✳ انسان در مکتب انبیا به ایثار در دنیا می‌رسد

🔻 به‌راستی اخلاقِ کدام مکتب می‌تواند جامعه‌ی متمدن برپا سازد؟ مکتبی که بشر را به #دنیاپرستی، #سودجویی و #رفاه‌طلبی می‌خواند یا مکتبی که انسان‌ها را بزرگ‌تر از #دنیا می‌شناسد و همدلی، همفکری و همکاری آن‌ها را بر محور #عبودیت سامان می‌دهد؟ انسان در مکتب #انبیا، انسانِ #ماکیاولی نیست بلکه انسانی است که بیش از دنیا می‌اندیشد و به #ایثار در دنیا می‌رسد تا جز خدا در وجود او نباشد. در مکتب مادی، توسعه‌ی #لذت، اصل محوری #اخلاق است که چشم‌انداز و برنامه‌ریزی #جامعه‌ی_جهانی در پیرامون آن جای می‌گیرد؛ درنتیجه، طیف اقلیت در رأس هرم قدرت جهانی می‌نشیند و قاعده‌ی هرم را تحت فشار قرار می‌دهد و آن را #آزادی و #دموکراسی می‌نامد.

👤 #آیت_الله_میرباقری
📚 برگرفته از کتاب «نسبت اخلاق و فناوری اطلاعات»
📖 ص ۲۶

✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم)

https://t.iss.one/joinchat/AAAAAENyXBalTbnjfFQRjw

✳️ ای نفْس عباس، می‌خواهم بعد از حسین زنده نمانی!

🔻 تجلی‌دادن #ایثار، این عاطفه‌ی انسانی‌ و اسلامی، یکی از وظایف حادثه‌ی #کربلا بوده است و گویی این نقش به‌عهده‌ی #ابوالفضل_العباس گذاشته شده بود. ابوالفضل بعد از آنکه چهارهزار مأمور شریعه‌ی فرات را کنار زده است، وارد آن شده و اسب را داخل آب برده است به‌طوری که آب به زیر شکم اسب رسیده‌ و ابوالفضل می‌تواند بدون اینکه پیاده شود، مشکش را پر از آب بکند. همین‌که مشک را پر از آب کرد، با دستش مقداری آب برداشت و آورد جلوی‌ دهانش که بنوشد، دیگران از دور ناظر بودند، آن‌ها همین‌قدر گفته‌اند: ما دیدیم که ننوشید و آب را ریخت.

🔺 ابتدا کسی نفهمید که چرا چنین کاری کرد. تاریخ می‌گوید: فذکر العطش الحسین... یادش افتاد که‌ برادرش تشنه است، گفت شایسته نیست حسین در خیمه تشنه باشد و من آب‌ بنوشم. حالا تاریخ از کجا می‌گوید؟ از اشعار ابوالفضل، چون وقتی که‌ بیرون آمد، شروع کرد به رجز خواندن، از رجزش فهمیدند که چرا ابوالفضل‌ تشنه آب نخورد، رجزش این بود، خودش با خودش حرف می‌زند، خودش را مخاطب قرار داده می‌گوید: ای‌ نفْس عباس! می‌خواهم بعد از حسین زنده نمانی، تو می‌خواهی آب بخوری و زنده بمانی؟ عباس! حسین در خیمه‌اش تشنه است و تو می‌خواهی آب گوارا بنوشی؟ به خدا قسم، رسم نوکری و آقایی، رسم برادری، رسم #امام داشتن، رسم #وفاداری چنین نیست.

👤 #شهید_مطهری
📚 #حماسه_حسینی | ج۱
📖 ص ۳۹۱

✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم)

https://t.iss.one/joinchat/AAAAAENyXBalTbnjfFQRjw

✳️ آدرسِ شهادت

🔻 #شهادت قلّه است و قلّه بدون دامنه معنا ندارد. هر قلّه‌ای یک دامنه‌ای دارد؛ بسیاری از ماها آرزوی رسیدن به آن قلّه را داریم؛ [خب،] باید از دامنه عبور کنیم، بایستی مسیر را در دامنه‌ی آن قلّه پیدا کنیم و از آن مسیر برویم تا به قله برسیم؛ و الا رسیدن به قلّه بدون عبور از دامنه ممکن نیست.

⁉️ این دامنه و این مسیر چیست؟ #اخلاص است، #ایثار است، #صدق است، #معنویت است، #مجاهدت است، #گذشت است، #توجه_به_خدا است، #کار_برای_مردم است، تلاش برای #عدالت است، تلاش برای استقرار #حاکمیت_دین است؛ این‌هاست که مسیر را معیّن می‌کند و اگر شما از این مسیر رفتید، ممکن است به قله برسید.

💬 بیانات #رهبر_انقلاب در دیدار دست‌اندرکاران کنگره شهدای زنجان| ۱۴۰۰/۷/۲۴
📚 برگرفته از کتاب #شهید
📖 ص ۸۴
👤 #استاد_فیاض‌بخش
#⃣ #سلوک
❤️ #مثل_شهدا_زندگی_کنیم

✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم)

https://t.iss.one/joinchat/AAAAAENyXBalTbnjfFQRjw

✳️ ای نفْس عباس، می‌خواهم بعد از حسین زنده نمانی!

🔻 تجلی‌دادن #ایثار، این عاطفه‌ی انسانی‌ و اسلامی، یکی از وظایف حادثه‌ی #کربلا بوده است و گویی این نقش به‌عهده‌ی #ابوالفضل_العباس گذاشته شده بود. ابوالفضل بعد از آنکه چهارهزار مأمور شریعه‌ی فرات را کنار زده است، وارد آن شده و اسب را داخل آب برده است به‌طوری که آب به زیر شکم اسب رسیده‌ و ابوالفضل می‌تواند بدون اینکه پیاده شود، مشکش را پر از آب بکند. همین‌که مشک را پر از آب کرد، با دستش مقداری آب برداشت و آورد جلوی‌ دهانش که بنوشد، دیگران از دور ناظر بودند، آن‌ها همین‌قدر گفته‌اند: ما دیدیم که ننوشید و آب را ریخت.

🔺 ابتدا کسی نفهمید که چرا چنین کاری کرد. تاریخ می‌گوید: فذکر عطش الحسین... یادش افتاد که‌ برادرش تشنه است، گفت شایسته نیست حسین در خیمه تشنه باشد و من آب‌ بنوشم. حالا تاریخ از کجا می‌گوید؟ از اشعار ابوالفضل، چون وقتی که‌ بیرون آمد، شروع کرد به رجز خواندن، از رجزش فهمیدند که چرا ابوالفضل‌ تشنه آب نخورد، رجزش این بود، خودش با خودش حرف می‌زند، خودش را مخاطب قرار داده می‌گوید: ای‌ نفْس عباس! می‌خواهم بعد از حسین زنده نمانی، تو می‌خواهی آب بخوری و زنده بمانی؟ عباس! حسین در خیمه‌اش تشنه است و تو می‌خواهی آب گوارا بنوشی؟ به خدا قسم، رسم نوکری و آقایی، رسم برادری، رسم #امام داشتن، رسم #وفاداری چنین نیست.

👤 #شهید_مطهری
📚 #حماسه_حسینی | ج۱
📖 ص ۳۹۱

✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم)

https://t.iss.one/joinchat/AAAAAENyXBalTbnjfFQRjw