#خاطره بازی | این #کارتون، اولین طرح پشت جلد من در #هفته_نامه_گل_آقا است. تاریخ طرح به سال هفتاد و پنج برمی گردد؛ گام های آغازینم در #کارتون_مطبوعاتی. طرح، نشان می دهد که #مهندس_غرضی از همان سال ها هم خبرساز و خاص بود. حالا مدت هاست که از آن روزها می گذرد. نوزده ساله بودم که این طرح را کشیدم . چاپ کار در پشت جلد مجله نشانه ای بود از آن که داری پیشرفت می کنی و می توانی کمی امیدوار باشی. #کیومرث_صابری با #مجله_گل_آقا آن قدر در زندگی من تاثیر داشته که همواره مدیون او هستم. او حق پدری بر گردن من و بسیاری دیگر داشت. حالا در روزهای مانده به آبان ماه که بیست و پنجمین سالگرد انتشار هفته نامه #گل_آقا ست خوب است که یاد کیومرث صابری را زنده و درودی به روانش بفرستیم.
#هادی_حیدری
#هادی_حیدری
امروز صبح با خبر تلخ درگذشت محمدرفیع ضیائی شروع شد؛ کاریکاتوریست صاحب سبکی که سال ها افتخار همکاری با ایشان را در موسسه گل آقا داشتم و بسیار از او آموختم. او و بسیاری از نسل او، حق معلمی بر گردنم داشتند. ضیایی را بیش تر با کارتون های بدون شرح و با هاشورهای پرقدرتش می شناسند. دغدغه های صلح طلبانه در آثارش بسیار پررنگ و نمایان بود. بسیاری او را از کارهای پژوهشی اش درباره کارتون و کاریکاتور می شناسند. مجلات گل آقا خصوصا ماهنامه و سالنامه پر بودند از نوشته های تخصصی او در این رابطه.
ضیایی انسان آرام، بی آلایش، فروتن و پرکاری بود که بیش از سی سال فعالیت مستمر مطبوعاتی را در کارنامه اش به جا گذاشت.
او معاون سردبیر مجله خورجین در سال های دور بود و از ابتدای شکل گیری مجله گل آقا عضو فعال تحریریه گل آقا بود.
درگذشت این کارتونیست فرهیخته را به تمام مخاطبان دوستدار کارتون و کاریکاتور، به جامعه مطبوعاتی و تمامی هنرمندان کارتونیست و کاریکاتوریست و دوستداران استاد ضیایی و خصوصا فرزند هنرمند کارتونیستش، لاله ضیائی تسلیت می گویم. روانش شاد که طالب صلح و دوستی بود.
#هادی_حیدری | پنجشنبه سوم تیر نود و پنج
#محمدرفیع_ضیایی #کارتونیست #کاریکاتوریست #گل_آقا #مجله_گل_آقا #صلح #مطبوعات #کارتونیست_مطبوعاتی #کارتون_مطبوعاتی #محمدرفیع_ضیائی
ضیایی انسان آرام، بی آلایش، فروتن و پرکاری بود که بیش از سی سال فعالیت مستمر مطبوعاتی را در کارنامه اش به جا گذاشت.
او معاون سردبیر مجله خورجین در سال های دور بود و از ابتدای شکل گیری مجله گل آقا عضو فعال تحریریه گل آقا بود.
درگذشت این کارتونیست فرهیخته را به تمام مخاطبان دوستدار کارتون و کاریکاتور، به جامعه مطبوعاتی و تمامی هنرمندان کارتونیست و کاریکاتوریست و دوستداران استاد ضیایی و خصوصا فرزند هنرمند کارتونیستش، لاله ضیائی تسلیت می گویم. روانش شاد که طالب صلح و دوستی بود.
#هادی_حیدری | پنجشنبه سوم تیر نود و پنج
#محمدرفیع_ضیایی #کارتونیست #کاریکاتوریست #گل_آقا #مجله_گل_آقا #صلح #مطبوعات #کارتونیست_مطبوعاتی #کارتون_مطبوعاتی #محمدرفیع_ضیائی
Hadi Heidari | کانال هادی حیدری
@hadi_heidari
🔸در شماره دهم #مجله_آگاهی_نو در بخش #شبنامه، جشن‌نامه‌ای برای استاد #غلامعلی_لطیفی، از مهم‌ترین هنرمندان #کارتون_مطبوعاتی ایران تدارک دیدیم.
کاریکاتور ورودی شبنامه را #سعید_نوروزی عزیز طراحی کرده است. #عمادالدین_قرشی عزیز، مقاله‌ای مفصل همراه مستندات فراهم کرده است. جناب #احمد_سخاورز عزیز، یادداشتی خواندنی نوشته و کاریکاتوری اختصاصی از غلامعلی لطیفی طراحی کرده است و یادداشتی خواندنی نیز از جناب #اسماعیل_عباسی عزیز در شبنامه منتشر شده است.
من نیز یادداشت کوتاهی درباره جناب غلامعلی لطیفی نوشته‌ام که از نظر شما می‌گذرد. | سه‌شنبه دوم خرداد هزار و چهارصد و دو
.
آفتاب پرده‌نشین || هادی حیدری
هرقدر کثرت آثار خلق‌شده به قلم غلامعلی لطیفی در جراید مهم ایران، فراوان است، اطلاعات درباره زندگی و جزئیات احوالات این کارتونیست بلندپایه، مختصر و اندک است.
این استاد بی‌بدیل کارتون مطبوعاتی ایران، کم‌تر تن به مصاحبه داده، و اندک درباره خود سخن گفته است.
از ابتدای راه‌اندازی صفحات «شبنامه» در مجله «آگاهی نو»، وظیفه خود می‌دانستم تا جشن‌نامه‌ای برای استاد غلامعلی لطیفی منتشر کنیم. بارها این مهم به تاخیر افتاد تا بتوانم ایشان را برای انجام گفت‌وگویی تفصیلی راضی کنم تا سرانجام جواب مثبت را دریافت کردم. وقتی در مکالمه تلفنی‌مان، راضی به انجام گفت‌وگویی حضوری شدند، خوشحال‌ترین روزهایم رقم خورد. قرار شد روز و ساعت را تا پایان آن هفته با هم نهایی کنیم. وقتی تماسی دوباره با ایشان گرفتم، با کمال فروتنی عذرخواهی کردند و هرچه از جانب بنده، اصرار شد، موفق به راضی‌کردن دوباره ایشان نشدم.
از این‌رو، جشن‌نامه استاد غلامعلی لطیفی بدون گفت‌وگو با ایشان گردآوری شد و تا آن‌جا که امکان داشت تلاش شده است تا تصویری روشن از ادوار مختلف فعالیت حرفه‌ای این هنرمند سرشناس ایرانی به دست مخاطبان علاقه‌مند برسد.
اما چرا باید به غلامعلی لطیفی پرداخت؟
درباره شخصیتی سخن می‌گوییم که از سال هزار و سیصد و سی و یک فعالیت حرفه‌ای خود را به عنوان کارتونیست مطبوعاتی آغاز کرده و قریب به نیم‌قرن با جدیت و استمرار آثار ماندگاری در این عرصه خلق کرده است.
همکاری جدی با نشریات، از «چلنگر» گرفته تا «نقش جهان»، مجله «فردوسی»، مجله «توفیق»، گروه «حاجی فیروز»، «کشکیات»، «بامشاد»، مجله «کاریکاتور»، روزنامه «کیهان»، مجله «آهنگر»، مجله «درنگ» و بسیاری دیگر، او را به یکی از ستون‌های مهم کارتون مطبوعاتی ایران بدل کرده است.
تاثیر آثارش بر هنرمندان نسل بعد از او غیر قابل انکار بوده است.
غلامعلی لطیفی متعلق به جریانی است که به کار گروهی متمرکز و حضوری در دل تحریریه مطبوعات باور داشتند. همین کار تیمی در فضای پرتحرک تحریریه مجلات طنز و کاریکاتور، خروجی آثار آن‌ها را به عنوان روایت‌گران تصویری تاریخ معاصر ایران، قابل اعتنا و مهم‌تر جلوه می‌دهد.
چند هنرمند زنده در میان ما سراغ دارید که از ابتدای دهه سی شمسی در مطبوعات قلم زده‌اند؟ از این روست که استاد لطیفی از سرمایه‌های زنده فرهنک و هنر ایران به حساب می‌آیند؛ از جمله جواهرهای پنهانی که باید از دل صندوقچه میراث هنری و فرهنگی کشور بیرون آورد و به نسل جدید معرفی کرد تا آن‌ها بدانند ریشه‌های هنر پرجسارت و موثر کارتون و کاریکاتور ایران چه‌قدر عمیق و تنومندند.
غلامعلی لطیفی از جمله کارتونیست‌های مطبوعاتی است که برخلاف موج انتشار کارتون‌های با شرح و دیالوگ در دهه‌های چهل و پنجاه، آثاری خلق کرده که در عین ارتباط وسیع با مخاطب عام، بار اصلی معنا با تصاویر چیره‌دستانه او منتقل شده است نه با کلمات و توضیحات، از این روست که کارتون‌های او از نمادها و سمبل‌های فراوان بهره می‌برند.
علاوه بر کارتون‌های مطبوعاتی، در طراحی کاریکاتور جهره نیز بسیار چیره دست است و در مواقع لزوم، از این مهارت بهره گرفته و تاثیر و شیرینی آثارش دوچندان کرده است.
لطیفی در دهه چهل به عنوان یک کارتونیست به عضویت سندیکای روزنامه‌نگاران درآمد که نشان از مسئولیت‌پذیری او در قبال همکاران و هم‌صنفی‌هایش بود.
اما این کاریکاتوریست فعال با آثار پرشمار، چرا از دهه هفتاد، تقریبا کارتون مطبوعاتی را کنار می‌گذارد و بیش‌تر به عنوان نویسنده و مترجم به فعالیت خود ادامه می‌دهد؟
علت جدایی‌اش از مجله توفیق در سال هزار و سیصد و چهل و سه چه بود؟ قطع همکاری با کشکیات و پیوستن به مجله کاریکاتور چه ماجرایی داشت و فراز و فرودهای فعالیت در فضای ابتدای انقلاب چگونه بود؟ این‌ها و ده‌ها سوال دیگر درباره زندگی و فعالیت حرفه‌ای این هنرمند ملی، نکات ناگفته بسیاری است که باید از زبان او شنید تا به عنوان میراثی برای آیندگان و هم‌چنین برای پژوهشگران این عرصه مستند و مکتوب شود.
همکاران و هم‌نسالان من، نقش و جایگاه نسل لطیفی را هرگز فراموش نمی‌کند.
ادامه در پست بعدی🔻
@hadi_heidari
کاریکاتور ورودی شبنامه را #سعید_نوروزی عزیز طراحی کرده است. #عمادالدین_قرشی عزیز، مقاله‌ای مفصل همراه مستندات فراهم کرده است. جناب #احمد_سخاورز عزیز، یادداشتی خواندنی نوشته و کاریکاتوری اختصاصی از غلامعلی لطیفی طراحی کرده است و یادداشتی خواندنی نیز از جناب #اسماعیل_عباسی عزیز در شبنامه منتشر شده است.
من نیز یادداشت کوتاهی درباره جناب غلامعلی لطیفی نوشته‌ام که از نظر شما می‌گذرد. | سه‌شنبه دوم خرداد هزار و چهارصد و دو
.
آفتاب پرده‌نشین || هادی حیدری
هرقدر کثرت آثار خلق‌شده به قلم غلامعلی لطیفی در جراید مهم ایران، فراوان است، اطلاعات درباره زندگی و جزئیات احوالات این کارتونیست بلندپایه، مختصر و اندک است.
این استاد بی‌بدیل کارتون مطبوعاتی ایران، کم‌تر تن به مصاحبه داده، و اندک درباره خود سخن گفته است.
از ابتدای راه‌اندازی صفحات «شبنامه» در مجله «آگاهی نو»، وظیفه خود می‌دانستم تا جشن‌نامه‌ای برای استاد غلامعلی لطیفی منتشر کنیم. بارها این مهم به تاخیر افتاد تا بتوانم ایشان را برای انجام گفت‌وگویی تفصیلی راضی کنم تا سرانجام جواب مثبت را دریافت کردم. وقتی در مکالمه تلفنی‌مان، راضی به انجام گفت‌وگویی حضوری شدند، خوشحال‌ترین روزهایم رقم خورد. قرار شد روز و ساعت را تا پایان آن هفته با هم نهایی کنیم. وقتی تماسی دوباره با ایشان گرفتم، با کمال فروتنی عذرخواهی کردند و هرچه از جانب بنده، اصرار شد، موفق به راضی‌کردن دوباره ایشان نشدم.
از این‌رو، جشن‌نامه استاد غلامعلی لطیفی بدون گفت‌وگو با ایشان گردآوری شد و تا آن‌جا که امکان داشت تلاش شده است تا تصویری روشن از ادوار مختلف فعالیت حرفه‌ای این هنرمند سرشناس ایرانی به دست مخاطبان علاقه‌مند برسد.
اما چرا باید به غلامعلی لطیفی پرداخت؟
درباره شخصیتی سخن می‌گوییم که از سال هزار و سیصد و سی و یک فعالیت حرفه‌ای خود را به عنوان کارتونیست مطبوعاتی آغاز کرده و قریب به نیم‌قرن با جدیت و استمرار آثار ماندگاری در این عرصه خلق کرده است.
همکاری جدی با نشریات، از «چلنگر» گرفته تا «نقش جهان»، مجله «فردوسی»، مجله «توفیق»، گروه «حاجی فیروز»، «کشکیات»، «بامشاد»، مجله «کاریکاتور»، روزنامه «کیهان»، مجله «آهنگر»، مجله «درنگ» و بسیاری دیگر، او را به یکی از ستون‌های مهم کارتون مطبوعاتی ایران بدل کرده است.
تاثیر آثارش بر هنرمندان نسل بعد از او غیر قابل انکار بوده است.
غلامعلی لطیفی متعلق به جریانی است که به کار گروهی متمرکز و حضوری در دل تحریریه مطبوعات باور داشتند. همین کار تیمی در فضای پرتحرک تحریریه مجلات طنز و کاریکاتور، خروجی آثار آن‌ها را به عنوان روایت‌گران تصویری تاریخ معاصر ایران، قابل اعتنا و مهم‌تر جلوه می‌دهد.
چند هنرمند زنده در میان ما سراغ دارید که از ابتدای دهه سی شمسی در مطبوعات قلم زده‌اند؟ از این روست که استاد لطیفی از سرمایه‌های زنده فرهنک و هنر ایران به حساب می‌آیند؛ از جمله جواهرهای پنهانی که باید از دل صندوقچه میراث هنری و فرهنگی کشور بیرون آورد و به نسل جدید معرفی کرد تا آن‌ها بدانند ریشه‌های هنر پرجسارت و موثر کارتون و کاریکاتور ایران چه‌قدر عمیق و تنومندند.
غلامعلی لطیفی از جمله کارتونیست‌های مطبوعاتی است که برخلاف موج انتشار کارتون‌های با شرح و دیالوگ در دهه‌های چهل و پنجاه، آثاری خلق کرده که در عین ارتباط وسیع با مخاطب عام، بار اصلی معنا با تصاویر چیره‌دستانه او منتقل شده است نه با کلمات و توضیحات، از این روست که کارتون‌های او از نمادها و سمبل‌های فراوان بهره می‌برند.
علاوه بر کارتون‌های مطبوعاتی، در طراحی کاریکاتور جهره نیز بسیار چیره دست است و در مواقع لزوم، از این مهارت بهره گرفته و تاثیر و شیرینی آثارش دوچندان کرده است.
لطیفی در دهه چهل به عنوان یک کارتونیست به عضویت سندیکای روزنامه‌نگاران درآمد که نشان از مسئولیت‌پذیری او در قبال همکاران و هم‌صنفی‌هایش بود.
اما این کاریکاتوریست فعال با آثار پرشمار، چرا از دهه هفتاد، تقریبا کارتون مطبوعاتی را کنار می‌گذارد و بیش‌تر به عنوان نویسنده و مترجم به فعالیت خود ادامه می‌دهد؟
علت جدایی‌اش از مجله توفیق در سال هزار و سیصد و چهل و سه چه بود؟ قطع همکاری با کشکیات و پیوستن به مجله کاریکاتور چه ماجرایی داشت و فراز و فرودهای فعالیت در فضای ابتدای انقلاب چگونه بود؟ این‌ها و ده‌ها سوال دیگر درباره زندگی و فعالیت حرفه‌ای این هنرمند ملی، نکات ناگفته بسیاری است که باید از زبان او شنید تا به عنوان میراثی برای آیندگان و هم‌چنین برای پژوهشگران این عرصه مستند و مکتوب شود.
همکاران و هم‌نسالان من، نقش و جایگاه نسل لطیفی را هرگز فراموش نمی‌کند.
ادامه در پست بعدی🔻
@hadi_heidari