#تولد_روزنامه_به_مفهوم_امروزین

انتشار #روزنامه و به عبارت بهتر تولد روزنامه به مفهوم امروزین آن در سال 1650 در #لایپزیک_آلمان و با انتشار #اینکومند_زایتونگن صورت گرفت.

اینکومند زایتونگن 6 روز در هفته منتشر می‌شد، چهار صفحه داشت و ابعاد آن حدود 31/5 در 17 سانتی‌متر بود. اگرچه انتشار روزنامه‌ها در آغاز از نظر تعداد چشم‌گیر نبود، اما آلمانی‌زبان‌ها به حدی که بخواهند بخوانند، روزنامه در اختیار داشتند.

در پایان قرن هفدهم حدود 70 روزنامه آلمانی‌زبان در آلمان منتشر می‌شد که کمی بیشتر از کل روزنامه‌های منتشره در بقیه اروپا در آن دوران بود. این روزنامه‌ها که تیراژهایی در حدود 300 تا 400 نسخه داشتند، توسط 200 هزار تا 250 هزار نفر خوانده می‌شدند. از آن جا که همه مردم قدرت خرید روزنامه نداشتند، #روزنامه_‌خوانی در آن دوره یک تجربه مشترک بود و علاوه بر این، یک‌سوم جمعیت قادر به خواندن و نوشتن بودند.

آنان که روزنامه می‌خریدند در کافه‌ها، خانه‌ها و قرائت‌خانه‌ها برای دیگران روزنامه می‌خواندند و درباره آخرین خبرها و تحولات با هم بحث می‌کردند. پروفسورها و معلم‌ها هم از #گزارشهای_روزنامه‌ها برای دروس و سخنرانی‌های خود استفاده می‌کردند.






#پیشینه_مطبوعات_جهان
#یونس_شکرخواه

🆔 @medialesson


https://www.axgig.com/images/09019949088020082105.jpg

#فیچر_همان_نرم‌خبر_است؟

🔷 #فیچر به جز آنکه به معنی عنصر جذاب لید است، یک اصطلاح فراگیر و چتری هم هست که به گونه‌های مختلف #نرم‌خبرها اطلاق می‌شود. نرم‌خبرهای متمرکز به شرح حال افراد، مکان‌ها و چیزها، متمرکز بر جنبه انسانی خبرها، نرم‌خبرهای مبتنی بر رنگ، آموزش، سرگرمی و تب‌های روز خبری در حوزه‌های گوناگون، همه زیر عنوان فیچر مطرح می‌شوند و بنابراین، فیچر امروز فیچر دیروز نیست، چرا که پسوند خبر را با خود یدک می‌کشد.
◼️ نرم‌خبر، هم استارت‌زننده به رویداد است و هم تعقیب‌کننده یک رویدادِ دیگر. نرم‌خبر می‌تواند به تعقیب هر رویدادی که در ظرف اضطرارهای خبری قرار ندارد (دیروز، امروز و فردا که #سخت‌خبر قالب پوشش آن است) بپردازد و به این ترتیب، خود، استارت‌زننده به یک رویداد باشد و یا این که ماموریت یک سخت‌خبر را در قالب تعمیق همان خبر به عهده گیرد.
🔶 پس بنابراین، خلاف نظر عده‌ای که نرم‌خبر را فاقد قدرت ارائه اخبار دست اول اعلام می‌کنند، نرم‌خبر اتفاقا می‌تواند چنین ماموریت‌هایی را بر عهده بگیرد، کاری که برای نرم‌خبر دشوار است، پوشش اخبار فوری است.
نرم‌خبر همچنین می‌تواند جنبه تکمیلی برای سخت‌خبر داشته باشد و در قالب مطلب کادری با خبر اصلی کار شود و یا در حالت یک خبر عمقی یا خبر پس‌زمینه‌ای برای مطلب اصلی عمل کند.
با توجه به آن‌چه ذکر شد، دیدگاه‌هایی مثل این دیدگاه که گرایش به استفاده از نرم‌خبر سبب کم‌شدن علاقه به اخبار شده است، چندان منطقی به نظر نمی‌رسد.







#یونس_شکرخواه
(#مقدمه_کتاب_نرم‌خبر_و_سخت‌خبر_محمدرضا_نوروزپور)

🆔 @medialesson

#روزنامه_نگاری_شهروندی

روزنامه نگاری شهروندی، جمع‌آوری، نوشتن، #ویرایش، تولید و توزیع اخبار و اطلاعات توسط افرادی است که به صورت حرفه‌ای آموزش روزنامه‌نگاری ندیده اند.

#یونس_شکرخواه از "روزنامه نگاری مبتنی بر حاشیه نگاری" نام می‌برد که نزدیک به این مفهوم است. این نوع از روزنامه نگاری مبتنی بر هایپرلینک است. مخاطب در آن نه منفعل بلکه فعال است و به نیروهای متفاوت و تحریریه هایی با ابزارهای تعاملی نیاز دارد.

در این روزنامه‌نگاری، امکان افزودن نظرات مخاطبان به متن #روزنامه_نگار وجود دارد.




#روزنامه_نگاری_جدید
#روزنامه_نگاری_شهروندی
#مصطفی_قوانلو_قاجار

🔷 خبرهای خوب

#سابقه بدهید

فکر نکنید خوانندگان خبر شما از همه چیز اطلاع دارند. اگر این طور بود اصلا خبر شما را نمی خواندند. هر جای خبر که احساس می کنید مطلبی احتیاج به توضیحات بیشتر دارد و در واقع احتیاج به سابقه گویی دارد، پیشینه آن موضوع را چاشنی کنید.
در ایران غالباً پیشینه ها را در یک پاراگراف و آن هم پاراگراف آخر می ریزند. این کار درست نیست.


#دکتر_یونس_شکرخواه
#یونس_شکرخواه
#چگونه_می_نویسم


🆔 @medialesson

🔷 «خبر محض» و «هنجار طبیعی»

حتی یک خبر محض (Straight news ) یا خبر صرفاً خبر که به آن خبر معمولی و خبر مستقیم و بدون تفسیر هم می‌گویند و همچنین #سخت_خبر (Hard news ) هم خوانده می‌شود، نمی‌تواند فاقد ساخت مناسب باشد.

🔘 البته بدیهی است که خبر محض (یا همان خبر معمولی) اصلاً به معنی خبر بی اهمیت نیست. در ادبیات روزنامه‌نگاری برای خبر محض تعریف علمی‌ مشخصی وجود دارد:

🔘 «خبر محض»، گزارشی است که حول یک رویداد مشخص– در زمان و مکان مشخص– بدون اعمال نظر خبرنگار شکل می‌گیرد و وظیفه آن انتقال جزئیات–تا حد امکان– در چارچوب محدودیت‌های زمانی و مکانی است. «خبر محض» بخش اعظم تولید تحریریه‌های مطبوعات و مطالب صفحه‌ی اول روزنامه‌ها را تشکیل می‌دهد.

🔘 خبرگزاری‌های بزرگ بین‌المللی یعنی آسوشیتدپرس (AP )، یونایتدپرس اینترنشنال (UPI )، فرانس پرس (AFP ) و رویترز (REUTERS ) مدعی هستند که همه خبرهایی که از سوی آنها مخابره می‌شوند خبر محض هستند.

🔘 بنابراین، تنظیم خبر محض کاری مهم و جدی است و از آنجا که بحش اصلی مطالب روزنامه‌ها را خبرهای محض تشکیل می‌دهند، این نوع خبرها باید با سادگی و وضوح تمام تهیه شوند. پرهیز از لفاظی و حاشیه روی در تنظیم این نوع ازخبرها، پایه و اساس کار را تشکیل می‌دهد. اما در عین حال نباید اطلاعات لازم و ضروری را به پای اختصار و ایجاز خبری، قربانی کرد. باید خبر را مثل یک ارگانیسم انسانی تلقی کرد و گوشت و اسکلت را با هم ارائه نمود. پس بنابراین وقتی که خبر محض می‌نویسیم، باید به فکر ساخت خوب و مناسب آن باشیم و آداب ویژه‌ای را برای نیل به این مقصود به جا آوریم؛ و این ممکن نخواهد بود مگر آنکه از یک هنجار طبیعی پیروی شود. دستیابی به این هنجار طبیعی بسیار ساده است؛ مشروط به اینکه به نحوه‌ی خبردهی مردم به یکدیگر توجه شود. مردم بهترین خبرنگاران هستند، کوتاه، مختصر و مفید خبر می‌دهند وقتی که مردم به یکدیگر خبر می‌دهند اصل مطلب را بدون حاشیه روی در همان ابتدا مطرح می‌کنند و بعد جزئیات ضروری را بیان می‌نمایند به دیگر سخن، می‌توان گفت که مردم جالب‌ترین بخش خبر را ابتدا و اطلاعات تکمیلی را در مرحله دوم ارائه می‌کنند. به هنگام خبردهی هرگز ابتدا به #پیشینه_‌خبر و به پیش زمینه‌های آن نمی‌پردازند.

🔘 همین هنجار طبیعی خبردهی مردم، هیمشه باید الگوی خبرنویسی خبرنگاران در زمنیه ارائه خبرهای محض باشد: حرکت از جالب‌ترین بخش خبر به سوی کم‌جاذبه‌ترین بخش آن. خبری که با این سیاق ساخته و پرداخته می‌شود از سبک معروف به سبک هرم وارونه، استفاده کرده است.


#یونس_شکرخواه


🆔 @medialesson

📰 روزنامه نگاری مبتنی بر حاشیه نگاری

🔻 این اصطلاح که متمرکز بر روزنامه نگاری با مشارکت #مخاطبان است، برای اولین بار در فوریه ۱۹۹۵ (زمستان ۱۳۷۳) توسط پروفسور نورا پاول مطرح شد.

🔻این نوع روزنامه نگاری مبتنی بر #هایپرلینک است. مخاطب در آن نه منفعل، بلکه فعال است و به نیروهای متفاوت و تحریریه هایی با ابزارهای تعاملی نیاز دارد.
در این روزنامه‌نگاری، امکان افزودن نظرات مخاطبان به متن روزنامه نگار وجود دارد.



#روزنامه_نگاری_سایبر
#یونس_شکرخواه


🆔 @medialesson

🔸وضعیت #روزنامه‌نگاری در ایران

🔻مشروح گفت و گوی شفقنا رسانه با دکتر #یونس_شکرخواه

عنوان "پدر روزنامه‌نگاری آنلاین" را دوست ندارد و معتقد است؛ چون دیگران دیرتر به درک فضای وب و قابلیت‌های آن پی بردند به دنبال اطلاق چنین عناوینی بر او هستند. کمتر از یک ماه است که به سن ۶۶ سالگی رسیده و همچنان برای توسعه روزنامه‌نگاری و #ارتباطات حرف‌ها و تجربه‌های زیادی دارد.
#یونس_شکرخواه این روزها شاید کمتر در فضای رسانه‌ای دیده شود؛ اما افکار و دغدغه‌های رسانه‌ای‌اش همچنان او را همراهی می‌کنند.
دکتر یونس شکرخواه با حضور در اتاق گفتگوی شفقنا، ضمن روایتی از فعالیت این روزهایش و نگاهی به وضعیت رسانه‌ها و خبرنگاران، نگران مخمصه‌های روزنامه‌نگاری و پیشروی تکنولوژی‌های روز دنیاست.
متن کامل گفت و گو


🆔 @medialesson


🆔 @medialesson

🔸دکتر #یونس_شکرخواه، پدر روزنامه‌نگاری برخط (آنلاین) ایران در پاسخ به سوال خبرنگار فردا‌رسانه، مهمترین ایراد خبرنگاران ایرانی را انتخاب سوژه خبری، انتخاب سبک نگارش خبر، کم‌دقتی، جانبداری در خبرنویسی و استفاده از یک منبع به جای چند منبع می‌داند.

نویسنده کتاب «خبر» معتقد است: «اگر گزینش دقیق، به موقع و صحیحی از #سوژه صورت نگیرد، جذابیت آن رویداد حفظ نمی‌شود و این تصمیم باید قبل از نوشتن خبر گرفته شود. علی‌القاعده بعضی وقت‌ها خبرنگاران رویدادی را انتخاب می‌کنند که فاقد ارزش‌های خبری برای مخاطبان است و موجب کاهش غِنا و قدرت القای خبر به مخاطب می‌شود.»

از نظر شکرخواه خطای خبرنگار ممکن است در انتخاب سبک نگارش خبر باشد که باز هم به قبل از ارائه خبر مربوط می‌شود. این استاد بازنشسته دانشگاه تهران می‌گوید: «مثلا نمی‌توانیم رویدادی را که طلب می‌کند به سبک #تاریخی نگاشته شود با سبک #هرم_وارونه انتقال دهیم و آنچه ما را ناچار می‌کند که واقعه‌ای را به سبک ساده بنویسیم به سبک تاریخی ارایه کنیم حال با لید خبری یا بدون لید.»

عضو هیئت علمی دانشکده مطالعات جهان در دانشگاه تهران، سومین دسته از ایراد ممکن به خبرنگاران کشور در خبرنویسی را کم‌دقتی، جانبداری در خبرنویسی، استفاده از یک #منبع به جای چند منبع در یافتن صحت یک رویداد عنوان می‌کند و می‌گوید که اِشکال استفاده از یک منبع موثق برای راستی‌آزمایی خبر، توان نگارش خبرنگار را در روایت جامع‌تر آن واقعه محدود می‌کند.

آخرین اشکال که غالبا از نگاه خبرنگاران مغفول می‌ماند، رعایت بک گراند (‏Background‏) یا پس‌زمینه‌ها است.‌‎ ‎یونس ‏شکرخواه به خبرنگاران توصیه می‌کند در نگارش خبر اگر نام جدید، مفهوم جدید یا مکان جدید ذکر می‌شود، شایسته است ‏توضیح مختصری درمورد آن مفاهیم به مخاطب ارایه کنیم تا هضم خبر برای #مخاطب آسان شود که به آن سابقه نیز اطلاق ‏می‌شود.


🆔 @medialesson

🔸یونس شکرخواه، استاد علوم ارتباطات اجتماعی و روزنامه‌نگاری، در کانال تلگرام خود نوشت:

بیش از چهار دهه تجربه ارتباطی و روزنامه‌نگارانه به من آموخته است که #دیزاین در هر زمینه‌ای؛ بهتر است که این باشد: ساده؛ اما مهم و پلی بین "اطلاعات" و "درک" مخاطب.

#یونس_شکرخواه


🆔 @medialesson

دکتر #یونس_شکرخواه استاد روزنامه‌نگاری در کانال تلگرام عرصه‌های ارتباطی (https://t.iss.one/younesshokrkhah) نوشت:

🔸نوع زبان در گزارش نویسی

بهتر است از افراط در چاشنی‌زدن به گزارش‌های خود با استفاده از  زبان‌ پر رنگ و لعاب خودداری کنید و به واقعیت‌ها پایبند باشید.


🆔 @medialesson

🔸 فهرست کتاب‌های دکتر #یونس_شکرخواه، استاد بازنشسته دانشگاه تهران در رشته علوم ارتباطات و پایه‌گذار روزنامه­‌نگاری برخط (آنلاین) در ایران 👇


🔸تالیف ها:

*واژه‌نامه پژوهش‌های ارتباطی و رسانه‌ای، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها، ۱۳۷۰.
*تکنولوژی‌های ارتباطی و جامعه اطلاعاتی، تهران: انوشه، ۱۳۷۹.
*مبانی خبرنویسی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۰.
*مجموعه مقالات خبرنویسی مدرن، تهران: روابط عمومی و امور بین‌الملل توانیر، ۱۳۸۰.
*واژه‌نامه ارتباطات، تهران: سروش، چاپ چهارم، ۱۳۸۲.
*خبر، تهران: مرکز گسترش آموزش رسانه‌ها، ویراست دوم، ۱۳۹۲، چاپ یازدهم ۱۳۹۲.
*خبرنویسی مدرن، تهران: خجسته، ویراست دوم، ۱۳۸۱، ۱۳۸۴، ١٣٩٨، چاپ پنجم
*روزنامه‌نگاری سایبر: جامعه‌اطلاعاتی و آزادی بیان، تهران: ثانیه، ۱۳۸۴.
*سبک‌های خبرنویسی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی واجتماعی وزارت‌علوم، ۱۳۸۵.
*انفجار بزرگ خاموش، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۶.
*فضای‌مجازی،ملاحظات‌اخلاقی، حقوقی‌ و اجتماعی: انتشارات دانشگاه‌ تهران،۱۳۹۰.
*پیشینه مطبوعات جهان، تهران: ثانیه، ۱۳۹۰.
*جامعه اطلاعاتی چیست؛ پیشینه و نشست‌های جهانی دربارهٔ یک مفهوم، مؤسسه مطالعات آمریکای شمالی و اروپای دانشگاه تهران، ۱۳۹۰.
*روابط عمومی از زاویه ارتباطات، تهران: سیمای شرق، ۱۳۹۳.
*گرافیک خبری و اطلاع‌رسان، تهران: دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها، ۱۳۹۳.

🔸 ترجمه‌ها:

* عصر اقیانوس آرام، وینکلر، جیمز، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: کیهان، ۱۳۶۵
* ناسیونالیسم قرن بیستم، جی. بارکلی، گلن، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: سفیر، ۱۳۶۹.
* گذر از نوگرایی، جی. ویلسون، لاری و مولانا، حمید، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها، ۱۳۷۱.
* جریان بین‌المللی اطلاعات، مولانا، حمید، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها، ۱۳۷۱.
* خیابان سه طرفه: کنش و واکنش استراتژیک در سیاست جهانی، جاشواس، گلداستین، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۲.
* شمال وجنوب، جیکس، جان، مترجمان یونس شکرخواه و احمد صدارتی، تهران: نشر نی، چاپ چهارم ۱۳۷۲.
* سپید در اندلس، لوپیکوپی، خوان پنه، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: برگ، ۱۳۷۳.
* اطلاعات و اقتصاد بحران، شیلر، هربرت، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: آفتاب، ۱۳۷۵.
*اسم رمز، بلاکمن، مالوری، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: آتش، ۱۳۷۷.
* ارتباطات، اینگلیس، سارا، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: آتش، ۱۳۷۸.
*شیوه‌های مصاحبه در مطبوعات، دان، سوزان، مترجمان یونس شکرخواه، علی کسمایی، تهران: روزنامهٔ ایران، ۱۳۸۱.
* روزنامه‌نگاری جهانی، هربرت، جان، مترجمان یونس شکرخواه، علی کسمایی، تهران: روزنامهٔ ایران، ۱۳۸۳.

🔸 منبع: https://t.iss.one/younesshokrkhah


🆔 @medialesson