نسیم‌ آنلاین

💢 انتظار انقِلابی یا ان قُلابی..
‌
🌀 در سالیان اخیر شاهد شکل گرفتن قرائت و خوانشی #انحرافی و عوامانه و سطحی‌انگارانه از مفهوم انتظار و #مهدویت هستیم.

🌀 قرائتی که تمام آرمان های مهدوی را خلاصه در جشن بیعت و جشن تاجگذاری امام زمان و چراغانی #نیمه_شعبان کرده و درگیر مناسکی میان تهی و خالی از سیرت و هویت و مسلک #مهدوی شده است.

🌀 این خط فکری تمام مسئولیت شیعه منتظر را رفتن شب های چهارشنبه به جمکران و ندبه خوانی صبح جمعه و اشک در فراق یار میداند و شاهد آنیم که شخص منتظر، عامل به تمام این مناسک است اما خبری از قیام بر علیه وضع موجود جهانی نیست و تلاشی برای اصلاح آن وجود نداشته چرا که دغدغه ای در این باب فهم نمی شود.

🌀 آنچه در اندیشه مهدوی حضرت امام دیده می شود انتظاری از جنس ظهور است. منتظری که باید کاری را انجام دهد. انتظار یک عمل است اما صرفا و تنها بحث بر سر عمل نیست بلکه بر سر چگونگی عمل هم می باشد.
اگر امام از عمل سخن می گوید یقینا از یک کنش #اجتماعی و نه یک رفتار قلبی و درونی صحبت می کند.

🌀 اساساً دعوا بر سر منتظرِ بی درد و منتظر دردمند است. سخن از انسان منتظری است که انتظار و دینداری برایش مسئولیت فردی و اجتماعی درست کرده و خواب و خوراک را از آن می گیرد و انسان منتظری که اهل نماز و روزه و #دعای_فرج خواندن است اما در قبال #مستضعفین و مسلمانان و ارزش های الهی هیچ گونه درد و دغدغه و مسئولیتی برای خود متصور نیست و تمام وظیفه خود را در آقا بیا آقا بیا های هر هفته خلاصه می کند.

❇️ وقتی از انتظار از جنس #ظهور سخن می گوییم، آن ظهوری را بیان می داریم که هدفش قسط و عدل است. مگر می شود #جشن نیمه شعبان گرفت و ایستگاه صلواتی برقرار کرد و از بزرگ ترین آرمان مهدوی یعنی قسط سخن نگفت؟! وقتی سرگرم نشانه محوری و سید خراسانی و سید یمانی و.... باشیم که خروجی اش جز انتزاع بافی هایی از جنس مستند ظهور نزدیک است نمی باشد و از «يَمْلَأُ اَلْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً» سخن نگوییم و صرفا از یک امام زمانی که بی توجه به ظلم و عدالت است یاد کنیم خروجی اش می شود صدها شعر و منبر و جشنی که جز تقلیل آرمان مهدوی خروجی نداشته اند.

🔸 متن کامل یادداشت را اینجا بخوانید.

@NasimOnline

5.3K views19:27