جمهوری / محمد صادق شهبازی
📝نواصولگرایی دقیقاً چیست؟ بخش اول #یادداشت_مهمان 🔺سال گذشته در همین ایام بود که یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در دوره‌های نهم، یازدهم و دوازدهم نامه‌ای نوشته که مفهوم «نواصولگرایی» را می‌توان دال مرکزی آن به حساب آورد. نواصولگرایی البته پیش از آن…
📝#نواصولگرایی_دقیقا_چیست_؟ 2
#یادداشت_میهمان
🔻نواصولگراها پیش از این تلاش می‌کردند حمایت‌های اخیر خود از روحانی را به مواضع اخیر او مرتبط کنند. تلاشی که با تناقض‌های بسیاری همراه بود و به همین دلیل نتیجه‌ی چندانی به همراه نداشت. حالا اما یکی از روزنامه‌های نزدیک به محمد باقر قالیباف که از تریبون‌های به اصطلاح نواصولگراهاست، سطح جدیدی از قرابت به دولت را به نمایش گذاشته است.
تیتر یک این روزنامه در 17 تیر 97 تلاش کرده در گزارشی عجیب اثبات کند روحانی با بقیه، شامل خاتمی، هاشمی و حتی ناطق‌نوری تفاوت دارد و خیلی از آن‌ها انقلابی‌تر است. در این گزارش که عنوان آن در تمجید حسن روحانی، « #خط_شکن_سکوت »! نام دارد، صبح‌نو تلاش کرده نشان دهد مواضع اخیر نواصولگراها مبنایی انقلابی دارد. در بخشی از این گزارش در گفتگویی با علیرضا زاکانی جمله‌ای از او نقل کرده که در نوع خود جالب است.
🔻هر چند صبح‌نو علیرضا زاکانی را «اصولگرا» معرفی کرده اما او از چهره‌های نزدیک به «نواصولگراها»ست. او که در ایام منتهی به انتخابات 1384 عضو و مروج تشکیلات موسوم به «شورای هماهنگی نیروهای انقلاب» به ریاست علی‌اکبر ناطق نوری بوده و در نهایت ریاست ستاد انتخابات قالیباف را در آن سال بر عهده داشته است، تلاش کرده نشان دهد روحانی از همان زمان با بقیه، حتی با ریاست وقت تشکیلات متبوعش، تفاوت داشته و به مراتب انقلابی‌تر است. زاکانی می‌گوید: «آقای خاتمی که رییس‌جمهوری است به‌عنوان یک عنصر تجدیدنظرطلب که بسیاری از کارهای افراطی را قطعاً قبول نداشت، در ۲۳تیر حاضر نمی‌شود که بیاید و سخنرانی کند، آقای هاشمی نیز حاضر نمی‌شود که سخنرانی کند، آقای ناطق هم حاضر نمی‌شود تا اینکه آقای روحانی که تازه از خارج از کشور برگشته بود، آمد و صحبت‌های خوب و انقلابی هم کرد.»!!
🔻جالب این جاست کمپین انتخاباتی قالیباف پیش از این از مواضع گذشته حسن روحانی برای نشان دادن تناقض مواضع او استفاده می‌کرد ولی حالا گویا به اقتضای ایام، این سخنان موضوعیت دیگری هم پیدا کرده و می‌تواند زمینه‌ای برای تجلیل از روحانی به دست آن‌ها بدهد!!
🔻اگر شرایط بین‌المللی و یا مواضع «اخیر» روحانی اقتضای حمایت از او و دولت را دارد، تمجید از سخنان بیست سال پیش روحانی چه معنایی دارد؟ اگر سخنان بیست سال پیش روحانی قابل تمجید است، چرا امثال صبح‌نو طی پانصد شماره اخیر خود این کار را نکرده است؟ چرا انتشار چنین گزارشی در پانصد شماره اخیر صبح‌نو محال می‌نمایند و چرا انتشار این گزارش این اکنون این مجال را یافته است؟ چه چیزی اقتضا کرده کرده صبح‌نو این چنین از انقلابیگری‌های روحانی بگوید؟ چه چیزی جز سیاست‌زدگیِ معطوف به قدرت می‌تواند این مواضع متناقض و دوگانه را توضیح دهد؟
🔻دستپاچگی صبح‌نو برای تمجید از روحانی اما آن‌جا جالب‌تر می‌شود که پایان یافتن فتنه‌ی 78 را به روحانی نسبت می‌دهد! و در پایان گزارش مذکور می‌آورد: «به هر روی فتنه‌ای که در روزهای داغ تابستان1378 در خیابان‌های تهران شکل گرفت و با سکوت شخصیت‌ها و مسوولان به اوج خود رسید با سخنرانی انقلابی و به موقع حجت‌الاسلام روحانی به پایان رسید.»
گزارش نویس صبح‌نو که در آغاز توصیف رهبری درباره وقایع 78 را آورده و از این می‌نویسد که به گفته رهبری «این حادثه تلخ قلب مرا جریحه‌دار کرد»، در پایان به نقش سخنان رهبر انقلاب در پایان دادن به این فتنه «هیچ» اشاره‌ی نمی‌کند و در عواض پایان دادن به آن فتنه را به روحانی نسبت می‌دهد و از این می‌نویسد که این فتنه به واسطه‌ی با «سخنرانی انقلابی» روحانی به پایان رسید! بار دیگر این جمله را مرور کنیم: « به هر روی فتنه‌ای که در روزهای داغ تابستان1378 در خیابان‌های تهران شکل گرفت و با سکوت شخصیت‌ها و مسوولان به اوج خود رسید با سخنرانی انقلابی و به موقع حجت‌الاسلام روحانی به پایان رسید.»
🔻اگر چه تلاش برای بازسازی جناح راست در قالب اصولگرایی و بازسازی اصولگرایی در قالب نواصولگرایی به یک شخص باز نمی‌گردد اما نواصولگرایی بیش از هر چیز با یک نام به مثابه نشانه و نماینده یک جریان مؤثر و پرنفوذ پیوند خورده است، با نام محمد باقر قالیباف. سردار نواصولگرایی از سال 84 که ردای ریاست پلیس را برای کسب کرسی ریاست جمهوری از تن درآورد، تا کنون قریب به یک و نیم دهه است که کوشیده تا از طریق انتخابات‌ها به دولت راه یابد. حالا اما گویا شکست‌های پیاپی وی مسیر دیگر پیش روی او و دیگر نواصولگراها قرار داده است. مسیری که یک سال پس از مناظره‌های سرشار از درگیری‌های چندش‌آور کلامی، از معبر تمجیدِ روحانی می‌گذرد.
https://t.iss.one/jomedia/228
بخش دوم
https://t.iss.one/jomhouri/3823
یادداشت پیشین
https://t.iss.one/jomhouri/3800
#یادداشت_میهمان
🔻نواصولگراها پیش از این تلاش می‌کردند حمایت‌های اخیر خود از روحانی را به مواضع اخیر او مرتبط کنند. تلاشی که با تناقض‌های بسیاری همراه بود و به همین دلیل نتیجه‌ی چندانی به همراه نداشت. حالا اما یکی از روزنامه‌های نزدیک به محمد باقر قالیباف که از تریبون‌های به اصطلاح نواصولگراهاست، سطح جدیدی از قرابت به دولت را به نمایش گذاشته است.
تیتر یک این روزنامه در 17 تیر 97 تلاش کرده در گزارشی عجیب اثبات کند روحانی با بقیه، شامل خاتمی، هاشمی و حتی ناطق‌نوری تفاوت دارد و خیلی از آن‌ها انقلابی‌تر است. در این گزارش که عنوان آن در تمجید حسن روحانی، « #خط_شکن_سکوت »! نام دارد، صبح‌نو تلاش کرده نشان دهد مواضع اخیر نواصولگراها مبنایی انقلابی دارد. در بخشی از این گزارش در گفتگویی با علیرضا زاکانی جمله‌ای از او نقل کرده که در نوع خود جالب است.
🔻هر چند صبح‌نو علیرضا زاکانی را «اصولگرا» معرفی کرده اما او از چهره‌های نزدیک به «نواصولگراها»ست. او که در ایام منتهی به انتخابات 1384 عضو و مروج تشکیلات موسوم به «شورای هماهنگی نیروهای انقلاب» به ریاست علی‌اکبر ناطق نوری بوده و در نهایت ریاست ستاد انتخابات قالیباف را در آن سال بر عهده داشته است، تلاش کرده نشان دهد روحانی از همان زمان با بقیه، حتی با ریاست وقت تشکیلات متبوعش، تفاوت داشته و به مراتب انقلابی‌تر است. زاکانی می‌گوید: «آقای خاتمی که رییس‌جمهوری است به‌عنوان یک عنصر تجدیدنظرطلب که بسیاری از کارهای افراطی را قطعاً قبول نداشت، در ۲۳تیر حاضر نمی‌شود که بیاید و سخنرانی کند، آقای هاشمی نیز حاضر نمی‌شود که سخنرانی کند، آقای ناطق هم حاضر نمی‌شود تا اینکه آقای روحانی که تازه از خارج از کشور برگشته بود، آمد و صحبت‌های خوب و انقلابی هم کرد.»!!
🔻جالب این جاست کمپین انتخاباتی قالیباف پیش از این از مواضع گذشته حسن روحانی برای نشان دادن تناقض مواضع او استفاده می‌کرد ولی حالا گویا به اقتضای ایام، این سخنان موضوعیت دیگری هم پیدا کرده و می‌تواند زمینه‌ای برای تجلیل از روحانی به دست آن‌ها بدهد!!
🔻اگر شرایط بین‌المللی و یا مواضع «اخیر» روحانی اقتضای حمایت از او و دولت را دارد، تمجید از سخنان بیست سال پیش روحانی چه معنایی دارد؟ اگر سخنان بیست سال پیش روحانی قابل تمجید است، چرا امثال صبح‌نو طی پانصد شماره اخیر خود این کار را نکرده است؟ چرا انتشار چنین گزارشی در پانصد شماره اخیر صبح‌نو محال می‌نمایند و چرا انتشار این گزارش این اکنون این مجال را یافته است؟ چه چیزی اقتضا کرده کرده صبح‌نو این چنین از انقلابیگری‌های روحانی بگوید؟ چه چیزی جز سیاست‌زدگیِ معطوف به قدرت می‌تواند این مواضع متناقض و دوگانه را توضیح دهد؟
🔻دستپاچگی صبح‌نو برای تمجید از روحانی اما آن‌جا جالب‌تر می‌شود که پایان یافتن فتنه‌ی 78 را به روحانی نسبت می‌دهد! و در پایان گزارش مذکور می‌آورد: «به هر روی فتنه‌ای که در روزهای داغ تابستان1378 در خیابان‌های تهران شکل گرفت و با سکوت شخصیت‌ها و مسوولان به اوج خود رسید با سخنرانی انقلابی و به موقع حجت‌الاسلام روحانی به پایان رسید.»
گزارش نویس صبح‌نو که در آغاز توصیف رهبری درباره وقایع 78 را آورده و از این می‌نویسد که به گفته رهبری «این حادثه تلخ قلب مرا جریحه‌دار کرد»، در پایان به نقش سخنان رهبر انقلاب در پایان دادن به این فتنه «هیچ» اشاره‌ی نمی‌کند و در عواض پایان دادن به آن فتنه را به روحانی نسبت می‌دهد و از این می‌نویسد که این فتنه به واسطه‌ی با «سخنرانی انقلابی» روحانی به پایان رسید! بار دیگر این جمله را مرور کنیم: « به هر روی فتنه‌ای که در روزهای داغ تابستان1378 در خیابان‌های تهران شکل گرفت و با سکوت شخصیت‌ها و مسوولان به اوج خود رسید با سخنرانی انقلابی و به موقع حجت‌الاسلام روحانی به پایان رسید.»
🔻اگر چه تلاش برای بازسازی جناح راست در قالب اصولگرایی و بازسازی اصولگرایی در قالب نواصولگرایی به یک شخص باز نمی‌گردد اما نواصولگرایی بیش از هر چیز با یک نام به مثابه نشانه و نماینده یک جریان مؤثر و پرنفوذ پیوند خورده است، با نام محمد باقر قالیباف. سردار نواصولگرایی از سال 84 که ردای ریاست پلیس را برای کسب کرسی ریاست جمهوری از تن درآورد، تا کنون قریب به یک و نیم دهه است که کوشیده تا از طریق انتخابات‌ها به دولت راه یابد. حالا اما گویا شکست‌های پیاپی وی مسیر دیگر پیش روی او و دیگر نواصولگراها قرار داده است. مسیری که یک سال پس از مناظره‌های سرشار از درگیری‌های چندش‌آور کلامی، از معبر تمجیدِ روحانی می‌گذرد.
https://t.iss.one/jomedia/228
بخش دوم
https://t.iss.one/jomhouri/3823
یادداشت پیشین
https://t.iss.one/jomhouri/3800
Telegram
jom