#گام_اول_توسعه

✍ د. ابوالحسن صادقی جهانی

⭕️ #بذر توسعه در شهرها و روستاها، دو لَپّه دارد، یعنی برای این که اصولا مردم حتی بتوانند وارد شرایط آستانه‌ای توسعه شوند، باید دو #ویژگی را در خود بپروراند:

◾صبوری
◾مهارت گفت‌وگو

هر دو ویژگی مستلزم تمرکز در اقدام ها و فعالیت های پیوسته، برنامه مند، دارای چارچوب های روشن ارزشیابی، برخورداری از نظارت فرایندی و....در چهار بعد ذیل است:

🔻 آموزش،
🔻 تربیت،
🔻 مراقبت
🔻 تمرین

🔸 راننده‌ی جوان تاکسی که تمایل دارد فرزندش در شرایطی زندگی کند که شهری رو به توسعه داشته باشد،
باید تمرین کند پشت چراغ راهنمایی بایستد و به خاطر شتابی که در #ذهن دارد، خودروی خود را آرام آرام روی خط #عابر_پیاده نبرد.

#نهادینه_سازی
#تمرین_اجتماعی_شدن

🔸 پزشکی که از توسعه نیافتگی شهرش به فغان آمده است؛ باید #تمرین کند که بیمارش را با #صبوری ویزیت کند.

#احترام_و_التزام_به_حقوق_بیمار
#بها_دادن_به_سلامت_بیمار

🔸 معلمی که می‌خواهد تلاشش برای ساختن #نسل فردا به بار نشیند باید #شتاب در نوشتن و گفتن را از کلامش و امتحانش و تمرین کلاسش #حذف کند.

#صبر_استراتژیک
#تربیت_نسل_فردا

https://t.iss.one/sadeghijahani

🔸 سیاستمداری که می‌خواهد مردمش برنامه‌های توسعه‌اش را پاس بدارند، باید از واکنش‌های #شتابزده درباره مسائل پرهیز کند و به هوادارانش بیاموزد که از در داوری درباره #رقیبان #خوددار باشند.

#منصفانه_رفتار_کردن
#انتخاب_رفتار_کنشی_به_جای_رفتار_واکنشی

🔸 همچنان راننده جوان تاکسی ما باید در خانه با همسرش و فرزندش درباره مسائل زندگی و تصمیمات شغلی و مسائل مدرسه فرزندش و مسائل دیگر زندگی باب #گفت‌وگو را باز کند.

#خرد_خانواده_محور
#تشریک_مساعی
#توان_حل_مساله_به_کمک_همه

🔸 همچنان پزشک ما باید به #بیمارش اجازه دهد که #سخن بگوید و با او چون و چرا کند و بپرسد و #توضیح بخواهد.

#درمان_بر_محور_بیمار
#هنر_خوب_شنیدن
#باز_گذاشتن_برای_پرسشگری
#متعهد_شدن_به_استانداردهای_درمان

🔸معلم ما باید به دانش‌آموزانش به جای مشق نوشتن، مشق گفت‌و‌گو بدهد.

#فضای_تعاملی_میان_دانش_آموزان_با_معلم
#تمرین_فضای_پرسشی
#ملزم_دانستن_معلم_برای_پاسخگویی

🔸 همچنان سیاستمدار ما به جای #موعظه دیگران یا #متهم کردن رقیبان، گفت‌وگو کردن را #تمرین کند و برای اتخاذ یک سیاست، ماه‌ها با نخبگان و با مردمش #گفت‌وگو کند.

#کسب_توانایی_برای_اجماع_سازی
#پرهیز_از_روش_های_تجویزی_و_دستوری
#صبر_انقلابی_در_شناسایی_و_کشف_راه_حل_ها

🔸 آری توسعه از همین جاها شروع می‌شود نه از آسفالت معابر و ساخت کارخانه و اصلاح معابر و سدسازی و کاشت گل و گیاه و ....

🔸 چند دهه پیش اقتصاددان برجسته،‌ آلبرت هیرشمن گفته است:
که مدیران #ضعیف برای #لاپوشانی ناتوانی‌هایشان در ایجاد بسترهای #نرم توسعه، به ساخت ‌و ساز پروژه های کوچک و بزرگ روی می‌آورند.

#توانمندسازی_مدیران
#تفکر_استراتژیک
#فرار_از_مسئولیت

https://t.iss.one/sadeghijahani

🔸 می توان ادعا کرد #مهارت گفت ‌و گو یکی از #اصلی‌ترین بسترهای نرم توسعه شهری است. استمرار و پیوستگی در گفت و شنید نیز عامل موثری خواهد بود!

🔸 ما ایرانیان با هم حرف می‌زنیم، اما در واقع #تک‌_گویی می‌کنیم نه گفت‌وگو.
البته ریشه‌های #شکل‌_گیری عادت رفتاری تک گویی را نیز در فرهنگ، تاریخ، عرفان، ادبیات و سیاست این سرزمین، به خوبی می توان مشاهده کرد!!

#تک_گویی
#گفت_و_شنید

🔸 ارزیابی ها و جمع بندی های قاطبه اندیشمندان توسعه بر آن است که اگر مدیران شهری #گرایش و #باور به توسعه شهر تحت مدیریت خودشان دارند؛ می بایستی فضا را برای بحث‌ها و گفت‌ و گوهای #جدی، #بی‌پرده، #مهربانانه #صریح، #روشنگرانه، #علمی، میان #صاحب_‌نظران ایجاد نمایند.

اقتباس از جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه

https://t.iss.one/sadeghijahani

🔰 #نگاه_انتقادی_آمیخته_به_دلخوری

♻️ در دولت آقای روحانی #اون‌_چنان رونقی ایجاد شد که مردم به سمت استخوان مرغ و گاو #گرایش پیدا کردند!!!

https://t.iss.one/sadeghijahani

انتخابات – یادداشت سوم

«کشکول آرزوها»

همواره کاندیداها با صدایی رسا فریاد می‌زنند که دارای برنامه هستند. برنامه‌ای که رنگِ آبادانی خواهد زد به تمام مشکلات! اما آنچه به‌عنوان برنامه از آن یاد می‌کنند بیش از هر چیز، فهرست درهمی از آرزوهایشان برای آینده‌ کشور است. فهرستی که بهتر است آن ‌را «کشکول آرزوها» بنامیم!

سبدی از آرزوهای بلندبالا و درهم که گاه در تعارض با یکدیگرند! و یا در دنیای واقعی به سادگی در کنار هم قابل تحقق نیستند! برنامه‌ی «الف» (بخوانید آرزو) در دنیای واقعی تنها زمانی محقق می‌شود که برنامه‌ی «ب» رقم نخورد. نمی‌توان به کشاورزان وعده بازگشت به سطح زیر کشت سابقشان را درکوتاه مدت داد و هم‌زمان برای حفاظت از منابع آبی کشور برنامه داشت.

یا زمانی که شخصی ادعای تقویت قدرت پولی کشور را دارد و ادعا می‌کند که ارزش ارزهای خارجی (مانند دلار یا یورو) را کاهش می‌دهد؛ باید این واقعیت را بپذیرد که این کاهش، منجر به کاهش قیمت کالاهای خارجی در مقایسه با محصولات تولید داخل خواهد شد و این یعنی کاهش مزیت رقابتی محصولات داخلی. پس احتمالا هم‌زمان باید این قانون نانوشته را خواند که واردات نیز افزایش خواهد یافت. حیرت‌آور زمانی است که کاندیدای عزیز، توی کشکولش هم برنامه تقویت پول ملی را دارد و هم برنامه افزایش صادرات!

در واقع «کشکول آرزوها» مجموعه‌ای متناقض، درهم و بدون الویت از همه «ای‌کاش‌ها»یی است که به ذهن آن کاندیدا رسیده.

برنامه اما از جنس انتخاب است! انتخابِ یک گزینه از میان گزینه‌های مختلف. نه یک سبد از تمامی گزینه‌های ممکن.
قربانی‌کردن‌هاست که نشان می‌دهد از «کشکول آرزوها» یک برنامه بیرون آمده. این که فرد بتواند یک مطلوبیت را قربانی مطلوبیت دیگری کند تا اولویت‌های خود را نشان دهد.

واقعیت آن است که در برنامه ناگزیریم که تعدادی آرزو را قربانی تعداد دیگری آرزوی شیرین کنیم. ناگزیریم، نه بگوییم. یک مطلوبیت خط می‌خورد؛ به قیمت دست یافتن به یک مطلوبیت بالاتر. سختی‌ای به جان خریده می‌شود برای به دست آوردن آسایشی دیگر.

کسی که افزایش صادرات غیرنفتی را در برنامه‌هایش بیان می‌کند؛ بهتر است به جای گفتن یک دروغ شیرین، در مورد قیمت و ارزهای خارجی ساکت بماند.

🔺 زمانی‌که فردی آرزوهای متناقض و بدون الویتش را توی «کشکول آرزوها» می‌ریزد و آن را به عنوان برنامه‌‌ی انتخاباتی معرفی می‌کند؛ یا نمی‌داند برنامه چیست یا آن‌چنان دلباخته رییس‌جمهور شدن است که حاضر است سبدی از آرزوهای درهم و دروغ را رنگ و لعاب دهد و به مردم بفروشد. و این همان پوپولیسم انتخاباتی است...

پس از فهرست الویت‌های آقای کاندیدا یا خانم کاندیدا (که امیدوارم به زودی شاهدشان باشیم) می‌رسیم به مسیرِ رسیدن به این مطلوباتِ دست‌چین شده. ما نیاز به برنامه‌هایی صریح و دقیق داریم برای ارزیابی ادعاهایشان؛ برنامه‌هایی که باید به روشنی روش‌های دستیابی عملی به این الویت‌ها را بیان کند.

در یادداشت فردا به این موضوع بیش‌تر خواهم پرداخت.

✍ محمدجواد آذری‌جهرمی - ۱۷/اردیبهشت

🔰 ملاحظه
♻️ اولا از قلم #روان و #پر_نکته جناب آقای مهندس جهرمی وزیر محترم ارتباطات استفاده کردم.
♻️ به عنوان #دانش_آموخته_مدیریت با #گرایش_توسعه، از این نظر که نامزدهای محترم چه آنهایی که تا الان رئیس جمهور شده اند و چه آنهایی که خود را برای حضور در این عرصه آماده می کنند؛ با چالش های ذیل مواجه بوده و هستند.
🔻 معتقدم این افراد از نظم ذهنی ‌کافی و پارادایم نظری و مفهومی مشخص برای اراده کشور و توسعه و پیشرفت ایران برخوردار نبوده و نیستند.
🔻شاید از دلایل اصلی #کمی_توفیقات دولت ها در طول سالیان گذشته، بتوان مدعی شد که به واسطه نداشتن #چارچوب_نظری روشن و مشخص از سوی رئیس جمهور منتخب، ترکیب کابینه به صورت شرکت سهامی بوده که به احزاب، اقشار و تشکل های حمایت کننده و بدون در نظر داشتن یک #پلتفرم مشخص واگذار شود و خروجی این جنس اعطای مسئولیت ها به شکل گیری تعارضات منافع، تناقض سیاستی، تضاد سبک راهبری دولت و تخاصم میان این گروه ها را در اداره بخش های مختلف کشور و در هیات دولت رقم بزند.
🔻قاطبه منتخبان ریاست جمهوری به واسطه آن که تا زمان انتخاب، به موفقیت و پیروزی خود مطمئن نبودند؛ سبب شده است تا تحلیل و ارزیابی دقیق و کارشناسی از وضعیت موجود( آن چه که هست) و تصویرسازی از وضعیت مطلوب( آن چه که باید باشد) را نداشته باشند. و در تنطیم برنامه چهار ساله به ظرفیت ها و یا بسترهای ممکن برای ایجاد ظرفیت های جدید( مقدورات کشور) و نیز بهره گیری کارآمد از ظرفیت های فعلی؛ خوب اندیشه نکرده و #طرحی_نو نداشته باشند.
[متاسفانه اداره کشور با #تقدیر_گرایی امروز ایران را به وضعیتی رسانده که تحقیقاً یک سوم رای دهندگان به دلیل تنگنای معیشتی و وضعیت نابسامان اشتغال اعتمادی به فراخوان احزاب نکنند.]د. ابوالحسن صادقی جهانی

https://t.iss.one/sadeghijahani