همکاری #ارتجاع_عرب با #صدام در تجاوز به ایران اسلامی ؛ #اردن و #کویت پایگاه هوایی و هلیکوپتر در اختیار صدام قرار دادند telegram.me/oldnewspaper
Forwarded from عکس نگار
✳️اشغال ایران، جنگ اوکراین!
نشست مشترک « #آنتونی_ایدن » وزیر خارجه انگلستان، « #کاردل_هال » وزیر خارجه آمریکا و #مولوتف وزیرخارجه #شوروی در #مسکو در نخستین روزهای آبان 1322 سنگ بنای اجلاس سه کشور در تهران بود. انتخاب ایران برای برگزاری چنین نشستی، در واقع پیشنهاد #استالین بود. در حالی که #چرچیل و #روزولت ، کشورهای دیگری را برای این کنفرانس بسیار مهم در نظر داشتند.
چرچیل و روزولت به ترتیب مصر و بغداد را مناسب‌تر می‌دانستند، اما استالین با توجه به درگیری گسترده و تنهایی #ارتش_سرخ در برابر نیروهای آلمان، بر این عقیده خود مبنی بر انتخاب تهران اصرار می‌ورزید. اما حقیقت دیگری نیز دارای اهمیت است. #متفقین به علت #اشغال_ایران ، تهران را در اختیار داشتند و تأمین امنیت سران کشورهایشان در این شهر برایشان آسان‌تر بود. به عبارتی به لحاظ نزدیکی سفارت شوروی و انگلیس و امکان ایجاد موانع موقت امنیتی برای کنترل اوضاع و حفظ جان سران سه کشور کاری آسان به نظر می‌رسید، در همین راستا بود که روزولت رئیس جمهوری آمریکا به جای سفارت آمریکا در محل سفارت شوروی ساکن گردید، تا سران سه کشور در خیابانهای کوچک تهران در تله جاسوسان و تروریستهای آلمانی گرفتار نشوند.
#منبع : والنتین میخائیلوچ برژکف، خاطرات برژکف، مأموریت در برلین 41-1940، کنفرانس تهران، 1943، هوشنگ جعفری، نو، بیجا.
این گونه بود که #کنفرانس_تهران در فاصله روزهای ششم تا نهم آذر ۱۳۲۲ و همزمان با چهارمین سال #جنگ_دوم_جهانی تشکیل شد.
غرض این که اگر منافع قدرت ها ایجاب کند کشوری بی طرف را اشغال می کنند، بدون اجازه سران این کشور در پایتخت آن جلسه گرفته و عکس یادگاری می گیرند، #جنگ_اوکراین که امروز با حمله #روسیه شروع شد یک واقعیت عریان را نشان می دهد و آن این که #برو_قوی_شو اگر راحت جهان طلبی، که در نظام طبیعت ضعیف پامال است.
اگر ایران در شهریور ۱۳۲۰ قوی بود کشور اشغال نمی شد و اگر روسیه در فوریه ۲۰۲۲ ضعیف بود قدرت های جهانی مانند صدام بعد حمله او به #کویت که عراق را تار و مار کردند، مسکو را اشغال و #پوتین اعدام می شد.
ادعای روسیه درباره اوکراین و یا حداقل بخش هایی از این کشور بسیار شبیه ادعای صدام درباره کویت هست با یک تفاوت عمده و آن قدرت نظامی بسیار بالای روسیه که اقدام مشابه با مسئله عراق را بالکل منتقی می کند، ایران هم اگر قدرت روسیه را داشت می توانست همین کار را با بحرین انجام دهد.
#شرح_عکس
سران کشورهای متفق در حاشیه کنفرانس تهران در ایام جنگ جهانی دوم
@seyedrohollahaminabadi
@oldnewspaper
نشست مشترک « #آنتونی_ایدن » وزیر خارجه انگلستان، « #کاردل_هال » وزیر خارجه آمریکا و #مولوتف وزیرخارجه #شوروی در #مسکو در نخستین روزهای آبان 1322 سنگ بنای اجلاس سه کشور در تهران بود. انتخاب ایران برای برگزاری چنین نشستی، در واقع پیشنهاد #استالین بود. در حالی که #چرچیل و #روزولت ، کشورهای دیگری را برای این کنفرانس بسیار مهم در نظر داشتند.
چرچیل و روزولت به ترتیب مصر و بغداد را مناسب‌تر می‌دانستند، اما استالین با توجه به درگیری گسترده و تنهایی #ارتش_سرخ در برابر نیروهای آلمان، بر این عقیده خود مبنی بر انتخاب تهران اصرار می‌ورزید. اما حقیقت دیگری نیز دارای اهمیت است. #متفقین به علت #اشغال_ایران ، تهران را در اختیار داشتند و تأمین امنیت سران کشورهایشان در این شهر برایشان آسان‌تر بود. به عبارتی به لحاظ نزدیکی سفارت شوروی و انگلیس و امکان ایجاد موانع موقت امنیتی برای کنترل اوضاع و حفظ جان سران سه کشور کاری آسان به نظر می‌رسید، در همین راستا بود که روزولت رئیس جمهوری آمریکا به جای سفارت آمریکا در محل سفارت شوروی ساکن گردید، تا سران سه کشور در خیابانهای کوچک تهران در تله جاسوسان و تروریستهای آلمانی گرفتار نشوند.
#منبع : والنتین میخائیلوچ برژکف، خاطرات برژکف، مأموریت در برلین 41-1940، کنفرانس تهران، 1943، هوشنگ جعفری، نو، بیجا.
این گونه بود که #کنفرانس_تهران در فاصله روزهای ششم تا نهم آذر ۱۳۲۲ و همزمان با چهارمین سال #جنگ_دوم_جهانی تشکیل شد.
غرض این که اگر منافع قدرت ها ایجاب کند کشوری بی طرف را اشغال می کنند، بدون اجازه سران این کشور در پایتخت آن جلسه گرفته و عکس یادگاری می گیرند، #جنگ_اوکراین که امروز با حمله #روسیه شروع شد یک واقعیت عریان را نشان می دهد و آن این که #برو_قوی_شو اگر راحت جهان طلبی، که در نظام طبیعت ضعیف پامال است.
اگر ایران در شهریور ۱۳۲۰ قوی بود کشور اشغال نمی شد و اگر روسیه در فوریه ۲۰۲۲ ضعیف بود قدرت های جهانی مانند صدام بعد حمله او به #کویت که عراق را تار و مار کردند، مسکو را اشغال و #پوتین اعدام می شد.
ادعای روسیه درباره اوکراین و یا حداقل بخش هایی از این کشور بسیار شبیه ادعای صدام درباره کویت هست با یک تفاوت عمده و آن قدرت نظامی بسیار بالای روسیه که اقدام مشابه با مسئله عراق را بالکل منتقی می کند، ایران هم اگر قدرت روسیه را داشت می توانست همین کار را با بحرین انجام دهد.
#شرح_عکس
سران کشورهای متفق در حاشیه کنفرانس تهران در ایام جنگ جهانی دوم
@seyedrohollahaminabadi
@oldnewspaper
✳️ خلاصه ای از کمک های کویت به صدام در جنگ با ایران! - 1
#کویت یکی از چند کشور اصلی تأمین‌کننده مخارج جنگ #عراق با ایران بوده است. کمک‌های مالی کویت به عراق به دو صورت مستقیم و غیر مستقیم (بیشتر از راه فروش نفت از منطقه‌ای که پیشتر به‌نام منطقه بی‌طرف بود) بوده است.کمک‌های مالی مستقیم کویت به عراق که به ظاهر به‌صورت وام و با شرایط آسان و ساده پرداخت شده است. کویت به موجب چند وام که به ترتیب در آوریل 1981 و در دسامبر 1981 به تصویب پارلمان آن کشور رسید، در مجموع 6 میلیارد دلار (هر وام 2 میلیارد دلار) به عراق پرداخت کرده بود.
این وام‌ها بدون بهره و حق کمیسیون و بازپرداخت آن‌ها ده ساله بود. از سال 1983، اعطای کمک‌های مالی کویت به عراق دوباره از سر گرفته شد. حتی برخی منابع تأکید می‌کنند که بر مقدار این کمکها به‌شکل قابل ملاحظه‌ای افزوده شده بود. بنابر محاسبه‌ای که ای آی یو انجام داده است، میزان کمک‌های کشورهای خلیج‌فارس از سال 1983 به بعد سالانه به 10 تا 15 میلیارد دلار رسیده بود.
در این میان سهم کویت از این مبلغ مشخص نشده است. افزایش این کمکها بعد از اینکه آمریکا اعلام کرد که متوقف‌کردن کمک‌های مالی به عراق در این مرحله غیرعقلانی است، صورت گرفته بود. این کمکها موجب شد تا عراق بتواند در اوایل جنگ برنامه‌های توسعه خود را همچنان ادامه دهد. با وجود تمام مشکلات ناشی از جنگ، دولت عراق بدون توجه به اینکه جنگ چه مدت طول می‌کشد در مورد امکانات اقتصادی و ادامه برنامه‌های عمرانی «بدون مشکلات یا موانع» سخن می گفت.
البته در سال 1988 از میزان اعطای کمک‌های ملی کویت و سایر کشورهای خلیج‌فارس به عراق کاسته شد. به همین جهت، صدام در یک مصاحبه مطبوعاتی از اینکه برخی از کشورهای عربی پس از بازپس‌گیری فاو کمک‌های خود را به عراق قطع کردند و یا کاهش داده‌اند شکایت کرد.
دومین روش اعطای کمک‌های مالی توسط کویت به عراق، فروش نفت از منطقه بی‌طرف به حساب دولت عراق بود. درآمد ناشی از فروش 340 هزار بشکه نفت در روز از این منطقه به حساب عراق واریز می‌شد که ارزش سالانه آن بالغ بر 3 میلیارد دلار آمریکا بود. قبل از شروع جنگ دولت‌های کویت و عربستان درآمد ناشی از فروش نفت این منطقه را به تساوی بین خود تقسیم می‌کردند.
فروش نفت از این منطقه به حساب عراق، با هدف جبران کاهش درآمدهای نفتی عراق، پس از قطع صادرات نفت آن کشور از راه خلیج‌فارس صورت گرفت. از سوی دیگر، کویت به همراه عربستان از راه کاهش بهای نفت و افزایش میزان تولید به عراق در جنگ با ایران کمک می‌کردند؛ زیرا این مسئله موجب کاهش درآمدهای نفتی ایران می‌شد و درنهایت به توان دفاعی ایران لطمه می‌زد.
افزون بر آنچه گفته شد، دولت کویت کمک‌های مالی زیادی از مردم کویت جمع‌آوری و برای دولت عراق ارسال می‌کرد. برای نمونه، در فوریه 1986 در کویت اعلام شد که یک نفر کویتی 645 هزار دلار برای تأمین قسمتی از هزینه‌های جنگ با عراق کمک کرده است. همچنین وقتی در سال 1986 به علت کاهش بهای نفت، وضع مالی عراق آشفته شد؛ دولت کویت از راه دیگری به عراق کمک مالی کرد. در همین زمان، طرح گاز رسانی عراق به کویت به‌سرعت به اتمام رسید. عراق از این راه نیز سالانه 500 ملیون دلار از کویت دریافت می‌کرد.
بغداد در زمان جنگ از نظر لجستیکی کاملاً به کویت متکی بود. حمایت‌های لجستیکی کویت از عراق در جریان جنگ برای این کشور بسیار حیاتی بوده است. دولت عراق در جریان جنگ تحمیلی با توجه به طول اندک سواحل خود در خلیج‌فارس آزادی عمل و قدرت مانور نداشت. به همین علت به کویت فشار می‌آورد که مسئولیت بیشتری در قبال نیازمندی‌های اقتصادی و امنیتی عراق، به‌ویژه در زمان بحران، برعهده گیرد. دولت کویت نیز بندرها، جزایر، سرزمین، فضای هوایی، خطوط راه آهن، راه‌های زمینی و ناوگان کشتیرانی خود را در اختیار عراق گذاشته بود.
با شروع تجاوز عراق به ایران، اروندرود بسته شد و بندر بصره از کار افتاد. در نتیجه، عراق از همان آغاز جنگ به استفاده از بندرهای کویتی شیوخ و شعیبه اقدام کرد. به این ترتیب، بندرهای کویت درعمل در جریان جنگ تحمیلی جایگزین بندر بصره، مهم‌ترین بندر عراق شدند.
در بندرهای کویت، کلیه کالاهای وارداتی عراق تخلیه و سپس به آن کشور ارسال می‌شد. در این میان بیشترین محموله‌های نظامی برای دولت عراق شبانه از راه بندرهای کویت ترخیص می‌شد. ارسال اسلحه شبانه از این بندرها به عراق برای عراق اهمیت حیاتی‌تری داشت تا ارسال آن از راه بندر عقبه در کنار دریای سرخ؛ زیرا فاصله بندر عقبه از عراق بسیار دور بود و امکان مداخله اسراییل را نیز در بر داشت.
ادامه در پست بعد ...
www.arshiveiran.com
@oldnewspaper
#کویت یکی از چند کشور اصلی تأمین‌کننده مخارج جنگ #عراق با ایران بوده است. کمک‌های مالی کویت به عراق به دو صورت مستقیم و غیر مستقیم (بیشتر از راه فروش نفت از منطقه‌ای که پیشتر به‌نام منطقه بی‌طرف بود) بوده است.کمک‌های مالی مستقیم کویت به عراق که به ظاهر به‌صورت وام و با شرایط آسان و ساده پرداخت شده است. کویت به موجب چند وام که به ترتیب در آوریل 1981 و در دسامبر 1981 به تصویب پارلمان آن کشور رسید، در مجموع 6 میلیارد دلار (هر وام 2 میلیارد دلار) به عراق پرداخت کرده بود.
این وام‌ها بدون بهره و حق کمیسیون و بازپرداخت آن‌ها ده ساله بود. از سال 1983، اعطای کمک‌های مالی کویت به عراق دوباره از سر گرفته شد. حتی برخی منابع تأکید می‌کنند که بر مقدار این کمکها به‌شکل قابل ملاحظه‌ای افزوده شده بود. بنابر محاسبه‌ای که ای آی یو انجام داده است، میزان کمک‌های کشورهای خلیج‌فارس از سال 1983 به بعد سالانه به 10 تا 15 میلیارد دلار رسیده بود.
در این میان سهم کویت از این مبلغ مشخص نشده است. افزایش این کمکها بعد از اینکه آمریکا اعلام کرد که متوقف‌کردن کمک‌های مالی به عراق در این مرحله غیرعقلانی است، صورت گرفته بود. این کمکها موجب شد تا عراق بتواند در اوایل جنگ برنامه‌های توسعه خود را همچنان ادامه دهد. با وجود تمام مشکلات ناشی از جنگ، دولت عراق بدون توجه به اینکه جنگ چه مدت طول می‌کشد در مورد امکانات اقتصادی و ادامه برنامه‌های عمرانی «بدون مشکلات یا موانع» سخن می گفت.
البته در سال 1988 از میزان اعطای کمک‌های ملی کویت و سایر کشورهای خلیج‌فارس به عراق کاسته شد. به همین جهت، صدام در یک مصاحبه مطبوعاتی از اینکه برخی از کشورهای عربی پس از بازپس‌گیری فاو کمک‌های خود را به عراق قطع کردند و یا کاهش داده‌اند شکایت کرد.
دومین روش اعطای کمک‌های مالی توسط کویت به عراق، فروش نفت از منطقه بی‌طرف به حساب دولت عراق بود. درآمد ناشی از فروش 340 هزار بشکه نفت در روز از این منطقه به حساب عراق واریز می‌شد که ارزش سالانه آن بالغ بر 3 میلیارد دلار آمریکا بود. قبل از شروع جنگ دولت‌های کویت و عربستان درآمد ناشی از فروش نفت این منطقه را به تساوی بین خود تقسیم می‌کردند.
فروش نفت از این منطقه به حساب عراق، با هدف جبران کاهش درآمدهای نفتی عراق، پس از قطع صادرات نفت آن کشور از راه خلیج‌فارس صورت گرفت. از سوی دیگر، کویت به همراه عربستان از راه کاهش بهای نفت و افزایش میزان تولید به عراق در جنگ با ایران کمک می‌کردند؛ زیرا این مسئله موجب کاهش درآمدهای نفتی ایران می‌شد و درنهایت به توان دفاعی ایران لطمه می‌زد.
افزون بر آنچه گفته شد، دولت کویت کمک‌های مالی زیادی از مردم کویت جمع‌آوری و برای دولت عراق ارسال می‌کرد. برای نمونه، در فوریه 1986 در کویت اعلام شد که یک نفر کویتی 645 هزار دلار برای تأمین قسمتی از هزینه‌های جنگ با عراق کمک کرده است. همچنین وقتی در سال 1986 به علت کاهش بهای نفت، وضع مالی عراق آشفته شد؛ دولت کویت از راه دیگری به عراق کمک مالی کرد. در همین زمان، طرح گاز رسانی عراق به کویت به‌سرعت به اتمام رسید. عراق از این راه نیز سالانه 500 ملیون دلار از کویت دریافت می‌کرد.
بغداد در زمان جنگ از نظر لجستیکی کاملاً به کویت متکی بود. حمایت‌های لجستیکی کویت از عراق در جریان جنگ برای این کشور بسیار حیاتی بوده است. دولت عراق در جریان جنگ تحمیلی با توجه به طول اندک سواحل خود در خلیج‌فارس آزادی عمل و قدرت مانور نداشت. به همین علت به کویت فشار می‌آورد که مسئولیت بیشتری در قبال نیازمندی‌های اقتصادی و امنیتی عراق، به‌ویژه در زمان بحران، برعهده گیرد. دولت کویت نیز بندرها، جزایر، سرزمین، فضای هوایی، خطوط راه آهن، راه‌های زمینی و ناوگان کشتیرانی خود را در اختیار عراق گذاشته بود.
با شروع تجاوز عراق به ایران، اروندرود بسته شد و بندر بصره از کار افتاد. در نتیجه، عراق از همان آغاز جنگ به استفاده از بندرهای کویتی شیوخ و شعیبه اقدام کرد. به این ترتیب، بندرهای کویت درعمل در جریان جنگ تحمیلی جایگزین بندر بصره، مهم‌ترین بندر عراق شدند.
در بندرهای کویت، کلیه کالاهای وارداتی عراق تخلیه و سپس به آن کشور ارسال می‌شد. در این میان بیشترین محموله‌های نظامی برای دولت عراق شبانه از راه بندرهای کویت ترخیص می‌شد. ارسال اسلحه شبانه از این بندرها به عراق برای عراق اهمیت حیاتی‌تری داشت تا ارسال آن از راه بندر عقبه در کنار دریای سرخ؛ زیرا فاصله بندر عقبه از عراق بسیار دور بود و امکان مداخله اسراییل را نیز در بر داشت.
ادامه در پست بعد ...
www.arshiveiran.com
@oldnewspaper
✳️ دیدار به شیوه صدام!
23 سپتامبر 1989 #امیر_کویت “ از بغداد دیدار کرد. این دیدار کاملاً دوستانه بود. صدام از این فرصت استفاده کرد تا به منظور تقدیر از موضعی که #کویت در طول جنگ با ایران اتخاذ کرد، بالاترین نشان عراق را به دست خودش به امیر کویت اعطا کند.
امیر کویت هم از موقعیت حضورش در بغداد استفاده کرد تا به بررسی موضوع مرزها و بدهی عراق به آن کشور بپردازد. وقتی این موضوعات مطرح شد، صدام به شیوه‌های مختلف طفره رفت و قضیه فلسطین را پیش کشید و گفت: «ما خون دادیم تا شما بر سر قدرت باقی بمانید، ایران در این جنگ شما را مورد هدف قرار داده بود!»
امیر کویت به خاطر آرام کردن اوضاع سعی می‌کند لطیفه‌هایی تعریف کند، صدام هم در مقابل این لطیفه‌ها خنده‌های معناداری سر می‌دهد. سرانجام زمان خداحافظی فرا می‌رسد. در میان راه تا فرودگاه، صدام همراه با امیر کویت در یک اتومبیل می‌نشیند. در همین اثنا صدام به امیر کویت می‌گوید: «ما می‌خواهیم یک خط لولۀ نفتی از طریق خاک شما به عربستان بکشیم، در صورتی که شما موافقت کنید، در طول مسیر این خط لوله در خاک شما مدرسه، خانه، بیمارستان و تفریح گاه بسازیم.» امیر کویت این خواسته را نمی‌پذیرد و می‌گوید: «من با این پیشنهاد موافق نیستم، زیرا این کار مانند اشغال سرزمین دیگران است، قبول دارید یا نه؟» صدام سکوت می‌کند و مدتی این وضعیت ادامه می‌یابد. بعد با چشمانی از حدقه بیرون آمده هر چند لحظه نگاه غضب‌آلودی به مهمانش می‌اندازد. این حالت او از چشم‌ها و رنگ گلگون چهره‌اش پیدا بود.
هنگامی که اتومبیل به فرودگاه رسید، هر دو نفر از آن پیاده شدند. امیر کویت به صدام گفت: «دیدار شما با خانواده از کویت، باعث سرور ما خواهد شد. مردم کویت مشتاق دیدار شما هستند.» صدام به او جوابی داد که این جواب تا زمانی که تانک‌های عراقی به قصر امیر کویت رسیدند، مبهم باقی ماند! در آن هنگام بود که این معما برای امیر حل شد و ابهام از بین رفت. او گفت: «حالا فهمیدم که منظور آن ملعون از شیوۀ خاص چه بوده است!» صدام در جواب امیر کویت گفته بود: «سلام مرا به مردم کویت برسان. به زودی به دیدار آن‌ها خواهم آمد، اما به شیوۀ خاص خودم!»”
اشغال و مدال، سرهنگ صبار اللامی و سروان ستار سعد، سوره مهر، صص44-45
www.arshiveiran.com
@oldnewspaper
23 سپتامبر 1989 #امیر_کویت “ از بغداد دیدار کرد. این دیدار کاملاً دوستانه بود. صدام از این فرصت استفاده کرد تا به منظور تقدیر از موضعی که #کویت در طول جنگ با ایران اتخاذ کرد، بالاترین نشان عراق را به دست خودش به امیر کویت اعطا کند.
امیر کویت هم از موقعیت حضورش در بغداد استفاده کرد تا به بررسی موضوع مرزها و بدهی عراق به آن کشور بپردازد. وقتی این موضوعات مطرح شد، صدام به شیوه‌های مختلف طفره رفت و قضیه فلسطین را پیش کشید و گفت: «ما خون دادیم تا شما بر سر قدرت باقی بمانید، ایران در این جنگ شما را مورد هدف قرار داده بود!»
امیر کویت به خاطر آرام کردن اوضاع سعی می‌کند لطیفه‌هایی تعریف کند، صدام هم در مقابل این لطیفه‌ها خنده‌های معناداری سر می‌دهد. سرانجام زمان خداحافظی فرا می‌رسد. در میان راه تا فرودگاه، صدام همراه با امیر کویت در یک اتومبیل می‌نشیند. در همین اثنا صدام به امیر کویت می‌گوید: «ما می‌خواهیم یک خط لولۀ نفتی از طریق خاک شما به عربستان بکشیم، در صورتی که شما موافقت کنید، در طول مسیر این خط لوله در خاک شما مدرسه، خانه، بیمارستان و تفریح گاه بسازیم.» امیر کویت این خواسته را نمی‌پذیرد و می‌گوید: «من با این پیشنهاد موافق نیستم، زیرا این کار مانند اشغال سرزمین دیگران است، قبول دارید یا نه؟» صدام سکوت می‌کند و مدتی این وضعیت ادامه می‌یابد. بعد با چشمانی از حدقه بیرون آمده هر چند لحظه نگاه غضب‌آلودی به مهمانش می‌اندازد. این حالت او از چشم‌ها و رنگ گلگون چهره‌اش پیدا بود.
هنگامی که اتومبیل به فرودگاه رسید، هر دو نفر از آن پیاده شدند. امیر کویت به صدام گفت: «دیدار شما با خانواده از کویت، باعث سرور ما خواهد شد. مردم کویت مشتاق دیدار شما هستند.» صدام به او جوابی داد که این جواب تا زمانی که تانک‌های عراقی به قصر امیر کویت رسیدند، مبهم باقی ماند! در آن هنگام بود که این معما برای امیر حل شد و ابهام از بین رفت. او گفت: «حالا فهمیدم که منظور آن ملعون از شیوۀ خاص چه بوده است!» صدام در جواب امیر کویت گفته بود: «سلام مرا به مردم کویت برسان. به زودی به دیدار آن‌ها خواهم آمد، اما به شیوۀ خاص خودم!»”
اشغال و مدال، سرهنگ صبار اللامی و سروان ستار سعد، سوره مهر، صص44-45
www.arshiveiran.com
@oldnewspaper
روزنامه کویتی #الرای_العام ، ۲۴ سپتامبر ۱۹۸۹
"اجتماع مغلق لمده ساعه بین الامیر و صدام
الرئیس العراقی اشاد بمواقف الکویت الشجاعه و رحب بسمو الامیر ضیفا یکن له شعب العراق کل موده و تقدیر"
"دیدار غیرعلنی یک ساعته امیر و صدام
رئیس جمهور #عراق از مواضع شجاعانه #کویت قدردانی و از حضرت امیر به عنوان میهمان استقبال کرد که مردم عراق نسبت به وی ابراز محبت و قدردانی می کنند."
درخواست های امیر کویت از صدام برای بازپرداخت بدهی های عراق که در طول جنگ هشت ساله با ایران با وام های کلان اعراب به بار آمده بود به مذاق صدام در این دیدارها خوش نیامده و عصبانیت او را موجب شده بود. این درخواست ها یک سال بعد به اشغال کویت توسط عراق و جنگ اول خلیج فارس منتهی شد.
www.arshiveiran.com
@oldnewspaper
"اجتماع مغلق لمده ساعه بین الامیر و صدام
الرئیس العراقی اشاد بمواقف الکویت الشجاعه و رحب بسمو الامیر ضیفا یکن له شعب العراق کل موده و تقدیر"
"دیدار غیرعلنی یک ساعته امیر و صدام
رئیس جمهور #عراق از مواضع شجاعانه #کویت قدردانی و از حضرت امیر به عنوان میهمان استقبال کرد که مردم عراق نسبت به وی ابراز محبت و قدردانی می کنند."
درخواست های امیر کویت از صدام برای بازپرداخت بدهی های عراق که در طول جنگ هشت ساله با ایران با وام های کلان اعراب به بار آمده بود به مذاق صدام در این دیدارها خوش نیامده و عصبانیت او را موجب شده بود. این درخواست ها یک سال بعد به اشغال کویت توسط عراق و جنگ اول خلیج فارس منتهی شد.
www.arshiveiran.com
@oldnewspaper
روزنامه #القبس #کویت در شماره امروز خود با اشاره به در پیش بودن #ضربه_انتقام ایران از رژیم صهیونیستی تیتر زده بود:
الحرث الثوری یستولی علی سفینه «مرتبطه بالکیان الصهیونی» قرب هرمز
«ضربه الانتقام» الایرانیه تستنفر المنطقه
سپاه پاسداران بر یک کشتی مرتبط با رژیم صهیونیستی در نزدیکی هرمز مسلط شد
#ضربه_انتقام ایران منطقه را با وحشت انداخته است
www.arshiveiran.com
@oldnewspaper
الحرث الثوری یستولی علی سفینه «مرتبطه بالکیان الصهیونی» قرب هرمز
«ضربه الانتقام» الایرانیه تستنفر المنطقه
سپاه پاسداران بر یک کشتی مرتبط با رژیم صهیونیستی در نزدیکی هرمز مسلط شد
#ضربه_انتقام ایران منطقه را با وحشت انداخته است
www.arshiveiran.com
@oldnewspaper