نقدهایی به #نقشه_جامع_علمی کشور 🇮🇷🇮🇷🇮🇷
✍بخش سوم نقد کیفی به گزاره های سند.

1⃣به طوری کلی اسناد ملی کشور از فقدان صراحت رنج می برند و به عبارت بهتر اسناد ملی جرات انتخاب گری ندارد.

⬅️⬅️نمونه بارز در سند نقشه جامع علمی انتخاب #اولویت_های_ملی است. مجموع اولویتهای الف، ب و ج دایره وسیعی از موضوعات را در بر می گیرد. حتی تعداد اولویت های بخش الف ( که علی رغم تصریح به نظر می رسد الف مهمتر از ب و ب مهمتر از ج است) به حدی زیاد است که نمی توان نام اولویت را بر آن نهاد.

⬅️⬅️در گزاره های مربوط به سند هم این اشکال مشخص است. به عنوان مثال سند می توانست موضع صریحی درباره #رشد_کمی #آموزش_عالی و یا عدم آن داشته باشد. با این حال این موضوع را مسکوت گذاشته و عبارتی خنثی همچون سازماندهی رشد کمی را انتخاب کرده است.

2⃣برخی از گزاره های نقشه پاسخ مسئله کشور را به آینده حواله داده اند. به عبارت بهتر برای مسئله کشور پاسخی را نداشته و بلکه گفته اند در آینده برای این مسئله فکر خواهد شد. نظیر گزاره های مربوط به ساماندهی رشد کمی آموزش عالی و یا گزاره هایی که تدوین سند و یا برنامه ای را برای آینده پیشنهاد کرده اند.

3⃣بخش مهمی از گزاره های سند سنجش ناپذیر است. وجود کلماتی چون ارتقا، توسعه، تقویت، ترویج و امثال آن در گزاره های سند امکان ارزیابی میزان اجرای اقدام مربوطه را سلب می نماید.

4⃣عمده گزاره های سند از جنس حرف های همیشه خوب است . یعنی حرف هایی که در همه زمان و در همه جا مورد تایید واقع می شوند. لیکن از این حرفها اقدام اجرایی حاصل نخواهد شد بلکه بدتر وضعیت فعلی ذیل آن توجیه می شود و از این حیث خاصیتی برای نظام سیاست گذاری کشور ندارد.
https://telegram.me/taknevesht