⚠️ *#وابستگی در نهاده‌های ژنتیکی دام و طیور، ریشه گرانی #گوشت و #لبنیات*
🆔 @pkeshavarzi
✍ #بخش_دوم

🔹 *#هند نمونه شاخص جهانی که با واردات #دام_غربی دام بومی خود را از دست داد!*

بر اساس گزارش حافظان منابع طبیعی ( #Conservationists)، هند در حال از دست دادن تنوع ژنتیکی دام‌های بومی خود است! *دام­های بومی #هند به خاطر تلاقی با نژادهای خارجی، آمیختگی مدیریت نشده با نژادهای بومی دیگر و سلاخی دام­ها به‌منظور صادرات در حال از بین رفتن هستند. گزارشات مراکز پژوهشی این کشور حاکی از آن است که دلیل عمده­ از بین رفتن نژادهای بومی دام در هند پذیرش دام­های غربی است که به‌اصطلاح «نژاد خوب» یا (Good breed) نامیده می­شوند!*
نژاد درواقع گروهی از حیوانات گزینش‌شده از همان گونه است که دارای خصوصیات مطلوب قابل توارث بوده و طی هزاران سال به شرایط محلی خاصی سازگار شده ­اند.

اسپرم (یا ژرم پلاسم) این نژادهای تجاری به‌طور گسترده برای بارورسازی دام­های بومی مورداستفاده قرار گرفته و باعث شده تا تعداد اندکی نژاد خارجی، ژن­های خود را در جمعیت عظیم نژادهای بومی هند گسترش دهند. نژادهای بومی ازنظر تولید به آب‌وهوای بومی و دسترسی به غذا تطابق پیدا کرده ­اند. آن­ها مقاوم به بیماری­هایی هستند که در آن ناحیه وجود دارد. اما نژادهای تجاری غیربومی تنها در شرایط استریل و عاری از بیماری و با رژیم غذایی خاصی تولید بالایی دارند و در طولانی‌مدت، نژادهای خارجی ازنظر اقتصادی به‌صرفه نخواهند بود. بنا به گفته ­ی P N Bhat، افسر تحقیقات موارد خاص «شورای تحقیقات کشاورزی هند»: «دام­های بومی دارای صفات ژنتیکی منحصربه‌فردی هستند که متأسفانه ارزش اقتصادی آن­ها به‌خوبی شناخته نشده است. در مورد گاو و طیور، سال­ها پیش مشخص شده که جمعیت­های نژادهای بومی به‌طور هشداردهنده‌ای در حال کاهش می­باشند، اما کسانی که توانایی معکوس کردن یا توقف این روند را داشتند سکوت اختیار کردند. از طرف دیگر، کشورهایی که متوجه ارزش این نژادها هستند، نمونه‌برداری‌های متعددی از بافت و اندام­های نژادهای هندی انجام داده و به نام خود ثبت کرده‌­اند. این کشورها در حال فروش ژرم پلاسم نژادهای هندی به خود هند و سودآوری کلان از آن هستند.»

*فرآیند انقراض نژادهای دام بومی هند از سال 1960 شروع شده و نژادهای خارجی در همین دهه برای افزایش تولید نژادهای بومی به هند معرفی شدند. اما این کار هزینه­ گزافی در پی داشت و آن از بین رفتن تنوع نژادهای بومی بود* . علاوه بر این، با توجه به اینکه نژادهای وارداتی تطابقی با شرایط محلی نداشتند، عملکرد آن­های طی چند نسل کاهش پیدا کرد.

نژادهای بومی هند به بیماری­های محلی مقاومت داشتند اما با ورود این نژادهای خارجی، باکتری­هایی از سویه‌­های مقاوم وارد این کشور شدند که نژادهای بومی به آن­ها مقاومت نداشتند. بنا به گزارشات مراکز دامپزشکی هند، افزایش مرگ‌ومیر ناشی از بیماری #تب_برفکی[7] در این کشور قطعاً تصادفی نبوده. چراکه با واردات نژادهای خارجی این مقدار افزایش شدیدی نشان می­دهد. نیواسرکار، مدیر موسسه ­ی ملی تحقیقات دام هند، افزایش ابتلا به بیماری‌های مربوط به #پروتوزواها و #زبان_آبی[8] را نیز به لیست این بیماری­های اضافه می­کند.

🔹 *نژادهای پربازده #ایران و بی‌توجهی به این #ثروت­های عظیم خدادادی*

جلگه‌های وسیع و حاصلخیز و مناطق بیابانی، نیمه بیابانی، سردسیری و گرمسیری، نواحی خشک و مرطوب ایران باعث تکامل و سازگاری نژادهای مختلفی از گوسفند و بز گردیده که طی هزاران سال در بستر طبیعی خود با کوشش انسان به وجود آمده‌اند و این ثروت عظیم در جهت خودکفایی کشور ازنظر واردات منابع پروتئینی حیوانی و تحقق اقتصاد مقاومتی اهمیت بسزایی دارد.
✍ #پویان_مرتضوی

#وابستگی
#واردات_دام
#سازمان_اقتصادی_کوثر
#ذخایر_ژنتیکی_بومی
#ظرفیت_مغفول_مراتع

💠 #ادامه یادداشت در #لینک زیر:
🌐 https://www.farsnews.com/news/13970907001166