توبه در «اسلام» و توبه در «جمهوری اسلامی»/ #پدرام_تحسینی

📡📡📡📡📡 – تواب صیغه‌ی مبالغه از ریشه‌ی «ت ـ و ـ ب» است. #توبه در لغت به معنای بازگشت، یا بازگشت از ناخوشایند به خوشایند است. این‌واژه در برخی از متون، به‌معنای بازگشت از نافرمانی یا ترک گناه به‌زیباترین وجه نیز آمده‌ است؛ ولی معنای اخیر با کاربرد توبه درباره‌ی خداوند منافات دارد، به همین‌دلیل، مفهوم بازگشت از ناخوشایند به خوشایند، با معانی قرآنی بیش‌تر سازگار است.

«تواب» از اسم‌های افعال الهی است که در قرآن نُه مرتبه همراه اسم «رحیم»، یک بار همراه اسم «حکیم» و یک بار به‌تنهایی استفاده شده ‌است. در آیاتی نیز توبه‌ی خدا به‌سوی بندگان، به‌صورت فعلی «تابَ، اتوبُ، یَتُوبُ» به‌کار رفته‌. هم‌چنین در آیات دیگری با استفاده از واژه‌ی «توبه» یا «تَوْب» به توبه‌ی الهی اشاره شده‌ است، چنان‌که در یکی از آیات با اسم «قابِلِ التَوبِ» (پذیرفته‌شدن توبه‌ی بندگان توسط خداوند) بیان شده که خود از مصادیق تواب بودن خداوند است. بر پایه‌ی روایتی از امام هشتم شیعیان، هرکس روزی سه مرتبه «یا تواب» بگوید، وسوسه از دلش زدوده و توبه‌اش پذیرفته‌ می‌شود. برخی، آثار دیگر، مانند رهایی از ستم را نیز برای تکرار این ‌اسم ذکر کرده‌اند. واژه‌ی «تواب» دارای مادّه و هیأتی است، در توضیح مادّه‌ی این ‌نام باید گفت توبه‌ی الهی یک معنا بیش‌تر ندارد و آن بازگشت به‌سوی بندگان با رحمت است، ولی این بازگشت در مقایسه با توبه‌ی بنده و تقدم و تأخر نسبت به آن، متعدد شده و می‌توان آن‌ را به دو صورت ترسیم‌ کرد.

ادامه مطلب
ادامه مطلب در ماهنامه خط صلح

↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑

چگونه جنبش «زن زندگی آزادی» بازگشت به عقب را غیرممکن کرد؛ گفتگو با آذر تشکر / #پدرام_تحسینی

📡📡📡📡📡– آذر تشکر جامعه‌شناس، محقق فعال (Activist researcher) است که دغدغه‌ی تغییرات اجتماعی دارد و پروژه‌های مختلف تحقیقاتی و تسهیل‌گری را در سراسر ایران –عموماً درحوزه‌ی شهر و زنان— پیش برده است. این ‌محقق علاوه بر مشاهده‌گری و نوشتن و ارائه‌ی تحلیل‌های جامعه‌شناسانه، لایف کوچ (life coaching) نیز، هست. آذر تشکر توضیح می‌دهد که کوچینگ، نوعی پارتنرشیپ یا همراهی آدم‌ها، گروه‌ها و سازمان‌ها برای رسیدن به‌اهدافشان است و اضافه می‌کند که بعد از گسترش شبکه‌های اجتماعی، بیش‌ از هر زمان دیگری در تاریخ، اطلاعات در دسترس همگان قرارگرفته و نقش نصیحت‌کردن و مشاوره‌دادن در میان جوامع، کم‌رنگ و کم‌اثر شده است. او معتقد است که به‌دلیل دسترسی آسان به‌منابع، آدم‌ها، گاهی در میان داده‌ها و اطلاعات مختلف گم می‌شوند. در این‌میان، نقش کوچ (Coach) یا مربی این است که مرتبط‌ترین آگاهی‌ها را از دل مراجع استخراج کرده و چرخه‌ی آگاهی و اقدام‌ها را در یک‌دوره‌ی کوتاه تعریف‌شده، برای رسیدن به تغییر برقرار کند.

همراهی یک‌کوچ با افراد، گروه‌ها و سازمان‌ها، به‌دلیل مهارت‌های مختلف کوچ، بسیار اثرگذار است. در حقیقت در این ‌همراهی، قدرت آدم‌ها، از درون خودشان بیرون می‌آید و مسیر و هدف، در دسترس قرار می‌گیرد. این ‌محقق می‌گوید: «باتوجه به سابقه و شناختی که از جامعه داشتم، به‌نظرم رسید که کوچینگ ابزار بسیار مهمی است برای این‌که از پریشانی، سرگشتگی و سردرگمی مهلک –که انسان‌ها دچارش شده‌اند— رها شویم و بتوانم کمک مؤثرتری داشته باشم. به‌علاوه ارزش‌های بنیادی کوچینگ، درس‌های زیادی برای ارتباط درست، معنادار و هدفمند برای ایجاد تغییرات عمیق ارائه می‌دهد». او می‌گوید: «کوچینگ در جامعه‌ی ایرانی واژه‌ی جدیدی است و حتی ممکن است گروه‌های تحصیل‌کرده نیز، کم‌تر از آن مطلع باشند، یا تعابیر بازاری از آن، در جامعه روبه گسترش باشد. اما این ‌علم، در دنیا رو به‌رشد است. مثل همه‌ی چیزهای قدرتمند و جذاب، صاحبان شرکت‌های بزرگ، ابتدا از کوچینگ استفاده کرده‌اند. اما آرام‌آرام دارد گسترش پیدا می‌کند. در ایران هم، مشاغل یا کسب و کارهایی که با خارج از ایران در ارتباط هستند، کوچینگ را می‌شناسند و برای ارتقای سازمان یا برای مدیرانشان از آن استفاده می‌کنند. کوچینگ نوعی بازخوانی مدرن تفکر سقراطی است که معتقد است: من، پاسخ نمی‌دهم. من، فکر را تولید می‌کنم».

با #آذر_تشکر درباره‌ی #جنبش_زنان در #ایران، پیش و پس از اعتراضات سال ۱۴۰۱ و اثرات آن‌ سال و اتفاق‌های پس از آن گفتگو کرده‌ایم. در این گفتگو تلاش شده از زاویه‌ای نو، به‌جامعه‌ی امروز ایران پرداخته شود که پیش از این، به آن کم‌تر توجه شده یا اصلاً توجه نشده است. ابتدا برای آشنایی با نگاه این‌ جامعه‌شناس نسبت به جنبش زنان در ایران، از او پرسیدیم: به‌عنوان یک ‌جامعه‌شناس، این ‌جنبش را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

ادامه مطلب
ادامه مطلب در وبسایت خط صلح

↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑

محمود نیلی احمدآبادی: روزی که از کار برکنار شدم حس خوبی داشتم/ #پدرام_تحسینی


📡📡📡📡📡– برای گفتگو با رئیس سابق #دانشگاه_تهران، دقیقاً یک هفته تلاش شد. این امر، نه به‌خاطر عدم تمایل ایشان، بلکه به دلیل مشغله‌ی کاری و حضور مستمرشان در جلسات دفاعیه‌ی دانشجویی بود و این‌گونه شد که انجام این گفتگو، با تاخیر یک‌هفته‌ای انجام پذیرفت. هرچند پس از آن نیز زمان زیادی برای طرح پرسش‌های بیش‌تر در اختیار ما قرار نگرفت.

#محمود_نیلی_احمدآبادی، متولد سال ۱۳۳۵، در شهر اصفهان است. او بعد از تحصیلات مقدماتی، مقطع کارشناسی را در سال ۱۳۶۰، در دانشگاه شیراز و در رشته‌ی‌ مهندسی متالوژی و مهندسی مواد اخذ کرد، سپس مقطع کارشناسی ارشد را در دانشگاه صنعتی شریف، در گرایش شناسایی و انتخاب مواد و مقطع دکتری خود را در دانشگاه توهوکو ژاپن، به پایان رساند. محمود نیلی استاد تمام مهندسی متالورژی و مواد دانشکده‌ی فنی دانشگاه تهران است. ایشان عضو هیات علمی دانشگاه تهران و سردبیر در فصلنامه‌ی مهندسی متالورژی بوده؛ از سوابق علمی او می‌توان به انتشار ده‌ها مقاله در مجلات علمی معتبر و ارائه‌ی پژوهش در ده‌ها کنفرانس اشاره کرد. در حوزه‌ی اجرایی نیز می‌توان به سوابق او به عنوان معاونت نیروی هوایی سپاه پاسداران، ریاست انجمن مهندسی متالورژی، معاونت پژوهشی دانشکده‌ی فنی دانشگاه تهران و ریاست دانشگاه تهران اشاره کرد. نیلی به‌مدت ۷ سال ریاست دانشگاه تهران را در دولت حسن روحانی برعهده داشت. برکناری او از این سمت، داستان جالب و قابل‌توجهی دارد که در این گفتگو، به آن اشاره شده است. قابل ذکر است، پس از استیضاح رضا فرجی دانا در مهرماه ۱۳۹۳، از سوی حسن روحانی به‌عنوان وزیر پیشنهادی علوم، تحقیقات و فناوری به مجلس معرفی شد، اما در مجلس، به‌دلیل آن‌چه از سوی نمایندگان، انتساب به فتنه‌ی ۸۸ خوانده شد، موفق به کسب رای اعتماد نشد.

ادامه مطلب

ادامه مطلب در وبسایت خط صلح


↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑