آیا لشکر اعراب در زمان خلافت عمر بن خطاب، با هدفی الهی و با دغدغۀ دین به ایران حمله کرد و یا علل دیگری در میان بود
برای کسانی که در سرتاسر دوران حیات خلفاءشان، کوچکترین فضیلت های اخلاقی چون شجاعت و علمیت به چشم نمی خورد، مسائلی چون حملۀ لشکر اعراب به ایران بسیار مورد استدلال و توجه است و آن را فضیلتی بی بدیل برای عمر بن خطاب به حساب می آورند و چنین گمان می کنند که اگر لشکر عمر به ایران حمله نکرده بود، مهر کفر و شرک در لوح محفوظ تا روز قیامت بر سرنوشت ایرانیان خورده بود
فارغ از پاسخ های مختلفی که به این شبهۀ معروف داده شده است، در این مطلب به نقل گزارش تاریخی مهمی اکتفاء می کنیم که پرده از نیت لشکر اعراب در هجوم وحشیانه به ایران بر می دارد...
سند این حکایت بنابر ضوابط رجالی اهل سنت، کاملاً صحیح و غیر قابل خدشه است و شهادت دو عالم بزرگ آنان، حاکم نیشابوری و شمس الدین ذهبی برای تصحیح سند این روایت کفایت می کند. و اما متن گزارش:
در خلال جنگ قادسیه، مغیرة بن شعبة ـ ضارب دختر رسول خدا صلی الله علیه وآله در کوچه های مدینه ـ پیکی به طرف حاکم استان فارس روانه گرداند و او را به نزد خویش خواند. حاکم فارس با هیأتی خاص نزد مغیره رفت و به او گفت: «من به نیکی می دانم که شما برای آنکه در سرزمین خودتان، غذائی برای خوردن پیدا نمی کردید، به ایران آمده اید. پس هر مقدار غذا که بخواهید در اختیارتان می گذاریم ولیکن نمی خواهیم زمین ایران به خون شما نجس شود و از جنگ با شما امتناع می ورزیم». پاسخ مغیره به سخنان والی فارس بسیار جالب است، او پس از آنکه از جاهلیت خویش و اسلامشان بدست پیامبر سخن می گوید، علت اصلی هجومشان به ایران را چنین شرح می دهد: «ما برای غذا به ایران نیامده ایم، بلکه برای جنگیدن با شما و اسیر کردن فرزندانتان آمده ایم اما دربارۀ غذا، سوگند به خدا که زمانی ما هیچ غذایی که خودمان را از آن سیر کنیم و هیچ آبی که از آن خود را سیراب گردانیم، پیدا نمی کردیم ؛ پس به سرزمین آباد شما که در آن آب و غذا فراوان است آمدیم، پس به خدا قسم ایران را ترک نمی کنیم تا آن آب و غذا یا برای ما باشد و یا برای شما».
المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، جلد۳ صفحه ۵۱۰ - ۵۱۱، دار الکتب العلمیة ـ بیروت.
این گزارش تلخ تاریخی، حجت قطعی بر کسانی است که عمر بن خطاب و لشکر سفّاک او را، خادمین شریعت و حامیان دیانت می دانند. این گزارش را چندین بار باید خواند تا مبادا چهرۀ مثبتی از مهاجمین به سرزمینمان در افکارمان نقش بندد و از گروهی که سیرت و اخلاقشان، هیچ ربطی به دین و دیانت نداشته است، برایمان اسطوره سازی کنند .
متن عربی سخنان مغیره خطاب به والی فارس: «وَلَمْ نَجِئْ لِلطَّعَامِ وَلَكِنَّا جِئْنَا لِنَقْتُلَ مُقَاتِلَتَكُمْ، وَنَسْبِيَ ذَرَارِيَّكُمْ، وَأَمَّا مَا ذَكَرْتَ مِنَ الطَّعَامِ، فَإِنَّا لَعَمْرِي مَا نَجْدُ مِنَ الطَّعَامِ مَا نَشْبَعُ مِنْهُ، وَرُبَّمَا لَمْ نَجْدْ رِيًّا مِنَ الْمَاءِ أَحْيَانًا، فَجِئْنَا إِلَى أَرْضِكُمْ هَذِهِ فَوَجَدْنَا فِيهَا طَعَامًا كَثِيرًا وَمَاءً كَثِيرًا، فَوَاللَّهِ لَا نَبْرَحُهَا حَتَّى تَكُونَ لَنَا أَوْ لَكُمْ».
#وهابیت/#اهل_سنت/#اعراب/#فارس/#دین/#جنگ_قادسیه/#ایران/#لشکر/#عمر
@nedayeshiacom
برای کسانی که در سرتاسر دوران حیات خلفاءشان، کوچکترین فضیلت های اخلاقی چون شجاعت و علمیت به چشم نمی خورد، مسائلی چون حملۀ لشکر اعراب به ایران بسیار مورد استدلال و توجه است و آن را فضیلتی بی بدیل برای عمر بن خطاب به حساب می آورند و چنین گمان می کنند که اگر لشکر عمر به ایران حمله نکرده بود، مهر کفر و شرک در لوح محفوظ تا روز قیامت بر سرنوشت ایرانیان خورده بود
فارغ از پاسخ های مختلفی که به این شبهۀ معروف داده شده است، در این مطلب به نقل گزارش تاریخی مهمی اکتفاء می کنیم که پرده از نیت لشکر اعراب در هجوم وحشیانه به ایران بر می دارد...
سند این حکایت بنابر ضوابط رجالی اهل سنت، کاملاً صحیح و غیر قابل خدشه است و شهادت دو عالم بزرگ آنان، حاکم نیشابوری و شمس الدین ذهبی برای تصحیح سند این روایت کفایت می کند. و اما متن گزارش:
در خلال جنگ قادسیه، مغیرة بن شعبة ـ ضارب دختر رسول خدا صلی الله علیه وآله در کوچه های مدینه ـ پیکی به طرف حاکم استان فارس روانه گرداند و او را به نزد خویش خواند. حاکم فارس با هیأتی خاص نزد مغیره رفت و به او گفت: «من به نیکی می دانم که شما برای آنکه در سرزمین خودتان، غذائی برای خوردن پیدا نمی کردید، به ایران آمده اید. پس هر مقدار غذا که بخواهید در اختیارتان می گذاریم ولیکن نمی خواهیم زمین ایران به خون شما نجس شود و از جنگ با شما امتناع می ورزیم». پاسخ مغیره به سخنان والی فارس بسیار جالب است، او پس از آنکه از جاهلیت خویش و اسلامشان بدست پیامبر سخن می گوید، علت اصلی هجومشان به ایران را چنین شرح می دهد: «ما برای غذا به ایران نیامده ایم، بلکه برای جنگیدن با شما و اسیر کردن فرزندانتان آمده ایم اما دربارۀ غذا، سوگند به خدا که زمانی ما هیچ غذایی که خودمان را از آن سیر کنیم و هیچ آبی که از آن خود را سیراب گردانیم، پیدا نمی کردیم ؛ پس به سرزمین آباد شما که در آن آب و غذا فراوان است آمدیم، پس به خدا قسم ایران را ترک نمی کنیم تا آن آب و غذا یا برای ما باشد و یا برای شما».
المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، جلد۳ صفحه ۵۱۰ - ۵۱۱، دار الکتب العلمیة ـ بیروت.
این گزارش تلخ تاریخی، حجت قطعی بر کسانی است که عمر بن خطاب و لشکر سفّاک او را، خادمین شریعت و حامیان دیانت می دانند. این گزارش را چندین بار باید خواند تا مبادا چهرۀ مثبتی از مهاجمین به سرزمینمان در افکارمان نقش بندد و از گروهی که سیرت و اخلاقشان، هیچ ربطی به دین و دیانت نداشته است، برایمان اسطوره سازی کنند .
متن عربی سخنان مغیره خطاب به والی فارس: «وَلَمْ نَجِئْ لِلطَّعَامِ وَلَكِنَّا جِئْنَا لِنَقْتُلَ مُقَاتِلَتَكُمْ، وَنَسْبِيَ ذَرَارِيَّكُمْ، وَأَمَّا مَا ذَكَرْتَ مِنَ الطَّعَامِ، فَإِنَّا لَعَمْرِي مَا نَجْدُ مِنَ الطَّعَامِ مَا نَشْبَعُ مِنْهُ، وَرُبَّمَا لَمْ نَجْدْ رِيًّا مِنَ الْمَاءِ أَحْيَانًا، فَجِئْنَا إِلَى أَرْضِكُمْ هَذِهِ فَوَجَدْنَا فِيهَا طَعَامًا كَثِيرًا وَمَاءً كَثِيرًا، فَوَاللَّهِ لَا نَبْرَحُهَا حَتَّى تَكُونَ لَنَا أَوْ لَكُمْ».
#وهابیت/#اهل_سنت/#اعراب/#فارس/#دین/#جنگ_قادسیه/#ایران/#لشکر/#عمر
@nedayeshiacom