چالش نهالی برای عزیزی
و
جوانه های صلح و مهربانی سردشت در سنندج...
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1231?single


بلوطبانان پا به رکاب، برای حضور در نشست تخصصی رد پای آب در جامعه مصرفی مدرن و رونمایی از کتابی با همین نام از هوکسترا و ترجمه دکترصلاح ویسی و وریا لطفی دعوت بودند.

از طرفی #یونس و #بهروز دو جوان روستایی نقاط صفر مرزی که به توصیه مشاور، از کولبر-دانش آموزی فاصله گرفته و با مهارت آموزی در کلاس های مهربانی، آشتی و گفت و گوی مدارس الگویی، از عادت مرسوم هم ولایتی های خود در تخریب محیط زیست و قتل و عام بلوط ها، فاصله گرفته و این سال ها خود به پرورش چندین هزار جوانه بلوط صلح و مهربانی، مشغول شده بودند، منتظر دست مهری بودند تا بر سر تلاش و رنجی که در پرورش شش هزار نهال متحمل شده بودند، کشیده شود!

آن سوتر، استاد، برادر و دوست فرهیخته مان، #دکتر_محمدخانی از پینجوین(شهر یادگیرنده)، فرکانس لطف و مهربانی اش را با کاشت نهالی برای راهبر و تسهیلگر بلوطبانان و جمعی از اساتید به نام وطن در قالب چالش نهالی برای عزیزی، ارسال کرده و پاسخی درخور می طلبید که گرچه در تهران و خانه اندیشمندان، پاسخ داده شد اما به قدر انتظار نبود!

قرار بود راهبر بلوطبانان و رییس کمیته محیط زیستی کرسی سلامت اجتماعی یونسکو-#مهندس_محمد_درویش هم باشد و جمعی از اساتید و فرهیختگان و فعالان دگر نیز

آن سوتر، سردشت مدعی برند صلح و مهربانی و شهر صلح!

باید که ایده ای بروز می کرد، پرداخت می شد و در سنندج جان می گرفت که الحق رییس دانشگاه، معاون اجتماعی و فرهنگی و نیز رییس و اساتید و عوامل دانشکده منابع طبیعی و انجمن های علمی، محیط زیستی و معماری بزرگوارانه پای کارآمدند و متولیان فضای سبز سنگ تمام گذاشتند که ردپای دکتر صلاح ویسی عزیز ودانشجویانش، بیش از همه مشهود بود..

حال نیاز بود در پاسخ به چالش، در پی عزیزی کاوش می کردیم تا نهالی به نامش غرس کنیم  که در نهایت به رقمی معادل یکصد و بیست و دو شهید بمباران شیمیایی رسیدیم و بنا براین شد که جوانه های پرورش یافته یونس و بهروز را خریداری و به سنندج و دانشگاه کردستان، حمل کنیم که چنین اتفاق افتاد و روز موعود فرار رسید.

همه آمده بودند از رییس و معاونان و مدیران دانشکده ها تا دانشجویان و اساتید و اعضای انجمن های علمی و ویژه تر نیز فعالان محیط زیست چند استان و اساتید و فرهیختگان سردشتی مقیم سنندج و کودکانی از جنس الماس...

دکتر ویسی دست به فرمان شد،
دکتر مولانی استارت زد
و دکتر قادرزاده، یار شد
و مهندس درویش، نقشه راه ریخت تا حرکتی جان گیرد که قطار عزیزان را نه در دلِ خاک که بر روح خاک سوار کند.

وچنین شد که
۱۲۲
جوانه  صلح و مهربانیِ سردشت، در زمین محوطه دانشکده منابع طبیعی
دانشگاه کردستان، با دستان مبارک مشارکت کنندگان غرس شدند و در شهرک دانشگاهی سنندج و در قلب دانشگاه کردستان و همسایه دانشکده منابع طبیعی، جوانه های صلح و مهربانی کاشت شدند تا بلکه، بلوطبانان پا به رکاب؛
با دستانی پُر در نشست تخصصی ردپای آب که بناست آب های پنهان، مجازی، سبز، آبی و خاکستری را تعقیب کنند و به چرخه طبیعت بازگردانند، شرکت کرده
و
همزمان نیز یونس و بهروز،
به کارآفرینی اجتماعی شان دلخوش و امیدوار شده
و چالش نهالی برای عزیزی،
به نام شهدای بمباران شیمیایی-عزیزترینی که رفتند تا ما بمانیم-، تداومی مبارک را شاهد باشد و شخصیت های شخیص حاضر در رویداد رونمایی نیز نفسی چاق کنند...

و مبارک روزی شد که در دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه کردستان، پرچم سبز سردشتیان صلح آفرین و نیز بلوطبانان پابه رکاب، چالشگران نهالی برای عزیزی و نیز قلم به دستان ردپای آب و البته دانش سبز منظر و دانشگاهی صلح گستر با هم به اهتزاز در آمد
و پیام شگرفِ
#نه_به_جنگ،
نه به ژینوساید و اکوساید
و بله به تفاهم، #صلح و طبیعت بانی و جنگل داری
را  در دل زمانه ی پرآشوب به جهان، مخابره کرد...

تا بادا چنین بادا...🙏

🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#رد_پای_آب
#چالش_نهالی_برای_عزیزی
#همت_همدلانه
#فرصت_بازآفرینی
#جوانه_بلوط_صلح_و_مهربانی
#سردشت
#پینجوین
#جوانرود
#سنندج
#کردستان
#زاگروس
#ایران
#جهان
@oaktree_loverbikers

هنر گفت و گو با طبیعت

دکتر محی الدین محمدخانی،
از اساتید شاخص روان شناسی تربیتی و اجتماعی حال حاضر ایران و ویژه کوردستانات است که سال ها  در راستای ادای مسئولیت اجتماعی و حرفه ای خود، جلسات سخنرانی، کارگاهی و بازآموزی را برای شهروندان، کارکنان و اساتید حوزه تعلیم و تربیت عمومی،حوزوی و عالی در مساجد، سازمان ها، مدارس و دانشگاه ها، داوطلبانه برگزار کرد و همان بذل تخصص و زکات حرفه اش، سبب شد روز به روز بیشتر و بیشتر در دل ها نفوذ کند و جغرافیای علاقه مندان و باورمندان به پندار، گفتار و کردارش را  به وسعت نشتیمان، گسترش دهد.

مفتخریم که در میانه دهه هشتاد و آنگاه که در کسوت خدمتگزاری دانشگاه آزاد اسلامی سردشت، بودیم از آن مقام عالی دعوت و کسب فیض بریم و بعدها نیز در ابتدای دهه ۹۰ شمسی، ازجانب کمپین ملی مهربانی های کوچک، محضرشان برسیم و ازشخص شخیص ایشان و مهربانوی همواره همراه و حامی شان، تجلیل کنیم.

سال هاست رشته پیوندمان، برقرار است و در سفر و حضر و به گاه در نظر غایب و در دل و شبکه های اجتماعی حاضر،  هر روز بیش از دیروز از محضرشان می آموزیم..

در این بُرش،
https://t.iss.one/Sopskf/7040

آن بزرگوار از نقش پیشران حضور در طبیعت و اثرش بر پرورش مهارت گوش دادن و سخن گفتن، می گوید.

باید اینجا شاهدی بر مدعای آن بزرگوار باشیم که در تجربه زیسته و نیز دهه اخیر آموزش و مشاوره مان بدان نایل آمدیم و آن ماحصل حدود یک دهه تمرین مهارت های گفت و گو با نوآموزان کلاس های مهربانی، آشتی و گفت و گو بود.

یادش بخیر که در بازه آن یک دهه، مهارت آموزان کلاس گفت و گو را ترغیب می کردیم به دل طبیعت بروند و با بلوط ها، چشمه ها، پرندگان و حیوانات و گیاهان مورد علاقه شان،گفت و گو کنند،گوش دل به نجوای شان بسپارند و از روزگاران خوش و ناخوش خود برای شان، بگویند.

چه نکو دستاوردی بود که همزمان چند هدف تحقق می یافت:

①مهارت آموزان، تخلیه روانی می شدند و هر گردی بر ذهن و رنجشی بر دل و باری بر روح و روان داشتند، به جریان باد و باران و رودخانه و چشمه و آب و گذر زمان می سپردند و سبکبال می شدند.

②مهارت های گوش دادن، سخن گفتن و نوشتن شان تقویت می شد و در عمل دیدیم و ده ها نمونه هم شاهد مصور و مکتوب داریم.

③ قدر و قیمت گونه های درختی، گیاهی و جانوری و نیز ارزش عناصر چندگانه آب و باد و خاک و آتش را بهتر فهم می کردند و در گزارشات کاری، تحلیل ها و تفسیرهای کلاسی، به نقش غیرقابل انکار هر گونه و عنصر در غنای زیست جمعی، بیشتر وقوف می یافتند و این فهم موجد احترام بیشترشان در مواجهه با گونه ها و نیز مدیریت عناصر و انرژی های نهفته در طبیعت می شد و از طرفی نیز در پروژه های حفاظت، نگهداری و احیا نیز عاشقانه و خالصانه مشارکت می کردند.

شاهد این مدعا می تواند پروژه پرورش نهال در چهار روستای الگویی توسط مهارت آموزان این کلاس ها باشد که هر یک به سهم خود از یک تا یکصد و مواردی تا هزار و دو مورد هم تا شش هزار نهال بلوط را پرورش دادند و ماحصل همت پرورشی شان شامل بسیاری کنفرانس ها، همایش ها و جلسات و شهرهای مقصد سفر تسهیلگر صلح و مهربانی شان می شد که از جمله؛
حلبچه و سلیمانیه در اقلیم کوردستان،
ایروان در ارمنستان،
استانبول در ترکیه،
کیش در جنوب ایران،
ایرانشهر در شرق ایران،
لرستان و کردستان در غرب ایران،
گنبد کاوس در شمال ایران،
و تهران در مرکز بوده است.(گزارش تصویری هر کدام در صفحات مجازی بنیاد، قابل جست و جو و دسترسی است)

④ترویج فرهنگ صلح و محیط زیست و تبدیل نقشی دانش آموزان از نقشی پذیرنده و منفعل به نقش عامل و اثرگذار و سفیری فعال

در ابتدای دهه ۹۰ در آموزشگاه مهربانی شهید عظیمی سردشت، مهارت آموزان کلاس های دهگانه، موظف بودند هر هفته یک نماینده شان، گزارشی از پژوهش، یادگیری و خدمت ویژه اش به طبیعت و سایر زیستمندان یا فهم جدید حاصله از دانش روز را برای سایرین انتقال داده و باری نیز در نیمه دهه ۹۰، کاروانی از کودکان سفیر صلح، راهی تهران و موزه صلح شدند تا پیام صلح و مهربانی مردمان سردشت را منتقل کنند...


⑤تولید ادبیات تحقیقی مرتبط و همرسانی عصاره این تجارب زیسته و کنشگری های صلح ورزانه طی یادداشت ها(نمونه فعلی که مطالعه می کنید) و نیز مقالات کنفرانسی و واگویه های مناسبتی از روندها ورویه های پیش گفته و نتایج حاصله...


برگردیم به نغز گویی استاد محمدخانی، آن معلم و رفیق شفیق و واگویه پرفحوایش در نقش کم بدیل گوش سپاری به خروش رودخانه و صدای صخره ها و کوهستان و اثرگذاری اش بر یادگیری های دوران کودکی...

درود بر پیشگامان خوانش دقیق آموزه های طبیعت و همرسانی های سخاوتمندانه شان، که آموختیم در محضرشان🙏

🌹❤️🌹

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#هنر_گفت_و_گو
#گفت_و_گو_با_طبیعت
#دکتر_محمدخانی
#رئوف_آذری
#آموزشگاه_مهربانی
#زنگ_گفت_و_گو
#مهارت_آموزی

@sopskf