Forwarded from ابتدا | نوشته‌های روح‌الله رشیدی
@ebteda_ir
🔺دین ذوقی؛ عدالت، آزادی، آنتالیا!
ناتوانی در برقراری نسبت میان مفاهیمی مانند #عدالت، #آزادی، #معنویت و... به سردرگمی و آشفتگی در نظر و عمل ختم می‌شود.
انقلاب اسلامی آمد تا نسبت دقیق و درست میان این اصول را برقرار سازد.
در منظومه‌ی #اسلام_ناب، عدالت، آزادی و معنویت، نه تنها جای هم را تنگ نمی‌کنند، که هر سه در پیوندی مدام با هم قرار دارند.
دعوا میان عدالت و آزادی، دعوایی برجای مانده از تقابل چپ‌گراییِ مارکسیستی و راست‌گراییِ کاپیتالیستی‌ست. این دعوا ریشه در #تجدد دارد و نه اسلام (اسلام ناب).
«عدالت #یا آزادی؟» پرسشی متجددانه است و نه اسلامی.
پیروان اسلام ناب، نه تنها آزادی را معارض و مزاحم عدالت نمی‌دانند بلکه تلاش برای تحقق آزادی را عملی عدالتخواهانه تلقی می‌کنند. آزادی ثمره‌ی عدالت است. جنگ برای عدالت، جنگ برای آزادی نیز هست. اسلام ناب می‌گوید: «عدالت #و آزادی».
متاسفانه گروهی از نخبگان انقلاب، با دامن زدن به تصویری ذوقی و فانتزی از اسلام و انقلاب، هم اصل اساسی عدالت را از مرتبت حقیقی‌اش ساقط کرده‌اند و هم ارزش‌های حقیقی‌ای مانند آزادی را به حاشیه رانده‌اند.
عدالت در دالانِ #دین_ذوقی، قید و تبصره می‌خورَد و تشریفاتی می‌شود و آزادی نیز با #آنتالیا‌گَردی و هوسبازی معادل گرفته می‌شود!
اغتشاش نظری و عملیِ بدنه‌ی حزب‌الله، از این سرچشمه‌ها آب می‌خورد.
وقتی منظومه‌ی نظری و عملیِ اسلام ناب رسماً در مجامع انقلابی کنار گذاشته شده و بازارِ تفسیرهای رقیق و یکبارمصرف از اسلام و انقلاب داغ می‌شود، باید هم عدالت تعطیل شود و آزادی به آنتالیا سفر کند!
🔺دین ذوقی؛ عدالت، آزادی، آنتالیا!
ناتوانی در برقراری نسبت میان مفاهیمی مانند #عدالت، #آزادی، #معنویت و... به سردرگمی و آشفتگی در نظر و عمل ختم می‌شود.
انقلاب اسلامی آمد تا نسبت دقیق و درست میان این اصول را برقرار سازد.
در منظومه‌ی #اسلام_ناب، عدالت، آزادی و معنویت، نه تنها جای هم را تنگ نمی‌کنند، که هر سه در پیوندی مدام با هم قرار دارند.
دعوا میان عدالت و آزادی، دعوایی برجای مانده از تقابل چپ‌گراییِ مارکسیستی و راست‌گراییِ کاپیتالیستی‌ست. این دعوا ریشه در #تجدد دارد و نه اسلام (اسلام ناب).
«عدالت #یا آزادی؟» پرسشی متجددانه است و نه اسلامی.
پیروان اسلام ناب، نه تنها آزادی را معارض و مزاحم عدالت نمی‌دانند بلکه تلاش برای تحقق آزادی را عملی عدالتخواهانه تلقی می‌کنند. آزادی ثمره‌ی عدالت است. جنگ برای عدالت، جنگ برای آزادی نیز هست. اسلام ناب می‌گوید: «عدالت #و آزادی».
متاسفانه گروهی از نخبگان انقلاب، با دامن زدن به تصویری ذوقی و فانتزی از اسلام و انقلاب، هم اصل اساسی عدالت را از مرتبت حقیقی‌اش ساقط کرده‌اند و هم ارزش‌های حقیقی‌ای مانند آزادی را به حاشیه رانده‌اند.
عدالت در دالانِ #دین_ذوقی، قید و تبصره می‌خورَد و تشریفاتی می‌شود و آزادی نیز با #آنتالیا‌گَردی و هوسبازی معادل گرفته می‌شود!
اغتشاش نظری و عملیِ بدنه‌ی حزب‌الله، از این سرچشمه‌ها آب می‌خورد.
وقتی منظومه‌ی نظری و عملیِ اسلام ناب رسماً در مجامع انقلابی کنار گذاشته شده و بازارِ تفسیرهای رقیق و یکبارمصرف از اسلام و انقلاب داغ می‌شود، باید هم عدالت تعطیل شود و آزادی به آنتالیا سفر کند!