تخریب جنگل مقدس و خشم متعاقب آن(١)
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1505
تیرماه ۱۴۰۰ در پی یک معامله پایاپای شورا و شهرداری وقت شهر سردشت، بخشی از آرامستان ملاپیره، که نزد شهروندان سردشتی، حرمت ویژه ای داشت، (به تعبیر شهردار وقت پیرو مزایده سال ۱۳۹٨) جهت تسویه بدهی پیمانکاران دوره پیش از خود، واگذار گردید!
این آرامستان که جنگل پُرپشت و قدیمی با گونه غالب درختی بلوط با قدمت ده ها سال، در خود داشت و جزو ارزشمندترین سرمایه های نمادین شهر بود، بعدتر، با سناریوی حریق صوری، جنگل زدایی و در وقاحتی تام-حین شعله های حریق-، با چنگال بیل مکانیکی بر حلقوم آرامگاه ملاپیره ی تابو، گود برداری شد!
چند روز بعد از مراسم سالگرد بمباران شیمیایی و در چند قدمی یادمان شهدای شیمیایی، آن جنگل مقدس، جلوی چشم متولیان-چون چهارگوشه شهر با سناریوی اصحاب قدرت- زخمی عمیق برداشت و زمینی مسطح بر روی بلوار کوردستان که هر مترش، درصدی قابل توجه از ارزش لواسانات تهران قیمت داشت، مهیا و سازه های آهنی موقت و فنس و دیواربلوکی، مالکیت شخصی پیمانکاران را مسجل کرد.
گرچه در اثنای حریق و چنگ زنی بیل مکانیکی، چندی از فعالان محیط زیست و ویژه بلوطبانان، جلوی ماشین آلات سبز شدند اما مستند بدهی تلنبار شده ناشی از خلف وعده های مدیران شهری و نیز پشت بند معامله ای قانونی، مجالی برای رساندن صدای معترضان باقی نگذاشت ولی صفحه بلوطبانان پا به رکاب، حرص و جوش و مقاومت #علی نامی به ثبت رساند که گرچه دیوانه، خطابش می کردند اما نشان داد چون اکثر دیوانه خواندگان قبلی، عاقل ترین های شهر بود👇
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1503
حدود سه سال از آن روزگاران گذشت و کار و کاسبی در آن زمین حاصل از توافق شورا و شهردار وقت و پیمانکار طلبکار، گرم بود و #ملاپیره،-آن شخصیت شخیص صبور روزگارانِ دورِ خفته در گور نیمه عُریان، بر بده_بستان های ساختارهای برساخت نظارت استصوابی، دست بر دهان مانده بود و بر اجحاف رفته، اشک تنهایی می ریخت!
مردمان بی خبر و باخبر از آن مراودات سرگرم کار و کاسبی و تعمیر و خدمات فنی و ... به یکباره، خود را در حصر خشم جنگل مقدس و ملاپیره و رانش تلی عظیم از خاک گورهای اطراف یافتند و روز موعود فرا رسید..
گرچه محتمل چون بسیاری ازحوادث روزگاران و خشم و قهر طبیعت، گناه ناکرده ها نیز، در گناه شرکای دیروز گرفتار آمدند اما سنت الهی، همواره حکم بر آن داشته تا دنیا را دار مکافات معرفی کند و از حق هیچ ذی وجود و عنصر طبیعت نگذرد تاعبرتی برای دیگران گردد...
حقیقت امر، امروز دوستداران طبیعت این شهر، بسیار بیش از آسیب دیدگان دیروز و امروز، محزون و گرفته اند چه اینکه از هر دو وجه باخته اند و هم طبیعت و درختان مقدس دیروزی را و هم چندسالی ماحصل رنج و تلاش کاسبکاری از جمیع هم ولایتی های شان را از دست داده اند اما فرصت را نه از سر شیطنت و سوء استفاده از اوضاع بحرانی اما از سر درد، دلسوزی وعشق به وطن وجمیع زیستمندانش، غنیمت می شمارند تا باز یادآور شوند موهبت درخت در نگهداری خاک وطن و چنگال زندگی نگهدارش را...
لازم است یادآوریم دیوار حایلی که همین درختان بلوط در روزگاران جنگ و بمباران شیمیایی، شکل دادند تا جلوی باد غالب و هجوم گازهای کشنده به سمت شهر را بگیرند و قسمی از اکسیژن زایل شده را جبران نمایند.
یادآوریم که همین درختان جنگلی و بلوط هایند که کیفیت محصول ارزشمندی چون #ترێ_ڕەشە
TRE_RASHA
(انگور سیاه) و #ترش
TRSH
(سماق)و سایر محصولات ارگانیک را تٲمین می کنند و همان ها هستند که جوشش چشمه ها را با ذخیره سالانه هریک درخت دویست لیتر آب (یک بشکه)در سفره های زیرزمینی، پایدار نگه می دارند و اکسیژنی معادل ده نفر در سال را به ازای هر هکتار، تٲمین می کنند..
همین جنگل های مقدس اند که به شهر سردشت، هویتی سبز و بهشتی بخشیده اند و فرصتی بی بدیل در گردشپذیری برای اشتغال پایدارش خلق کرده اند.
نکشیم، نسوزانیم، تیغ گیوتین بر گردن شان نکشیم و مرموز، تن شان را عریان و شاخه های شان را قطع و ریشه های شان را با گازوییل و سم نیالاییم و اره ولع کسب سود بیشتر، بر تن شان نکشیم که آنان هم خدایی دارند...
حقا که گذشتگان خردمند ما، بسیار هوشمندانه به جنگل و درخت و گورهای خاص، تقدس می بخشیدند تا بلکه، این سرمایه های نمادین را از چنگال طمع طماعان و معامله اختلاسگران روزگار محفوظ بدارند که اینجا نیز از همین هوشمندی پیشینیان گفتیم 👇
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1500
اما حال که...
[ادامه در بخش دوم یادداشت👇]
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1507
🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
@aktree_loverbikers
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1505
تیرماه ۱۴۰۰ در پی یک معامله پایاپای شورا و شهرداری وقت شهر سردشت، بخشی از آرامستان ملاپیره، که نزد شهروندان سردشتی، حرمت ویژه ای داشت، (به تعبیر شهردار وقت پیرو مزایده سال ۱۳۹٨) جهت تسویه بدهی پیمانکاران دوره پیش از خود، واگذار گردید!
این آرامستان که جنگل پُرپشت و قدیمی با گونه غالب درختی بلوط با قدمت ده ها سال، در خود داشت و جزو ارزشمندترین سرمایه های نمادین شهر بود، بعدتر، با سناریوی حریق صوری، جنگل زدایی و در وقاحتی تام-حین شعله های حریق-، با چنگال بیل مکانیکی بر حلقوم آرامگاه ملاپیره ی تابو، گود برداری شد!
چند روز بعد از مراسم سالگرد بمباران شیمیایی و در چند قدمی یادمان شهدای شیمیایی، آن جنگل مقدس، جلوی چشم متولیان-چون چهارگوشه شهر با سناریوی اصحاب قدرت- زخمی عمیق برداشت و زمینی مسطح بر روی بلوار کوردستان که هر مترش، درصدی قابل توجه از ارزش لواسانات تهران قیمت داشت، مهیا و سازه های آهنی موقت و فنس و دیواربلوکی، مالکیت شخصی پیمانکاران را مسجل کرد.
گرچه در اثنای حریق و چنگ زنی بیل مکانیکی، چندی از فعالان محیط زیست و ویژه بلوطبانان، جلوی ماشین آلات سبز شدند اما مستند بدهی تلنبار شده ناشی از خلف وعده های مدیران شهری و نیز پشت بند معامله ای قانونی، مجالی برای رساندن صدای معترضان باقی نگذاشت ولی صفحه بلوطبانان پا به رکاب، حرص و جوش و مقاومت #علی نامی به ثبت رساند که گرچه دیوانه، خطابش می کردند اما نشان داد چون اکثر دیوانه خواندگان قبلی، عاقل ترین های شهر بود👇
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1503
حدود سه سال از آن روزگاران گذشت و کار و کاسبی در آن زمین حاصل از توافق شورا و شهردار وقت و پیمانکار طلبکار، گرم بود و #ملاپیره،-آن شخصیت شخیص صبور روزگارانِ دورِ خفته در گور نیمه عُریان، بر بده_بستان های ساختارهای برساخت نظارت استصوابی، دست بر دهان مانده بود و بر اجحاف رفته، اشک تنهایی می ریخت!
مردمان بی خبر و باخبر از آن مراودات سرگرم کار و کاسبی و تعمیر و خدمات فنی و ... به یکباره، خود را در حصر خشم جنگل مقدس و ملاپیره و رانش تلی عظیم از خاک گورهای اطراف یافتند و روز موعود فرا رسید..
گرچه محتمل چون بسیاری ازحوادث روزگاران و خشم و قهر طبیعت، گناه ناکرده ها نیز، در گناه شرکای دیروز گرفتار آمدند اما سنت الهی، همواره حکم بر آن داشته تا دنیا را دار مکافات معرفی کند و از حق هیچ ذی وجود و عنصر طبیعت نگذرد تاعبرتی برای دیگران گردد...
حقیقت امر، امروز دوستداران طبیعت این شهر، بسیار بیش از آسیب دیدگان دیروز و امروز، محزون و گرفته اند چه اینکه از هر دو وجه باخته اند و هم طبیعت و درختان مقدس دیروزی را و هم چندسالی ماحصل رنج و تلاش کاسبکاری از جمیع هم ولایتی های شان را از دست داده اند اما فرصت را نه از سر شیطنت و سوء استفاده از اوضاع بحرانی اما از سر درد، دلسوزی وعشق به وطن وجمیع زیستمندانش، غنیمت می شمارند تا باز یادآور شوند موهبت درخت در نگهداری خاک وطن و چنگال زندگی نگهدارش را...
لازم است یادآوریم دیوار حایلی که همین درختان بلوط در روزگاران جنگ و بمباران شیمیایی، شکل دادند تا جلوی باد غالب و هجوم گازهای کشنده به سمت شهر را بگیرند و قسمی از اکسیژن زایل شده را جبران نمایند.
یادآوریم که همین درختان جنگلی و بلوط هایند که کیفیت محصول ارزشمندی چون #ترێ_ڕەشە
TRE_RASHA
(انگور سیاه) و #ترش
TRSH
(سماق)و سایر محصولات ارگانیک را تٲمین می کنند و همان ها هستند که جوشش چشمه ها را با ذخیره سالانه هریک درخت دویست لیتر آب (یک بشکه)در سفره های زیرزمینی، پایدار نگه می دارند و اکسیژنی معادل ده نفر در سال را به ازای هر هکتار، تٲمین می کنند..
همین جنگل های مقدس اند که به شهر سردشت، هویتی سبز و بهشتی بخشیده اند و فرصتی بی بدیل در گردشپذیری برای اشتغال پایدارش خلق کرده اند.
نکشیم، نسوزانیم، تیغ گیوتین بر گردن شان نکشیم و مرموز، تن شان را عریان و شاخه های شان را قطع و ریشه های شان را با گازوییل و سم نیالاییم و اره ولع کسب سود بیشتر، بر تن شان نکشیم که آنان هم خدایی دارند...
حقا که گذشتگان خردمند ما، بسیار هوشمندانه به جنگل و درخت و گورهای خاص، تقدس می بخشیدند تا بلکه، این سرمایه های نمادین را از چنگال طمع طماعان و معامله اختلاسگران روزگار محفوظ بدارند که اینجا نیز از همین هوشمندی پیشینیان گفتیم 👇
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1500
اما حال که...
[ادامه در بخش دوم یادداشت👇]
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1507
🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
@aktree_loverbikers
Telegram
بلوطبانان پا به ركاب
تخریب جنگل مقدس و خشم متعاقب آن...
#سردشت
#تیرماه۱۴۰۰
#یادمان_شهدای_شیمیایی
#ملا_پیره
#تعرض_به_سرمایه_نمادین
#تخریب_سرمایه_معنوی_ملی
#فروردین۱۴۰۳
#تقاص_طبیعت
@oaktree_loverbikers
#سردشت
#تیرماه۱۴۰۰
#یادمان_شهدای_شیمیایی
#ملا_پیره
#تعرض_به_سرمایه_نمادین
#تخریب_سرمایه_معنوی_ملی
#فروردین۱۴۰۳
#تقاص_طبیعت
@oaktree_loverbikers