‌نداده اما همین‌مایه اطلاع ازمنظرِ پیشینه‌ی حسینیّه‌سازی، و به‌ویژه امکانِ بست‌نشستن در آن، مغتنم است. در این اثر ذیلِ "ذکر احوال شاه‌ سلطان محمد" و ضمنِ گزارشِ حمله به قلعه‌ی اصفهان، آمده:
"میرزا احمد کفرانی که وزیر و صاحب‌مقطع بود در دیواربستِ ساداتِ عالی‌درجاتِ حسینیِ نقبای آن ملک که بین‌الجمهور به حسینیّه مشهور است و تاغایت مردمِ آن ولایت از‌غایتِ تعظیم آن مکان را بست و ملتجا می‌دانستند، قرارگرفته، از بلوکات تفنگچی و کمان‌دار آورده، محافظتِ شهر و حسینیّه می‌کردند".

نویسنده درادامه می‌نویسد که چگونه مخالفین "انتهازِ فرصت‌ نموده روزی علی‌الغفله به حسینیّه رفته چندجا دیوارها سوراخ‌کرده به اندرون ریخته، اموال و اسبابِ بی‌نهایت به‌تاراج‌بردند." (به کوشش استاد ایرج افشار، انتشارات امیرکبیر، چ سوم، ۱۳۸۲، ج ۱، صص ۶۰_۳۵۹).

@azgozashtevaaknoon

شیخ زاهد گیلانی و تاثیرش بر شیخ صفی الدین اردبیلی
نویسنده: محمدکریم یوسف جمالی -عباس پناهی
منبع: مسکویه دانشگاه آزاد ری تابستان و پاییز ۱۳۸۶ شماره ۷

#شیخ_زاهد_گیلانی
#شیخ_صفی_الدین_اردبیلی
#کتابخانه_اسلامی_و_تصوف
#Islamic_and_tassavof_library
@erfaneeslami1

🎥 بازسازی چهره پادشاهان صفوی به کمک هوش مصنوعی

👈 با استفاده از تصاویر به‌جا مانده از شاهان صفوی، چهره این پادشاهان به کمک هوش‌واره بازسازی شده است. در این میان چهره خاص و متفاوت شاه اسماعیل صفوی، بسیاری را انگشت به دهان کرده است!


🔹 کانالِ "سرزمینِ خِرَد و دانایی" (شعر، موسیقی، ایرانشناسی، نقدِ فرهنگ، هنر و ادبیّات)

یک تاجر ونیزی در ۱۵۱۸[میلادی] نوشت: 《مردم و بویژه سربازان...جایگاه او [شاه اسماعیل] را تا درجهٔ الوهیت بالا می‌برند. بیشتر سربازانش بدون زره به میدان می‌روند و آرزو می‌کنند که سرورشان اسماعیل آنها را حین جنگ تماشا کند. شماری دیگر نیز بدون زره به جنگ می‌روند و شوق جانبازی در راه پادشاه خود دارند با سینه‌های برهنه یورش می‌برند و فریاد می‌زنند《شیک، شیک》(یعنی شیخ). در سراسر ایران نام خدا فراموش شده و تنها نام اسماعیل ذکر می‌شود.

بن‌مایه: سیوری، راجر مروین، تحقیقاتی در تاریخ ایران عصر صفوی، ترجمهٔ عباسقلی غفاری‌فرد و محمدباقر آرام، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۹۱، ص۹۵

شرح عکس: نمایی از بخش داخلی مجموعهٔ آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی و شاه اسماعیل در اردبیل

#صفویه
#شاه_اسماعیل
@safavidhistory1402

📣 به‌مناسبت روز بزرگداشت شیخ صفی الدین اردبیلی،
انجمن علمی عرفان اسلامی ایران برگزار می‌کند:

﴿درگاه و فضای تشرّف به بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی﴾

👤 سخنران: رامینا رضوان
(دانشجوی دکتری مطالعات ادیان-دانشگاه ماربورگ آلمان)

🗓 شنبه، ۴ مرداد ماه، ساعت ۱۸

🔗 لینک شرکت در جلسه:
Skyroom.online/ch/anjomanerfaneslami/shaykhsafi

جلسه بیست‌و‌هشتم عالم‌آرای عبّاسی
یکشنبه، ۱۴۰۴/۵/۵
از میانه ص۵۰ تا پایان ص۵۲
#صفویه
#عالم_آرای_عباسی

@safavidhistory1402

@safavidhistory1402

نگاهی به موسیقی دوره صفویه، نویسنده حسین میثمی، گلستان هنر۲، پاییز و زمستان ۱۳۸۴

#صفویه

سلطنت شاه عباس به واسطه علمای عرب مهاجر و اخلاف ایرانی ایشان، جنبه‌های نوین عملکرد روحانیت و محصول فکری را باهم به ارمغان آورد. اندیشه ترکیبی، بیان آشکار تمایلات فلسفی عرفانی و علمی بهایی و میرداماد، بار دیگر تشیع عاملی را به حاشیه برد. علاوه بر اظهار نظر تخصصی فقهی ایشان، تمایلات مذکور در اشکال منحصر به فرد و نخبه گرایی خود، از سوی شاه عباس با اقبال مواجه می‌شد. در راستای مشروعیت امپراتوری هیچ مصالحه و توافق واقعی بين تشرع روحانیت و نگرش تصوف و اندیشه های فلسفی وجود ندارد. روحانیت کاملاً در پی اقامه معرفت دینی و اداره موارد شرعی بود. میرداماد و بهایی، هر دو، گرایشهای هزاره و افراطی که خارج از حوزۀ عوامل شریعت قرار می‌گیرند را تائید نمی‌کنند. بهایی در گربه و موش خود را به عنوان فقیهی حقیر 《نادان ناتوان》 و از اصحاب دعوی جاهل به معرفت دینی و همچنین ناآشنا با سنن متعارف مقلدین اهل تصوف معرفی می‌کند. با این حال، او احترام خود را در سنت 《متعال》 فراگیری تصوف و فلسفی حفظ می‌کند.

بن‌مایه: جوردی ابی‌مصعب، ریولا، تغییر مذهب در ایران؛ دین و حکومت امپراتوری صفویه، ترجمهٔ رفعت خواجه‌یار، تهران، انتشارات تمدن علمی، ۱۳۹۴

#صفویه
#شاه_عباس
#میرداماد
#شیخ_بهایی

@safavidhistory1402