بلوطبانان پا به ركاب

جنگل سوزی های سریالی
و
آتش نشانی با دستان خالی!

✍🏻عثمان عباسی/کنشگر اجتماعی

https://t.iss.one/Oaktreeloverbikers/428

فرا رسیدن فصل بهار، گرچه باید سرآغاز نوید بخشی برای نمایاندن چشم انداز کم نظیر مناظر دیدنی، جذاب و قبای سبز پوش جنگل های زاگرس باشد امّا متأسفانه شروعی برای شنیدن خبرهای ناگوار و ناگهانی سوخته شدن و پرپر گشتن درختان تنومندی گاهی با قدمت صدها سال شده است.
جنگل های سرسبز و پر پشت شهرستان سردشت یکی از این مناطقی است که بیشترین سهم حجم پوشش جنگلی در جنوب استان آذربایجان غربی را به خود اختصاص داده است.
این سرمایه نمادین خدادی گرچه می تواند یکی از بهترین پتانسیل ها برای فراهم نمودن بستر تحول در حوزه جذب فرصت های گردشگری، توسعه اقتصادی و معیشتی مردم را ایجاد نماید ولی حجم تخریب های گوناگون آشکار و پنهانی، خواسته و ناخواسته چنین فرصتی را به تهدید تبدیل نموده است.
عواملی چون سیل و رانش زمین، آتش سوزی های ناشی از فصل گرما و... از جمله عوامل طبیعی این تخریبها بوده امّا سهم زیاد عوامل انسانی به ویژه در سال های اخیر قابل مقایسه با این عوامل نیست.
نداشتن بسترهای اقتصادی و فرصت های شغلی جهت تأمین معیشت مورد انتظار و نیاز مردم و کمبود زمین و خاک کافی جهت گسترش حوزه کشاورزی هم گرچه جزو عوامل انگیزشی برای تخریب جنگل ها و مراتع بوده اند امّا طمع ورزی های شخصی و خود خواهی ها جهت رفاه کذایی و توهمی به ویژه در ساختن ویلاها و برج و بارو های تجملی بیشترین سهم ممکن در این زمینه داشته است.
عوامل اشاره شده یک طرف قضیه هستند،
کم لطفی و کم کاری در مسؤولیت پذیری برخی از نهادها و مسؤولان مرتبط به ویژه در امر آموزش و هوشیار نمودن به جا و مناسب مردم در حوزه حفاظت و توسعه جنگل ها، تسهیل گری برای مشارکت های مردمی و به ویژه فعالان علاقه مند این حوزه و... تنها گوشه چشمی از این ماجرا هستند. نمونه بارز و مصداقی این کاستی ها اکنون به خوبی قابل مشاهده است که هنوز حتی کم ترین امکانات و تجهیزات اطفای حریق متناسب با داشتن این حجم وسیع از پوشش جنگلی در منطقه وجود ندارد. هنوز انتظار است با بیل و کلنگ و کوله پشتی آتش های زبانه کشیده چند هکتاری را خاموش نمایند.
در عصری که امکان تهیه تجهیزات پیشرفته و کارآمد مدرن از جمله هلیکوپتر و هواپیمای ویژه، ماشین های مجهز، نیروی کاری متخصص و مجرب وجود دارد،چشم دوختن صرف به فریاد رسی های مردمی و چند وسیله و دم و دستگاه ابتدایی چه فایده ای دارد؟!
اگر این وضعیت نمایانگر کم توجهی و نداشتن دغدغه مندی جدی مسؤولان و تصمیم گیران ذی ربط و بالا دست نباشد نشانه چیست؟
هرچند تحرک های اندک و لاک پشت واری اخیراً از جانب برخی ارگان و مسؤولان هم شروع شده است امّا اصلاً پاسخگویی وضع موجود نیست. بدتر از همه این موارد اگر همدلی و همکاری جدی بین این عوامل مرتبط وجود نداشته باشد سطح آسیب زایی گسترده تر خواهد بود.
زمانی که مسؤول محترمی در مدیریت کلان شهری حاصل تلاش و رایزنی چند ماهه فعالان زیست محیطی و حافظان خود جوش و خود ساخته بلوط ها با مسؤولان و کنشگران کشوری را که منجر به تصمیم بازدید میدانی تصمیم گیران ارشد کشوری از جنگل های منطقه شده بود ولی افسوس فدای خود محوری پنداری و یک تصور ذهنی غلط می شود تنها به این بهانه که ایشان در رأس این تصمیم نبوده است و با تماس ها و فشارها این بازدید که می توانست زمینه و جرقه خوبی را برای مراحل بعدی فراهم گرداند،لغو می گردد.این تنها نمونه ای از مانع تراشی ها و سد راه قراردادن کنشگران مردمی این عرصه است.
در سال های اخیر با دایر شدن انجمن ها و تیم های زیست محیطی و توسعه فعالیت میدانی کنشگران داوطلب و فداکار، همچنین ارتقا سطح هوشیاری و آگهی مردم گرچه هنوز تا حد مطلوب و مورد توقع فاصله داریم، خوشبختانه فعالیت ها و اقدامات کم نظیری هم صورت گرفته است که جا دارد از ایثار و تلاش های صادقانه و دلسوزان همه فعالان بی مزد و منت این حوزه قدر دانی گردد. هرچند در این زمینه هم علاقه مندان به آینده توسعه و ترقی منطقه و کشورمان باید بسیار هوشمندانه و با از خود گذشتی،کنار گذاشتن تفاوت های طبیعی دیدگاهی و روشی، نباید اجازه دهند پراکندگی،کم رمقی و بی انگیزگی برخی از مجریان و تصمیم گیران دولتی به صفوف تلاش های یکپارچه آن ها رسوخ کند و انسجام و همدلی آن ها را به هم بزند.
توهم میدان داری تک محورانه بدون همیاری و توافق جمعی و پذیرش تنوع رنگ ها حاصلی جز رکود،تفرقه و فسیل کردن انگیزه ها و امید ها ندارد.

#بلوطبانان_پا_به_ركاب
#حریق_های_سریالی_سردشت
#کنشگران_میدانی
#دستان_خالی

@Oaktreeloverbikers