منظور از واژه قرآنی «عصر»

منظور از «عصر» در آیه ۱ سوره «عصر» چیست؟


💠در تفسیر این سوگند، مفسران احتمالات زیادی گفته اند، وممکن است همه در معنی آیه جمع باشد وسوگند به تمام این امور مهم یاد شود، ولی در میان آنها از همه مناسب تر، عصربه معنی زمان و تاریخ بشر است؛ چرا که  سوگندهای قرآن، همواره متناسب با مطلبی است که سوگند به خاطر آن یاد شده ومسلّم است که خسران انسان ها در زندگی، نتیجه گذشتن زمان عمر آنها است.

⬅️پاسخ: دراولین آیه از سوره «والعصر» می خوانیم (به عصر سوگند)؛ «وَ الْعَصْر».
واژه «عصر» در اصل، به معنی «فشردن» است وسپس به وقت عصراطلاق شده به خاطر این که برنامه ها وکارهای روزانه در آن پیچیده، وفشرده می شود.
آن گاه، این واژه به معنی مطلق «زمان» و دوران تاریخ بشر ویا بخشی از زمان، مانند عصر ظهور اسلام وقیام پیغمبر اکرم(ص) و امثال آن استعمال شده است، لذا درتفسیر این سوگند، مفسران احتمالات زیادی گفته اند:
1⃣ بعضی آن را اشاره به همان وقت «عصر» می دانند، به قرینه این که: در برخی دیگر از آیات قرآن به آغاز روز سوگند یاد شده است مانند«وَ الضُّحی»(۱) ـ یا ـ «وَ الصُّبْحِ إِذا أَسْفَر».(۲)
این سوگند به خاطر اهمیتی است که این موقع از روز دارد؛ چرا که زمان، زمان دگرگونی نظام زندگی و حیات انسان ها است، کارهای روزانه پایان می گیرد، پرندگان و حیوانات به لانه های خود بازمی گردند، خورشید سر در افق مشرق فرو می کشد و هوا تدریجاً رو به تاریکی می رود.
این دگرگونی، انسان را متوجه قدرت لا یزال الهی ـ که بر این نظام حاکم است ـ می سازد، و در حقیقت، نشانه ای از نشانه های توحید و آیتی از آیات پروردگار است، که شایسته سوگند می باشد.
2⃣ بعضی دیگر، آن را اشاره به سراسر زمان و تاریخ بشریت دانسته اند، که مملوّ از درس های عبرت و حوادث تکان دهنده و بیدارگر است، و روی همین جهت، آن چنان عظمتی دارد که شایسته سوگند الهی است.
3⃣ بعضی، روی قسمت خاصی از این زمان، مانند عصرِ قیامِ پیغمبر اکرم(ص) یا عصر قیام مهدی(ع) که دارای ویژگی و عظمت خاصی در تاریخ بشر بوده و هست، انگشت گذارده و سوگند را ناظر به آن می دانند. (۳)
4⃣ بعضی نیز به همان ریشه لغوی این واژه برگشته و سوگند را ناظر به انواع فشارها و مشکلاتی می دانند که در طول زندگی انسان ها رخ می دهد، آنها را از خواب غفلت بیدار می کند، به یاد خداوند بزرگ می اندازد، و روح استقامت را پرورش می دهد.
5⃣ بعضی دیگر، آن را اشاره به «انسان های کامل» می دانند، که عصاره عالم هستی و جهان آفرینشند.
6⃣ بالاخره، بعضی آن را ناظر به «نماز عصر» شمرده اند، به خاطر اهمیت ویژه ای که در میان نمازها دارد، زیرا آنها «صلاة وسطی» را که در قرآن روی آن تأکید خاصی به عمل آورده، نماز عصر می دانند.
با این که تفسیرهای فوق، با هم تضادی ندارد و ممکن است همه در معنی آیه جمع باشد و سوگند به تمام این امور مهم یاد شود، ولی در میان آنها از همه مناسب تر همان عصر به معنی زمان و تاریخ بشر است؛ چرا که بارها گفته ایم: سوگندهای قرآن، همواره متناسب با مطلبی است که سوگند به خاطر آن یاد شده و مسلّم است که خسران انسان ها در زندگی، نتیجه گذشتن زمان عمر آنها است، و یا عصر قیام پیغمبر خاتم(ص)، به خاطر این که: برنامه چهار ماده ای ذیل سوره، در چنین عصری نازل گردیده.
از آنچه گفته شد، عظمت آیات قرآن و گستردگی مفاهیم آن به خوبی روشن می شود، که یک کلمه از آن، تا چه حدّ پر معنی و شایسته تفسیرهای عمیق و گوناگونی است.(۴)
〰〰〰〰〰〰〰
پی نوشت:
(۱). سوره ضحی، آیه ۱.
(۲). سوره مدثر، آیه ۳۴.
(۳). در حدیثی از امام صادق (ع)می خوانیم که در تفسیر آیه «وَالْعَصْر انَّ الانْسانَ لَفِی خُسْرٍ» فرمود: «الْعَصْرُ عَصْرُ خُرُوجِ الْقائِم»؛ (منظور از عصر، عصر قیام حضرت مهدی علیه السلام است). (نور الثقلین، ۲ جلد ۵، صفحه ۶۶۶، حدیث ۵).
(۴). گرد آوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دارالکتب الإسلامیه، چاپ سی و ششم، ج ۲۷، ص ۳۱۷.

#مهدویت/#ظهور/#دجال/#رجعت/#آیه/#فجر/#عصر

@nedayeshiacom

▪️آیا دجال شخص معین است یا اینکه شخصی معین نیست؟!

🔸دجال در لغت به معنای آب طلا است.

🔘دربارة دجّال، چند احتمال وجود دارد:

1⃣احتمال نخست اینکه: دجّال، نام شخص معیّنی نیست و هر کسی که با ادعاهای پوچ و بی اساس و با حیله گری و نیرنگ، در صدد فریب مردم باشد، دجّال است. اینکه در روایات، از «دجّال»های فراوان سخن به میان آمده، این احتمال را تقویت می‌کند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است:

🔴لاتَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّی یَخْرُجَ المَهْدِیُّ مِنْ وُلْدِی وَلایَخْرُجُ الْمَهدِیّ حَتَّی یَخْرُجَ سِتُّونَ کَذَّاباً کُلُّهُمْ یَقُولُ أَنَا نَبِیٌّ.

🔵 قیامت، برپا نمی شود تا وقتی که مهدی از فرزندانم، قیام کند. مهدی قیام نمی کند تا وقتی که شصت دروغ گو خروج کنند و هر کدام بگوید: من پیامبرم.

📚مفید، الارشاد، ج۲، ص۳۷۱

🔷حقیقت داستان دجّال، بیانگر این واقعیت است که در آستانة هر انقلابی، افراد فریبکار و منافقی که معتقد به نظام‌های پوشالی گذشته و حافظ ضد ارزش هایند، برای نگه داشتن فرهنگ و نظام جاهلی گذشته، همة تلاش خود را به کار می‌گیرند و با سوء استفاده از زمینه‌های فکری و اجتماعی و احساسات مردم، دست به تزویر و حیله گری می‌زنند. از آنجایی که انقلاب جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف از همة انقلاب‌های تاریخ بزرگ تر و گسترده تر است، خطر فریبکاران دجّال صفت نیز به مراتب بیشتر و گسترده تر است. در آستانة ظهور، آنان تلاش خواهند کرد که مردم را فریب داده، آنها را از نتیجة آن، دلسرد و ناامید سازند و از پیروزی حتمی آن جلوگیری کنند. البته می‌توان گفت: ممکن است یکی از آن دجّال‌ها که صفات زشت در او بیشتر از همه متبلور است یکی از نشانه‌ها باشد.

2⃣احتمال دوم آن است: که فردی معیّن و مشخص، به نام دجال با همان وویژگی‌هایی که برای وی بیان شده است خروج می‌کند و مردم را به انحراف می‌کشاند. برخی با استناد به روایاتی چند، او را زنده می‌دانند؛ برای مثال گفته می‌شود: او در زمان حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله زنده بوده و تا هنگام خروج، زنده خواهد ماند.

3⃣احتمال سوم این است که برخی می‌گویند: که مراد از دجال همان سفیانی است که درکتاب‌های اهل سنت، بیشتر با عنوان دجال و در کتاب‌های شیعی با عنوان سفیانی آمده است! البته این احتمال مردود است.

4⃣به نظر عده ای: دجّال، کنایه از کفرجهانی و سیطرة فرهنگ مادی بر جهان است. اینان براساس این احتمال، همه ویژگی‌هایی که برای دجّال بیان شده، با ویژگی‌های استکبار جهانی برابر است. «استکبار» به معنای واقعی، دجّال است که خود را قیّم ملت‌ها می‌داند و با تکیه به ثروت انبوه و قدرت عظیم، در همه جای زمین دخالت می‌کند و همه را به زیر سلطه خویش می‌آورد.

#مهدویت/#ظهور/#مدعیان_دروغین/#رجعت/#دجال

@nedayeshiacom

عبدالله المهدی و ادّعای مهدویت

پرسش: عبیدالله المهدی برای خلافت خود و فرزندش، چگونه از طرح مهدویت استفاده کرد؟


پاسخ اجمالی 🔰

عبیدالله المهدی برای رسیدن به خلافت به مهدویت تمسک کرد؛ هر چند با طرح مهدویت خود حتی اطرافیان خود مثل قرامطه و ابوعبدالله شیعی را نتوانست راضی کند. لذا در نامه ای به اسماعیلیان یمن خود را از نسل عبدالله افطح و فرزندش محمد را از نسل محمد بن اسماعیل معرفی کردتا شاید بتواند تنها پایگاه مستحکم اسماعیلی یعنی یمن را نیز از دست ندهد وخلیفه دوم فاطمی به جایگاه اصلی خود یعنی مهدویت برگردد. طرحی که بعدا توسط خلیفه چهارم فاطمی تصحیح شد.

⬅️ پاسخ: عبیدالله المهدی برای رسیدن به خلافت به مهدویت تمسک کرد؛ هر چند با طرح مهدویت خود حتی اطرافیان خود را نتوانست راضی کند. قرامطه و فیروز که رهبر داعیان اسماعیلی در سلمیّه شام بودندو ابوعبدالله شیعی از وی بریدند. در یمن نیز زمزمه های زیادی بوده است و احتمالا نامه عبیدالله المهدی به اسماعیلیان یمن در باب نسب خود در راستای از بین بردن این زمزمه ها است. جعفر بن منصور الیمن در کتاب «الکشف» از القائم بأمرالله به عنوان ناطق هفتم و امام مهدی یاد می کند.(۱) این نشان می دهد که احتمالا طرح مهدویت خود عبیدالله با شکست حتمی روبرو بوده است که طرح جدیدی به ذهن عبیدالله المهدی رسیده است. وی فرزندش محمد را با کنیه ابوالقاسم و لقب القائم بأمرالله به عنوان مهدی موعود و همان ناطق هفتم اسماعیلیه مطرح ساخته و شاید خود را از نسل عبدالله افطح و فرزندش محمد را از نسل محمد بن اسماعیل معرفی کرد تا شاید بتواند تنها پایگاه مستحکم اسماعیلی یعنی یمن را نیز از دست ندهد. بنابراین خلیفه دوم فاطمی به جایگاه اصلی خود یعنی مهدویت بازگشته و نامش هم نام پیامبر، کنیه اش کنیه پیامبر و لقبش قائم است تا همه شرایط مهدی شدن را دارا باشد. این طرح نیز بعداً به وسیله بزرگان اسماعیلیه و خلیفه چهارم فاطمی تصحیح گردید.(۲)

〰〰〰〰〰〰〰

پی نوشت
(۱). کتاب الکشف، ص ۱۰۰ - ۱۰۱.

(۲). گردآوری از کتاب: درسنامه تاریخ و عقائد اسماعیلیه، مهدی فرمانیان، نشر ادیان، قم، ۱۳۸۶، ه.ش، ص ۷۴.

#مهدویت/#ظهور/#رجعت/#دجال/#مدعیان_دروغین

@nedayeshiacom

اگر مابه کمک هدایت‌های دین و اصول حاکم برحرکت می‌توانیم وظیفۀ خود را در همۀ شرایط و موقعیت‌ها به دست آوریم، طرح نشانه‌های ظهور باچه هدفی انجام گرفته است وپیشوایان معصوم علیهم السلام با بیان نشانه‌های ظهور به دنبال چه مقصدی بوده اند؟


به این پرسش اینچنین می‌توان پاسخ داد که نشانه‌های ظهور دست کم در دو موضع می‌توانند ثمربخش باشند

1⃣ موضع نخست جایی است که مردم به دلیل اهمال متصدیان امر تبلیغ دین، یا به دلیل غفلت خودشان از این بینات و معیارها بی اطلاع باشند.
2⃣ موضع دوم جایی است که به دلیل گرفتارشدن در دام شبهات و باجوسازی جبهۀ باطل وپیچیدگی شرایط، نتوانند براساس معیارها وضوابط به هدایت برسند. دراین جاست که علایم می‌توانند راه گشا باشند وبه کمک آنها می‌توان جهت درست حرکت را دریافت. برای توضیح بیشتر می‌توان از اقدامات مشابهی که پیامبر(ص) در دوران فتنه انجام داد یاد کرد.
چنان که می‌دانیم رسول گرامی اسلام(ص) بارها درباره امامت و جانشینی امیرالمؤمنین(ع) سخن گفت وبا بینات وهدایت‌های خود این مسئله را برای مردم توضیح داد وحقانیت امام علی(ع) ولزوم پیروی مردم از ایشان پس از رحلت خود را تا آن جا که میسور بود بازگو کرد. این هدایت‌ها و بینات آن قدر زیاد بودند که اگر کسی واقعاً به دنبال شناخت حق بود، بامراجعه به برخی از آنها می‌توانست بدان دست یابد. با این حال، آن حضرت در کنار این روشن گری‌ها و ارائۀ ضوابط، نشانه‌هایی نیز بیان فرمود. برای مثال، از عمار به عنوان نشانۀ جبهۀ حق یاد کرد وبا جملۀ معروف:
🔸 «تَقْتُلُ عَمَّاراً الْفِئَةُ الْبَاغِیَة»
📚عیون اخبارالرضا، ج۱، ص۶۸
به مسلمانان فهماندکه هرگاه در فضای فتنه از شناخت حق وباطل ناتوان شدند، بدانند گروهی که عمار را می‌کشد، جبهۀ باطل است. یادر جایی دیگر از سگان حوئب یادکرد و این که زنی که سگ های حوئب بر او پارس می‌کنند در مسیر حق گام بر نمی دارد.
📙رسائل المرتضی، ج۴، ص۶۴.
درجایی دیگر بر راست گویی ابوذر تأکید کرد تا هنگامی که ابوذر با زبان گویایش از انحراف عثمان می‌گوید، مردم فتنه زده بتوانند راه را از چاه بازشناسند وچنین فرمود:
🔻مَا أَظَلَّتِ الْخَضْرَاءُ وَ لَا أَقَلَّتِ الْغَبْرَاءُ عَلَی ذِی لَهْجَةٍ أَصْدَقَ مِنْ أَبِی ذَرٍّ.
🔺ترجمه:آسمان سبز سایه نیفکنده و کرۀ خاک بر روی خود حمل نکرده صاحب لهجه ای راست گوتر از ابوذر.
📕علل الشرایع، ج۱، ص۱۷۶
روشن است که وجود این نشانه‌ها به معنای بی نیازی از بینات و معیار‌ها نیست و بدین معنا نیست که پیامبر گرامی(ص) و سلم برای تشخیص حق از باطل روشن گری نفرموده است، بلکه به گواهی تاریخ، آن حضرت در طول دوران رسالت خود بارها معیارها را فرموده بود. با این حال، در کنار آنها به عنوان مکمل، نشانه‌هایی نیز قرار داد تا در وقت ضرورت برای کسانی که از اصول و معیارها بی اطلاعند، یا گرفتار شبهاتند و درفضای غبار آلودی که دشمن ایجاد کرده نمی توانند فهم درستی از معیارها داشته باشند، بتوانند مسیر حق را شناسایی کنند.

🔷نشانه‌های ظهور نیزدرکنار اصول و ضوابط دین، نقش متمم وکمکی دارند ومی‌توانند در هنگام جهل یا سیطرۀ شبهات مفید بوده و کارکرد سلبی و ایجابی داشته باشند

◾️در پرتو کارکرد سلبی آن می‌توان مدعیان دروغین را شناخت و دروغ کسانی که پیش از تحقق نشانه‌های حتمی ادعای مهدویت دارند را شناسایی کرد.
◽️در کارکرد ایجابی آن می‌توان به امید و تسریع در آمادگی و... رسید.

🔶اما باز هم باید تأکید کرد که این‌ها فقط نقش مکمل را دارند و نقش اصلی در هدایت به عهدۀ همان اصول و ضوابطی است که در دین وجود دارد؛ اصول و ضوابطی که مربوط به همۀ زمان‌ها و مکان‌ها و همۀ شرایط و از جمله دورۀ غیبتند.

#مهدویت/#ظهور/#مدعیان_دروغین/#دجال/#رجعت/#هدایت

@nedayeshiacom

#علمای_مخالف_مهدی
#پرسش
آیا راست است که وقتی امام زمان ظهور می کند علما و مراجع در برابر امام زمان جبهه می گیرند و او را قبول نمی کنند❗️

#پاسخ

💠 امام صادق (ع) فرمود:

«قائم ما چون قیام کند با جهالتی رو به رو می شود که سخت تر از چیزی است که پیامبر با آن از جاهلان روزگار جاهلیت رو به رو شد. پیامبر نزد مردم آمد درحالی که آنان سنگ وصخره ودرخت خرما وچوب های تراشیده را می پرستیدند، و قائم ما چون قیام کند نزد مردم می آید درحالی که همگی کتاب خدا را براو تاویل می برند و با قرآن علیه او احتجاج می کنند»

📚الغیبه نعمانی ص297
📚بحار الانوار ج52 ص362

*اینان همان کسانی هستند که پیامبرگرامی آمدن آنان را چنین پیش بینی کرده بود*

«زمانی می رسد که از قرآن جز نوشته اش باقی نمی ماند و از اسلام جز نامش نمی ماند، مسلمان نامیده می شوند اما دورترین مردم از اسلام اند، فقهای آن زمان بدترین فقها زیر سایه آسمان هستند، فتنه از آنان بر می خیزد و به آنان باز می گردد»

📚ثواب الاعمال ص301
📚بحار الانوار ج2 ص109

*برخی می گویند منظور از علما و فقهایی که دربرابر امام زمان(ع) می ایستند فقهای شیعه نیستند بلکه فقهای مخالف مکتب اهل بیت از علمای وهابیت و اهل سنت هستند، اما با توجه به آن که روایات عام ومطلق است، قابل تطبیق برتمام فقها و علما اعم از شیعه و غیر شیعه می باشد.

▫️چه بعید است آن دسته از علمای شیعه که به روایات و تعالیم اهل بیت درمسائل اعتقادی و استنباط های فقهی ومسائل عرفانی توجه ندارند و وهمیات ذهنی و تعالیم یونانی وعرفای مخالف مسلک اهل بیت راهنمای آن ها در استنباط مسائل دینی می باشد در برابرامام زمان قرار نگیرند وقتی که ببینند امام زمان(ع) مخالف روش و منش و مسلک آن ها می باشد (تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل).

▫️البته در این شکی نیست که علما وفقهای بزرگی نیز در طول تاریخ تشیع و در زمان معاصر می باشند که مصداق این روایت شریف هستندکه *امام صادق(ع) فرمود:
«دانشمندان شیعه ما مرزداران مرزی هستند که ابلیس و عفریت هایش در ورای آن قرار دارند، آنان از تسلط یافتن آنان بر پیروان ناتوان ما جلوگیری می کنند و از تسلط ابلیس و پیروان ناصبی او مانع می شوند. کسانی که خود را براین امر بگمارد هزاران هزار برابر از مجاهدان برتر هستند زیرا انان از دین محبین ما دفاع می کنند اما مجاهدان از بدنهای انها»

📚بحار الانوار ج2 ص5

🔹امام هادی(ع) فرمود:
«اگر پس از غیبت قائم فقهای الهی که به سوی او می خوانند و راهنمایی می کنند و از دینش دفاع می کنند و بندگان ناتوان را از تله شیطان و دام های دشمنان اهل بیت نجات می دهند نبودند هیچ کس نمی ماند مگر آنکه از دین باز می گشت، ولی آنان هستند که زمام دل های ناتوان شیعه را همچون سکان در دست ناخدای کشتی به دست گرفته اند، اینان همان انسان های برتر خدایند»

📚الاحتجاج ج2 ص502

#مهدویت/ #ظهور/#مدعیان_دروغین/#رجعت

@nedayeshiacom

#نبرد_ایرانیان_و_اهل_تهران_با_امام_مهدی_ع
#پرسش

اندر حکایات باگ‌های داستان خرافی ظهور امام زمان

❔امام زمان برطبق روایات با تهران می‌جنگه!

(یعنی همون جاییکه تحت سلطه‌ی سیدعلی، رهبرمسلمین جهان ومبلّغ ایده‌ی مهدویته!)
امام صادق: سيزده شهر وطائفه است كه قائم با اهل آن شهرها ميجنگد و آنان با او ميجنگند؛ اهل مكّه و اهل مدينه و اهل شام و بنى اميّه و اهل بصره و اهل دست ميسان وكردها وعربهاى باديه‌نشين و ضبّه و غنى و باهله و ازد و اهل رى
(توضیح: تهران درگذشته از توابع ری بوده است).
📚 الغیبة (للنعمانی) ٫ ترجمه فهری ٫ ج۱ ٫ ص۳۵۱

#پاسخ

🔹استناد معاند به این روایت، از کتاب «الغیبه» مرحوم نعمانی است که مطابق آن امام صادق(ع) فرمود:
«مردم سيزده شهر وطايفه با قائم(ع) مى‏ جنگند. و نيز مردم مكه، مدينه، شام، بصره، دميان(دشت ميشان) و طايفه بنى اميه، كرد، عرب، مردم ضبه، غنى، باهله، أزد بصره و رى با او خواهند جنگيد»
«أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ مُوسَى وَ أَحْمَدَ بْنِ عَلِيٍّ الْأَعْلَمِ قَالا حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الصَّيْرَفِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَدَقَةَ وَ ابْنِ أُذَيْنَةَ الْعَبْدِيِّ وَ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ جَمِيعاً عَنْ يَعْقُوبَ السَّرَّاجِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ ثَلَاثَ عَشْرَةَ مَدِينَةً وَ طَائِفَةً يُحَارِبُ الْقَائِمُ أَهْلَهَا وَ يُحَارِبُونَهُ أَهْلُ مَكَّةَ وَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ وَ أَهْلُ الشَّامِ وَ بَنُو أُمَيَّةَ وَ أَهْلُ الْبَصْرَةِ وَ أَهْلُ دَسْتُمِيسَانَ وَ الْأَكْرَادُ وَ الْأَعْرَابُ وَ ضَبَّةُ وَ غَنِيٌّ وَ بَاهِلَةُ وَ أَزْدٌ وَ أَهْلُ الرَّيِّ»

📚الغیبه نعمانی ، ص 299

⬇️ نکاتی در مورد این روایت

1⃣ این روایت سندا ضعیف است و راویان آن افرادی هستند که یا مجهول بوده و یا کذاب و دروغ گو بوده اند.
🔸عبیدالله بن موسی، توثیقی ندارد و مجهول است.
📚مستدرکات رجال الحدیث ج 5 ص 195

🔸احمد بن علی الاعلم هم مجهول است و توثیقی ندارد.
📚مستدرکات رجال الحدیث ج 1 ص 370

🔸محمد بن علی الصیرفی که اهل غلو و تدلیس بوده و از دروغگویان محسوب می شده است.
📚رجال حر عاملی ص 229

🔸محمد بن صدقه که اهل غلو و ضعیف بوده است و علامه مجلسی نیز او را تضعیف کرده است.
📚رجال طوسی ص 366 _ حاوی الاقوال ج 4 ص 261 _ رجال مجلسی ص 304

🔸ابن اذینه العبدی نیز مجهول است و توثیقی ندارد.
📚مستدرکات رجال الحدیث ، ج 8 ص 488

💠 شیعیان ایران از اصحاب امام مهدی(ع) خواهند بود و یک روایت شاذ که بر خلاف این مطلب، سخن بگوید، نزد ما اعتباری ندارد، زیرا طبق سخن امامان علیهم السلام، ما ماموریم که به روایات مشهور، عمل کنیم نه روایت شاذ؛

«خذ بما اشتهر بین اصحابک و دع الشاذ النادر»
📚بحار الانوار ج 2 ص 245

3⃣ همینطور در روایاتی آمده است که هفت نفر از سیصد و سیزده یار امام مهدی(ع)، یعنی اصحاب خاص ایشان، از اهالی ری هستند؛

« من الری سبعه رجال »

📚دلائل الامامه ص 556 _ 568 _ التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن ، ص 376 _ ریاض الابرار ، ج 3 ص 210

4⃣ یاران عمومی امام مهدی(ع) تمام حق جویان و آزادگان و پیروان امام(ع) از همه طوائف اند، چه اهل مکه باشند، چه مدینه و بصره و کردها و اعراب و چنان که راوی می گوید:

🔹«از امام کاظم(ع) درباره سخن خدا هرجا كه باشيد، خداوند، همه شما را مى ‏آورد» پرسيدم، امام(ع) فرمود:
«به خدا سوگند، اگر قائمِ ما قيام كند، خداوند، شيعيان ما را از همه سرزمين‏ها به گِرد او جمع مى ‏كند».

« ... ذلِكَ وَاللَّهِ أن لَو قَد قامَ قائِمُنا، يَجمَعُ اللَّهُ إلَيهِ شيعَتَنا مِن جَميعِ البُلدانِ. »

📚تفسیر عیاشی ج1 ص66 _ بحار الانوار ج52 ص291

▫️بنابراین در روایت مورد استناد معاند، اگر آمده است که اهل مکه یا مدینه یا بصره و... با امام مهدی(ع) می جنگدند، به این معنا نیست که تمام مکیان و بصریان و اعراب و... با امام(ع) می جنگدند، بلکه تنها تعدادی واهالی از این مناطق که مخالف امام(ع) هستند، ساز مخالفت با امام(ع) می زنند و با ایشان می جنگدند، از ری و تهران نیز ممکن است کسانی به نبرد امام(ع) برخیزند، چرا که تمام کسانی که در تهران هستند، از شیعیان ومخلصین امام(ع) نیستند، بلکه افراد لا مذهب، یا اهل کتاب، یا سنی مسلک و... هم در ری هستند و مصداق «اهل الری»، محسوب می شوند که مطابق روایت مذکور، پرچم مخالفت را با امام(ع) بلند می کنند چرا که قیام امام(ع) را در تضاد با منافع خود می بینند.

#مهدویت/#ظهور/#مدعیان_دروغین/#رجعت

@nedayeshiacom

🔹رجعت به چه معناست؟ و کی به وقوع می پیوندد ؟

#مهدویت/#ظهور/#رجعت/#مدعیان_دروغین


🌐کانال ندای شیعه
⇲ @nedayeshiacom

#علم_امام_ع_در_هنگام_تولد

#پرسش

💠 در آیه78 سوره نحل تصریح شده است که انسان ها در هنگام تولّد هیچ دانشی ندارند؛ از سوی دیگر بیان می‌شود که "امامان در شکم مادر نیز علم داشتند جمع این دو چگونه ممکن است؟

#پاسخ

🔹دراین شکی نیست که امامان گرامی ما، از همان زمانی که در شکم مادر هستند و پس از آن یعنی وقتی که به دنیا می آیند، مورد عنایت الهی هستند.

🔹امام صادق(ع) فرمود:
«نطفه امام از بهشت است وقتى از مادر متولد شود روى زمين قرار ميگيرد، دست بر زمين ميگذارد و سر به آسمان بلند ميكند. راوی میگوید، عرض كردم فدايت شوم چرا چنين ميكند؟
*امام(ع) فرمود: زيرا يك منادى از آسمان از عرش و افق اعلى فرياد ميزند فلان پسر فلانى پايدار باش تو برگزيده ‏ى من از ميان خلقى و گنجينه ‏ى دانشم هستی، رحمت خود را براى تو و كسى كه ترا دوست داشته باشد لازم گردانيم و بهشت را بخشيدم... به عزت و جلالم سوگند هركه ترا دشمن بدارد گرفتار بدترين عذاب خود ميكنم گر چه در دنيا از نظر رزق و توشه بر آنها وسعت دهم *فرمود وقتى صداى منادى پايان مى ‏يابد امام او را چنين جواب ميدهد «شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ وقتى اين كلمات را بگويد» خداوند به او علم اول و علم آخر عنايت ميكند وشايسته افزايش روح ميگردد در شب قدر»

📚بصائر الدرجات ج 1 ص 223 _ مدینه معاجز الائمه ج 4 ص 237

🔹در روایت دیگر فرمود: «امام در شكم مادر صدا ميشنود وقتى بر زمين قرار گرفت مناره‏ اى از نور برايش بلند میشود كه اعمال بندگان را مى‏ بيند وقتى به حركت درآمد وشروع به رشد كرد بر بازوى راست او نوشته میشود «وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلًا لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ »

📚بصائر الدرجات ج 1 ص 431 _ بحار الانوار ج 25 ص 38

▫️درمورد تولد امام زمان(ع) می خوانیم که نسیم و ماریه گفتند: «هنگامى كه صاحب الزمان از دل مادرش بيرون آمد، بر زانوانش نشست و دو انگشت اشاره‏ اش را راست گرفت و سپس عطسه كرد و فرمود: «ستايش ويژه خداى جهانيان است. خدايا بر سَرورمان محمّد وخاندان او درود فرست بنده ‏اى يادكننده خدا نه مغرور ونه متكبّر» وسپس فرمود: «ستمكاران پنداشتند كه حجّت خدا از ميان رفته است. اگر به ما اجازه سخن داده میشد، ترديد از ميان مى‏ رفت».

📚کمال الدین یک جلدی ص 430_ الغیبه طوسی ص 244_ اعلام الوری ج 2 ص 217

▫️در روایت دیگری به نقل ازمحمد بن عثمان عمری آمده است؛ «هنگامى كه مهدى، جانشين [امام عسكرى(ع)] متولّد شد، نورى از بالاى سرش تا بلنداى آسمان درخشيد. سپس با رو به زمين افتاد و براى خداى سجده كرد و آن گاه درحالى كه مى‏ گفت: «خداونديكتا كه به عدالت برخاسته، گواهى می‏دهد كه خداوندى جزاو نيست و نيز فرشتگان ودانشمندان گواهى مى ‏دهند. #معبودى جز او نيست؛ پيروز هميشگى وفرزانه دين نزدخداوند اسلام است» سرش را بلندكرد، و روز تولّدش، جمعه بود»

📚کمال الدین ص 433_ دلائل الامامه ص 500_ الغیبه طوسی ص 236

▫️در روایت دیگری به نقل از ابراهيم بن محمّد نسيم، خادم امام عسكرى(ع) آمده است، «يك شب پس از تولّد صاحب الزمان(ع) بر او وارد شدم. نزدش عطسه كردم، به من گفت: خدايت رحمت كند، از اين سخن خوشحال شدم. به من فرمود*آيا بشارتى درباره عطسه به تو ندهم؟* گفتم: چرا، مولاى من فرمود: «آن تا سه روز، امان از مرگ است»

📚الثاقب فی المناقب ص 203 _ بحار الانوار ج 52 ص 30_ الغیبه طوسی ص 232
#قسمت اول

#مهدویت/#مدعیان_دروغین/#ظهور/#رجعت

@nedayeshiacom

#علم_امام_ع_در_هنگام_تولد

#قسمت دوم
🔹توهم شده است که این روایات با آیه شریفه ذیل درتضاد است که می فرماید؛
«وَ اللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ لا تَعْلَمُونَ شَيْئاً وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُون‏» «و خداوند شما را از شكم مادران خارج نمود در حالى كه هيچ نمى ‏دانستيد، اما براى شما گوش و چشم و عقل قرار داد، تا شكر نعمت او را بجا آوريد.» (نحل 78)

▫️درحالی که روشن است که این آیه، اشاره به نوع انسانها است که چون برگزیده الهی نبوده و مورد عنایت الهی قرار نگرفته اند، لذا علم و آگاهی آنها از طریق مجرای طبیعی و به تدریج ظهور و بروز می کند، اما پیامبران و امامان که برگزیده الهی اند، ازهمان ابتدای تولد مورد عنایت خداوند قرار می گیرند، چنان که خداوند در مورد مسیح(ع) می گوید؛
«وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلاً وَ مِنَ الصَّالِحِينَ» « و با مردم، در گهواره و در حالت كهولت (و ميان سال شدن) سخن خواهدگفت، واز شايستگان است»(آل عمران 46)

🔹وجریان سخن گفتن او را در بدو تولد، چنین به تصویر می کشد؛

«(مريم) اشاره به او كرد، گفتند ما چگونه با كودكى كه درگهواره است سخن بگوئيم؟_(ناگهان عيسى زبان به سخن گشود) گفت من بنده خدايم به من كتاب(آسمانى)داده و مرا پيامبر قرار داده است- و مرا وجودى پر بركت قرارداده در هر كجا باشم، و مرا توصيه به نماز و زكات مادام كه زنده‏ ام كرده است، و مرا نسبت به مادرم نيكوكار قرار داده، و جبار و شقى قرارنداده است- و سلام(خدا) بر من آن روز كه متولد شدم و آن روز كه ميميرم و آن روز كه زنده برانگيخته مى‏ شوم.»(مریم 29 _ 33)

🔹یا درمورد یحیی میگوید که در خردسالی به او حکم نبوت و فهم و دانش عطا شد؛ «يا يَحْيى‏ خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا» «اى يحيى! كتاب(خدا) را با قوت بگير، و ما فرمان نبوت(و عقل كافى) دركودكى به او داديم.» (مریم 12)

🔹علمای اهلسنت نقل می کنندکه یحیی در سه سالگی به نبوت دست یافت و به او فهم و دانش، داده شد؛
📚الدر المنثور ج 4 ص 261

🔹شاهد جریان یوسف(ع) نیز کودکی درگهواره بود که با عنایت الهی به سخن آمد، چنان که خداوند می فرماید:
«شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ أَهْلِها إِنْ كانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَ هُوَ مِنَ الْكاذِبِينَ وَ إِنْ كانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَ هُوَ مِنَ الصَّادِقِينَ» «دراين هنگام شاهدى از خانواده آن زن شهادت داد كه اگر پيراهن او از پيش رو پاره شده آن زن راست مى‏ گويد و او از دروغگويان است-واگر پيراهنش از پشت سر پاره شده آن زن دروغ مى‏ گويدو او از راستگويان است»(یوسف 26 _ 27)

🔹در رواياتى كه از طرق اهل بيت واهل تسنن وارد شده به اين تفسير اشاره شده است از جمله ابن عباس از پيامبر(ص) چنين نقل می‏كند كه فرمود:
«چهار نفر درطفوليت سخن گفتند، فرزند آرايشگر فرعون، و شاهد يوسف، و صاحب جريج و عيسى بن مريم»

📚مسند احمد ج 1 ص 310 _ المستدرک علی الصحیحین ، ج 2 ص 497

🔹درتفسير على بن ابراهيم نيز از امام صادق(ع) نقل شده كه شهادت دهنده كودكى در گهواره بود .

📚تفسیر قمی ج 1 ص 343 _ بحار الانوار ج 12 ص 226

🔹لذا درتفسیر نمونه میخوانیم؛
«ناگفته پيدا است كه طبق روال عادى هيچ نوزادى درساعات يا روزهاى نخستين تولد سخن نمى ‏گويد، سخن گفتن نياز به نمو كافى مغز و سپس ورزيدگى عضلات زبان و حنجره و هماهنگى دستگاه هاى مختلف بدن با يكديگر دارد، و اين امور عادتا بايد ماهها بگذرد تا تدريجا در كودكان فراهم گردد، ولى هيچ دليل علمى هم برمحال بودن اين امر نداريم تنها اين يك خارق عادت است و همه معجزات چنين هستند يعنى همه خارق عادتند نه محال عقلى»

📚تفسير نمونه، ج‏13، ص 59

▫️بنابراین حکم آیه شریفه مورد اشکال، ناظر به نوع انسانها است که برگزیده الهی نیستند و شامل انسانهای خاص نمی گردد.

✅ از این گذشته، آیه شریفه ناظر به علوم اکتسابی است که برای انسان از طریق گوش و چشم و عقل حاصل می شود، اما علم امام علیه السلام، اکتسابی و از جانب خودش نیست، بلکه موهبت الهی است، لذا با آیه شریفه تضادی ندارد، زیرا آیه تنها در بیان طریقه ایجاد علوم اکتسابی است، لذا روی سه ابزار گوش و چشم و عقل تکیه می کند، بر این اساس علم امام چون موهبتی است، نه اکتسابی، شامل حکم آیه نمی شود.

#مهدویت/#ظهور/#مدعیان_دروغین/#رجعت

@nedayeshiacom

💠 پرسش:
رجعت چیست؟ و چه فایده‌ای بر آن مترتب هست؟
#رجعت_فایده_مومن_کافر
......................................................................................................................................
#پاسخ:
نکته اول: رجعت در لغت به معنای- بازگشت -هست و در اصطلاح به بازگشت مجموعه‌ای از اموات بعد از نهضت جهانی امام مهدی عجل الله تعالی فرجه به دنیا، اطلاق می‌شود(و تا بعد از حضرتشان نیز ادامه خواهد داشت) و این عقیده مخصوص شیعیان هست.(1)
نکته دوم: در روایات و سخنان بزرگان دین، اعتقاد به رجعت، از ضروریات مذهب امامیه، شمرده‌شده است.
🔹امام صادق(ع) می‌فرمایند: لَيْسَ‏ مِنَّا مَنْ‏ لَمْ‏ يُؤْمِنْ‏ بِكَرَّتِنَا*از ما نیست ، کسی که اعتقاد به رجعت ما نداشته باشد (2)
نکته سوم: رجعت مخصوص مؤمنین و کافرین محض هست و همه اموات را شامل نمی‌شود .
امام صادق(ع) می‌فرمایند: َ إِنَّ الرَّجْعَةَ لَيْسَتْ‏ بِعَامَّةٍ وَ هِيَ خَاصَّةٌ لَا يَرْجِعُ إِلَّا مَنْ مَحَضَ الْإِيمَانَ مَحْضاً أَوْ مَحَضَ الشِّرْكَ مَحْضا(3)
نکته چهارم: مرحوم سید مرتضی (ره) در مورد بعضی از فواید رجعت می‌فرمایند: «.... لیفوزوا بثواب نصرته و معونته و مشاهدة دولته و یعید ایضاً قوما من اعدایه لینتقم منهم فیلتذوا بما یشاهدون من ظهور الحق و علو کلمة اهله »
« ... هدف از رجعت مؤمنین، رسیدن به ثواب یاری امام و مشاهده حکومت عدل آن بزرگوار و ظهور کلمه حق وبرتری اهل حق و هدف از رجعت دشمنان حق، انتقام از آن‌ها در دنیا، هست. (4)
➰➰➰➰
پی‌نوشت:
1. مصنفات شیخ مفید ج 7 ، ص 32
2. من لا يحضره الفقيه، ج‏3، ص: 458 و الإيقاظ من الهجعة بالبرهان على الرجعة،ص: 60
3. بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏53، ص: 39
4. رسایل الشریف المرتضی ج1،ص 125

✍ استاد حیدری

#مهدویت/#مدعیان_دروغین/#ظهور

@nedayeshiacom