Лёгкая Мова
4.33K subscribers
1.09K photos
42 videos
1 file
31 links
Створана зь любоўю да беларускае мовы і беларусаў 🩵

Тэрыторыя клясычнага правапісу 😌
Download Telegram
ГАРЭ́ЗА (hareza)
(назоўнік | мужчынскі і жаночы род)

Свавольнік, дуронік, непаседа.

🔸Гарэзай Груню жартаўліва празвалі хлопцы за гульлівасьць. (Аўрамчык).
#словы_Г
РО́ХКАЦЬ (rochkać)
(дзеяслоў | незакончанае трываньне)

Утвараць гукі «рох-рох» (пра сьвіней).

🔸Сьвіньня рохкае, есьці просіць. (Васілевіч).
#словы_Р
СЛО́ІК (słoik)
(назоўнік | мужчынскі род)

Невялікая шкляная або гліняная пасудзіна.

🔸Слоіка салёных груздоў, купленага на станцыі, хапала.. [Будрысу], з бульбай, на два дні. (Караткевіч).
#словы_С
КО́НІК (konik)
(назоўнік | мужчынскі род)

1. Насякомае, якое скача і стракоча крыламі.

🔸Луг зялёны жыцьцём дыша — конікі трашчаць. (Колас).
🔸Кузьма сеў на кучу сьвежай саломы, зь якой ва ўсе бакі пырснулі маленькія конікі. (Дуброўскі).

2. Птушка сямейства сітаўкавых.
#словы_К
УШЧЭ́НТ (uščent)
(прыслоўе)

Поўнасьцю, зусім, дарэшты, датла.

🔸У навакольлі тутэйшых трох вёсак зямля была вельмі няроўная. Дзе вышэй — радзіла добра, дзе ніжэй к балоту — усё
ўшчэнт вымакала. (Чорны).
🔸Згарэла вёска ўшчэнт: ні кала, ні двара не засталося. (Якімовіч).
🔸Спацеў паромшчык, замарыўся ўшчэнт. (Барадулін).
#словы_У
ПÁЦЕРКІ (pacierki)
(назоўнік | жаночы род)

1. Круглыя або іншай формы невялічкія прадметы з бурштыну, шкла і пад. зь дзірачкай пасярэдзіне для працягваньня ніткі.

2. Упрыгожаньне з такіх прадметаў, нанізаных на нітку; каралі.

🔸На шыях мужчын, жанчын і дзяцей вісяць пацеркі з ракавінак, з зубоў і кіпцюроў мядзьведзя, ваўка, лісы. (В. Вольскі).
#словы_П
ХÍТРЫКІ (chitryki)
(назоўнік)

1. Хітрыя прыёмы, выверты.

🔸Усур'ёз [дзядзька Яўтух] гаворыць, а я ўсе яго хітрыкі бачу: хай, маўляў, нагаворацца сабе, хай адны пабудуць брыгадзір з трактарысткаю. (Бялевіч).
🔸[Міця] добра бачыў хітрыкі рудога круцяля, які галасьней за ўсіх крычаў, абвінавачваючы другіх у парушэньні правіл. (Навуменка).

2. Круцельства, падман.

🔸Ёсьць на хітрыкі майстры: Не рыхтуюцца да ўрокаў, А глядзяць, каб бокам-скокам Жыць шпаргалкай да пары. (Кірэенка).
🔸[Мікола:] – Ты адгарадзіўся ад людзей высокім плотам, думаў лажыцца на хітрыках і махінацыях. (Краўчанка).

3. Выбрыкі, гарэзьлівыя штукі, свавольства.

🔸Хлапчукі пусьціліся на хітрыкі.
#словы_Х
Ой, ліпень жа ўжо ж на дварэ🤪

ЛІ́ПЕНЬ (lipień)
(назоўнік | мужчынскі род)

Сёмы месяц каляндарнага года.
#словы_Л
✏️Ці ведаеце вы, як сказаць па-беларуску "ПОРОЧНЫЙ КРУГ" (безвыходное положение)?

А вось так: "ЗАГАННАЕ КОЛА".
#фразэалягізмы
Вось такі цудоўны, на наш погляд, сынонім ''варэньня'' ёсьць ў слоўніках Байкова-Некрашэвіча і дадатковай лексыкі 🍒

СО́ЧЫВА (sočyva)
(назоўнік | ніякі род)

Від дэсэрту, атрыманы ў выніку варэньня садавіны, ягад ці радзей гародніны з цукрам.

🔸Сочыва можна дадаваць у тарты, пірожныя, ёгурты, нашмароўваць на хлеб або ўжываць наўпрост.
ЦІКÁЎНЫ (cikaŭny)
(прыметнік | мужчынскі род)

1. Які імкнецца ўсё ўведаць, убачыць ва ўсіх падрабязнасьцях.

🔸[Стрэлачнік] быў чалавек цікаўны і вельмі любіў прачуць сёе-тое. (Колас). Цікаўныя суседкі адна за адной падбягалі зірнуць на Сташэвічаў лён. (Чарнышэвіч).

2. Які пашырае свой кругагляд, напаўняе веды; дапытлівы.

🔸Многаму навучыла яго [Тураўца] — уважлівага, цікаўнага — партыйная работа. (Мележ).
#словы_Ц
ЛЫ́ТКА (łytka)
(назоўнік | жаночы род)

Акругленыя мышцы на задняй частцы нагі (ад калена да ступні) чалавека.

🔸Падаткнуўшы спадніцы і агаліўшы лыткі, выбіваюць палотны жанкі і дзяўчаты. (Колас).
🔸Ногі ўціскаліся ўсё глыбей, вада падступала да лытак, да каленяў, .. ляпіла штаніны да скуры. (Мележ).

Выраз "ПОДЖИЛКИ ТРЯСУТСЯ" па-беларуску гучыць як "ЛЫТКІ ДРЫЖАЦЬ".
#словы_Л
ПАРАСО́Н (parason)
(назоўнік | мужчынскі род)

 1. Прыстасаваньне для засьцярогі ад дажджу і сонца ў выглядзе замацаванага на палцы складнога каркаса, абцягнутага матэрыялам.

🔸Сыпаў дождж, і над галовамі людзей раскрываліся чорныя парасоны. (Арабей).
🔸Каля домікаў стаялі плеценыя крэслы і столікі пад вялікімі каляровымі парасонамі. (Шамякін).
 ⠀
2. Стрэшка над чым-н.

3. Спэцыяльны тэрмін: суквецьце з некалькіх кветак на кветаножках, якія разыходзяцца прамянямі ад верхавіны сьцябла.

🔸Зь першай кветкі На другую, Праляцеўшы трохі, — скок! Парасон яе прыгнула, Запусьціла хабаток [пчолка]. (Калачынскі).
#словы_П
СМУРО́Д (smurod)
(назоўнік | мужчынскі род)

1. Непрыемны, агідны пах.

🔸У бочцы было гулка, душна ад пары і нейкага густога смуроду. (Самуйлёнак).
🔸У бруднай і цеснай майстэрні стаяў страшэнны смурод ад скур і дзёгцю. (С. Александровіч.)

2. Пераноснае значэньне: пра якую-н. абстаноўку, асяродзьдзе, што выклікаюць агіду.

🔸[Лабановіч:] — Што прайшло, таго ня вернеш, і няма тут чаго каяцца. Добра ўжо і тое, што хоць пачулі смурод местачковага балота... Тфу, паскудзтва! (Колас).

3. Размоўнае слова пагардлівае, пра чалавека.

[Зыгмусь:] І давядзі справу да канца так, каб праз некалькі дзён гэты стары смурод узяў цябе замуж. (Чорны).
#словы_С
ВЭ́НДЗІЦЬ (vendzić)
(дзеяслоў | незакончанае трываньне)

Правяльваць у дыме (мяса, рыбу, сала).

Вэндзіць кумпякі, паляндвіцу.

Прыметнік: ВЭ́НДЖАНЫ
ВЕ́ЙКІ (vejki)
(назоўнік)

Валаскі на краю павек.

🔸Густыя вейкі прыкрылі карыя зь непатушаным у глыбіні мяккім сьвятлом вочы. (Даніленка).
ЛУНÁЦЬ (łunać)
(дзеяслоў | незакончанае трываньне)

1. Плаўна лятаць, рухацца ў паветры.

🔸Праляталі вароны ў бок лесу ды ў шызай вышыні луналі буслы. (Гартны).

2. Пераноснае значэньне: перамяшчацца, пераносіцца, не атрымліваючы выразнага праяўленьня (пра ўсьмешку, думкі і пад.).

🔸Узрушаная ўхмылка лунала на вуснах [бацькі]. (Шынклер).
🔸Здалося, што Алесевы думкі лунаюць недзе далёка па-за гэтым паркам. (Шыцік).

3. Разьвявацца ў паветры.

🔸Пад лёгкім ветрам лунаў над домам прасякнуты сьвятлом зары чырвоны сьцяг. (Самуйлёнак).

4. Пераноснае значэньне: плысьці, распаўсюджвацца, раздавацца (пра песьні, музыку і пад.).

🔸Лунала ў прасторы.. песьня, рэхам разьлягалася над возерам, над палямі. (Ваданосаў).

5. Панаваць, адчувацца.

🔸Нядзельны настрой лунаў над дваром, над будынкамі горада. (Гартны).
🔸Нешта сьвяточнае, замілавана-сардэчнае лунала над гэтымі гарамі і лугам, не верылася нават у небясьпеку. (Быкаў).
6. Пераноснае значэньне: знаходзіцца ў стане ўзвышаных або далёкіх ад рэчаіснасьці пачуцьцяў.

🔸У Міхася на твары была сьціплая радасьць. Здавалася, што ён сваімі думкамі лунае там, на Навагрудчыне, у бэзавым садзе. (Дубоўка).
🔸Калі .. [Колас] прыкмячаў, што ўвага разьвейваецца, зараз жа спыняўся: — Нешта ты далёка лунаеш... Кепска? (Лужанін).

Лунаць у воблаках (у надхмар'і) — знаходзіцца ў летуценным стане, не заўважаючы навакольнага.
#словы_Л
КÓРАК (korak)
(назоўнік | мужчынскі род)

1. Затычка для бутэлек і іншай падобнай пасуды.

🔸Выцягнуць корак з бутэлькі.
Стрэліў у столь корак, з шыпеньнем ударыў пенны фантан нагрэтага віна. (Шамякін).

2. Вонкавы адмерлы слой кары некаторых драўняных расьлін, асабліва разьвітай у коркавага дуба.

АДКАРКАВАЦЬ — рас. ''откупорить''
#словы_К