درباره اهمیت عمل + تبریک سال جدید
1⃣شعار امسال بهانه خوبی است تا فریضه فراموش شده #عمل کردن زنده شود. سالها است که بهانه های متعددی بار عمل را در جامعه ما کاهش داده است. از ضرورت تعمیق پایه های معرفتی گرفته تا توجه به #خودسازی و یا کار جامع مطالعاتی ، تهیه اسناد جامع و آسیب شناسی عمل زدگی و چیزهایی شبیه این که همه اینها البته در جای خود درست است
2⃣اما حقیر از قدیم این توصیه #حضرت_آیت_الله_بهجت را عمیقا قبول کردم که به اندازه که می دانی عمل کن، آن چه نمی دانی بر تو ارزانی می شود. و تجربیات متعدد شخصی ام بر من ثابت کرد که این قاعده فقط برای اخلاق نیست؛ برای کشور داری هم صادق است؛ در تولید علم هم بکار می آید؛ برای مدیریت تشکل دانشجویی هم صادق است و... به همین دلیل هم هست که همیشه به تشکل های دانشجویی پیشنهاد کردم پای یک عمل را در همه کارهایشان وسط بکشند حتی در حلقه مطالعاتی!
3⃣عمل
⬅️⬅️علم انسان را زیاد می کند.آنچه در عمل کردن به دانش انسان افزوده می شود در هیچ جای دیگری در دسترس نیست.
⬅️⬅️ اعتقاد انسان را هم تقویت می کند. آنچه که انسان در نظر به آن معتقد می شود با عمل ریشه دوانده و به درون انسان نفوذ می کند.
⬅️⬅️بصیرت انسان را هم می افزاید. در میدان عمل صحنه ها روشن میشود و...
و خلاصه عمل کردن با فضیلت ترین کاری است که انسان می تواند انجام بدهد و شاید راز اینکه در قرآن عمل و ایمان توامان ذکر شده باشد در همین چیزها باشد. انسان خود اگر یک عمل (مثلا نماز) را به خوبی انجام دهد اهمیت عمل کردن برای ارتقا و رشد را به خوبی درک می کند.
4⃣البته عمل بدون علم و شناخت را هیچ کس توصیه نکرده است و هیچ یک از این دستاوردها را نخواهد داشت. اما فراموش نکنیم که که انسان مسلمان همیشه در مبارزه است. در مبارزه وقت ارزش مند است. صحنه جنگ است که تعیین می کند انسان کی و با چه میزان از شناخت و معرفتی عمل کند. یقینا عرصه جنگ آنقدر باز نیست که بی عملی را توجیه کند. نماز را باید خواند با هر میزان از معرفت! اما باید تلاش کرد نماز بعدی را با معرفت بیشتری از نماز قبلی خواند. این شاه کلید اصلی رابطه عمل و معرفت است. برخی اعمال واجب هستند با هر معرفتی! نباید قضا بشود. قضایش خسران برای فرد و جامعه است.
5⃣و اما در تبریک سال نو
مبارکی سال نو به این نیست که فقط طبیعت نو بشود، ما هم باید نو بشویم. اگر در همه چیز نمی توانیم نو بشویم حداقل در برخی چیزها نو بشویم
https://telegram.me/taknevesht
1⃣شعار امسال بهانه خوبی است تا فریضه فراموش شده #عمل کردن زنده شود. سالها است که بهانه های متعددی بار عمل را در جامعه ما کاهش داده است. از ضرورت تعمیق پایه های معرفتی گرفته تا توجه به #خودسازی و یا کار جامع مطالعاتی ، تهیه اسناد جامع و آسیب شناسی عمل زدگی و چیزهایی شبیه این که همه اینها البته در جای خود درست است
2⃣اما حقیر از قدیم این توصیه #حضرت_آیت_الله_بهجت را عمیقا قبول کردم که به اندازه که می دانی عمل کن، آن چه نمی دانی بر تو ارزانی می شود. و تجربیات متعدد شخصی ام بر من ثابت کرد که این قاعده فقط برای اخلاق نیست؛ برای کشور داری هم صادق است؛ در تولید علم هم بکار می آید؛ برای مدیریت تشکل دانشجویی هم صادق است و... به همین دلیل هم هست که همیشه به تشکل های دانشجویی پیشنهاد کردم پای یک عمل را در همه کارهایشان وسط بکشند حتی در حلقه مطالعاتی!
3⃣عمل
⬅️⬅️علم انسان را زیاد می کند.آنچه در عمل کردن به دانش انسان افزوده می شود در هیچ جای دیگری در دسترس نیست.
⬅️⬅️ اعتقاد انسان را هم تقویت می کند. آنچه که انسان در نظر به آن معتقد می شود با عمل ریشه دوانده و به درون انسان نفوذ می کند.
⬅️⬅️بصیرت انسان را هم می افزاید. در میدان عمل صحنه ها روشن میشود و...
و خلاصه عمل کردن با فضیلت ترین کاری است که انسان می تواند انجام بدهد و شاید راز اینکه در قرآن عمل و ایمان توامان ذکر شده باشد در همین چیزها باشد. انسان خود اگر یک عمل (مثلا نماز) را به خوبی انجام دهد اهمیت عمل کردن برای ارتقا و رشد را به خوبی درک می کند.
4⃣البته عمل بدون علم و شناخت را هیچ کس توصیه نکرده است و هیچ یک از این دستاوردها را نخواهد داشت. اما فراموش نکنیم که که انسان مسلمان همیشه در مبارزه است. در مبارزه وقت ارزش مند است. صحنه جنگ است که تعیین می کند انسان کی و با چه میزان از شناخت و معرفتی عمل کند. یقینا عرصه جنگ آنقدر باز نیست که بی عملی را توجیه کند. نماز را باید خواند با هر میزان از معرفت! اما باید تلاش کرد نماز بعدی را با معرفت بیشتری از نماز قبلی خواند. این شاه کلید اصلی رابطه عمل و معرفت است. برخی اعمال واجب هستند با هر معرفتی! نباید قضا بشود. قضایش خسران برای فرد و جامعه است.
5⃣و اما در تبریک سال نو
مبارکی سال نو به این نیست که فقط طبیعت نو بشود، ما هم باید نو بشویم. اگر در همه چیز نمی توانیم نو بشویم حداقل در برخی چیزها نو بشویم
https://telegram.me/taknevesht
Telegram
سلام
taknevesht
یک توصیه کاربردی درباره رشد فردی!🇮🇷
✍به همراه نقدی بر تلقی های جاری از رشد!
1⃣متاسفانه مفهوم رشد در سالهای اخیر به شدت دستمالی شده است بگونه ای که دیگر نمی توان افراد را با کلمه رشد تشویق کرد. مهمترین اشکال به تلقی های رایج درباره رشد این است که ایفای نقش ایثارگرانه و مجاهدانه درباره مسائل روز کشور را به حاشیه می برد و تلقی افراد صرفا به این محدود می شود که باید در آینده نقش ایفا کنند! آینده ای که به نظر حقیر بعید است محقق بشود.
2⃣معتقد بودیم که رشد و اثرگذاری مکمل هم هستند. تقدم رتبی دارند اما تقدم زمانی ندارند. انسان همیشه باید به دنبال رشد خود باشد در عین حال همیشه باید در حال اثرگذاری بر محیط پیرامونی خود هم باشد. با این توضیح رشد بر اثرگذاری و ایفای نقش اجتماعی تقدم زمانی ندارد. اما رشد بر اثرگذاری تقدم رتبی دارد. یعنی نه می توانیم و نه باید بیش از آنچه که خودمان حاصل کرده ایم بر جامعه اثر بگذاریم. اثرگذاری ما در هر زمان تابع قوت درونی ما است. البته مسئله احساس تکلیف در امور واجب عینی و کفایی با هر درجه ای از قوت درونی، اخلاص در آن و به تبعش لطف و فضل الهی امری مکمل بر این موضوع است که تبیین آن موضوع این نوشته نیست
3⃣به نظر حقیر یک بخش مهم رشد و تقویت قوت درونی بهتر انجام دادن همین کارهایی است که الان انجام می دهیم. یعنی همین وقت هایی که می گذاریم را درست تر و با کیفیت تر استفاده کنیم.
ما هر روز پنج نماز می خوانیم. اگر می توانستیم و تلاش می کردیم هر نماز را به مقدار خیلی اندک بهتر از نماز قبلی بخوانیم پس از مدتی به یک رشد معنوی زیادی می رسیدم. این کار زحمت دارد منتها وقت زیادی نمی خواهد و اختلالی هم در زندگی ایجاد نمی کند.
اکثر جوانان کشور چهار سال وقتشان را می گذارند و درس می خوانند. این وقت را درست استفاده کنند به جاهای خوبی می رسد.
مثال های خیلی ساده تر هم هست . در همین مثال خیلی از دانشجویان لاجرم در کلاس شرکت می کنند. این وقت را درست استفاده کنند. همینطوری نگذرانند. به جاهای خوبی می رسند.
بخشی از دانشجویان وقتشان صرف امور تشکیلاتی می شود. این وقت را اثربخش استفاده کنند، به کارهای موثر با بقیه تفاوت می کنند.
4⃣خلاصه مطلب تفاوت افراد در طول زمان به تفاوت در کیفیت انجام دادن امور بر می گردد. کسی که کلاس ها را شرکت می کنند و این وقت صرف شده را درست استفاده می کند با کسی که صرفا کلاس شرکت می کند در آخر لیسانس متفاوت می شود.
البته که توزیع وقت انسان بین کارهای مختلف موثر است اما کیفیت انجام به مراتب موثرتر و مهم تر است. در حال حاضر بخشی از مشکل ماها در کشور همین طوری گذراندن وقت است. همین طوری به اصطلاح کار کردن است و مسائلی از این دست
✳️ خلاصه اینکه اگر خیلی دغدغه رشد و ارتقا و #قوت_درونی و .. داریم لازم نیست کارهای خیلی بزرگی را انجام بدهیم. انسان با کارهای کوچک همچون مثالهای فوق می تواند به جاهای بزرگی برسد. از #حر_بن_ریاحی تا برخی از علما و عرفا با کارهای به ظاهر کوچک به جاهای بزرگ رسیدند. منتها حواسمان باشد کار کوچک کار آسان نیست! انجام دادن این کارهای کوچک و بویژه استمرار بر آنها به مراتب از انجام دادن کارهای به ظاهر بزرگ سخت است.
5⃣با همین توضیح حقیر ماجرای #جهاد_اکبر و اصغر حضرت رسول را هم از در ذیل همین بحث و از همین جنس می دانم. بنابراین معتقدم نباید برای #رشد و #تربیت بچه ها آنها را سراغ کارهای بزرگ و برنامه های خیلی منظم و... فرستاد و آنها را متوهم کرد. باید آنها را به استمرار بر کارهای بسیار کوچک و #کیفیت بخشی به امور روزانه تشویق کرد تا مسئله #انسان و #تربیت و رشد و #خودسازی و... برای افراد خیلی خوب و واقعی فهمیده بشود. انسان را اینگونه بهتر می شود شناخت.
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
✍به همراه نقدی بر تلقی های جاری از رشد!
1⃣متاسفانه مفهوم رشد در سالهای اخیر به شدت دستمالی شده است بگونه ای که دیگر نمی توان افراد را با کلمه رشد تشویق کرد. مهمترین اشکال به تلقی های رایج درباره رشد این است که ایفای نقش ایثارگرانه و مجاهدانه درباره مسائل روز کشور را به حاشیه می برد و تلقی افراد صرفا به این محدود می شود که باید در آینده نقش ایفا کنند! آینده ای که به نظر حقیر بعید است محقق بشود.
2⃣معتقد بودیم که رشد و اثرگذاری مکمل هم هستند. تقدم رتبی دارند اما تقدم زمانی ندارند. انسان همیشه باید به دنبال رشد خود باشد در عین حال همیشه باید در حال اثرگذاری بر محیط پیرامونی خود هم باشد. با این توضیح رشد بر اثرگذاری و ایفای نقش اجتماعی تقدم زمانی ندارد. اما رشد بر اثرگذاری تقدم رتبی دارد. یعنی نه می توانیم و نه باید بیش از آنچه که خودمان حاصل کرده ایم بر جامعه اثر بگذاریم. اثرگذاری ما در هر زمان تابع قوت درونی ما است. البته مسئله احساس تکلیف در امور واجب عینی و کفایی با هر درجه ای از قوت درونی، اخلاص در آن و به تبعش لطف و فضل الهی امری مکمل بر این موضوع است که تبیین آن موضوع این نوشته نیست
3⃣به نظر حقیر یک بخش مهم رشد و تقویت قوت درونی بهتر انجام دادن همین کارهایی است که الان انجام می دهیم. یعنی همین وقت هایی که می گذاریم را درست تر و با کیفیت تر استفاده کنیم.
ما هر روز پنج نماز می خوانیم. اگر می توانستیم و تلاش می کردیم هر نماز را به مقدار خیلی اندک بهتر از نماز قبلی بخوانیم پس از مدتی به یک رشد معنوی زیادی می رسیدم. این کار زحمت دارد منتها وقت زیادی نمی خواهد و اختلالی هم در زندگی ایجاد نمی کند.
اکثر جوانان کشور چهار سال وقتشان را می گذارند و درس می خوانند. این وقت را درست استفاده کنند به جاهای خوبی می رسد.
مثال های خیلی ساده تر هم هست . در همین مثال خیلی از دانشجویان لاجرم در کلاس شرکت می کنند. این وقت را درست استفاده کنند. همینطوری نگذرانند. به جاهای خوبی می رسند.
بخشی از دانشجویان وقتشان صرف امور تشکیلاتی می شود. این وقت را اثربخش استفاده کنند، به کارهای موثر با بقیه تفاوت می کنند.
4⃣خلاصه مطلب تفاوت افراد در طول زمان به تفاوت در کیفیت انجام دادن امور بر می گردد. کسی که کلاس ها را شرکت می کنند و این وقت صرف شده را درست استفاده می کند با کسی که صرفا کلاس شرکت می کند در آخر لیسانس متفاوت می شود.
البته که توزیع وقت انسان بین کارهای مختلف موثر است اما کیفیت انجام به مراتب موثرتر و مهم تر است. در حال حاضر بخشی از مشکل ماها در کشور همین طوری گذراندن وقت است. همین طوری به اصطلاح کار کردن است و مسائلی از این دست
✳️ خلاصه اینکه اگر خیلی دغدغه رشد و ارتقا و #قوت_درونی و .. داریم لازم نیست کارهای خیلی بزرگی را انجام بدهیم. انسان با کارهای کوچک همچون مثالهای فوق می تواند به جاهای بزرگی برسد. از #حر_بن_ریاحی تا برخی از علما و عرفا با کارهای به ظاهر کوچک به جاهای بزرگ رسیدند. منتها حواسمان باشد کار کوچک کار آسان نیست! انجام دادن این کارهای کوچک و بویژه استمرار بر آنها به مراتب از انجام دادن کارهای به ظاهر بزرگ سخت است.
5⃣با همین توضیح حقیر ماجرای #جهاد_اکبر و اصغر حضرت رسول را هم از در ذیل همین بحث و از همین جنس می دانم. بنابراین معتقدم نباید برای #رشد و #تربیت بچه ها آنها را سراغ کارهای بزرگ و برنامه های خیلی منظم و... فرستاد و آنها را متوهم کرد. باید آنها را به استمرار بر کارهای بسیار کوچک و #کیفیت بخشی به امور روزانه تشویق کرد تا مسئله #انسان و #تربیت و رشد و #خودسازی و... برای افراد خیلی خوب و واقعی فهمیده بشود. انسان را اینگونه بهتر می شود شناخت.
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg