برای اولین بار در جشنواره #ترێ_ڕەشە
اتفاق افتاد.

به پیشنهاد بلوطبانان پا به رکاب و همت رییس کمیته فرعی حفاظت از منابع طبیعی(رییس دادگستری)و همراهی رؤسای جهادکشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست، بخشی از پانل های جشنواره انگور شهرستان سردشت، به طرح دغدغه های محیط زیستی اختصاص یافت.


در این پانل، رئوف آذری، کنشگر صلح و محیط زیست و تسهیلگر بلوطبانان پا به رکاب که به تازگی از سفر ۶۵۰ کیلومتری به استان های کوردستان و کرمانشاه[اورامانات]با حاملیت پیام "نه به اکوساید جنگل ها"و"نه به چرخه تکراری مواجهه با تخریب و حریق جنگل ها"برگشته بود، ضمن طرح دغدغه دامنه دار شدن پاندمی نفوذ تاکستان هادر دل جنگل و آسیب های متعاقب، به اثرات مثبت جنگل بر کیفیت محصولات کشاورزی و ویژه انگور اشاره و تاکداران، کشاورزان، متولیان و فعالان و مردم را به بازاندیشی در رفتارها و نیز درنگ در قیمت تمام شده انگور و سایر محصولات کشاورزی از بعد ارزش اکولوژیکی، فراخواند.


شایان ذکر است که تیمی از بلوطبانان،مسیر سردشت تا شهر آفتاب و محل برگزاری جشنواره را رکاب زدند.

🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#جشنواره_انگورسیاە
#جشنواره_هوشیاری
@oaktree_loverbikers

وتاری #ڕەئووف_ئازەری سەبارەت بە کارەساتەکان، ژینگە و دارستان و چۆنیەتی هاوسەنگی نێوان #ڕەزەکان و #دارستان

چۆن دەکرێت بێ دەستدرێژی سەردارستان و شێوانی پێکهاتەکان، خوان و سفرەمان پڕ کەین ...

بۆ دەبێ لە هەمبەر سفرەی گشتی هەست بە بەرپرسیارەتی بکەین و بۆ بژێوی یەک و دوو ڕۆژە، ژینگە ی چینی دواڕۆژ،
کاول نەکەین؟

چۆن دەکرێت لە کارەسات، هەل بقۆزینەوە و خۆ لەم قەیرانە، دەرباز بکەین؟

ڤستیڤاڵی #ترێ_ڕەشە، دەرفەتێکی ئەرێنی بوو بۆ وورووژاندنی بابەتە ژینگەییەکان کە بۆ یەکەم جار بە پێشنیاری بەڕووپارێزانی پاسکیڵ سوار و هاریکاری دایرە پێوەندی دارەکان و لە سەرووی گشتیان، بەرپرسی کۆمیسیۆنی پاراستنی سامانە سروشتیەکان، لە پانێلێک هاتە بەرباس...

سپاس بۆ بەڕێوەبەران و بەشداربووان بە تایبەت گوێگرانی ئەم بابەتە ژینگەییە و تایبەتی تر بۆ جێبەجێکاری پێشنیار و تێبینیەکان...

@oaktree_loverbikers

گزارشی اجمالی از فعالیت سبز محور بلوطبانان پا به رکاب سردشت
(بخش اول)

ابتدای دهه ۹۰ بود که فعالان محیط زیست سردشت، چالش جهانی بلوط را در تعاملی سبز با شایستگان سبزاندیش جوانرودی، استارت زدند.


هفتم تیرماه آن سال ها، فرصتی بود تا شهروندان سردشتی، هموندی خود را با چالشی که راه افتاده بود، نشان دهند که تصویری خلق کرد که محمد درویش-مدیرکل وقت مشارکت های مردمی سازمان محیط زیست-را به چنین واکنشی ترغیب کرد.

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/4

بعدها؛

ایده بلوطبانان پا به رکاب، از تیرماه ۱۳۹٨ و در پی حریق جنگل های ملاشیخ
MOLLA_sheykh
و
گورانگان
GORANGAN
از توابع سردشت که منجر به سوختن سه دستگاه موتورسیکلت فعالان محیط زیست آن شهرستان در حین اطفاء گردید،

https://t.iss.one/Sopskf/3959

با هم اندیشی مهندس محمد درویش(رییس کمیته محیط زیست کرسی سلامت اجتماعی یونسکو) و رئوف آذری(هم بنیانگذار دانشگاه آزاد اسلامی سردشت و بنیاد توسعه صلح و مهربانی)، شکل گرفت و منجر به فراخوانی شد که محمد درویش بر فضای شبکه های اجتماعی همرسانی کرد

۱)https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/12?single

٢)https://t.iss.one/Sopskf/3965

٣)https://t.iss.one/Sopskf/3970

۴)https://t.iss.one/Sopskf/3973

۵)https://t.iss.one/Sopskf/3977

۶)https://t.iss.one/Sopskf/3979

۷)https://t.iss.one/Sopskf/3993

٨)https://t.iss.one/Sopskf/4007

۹)https://t.iss.one/Sopskf/4144

در ادامه، مشارکت حدود ده هزار نفری، سبب شد ایده سفارش دوچرخه های برقی برای یگان بلوطبانان سردشت، رنگ تحقق گیرد و شرکت ایویتک از مجموعه پژوهشکده دانشگاه شریف، ساخت این دوچرخه ها را تعهد کند.
https://t.iss.one/Sopskf/3996


و در بازه مقرر ، گرچه مصادف با کرونا شد، پای تعهد ایستاد و دوچرخه ها آماده شد و توسط رئوف آذری، دبیر بنیاد توسعه صلح و مهربانی با همراهی جمعی از کنشگران مدنی سردشت، تحویل گرفته و به سردشت منتقل شدند.
https://t.iss.one/Sopskf/4143



هشتم خردادماه ۱۳۹۹ طی اولین گردهمایی محیط زیستی کشو پس ازشیوع کرونا، با سی دستگاه دوچرخه برقی ساخته شده توسط شرکت ایویتک از مجموعه پژوهشکده دانشگاه شریف، و با تٲمین مالی دواطلبانه حدود ده هزار نفر، فعالیت رسمی خود را با سی بلوطبان و شصت نفر جایگزین، اسمی جمع نودنفره شروع کرد.‌

+ https://t.iss.one/panshtaa/155

+ https://t.iss.one/Sopskf/4593

+ https://t.iss.one/Sopskf/4595

+ https://t.iss.one/Sopskf/4596

+ https://t.iss.one/Sopskf/4597

+ https://t.iss.one/Sopskf/4877

این گروه، تا این تاریخ؛ منشٲ کُنش های سبزمحور در منطقه با تٲکید بر جنگل های بلوط و پایش و حفاظت از آنها شده است، که یکی از فعالیت های آن مجموعه در شهریورماه ۱۴۰۲؛

الف) رکابزنی ۶۵۰ کیلومتری از سردشت به شهرهای بانه، مریوان، نودشه، پاوه، جوانرود، روانسر، کرمانشاه، کامیاران و سنندج با شعار "نه به اکوساید"و"بله به تغییر رویه ها در مواجهه با بحران تخریب و حریق جنگل ها"بود

شروع از سردشت

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1029
+ده گزارش در هر شهر[صفحه بلوطبانان پا به رکاب در تلگرام]
بانە👇
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1036

مریوان
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1039

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1042
نودشه
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1044

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1058
پاوه
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1048

جوانرود
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1050

روانسر
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1056


کرمانشاه
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1060


کامیاران
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1070



سنندج
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1076

و

ب:شرکت پا به رکاب در جشنواره ملی #ترێ_ڕەشە
TRE_RASHA
-انگور سیاه سردشت- و اختصاص بخشی از یک پانل به موضوع "اثر جنگل ها بر کیفیت محصولات بومی و ویژه انگور" و ارایه سخنرانی تسهیلگر گروه، بود.

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1064

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1035


از دیگر پروژه های اجرایی بلوطبانان در طول بازه فعالیت:

۱) آموزش:
حضور در مهد کودک ها، مدارس، اماکن عمومی، فضای مجازی و... ارایه رهنمودها، شیوه های درخت داری، بذرکاری و نهال پروی و کاشت نهال و ...



-اثرات متقابل جنگل بر انسان و انسان بر جنگل، زندگی و جهان تضادها و تعارض ها از جمله، سنت، صنعت، تکنولوژی و...

-تفکیک پسماند و کاهش زباله و پاکسازی جنگل و رودخانه و طبیعت


-حضور در جمع شعرا، ادیبان، خطیبان، هنرمندان و... و یادآوری مسئولیت آنان در قبال طبیعت و انعکاس این اهتمام در آثار و دعوت به انجام پروژه های مشترک


-استفاده از ظرفیت میزگردها، همایش ها، کنفرانس ها و ارایه نکات نغز آموزشی-مهارتی حول حفاظت از محیط زیست

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/949



و...
@oaktree_loverbikers

تخریب جنگل مقدس و خشم متعاقب آن(١)
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1505


تیرماه ۱۴۰۰ در پی یک معامله  پایاپای شورا و شهرداری وقت شهر سردشت، بخشی از آرامستان ملاپیره، که نزد شهروندان سردشتی، حرمت ویژه ای داشت، (به تعبیر شهردار وقت پیرو مزایده سال ۱۳۹٨) جهت تسویه بدهی پیمانکاران دوره پیش از خود، واگذار گردید!

این آرامستان که  جنگل پُرپشت و قدیمی با گونه غالب درختی بلوط با قدمت ده ها سال، در خود داشت و جزو ارزشمندترین سرمایه های نمادین شهر بود، بعدتر، با سناریوی حریق صوری، جنگل زدایی و در وقاحتی تام-حین شعله های حریق-، با چنگال بیل مکانیکی بر حلقوم آرامگاه ملاپیره ی تابو، گود برداری شد!

چند روز بعد از مراسم سالگرد بمباران شیمیایی و در چند قدمی یادمان شهدای شیمیایی، آن جنگل مقدس، جلوی چشم متولیان-چون چهارگوشه شهر با سناریوی اصحاب قدرت- زخمی عمیق برداشت و زمینی مسطح بر روی بلوار کوردستان که هر مترش، درصدی قابل توجه از ارزش لواسانات تهران قیمت داشت، مهیا و سازه های آهنی موقت و فنس و دیواربلوکی، مالکیت شخصی پیمانکاران را مسجل کرد.

گرچه در اثنای حریق و چنگ زنی بیل مکانیکی، چندی از فعالان محیط زیست و ویژه بلوطبانان، جلوی ماشین آلات سبز شدند اما مستند بدهی تلنبار شده ناشی از خلف وعده های مدیران شهری و نیز پشت بند معامله ای قانونی، مجالی برای  رساندن صدای معترضان باقی نگذاشت ولی صفحه بلوطبانان پا به رکاب، حرص و جوش و مقاومت #علی نامی به ثبت رساند که گرچه دیوانه، خطابش می کردند اما نشان داد چون اکثر دیوانه خواندگان قبلی، عاقل ترین های شهر بود👇
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1503

حدود سه سال از آن روزگاران گذشت و کار و کاسبی در آن زمین حاصل از توافق شورا و شهردار وقت و پیمانکار طلبکار، گرم بود و #ملاپیره،-آن شخصیت شخیص صبور روزگارانِ دورِ خفته در گور نیمه عُریان، بر بده_بستان های ساختارهای برساخت نظارت استصوابی، دست بر دهان مانده بود و بر اجحاف رفته، اشک تنهایی می ریخت!

مردمان بی خبر و باخبر از آن مراودات سرگرم کار و کاسبی و تعمیر و خدمات فنی و ... به یکباره، خود را در حصر خشم جنگل مقدس و ملاپیره و رانش تلی عظیم از خاک گورهای اطراف یافتند و روز موعود فرا رسید..

گرچه محتمل چون بسیاری ازحوادث روزگاران و خشم و قهر طبیعت، گناه ناکرده ها نیز، در گناه شرکای دیروز گرفتار آمدند اما سنت الهی، همواره حکم بر آن داشته تا دنیا را دار مکافات معرفی کند و از حق هیچ ذی وجود و عنصر طبیعت نگذرد تاعبرتی برای دیگران گردد...

حقیقت امر، امروز دوستداران طبیعت این شهر، بسیار بیش از آسیب دیدگان دیروز و امروز، محزون و گرفته اند چه اینکه از هر دو وجه باخته اند و هم طبیعت و درختان مقدس دیروزی را و هم چندسالی ماحصل رنج و تلاش کاسبکاری از جمیع هم ولایتی های شان را از دست داده اند اما فرصت را نه از سر شیطنت و سوء استفاده از اوضاع بحرانی اما از سر درد، دلسوزی وعشق به وطن وجمیع زیستمندانش، غنیمت می شمارند تا باز یادآور شوند موهبت درخت در نگهداری خاک وطن و چنگال زندگی نگهدارش را...

لازم است یادآوریم دیوار حایلی که همین درختان بلوط در روزگاران جنگ و بمباران شیمیایی، شکل دادند تا جلوی باد غالب و هجوم گازهای کشنده به سمت شهر را بگیرند و قسمی از اکسیژن زایل شده را جبران نمایند.

یادآوریم که همین درختان جنگلی و بلوط هایند که کیفیت محصول ارزشمندی چون #ترێ_ڕەشە
TRE_RASHA
(انگور سیاه) و #ترش
TRSH
(سماق)و سایر محصولات ارگانیک را تٲمین می کنند و همان ها هستند که جوشش چشمه ها را با ذخیره سالانه هریک درخت دویست لیتر آب (یک بشکه)در سفره های زیرزمینی، پایدار نگه می دارند و اکسیژنی معادل ده نفر در سال را به ازای هر هکتار، تٲمین می کنند..

همین جنگل های مقدس اند که به شهر سردشت، هویتی سبز و بهشتی بخشیده اند و فرصتی بی بدیل در گردشپذیری برای اشتغال پایدارش خلق کرده اند.


نکشیم، نسوزانیم، تیغ گیوتین بر گردن شان نکشیم و مرموز، تن شان را عریان و شاخه های شان را قطع و ریشه های شان را با گازوییل و سم نیالاییم و اره ولع کسب سود بیشتر، بر تن شان نکشیم که آنان هم خدایی دارند...

حقا که گذشتگان خردمند ما، بسیار هوشمندانه به جنگل و درخت و گورهای خاص، تقدس می بخشیدند تا بلکه، این سرمایه های نمادین را از چنگال طمع طماعان و معامله اختلاسگران روزگار محفوظ بدارند که اینجا نیز از همین هوشمندی پیشینیان گفتیم 👇
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1500

اما حال که...
[ادامه در بخش دوم یادداشت👇]
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1507

🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب

@aktree_loverbikers