شب بلوط
و
فرصت بلوط تکریمیِ بلوط دانان، بلوطبانان و بلوط نوازان
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1401?single
شاید ببش از دو سال و بیشتر بودکه انتظار چین روزی داشتیم.
از علی دهباشی و محمد درویش سپاس باید گفت که بلوطبان نوازی شان به شب بلوط، رساندمان...
اینجا تهران است و خانه اندیشمندان علوم انسانی و تالار فردوسی...
ساعاتی قبل از شروع مراسم، برای مهندس درویش نوشتیم و از دغدغه مان درباب ظرفیت سالن و اوضاع ترافیک و ... گفتیم که اطمینان خاطر دادند و گفتند:"نگران نباشید،خواهند آمد"!
و چنین شد که سالن فردوسی در مقابل عاشقان بلوط کم آورد و ساعات پایانی نیز به جای خلوت شدن صندلی ها، این صندلی ها بودند که شرمنده به پاایستادگان برای ادای مسئولیت اجتماعی و عاشقان بلوط شدند!
علی دهباشی، تولیت و راهبری شب بلوط را در دست داشت
و سخنوران علمی،
با تسهیلگری محمد درویش،
هریک از مناقب درخت گفتند:
دکتر مصطفی خوشنویس، دکترحمیدرضا عباسی
و
دکترمحی الدین محمدخانی،
از موهبت بلوط، منزلت زیستی و قدمت مهربانی شان
و خود مهندس محمد درویش نیز،
از همت و الطاف بلوط نوازان در خلق بهانه هایی برای سرکردن زمستان زاگروس و البرز و هیرکانی و...
آمانج قربانی،
محیط بان کامیارانی و کنشگر سبزاندیش وطن از پروژه های آموزشی و راهبری محلی
و
علی طهماسبی،
آتش نشان و روزنامه نگار قلعه تُلی خوزستانی از طرح های اقتصادمحور و کارآفرینی های اجتماعی بلوط یار...
خالد فرج زاده و هیدی محمدنژاد هم از طراحی های فضای سبز شهری با بلوط و فلسفه الهام بخش پایداری بلوط ها و داستان بلوطی که در جیب کودک انفال شده جوانه زد!
فرید رضایی،
هنرمند شاخص هه ورامانی هم با ضایعات بلوط، داستان زندگی زاگروس را بازآفرینی کرد و دست آخر؛
رئوف آذری
(دبیر اجرایی شب بلوط)،
نیز در آخرین دقایق برنامه از پیمان نامه سیزده بندی سخن گفت که ۥاز فرد فرد این جغرافیا تا نهادها، مؤسسات، سیستم قانوگذار، اجرا و قضا را به ادای مسئولیت اجتماعی و ترویج و اقدامات الهام بخش بلوط نوازانه و سایر گونه های گیاهی، جانوری و درختی داری فرا می خواند.
[چکیده پیمان نامه به لطف گروه اینفوگرافیک، روی تابلو به نمایش درآمد و همزمان نیز جهت اخذ امضای مشارکت کنندگان درسالن جنبی روی شاسی قرار گرفت]
دو تابلوی جوانه بلوط ریشه دار و شاخه دار نیز برای معرفی گونه بلوط به نماد صلح و مهربانی
و نیز تعیین روز درخت داری
[به پیشنهاد بلوطبانان پا به رکاب سردشت و موسسه نیک بنیادان مهرگان کرمانشاه]،
روی شاسی رفتند تا اثر انگشت مشارکت کنندگان را کنار خود داشته باشند.
رونمایی از عروسک بلیطک،
مصاحبه های تخصصی،
توزیع سیزده تندیس
+سیزده جوانه بلوط صلح و مهربانی
+لوح های تجلیل پاسخ دهندگان به فراخوان
و عکس های یادگاری،
نیز پایان بخش مراسم شب بلوط بودند.
واجب می دانیم از؛
خانه اندیشمندان علوم انسانی
به پاس دراختیار گذاشتن سالن فردوسی
و
دکتر محمدایران منش و
مهربانو سوری کعبیان نژاد،
و
مهندس سوران محمودپور، بابت خوانِ کرم و سفره مهر و الطاف بی شائبه شان در مهمان نوازی شهرستانی ها
و همچنین؛
مهندس محمدعلی کولیوند
و
مهربانو بهاره امیری،
از مؤسسه نیك بنیادان مهرگان کرمانشاه در بلوطبان نوازی و نیز هدایای ویژه[کیسه های پارچه ای]
برای مشارکت کنندگان، سپاسگزاری ویژه داشته باشیم.
سپاس از همگی و به امید گونه نوازی های گیاهی، درختی و جانوری این سرزمین به بهترین وجه ممکن و میسور و به پاخاستن همگانی برای ادای مسئولیت اجتماعی در قبال وطن و زیستمندانش 🙏
🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_های_بخارا
#علی_دهباشی
#محمد_درویش
#رئوف_آذری
#شب_بلوط
#گردهمایی_عاشقان_بلوط
#تهران
#خانه_اندیسمندان_علوم_انسانی
@oaktree_loverbikers
--
کلیک کنید و مجموعه تصاویر را ملاحظه بفرمایید👇
و
فرصت بلوط تکریمیِ بلوط دانان، بلوطبانان و بلوط نوازان
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1401?single
شاید ببش از دو سال و بیشتر بودکه انتظار چین روزی داشتیم.
از علی دهباشی و محمد درویش سپاس باید گفت که بلوطبان نوازی شان به شب بلوط، رساندمان...
اینجا تهران است و خانه اندیشمندان علوم انسانی و تالار فردوسی...
ساعاتی قبل از شروع مراسم، برای مهندس درویش نوشتیم و از دغدغه مان درباب ظرفیت سالن و اوضاع ترافیک و ... گفتیم که اطمینان خاطر دادند و گفتند:"نگران نباشید،خواهند آمد"!
و چنین شد که سالن فردوسی در مقابل عاشقان بلوط کم آورد و ساعات پایانی نیز به جای خلوت شدن صندلی ها، این صندلی ها بودند که شرمنده به پاایستادگان برای ادای مسئولیت اجتماعی و عاشقان بلوط شدند!
علی دهباشی، تولیت و راهبری شب بلوط را در دست داشت
و سخنوران علمی،
با تسهیلگری محمد درویش،
هریک از مناقب درخت گفتند:
دکتر مصطفی خوشنویس، دکترحمیدرضا عباسی
و
دکترمحی الدین محمدخانی،
از موهبت بلوط، منزلت زیستی و قدمت مهربانی شان
و خود مهندس محمد درویش نیز،
از همت و الطاف بلوط نوازان در خلق بهانه هایی برای سرکردن زمستان زاگروس و البرز و هیرکانی و...
آمانج قربانی،
محیط بان کامیارانی و کنشگر سبزاندیش وطن از پروژه های آموزشی و راهبری محلی
و
علی طهماسبی،
آتش نشان و روزنامه نگار قلعه تُلی خوزستانی از طرح های اقتصادمحور و کارآفرینی های اجتماعی بلوط یار...
خالد فرج زاده و هیدی محمدنژاد هم از طراحی های فضای سبز شهری با بلوط و فلسفه الهام بخش پایداری بلوط ها و داستان بلوطی که در جیب کودک انفال شده جوانه زد!
فرید رضایی،
هنرمند شاخص هه ورامانی هم با ضایعات بلوط، داستان زندگی زاگروس را بازآفرینی کرد و دست آخر؛
رئوف آذری
(دبیر اجرایی شب بلوط)،
نیز در آخرین دقایق برنامه از پیمان نامه سیزده بندی سخن گفت که ۥاز فرد فرد این جغرافیا تا نهادها، مؤسسات، سیستم قانوگذار، اجرا و قضا را به ادای مسئولیت اجتماعی و ترویج و اقدامات الهام بخش بلوط نوازانه و سایر گونه های گیاهی، جانوری و درختی داری فرا می خواند.
[چکیده پیمان نامه به لطف گروه اینفوگرافیک، روی تابلو به نمایش درآمد و همزمان نیز جهت اخذ امضای مشارکت کنندگان درسالن جنبی روی شاسی قرار گرفت]
دو تابلوی جوانه بلوط ریشه دار و شاخه دار نیز برای معرفی گونه بلوط به نماد صلح و مهربانی
و نیز تعیین روز درخت داری
[به پیشنهاد بلوطبانان پا به رکاب سردشت و موسسه نیک بنیادان مهرگان کرمانشاه]،
روی شاسی رفتند تا اثر انگشت مشارکت کنندگان را کنار خود داشته باشند.
رونمایی از عروسک بلیطک،
مصاحبه های تخصصی،
توزیع سیزده تندیس
+سیزده جوانه بلوط صلح و مهربانی
+لوح های تجلیل پاسخ دهندگان به فراخوان
و عکس های یادگاری،
نیز پایان بخش مراسم شب بلوط بودند.
واجب می دانیم از؛
خانه اندیشمندان علوم انسانی
به پاس دراختیار گذاشتن سالن فردوسی
و
دکتر محمدایران منش و
مهربانو سوری کعبیان نژاد،
و
مهندس سوران محمودپور، بابت خوانِ کرم و سفره مهر و الطاف بی شائبه شان در مهمان نوازی شهرستانی ها
و همچنین؛
مهندس محمدعلی کولیوند
و
مهربانو بهاره امیری،
از مؤسسه نیك بنیادان مهرگان کرمانشاه در بلوطبان نوازی و نیز هدایای ویژه[کیسه های پارچه ای]
برای مشارکت کنندگان، سپاسگزاری ویژه داشته باشیم.
سپاس از همگی و به امید گونه نوازی های گیاهی، درختی و جانوری این سرزمین به بهترین وجه ممکن و میسور و به پاخاستن همگانی برای ادای مسئولیت اجتماعی در قبال وطن و زیستمندانش 🙏
🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_های_بخارا
#علی_دهباشی
#محمد_درویش
#رئوف_آذری
#شب_بلوط
#گردهمایی_عاشقان_بلوط
#تهران
#خانه_اندیسمندان_علوم_انسانی
@oaktree_loverbikers
--
کلیک کنید و مجموعه تصاویر را ملاحظه بفرمایید👇
Telegram
بلوطبانان پا به ركاب
تصاویری از مراسم اجرا شده شب بلوط
در سیزدهم اسفندماه ۱۴۰۲
تهران، خانه اندیشمندان علوم انسانی، تالار فردوسی
با راهبری علی دهباشی
[مجله بخارا]،
دبیر علمیِ محمد درویش
[رییس کمیته محیط زیستی کرسی سلامت اجتماعی یونسکو]
و
دبیراجراییِ رئوف آذری
[تسهیلگر بلوطبانان…
در سیزدهم اسفندماه ۱۴۰۲
تهران، خانه اندیشمندان علوم انسانی، تالار فردوسی
با راهبری علی دهباشی
[مجله بخارا]،
دبیر علمیِ محمد درویش
[رییس کمیته محیط زیستی کرسی سلامت اجتماعی یونسکو]
و
دبیراجراییِ رئوف آذری
[تسهیلگر بلوطبانان…
Forwarded from بلوطبانان پا به ركاب (Raouf Azari)
دیوانگی علی وار، ضرورت امروز وطن
#رئوف_آذری
https://t.iss.one/oaktreeloverbiker/501
#علی را اکثریت شهروندان سردشت می شناسند. به ویژه که بذله گویی هایش، دامن کودک و‌نوجوان، بزرگسال و‌میانسال را گرفته و گاه زن و مرد نمی شناسد و‌صد البته ساکنان محله مسجد بلال حبشي و‌نیزه رو(مشرف به میدان یادمان شهدای هفتم تیر بمباران شیمیایی)، با نام ویژه کودکانش ادیسون و ... بیشتر از بقیه!
البته که همان اكثریت نیز، در غیاب و گاه حضر، او را #عەلیە_شێت، معادل #علی_دیوانە، خطاب كرده و مي شناسند!
قبل از او هم بوده اند امثال "علي"، با نام هاي فرهاد، سعيد، عزيزآغا و ملاباقي و... كه با پسوندي مشابه، خطاب شان كرده و صدالبته همكي در يك صفت، شباهتي وصف ناپذير باهم داشته اند و آن؛
"ذهني دور منطر و چشماني آينده بين و شامه اي با بوي فردا" و در يك كلام #عاقل تر از همه ي آنان كه ديوانه شان مي پنداشتند!
نگارنده براي هريك شاهدي مستدل سراغ دارد اما اين آخري، قهرمان يادداشت حاضر، "علي" چنين شاهدي شد بر فرضيه قبلي نويسنده سطور؛
•خبر رسيد كه جنگل هاي ملاپيره*، مشرف به فلكه يادمان شهداي هفتم تير سردشت، در پي آتش سوزي عمدي شنبه دوازدهم تيرماه، امروز پنج شنبه هفدهم، نيز زير تيغ بي انصاف لودر و بيل مكانيكي زنجيري رفته و در شرف قتل و عام، قرار گرفته است!
هرچند كودك پنج ساله ام همراه بود اما بدون فوت وقت، خود را به محل رساندم تا اولين بلوطبان پا به ركابي باشم كه به مواجهه ي تخريب گران شتافته باشم!
نقطه صفر سربالايي مشرف به بلوار هفتم تير كه رسيدم، سرم را بالا گرفتم و به ناگاه، چشمم در چشم علي، گره خورد كه انگشت اشاره بالاآورده، كف از دهان مي پراكند و رودررو با خريدار، بلوط هاي بالادست ضربه خورده را نشانه مي رود!
كودك در آغوش،خود را رساندم تا اگر ضرورت يافت دونفري جلوي زنجير چرخ دستگاه ها، بخوابيم ولي تناژ صداي علي، داستان و البته درس ها داشت؛
قبل از من مدعي رسيده بود و رُك و شفاف و بي ملاحظه، تقبيح مي كرد و برحذر مي نمود!
از نقش بلوط ها و حرمت قبور و ضرورت رعايت حداقل ها، سخن مي راند. تا مرا ديد، سكوتي موقت اختيار كرد و وقتي پرسيدم چرا آنجاست، صاحب كار، پاسخ داد، براي اعتراض و تقبيح ما آمده است و...
آن وقت بود كه شايد براي معدود دفعاتي، عرق شرم بر پيشاني ام غلتيد و اتقان يافتم، "علي" هاي زمانه ي خود، پيش قراولان كنشگري سبز و مدني بوده اند و ما دير فهم كرده ايم!
دقيق حين غروب پنج شنبه روز هفدهم تيرماه و در مواجهه با تخريب آرامستان مشهور و تاريخي شهر شهيدم بود كه دريافتم، وطن امروزمان، بيش از هر زماني، نيازمند ديوانگي علي وارِ علي هاي زمانه است..
آنان كه فارغ از قيود و حصار و ديوار، شجاع و در لحظه، پيش قراول مواجهه با تخريب گران و اختلاسگران و جنگ سالاران در طبيعت هستند..
كاش، تعداد ديوانگان شهرم به توان علي ها، افزوده مي شد تا ملاپيره ها و تاريخ و يادمان و سرمايه هاي نمادين وطن مان، ذیل سایه مهربانی چتر مسئولیت اجتماعی، محفوظ مي ماند و با توجيه و بي توجيه، قرباني زياده خواهي ها نمي شد!
---
*فعال صلح و مهزباني، كنشگر سواد رسانه اي
** MOLLAPIRAH
---
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#تخریب_های_سریالی
#رسالت_انسانی
#مسئولیت_اجتماعي
#ديوانگي_علي
#ضرورت_وطن
@oaktreeloverbiker
#رئوف_آذری
https://t.iss.one/oaktreeloverbiker/501
#علی را اکثریت شهروندان سردشت می شناسند. به ویژه که بذله گویی هایش، دامن کودک و‌نوجوان، بزرگسال و‌میانسال را گرفته و گاه زن و مرد نمی شناسد و‌صد البته ساکنان محله مسجد بلال حبشي و‌نیزه رو(مشرف به میدان یادمان شهدای هفتم تیر بمباران شیمیایی)، با نام ویژه کودکانش ادیسون و ... بیشتر از بقیه!
البته که همان اكثریت نیز، در غیاب و گاه حضر، او را #عەلیە_شێت، معادل #علی_دیوانە، خطاب كرده و مي شناسند!
قبل از او هم بوده اند امثال "علي"، با نام هاي فرهاد، سعيد، عزيزآغا و ملاباقي و... كه با پسوندي مشابه، خطاب شان كرده و صدالبته همكي در يك صفت، شباهتي وصف ناپذير باهم داشته اند و آن؛
"ذهني دور منطر و چشماني آينده بين و شامه اي با بوي فردا" و در يك كلام #عاقل تر از همه ي آنان كه ديوانه شان مي پنداشتند!
نگارنده براي هريك شاهدي مستدل سراغ دارد اما اين آخري، قهرمان يادداشت حاضر، "علي" چنين شاهدي شد بر فرضيه قبلي نويسنده سطور؛
•خبر رسيد كه جنگل هاي ملاپيره*، مشرف به فلكه يادمان شهداي هفتم تير سردشت، در پي آتش سوزي عمدي شنبه دوازدهم تيرماه، امروز پنج شنبه هفدهم، نيز زير تيغ بي انصاف لودر و بيل مكانيكي زنجيري رفته و در شرف قتل و عام، قرار گرفته است!
هرچند كودك پنج ساله ام همراه بود اما بدون فوت وقت، خود را به محل رساندم تا اولين بلوطبان پا به ركابي باشم كه به مواجهه ي تخريب گران شتافته باشم!
نقطه صفر سربالايي مشرف به بلوار هفتم تير كه رسيدم، سرم را بالا گرفتم و به ناگاه، چشمم در چشم علي، گره خورد كه انگشت اشاره بالاآورده، كف از دهان مي پراكند و رودررو با خريدار، بلوط هاي بالادست ضربه خورده را نشانه مي رود!
كودك در آغوش،خود را رساندم تا اگر ضرورت يافت دونفري جلوي زنجير چرخ دستگاه ها، بخوابيم ولي تناژ صداي علي، داستان و البته درس ها داشت؛
قبل از من مدعي رسيده بود و رُك و شفاف و بي ملاحظه، تقبيح مي كرد و برحذر مي نمود!
از نقش بلوط ها و حرمت قبور و ضرورت رعايت حداقل ها، سخن مي راند. تا مرا ديد، سكوتي موقت اختيار كرد و وقتي پرسيدم چرا آنجاست، صاحب كار، پاسخ داد، براي اعتراض و تقبيح ما آمده است و...
آن وقت بود كه شايد براي معدود دفعاتي، عرق شرم بر پيشاني ام غلتيد و اتقان يافتم، "علي" هاي زمانه ي خود، پيش قراولان كنشگري سبز و مدني بوده اند و ما دير فهم كرده ايم!
دقيق حين غروب پنج شنبه روز هفدهم تيرماه و در مواجهه با تخريب آرامستان مشهور و تاريخي شهر شهيدم بود كه دريافتم، وطن امروزمان، بيش از هر زماني، نيازمند ديوانگي علي وارِ علي هاي زمانه است..
آنان كه فارغ از قيود و حصار و ديوار، شجاع و در لحظه، پيش قراول مواجهه با تخريب گران و اختلاسگران و جنگ سالاران در طبيعت هستند..
كاش، تعداد ديوانگان شهرم به توان علي ها، افزوده مي شد تا ملاپيره ها و تاريخ و يادمان و سرمايه هاي نمادين وطن مان، ذیل سایه مهربانی چتر مسئولیت اجتماعی، محفوظ مي ماند و با توجيه و بي توجيه، قرباني زياده خواهي ها نمي شد!
---
*فعال صلح و مهزباني، كنشگر سواد رسانه اي
** MOLLAPIRAH
---
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#تخریب_های_سریالی
#رسالت_انسانی
#مسئولیت_اجتماعي
#ديوانگي_علي
#ضرورت_وطن
@oaktreeloverbiker
Telegram
بلوطبانان پا به ركاب
تخریب جنگل مقدس و خشم متعاقب آن(١)
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1505
تیرماه ۱۴۰۰ در پی یک معامله پایاپای شورا و شهرداری وقت شهر سردشت، بخشی از آرامستان ملاپیره، که نزد شهروندان سردشتی، حرمت ویژه ای داشت، (به تعبیر شهردار وقت پیرو مزایده سال ۱۳۹٨) جهت تسویه بدهی پیمانکاران دوره پیش از خود، واگذار گردید!
این آرامستان که جنگل پُرپشت و قدیمی با گونه غالب درختی بلوط با قدمت ده ها سال، در خود داشت و جزو ارزشمندترین سرمایه های نمادین شهر بود، بعدتر، با سناریوی حریق صوری، جنگل زدایی و در وقاحتی تام-حین شعله های حریق-، با چنگال بیل مکانیکی بر حلقوم آرامگاه ملاپیره ی تابو، گود برداری شد!
چند روز بعد از مراسم سالگرد بمباران شیمیایی و در چند قدمی یادمان شهدای شیمیایی، آن جنگل مقدس، جلوی چشم متولیان-چون چهارگوشه شهر با سناریوی اصحاب قدرت- زخمی عمیق برداشت و زمینی مسطح بر روی بلوار کوردستان که هر مترش، درصدی قابل توجه از ارزش لواسانات تهران قیمت داشت، مهیا و سازه های آهنی موقت و فنس و دیواربلوکی، مالکیت شخصی پیمانکاران را مسجل کرد.
گرچه در اثنای حریق و چنگ زنی بیل مکانیکی، چندی از فعالان محیط زیست و ویژه بلوطبانان، جلوی ماشین آلات سبز شدند اما مستند بدهی تلنبار شده ناشی از خلف وعده های مدیران شهری و نیز پشت بند معامله ای قانونی، مجالی برای رساندن صدای معترضان باقی نگذاشت ولی صفحه بلوطبانان پا به رکاب، حرص و جوش و مقاومت #علی نامی به ثبت رساند که گرچه دیوانه، خطابش می کردند اما نشان داد چون اکثر دیوانه خواندگان قبلی، عاقل ترین های شهر بود👇
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1503
حدود سه سال از آن روزگاران گذشت و کار و کاسبی در آن زمین حاصل از توافق شورا و شهردار وقت و پیمانکار طلبکار، گرم بود و #ملاپیره،-آن شخصیت شخیص صبور روزگارانِ دورِ خفته در گور نیمه عُریان، بر بده_بستان های ساختارهای برساخت نظارت استصوابی، دست بر دهان مانده بود و بر اجحاف رفته، اشک تنهایی می ریخت!
مردمان بی خبر و باخبر از آن مراودات سرگرم کار و کاسبی و تعمیر و خدمات فنی و ... به یکباره، خود را در حصر خشم جنگل مقدس و ملاپیره و رانش تلی عظیم از خاک گورهای اطراف یافتند و روز موعود فرا رسید..
گرچه محتمل چون بسیاری ازحوادث روزگاران و خشم و قهر طبیعت، گناه ناکرده ها نیز، در گناه شرکای دیروز گرفتار آمدند اما سنت الهی، همواره حکم بر آن داشته تا دنیا را دار مکافات معرفی کند و از حق هیچ ذی وجود و عنصر طبیعت نگذرد تاعبرتی برای دیگران گردد...
حقیقت امر، امروز دوستداران طبیعت این شهر، بسیار بیش از آسیب دیدگان دیروز و امروز، محزون و گرفته اند چه اینکه از هر دو وجه باخته اند و هم طبیعت و درختان مقدس دیروزی را و هم چندسالی ماحصل رنج و تلاش کاسبکاری از جمیع هم ولایتی های شان را از دست داده اند اما فرصت را نه از سر شیطنت و سوء استفاده از اوضاع بحرانی اما از سر درد، دلسوزی وعشق به وطن وجمیع زیستمندانش، غنیمت می شمارند تا باز یادآور شوند موهبت درخت در نگهداری خاک وطن و چنگال زندگی نگهدارش را...
لازم است یادآوریم دیوار حایلی که همین درختان بلوط در روزگاران جنگ و بمباران شیمیایی، شکل دادند تا جلوی باد غالب و هجوم گازهای کشنده به سمت شهر را بگیرند و قسمی از اکسیژن زایل شده را جبران نمایند.
یادآوریم که همین درختان جنگلی و بلوط هایند که کیفیت محصول ارزشمندی چون #ترێ_ڕەشە
TRE_RASHA
(انگور سیاه) و #ترش
TRSH
(سماق)و سایر محصولات ارگانیک را تٲمین می کنند و همان ها هستند که جوشش چشمه ها را با ذخیره سالانه هریک درخت دویست لیتر آب (یک بشکه)در سفره های زیرزمینی، پایدار نگه می دارند و اکسیژنی معادل ده نفر در سال را به ازای هر هکتار، تٲمین می کنند..
همین جنگل های مقدس اند که به شهر سردشت، هویتی سبز و بهشتی بخشیده اند و فرصتی بی بدیل در گردشپذیری برای اشتغال پایدارش خلق کرده اند.
نکشیم، نسوزانیم، تیغ گیوتین بر گردن شان نکشیم و مرموز، تن شان را عریان و شاخه های شان را قطع و ریشه های شان را با گازوییل و سم نیالاییم و اره ولع کسب سود بیشتر، بر تن شان نکشیم که آنان هم خدایی دارند...
حقا که گذشتگان خردمند ما، بسیار هوشمندانه به جنگل و درخت و گورهای خاص، تقدس می بخشیدند تا بلکه، این سرمایه های نمادین را از چنگال طمع طماعان و معامله اختلاسگران روزگار محفوظ بدارند که اینجا نیز از همین هوشمندی پیشینیان گفتیم 👇
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1500
اما حال که...
[ادامه در بخش دوم یادداشت👇]
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1507
🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
@aktree_loverbikers
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1505
تیرماه ۱۴۰۰ در پی یک معامله پایاپای شورا و شهرداری وقت شهر سردشت، بخشی از آرامستان ملاپیره، که نزد شهروندان سردشتی، حرمت ویژه ای داشت، (به تعبیر شهردار وقت پیرو مزایده سال ۱۳۹٨) جهت تسویه بدهی پیمانکاران دوره پیش از خود، واگذار گردید!
این آرامستان که جنگل پُرپشت و قدیمی با گونه غالب درختی بلوط با قدمت ده ها سال، در خود داشت و جزو ارزشمندترین سرمایه های نمادین شهر بود، بعدتر، با سناریوی حریق صوری، جنگل زدایی و در وقاحتی تام-حین شعله های حریق-، با چنگال بیل مکانیکی بر حلقوم آرامگاه ملاپیره ی تابو، گود برداری شد!
چند روز بعد از مراسم سالگرد بمباران شیمیایی و در چند قدمی یادمان شهدای شیمیایی، آن جنگل مقدس، جلوی چشم متولیان-چون چهارگوشه شهر با سناریوی اصحاب قدرت- زخمی عمیق برداشت و زمینی مسطح بر روی بلوار کوردستان که هر مترش، درصدی قابل توجه از ارزش لواسانات تهران قیمت داشت، مهیا و سازه های آهنی موقت و فنس و دیواربلوکی، مالکیت شخصی پیمانکاران را مسجل کرد.
گرچه در اثنای حریق و چنگ زنی بیل مکانیکی، چندی از فعالان محیط زیست و ویژه بلوطبانان، جلوی ماشین آلات سبز شدند اما مستند بدهی تلنبار شده ناشی از خلف وعده های مدیران شهری و نیز پشت بند معامله ای قانونی، مجالی برای رساندن صدای معترضان باقی نگذاشت ولی صفحه بلوطبانان پا به رکاب، حرص و جوش و مقاومت #علی نامی به ثبت رساند که گرچه دیوانه، خطابش می کردند اما نشان داد چون اکثر دیوانه خواندگان قبلی، عاقل ترین های شهر بود👇
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1503
حدود سه سال از آن روزگاران گذشت و کار و کاسبی در آن زمین حاصل از توافق شورا و شهردار وقت و پیمانکار طلبکار، گرم بود و #ملاپیره،-آن شخصیت شخیص صبور روزگارانِ دورِ خفته در گور نیمه عُریان، بر بده_بستان های ساختارهای برساخت نظارت استصوابی، دست بر دهان مانده بود و بر اجحاف رفته، اشک تنهایی می ریخت!
مردمان بی خبر و باخبر از آن مراودات سرگرم کار و کاسبی و تعمیر و خدمات فنی و ... به یکباره، خود را در حصر خشم جنگل مقدس و ملاپیره و رانش تلی عظیم از خاک گورهای اطراف یافتند و روز موعود فرا رسید..
گرچه محتمل چون بسیاری ازحوادث روزگاران و خشم و قهر طبیعت، گناه ناکرده ها نیز، در گناه شرکای دیروز گرفتار آمدند اما سنت الهی، همواره حکم بر آن داشته تا دنیا را دار مکافات معرفی کند و از حق هیچ ذی وجود و عنصر طبیعت نگذرد تاعبرتی برای دیگران گردد...
حقیقت امر، امروز دوستداران طبیعت این شهر، بسیار بیش از آسیب دیدگان دیروز و امروز، محزون و گرفته اند چه اینکه از هر دو وجه باخته اند و هم طبیعت و درختان مقدس دیروزی را و هم چندسالی ماحصل رنج و تلاش کاسبکاری از جمیع هم ولایتی های شان را از دست داده اند اما فرصت را نه از سر شیطنت و سوء استفاده از اوضاع بحرانی اما از سر درد، دلسوزی وعشق به وطن وجمیع زیستمندانش، غنیمت می شمارند تا باز یادآور شوند موهبت درخت در نگهداری خاک وطن و چنگال زندگی نگهدارش را...
لازم است یادآوریم دیوار حایلی که همین درختان بلوط در روزگاران جنگ و بمباران شیمیایی، شکل دادند تا جلوی باد غالب و هجوم گازهای کشنده به سمت شهر را بگیرند و قسمی از اکسیژن زایل شده را جبران نمایند.
یادآوریم که همین درختان جنگلی و بلوط هایند که کیفیت محصول ارزشمندی چون #ترێ_ڕەشە
TRE_RASHA
(انگور سیاه) و #ترش
TRSH
(سماق)و سایر محصولات ارگانیک را تٲمین می کنند و همان ها هستند که جوشش چشمه ها را با ذخیره سالانه هریک درخت دویست لیتر آب (یک بشکه)در سفره های زیرزمینی، پایدار نگه می دارند و اکسیژنی معادل ده نفر در سال را به ازای هر هکتار، تٲمین می کنند..
همین جنگل های مقدس اند که به شهر سردشت، هویتی سبز و بهشتی بخشیده اند و فرصتی بی بدیل در گردشپذیری برای اشتغال پایدارش خلق کرده اند.
نکشیم، نسوزانیم، تیغ گیوتین بر گردن شان نکشیم و مرموز، تن شان را عریان و شاخه های شان را قطع و ریشه های شان را با گازوییل و سم نیالاییم و اره ولع کسب سود بیشتر، بر تن شان نکشیم که آنان هم خدایی دارند...
حقا که گذشتگان خردمند ما، بسیار هوشمندانه به جنگل و درخت و گورهای خاص، تقدس می بخشیدند تا بلکه، این سرمایه های نمادین را از چنگال طمع طماعان و معامله اختلاسگران روزگار محفوظ بدارند که اینجا نیز از همین هوشمندی پیشینیان گفتیم 👇
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1500
اما حال که...
[ادامه در بخش دوم یادداشت👇]
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1507
🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
@aktree_loverbikers
Telegram
بلوطبانان پا به ركاب
تخریب جنگل مقدس و خشم متعاقب آن...
#سردشت
#تیرماه۱۴۰۰
#یادمان_شهدای_شیمیایی
#ملا_پیره
#تعرض_به_سرمایه_نمادین
#تخریب_سرمایه_معنوی_ملی
#فروردین۱۴۰۳
#تقاص_طبیعت
@oaktree_loverbikers
#سردشت
#تیرماه۱۴۰۰
#یادمان_شهدای_شیمیایی
#ملا_پیره
#تعرض_به_سرمایه_نمادین
#تخریب_سرمایه_معنوی_ملی
#فروردین۱۴۰۳
#تقاص_طبیعت
@oaktree_loverbikers
Forwarded from بلوطبانان پا به ركاب (Raouf Azari)
شب بلوط
و
فرصت بلوط تکریمیِ بلوط دانان، بلوطبانان و بلوط نوازان
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1401?single
شاید ببش از دو سال و بیشتر بودکه انتظار چین روزی داشتیم.
از علی دهباشی و محمد درویش سپاس باید گفت که بلوطبان نوازی شان به شب بلوط، رساندمان...
اینجا تهران است و خانه اندیشمندان علوم انسانی و تالار فردوسی...
ساعاتی قبل از شروع مراسم، برای مهندس درویش نوشتیم و از دغدغه مان درباب ظرفیت سالن و اوضاع ترافیک و ... گفتیم که اطمینان خاطر دادند و گفتند:"نگران نباشید،خواهند آمد"!
و چنین شد که سالن فردوسی در مقابل عاشقان بلوط کم آورد و ساعات پایانی نیز به جای خلوت شدن صندلی ها، این صندلی ها بودند که شرمنده به پاایستادگان برای ادای مسئولیت اجتماعی و عاشقان بلوط شدند!
علی دهباشی، تولیت و راهبری شب بلوط را در دست داشت
و سخنوران علمی،
با تسهیلگری محمد درویش،
هریک از مناقب درخت گفتند:
دکتر مصطفی خوشنویس، دکترحمیدرضا عباسی
و
دکترمحی الدین محمدخانی،
از موهبت بلوط، منزلت زیستی و قدمت مهربانی شان
و خود مهندس محمد درویش نیز،
از همت و الطاف بلوط نوازان در خلق بهانه هایی برای سرکردن زمستان زاگروس و البرز و هیرکانی و...
آمانج قربانی،
محیط بان کامیارانی و کنشگر سبزاندیش وطن از پروژه های آموزشی و راهبری محلی
و
علی طهماسبی،
آتش نشان و روزنامه نگار قلعه تُلی خوزستانی از طرح های اقتصادمحور و کارآفرینی های اجتماعی بلوط یار...
خالد فرج زاده و هیدی محمدنژاد هم از طراحی های فضای سبز شهری با بلوط و فلسفه الهام بخش پایداری بلوط ها و داستان بلوطی که در جیب کودک انفال شده جوانه زد!
فرید رضایی،
هنرمند شاخص هه ورامانی هم با ضایعات بلوط، داستان زندگی زاگروس را بازآفرینی کرد و دست آخر؛
رئوف آذری
(دبیر اجرایی شب بلوط)،
نیز در آخرین دقایق برنامه از پیمان نامه سیزده بندی سخن گفت که ۥاز فرد فرد این جغرافیا تا نهادها، مؤسسات، سیستم قانوگذار، اجرا و قضا را به ادای مسئولیت اجتماعی و ترویج و اقدامات الهام بخش بلوط نوازانه و سایر گونه های گیاهی، جانوری و درختی داری فرا می خواند.
[چکیده پیمان نامه به لطف گروه اینفوگرافیک، روی تابلو به نمایش درآمد و همزمان نیز جهت اخذ امضای مشارکت کنندگان درسالن جنبی روی شاسی قرار گرفت]
دو تابلوی جوانه بلوط ریشه دار و شاخه دار نیز برای معرفی گونه بلوط به نماد صلح و مهربانی
و نیز تعیین روز درخت داری
[به پیشنهاد بلوطبانان پا به رکاب سردشت و موسسه نیک بنیادان مهرگان کرمانشاه]،
روی شاسی رفتند تا اثر انگشت مشارکت کنندگان را کنار خود داشته باشند.
رونمایی از عروسک بلیطک،
مصاحبه های تخصصی،
توزیع سیزده تندیس
+سیزده جوانه بلوط صلح و مهربانی
+لوح های تجلیل پاسخ دهندگان به فراخوان
و عکس های یادگاری،
نیز پایان بخش مراسم شب بلوط بودند.
واجب می دانیم از؛
خانه اندیشمندان علوم انسانی
به پاس دراختیار گذاشتن سالن فردوسی
و
دکتر محمدایران منش و
مهربانو سوری کعبیان نژاد،
و
مهندس سوران محمودپور، بابت خوانِ کرم و سفره مهر و الطاف بی شائبه شان در مهمان نوازی شهرستانی ها
و همچنین؛
مهندس محمدعلی کولیوند
و
مهربانو بهاره امیری،
از مؤسسه نیك بنیادان مهرگان کرمانشاه در بلوطبان نوازی و نیز هدایای ویژه[کیسه های پارچه ای]
برای مشارکت کنندگان، سپاسگزاری ویژه داشته باشیم.
سپاس از همگی و به امید گونه نوازی های گیاهی، درختی و جانوری این سرزمین به بهترین وجه ممکن و میسور و به پاخاستن همگانی برای ادای مسئولیت اجتماعی در قبال وطن و زیستمندانش 🙏
🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_های_بخارا
#علی_دهباشی
#محمد_درویش
#رئوف_آذری
#شب_بلوط
#گردهمایی_عاشقان_بلوط
#تهران
#خانه_اندیسمندان_علوم_انسانی
@oaktree_loverbikers
--
کلیک کنید و مجموعه تصاویر را ملاحظه بفرمایید👇
و
فرصت بلوط تکریمیِ بلوط دانان، بلوطبانان و بلوط نوازان
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1401?single
شاید ببش از دو سال و بیشتر بودکه انتظار چین روزی داشتیم.
از علی دهباشی و محمد درویش سپاس باید گفت که بلوطبان نوازی شان به شب بلوط، رساندمان...
اینجا تهران است و خانه اندیشمندان علوم انسانی و تالار فردوسی...
ساعاتی قبل از شروع مراسم، برای مهندس درویش نوشتیم و از دغدغه مان درباب ظرفیت سالن و اوضاع ترافیک و ... گفتیم که اطمینان خاطر دادند و گفتند:"نگران نباشید،خواهند آمد"!
و چنین شد که سالن فردوسی در مقابل عاشقان بلوط کم آورد و ساعات پایانی نیز به جای خلوت شدن صندلی ها، این صندلی ها بودند که شرمنده به پاایستادگان برای ادای مسئولیت اجتماعی و عاشقان بلوط شدند!
علی دهباشی، تولیت و راهبری شب بلوط را در دست داشت
و سخنوران علمی،
با تسهیلگری محمد درویش،
هریک از مناقب درخت گفتند:
دکتر مصطفی خوشنویس، دکترحمیدرضا عباسی
و
دکترمحی الدین محمدخانی،
از موهبت بلوط، منزلت زیستی و قدمت مهربانی شان
و خود مهندس محمد درویش نیز،
از همت و الطاف بلوط نوازان در خلق بهانه هایی برای سرکردن زمستان زاگروس و البرز و هیرکانی و...
آمانج قربانی،
محیط بان کامیارانی و کنشگر سبزاندیش وطن از پروژه های آموزشی و راهبری محلی
و
علی طهماسبی،
آتش نشان و روزنامه نگار قلعه تُلی خوزستانی از طرح های اقتصادمحور و کارآفرینی های اجتماعی بلوط یار...
خالد فرج زاده و هیدی محمدنژاد هم از طراحی های فضای سبز شهری با بلوط و فلسفه الهام بخش پایداری بلوط ها و داستان بلوطی که در جیب کودک انفال شده جوانه زد!
فرید رضایی،
هنرمند شاخص هه ورامانی هم با ضایعات بلوط، داستان زندگی زاگروس را بازآفرینی کرد و دست آخر؛
رئوف آذری
(دبیر اجرایی شب بلوط)،
نیز در آخرین دقایق برنامه از پیمان نامه سیزده بندی سخن گفت که ۥاز فرد فرد این جغرافیا تا نهادها، مؤسسات، سیستم قانوگذار، اجرا و قضا را به ادای مسئولیت اجتماعی و ترویج و اقدامات الهام بخش بلوط نوازانه و سایر گونه های گیاهی، جانوری و درختی داری فرا می خواند.
[چکیده پیمان نامه به لطف گروه اینفوگرافیک، روی تابلو به نمایش درآمد و همزمان نیز جهت اخذ امضای مشارکت کنندگان درسالن جنبی روی شاسی قرار گرفت]
دو تابلوی جوانه بلوط ریشه دار و شاخه دار نیز برای معرفی گونه بلوط به نماد صلح و مهربانی
و نیز تعیین روز درخت داری
[به پیشنهاد بلوطبانان پا به رکاب سردشت و موسسه نیک بنیادان مهرگان کرمانشاه]،
روی شاسی رفتند تا اثر انگشت مشارکت کنندگان را کنار خود داشته باشند.
رونمایی از عروسک بلیطک،
مصاحبه های تخصصی،
توزیع سیزده تندیس
+سیزده جوانه بلوط صلح و مهربانی
+لوح های تجلیل پاسخ دهندگان به فراخوان
و عکس های یادگاری،
نیز پایان بخش مراسم شب بلوط بودند.
واجب می دانیم از؛
خانه اندیشمندان علوم انسانی
به پاس دراختیار گذاشتن سالن فردوسی
و
دکتر محمدایران منش و
مهربانو سوری کعبیان نژاد،
و
مهندس سوران محمودپور، بابت خوانِ کرم و سفره مهر و الطاف بی شائبه شان در مهمان نوازی شهرستانی ها
و همچنین؛
مهندس محمدعلی کولیوند
و
مهربانو بهاره امیری،
از مؤسسه نیك بنیادان مهرگان کرمانشاه در بلوطبان نوازی و نیز هدایای ویژه[کیسه های پارچه ای]
برای مشارکت کنندگان، سپاسگزاری ویژه داشته باشیم.
سپاس از همگی و به امید گونه نوازی های گیاهی، درختی و جانوری این سرزمین به بهترین وجه ممکن و میسور و به پاخاستن همگانی برای ادای مسئولیت اجتماعی در قبال وطن و زیستمندانش 🙏
🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_های_بخارا
#علی_دهباشی
#محمد_درویش
#رئوف_آذری
#شب_بلوط
#گردهمایی_عاشقان_بلوط
#تهران
#خانه_اندیسمندان_علوم_انسانی
@oaktree_loverbikers
--
کلیک کنید و مجموعه تصاویر را ملاحظه بفرمایید👇
Telegram
بلوطبانان پا به ركاب
تصاویری از مراسم اجرا شده شب بلوط
در سیزدهم اسفندماه ۱۴۰۲
تهران، خانه اندیشمندان علوم انسانی، تالار فردوسی
با راهبری علی دهباشی
[مجله بخارا]،
دبیر علمیِ محمد درویش
[رییس کمیته محیط زیستی کرسی سلامت اجتماعی یونسکو]
و
دبیراجراییِ رئوف آذری
[تسهیلگر بلوطبانان…
در سیزدهم اسفندماه ۱۴۰۲
تهران، خانه اندیشمندان علوم انسانی، تالار فردوسی
با راهبری علی دهباشی
[مجله بخارا]،
دبیر علمیِ محمد درویش
[رییس کمیته محیط زیستی کرسی سلامت اجتماعی یونسکو]
و
دبیراجراییِ رئوف آذری
[تسهیلگر بلوطبانان…
بلوطبانان پا به ركاب
Video
#شب_بلوط
روزگاران سپری شده، ثابت کرده است اگر #مادرانگیِ گونه هایِ جانوری، گیاهی و درختی و نیز عناصر حمایتگرِ زندگی در این کُره خاکی، #گونه_آدمیزاد را نوازش نمی کردند، قطع یقین، چشم به جهان گشودن مان و کوچ اجباری و فوری مان، ناگزیر می نمود!
امروز که این فهم حاصل آمده و جهان زیست گونه های حمایتگر نیز در اثر زیاده خواهی ها، ناشیکاری ها و بدکرداری های ما، به خطر افتاده و احتمال می رود حتی گونه ها و عناصر حمایتگر نیز قربانی کژکرداری های ما شوند، می طلبد که در راستای آگاهی بخشی تخصصی، هشدارهای جدی و تلنگرهای بی تعارف، همت گماشت و اهالی قدرت و حاکمیت، ملت و مردم و ساکنان سرزمین و نیز کنشگران و فعالان را بیش از پیش متوجه عمق فاجعه و مسئولیت ذاتی و تبعی و قرادادی یا اجتماعی کرد تا بلکه، گشایشی حاصل آید و جهان جور دگر کند و جور دگر شویم...
شب بلوط، تلنگری بود که به پیشنهاد #محمد_درویش و #رئوف_آذری از جمع بلوطبانان پا به رکاب و با بزرگ منشی #علی_دهباشی، به شب های بخارایی رسید تا گونه ای فاخر که یکی از #سربازان_گمنام وطن لقب گرفته است، از زاوایای گونه گون، مورد کنکاش قرار گیرد بلکه این حامی حیات و ژینایی، بیش از گذشته، به قدر کفایت حرمت بیند...
فیلم پیوست،
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1534
بُرشی است از چکیده ارایه ها و کنکاش ها، حول گونه بلوط و راه های حفاظت و پاسداشت ژینایی بلوط که به همت بلوطبانان پا به رکاب و هنر تدوین مهندس #زکریا_احمدنژاد و یارانش، حاصل آمده است که امیدواریم مورد توجه اصحاب طبیعت و فعالان رسانه قرار گیرد...
بلوطبانان پا به رکاب، واجب می دانند از همه ارایه دهندگان، حامیان و نیز اهالی فرهنگ و هنر و دوستداران طبیعت و ژینایی که با کلام و قلم، قدم و درهم، تصمیم و اقدام یار شدند تا این رویداد مبارک، اجرایی شود، سپاسگزار باشند..
🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_بلوط
#شب_های_بخارا
@oaktree_loverbikers
روزگاران سپری شده، ثابت کرده است اگر #مادرانگیِ گونه هایِ جانوری، گیاهی و درختی و نیز عناصر حمایتگرِ زندگی در این کُره خاکی، #گونه_آدمیزاد را نوازش نمی کردند، قطع یقین، چشم به جهان گشودن مان و کوچ اجباری و فوری مان، ناگزیر می نمود!
امروز که این فهم حاصل آمده و جهان زیست گونه های حمایتگر نیز در اثر زیاده خواهی ها، ناشیکاری ها و بدکرداری های ما، به خطر افتاده و احتمال می رود حتی گونه ها و عناصر حمایتگر نیز قربانی کژکرداری های ما شوند، می طلبد که در راستای آگاهی بخشی تخصصی، هشدارهای جدی و تلنگرهای بی تعارف، همت گماشت و اهالی قدرت و حاکمیت، ملت و مردم و ساکنان سرزمین و نیز کنشگران و فعالان را بیش از پیش متوجه عمق فاجعه و مسئولیت ذاتی و تبعی و قرادادی یا اجتماعی کرد تا بلکه، گشایشی حاصل آید و جهان جور دگر کند و جور دگر شویم...
شب بلوط، تلنگری بود که به پیشنهاد #محمد_درویش و #رئوف_آذری از جمع بلوطبانان پا به رکاب و با بزرگ منشی #علی_دهباشی، به شب های بخارایی رسید تا گونه ای فاخر که یکی از #سربازان_گمنام وطن لقب گرفته است، از زاوایای گونه گون، مورد کنکاش قرار گیرد بلکه این حامی حیات و ژینایی، بیش از گذشته، به قدر کفایت حرمت بیند...
فیلم پیوست،
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1534
بُرشی است از چکیده ارایه ها و کنکاش ها، حول گونه بلوط و راه های حفاظت و پاسداشت ژینایی بلوط که به همت بلوطبانان پا به رکاب و هنر تدوین مهندس #زکریا_احمدنژاد و یارانش، حاصل آمده است که امیدواریم مورد توجه اصحاب طبیعت و فعالان رسانه قرار گیرد...
بلوطبانان پا به رکاب، واجب می دانند از همه ارایه دهندگان، حامیان و نیز اهالی فرهنگ و هنر و دوستداران طبیعت و ژینایی که با کلام و قلم، قدم و درهم، تصمیم و اقدام یار شدند تا این رویداد مبارک، اجرایی شود، سپاسگزار باشند..
🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_بلوط
#شب_های_بخارا
@oaktree_loverbikers
Telegram
بلوطبانان پا به ركاب
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سخنرانی ارایه شده آقای #علی_طهماسبی، دانش آموخته مدیریت منابع انسانی، خبرنگار و سرپرست آتش نشانی قلعه تل خوزستان در شب بلوط
۱۳ اسفند ۱۴۰۲
تهران، خانه اندیشمندان علوم انسانی
🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_های_بخارا
#شب_بلوط
#خانه_اندیسمندان_علوم_انسانی
#گزارش_تصویری
#ارایه_ها
@oaktree_loverbikers
۱۳ اسفند ۱۴۰۲
تهران، خانه اندیشمندان علوم انسانی
🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_های_بخارا
#شب_بلوط
#خانه_اندیسمندان_علوم_انسانی
#گزارش_تصویری
#ارایه_ها
@oaktree_loverbikers
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#گزارش_کامل تصویری شب بلوط
کار مشترک بلوطبانان پا به رکاب، شب های بخارایی و خانه اندیشمندان علوم انسانی
با راهبری #علی_دهباشی،
دبیریِ علمیِ #محمد_درویش،
تسهیلگری اجراییِ #رئوف_آذری
و مشارکت و حمایت تخصصی، اداری، اجرایی و مالی بسیاری از شایستگان و کنشگران گُهرسرزمین مان ایران
یک شنبه، سیزدهم اسفندماه ۱۴۰۲
تهران، تالار فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی
___
فیلمبرداری و تدوین: با سرپرستی مهندس #زکریا احمدنژاد(بلوطبانان پا به رکاب)
🌳❤🚴
@oaktree_loverbikers
@darvishnameh
@bukharamag
کار مشترک بلوطبانان پا به رکاب، شب های بخارایی و خانه اندیشمندان علوم انسانی
با راهبری #علی_دهباشی،
دبیریِ علمیِ #محمد_درویش،
تسهیلگری اجراییِ #رئوف_آذری
و مشارکت و حمایت تخصصی، اداری، اجرایی و مالی بسیاری از شایستگان و کنشگران گُهرسرزمین مان ایران
یک شنبه، سیزدهم اسفندماه ۱۴۰۲
تهران، تالار فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی
___
فیلمبرداری و تدوین: با سرپرستی مهندس #زکریا احمدنژاد(بلوطبانان پا به رکاب)
🌳❤🚴
@oaktree_loverbikers
@darvishnameh
@bukharamag
Forwarded from نشريه طبيعت و محيط زيست صنوبر
شب عبدالحسین وهابزاده
هفتصد و شصتمین شب از شبهای بخارا به بزرگداشت‌عبدالحسین‌وهاب‌زاده ،مدرس، پژوهشگر و مترجم حوزهٔ محیط‌زیست، بوم‌شناس و بنیان‌گذار «مدرسه طبیعت» در ایران اختصاص داده شده است که با همکاری مجله بخارا، فصلنامه صنوبر و خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌شود.
این نشست یکشنبه چهاردهم مرداد ۱۴۰۳ در تالار فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی با سخنرانی مژگان احمدیه ،حسن عشایری ،غلامعلی‌کشانی ،کاوه‌فیض‌الهی هادی صمدی ،علی دهباشی ،مانیا شفاهی برگزار خواهد شد .
عبدالحسین وهابزاده در هفتم مهرماه سال 1325 در سبزوار متولد شد. دبستان و دبیرستان را در زادگاهش گذراند. مدرک لیسانس خود را از دانشکدهٔ کشاورزی دانشگاه جندی‌شاپور گرفت. پس از آن به سربازی رفت و در سپاه ترویج کشاورزی خدمت کرد و همزمان در دبیرستان هم تدریس می‌کرد. در سال 1351 به آمریکا رفت و از «دانشگاه ایالتی آیووا» فوق‌لیسانس علوم زیستی و بوم‌شناسی گرفت. پس از بازگشت به ایران به عنوان مربی در دانشگاه مشهد استخدام شد. در سال 1357 برای تحصیل در مقطع دکترا در رشته «بوم‌شناسی» به «دانشگاه آبردین» در اسکاتلند رفت.
عبدالحسین وهابزاده مترجم و مؤلف بیش از 25 عنوان کتاب در زمینه محیط‌زیست، بوم‌شناسی و طبیعت است. او سه بار برنده‌ی جایزه کتاب سال شده است. همچنین برنده‌ی جایزه‌ی مهرگان برای کتاب «تنوع حیات»، برنده کتاب سال محیط‌زیست برای کتاب «کودک و طبیعت: درسنامه مدرسه طبیعت»، برنده‌ی جایزه‌ی ترویج علم، کارآفرین برگزیده از سوی دانشگاه شهید بهشتی و خادم محیط‌زیست ایران به انتخاب شهرداری تهران، و همچنین دو بار برنده «جایزه ملی محیط زیست» شده است. بار اول برای مجموعه آثارش در این عرصه و بار دوم برای تأسیس و ترویج مدارس طبیعت.
شب عبدالحسین وهابزاده در ساعت پنج بعد‌ازظهر یکشنبه چهاردهم مرداد ۱۴۰۳ در خانه اندیشمندان علوم انسانی به نشانی :
خیابان استاد نجات‌الهی ( ویلا) ، چهارراه ورشو ،تالار فردوسی برگزار می‌شود .
۰
۰
عکس پوستر از خانم میترا محاسنی
#senobarmag #bukharamag #bukharanight
#iranenvironment #abdolhosseinvahabzadeh #natureschool
#فصلنامه_صنوبر #مجله_بخارا #محیط_زیست #محیط_زیست_ایران
#شبهای_بخارا #علی_دهباشی #عبدالحسین_وهابزاده #مدارس_طبیعت_ایران
@senobarmag
هفتصد و شصتمین شب از شبهای بخارا به بزرگداشت‌عبدالحسین‌وهاب‌زاده ،مدرس، پژوهشگر و مترجم حوزهٔ محیط‌زیست، بوم‌شناس و بنیان‌گذار «مدرسه طبیعت» در ایران اختصاص داده شده است که با همکاری مجله بخارا، فصلنامه صنوبر و خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌شود.
این نشست یکشنبه چهاردهم مرداد ۱۴۰۳ در تالار فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی با سخنرانی مژگان احمدیه ،حسن عشایری ،غلامعلی‌کشانی ،کاوه‌فیض‌الهی هادی صمدی ،علی دهباشی ،مانیا شفاهی برگزار خواهد شد .
عبدالحسین وهابزاده در هفتم مهرماه سال 1325 در سبزوار متولد شد. دبستان و دبیرستان را در زادگاهش گذراند. مدرک لیسانس خود را از دانشکدهٔ کشاورزی دانشگاه جندی‌شاپور گرفت. پس از آن به سربازی رفت و در سپاه ترویج کشاورزی خدمت کرد و همزمان در دبیرستان هم تدریس می‌کرد. در سال 1351 به آمریکا رفت و از «دانشگاه ایالتی آیووا» فوق‌لیسانس علوم زیستی و بوم‌شناسی گرفت. پس از بازگشت به ایران به عنوان مربی در دانشگاه مشهد استخدام شد. در سال 1357 برای تحصیل در مقطع دکترا در رشته «بوم‌شناسی» به «دانشگاه آبردین» در اسکاتلند رفت.
عبدالحسین وهابزاده مترجم و مؤلف بیش از 25 عنوان کتاب در زمینه محیط‌زیست، بوم‌شناسی و طبیعت است. او سه بار برنده‌ی جایزه کتاب سال شده است. همچنین برنده‌ی جایزه‌ی مهرگان برای کتاب «تنوع حیات»، برنده کتاب سال محیط‌زیست برای کتاب «کودک و طبیعت: درسنامه مدرسه طبیعت»، برنده‌ی جایزه‌ی ترویج علم، کارآفرین برگزیده از سوی دانشگاه شهید بهشتی و خادم محیط‌زیست ایران به انتخاب شهرداری تهران، و همچنین دو بار برنده «جایزه ملی محیط زیست» شده است. بار اول برای مجموعه آثارش در این عرصه و بار دوم برای تأسیس و ترویج مدارس طبیعت.
شب عبدالحسین وهابزاده در ساعت پنج بعد‌ازظهر یکشنبه چهاردهم مرداد ۱۴۰۳ در خانه اندیشمندان علوم انسانی به نشانی :
خیابان استاد نجات‌الهی ( ویلا) ، چهارراه ورشو ،تالار فردوسی برگزار می‌شود .
۰
۰
عکس پوستر از خانم میترا محاسنی
#senobarmag #bukharamag #bukharanight
#iranenvironment #abdolhosseinvahabzadeh #natureschool
#فصلنامه_صنوبر #مجله_بخارا #محیط_زیست #محیط_زیست_ایران
#شبهای_بخارا #علی_دهباشی #عبدالحسین_وهابزاده #مدارس_طبیعت_ایران
@senobarmag