Forwarded from اتچ بات
آنونس فیلم سینمایی "سرخپوستها"
کارگردان و نویسنده : غلامحسین لطفی
فیلمبردار : جمشید فرحی
تدوینگر : موسی افشار
سال ساخت : 1357
سال نمایش : 1358
داستان فیلم درباره زندگی بیهدف و تکراریِ سیاهیلشگرهای خیابان ارباب جمشید تهران است که به دو شخصیت داوود و احمد با جزئیات بیشتری پرداخته شده است. در واقع هیچ فرقی بین این دو و دیگر سیاهیلشگرها نیست. تاکید دوربین بر نمایش جمعیِ آنها در تیتراژ ابتداییِ فیلم، اشاره بر این نکته دارد. همه آنها با رویای بازیگر شدن از شهرهای خود راهی استودیوهای فیلمسازی در تهران شدهاند و پس از سالها وقتگذرانی و علافی و حضور در چند فیلم بعنوان سیاهی لشگر، بخاطر هدر دادنِ وقت و عمرشان روی بازگشت به شهر خود را ندارند و عشق یکطرفه آنان به بازیگری و سینما مانع از این میشود که به کار دیگری مشغول شوند.
این سیر نزولی تا جایی ادامه پیدا میکند که غایت آرزوی داوود و احمد، حضور در یک عکس با هنرپیشه معروف آن زمان است. نگاه خیره احمد- با بازی خوب پرویز فنی زاده- به امتداد خالیِ کوچه ملّی در پایان فیلم نشاندهنده رویای پوچی است که تحقق پیدا نمیکند. انتخاب درست بازیگران نقشهای اصلی (به این دلیل که ستاره معروف سینما نیستند)، فیلمبرداری در لوکیشنهای واقعی (قهوهخانه و میدان کوچک پاتوق سیاهیلشگرها در خیابان ارباب جمشید) و حضور سیاهیلشگرهای آن زمان (غلام ژاپنی، چیچو، کریم چهل و یک، ذبیح سبیل، حسن دکتر و ...) در نقش های فرعی، باعث شده است که فیلم- علیرغم داشتن اشکالاتی در متن و اجرا- دیدنی باشد و تماشاگر را با خود همراه کند. "سرخپوستها" یک فیلم بیادعای کفِ خیابان است.
نگاه غمبارِ لطفی به شخصیت های فیلمش، دوربین پرسهزنِ فیلم در ارباب جمشید، لالهزار و کوچه ملّی و دیالوگهای متناسب با فضای زیستیِ کاراکترهای فیلم، به خوبی توانسته زندگی یکنواخت و ملالآور سیاهیلشگرها را به بیننده منتقل کند و بیانگر تاثیرپذیری لطفی از فیلمهای خیابانی آن سالها است.
در نگاه کنونی جمله نیچه در ابتدای فیلم و تقدیم کردن فیلم به ژان پیر ملویل برای ما اهمیتی ندارد. بلکه بیشتر از آنکه "سرخپوستها" را فیلم خوبی بدانیم، آن را یک سند زنده از زندگی جامعهای کوچک در قلب تهران دهه پنجاه شمسی مییابیم.
#آنونس #تیزر #سرخپوستها #غلامحسین_لطفی #پرویز_فنیزاده #مجید_مظفری #قدرتالله_دلاوری #محمدتقی_کهنمویی #اربابجمشید #سیاهیلشگر #موسی_افشار #جمشید_فرحی
@historycinemairan
کارگردان و نویسنده : غلامحسین لطفی
فیلمبردار : جمشید فرحی
تدوینگر : موسی افشار
سال ساخت : 1357
سال نمایش : 1358
داستان فیلم درباره زندگی بیهدف و تکراریِ سیاهیلشگرهای خیابان ارباب جمشید تهران است که به دو شخصیت داوود و احمد با جزئیات بیشتری پرداخته شده است. در واقع هیچ فرقی بین این دو و دیگر سیاهیلشگرها نیست. تاکید دوربین بر نمایش جمعیِ آنها در تیتراژ ابتداییِ فیلم، اشاره بر این نکته دارد. همه آنها با رویای بازیگر شدن از شهرهای خود راهی استودیوهای فیلمسازی در تهران شدهاند و پس از سالها وقتگذرانی و علافی و حضور در چند فیلم بعنوان سیاهی لشگر، بخاطر هدر دادنِ وقت و عمرشان روی بازگشت به شهر خود را ندارند و عشق یکطرفه آنان به بازیگری و سینما مانع از این میشود که به کار دیگری مشغول شوند.
این سیر نزولی تا جایی ادامه پیدا میکند که غایت آرزوی داوود و احمد، حضور در یک عکس با هنرپیشه معروف آن زمان است. نگاه خیره احمد- با بازی خوب پرویز فنی زاده- به امتداد خالیِ کوچه ملّی در پایان فیلم نشاندهنده رویای پوچی است که تحقق پیدا نمیکند. انتخاب درست بازیگران نقشهای اصلی (به این دلیل که ستاره معروف سینما نیستند)، فیلمبرداری در لوکیشنهای واقعی (قهوهخانه و میدان کوچک پاتوق سیاهیلشگرها در خیابان ارباب جمشید) و حضور سیاهیلشگرهای آن زمان (غلام ژاپنی، چیچو، کریم چهل و یک، ذبیح سبیل، حسن دکتر و ...) در نقش های فرعی، باعث شده است که فیلم- علیرغم داشتن اشکالاتی در متن و اجرا- دیدنی باشد و تماشاگر را با خود همراه کند. "سرخپوستها" یک فیلم بیادعای کفِ خیابان است.
نگاه غمبارِ لطفی به شخصیت های فیلمش، دوربین پرسهزنِ فیلم در ارباب جمشید، لالهزار و کوچه ملّی و دیالوگهای متناسب با فضای زیستیِ کاراکترهای فیلم، به خوبی توانسته زندگی یکنواخت و ملالآور سیاهیلشگرها را به بیننده منتقل کند و بیانگر تاثیرپذیری لطفی از فیلمهای خیابانی آن سالها است.
در نگاه کنونی جمله نیچه در ابتدای فیلم و تقدیم کردن فیلم به ژان پیر ملویل برای ما اهمیتی ندارد. بلکه بیشتر از آنکه "سرخپوستها" را فیلم خوبی بدانیم، آن را یک سند زنده از زندگی جامعهای کوچک در قلب تهران دهه پنجاه شمسی مییابیم.
#آنونس #تیزر #سرخپوستها #غلامحسین_لطفی #پرویز_فنیزاده #مجید_مظفری #قدرتالله_دلاوری #محمدتقی_کهنمویی #اربابجمشید #سیاهیلشگر #موسی_افشار #جمشید_فرحی
@historycinemairan
Telegram
attach 📎