Forwarded from تاریخ ایران معاصر
✳️ «خاطرات و ناگفته‌هایی از سیره سیاسی یادگار امام» درگفت‌وشنود با حجتالاسلام والمسلمین #سیدمحمود_دعایی
درحضور دوستان، درباره اجتهاد رهبری قسم یاد کرد
□ طبعاً پس از رحلت حضرت امام اشتغالات احمدآقا مقداری کمتر شد، از نقش ایشان در این دوره و آثار ایفای آن چه تحلیلی دارید؟
پس از رحلت امام #حاج_احمد_آقا دو نقش برجسته را به خوبی ایفا کرد، یکی حفظ و تداوم ساده‌زیستی است. حاج احمدآقا فرزند فردی است که در کل تاریخ تشیع، از متمول‌ترین مراجع شیعه است، یعنی هیچ کس به اندازه امام وجوهات دریافت نکرده بود، به عبارتی ثروت جامعه اسلامی در اختیار امام بود. با رحلت امام همه این ثروت در اختیار حاج احمدآقا قرار گرفت و ایشان می‌توانست در همه آنها تصرف کند، اما هنوز24 ساعت نگذشته بود که کل این ثروت را در اختیار مراجع و مراکز مربوطه قرار داد و من ذره‌ای تردید ندارم که او حتی خرج یک هفته خود را هم نداشت و این امر چیزی نیست که شما بتوانید در افراد زیادی پیدا کنید. از آنجا که هیچ کس از چند و چون این اموال اطلاع دقیق نداشت، نمی‌توانست از او حسابی هم بکشد و او همه آنها را به حوزه علمیه قم و افراد مسئول داد.
ویژگی دوم اینکه همان گونه که از پدر اطاعت می‌کرد، از ولی جانشین پدر نیز به همان نحو اطاعت و از ایشان پشتیبانی کرد، و با همان هوشمندی و تواضع، بدون اجازه رهبری کوچکترین اقدامی نکرد. حاج احمدآقا حتی منزل پدر در قم را ــ که ارث او و خواهرانش بود و ایشان آنها را راضی کرد ــ در اختیار رهبری قرار داد. مسئولیتهایی که رهبری به عهده او می‌گذاشت، می‌پذیرفت و با تمام وجود انجام می‌داد و اگر نمی‌توانست کاری را انجام بدهد، می‌رفت و رهبری را قانع می‌کرد و اگر قانع نمی‌شدند، باز هم آن مسئولیت را می‌پذیرفت و در تمام موضع‌گیریها و شرایط به تقویت آرمان پدر و تقویت رهبری می‌پرداخت.
□ اشاره کردید به نقش جدی ایشان در تقویت و حمایت از رهبری آیت‌الله خامنه ای پس از رحلت امام. قاعدتا جنابعالی در این دوره نیز با ایشان محشور بودید. در این باره چه خاطراتی دارید؟
بله، من بعد از ارتحال امام با حاج سیداحمدآقا ملاقاتهایی داشتم. بعد از رحلت امام مسئله رهبری یک معضل بزرگ در جامعه ما بود. در جامعه ما جا انداختن مسئله رهبری و جانشینی یکی از رسالتهای بسیار برجسته و ارزشمندی بود که حاج احمدآقا به عهده داشت و به شایستگی این نقش را ایفا می‌کرد، زیرا در آن زمان نسبت به مسئله جانشینی امام و رهبری واکنشهایی ابراز می‌شد و حاج احمدآقا با بینش و عملکرد ویژه‌ای توانست جلوی بسیاری از واکنشها را بگیرد.
من خود شاهد بودم که یکی دو روزی بعد ازرحلت امام، یعنی درست زمانی که واکنشها و تشکیک‌هایی ابراز می‌شد، حاج احمدآقا در جماران قرآن آورد و دست روی قرآن گذاشت و گفت: « به این قرآن قسم که نظر امام نسبت به اجتهاد آقای خامنه‌ای و شایستگی ایشان چنین است!» البته ایشان بعدش هم نشان داد که اگر به پدرش علاقه دارد، به دلیل این است که به اسلام علاقه دارد و برای این است که رهبری اسلام و مرجعیت اسلام را قبول دارد، به همین دلیل بعد از رحلت پدرش نسبت به مقام معظم رهبری، به همان اندازه که به پدرش عشق می ورزید و ایمان و علاقه داشت، نسبت به حفظ آن مقام و جایگاه نیز اهتمام می‌ورزید و ابراز ارادت، علاقه و فداکاری می کرد و از هر کاری که از او برمی‌آمد دریغ نمی‌کرد، البته این امر به دلیل پایبندی ایشان به مبانی آرمانی و عقیدتی بود، یعنی این گونه نبود که ایشان بگوید چون پدرم بود و من به او عشق می ورزیدم در خدمتش بودم. الان چون پدرم نیست، بیگانه هستم.
تا جایی که به یاد دارم حاج سید احمد آقا هرگز به کسانی که کوچکترین شکی نسبت به مقام معظم رهبری داشتند، اجازه نمی داد تا در محضر او لب به سخن بگشایند. اگر هم مطالبی از سوی کسی جسته و گریخته می‌شنید با تلخی و قاطعیت آن را منع می کرد.
برای مطالعه متن کامل این مصاحبه INSTANT VIEW
یا مشاهده فوری را کلیک کنید
https://yon.ir/fsWuH
telegram.me/joinchat/BTWBPUEF2TfGqOAI21RzlQ
درحضور دوستان، درباره اجتهاد رهبری قسم یاد کرد
□ طبعاً پس از رحلت حضرت امام اشتغالات احمدآقا مقداری کمتر شد، از نقش ایشان در این دوره و آثار ایفای آن چه تحلیلی دارید؟
پس از رحلت امام #حاج_احمد_آقا دو نقش برجسته را به خوبی ایفا کرد، یکی حفظ و تداوم ساده‌زیستی است. حاج احمدآقا فرزند فردی است که در کل تاریخ تشیع، از متمول‌ترین مراجع شیعه است، یعنی هیچ کس به اندازه امام وجوهات دریافت نکرده بود، به عبارتی ثروت جامعه اسلامی در اختیار امام بود. با رحلت امام همه این ثروت در اختیار حاج احمدآقا قرار گرفت و ایشان می‌توانست در همه آنها تصرف کند، اما هنوز24 ساعت نگذشته بود که کل این ثروت را در اختیار مراجع و مراکز مربوطه قرار داد و من ذره‌ای تردید ندارم که او حتی خرج یک هفته خود را هم نداشت و این امر چیزی نیست که شما بتوانید در افراد زیادی پیدا کنید. از آنجا که هیچ کس از چند و چون این اموال اطلاع دقیق نداشت، نمی‌توانست از او حسابی هم بکشد و او همه آنها را به حوزه علمیه قم و افراد مسئول داد.
ویژگی دوم اینکه همان گونه که از پدر اطاعت می‌کرد، از ولی جانشین پدر نیز به همان نحو اطاعت و از ایشان پشتیبانی کرد، و با همان هوشمندی و تواضع، بدون اجازه رهبری کوچکترین اقدامی نکرد. حاج احمدآقا حتی منزل پدر در قم را ــ که ارث او و خواهرانش بود و ایشان آنها را راضی کرد ــ در اختیار رهبری قرار داد. مسئولیتهایی که رهبری به عهده او می‌گذاشت، می‌پذیرفت و با تمام وجود انجام می‌داد و اگر نمی‌توانست کاری را انجام بدهد، می‌رفت و رهبری را قانع می‌کرد و اگر قانع نمی‌شدند، باز هم آن مسئولیت را می‌پذیرفت و در تمام موضع‌گیریها و شرایط به تقویت آرمان پدر و تقویت رهبری می‌پرداخت.
□ اشاره کردید به نقش جدی ایشان در تقویت و حمایت از رهبری آیت‌الله خامنه ای پس از رحلت امام. قاعدتا جنابعالی در این دوره نیز با ایشان محشور بودید. در این باره چه خاطراتی دارید؟
بله، من بعد از ارتحال امام با حاج سیداحمدآقا ملاقاتهایی داشتم. بعد از رحلت امام مسئله رهبری یک معضل بزرگ در جامعه ما بود. در جامعه ما جا انداختن مسئله رهبری و جانشینی یکی از رسالتهای بسیار برجسته و ارزشمندی بود که حاج احمدآقا به عهده داشت و به شایستگی این نقش را ایفا می‌کرد، زیرا در آن زمان نسبت به مسئله جانشینی امام و رهبری واکنشهایی ابراز می‌شد و حاج احمدآقا با بینش و عملکرد ویژه‌ای توانست جلوی بسیاری از واکنشها را بگیرد.
من خود شاهد بودم که یکی دو روزی بعد ازرحلت امام، یعنی درست زمانی که واکنشها و تشکیک‌هایی ابراز می‌شد، حاج احمدآقا در جماران قرآن آورد و دست روی قرآن گذاشت و گفت: « به این قرآن قسم که نظر امام نسبت به اجتهاد آقای خامنه‌ای و شایستگی ایشان چنین است!» البته ایشان بعدش هم نشان داد که اگر به پدرش علاقه دارد، به دلیل این است که به اسلام علاقه دارد و برای این است که رهبری اسلام و مرجعیت اسلام را قبول دارد، به همین دلیل بعد از رحلت پدرش نسبت به مقام معظم رهبری، به همان اندازه که به پدرش عشق می ورزید و ایمان و علاقه داشت، نسبت به حفظ آن مقام و جایگاه نیز اهتمام می‌ورزید و ابراز ارادت، علاقه و فداکاری می کرد و از هر کاری که از او برمی‌آمد دریغ نمی‌کرد، البته این امر به دلیل پایبندی ایشان به مبانی آرمانی و عقیدتی بود، یعنی این گونه نبود که ایشان بگوید چون پدرم بود و من به او عشق می ورزیدم در خدمتش بودم. الان چون پدرم نیست، بیگانه هستم.
تا جایی که به یاد دارم حاج سید احمد آقا هرگز به کسانی که کوچکترین شکی نسبت به مقام معظم رهبری داشتند، اجازه نمی داد تا در محضر او لب به سخن بگشایند. اگر هم مطالبی از سوی کسی جسته و گریخته می‌شنید با تلخی و قاطعیت آن را منع می کرد.
برای مطالعه متن کامل این مصاحبه INSTANT VIEW
یا مشاهده فوری را کلیک کنید
https://yon.ir/fsWuH
telegram.me/joinchat/BTWBPUEF2TfGqOAI21RzlQ
Telegraph
«خاطرات و ناگفته‌هایی از سیره سیاسی یادگار امام» درگفت‌وشنود با حجتالاسلام والمسلمین سید محمود دعایی/درحضور دوستان، درباره اجتهاد…
راوی قضایا و ناگفته‌هایی که در پی می آید، از فعالان دیرپای مبارزات منتهی به انقلاب اسلامی و از دوستان صمیمی مرحوم حجتالاسلام والمسلمین حاج سید احمدخمینی است. حجتالاسلام والمسلمین سید محمود دعایی پس از پیروزی انقلاب نیز تا گاهِ درگذشت فرزند امام ، با او…
✳️ پاسخ به یک شبهه / آغاز گر جنگ هشت ساله ایران بود یا عراق!
در سال های گذشته برخی به استناد بیانیه #امام_خمینی به مناسبت شهادت #آیت_الله_صدر که سربازان و افسران عراقی را به قیام علیه رژیم #صدام دعوت کرده بودند نتیجه می گیرند که جنگ هشت ساله نه از سوی صدام که ایران شروع شده بود.
قبل از آغاز سال 1359 صدام سه شرط برای صلح با ایران مقرر کرده بود : « تخلیه جزایر ایرانی خلیج فارس که عراق آنها را عربی می داند ، بازگرداندن دنباله اروند رود به قبل از قرارداد 1975 و به رسمیت شناختن نام عربستان برای خوزستان ایران ! »
در ضمن از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان شهریور 1359 رژیم عراق هر روز به روستاهای مرزی و شهرهای مرزی ایران حمله می کرد.
به موارد زیر که در روزنامه ها و بولتن های #خبرگزاری_پارس در سال 1359 منتشر شده است توجه کنید ؛
✅ 7فروردین : تاکید صدام بر حمایت از به اصطلاح مبارزه اقلیت های قومی ایران ضد جمهوری اسلامی !
✅ 12 فروردین : صدام رئیس جمهور وقت عراق آمادگی کشورش را برای جنگ با ایران اعلام کرد .
✅ 13 فروردین : ترور نافرجام طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق در بغداد ؛ دولت عراق بدون ارائه سند ایران را به این اقدام متهم کرد.
✅ 18 فروردین : همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد .
✅ 5 اردیبهشت 1359 : نخستین حمله عراق به تاسیسات نفتی ایران در دهلران ؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تاسیسات مختلف نفتی ایران از سوی عراق حمله شد.
این اخبار به خوبی نشون می داد که #صدام از قبل آماده جنگ بود تا از ضعف پیش آمده و طبیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نهایت استفاده را ببرد.
جالب آن که تحرکات مرزی رژیم عراق از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی شروع شده و حتی در مواردی در بهار 1358 به بمباران روستاهای مرزی ایران منتهی شده بود.
این امر چنان بدیهی است که #رادیو_فردا در گزارشی تاکید می کند : « در واقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که مصادف با بمباران فرودگاه مهرآباد و حملات هوایی و زمینی ارتش عراق به استان خوزستان بود نقطه ارتقای درگیری ایران و عراق از جنگ محدود مرزی و نقطه به نقطه به یک رویارویی نظامی تمام عیار است.»
در بخش دیگری از گزارش رادیو فردا می خوانیم : « درگیری‌های مرزی ایران و عراق تقریباً از اسفند ۱۳۵۷ شروع می‌شود. البته در اواخر عمر رژیم شاه نیز درگیری‌های پراکنده‌ای در مرزهای غربی کشور وجود داشت.»
✅ آغاز حملات به نقاط مرزی از آبان 1357 !
#سیدمحمود_دعایی اولین سفیر ایران در عراق بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز می‌گوید عراق از آبان ۱۳۵۷ همزمان با آغاز شمارش معکوس برای سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی حمله به نقاط مرزی ایران را با هدف الغای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شروع کرد. او چنین می‌گوید: «حقیقت این است که جنگ ایران و عراق از آبان ۵۷ شروع شد. یعنی وقتی که صدام تشخیص داد رژیم شاه در حال فروپاشی و نهادهای امنیتی و نظامی شاه در حال فرو ریختن است و ساواک نیز در آستانه انحلال قرار دارد و به همین صورت ارتش نیز در حال تصفیه نیروهاست. صدام، عقده فروخورده‌ای را از زمان انعقاد قرارداد الجزایر در سینه داشت، به این سبب که این قرارداد به عراق تحمیل شده بود و عراق برخی مسائل در این قرارداد را از موضع ضعف پذیرفته بود و همیشه مترصد بود در یک فرصتی انتقام بگیرد و وقتی که شرایط کشور را در آن وضعیت مشاهده کرد، برای یک حمله انتقام‌جویانه برنامه‌ریزی کرد. نیروهای ارتش بعث صدام قرارگاه خودشان را در بصره احداث کردند و عدنان تکریتی به عنوان فرمانده آن قرارگاه منصوب شد و در حقیقت می‌توان گفت که آغاز جنگ از آبان ۵۷ یعنی چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود.»
طبق گزارش وزارت خارجه کشورمان ، ارتش عراق در دوره ۱۹ ماهه قبل جنگ ۳۹۷ بار به مرزهای زمینی، هوایی و دریایی ایران حمله کرده بود.
⏹ منبع: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، تحلیلی بر جنگ تحمیلی، نقل از پارسا دوست، ما و عراق از گذشته‌های دور تا امروز، همان، ص ۵۰۵)
با وجود همه این شواهد افرادی چون #شاهد_علوی از سر خیانت و گروهی دیگر از سر ساده اندیشی ایران اسلامی را دلیل و مسبب آغاز جنگ می دانند و می خوانند که مستندات خلاف آن را نشان می دهد.
در این زمینه گفتنی های فراوانی است که به امید خدا به تدریج به آن خواهیم پرداخت.
@oldnewspaper
در سال های گذشته برخی به استناد بیانیه #امام_خمینی به مناسبت شهادت #آیت_الله_صدر که سربازان و افسران عراقی را به قیام علیه رژیم #صدام دعوت کرده بودند نتیجه می گیرند که جنگ هشت ساله نه از سوی صدام که ایران شروع شده بود.
قبل از آغاز سال 1359 صدام سه شرط برای صلح با ایران مقرر کرده بود : « تخلیه جزایر ایرانی خلیج فارس که عراق آنها را عربی می داند ، بازگرداندن دنباله اروند رود به قبل از قرارداد 1975 و به رسمیت شناختن نام عربستان برای خوزستان ایران ! »
در ضمن از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان شهریور 1359 رژیم عراق هر روز به روستاهای مرزی و شهرهای مرزی ایران حمله می کرد.
به موارد زیر که در روزنامه ها و بولتن های #خبرگزاری_پارس در سال 1359 منتشر شده است توجه کنید ؛
✅ 7فروردین : تاکید صدام بر حمایت از به اصطلاح مبارزه اقلیت های قومی ایران ضد جمهوری اسلامی !
✅ 12 فروردین : صدام رئیس جمهور وقت عراق آمادگی کشورش را برای جنگ با ایران اعلام کرد .
✅ 13 فروردین : ترور نافرجام طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق در بغداد ؛ دولت عراق بدون ارائه سند ایران را به این اقدام متهم کرد.
✅ 18 فروردین : همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد .
✅ 5 اردیبهشت 1359 : نخستین حمله عراق به تاسیسات نفتی ایران در دهلران ؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تاسیسات مختلف نفتی ایران از سوی عراق حمله شد.
این اخبار به خوبی نشون می داد که #صدام از قبل آماده جنگ بود تا از ضعف پیش آمده و طبیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نهایت استفاده را ببرد.
جالب آن که تحرکات مرزی رژیم عراق از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی شروع شده و حتی در مواردی در بهار 1358 به بمباران روستاهای مرزی ایران منتهی شده بود.
این امر چنان بدیهی است که #رادیو_فردا در گزارشی تاکید می کند : « در واقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که مصادف با بمباران فرودگاه مهرآباد و حملات هوایی و زمینی ارتش عراق به استان خوزستان بود نقطه ارتقای درگیری ایران و عراق از جنگ محدود مرزی و نقطه به نقطه به یک رویارویی نظامی تمام عیار است.»
در بخش دیگری از گزارش رادیو فردا می خوانیم : « درگیری‌های مرزی ایران و عراق تقریباً از اسفند ۱۳۵۷ شروع می‌شود. البته در اواخر عمر رژیم شاه نیز درگیری‌های پراکنده‌ای در مرزهای غربی کشور وجود داشت.»
✅ آغاز حملات به نقاط مرزی از آبان 1357 !
#سیدمحمود_دعایی اولین سفیر ایران در عراق بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز می‌گوید عراق از آبان ۱۳۵۷ همزمان با آغاز شمارش معکوس برای سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی حمله به نقاط مرزی ایران را با هدف الغای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شروع کرد. او چنین می‌گوید: «حقیقت این است که جنگ ایران و عراق از آبان ۵۷ شروع شد. یعنی وقتی که صدام تشخیص داد رژیم شاه در حال فروپاشی و نهادهای امنیتی و نظامی شاه در حال فرو ریختن است و ساواک نیز در آستانه انحلال قرار دارد و به همین صورت ارتش نیز در حال تصفیه نیروهاست. صدام، عقده فروخورده‌ای را از زمان انعقاد قرارداد الجزایر در سینه داشت، به این سبب که این قرارداد به عراق تحمیل شده بود و عراق برخی مسائل در این قرارداد را از موضع ضعف پذیرفته بود و همیشه مترصد بود در یک فرصتی انتقام بگیرد و وقتی که شرایط کشور را در آن وضعیت مشاهده کرد، برای یک حمله انتقام‌جویانه برنامه‌ریزی کرد. نیروهای ارتش بعث صدام قرارگاه خودشان را در بصره احداث کردند و عدنان تکریتی به عنوان فرمانده آن قرارگاه منصوب شد و در حقیقت می‌توان گفت که آغاز جنگ از آبان ۵۷ یعنی چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود.»
طبق گزارش وزارت خارجه کشورمان ، ارتش عراق در دوره ۱۹ ماهه قبل جنگ ۳۹۷ بار به مرزهای زمینی، هوایی و دریایی ایران حمله کرده بود.
⏹ منبع: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، تحلیلی بر جنگ تحمیلی، نقل از پارسا دوست، ما و عراق از گذشته‌های دور تا امروز، همان، ص ۵۰۵)
با وجود همه این شواهد افرادی چون #شاهد_علوی از سر خیانت و گروهی دیگر از سر ساده اندیشی ایران اسلامی را دلیل و مسبب آغاز جنگ می دانند و می خوانند که مستندات خلاف آن را نشان می دهد.
در این زمینه گفتنی های فراوانی است که به امید خدا به تدریج به آن خواهیم پرداخت.
@oldnewspaper
Forwarded from مطبوعات قدیمی (Rohollah Aminabadi)
✳️ پاسخ به یک شبهه / آغاز گر جنگ هشت ساله ایران بود یا عراق!
در سال های گذشته برخی به استناد بیانیه #امام_خمینی به مناسبت شهادت #آیت_الله_صدر که سربازان و افسران عراقی را به قیام علیه رژیم #صدام دعوت کرده بودند نتیجه می گیرند که جنگ هشت ساله نه از سوی صدام که ایران شروع شده بود.
قبل از آغاز سال 1359 صدام سه شرط برای صلح با ایران مقرر کرده بود : « تخلیه جزایر ایرانی خلیج فارس که عراق آنها را عربی می داند ، بازگرداندن دنباله اروند رود به قبل از قرارداد 1975 و به رسمیت شناختن نام عربستان برای خوزستان ایران ! »
در ضمن از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان شهریور 1359 رژیم عراق هر روز به روستاهای مرزی و شهرهای مرزی ایران حمله می کرد.
به موارد زیر که در روزنامه ها و بولتن های #خبرگزاری_پارس در سال 1359 منتشر شده است توجه کنید ؛
✅ 7فروردین : تاکید صدام بر حمایت از به اصطلاح مبارزه اقلیت های قومی ایران ضد جمهوری اسلامی !
✅ 12 فروردین : صدام رئیس جمهور وقت عراق آمادگی کشورش را برای جنگ با ایران اعلام کرد .
✅ 13 فروردین : ترور نافرجام طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق در بغداد ؛ دولت عراق بدون ارائه سند ایران را به این اقدام متهم کرد.
✅ 18 فروردین : همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد .
✅ 5 اردیبهشت 1359 : نخستین حمله عراق به تاسیسات نفتی ایران در دهلران ؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تاسیسات مختلف نفتی ایران از سوی عراق حمله شد.
این اخبار به خوبی نشون می داد که #صدام از قبل آماده جنگ بود تا از ضعف پیش آمده و طبیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نهایت استفاده را ببرد.
جالب آن که تحرکات مرزی رژیم عراق از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی شروع شده و حتی در مواردی در بهار 1358 به بمباران روستاهای مرزی ایران منتهی شده بود.
این امر چنان بدیهی است که #رادیو_فردا در گزارشی تاکید می کند : « در واقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که مصادف با بمباران فرودگاه مهرآباد و حملات هوایی و زمینی ارتش عراق به استان خوزستان بود نقطه ارتقای درگیری ایران و عراق از جنگ محدود مرزی و نقطه به نقطه به یک رویارویی نظامی تمام عیار است.»
در بخش دیگری از گزارش رادیو فردا می خوانیم : « درگیری‌های مرزی ایران و عراق تقریباً از اسفند ۱۳۵۷ شروع می‌شود. البته در اواخر عمر رژیم شاه نیز درگیری‌های پراکنده‌ای در مرزهای غربی کشور وجود داشت.»
✅ آغاز حملات به نقاط مرزی از آبان 1357 !
#سیدمحمود_دعایی اولین سفیر ایران در عراق بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز می‌گوید عراق از آبان ۱۳۵۷ همزمان با آغاز شمارش معکوس برای سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی حمله به نقاط مرزی ایران را با هدف الغای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شروع کرد. او چنین می‌گوید: «حقیقت این است که جنگ ایران و عراق از آبان ۵۷ شروع شد. یعنی وقتی که صدام تشخیص داد رژیم شاه در حال فروپاشی و نهادهای امنیتی و نظامی شاه در حال فرو ریختن است و ساواک نیز در آستانه انحلال قرار دارد و به همین صورت ارتش نیز در حال تصفیه نیروهاست. صدام، عقده فروخورده‌ای را از زمان انعقاد قرارداد الجزایر در سینه داشت، به این سبب که این قرارداد به عراق تحمیل شده بود و عراق برخی مسائل در این قرارداد را از موضع ضعف پذیرفته بود و همیشه مترصد بود در یک فرصتی انتقام بگیرد و وقتی که شرایط کشور را در آن وضعیت مشاهده کرد، برای یک حمله انتقام‌جویانه برنامه‌ریزی کرد. نیروهای ارتش بعث صدام قرارگاه خودشان را در بصره احداث کردند و عدنان تکریتی به عنوان فرمانده آن قرارگاه منصوب شد و در حقیقت می‌توان گفت که آغاز جنگ از آبان ۵۷ یعنی چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود.»
طبق گزارش وزارت خارجه کشورمان ، ارتش عراق در دوره ۱۹ ماهه قبل جنگ ۳۹۷ بار به مرزهای زمینی، هوایی و دریایی ایران حمله کرده بود.
⏹ منبع: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، تحلیلی بر جنگ تحمیلی، نقل از پارسا دوست، ما و عراق از گذشته‌های دور تا امروز، همان، ص ۵۰۵)
با وجود همه این شواهد افرادی چون #شاهد_علوی از سر خیانت و گروهی دیگر از سر ساده اندیشی ایران اسلامی را دلیل و مسبب آغاز جنگ می دانند و می خوانند که مستندات خلاف آن را نشان می دهد.
در این زمینه گفتنی های فراوانی است که به امید خدا به تدریج به آن خواهیم پرداخت.
@oldnewspaper
در سال های گذشته برخی به استناد بیانیه #امام_خمینی به مناسبت شهادت #آیت_الله_صدر که سربازان و افسران عراقی را به قیام علیه رژیم #صدام دعوت کرده بودند نتیجه می گیرند که جنگ هشت ساله نه از سوی صدام که ایران شروع شده بود.
قبل از آغاز سال 1359 صدام سه شرط برای صلح با ایران مقرر کرده بود : « تخلیه جزایر ایرانی خلیج فارس که عراق آنها را عربی می داند ، بازگرداندن دنباله اروند رود به قبل از قرارداد 1975 و به رسمیت شناختن نام عربستان برای خوزستان ایران ! »
در ضمن از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان شهریور 1359 رژیم عراق هر روز به روستاهای مرزی و شهرهای مرزی ایران حمله می کرد.
به موارد زیر که در روزنامه ها و بولتن های #خبرگزاری_پارس در سال 1359 منتشر شده است توجه کنید ؛
✅ 7فروردین : تاکید صدام بر حمایت از به اصطلاح مبارزه اقلیت های قومی ایران ضد جمهوری اسلامی !
✅ 12 فروردین : صدام رئیس جمهور وقت عراق آمادگی کشورش را برای جنگ با ایران اعلام کرد .
✅ 13 فروردین : ترور نافرجام طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق در بغداد ؛ دولت عراق بدون ارائه سند ایران را به این اقدام متهم کرد.
✅ 18 فروردین : همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد .
✅ 5 اردیبهشت 1359 : نخستین حمله عراق به تاسیسات نفتی ایران در دهلران ؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تاسیسات مختلف نفتی ایران از سوی عراق حمله شد.
این اخبار به خوبی نشون می داد که #صدام از قبل آماده جنگ بود تا از ضعف پیش آمده و طبیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نهایت استفاده را ببرد.
جالب آن که تحرکات مرزی رژیم عراق از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی شروع شده و حتی در مواردی در بهار 1358 به بمباران روستاهای مرزی ایران منتهی شده بود.
این امر چنان بدیهی است که #رادیو_فردا در گزارشی تاکید می کند : « در واقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که مصادف با بمباران فرودگاه مهرآباد و حملات هوایی و زمینی ارتش عراق به استان خوزستان بود نقطه ارتقای درگیری ایران و عراق از جنگ محدود مرزی و نقطه به نقطه به یک رویارویی نظامی تمام عیار است.»
در بخش دیگری از گزارش رادیو فردا می خوانیم : « درگیری‌های مرزی ایران و عراق تقریباً از اسفند ۱۳۵۷ شروع می‌شود. البته در اواخر عمر رژیم شاه نیز درگیری‌های پراکنده‌ای در مرزهای غربی کشور وجود داشت.»
✅ آغاز حملات به نقاط مرزی از آبان 1357 !
#سیدمحمود_دعایی اولین سفیر ایران در عراق بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز می‌گوید عراق از آبان ۱۳۵۷ همزمان با آغاز شمارش معکوس برای سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی حمله به نقاط مرزی ایران را با هدف الغای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شروع کرد. او چنین می‌گوید: «حقیقت این است که جنگ ایران و عراق از آبان ۵۷ شروع شد. یعنی وقتی که صدام تشخیص داد رژیم شاه در حال فروپاشی و نهادهای امنیتی و نظامی شاه در حال فرو ریختن است و ساواک نیز در آستانه انحلال قرار دارد و به همین صورت ارتش نیز در حال تصفیه نیروهاست. صدام، عقده فروخورده‌ای را از زمان انعقاد قرارداد الجزایر در سینه داشت، به این سبب که این قرارداد به عراق تحمیل شده بود و عراق برخی مسائل در این قرارداد را از موضع ضعف پذیرفته بود و همیشه مترصد بود در یک فرصتی انتقام بگیرد و وقتی که شرایط کشور را در آن وضعیت مشاهده کرد، برای یک حمله انتقام‌جویانه برنامه‌ریزی کرد. نیروهای ارتش بعث صدام قرارگاه خودشان را در بصره احداث کردند و عدنان تکریتی به عنوان فرمانده آن قرارگاه منصوب شد و در حقیقت می‌توان گفت که آغاز جنگ از آبان ۵۷ یعنی چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود.»
طبق گزارش وزارت خارجه کشورمان ، ارتش عراق در دوره ۱۹ ماهه قبل جنگ ۳۹۷ بار به مرزهای زمینی، هوایی و دریایی ایران حمله کرده بود.
⏹ منبع: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، تحلیلی بر جنگ تحمیلی، نقل از پارسا دوست، ما و عراق از گذشته‌های دور تا امروز، همان، ص ۵۰۵)
با وجود همه این شواهد افرادی چون #شاهد_علوی از سر خیانت و گروهی دیگر از سر ساده اندیشی ایران اسلامی را دلیل و مسبب آغاز جنگ می دانند و می خوانند که مستندات خلاف آن را نشان می دهد.
در این زمینه گفتنی های فراوانی است که به امید خدا به تدریج به آن خواهیم پرداخت.
@oldnewspaper
Forwarded from مطبوعات قدیمی (seyedrohollah Aminabadi)
✳️ پاسخ به یک شبهه / آغاز گر جنگ هشت ساله ایران بود یا عراق!
در سال های گذشته برخی به استناد بیانیه #امام_خمینی به مناسبت شهادت #آیت_الله_صدر که سربازان و افسران عراقی را به قیام علیه رژیم #صدام دعوت کرده بودند نتیجه می گیرند که جنگ هشت ساله نه از سوی صدام که ایران شروع شده بود.
قبل از آغاز سال 1359 صدام سه شرط برای صلح با ایران مقرر کرده بود : « تخلیه جزایر ایرانی خلیج فارس که عراق آنها را عربی می داند ، بازگرداندن دنباله اروند رود به قبل از قرارداد 1975 و به رسمیت شناختن نام عربستان برای خوزستان ایران ! »
در ضمن از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان شهریور 1359 رژیم عراق هر روز به روستاهای مرزی و شهرهای مرزی ایران حمله می کرد.
به موارد زیر که در روزنامه ها و بولتن های #خبرگزاری_پارس در سال 1359 منتشر شده است توجه کنید ؛
✅ 7فروردین : تاکید صدام بر حمایت از به اصطلاح مبارزه اقلیت های قومی ایران ضد جمهوری اسلامی !
✅ 12 فروردین : صدام رئیس جمهور وقت عراق آمادگی کشورش را برای جنگ با ایران اعلام کرد .
✅ 13 فروردین : ترور نافرجام طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق در بغداد ؛ دولت عراق بدون ارائه سند ایران را به این اقدام متهم کرد.
✅ 18 فروردین : همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد .
✅ 5 اردیبهشت 1359 : نخستین حمله عراق به تاسیسات نفتی ایران در دهلران ؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تاسیسات مختلف نفتی ایران از سوی عراق حمله شد.
این اخبار به خوبی نشون می داد که #صدام از قبل آماده جنگ بود تا از ضعف پیش آمده و طبیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نهایت استفاده را ببرد.
جالب آن که تحرکات مرزی رژیم عراق از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی شروع شده و حتی در مواردی در بهار 1358 به بمباران روستاهای مرزی ایران منتهی شده بود.
این امر چنان بدیهی است که #رادیو_فردا در گزارشی تاکید می کند : « در واقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که مصادف با بمباران فرودگاه مهرآباد و حملات هوایی و زمینی ارتش عراق به استان خوزستان بود نقطه ارتقای درگیری ایران و عراق از جنگ محدود مرزی و نقطه به نقطه به یک رویارویی نظامی تمام عیار است.»
در بخش دیگری از گزارش رادیو فردا می خوانیم : « درگیری‌های مرزی ایران و عراق تقریباً از اسفند ۱۳۵۷ شروع می‌شود. البته در اواخر عمر رژیم شاه نیز درگیری‌های پراکنده‌ای در مرزهای غربی کشور وجود داشت.»
✅ آغاز حملات به نقاط مرزی از آبان 1357 !
#سیدمحمود_دعایی اولین سفیر ایران در عراق بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز می‌گوید عراق از آبان ۱۳۵۷ همزمان با آغاز شمارش معکوس برای سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی حمله به نقاط مرزی ایران را با هدف الغای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شروع کرد. او چنین می‌گوید: «حقیقت این است که جنگ ایران و عراق از آبان ۵۷ شروع شد. یعنی وقتی که صدام تشخیص داد رژیم شاه در حال فروپاشی و نهادهای امنیتی و نظامی شاه در حال فرو ریختن است و ساواک نیز در آستانه انحلال قرار دارد و به همین صورت ارتش نیز در حال تصفیه نیروهاست. صدام، عقده فروخورده‌ای را از زمان انعقاد قرارداد الجزایر در سینه داشت، به این سبب که این قرارداد به عراق تحمیل شده بود و عراق برخی مسائل در این قرارداد را از موضع ضعف پذیرفته بود و همیشه مترصد بود در یک فرصتی انتقام بگیرد و وقتی که شرایط کشور را در آن وضعیت مشاهده کرد، برای یک حمله انتقام‌جویانه برنامه‌ریزی کرد. نیروهای ارتش بعث صدام قرارگاه خودشان را در بصره احداث کردند و عدنان تکریتی به عنوان فرمانده آن قرارگاه منصوب شد و در حقیقت می‌توان گفت که آغاز جنگ از آبان ۵۷ یعنی چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود.»
طبق گزارش وزارت خارجه کشورمان ، ارتش عراق در دوره ۱۹ ماهه قبل جنگ ۳۹۷ بار به مرزهای زمینی، هوایی و دریایی ایران حمله کرده بود.
⏹ منبع: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، تحلیلی بر جنگ تحمیلی، نقل از پارسا دوست، ما و عراق از گذشته‌های دور تا امروز، همان، ص ۵۰۵)
با وجود همه این شواهد افرادی چون #شاهد_علوی از سر خیانت و گروهی دیگر از سر ساده اندیشی ایران اسلامی را دلیل و مسبب آغاز جنگ می دانند و می خوانند که مستندات خلاف آن را نشان می دهد.
در این زمینه گفتنی های فراوانی است که به امید خدا به تدریج به آن خواهیم پرداخت.
@oldnewspaper
در سال های گذشته برخی به استناد بیانیه #امام_خمینی به مناسبت شهادت #آیت_الله_صدر که سربازان و افسران عراقی را به قیام علیه رژیم #صدام دعوت کرده بودند نتیجه می گیرند که جنگ هشت ساله نه از سوی صدام که ایران شروع شده بود.
قبل از آغاز سال 1359 صدام سه شرط برای صلح با ایران مقرر کرده بود : « تخلیه جزایر ایرانی خلیج فارس که عراق آنها را عربی می داند ، بازگرداندن دنباله اروند رود به قبل از قرارداد 1975 و به رسمیت شناختن نام عربستان برای خوزستان ایران ! »
در ضمن از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان شهریور 1359 رژیم عراق هر روز به روستاهای مرزی و شهرهای مرزی ایران حمله می کرد.
به موارد زیر که در روزنامه ها و بولتن های #خبرگزاری_پارس در سال 1359 منتشر شده است توجه کنید ؛
✅ 7فروردین : تاکید صدام بر حمایت از به اصطلاح مبارزه اقلیت های قومی ایران ضد جمهوری اسلامی !
✅ 12 فروردین : صدام رئیس جمهور وقت عراق آمادگی کشورش را برای جنگ با ایران اعلام کرد .
✅ 13 فروردین : ترور نافرجام طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق در بغداد ؛ دولت عراق بدون ارائه سند ایران را به این اقدام متهم کرد.
✅ 18 فروردین : همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد .
✅ 5 اردیبهشت 1359 : نخستین حمله عراق به تاسیسات نفتی ایران در دهلران ؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تاسیسات مختلف نفتی ایران از سوی عراق حمله شد.
این اخبار به خوبی نشون می داد که #صدام از قبل آماده جنگ بود تا از ضعف پیش آمده و طبیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نهایت استفاده را ببرد.
جالب آن که تحرکات مرزی رژیم عراق از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی شروع شده و حتی در مواردی در بهار 1358 به بمباران روستاهای مرزی ایران منتهی شده بود.
این امر چنان بدیهی است که #رادیو_فردا در گزارشی تاکید می کند : « در واقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که مصادف با بمباران فرودگاه مهرآباد و حملات هوایی و زمینی ارتش عراق به استان خوزستان بود نقطه ارتقای درگیری ایران و عراق از جنگ محدود مرزی و نقطه به نقطه به یک رویارویی نظامی تمام عیار است.»
در بخش دیگری از گزارش رادیو فردا می خوانیم : « درگیری‌های مرزی ایران و عراق تقریباً از اسفند ۱۳۵۷ شروع می‌شود. البته در اواخر عمر رژیم شاه نیز درگیری‌های پراکنده‌ای در مرزهای غربی کشور وجود داشت.»
✅ آغاز حملات به نقاط مرزی از آبان 1357 !
#سیدمحمود_دعایی اولین سفیر ایران در عراق بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز می‌گوید عراق از آبان ۱۳۵۷ همزمان با آغاز شمارش معکوس برای سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی حمله به نقاط مرزی ایران را با هدف الغای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شروع کرد. او چنین می‌گوید: «حقیقت این است که جنگ ایران و عراق از آبان ۵۷ شروع شد. یعنی وقتی که صدام تشخیص داد رژیم شاه در حال فروپاشی و نهادهای امنیتی و نظامی شاه در حال فرو ریختن است و ساواک نیز در آستانه انحلال قرار دارد و به همین صورت ارتش نیز در حال تصفیه نیروهاست. صدام، عقده فروخورده‌ای را از زمان انعقاد قرارداد الجزایر در سینه داشت، به این سبب که این قرارداد به عراق تحمیل شده بود و عراق برخی مسائل در این قرارداد را از موضع ضعف پذیرفته بود و همیشه مترصد بود در یک فرصتی انتقام بگیرد و وقتی که شرایط کشور را در آن وضعیت مشاهده کرد، برای یک حمله انتقام‌جویانه برنامه‌ریزی کرد. نیروهای ارتش بعث صدام قرارگاه خودشان را در بصره احداث کردند و عدنان تکریتی به عنوان فرمانده آن قرارگاه منصوب شد و در حقیقت می‌توان گفت که آغاز جنگ از آبان ۵۷ یعنی چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود.»
طبق گزارش وزارت خارجه کشورمان ، ارتش عراق در دوره ۱۹ ماهه قبل جنگ ۳۹۷ بار به مرزهای زمینی، هوایی و دریایی ایران حمله کرده بود.
⏹ منبع: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، تحلیلی بر جنگ تحمیلی، نقل از پارسا دوست، ما و عراق از گذشته‌های دور تا امروز، همان، ص ۵۰۵)
با وجود همه این شواهد افرادی چون #شاهد_علوی از سر خیانت و گروهی دیگر از سر ساده اندیشی ایران اسلامی را دلیل و مسبب آغاز جنگ می دانند و می خوانند که مستندات خلاف آن را نشان می دهد.
در این زمینه گفتنی های فراوانی است که به امید خدا به تدریج به آن خواهیم پرداخت.
@oldnewspaper
Forwarded from مطبوعات قدیمی (seyedrohollah Aminabadi)
✳️ پاسخ به یک شبهه / آغاز گر جنگ هشت ساله ایران بود یا عراق!
در سال های گذشته برخی به استناد بیانیه #امام_خمینی به مناسبت شهادت #آیت_الله_صدر که سربازان و افسران عراقی را به قیام علیه رژیم #صدام دعوت کرده بودند نتیجه می گیرند که جنگ هشت ساله نه از سوی صدام که ایران شروع شده بود.
قبل از آغاز سال 1359 صدام سه شرط برای صلح با ایران مقرر کرده بود : « تخلیه جزایر ایرانی خلیج فارس که عراق آنها را عربی می داند ، بازگرداندن دنباله اروند رود به قبل از قرارداد 1975 و به رسمیت شناختن نام عربستان برای خوزستان ایران ! »
در ضمن از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان شهریور 1359 رژیم عراق هر روز به روستاهای مرزی و شهرهای مرزی ایران حمله می کرد.
به موارد زیر که در روزنامه ها و بولتن های #خبرگزاری_پارس در سال 1359 منتشر شده است توجه کنید ؛
✅ 7فروردین : تاکید صدام بر حمایت از به اصطلاح مبارزه اقلیت های قومی ایران ضد جمهوری اسلامی !
✅ 12 فروردین : صدام رئیس جمهور وقت عراق آمادگی کشورش را برای جنگ با ایران اعلام کرد .
✅ 13 فروردین : ترور نافرجام طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق در بغداد ؛ دولت عراق بدون ارائه سند ایران را به این اقدام متهم کرد.
✅ 18 فروردین : همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد .
✅ 5 اردیبهشت 1359 : نخستین حمله عراق به تاسیسات نفتی ایران در دهلران ؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تاسیسات مختلف نفتی ایران از سوی عراق حمله شد.
این اخبار به خوبی نشون می داد که #صدام از قبل آماده جنگ بود تا از ضعف پیش آمده و طبیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نهایت استفاده را ببرد.
جالب آن که تحرکات مرزی رژیم عراق از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی شروع شده و حتی در مواردی در بهار 1358 به بمباران روستاهای مرزی ایران منتهی شده بود.
این امر چنان بدیهی است که #رادیو_فردا در گزارشی تاکید می کند : « در واقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که مصادف با بمباران فرودگاه مهرآباد و حملات هوایی و زمینی ارتش عراق به استان خوزستان بود نقطه ارتقای درگیری ایران و عراق از جنگ محدود مرزی و نقطه به نقطه به یک رویارویی نظامی تمام عیار است.»
در بخش دیگری از گزارش رادیو فردا می خوانیم : « درگیری‌های مرزی ایران و عراق تقریباً از اسفند ۱۳۵۷ شروع می‌شود. البته در اواخر عمر رژیم شاه نیز درگیری‌های پراکنده‌ای در مرزهای غربی کشور وجود داشت.»
✅ آغاز حملات به نقاط مرزی از آبان 1357 !
#سیدمحمود_دعایی اولین سفیر ایران در عراق بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز می‌گوید عراق از آبان ۱۳۵۷ همزمان با آغاز شمارش معکوس برای سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی حمله به نقاط مرزی ایران را با هدف الغای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شروع کرد. او چنین می‌گوید: «حقیقت این است که جنگ ایران و عراق از آبان ۵۷ شروع شد. یعنی وقتی که صدام تشخیص داد رژیم شاه در حال فروپاشی و نهادهای امنیتی و نظامی شاه در حال فرو ریختن است و ساواک نیز در آستانه انحلال قرار دارد و به همین صورت ارتش نیز در حال تصفیه نیروهاست. صدام، عقده فروخورده‌ای را از زمان انعقاد قرارداد الجزایر در سینه داشت، به این سبب که این قرارداد به عراق تحمیل شده بود و عراق برخی مسائل در این قرارداد را از موضع ضعف پذیرفته بود و همیشه مترصد بود در یک فرصتی انتقام بگیرد و وقتی که شرایط کشور را در آن وضعیت مشاهده کرد، برای یک حمله انتقام‌جویانه برنامه‌ریزی کرد. نیروهای ارتش بعث صدام قرارگاه خودشان را در بصره احداث کردند و عدنان تکریتی به عنوان فرمانده آن قرارگاه منصوب شد و در حقیقت می‌توان گفت که آغاز جنگ از آبان ۵۷ یعنی چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود.»
طبق گزارش وزارت خارجه کشورمان ، ارتش عراق در دوره ۱۹ ماهه قبل جنگ ۳۹۷ بار به مرزهای زمینی، هوایی و دریایی ایران حمله کرده بود.
⏹ منبع: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، تحلیلی بر جنگ تحمیلی، نقل از پارسا دوست، ما و عراق از گذشته‌های دور تا امروز، همان، ص ۵۰۵)
با وجود همه این شواهد افرادی چون #شاهد_علوی از سر خیانت و گروهی دیگر از سر ساده اندیشی ایران اسلامی را دلیل و مسبب آغاز جنگ می دانند و می خوانند که مستندات خلاف آن را نشان می دهد.
در این زمینه گفتنی های فراوانی است که به امید خدا به تدریج به آن خواهیم پرداخت.
@oldnewspaper
در سال های گذشته برخی به استناد بیانیه #امام_خمینی به مناسبت شهادت #آیت_الله_صدر که سربازان و افسران عراقی را به قیام علیه رژیم #صدام دعوت کرده بودند نتیجه می گیرند که جنگ هشت ساله نه از سوی صدام که ایران شروع شده بود.
قبل از آغاز سال 1359 صدام سه شرط برای صلح با ایران مقرر کرده بود : « تخلیه جزایر ایرانی خلیج فارس که عراق آنها را عربی می داند ، بازگرداندن دنباله اروند رود به قبل از قرارداد 1975 و به رسمیت شناختن نام عربستان برای خوزستان ایران ! »
در ضمن از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان شهریور 1359 رژیم عراق هر روز به روستاهای مرزی و شهرهای مرزی ایران حمله می کرد.
به موارد زیر که در روزنامه ها و بولتن های #خبرگزاری_پارس در سال 1359 منتشر شده است توجه کنید ؛
✅ 7فروردین : تاکید صدام بر حمایت از به اصطلاح مبارزه اقلیت های قومی ایران ضد جمهوری اسلامی !
✅ 12 فروردین : صدام رئیس جمهور وقت عراق آمادگی کشورش را برای جنگ با ایران اعلام کرد .
✅ 13 فروردین : ترور نافرجام طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق در بغداد ؛ دولت عراق بدون ارائه سند ایران را به این اقدام متهم کرد.
✅ 18 فروردین : همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد .
✅ 5 اردیبهشت 1359 : نخستین حمله عراق به تاسیسات نفتی ایران در دهلران ؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تاسیسات مختلف نفتی ایران از سوی عراق حمله شد.
این اخبار به خوبی نشون می داد که #صدام از قبل آماده جنگ بود تا از ضعف پیش آمده و طبیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نهایت استفاده را ببرد.
جالب آن که تحرکات مرزی رژیم عراق از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی شروع شده و حتی در مواردی در بهار 1358 به بمباران روستاهای مرزی ایران منتهی شده بود.
این امر چنان بدیهی است که #رادیو_فردا در گزارشی تاکید می کند : « در واقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که مصادف با بمباران فرودگاه مهرآباد و حملات هوایی و زمینی ارتش عراق به استان خوزستان بود نقطه ارتقای درگیری ایران و عراق از جنگ محدود مرزی و نقطه به نقطه به یک رویارویی نظامی تمام عیار است.»
در بخش دیگری از گزارش رادیو فردا می خوانیم : « درگیری‌های مرزی ایران و عراق تقریباً از اسفند ۱۳۵۷ شروع می‌شود. البته در اواخر عمر رژیم شاه نیز درگیری‌های پراکنده‌ای در مرزهای غربی کشور وجود داشت.»
✅ آغاز حملات به نقاط مرزی از آبان 1357 !
#سیدمحمود_دعایی اولین سفیر ایران در عراق بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز می‌گوید عراق از آبان ۱۳۵۷ همزمان با آغاز شمارش معکوس برای سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی حمله به نقاط مرزی ایران را با هدف الغای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شروع کرد. او چنین می‌گوید: «حقیقت این است که جنگ ایران و عراق از آبان ۵۷ شروع شد. یعنی وقتی که صدام تشخیص داد رژیم شاه در حال فروپاشی و نهادهای امنیتی و نظامی شاه در حال فرو ریختن است و ساواک نیز در آستانه انحلال قرار دارد و به همین صورت ارتش نیز در حال تصفیه نیروهاست. صدام، عقده فروخورده‌ای را از زمان انعقاد قرارداد الجزایر در سینه داشت، به این سبب که این قرارداد به عراق تحمیل شده بود و عراق برخی مسائل در این قرارداد را از موضع ضعف پذیرفته بود و همیشه مترصد بود در یک فرصتی انتقام بگیرد و وقتی که شرایط کشور را در آن وضعیت مشاهده کرد، برای یک حمله انتقام‌جویانه برنامه‌ریزی کرد. نیروهای ارتش بعث صدام قرارگاه خودشان را در بصره احداث کردند و عدنان تکریتی به عنوان فرمانده آن قرارگاه منصوب شد و در حقیقت می‌توان گفت که آغاز جنگ از آبان ۵۷ یعنی چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود.»
طبق گزارش وزارت خارجه کشورمان ، ارتش عراق در دوره ۱۹ ماهه قبل جنگ ۳۹۷ بار به مرزهای زمینی، هوایی و دریایی ایران حمله کرده بود.
⏹ منبع: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، تحلیلی بر جنگ تحمیلی، نقل از پارسا دوست، ما و عراق از گذشته‌های دور تا امروز، همان، ص ۵۰۵)
با وجود همه این شواهد افرادی چون #شاهد_علوی از سر خیانت و گروهی دیگر از سر ساده اندیشی ایران اسلامی را دلیل و مسبب آغاز جنگ می دانند و می خوانند که مستندات خلاف آن را نشان می دهد.
در این زمینه گفتنی های فراوانی است که به امید خدا به تدریج به آن خواهیم پرداخت.
@oldnewspaper
Forwarded from مطبوعات قدیمی (seyedrohollah Aminabadi)
✳️ پاسخ به یک شبهه / آغاز گر جنگ هشت ساله ایران بود یا عراق!
در سال های گذشته برخی به استناد بیانیه #امام_خمینی به مناسبت شهادت #آیت_الله_صدر که سربازان و افسران عراقی را به قیام علیه رژیم #صدام دعوت کرده بودند نتیجه می گیرند که جنگ هشت ساله نه از سوی صدام که ایران شروع شده بود.
قبل از آغاز سال 1359 صدام سه شرط برای صلح با ایران مقرر کرده بود : « تخلیه جزایر ایرانی خلیج فارس که عراق آنها را عربی می داند ، بازگرداندن دنباله اروند رود به قبل از قرارداد 1975 و به رسمیت شناختن نام عربستان برای خوزستان ایران ! »
در ضمن از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان شهریور 1359 رژیم عراق هر روز به روستاهای مرزی و شهرهای مرزی ایران حمله می کرد.
به موارد زیر که در روزنامه ها و بولتن های #خبرگزاری_پارس در سال 1359 منتشر شده است توجه کنید ؛
✅ 7فروردین : تاکید صدام بر حمایت از به اصطلاح مبارزه اقلیت های قومی ایران ضد جمهوری اسلامی !
✅ 12 فروردین : صدام رئیس جمهور وقت عراق آمادگی کشورش را برای جنگ با ایران اعلام کرد .
✅ 13 فروردین : ترور نافرجام طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق در بغداد ؛ دولت عراق بدون ارائه سند ایران را به این اقدام متهم کرد.
✅ 18 فروردین : همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد .
✅ 5 اردیبهشت 1359 : نخستین حمله عراق به تاسیسات نفتی ایران در دهلران ؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تاسیسات مختلف نفتی ایران از سوی عراق حمله شد.
این اخبار به خوبی نشون می داد که #صدام از قبل آماده جنگ بود تا از ضعف پیش آمده و طبیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نهایت استفاده را ببرد.
جالب آن که تحرکات مرزی رژیم عراق از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی شروع شده و حتی در مواردی در بهار 1358 به بمباران روستاهای مرزی ایران منتهی شده بود.
این امر چنان بدیهی است که #رادیو_فردا در گزارشی تاکید می کند : « در واقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که مصادف با بمباران فرودگاه مهرآباد و حملات هوایی و زمینی ارتش عراق به استان خوزستان بود نقطه ارتقای درگیری ایران و عراق از جنگ محدود مرزی و نقطه به نقطه به یک رویارویی نظامی تمام عیار است.»
در بخش دیگری از گزارش رادیو فردا می خوانیم : « درگیری‌های مرزی ایران و عراق تقریباً از اسفند ۱۳۵۷ شروع می‌شود. البته در اواخر عمر رژیم شاه نیز درگیری‌های پراکنده‌ای در مرزهای غربی کشور وجود داشت.»
✅ آغاز حملات به نقاط مرزی از آبان 1357 !
#سیدمحمود_دعایی اولین سفیر ایران در عراق بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز می‌گوید عراق از آبان ۱۳۵۷ همزمان با آغاز شمارش معکوس برای سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی حمله به نقاط مرزی ایران را با هدف الغای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شروع کرد. او چنین می‌گوید: «حقیقت این است که جنگ ایران و عراق از آبان ۵۷ شروع شد. یعنی وقتی که صدام تشخیص داد رژیم شاه در حال فروپاشی و نهادهای امنیتی و نظامی شاه در حال فرو ریختن است و ساواک نیز در آستانه انحلال قرار دارد و به همین صورت ارتش نیز در حال تصفیه نیروهاست. صدام، عقده فروخورده‌ای را از زمان انعقاد قرارداد الجزایر در سینه داشت، به این سبب که این قرارداد به عراق تحمیل شده بود و عراق برخی مسائل در این قرارداد را از موضع ضعف پذیرفته بود و همیشه مترصد بود در یک فرصتی انتقام بگیرد و وقتی که شرایط کشور را در آن وضعیت مشاهده کرد، برای یک حمله انتقام‌جویانه برنامه‌ریزی کرد. نیروهای ارتش بعث صدام قرارگاه خودشان را در بصره احداث کردند و عدنان تکریتی به عنوان فرمانده آن قرارگاه منصوب شد و در حقیقت می‌توان گفت که آغاز جنگ از آبان ۵۷ یعنی چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود.»
طبق گزارش وزارت خارجه کشورمان ، ارتش عراق در دوره ۱۹ ماهه قبل جنگ ۳۹۷ بار به مرزهای زمینی، هوایی و دریایی ایران حمله کرده بود.
⏹ منبع: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، تحلیلی بر جنگ تحمیلی، نقل از پارسا دوست، ما و عراق از گذشته‌های دور تا امروز، همان، ص ۵۰۵)
با وجود همه این شواهد افرادی چون #شاهد_علوی از سر خیانت و گروهی دیگر از سر ساده اندیشی ایران اسلامی را دلیل و مسبب آغاز جنگ می دانند و می خوانند که مستندات خلاف آن را نشان می دهد.
در این زمینه گفتنی های فراوانی است که به امید خدا به تدریج به آن خواهیم پرداخت.
@oldnewspaper
در سال های گذشته برخی به استناد بیانیه #امام_خمینی به مناسبت شهادت #آیت_الله_صدر که سربازان و افسران عراقی را به قیام علیه رژیم #صدام دعوت کرده بودند نتیجه می گیرند که جنگ هشت ساله نه از سوی صدام که ایران شروع شده بود.
قبل از آغاز سال 1359 صدام سه شرط برای صلح با ایران مقرر کرده بود : « تخلیه جزایر ایرانی خلیج فارس که عراق آنها را عربی می داند ، بازگرداندن دنباله اروند رود به قبل از قرارداد 1975 و به رسمیت شناختن نام عربستان برای خوزستان ایران ! »
در ضمن از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان شهریور 1359 رژیم عراق هر روز به روستاهای مرزی و شهرهای مرزی ایران حمله می کرد.
به موارد زیر که در روزنامه ها و بولتن های #خبرگزاری_پارس در سال 1359 منتشر شده است توجه کنید ؛
✅ 7فروردین : تاکید صدام بر حمایت از به اصطلاح مبارزه اقلیت های قومی ایران ضد جمهوری اسلامی !
✅ 12 فروردین : صدام رئیس جمهور وقت عراق آمادگی کشورش را برای جنگ با ایران اعلام کرد .
✅ 13 فروردین : ترور نافرجام طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق در بغداد ؛ دولت عراق بدون ارائه سند ایران را به این اقدام متهم کرد.
✅ 18 فروردین : همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد .
✅ 5 اردیبهشت 1359 : نخستین حمله عراق به تاسیسات نفتی ایران در دهلران ؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تاسیسات مختلف نفتی ایران از سوی عراق حمله شد.
این اخبار به خوبی نشون می داد که #صدام از قبل آماده جنگ بود تا از ضعف پیش آمده و طبیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نهایت استفاده را ببرد.
جالب آن که تحرکات مرزی رژیم عراق از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی شروع شده و حتی در مواردی در بهار 1358 به بمباران روستاهای مرزی ایران منتهی شده بود.
این امر چنان بدیهی است که #رادیو_فردا در گزارشی تاکید می کند : « در واقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که مصادف با بمباران فرودگاه مهرآباد و حملات هوایی و زمینی ارتش عراق به استان خوزستان بود نقطه ارتقای درگیری ایران و عراق از جنگ محدود مرزی و نقطه به نقطه به یک رویارویی نظامی تمام عیار است.»
در بخش دیگری از گزارش رادیو فردا می خوانیم : « درگیری‌های مرزی ایران و عراق تقریباً از اسفند ۱۳۵۷ شروع می‌شود. البته در اواخر عمر رژیم شاه نیز درگیری‌های پراکنده‌ای در مرزهای غربی کشور وجود داشت.»
✅ آغاز حملات به نقاط مرزی از آبان 1357 !
#سیدمحمود_دعایی اولین سفیر ایران در عراق بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز می‌گوید عراق از آبان ۱۳۵۷ همزمان با آغاز شمارش معکوس برای سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی حمله به نقاط مرزی ایران را با هدف الغای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شروع کرد. او چنین می‌گوید: «حقیقت این است که جنگ ایران و عراق از آبان ۵۷ شروع شد. یعنی وقتی که صدام تشخیص داد رژیم شاه در حال فروپاشی و نهادهای امنیتی و نظامی شاه در حال فرو ریختن است و ساواک نیز در آستانه انحلال قرار دارد و به همین صورت ارتش نیز در حال تصفیه نیروهاست. صدام، عقده فروخورده‌ای را از زمان انعقاد قرارداد الجزایر در سینه داشت، به این سبب که این قرارداد به عراق تحمیل شده بود و عراق برخی مسائل در این قرارداد را از موضع ضعف پذیرفته بود و همیشه مترصد بود در یک فرصتی انتقام بگیرد و وقتی که شرایط کشور را در آن وضعیت مشاهده کرد، برای یک حمله انتقام‌جویانه برنامه‌ریزی کرد. نیروهای ارتش بعث صدام قرارگاه خودشان را در بصره احداث کردند و عدنان تکریتی به عنوان فرمانده آن قرارگاه منصوب شد و در حقیقت می‌توان گفت که آغاز جنگ از آبان ۵۷ یعنی چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود.»
طبق گزارش وزارت خارجه کشورمان ، ارتش عراق در دوره ۱۹ ماهه قبل جنگ ۳۹۷ بار به مرزهای زمینی، هوایی و دریایی ایران حمله کرده بود.
⏹ منبع: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، تحلیلی بر جنگ تحمیلی، نقل از پارسا دوست، ما و عراق از گذشته‌های دور تا امروز، همان، ص ۵۰۵)
با وجود همه این شواهد افرادی چون #شاهد_علوی از سر خیانت و گروهی دیگر از سر ساده اندیشی ایران اسلامی را دلیل و مسبب آغاز جنگ می دانند و می خوانند که مستندات خلاف آن را نشان می دهد.
در این زمینه گفتنی های فراوانی است که به امید خدا به تدریج به آن خواهیم پرداخت.
@oldnewspaper
Forwarded from تاریخ ایران معاصر
✳️ حجتالاسلام والمسلمین سیدمحمود #دعایی در آیینه تصاویر
پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ در روزهایی که بر ما گذشت، روحانی مبارز و متخلق، زنده‌یاد حجتالاسلام والمسلمین #سیدمحمود_دعایی ، روی از جهان برگرفت و رهسپار ابدیت گشت. بااین‌همه فراز و نشیب‌های زندگی سیاسی او، تا سال‌ها محل تحلیل و ارزیابی تاریخ‌پژوهان خواهد بود. در مجموعه پی‌آمده، تصاویری از ادوار گوناگون حیات وی را، به محققان و عموم علاقه‌مندان تقدیم داشته‌ایم. روحش شاد و یادش گرامی باد
برای مشاهده همه تصاویر و رویت شرح تصاویر بر روی لینک کلیک کنید!
ما را در فضای مجازی دنبال کنید؛
eitaa.com/iichs_ir
https://instagram.com/iichs.ir
https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug
پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ در روزهایی که بر ما گذشت، روحانی مبارز و متخلق، زنده‌یاد حجتالاسلام والمسلمین #سیدمحمود_دعایی ، روی از جهان برگرفت و رهسپار ابدیت گشت. بااین‌همه فراز و نشیب‌های زندگی سیاسی او، تا سال‌ها محل تحلیل و ارزیابی تاریخ‌پژوهان خواهد بود. در مجموعه پی‌آمده، تصاویری از ادوار گوناگون حیات وی را، به محققان و عموم علاقه‌مندان تقدیم داشته‌ایم. روحش شاد و یادش گرامی باد
برای مشاهده همه تصاویر و رویت شرح تصاویر بر روی لینک کلیک کنید!
ما را در فضای مجازی دنبال کنید؛
eitaa.com/iichs_ir
https://instagram.com/iichs.ir
https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEEF2TeXL178eUH5ug