Forwarded from عکس نگار
✳️اشغال ایران، جنگ اوکراین!
نشست مشترک « #آنتونی_ایدن » وزیر خارجه انگلستان، « #کاردل_هال » وزیر خارجه آمریکا و #مولوتف وزیرخارجه #شوروی در #مسکو در نخستین روزهای آبان 1322 سنگ بنای اجلاس سه کشور در تهران بود. انتخاب ایران برای برگزاری چنین نشستی، در واقع پیشنهاد #استالین بود. در حالی که #چرچیل و #روزولت ، کشورهای دیگری را برای این کنفرانس بسیار مهم در نظر داشتند.
چرچیل و روزولت به ترتیب مصر و بغداد را مناسبتر میدانستند، اما استالین با توجه به درگیری گسترده و تنهایی #ارتش_سرخ در برابر نیروهای آلمان، بر این عقیده خود مبنی بر انتخاب تهران اصرار میورزید. اما حقیقت دیگری نیز دارای اهمیت است. #متفقین به علت #اشغال_ایران ، تهران را در اختیار داشتند و تأمین امنیت سران کشورهایشان در این شهر برایشان آسانتر بود. به عبارتی به لحاظ نزدیکی سفارت شوروی و انگلیس و امکان ایجاد موانع موقت امنیتی برای کنترل اوضاع و حفظ جان سران سه کشور کاری آسان به نظر میرسید، در همین راستا بود که روزولت رئیس جمهوری آمریکا به جای سفارت آمریکا در محل سفارت شوروی ساکن گردید، تا سران سه کشور در خیابانهای کوچک تهران در تله جاسوسان و تروریستهای آلمانی گرفتار نشوند.
#منبع : والنتین میخائیلوچ برژکف، خاطرات برژکف، مأموریت در برلین 41-1940، کنفرانس تهران، 1943، هوشنگ جعفری، نو، بیجا.
این گونه بود که #کنفرانس_تهران در فاصله روزهای ششم تا نهم آذر ۱۳۲۲ و همزمان با چهارمین سال #جنگ_دوم_جهانی تشکیل شد.
غرض این که اگر منافع قدرت ها ایجاب کند کشوری بی طرف را اشغال می کنند، بدون اجازه سران این کشور در پایتخت آن جلسه گرفته و عکس یادگاری می گیرند، #جنگ_اوکراین که امروز با حمله #روسیه شروع شد یک واقعیت عریان را نشان می دهد و آن این که #برو_قوی_شو اگر راحت جهان طلبی، که در نظام طبیعت ضعیف پامال است.
اگر ایران در شهریور ۱۳۲۰ قوی بود کشور اشغال نمی شد و اگر روسیه در فوریه ۲۰۲۲ ضعیف بود قدرت های جهانی مانند صدام بعد حمله او به #کویت که عراق را تار و مار کردند، مسکو را اشغال و #پوتین اعدام می شد.
ادعای روسیه درباره اوکراین و یا حداقل بخش هایی از این کشور بسیار شبیه ادعای صدام درباره کویت هست با یک تفاوت عمده و آن قدرت نظامی بسیار بالای روسیه که اقدام مشابه با مسئله عراق را بالکل منتقی می کند، ایران هم اگر قدرت روسیه را داشت می توانست همین کار را با بحرین انجام دهد.
#شرح_عکس
سران کشورهای متفق در حاشیه کنفرانس تهران در ایام جنگ جهانی دوم
@seyedrohollahaminabadi
@oldnewspaper
نشست مشترک « #آنتونی_ایدن » وزیر خارجه انگلستان، « #کاردل_هال » وزیر خارجه آمریکا و #مولوتف وزیرخارجه #شوروی در #مسکو در نخستین روزهای آبان 1322 سنگ بنای اجلاس سه کشور در تهران بود. انتخاب ایران برای برگزاری چنین نشستی، در واقع پیشنهاد #استالین بود. در حالی که #چرچیل و #روزولت ، کشورهای دیگری را برای این کنفرانس بسیار مهم در نظر داشتند.
چرچیل و روزولت به ترتیب مصر و بغداد را مناسبتر میدانستند، اما استالین با توجه به درگیری گسترده و تنهایی #ارتش_سرخ در برابر نیروهای آلمان، بر این عقیده خود مبنی بر انتخاب تهران اصرار میورزید. اما حقیقت دیگری نیز دارای اهمیت است. #متفقین به علت #اشغال_ایران ، تهران را در اختیار داشتند و تأمین امنیت سران کشورهایشان در این شهر برایشان آسانتر بود. به عبارتی به لحاظ نزدیکی سفارت شوروی و انگلیس و امکان ایجاد موانع موقت امنیتی برای کنترل اوضاع و حفظ جان سران سه کشور کاری آسان به نظر میرسید، در همین راستا بود که روزولت رئیس جمهوری آمریکا به جای سفارت آمریکا در محل سفارت شوروی ساکن گردید، تا سران سه کشور در خیابانهای کوچک تهران در تله جاسوسان و تروریستهای آلمانی گرفتار نشوند.
#منبع : والنتین میخائیلوچ برژکف، خاطرات برژکف، مأموریت در برلین 41-1940، کنفرانس تهران، 1943، هوشنگ جعفری، نو، بیجا.
این گونه بود که #کنفرانس_تهران در فاصله روزهای ششم تا نهم آذر ۱۳۲۲ و همزمان با چهارمین سال #جنگ_دوم_جهانی تشکیل شد.
غرض این که اگر منافع قدرت ها ایجاب کند کشوری بی طرف را اشغال می کنند، بدون اجازه سران این کشور در پایتخت آن جلسه گرفته و عکس یادگاری می گیرند، #جنگ_اوکراین که امروز با حمله #روسیه شروع شد یک واقعیت عریان را نشان می دهد و آن این که #برو_قوی_شو اگر راحت جهان طلبی، که در نظام طبیعت ضعیف پامال است.
اگر ایران در شهریور ۱۳۲۰ قوی بود کشور اشغال نمی شد و اگر روسیه در فوریه ۲۰۲۲ ضعیف بود قدرت های جهانی مانند صدام بعد حمله او به #کویت که عراق را تار و مار کردند، مسکو را اشغال و #پوتین اعدام می شد.
ادعای روسیه درباره اوکراین و یا حداقل بخش هایی از این کشور بسیار شبیه ادعای صدام درباره کویت هست با یک تفاوت عمده و آن قدرت نظامی بسیار بالای روسیه که اقدام مشابه با مسئله عراق را بالکل منتقی می کند، ایران هم اگر قدرت روسیه را داشت می توانست همین کار را با بحرین انجام دهد.
#شرح_عکس
سران کشورهای متفق در حاشیه کنفرانس تهران در ایام جنگ جهانی دوم
@seyedrohollahaminabadi
@oldnewspaper
Forwarded from عکس نگار
✳️ روزی که سفیر انگلیس به ایران آمد و مصدق به زندان رفت/ مامور جدا سازی بحرین از ایران که بود؟!
‼️ به مناسبت سالگرد معرفی #دنیس_رایت به عنوان کاردار سفارت انگلیس در ایران در 30 آذر 1332
پس از سرنگونی دولت #مصدق فرصت برای برقراری مجدد روابط دیپلماتیک میان ایران و انگلیس برقرار شد. #آنتونی_ایدن در مجلس عوام انگلیس تجدید مناسبات میان دو کشور را گامی مهم و اساسی در حل مسئله نفت عنوان میکرد و #ملکه_انگلیس نیز در مراسم افتتاح پارلمان آن کشور در 12 آبان 1332 اظهار کرد: «دولت من امیدوار است مناسبات دوستانهای را که از قدیمالایام بین دو کشور وجود داشته است دوباره تجدید نماید». سرانجام اعلامیه مشترک تجدید روابط در 16 آذر 1332 منتشر شد که تصمیم دولت را به مبادله بدون تأخیر سفیر اعلام داشت.
کاتالیزوری که این مهم را در ایران انجام داد و سفارت انگلیس را مجددا بازگشایی کرد کسی جز سر #دنیس_رایت نبود. 30 آذر 1332 همزمان با محکومیت #مصدق به سه سال زندان که به حصر و حبس ابد وی منتهی گردید دنیس رایت نیز به عنوان کاردار سفارت انگلیس در ایران معرفی شد.
نخستین مسئلهای که دنیس رایت در نخستین مأموریتش به ایران با آن روبهرو بود نحوه حل و فصل معادله پیچیده نفت بود که البته پیش از این تصمیم گرفته شده بود در قالب #کنسرسیوم این مسئله نهایی شود و شاه ایران در آن دخیل نبود.
بازگشایی سفارت مهمترین مأموریت سر دنیس رایت در ایران بود و وی سال بعد با رسیدن استیونس، سفیر جدید بریتانیا در ایران، امور مربوط به سفارت را به وی تحویل داد و خود به #لندن بازگشت. وی سپس به دلیل مأموریتهای سیاسی کوتاهمدت به کشورهایی همچون #رومانی ، #ترکیه و یوگسلاوی و برخی کشورهای متحد ایالات متحده آمریکا اعزام شد، اما در نهایت در سال ۱۹۵۹ به عنوان سفیر بریتانیا در اتیوپی منصوب گردید و تا سال ۱۹۶۳ عهدهدار این سمت در کشور آفریقایی اتیوپی (#حبشه ) بود.
❌ بازگشت به ایران در ۱۹۶۳
مأموریت جدید سر دنیس رایت در ایران از سال ۱۹۶۳ آغاز شد. این مأموریت دو تفاوت عمده با مأموریت نخست داشت: اولا وی ارتقای مقام یافته بود و در سفر جدید دیگر کاردار سفارت نبود، بلکه به عنوان #سفیر_انگلیس در ایران منصوب شده بود و از سوی دیگر مدت زمان حضورش مانند دوره ابتدایی، کوتاهمدت نبود و قریب به هشت سال در ایران ماندگار شد.
یکی از مسائل مهم دوره دوم مأموریت دنیس رایت در ایران مسئله #بحرین بود که #استان_چهاردهم_ایران محسوب میشد و در مجلس شورای ملی نیز دو نماینده از این استان ایران حضور داشتند. در سال ۱۹۶۷ انگلستان اعلام میکند که قصد پایان دادن به حضور خود در خلیج فارس را دارد و ترجیح میدهد قبل از خروج تعدادی امیرنشین از جمله امارات و بحرین را تشکیل دهد؛ اقدامی که با مخالفت #محمدرضا_پهلوی روبهرو میشود، اما دنیس رایت در اقناع شاه به انجام دادن مذاکرات در مورد بحرین از طریق سازمان ملل نقشی اساسی ایفا میکند.
دنیس رایت در این زمینه حتی در سنت موریس با محمدرضا پهلوی مذاکراتی خصوصی انجام میدهد. بدین ترتیب زمانی که شاه برای اسکی به آنجا مراجعه کرده بود، رایت به مذاکره با شاه میپردازد و در نهایت متنی را تنظیم میکند که به تأیید شاه میرسد. همین متن را به سازمان ملل ارائه میکنند و در نهایت به گفته دنیس رایت غائله بحرین حل میشود.
دنیس رایت بعد از حدود هشت سال، در سال ۱۹۷۱، یعنی هشت سال قبل از پیروزی انقلاب ، از ایران خارج گردید، اما این پایان پیوند وی با ایران نبود؛ رایت از دو طریق همواره با ایرانیان ارتباط داشت: یکی نگارش دو کتاب «ایرانیان در میان انگلیسیها» و «انگلیسیها در میان ایرانیان» و دیگری اتفاقاتی که پس از انقلاب ایران با محوریت وی رخ داد.
براساس اسناد تاریخی، وی پس از انقلاب اسلامی با نام و شکل مخفیانه از سوی #مارگارت_تاچر به #باهاما ، محل استقرار محمدرضا پهلوی پس از خروج از ایران، مراجعه میکند و نظر دولت متبوعش را در مورد اینکه به مصلحت نیست که وی به انگلیس سفر کند به اطلاع این شاه مخلوع میرساند؛ در واقع پایان کار دنیس رایت در مورد ایران را باید در وقایع مربوط به پس از ۱۹۷۹ جست و نه لزوما در سال ۱۹۷۱ که وی ایران را ترک کرد.
#شرح_عکس
محمدرضا پهلوی در حال دست دادن با سر دنیس رایت، سفیر انگلیس، در ایوان سالن تئاتر نصر
منبع: مقالات منتشر شده در سایت #پژوهشکده_تاریخ_معاصر
@oldnewspaper
‼️ به مناسبت سالگرد معرفی #دنیس_رایت به عنوان کاردار سفارت انگلیس در ایران در 30 آذر 1332
پس از سرنگونی دولت #مصدق فرصت برای برقراری مجدد روابط دیپلماتیک میان ایران و انگلیس برقرار شد. #آنتونی_ایدن در مجلس عوام انگلیس تجدید مناسبات میان دو کشور را گامی مهم و اساسی در حل مسئله نفت عنوان میکرد و #ملکه_انگلیس نیز در مراسم افتتاح پارلمان آن کشور در 12 آبان 1332 اظهار کرد: «دولت من امیدوار است مناسبات دوستانهای را که از قدیمالایام بین دو کشور وجود داشته است دوباره تجدید نماید». سرانجام اعلامیه مشترک تجدید روابط در 16 آذر 1332 منتشر شد که تصمیم دولت را به مبادله بدون تأخیر سفیر اعلام داشت.
کاتالیزوری که این مهم را در ایران انجام داد و سفارت انگلیس را مجددا بازگشایی کرد کسی جز سر #دنیس_رایت نبود. 30 آذر 1332 همزمان با محکومیت #مصدق به سه سال زندان که به حصر و حبس ابد وی منتهی گردید دنیس رایت نیز به عنوان کاردار سفارت انگلیس در ایران معرفی شد.
نخستین مسئلهای که دنیس رایت در نخستین مأموریتش به ایران با آن روبهرو بود نحوه حل و فصل معادله پیچیده نفت بود که البته پیش از این تصمیم گرفته شده بود در قالب #کنسرسیوم این مسئله نهایی شود و شاه ایران در آن دخیل نبود.
بازگشایی سفارت مهمترین مأموریت سر دنیس رایت در ایران بود و وی سال بعد با رسیدن استیونس، سفیر جدید بریتانیا در ایران، امور مربوط به سفارت را به وی تحویل داد و خود به #لندن بازگشت. وی سپس به دلیل مأموریتهای سیاسی کوتاهمدت به کشورهایی همچون #رومانی ، #ترکیه و یوگسلاوی و برخی کشورهای متحد ایالات متحده آمریکا اعزام شد، اما در نهایت در سال ۱۹۵۹ به عنوان سفیر بریتانیا در اتیوپی منصوب گردید و تا سال ۱۹۶۳ عهدهدار این سمت در کشور آفریقایی اتیوپی (#حبشه ) بود.
❌ بازگشت به ایران در ۱۹۶۳
مأموریت جدید سر دنیس رایت در ایران از سال ۱۹۶۳ آغاز شد. این مأموریت دو تفاوت عمده با مأموریت نخست داشت: اولا وی ارتقای مقام یافته بود و در سفر جدید دیگر کاردار سفارت نبود، بلکه به عنوان #سفیر_انگلیس در ایران منصوب شده بود و از سوی دیگر مدت زمان حضورش مانند دوره ابتدایی، کوتاهمدت نبود و قریب به هشت سال در ایران ماندگار شد.
یکی از مسائل مهم دوره دوم مأموریت دنیس رایت در ایران مسئله #بحرین بود که #استان_چهاردهم_ایران محسوب میشد و در مجلس شورای ملی نیز دو نماینده از این استان ایران حضور داشتند. در سال ۱۹۶۷ انگلستان اعلام میکند که قصد پایان دادن به حضور خود در خلیج فارس را دارد و ترجیح میدهد قبل از خروج تعدادی امیرنشین از جمله امارات و بحرین را تشکیل دهد؛ اقدامی که با مخالفت #محمدرضا_پهلوی روبهرو میشود، اما دنیس رایت در اقناع شاه به انجام دادن مذاکرات در مورد بحرین از طریق سازمان ملل نقشی اساسی ایفا میکند.
دنیس رایت در این زمینه حتی در سنت موریس با محمدرضا پهلوی مذاکراتی خصوصی انجام میدهد. بدین ترتیب زمانی که شاه برای اسکی به آنجا مراجعه کرده بود، رایت به مذاکره با شاه میپردازد و در نهایت متنی را تنظیم میکند که به تأیید شاه میرسد. همین متن را به سازمان ملل ارائه میکنند و در نهایت به گفته دنیس رایت غائله بحرین حل میشود.
دنیس رایت بعد از حدود هشت سال، در سال ۱۹۷۱، یعنی هشت سال قبل از پیروزی انقلاب ، از ایران خارج گردید، اما این پایان پیوند وی با ایران نبود؛ رایت از دو طریق همواره با ایرانیان ارتباط داشت: یکی نگارش دو کتاب «ایرانیان در میان انگلیسیها» و «انگلیسیها در میان ایرانیان» و دیگری اتفاقاتی که پس از انقلاب ایران با محوریت وی رخ داد.
براساس اسناد تاریخی، وی پس از انقلاب اسلامی با نام و شکل مخفیانه از سوی #مارگارت_تاچر به #باهاما ، محل استقرار محمدرضا پهلوی پس از خروج از ایران، مراجعه میکند و نظر دولت متبوعش را در مورد اینکه به مصلحت نیست که وی به انگلیس سفر کند به اطلاع این شاه مخلوع میرساند؛ در واقع پایان کار دنیس رایت در مورد ایران را باید در وقایع مربوط به پس از ۱۹۷۹ جست و نه لزوما در سال ۱۹۷۱ که وی ایران را ترک کرد.
#شرح_عکس
محمدرضا پهلوی در حال دست دادن با سر دنیس رایت، سفیر انگلیس، در ایوان سالن تئاتر نصر
منبع: مقالات منتشر شده در سایت #پژوهشکده_تاریخ_معاصر
@oldnewspaper