در دست انتشار
«هرمنوتیک»
نوشته‌ی فریدریش شلایرماخر
ترجمه‌ی محمدابراهیم باسط
فریدریش شلایرماخر (۱۷۶۸-۱۸۳۴)، که از بنیان‌گذاران هرمنوتیک مدرن خوانده می‌شود، خود هیچ‌گاه توفیق نیافت که کتابی مستقل تحت عنوان «هرمنوتیک» منتشر کند، هرچند سودای آن را در سر داشت. او نظریه‌ی هرمنوتیکی جدید خویش را در کلاس‌های درسی با همین عنوان در دانشگاه‌های هاله و برلین در فاصله‌ی سال‌های ۱۸۰۵ تا ۱۸۳۳ ارائه کرد. آنچه در کتاب حاضر می‌خوانید مهم‌ترین دست‌نوشته‌های باقی‌مانده از او درباره‌ی هرمنوتیک است که برای ارائه در همین کلاس‌ها در طول سالیان تدارک دیده بود و البته سودای تبدیل کردن آن‌ها به کتابی مستقل را نیز داشت. از نظر شلایرماخر، هرمنوتیک «هنرِ فهمیدنِ درستِ سخنانِ دیگری» است، چون باور دارد «روال معمول» این است که ما سخنان یکدیگر را اشتباه بفهمیم. به‌علاوه، او معتقد است اندیشیدن بدون زبان امکان‌پذیر نیست. در نتیجه، او هرمنوتیک را ابزاری ضروری برای پی‌بردن به اندیشه‌های دیگران و حتی اندیشه‌های خویشتن می‌دانست.
در دست انتشار
«هرمنوتیک»
نوشته‌ی فریدریش شلایرماخر
ترجمه‌ی محمدابراهیم باسط
فریدریش شلایرماخر (۱۷۶۸-۱۸۳۴)، که از بنیان‌گذاران هرمنوتیک مدرن خوانده می‌شود، خود هیچ‌گاه توفیق نیافت که کتابی مستقل تحت عنوان «هرمنوتیک» منتشر کند، هرچند سودای آن را در سر داشت. او نظریه‌ی هرمنوتیکی جدید خویش را در کلاس‌های درسی با همین عنوان در دانشگاه‌های هاله و برلین در فاصله‌ی سال‌های ۱۸۰۵ تا ۱۸۳۳ ارائه کرد. آنچه در کتاب حاضر می‌خوانید مهم‌ترین دست‌نوشته‌های باقی‌مانده از او درباره‌ی هرمنوتیک است که برای ارائه در همین کلاس‌ها در طول سالیان تدارک دیده بود و البته سودای تبدیل کردن آن‌ها به کتابی مستقل را نیز داشت. از نظر شلایرماخر، هرمنوتیک «هنرِ فهمیدنِ درستِ سخنانِ دیگری» است، چون باور دارد «روال معمول» این است که ما سخنان یکدیگر را اشتباه بفهمیم. به‌علاوه، او معتقد است اندیشیدن بدون زبان امکان‌پذیر نیست. در نتیجه، او هرمنوتیک را ابزاری ضروری برای پی‌بردن به اندیشه‌های دیگران و حتی اندیشه‌های خویشتن می‌دانست.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔸 به روایت مترجم
معرفی نمایش‌نامه‌ی «۱۹۸۴»
از مجموعه‌ی جـهـان نـمـایـش
نوشته‌ی رابرت آیک و دانکن مک‌میلان
ترجمه‌ی سینا شاه‌بابا
○ دارم خاطره می‌نویسم، شرح حال. مدرکی که نشون بده وسط این همه جنون یه نفر بود که محکم چنگ زد به حقیقت. من می‌تونم ببینم آینده چه شکلیه. آینده‌ای بدون حزب. مردم آزادن حرف بزنن و فکر کنن. همه‌چی تغییر می‌کنه. باید تغییر کنه.
🎭 جهان نمایش مجموعه‌ای است از متن‌هایی که برای صحنه‌ی نمایش یا درباره‌ی آن نوشته شده‌اند. انواع نمایش‌نامه، چه برای اجرا و چه صرفاً برای خوانده شدن، از جمله نمایش‌نامه‌هایی با اقتباس از آثار ادبی یا سینمایی، و نیز متن‌های نظری در حوزه‌ی درام و نقد آثار نمایشی، در این مجموعه جای می‌گیرند.
#به_روایت_مترجم
🔸 به روایت مترجم
معرفی نمایش‌نامه‌ی «۱۹۸۴»
از مجموعه‌ی جـهـان نـمـایـش
نوشته‌ی رابرت آیک و دانکن مک‌میلان
ترجمه‌ی سینا شاه‌بابا
○ دارم خاطره می‌نویسم، شرح حال. مدرکی که نشون بده وسط این همه جنون یه نفر بود که محکم چنگ زد به حقیقت. من می‌تونم ببینم آینده چه شکلیه. آینده‌ای بدون حزب. مردم آزادن حرف بزنن و فکر کنن. همه‌چی تغییر می‌کنه. باید تغییر کنه.
🎭 جهان نمایش مجموعه‌ای است از متن‌هایی که برای صحنه‌ی نمایش یا درباره‌ی آن نوشته شده‌اند. انواع نمایش‌نامه، چه برای اجرا و چه صرفاً برای خوانده شدن، از جمله نمایش‌نامه‌هایی با اقتباس از آثار ادبی یا سینمایی، و نیز متن‌های نظری در حوزه‌ی درام و نقد آثار نمایشی، در این مجموعه جای می‌گیرند.
#به_روایت_مترجم
در دست انتشار
«جامعه‌شناسی فرهنگی»
نوشته‌ی جمال محمدی
استدلال اصلی کتاب حاضر آن است که امروزه جامعه‌شناسی فرهنگی در نسخه‌ی متأخر آن بیش از همیشه به این گزاره‌ی بنیادین پایبند است که «اتخاذ هرگونه نگاه غیرانضمامی و غیرتاریخی به فرهنگ در حکم تأیید این پیش‌‌انگاره‌ی سراپا نادرست است که فرم‌های فرهنگی از بدو پیدایش‌شان حاوی معانی ثابتی بوده‌اند»، و پایبندی به این رویکرد، برای جامعه‌شناسی فرهنگی، مستلزم گذار از اشکال گوناگون دوگرایی‌های رایج (فرهنگ والا/ توده‌ای، فرهنگ اصیل/ نااصیل و غیره) و پرهیز از کلیت‌اندیشی و حذر از زیبایی‌شناختی‌کردن مقوله‌ی فرهنگ بوده است. اما پرسش این است که آیا جامعه‌شناسی فرهنگی می‌تواند بین این تلقی از فرهنگ به‌مثابه‌ی عینیتی بیرونی و فرهنگ به‌مثابه‌ی جان‌پناهی در برابرِ ابتذالِ جامعه‌ی مصرفی آشتی برقرار سازد؟ و آیا می‌تواند تحلیل عین‌گرایانه‌ی فرهنگ را به طرف تشخیص و فعال‌سازی ظرفیت‌های رهایی‌بخشی و خلاقانه‌ی آن سوق دهد؟...
در دست انتشار
«جامعه‌شناسی فرهنگی»
نوشته‌ی جمال محمدی
استدلال اصلی کتاب حاضر آن است که امروزه جامعه‌شناسی فرهنگی در نسخه‌ی متأخر آن بیش از همیشه به این گزاره‌ی بنیادین پایبند است که «اتخاذ هرگونه نگاه غیرانضمامی و غیرتاریخی به فرهنگ در حکم تأیید این پیش‌‌انگاره‌ی سراپا نادرست است که فرم‌های فرهنگی از بدو پیدایش‌شان حاوی معانی ثابتی بوده‌اند»، و پایبندی به این رویکرد، برای جامعه‌شناسی فرهنگی، مستلزم گذار از اشکال گوناگون دوگرایی‌های رایج (فرهنگ والا/ توده‌ای، فرهنگ اصیل/ نااصیل و غیره) و پرهیز از کلیت‌اندیشی و حذر از زیبایی‌شناختی‌کردن مقوله‌ی فرهنگ بوده است. اما پرسش این است که آیا جامعه‌شناسی فرهنگی می‌تواند بین این تلقی از فرهنگ به‌مثابه‌ی عینیتی بیرونی و فرهنگ به‌مثابه‌ی جان‌پناهی در برابرِ ابتذالِ جامعه‌ی مصرفی آشتی برقرار سازد؟ و آیا می‌تواند تحلیل عین‌گرایانه‌ی فرهنگ را به طرف تشخیص و فعال‌سازی ظرفیت‌های رهایی‌بخشی و خلاقانه‌ی آن سوق دهد؟...
در دست انتشار
«امر نو»
نوشته‌ی بوریس گرویس
ترجمه‌ی اشکان صالحی
بوریس گرویس در این کتاب نگاهی می‌اندازد به اقتصاد ارزیابی و مبادله‌ای که نیروی محرک پایگاه‌های اصلی فرهنگ مدرن یعنی بازار روشنفکری و بایگانی است. زمانی که ایده‌ها از زمینه‌ای به زمینه‌ی دیگر منتقل می‌شوند، نومایگی پدید می‌آید. جابه‌جایی پیوسته‌ی مرز بین امور باارزش و بی‌ارزش، یا فرهنگ و بی‌حرمتی، در کانون بررسی گرویس قرار دارد. نوآوری عبارت از پیدایش چیزی از پیش پنهان نیست. در کار نوآورانه‌ی فکری و هنری، ارزش چیزی که همیشه از قبل دیده و شناخته شده است دوباره ارزیابی می‌شود. ارزیابی دوباره‌ی ارزش‌ها شکل کلی نوآوری است.
در دست انتشار
«امر نو»
نوشته‌ی بوریس گرویس
ترجمه‌ی اشکان صالحی
بوریس گرویس در این کتاب نگاهی می‌اندازد به اقتصاد ارزیابی و مبادله‌ای که نیروی محرک پایگاه‌های اصلی فرهنگ مدرن یعنی بازار روشنفکری و بایگانی است. زمانی که ایده‌ها از زمینه‌ای به زمینه‌ی دیگر منتقل می‌شوند، نومایگی پدید می‌آید. جابه‌جایی پیوسته‌ی مرز بین امور باارزش و بی‌ارزش، یا فرهنگ و بی‌حرمتی، در کانون بررسی گرویس قرار دارد. نوآوری عبارت از پیدایش چیزی از پیش پنهان نیست. در کار نوآورانه‌ی فکری و هنری، ارزش چیزی که همیشه از قبل دیده و شناخته شده است دوباره ارزیابی می‌شود. ارزیابی دوباره‌ی ارزش‌ها شکل کلی نوآوری است.
در دست انتشار
«مردی که از آپارتمانش به فضا پرواز کرد»
نوشته‌ی بوریس گرویس
ترجمه‌ی اشکان صالحی
قهرمان خیالی این چیدمان فرد خیالباف تنهایی است که به پروژه‌ای ناممکن شکل می‌دهد: پرواز کردن به‌تنهایی در فضای گیتی. ولی این خیال و رؤیا همچنین تصرف فردی یک پروژه‌ی جمعی و تبلیغات رسمی مرتبط با آن است.
بوریس گرویس در متنی که درباره‌ی کار دوست هنرمندش ایلیا کاباکوف نوشته است، مسائل تألیف در مدرنیته را نیز پیش می‌کشد. آثار کاباکوف به نام هنرمندانی دیگر و خیالی آفریده می‌شوند. بدین ترتیب قاعده‌ای پنهان درباره‌ی نظام هنر مدرن آشکار می‌شود: فقط هنرمندی که نمی‌خواهد هنرمند باشد یا حتی نمی‌داند که هنرمند است هنرمند واقعی است ــ درست همان‌طور که فقط اثری هنری که شبیه اثر هنری نیست اثر هنری واقعی است. چیدمان یک روایت است، سند رویدادی خیالی.
در دست انتشار
«مردی که از آپارتمانش به فضا پرواز کرد»
نوشته‌ی بوریس گرویس
ترجمه‌ی اشکان صالحی
قهرمان خیالی این چیدمان فرد خیالباف تنهایی است که به پروژه‌ای ناممکن شکل می‌دهد: پرواز کردن به‌تنهایی در فضای گیتی. ولی این خیال و رؤیا همچنین تصرف فردی یک پروژه‌ی جمعی و تبلیغات رسمی مرتبط با آن است.
بوریس گرویس در متنی که درباره‌ی کار دوست هنرمندش ایلیا کاباکوف نوشته است، مسائل تألیف در مدرنیته را نیز پیش می‌کشد. آثار کاباکوف به نام هنرمندانی دیگر و خیالی آفریده می‌شوند. بدین ترتیب قاعده‌ای پنهان درباره‌ی نظام هنر مدرن آشکار می‌شود: فقط هنرمندی که نمی‌خواهد هنرمند باشد یا حتی نمی‌داند که هنرمند است هنرمند واقعی است ــ درست همان‌طور که فقط اثری هنری که شبیه اثر هنری نیست اثر هنری واقعی است. چیدمان یک روایت است، سند رویدادی خیالی.
چاپ دوم منتشر شد
«مارکسیسم جامعه‌شناسانه»
همگرایی آنتونیو گرامشی و کارل پولانی
نوشته‌ی مایکل بوراووی
ترجمه‌ی محمد مالجو
از نظر خیلی‌ها، مرگ سوسیالیسم، هم در واقعیت و هم در خیال، به معنای مرگ نهایی مارکسیسم بوده است. با وجود این، مارکسیسم کماکان هم جامع‌ترین نقد از سرمایه‌داری را به دست می‌دهد و هم راهنمای قانع‌کننده‌ای برای بدیل‌های امکان‌پذیر را. در حقیقت، دوام سرمایه‌داری دوام مارکسیسم را تضمین می‌کند. از این رو، هر دوره به مارکسیسمی از آن خودش شکل می‌دهد و این سنت را چنان می‌گستراند که مسائل روز را حل‌وفصل کند. من در این رساله خطوط کلی نوعی مارکسیسم جامعه‌شناسانه را ترسیم می‌کنم که از همگرایی تاکنون ناکاویده و نامنتظره‌ی نوشته‌های کارل پولانی و آنتونیو گرامشی در میانه‌ی سده‌ی بیستم سربرمی‌آورد. نوشته‌های گرامشی و پولانی غالباً مثل لاشه‌های مرده لت‌وپار شده است: سودمندترین قسمت‌ها را از پوسته‌ی معناده جر می‌دهند و به نظریه‌های علیل پیوند می‌زنند. قصد دارم این دو مجموعه از نظریه‌ها را در کلیت‌شان احیا کنم و به یکدیگر پیوندشان بزنم.
🔸 ارسال رایگان به سراسر کشور www.nashreney.com
چاپ دوم منتشر شد
«مارکسیسم جامعه‌شناسانه»
همگرایی آنتونیو گرامشی و کارل پولانی
نوشته‌ی مایکل بوراووی
ترجمه‌ی محمد مالجو
از نظر خیلی‌ها، مرگ سوسیالیسم، هم در واقعیت و هم در خیال، به معنای مرگ نهایی مارکسیسم بوده است. با وجود این، مارکسیسم کماکان هم جامع‌ترین نقد از سرمایه‌داری را به دست می‌دهد و هم راهنمای قانع‌کننده‌ای برای بدیل‌های امکان‌پذیر را. در حقیقت، دوام سرمایه‌داری دوام مارکسیسم را تضمین می‌کند. از این رو، هر دوره به مارکسیسمی از آن خودش شکل می‌دهد و این سنت را چنان می‌گستراند که مسائل روز را حل‌وفصل کند. من در این رساله خطوط کلی نوعی مارکسیسم جامعه‌شناسانه را ترسیم می‌کنم که از همگرایی تاکنون ناکاویده و نامنتظره‌ی نوشته‌های کارل پولانی و آنتونیو گرامشی در میانه‌ی سده‌ی بیستم سربرمی‌آورد. نوشته‌های گرامشی و پولانی غالباً مثل لاشه‌های مرده لت‌وپار شده است: سودمندترین قسمت‌ها را از پوسته‌ی معناده جر می‌دهند و به نظریه‌های علیل پیوند می‌زنند. قصد دارم این دو مجموعه از نظریه‌ها را در کلیت‌شان احیا کنم و به یکدیگر پیوندشان بزنم.
🔸 ارسال رایگان به سراسر کشور www.nashreney.com
چاپ دوازدهم منتشر شد
«هویت ایرانی»
از دوران باستان تا پایان پهلوی
احمد اشرف
ترجمه‌ی حمید احمدی
هویت ملّی و قومی، مانند دیگر پدیدارهای اجتماعی، مقوله‌ای تاریخی است که در سیر حوادث و مشی وقایع تاریخی پدیدار می‌شود، رشد می‌کند، دگرگون می‌شود و معانی گوناگون و متفاوت پیدا می‌کند.
هویت ملّی و قومی از تصور تمایز و رویارویی میان «ما» یا «خودی‌ها» در برابر «دیگران» یا «بیگانگان» نشئت می‌گیرد. این احساس دوگانگی میان «ما و دیگران» اگر در حد اعتدال و معقول باشد می‌تواند همچون نیرویی برای هم‌یاری و اعتلای فرهنگی ظاهر شود و اگر به قلمرو تعصبات و دشمنی‌ها و کینه‌توزی‌های ملّی و قومی و نژادی درآید یا به بهانه‌ی چالش با تعصبات ملّی و قومی، به نفی و انکار و تمسخر میراث فرهنگی خویش بنشین، نیرویی ویرانگر خواهد شد، زاینده‌ی دشمنی و ستیزه‌جویی.
چاپ دوازدهم منتشر شد
«هویت ایرانی»
از دوران باستان تا پایان پهلوی
احمد اشرف
ترجمه‌ی حمید احمدی
هویت ملّی و قومی، مانند دیگر پدیدارهای اجتماعی، مقوله‌ای تاریخی است که در سیر حوادث و مشی وقایع تاریخی پدیدار می‌شود، رشد می‌کند، دگرگون می‌شود و معانی گوناگون و متفاوت پیدا می‌کند.
هویت ملّی و قومی از تصور تمایز و رویارویی میان «ما» یا «خودی‌ها» در برابر «دیگران» یا «بیگانگان» نشئت می‌گیرد. این احساس دوگانگی میان «ما و دیگران» اگر در حد اعتدال و معقول باشد می‌تواند همچون نیرویی برای هم‌یاری و اعتلای فرهنگی ظاهر شود و اگر به قلمرو تعصبات و دشمنی‌ها و کینه‌توزی‌های ملّی و قومی و نژادی درآید یا به بهانه‌ی چالش با تعصبات ملّی و قومی، به نفی و انکار و تمسخر میراث فرهنگی خویش بنشین، نیرویی ویرانگر خواهد شد، زاینده‌ی دشمنی و ستیزه‌جویی.
چاپ سوم منتشر شد
«خاندان ابراهیم (ع)»
هرشل شنکس
ترجمه‌ی روح‌الله شفیعی
نویسندگان این رشته‌نوشتارها می‌کوشند تا از گوشه‌هایی تازه و دیگرگون به داستان‌های کتاب مقدس بنگرند. آنان یا با پرسش‌هایی نو به سراغ کتاب مقدس می‌روند یا در پی پاسخ‌هایی نو برای پرسش‌های پیشین خود هستند و یا در چارچوبی که می‌توان آن را چرخش اسطوره‌شناختی نامید به دیگر خوانش‌ها واکنش نشان می‌دهند. بااین‌همه، این نگاه‌های دیگرگون و این بازی بازخوانی و دگراندیشی، چندان هم آشفته و بی‌قاعده نیست. به دیگر سخن نمی‌توان هر‌آن‌چه تاکنون گفته شده است را یک‌سره به کناری نهاد و دستاورد چنین رهیافتی را دگراندیشی خواند! سازوکارها و دستمایه‌های این بازخوانی و دگراندیشی بسیار گسترده‌اند. گاه نگاهی دگرگونه به معنی یک واژه یا جمله و گاه کنش‌ها و توانایی‌های بینامتنی مفسر به یاری او می‌آیند. اما این نگاه دیگرگون را چه سودی و این بازخوانی را چه دستاوردی است؟ هنگامی می‌توان به یافتن پاسخ این پرسش امید بست که خواننده‌ی گرامی کار خواندن را بی‌آغازد و کمی پیش رود. نگاهی گذرا به متن کتاب مقدسْ تنها پیش‌نیاز او برای پیمودن این راه است.
«خاندان ابراهیم (ع)»
هرشل شنکس
ترجمه‌ی روح‌الله شفیعی
نویسندگان این رشته‌نوشتارها می‌کوشند تا از گوشه‌هایی تازه و دیگرگون به داستان‌های کتاب مقدس بنگرند. آنان یا با پرسش‌هایی نو به سراغ کتاب مقدس می‌روند یا در پی پاسخ‌هایی نو برای پرسش‌های پیشین خود هستند و یا در چارچوبی که می‌توان آن را چرخش اسطوره‌شناختی نامید به دیگر خوانش‌ها واکنش نشان می‌دهند. بااین‌همه، این نگاه‌های دیگرگون و این بازی بازخوانی و دگراندیشی، چندان هم آشفته و بی‌قاعده نیست. به دیگر سخن نمی‌توان هر‌آن‌چه تاکنون گفته شده است را یک‌سره به کناری نهاد و دستاورد چنین رهیافتی را دگراندیشی خواند! سازوکارها و دستمایه‌های این بازخوانی و دگراندیشی بسیار گسترده‌اند. گاه نگاهی دگرگونه به معنی یک واژه یا جمله و گاه کنش‌ها و توانایی‌های بینامتنی مفسر به یاری او می‌آیند. اما این نگاه دیگرگون را چه سودی و این بازخوانی را چه دستاوردی است؟ هنگامی می‌توان به یافتن پاسخ این پرسش امید بست که خواننده‌ی گرامی کار خواندن را بی‌آغازد و کمی پیش رود. نگاهی گذرا به متن کتاب مقدسْ تنها پیش‌نیاز او برای پیمودن این راه است.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
نوآم چامسکی
چرا تنباکو قانونی و ماریجوانا غیرقانونی است؟
«بخشی از سیاست‌های ایالات متحده در خصوص مواد مخدر طوری طراحی شده که افراد رو مجبور کنه تا مصرف مخدرهای سبکی مثل ماریجوانا رو کنار بگذارن و به سمت مخدرهای سنگین‌تری مثل کوکائین برن. من نمی‌گم فکر شده دارن این کار رو می‌کنن و عامدانه تصمیم گرفتن که این کار رو بکنن، اما سیاست همینه. در واقع دلیلش این نیست که ماریجوانا بزرگ و حجیمه و راحت می‌شه تشخیصش داد و مخدرهایی که تولیدشون صنعت پیشرفته‌تری داره رو سخت‌تر می‌شه پیدا کرد. شاید بهتر باشه در مورد پیشینه‌ی این موضوع تحقیق کنید که چرا تنباکو قانونیه اما ماریجوانا غیرقانونیه. منظورم اینه که تنباکو خیلی کشنده‌تر و مخرب‌تر از ماریجواناست. اون‌ها اصلاً توی یه سطح نیستن. در واقع تنباکو مهلک‌ترین مواده. در واقع دومین ماده‌ي مهلکیه که شناخته شده. کشنده‌ترین ماده فکر می‌کنم شکر باشه. اما تنباکو دومیه و بنابراین چرا تنباکو قانونیه اما ماریجوانا غیرقانونیه؟
نوآم چامسکی
چرا تنباکو قانونی و ماریجوانا غیرقانونی است؟
«بخشی از سیاست‌های ایالات متحده در خصوص مواد مخدر طوری طراحی شده که افراد رو مجبور کنه تا مصرف مخدرهای سبکی مثل ماریجوانا رو کنار بگذارن و به سمت مخدرهای سنگین‌تری مثل کوکائین برن. من نمی‌گم فکر شده دارن این کار رو می‌کنن و عامدانه تصمیم گرفتن که این کار رو بکنن، اما سیاست همینه. در واقع دلیلش این نیست که ماریجوانا بزرگ و حجیمه و راحت می‌شه تشخیصش داد و مخدرهایی که تولیدشون صنعت پیشرفته‌تری داره رو سخت‌تر می‌شه پیدا کرد. شاید بهتر باشه در مورد پیشینه‌ی این موضوع تحقیق کنید که چرا تنباکو قانونیه اما ماریجوانا غیرقانونیه. منظورم اینه که تنباکو خیلی کشنده‌تر و مخرب‌تر از ماریجواناست. اون‌ها اصلاً توی یه سطح نیستن. در واقع تنباکو مهلک‌ترین مواده. در واقع دومین ماده‌ي مهلکیه که شناخته شده. کشنده‌ترین ماده فکر می‌کنم شکر باشه. اما تنباکو دومیه و بنابراین چرا تنباکو قانونیه اما ماریجوانا غیرقانونیه؟
چاپ هشتم منتشر شد
«کسروی و تاریخ مشروطه‌ی ایران»
سهراب یزدانی
احمد کسروی چه در زندگی و چه در آثارش چهره‌ای بحث‌انگیز بوده است. او در رشته‌های گوناگونی چون زبان‌شناسی، جغرافیای تاریخی، تفکر دینی و مسائل اجتماعی و سیاسی قلم زد. در همه‌ی این عرصه‌ها اندیشمندی سنت‌شکن و نوآور بود. اما پایداری شهرت علمی کسروی اعتبار نوشته‌های تاریخی اوست و پرارج‌ترین پژوهش تاریخی وی بی‌گمان کتاب تاریخ مشروطه ایران است.
در کتاب حاضر تحلیل کسروی از ابعاد مختلف مشروطیت بررسی و بر پایه‌ی دانسته‌های جدید تاریخی ارزیابی می‌شود. نتیجه‌ای که به‌دست می‌آید چنین است: بخش‌های مختلف نوشته‌ی او با یکدیگر همگونی دارند و نشانگر اعتقاد نویسنده به جنبه‌ی مردمی مشروطیت است. از این دیدگاه کسروی بنیانگذار نگرشی نو در تاریخ‌نگاری ایران شناخته می‌شود.
🔸 ارسال رایگان به سراسر کشور www.nashreney.com
چاپ هشتم منتشر شد
«کسروی و تاریخ مشروطه‌ی ایران»
سهراب یزدانی
احمد کسروی چه در زندگی و چه در آثارش چهره‌ای بحث‌انگیز بوده است. او در رشته‌های گوناگونی چون زبان‌شناسی، جغرافیای تاریخی، تفکر دینی و مسائل اجتماعی و سیاسی قلم زد. در همه‌ی این عرصه‌ها اندیشمندی سنت‌شکن و نوآور بود. اما پایداری شهرت علمی کسروی اعتبار نوشته‌های تاریخی اوست و پرارج‌ترین پژوهش تاریخی وی بی‌گمان کتاب تاریخ مشروطه ایران است.
در کتاب حاضر تحلیل کسروی از ابعاد مختلف مشروطیت بررسی و بر پایه‌ی دانسته‌های جدید تاریخی ارزیابی می‌شود. نتیجه‌ای که به‌دست می‌آید چنین است: بخش‌های مختلف نوشته‌ی او با یکدیگر همگونی دارند و نشانگر اعتقاد نویسنده به جنبه‌ی مردمی مشروطیت است. از این دیدگاه کسروی بنیانگذار نگرشی نو در تاریخ‌نگاری ایران شناخته می‌شود.
🔸 ارسال رایگان به سراسر کشور www.nashreney.com