حامیان جامعه مدنی (حجم)
838 subscribers
647 photos
138 videos
30 files
1.35K links
ماموریت حجم (حامیان جامعه مدنی): دیده بانی حقوق جامعه مدنی و پشتیبانی، فرهنگ سازی و توانمندسازی سازمان های جامعه مدنی ایران

آدرس سایت: irancso.com
ارتباط با ادمین: @Iraancso
Download Telegram
⚫️ دكتر قانعي راد رياست انجمن جامعه شناسی ايران و يكي از اصيل ترين و شجاع ترين سرمايه های اجتماعی ميهن مان از دنيا گذشت و جان عزيزش را به خاك ميهن و نام نيكش را به ياد و خاطره مردم و هموطنانش كه بسيار دوستشان ميداشت سپرد .
درگذشت استاد قانعي راد عزيز را به خانواده گرانقدر ايشان و به ملت بزرگ ايران و به جامعه علمي و دانشجويان عزيز تسليت ميگوييم.
حاميان جامعه مدني (حجم)
tlgur.com/d/q8B7wW0G
🔴 سومین #گفتگوی_راهبردی_حجم
ساز و کار تقویت #جامعه_مدنی
🎙 سخنران: #سعید_مدنی
29 خرداد 1397 ساعت 17
🔗 لینک ثبت نام: bit.ly/2GzAgns
⭕️ ورود برای عموم آزاد و رایگان است⭕️
tlgur.com/d/ag5AVmNg
بيانيه بيش از ٧٠٠ وكيل و فعال مدني در اعتراض به تبصره ماده ٤٨
@Haajm
اقدام اخير قوه قضاییه با استناد به تبصره ماده ٤٨ قانون آيين دادرسي كيفری و اعلام ليستی ٢٠ نفره از ميان جمعيت ٢٠ هزار نفره وكلای دادگستری فقط در کانون مركز، علاوه بر اِعمال دخالت بی سابقه و غیر قانونی در حقوق دفاعی متهمین و محدود کردن حقِ دفاع شهروندان، طلیعه ورود نظارت استصوابی به حیطه دفاع در محاکمات دادگستری خواهد بود و به وضوح در تعارض با اين اصول قانون اساسي است:

👈🏻 برای خواندن متن کامل بر روی INSTANTVIEW کلیک کنید:
bit.ly/2t44ZVK
غلامرضا ظریفیان در گفت و گو با همبستگی:
جامعه منفعل خطرناک است

غلامرضا ظریفیان استاد دانشگاه و معاون وزیر علوم در دولت اصلاحات در گفت و گویی با همبستگی به تحلیل کمیپن «(نه)به(خریدن)کالاهای گران» می پردازد.

📌 نظر شما درباره کمپین اخیر به عنوان یک اتفاق مدنی و اجتماعی فارغ از مباحث اقتصادی چیست؟

من با اصل این کار موافق هستم و آن را اقدام خوبی می دانم. در واقع از هرکاری که به همبستگی ملی و اجتماعی کمک کرده و باعث شود جامعه نسبت به اتفاقات و تهدیدات پیش رویش عقلانی تر رفتار کند و از هر اتفاقی که باعث می شود تا جامعه زنده، پویا و بانشاط شود، باید حمایت کرد. البته ما هنوز در این نوع اقدامات و رفتارها عقب هستیم. در حالیکه کشورهای پیشرفته سالهاست که چنین رفتارها و اقداماتی را تجربه کرده اند. زمانی در مالزی دولت با بدهی های سنگین مواجه بود و به راه اندازی یک کمپین اجتماعی در نهایت منجر به جمع آوری پنج میلیارد دلار شد که همین مساله تا حدود زیادی مشکل دولت وقت را حل کرد. تصمیم اخیر آقای علی کریمی فارغ از آنکه چه خروجی خواهد داشت و تا چه اندازه در کشور گسترش پیدا می کند، یک کار ارزشمند بوده و من تاکید می کنم که باید از چنین رفتارهایی با پایگاه اجتماعی حمایت کرد. متاسفانه آنچه که امروز جامعه را آزار می دهد به مسائل مختلفی مانند تحولات عجیب بازارهای ارز، سکه، مسکن و خودرو و امثالهم مربوط شده که البته بخشی از این اتفاقات نشات گرفته از رفتارهای بیرحمانه و سواستفاده گرانه از شرایط وقت کشور است. بنابراین اگر جامعه نشان دهد که نسبت به این اتفاقات بی تفاوت نیست، قبل از هر چیزی و هر اتفاقی ما یک اقدام پیشگیرانه را انجام داده ایم. جامعه ای که نخواهد فعالیتی نداشته باشد، یک جامعه منزوی و گوشه گیری خواهد بود که صرفا در پی مشکلات می خواهد گلایه و اعتراض کند. بنابراین این کار ارزشمندی است که باید مورد حمایت قرار بگیرد.

📌 آیا این اقدام به تضعیف دولت منتهی می شود؟

در این خصوص بگذارید به یک الگوی جامعه شناسی اشاره کنیم که هروقت دولت ضعیف باشد و مردم نیز در موضع ضعف باشند، قطعا شرایط خطرناکی کشور را تهدید خواهد کرد. اگر دولت قوی باشد و مردم ضعیف بمانند این اتفاق کشور را به سمت استبداد خواهد برد. اگر مردم و جامعه قوی باشند ولی دولت ضعیف باشد، انقلاب محتمل می شود و چنانچه دولت و مردم توامان قوی باشند، آن حکومت و آن کشور همواره پایدار خواهد بود. ما باید نگاهمان را معطوف به این کنیم که در کنار یک دولت قدرتمند ما نیاز به یک جامعه توانمند و قوی داریم. اگر مردم نسبت به اتفاقات و تهدیدات منفعل باشند، این چیزی را حل نمی کند. مطمئن باشید که انفعال به معنای رضایت نیست و سکوت اعتراضی به مراتب بدتر از اعتراض عاقلانه است و ممکن است از یک طرف به تشدید آسیب های اجتماعی و از طرف دیگر به بروز و ظهور اعتراضات کور و غیرقانونی و غیرعاقلانه منتهی شود.

📌 چنین اقداماتی چگونه می تواند توسعه پیدا کند؟

من فکر می کنم که باید جامعه این گونه رفتارها چه از طریق سندیکاها و سمن ها و چه از طریق اصناف و احزاب در قالب تشکلات قانومند پیش ببرد که هم بتواند روند اعتراضات را در قالب عقلانی و قانونی حفظ کند و هم بتوان ارتباط بین مردم و مسئولان را توامان برقرار کرد و همچنین نوعی انعطاف را در این اعتراضات لحاظ کنیم. در این میان نیز شخصیت های برجسته اجتماعی، سیاسی و غیره می توانند به این چرخه و روند کمک کنند. ما نمونه این اتفاق را در زلزله تلخ کردستان شاهد بودیم که برخی شخصیت‌های غیرسیاسی توانستند در این چرخه به بهبود شرایط کمک کنند.

📌 آیا این کمپین می تواند تاثیری در شرایط اقتصادی داشته باشد؟

واقعیت این است که سهم مردم در اقتصاد ایران کم است و اقتصاد ما بیشتر دولتی است ولی به هرحال مردم می توانند بر این روند تاثیرگذار باشند. من فکر می کنم کمترین نتیجه خوبی که این کمپین دارد آن است که ما می توانیم نتایج آن را دستمایه اقدامات اجتماعی خودمان در سطح ملی و در آینده قرار داده و از آن استفاده کنیم. اینکه مردم بی تفاوت نیستند و در قالب فعالیت های مدنی و اجتماعی البته عقلانی و قانونی می خواهند که مشکلات و مطالبات آنان به نحوی برطرف شود یک اتفاق خوب و امیدوار کننده است.
@Haajm
نقطه عزیمت توسعه کجاست؟
✍🏻 محسن رنانی

براساس آموزه‌های دینی ما، افراد باید ریاضت رمضانی را پشت‌سر بگذارند و شب قدری را درک کنند تا به «وسع وجودی» یعنی به شکفتگی (فطر) برسند. اکنون برای آ‌ن‌که جامعه ای به نقطه شکفتگی خویش (توسعه) برسد از کجا باید آغاز کند؟ یعنی «عید فطر اجتماعی» یا همان «نقطه عزیمت توسعه» کجاست؟ در حکومت است یا در جامعه؟ از بالاست یا از پایین؟

مطالعات نهادگرایان می‌گوید، بر خلاف تصور بیشتر ما ایرانیان، توسعه‌ از بالا، نیاز به سرمایه‌گذاری توسط حکومت ندارد بلکه نیازمند «تعهد و تقید حاکمان نسبت به حقوق و قوانین»‌ است. تعهد حاکمان به قانون، هم رفتارهای حاکمان و هم رفتارهای شهروندان را باثبات و پیش‌بینی‌پذیر می‌کند و این موجب ثبات در بسترهای اقتصادی و اجتماعی می‌شود و آنگاه افق‌های اقتصادی، مطمئن و امید بخش می‌شود و سپس انباشت سرمایه‌ آغاز می‌گردد؛ و چنین می‌شود که جامعه به صورت درونی و خودانگیخته مسیر توسعه را می‌کوبد و پیش می‌رود.

اما متاسفانه تعهد حاکمان به قانون به یک تصادف تاریخی ‌می‌ماند که نیازمند بختیاری ملی است؛ و ابر و باد و مه و خورشید و فلک باید درکار شوند تا این تصادف تاریخی رخ‌ دهد. وگرنه کدام حاکمی حاضر می‌شود بدون اجبار و فشار، رفتار خود را در قید قانون درآورد و به حقوق و قوانین ملتزم بماند؟

اما توسعه از پایین، با تحولات عمیق فرهنگی در الگوهای رفتاری مردم شروع می‌شود. یعنی مردم باید برخی از ویژگی‌های رفتاری را (مثل تعهد به قانون، مشارکت، دگرپذیری، رواداری، عقلانیت و ...) که برای توسعه، شرط لازم محسوب می‌شود، بیاموزند و تمرین کنند.

و این مسیر نیز متاسفانه به یک مُحال تاریخی می‌ماند که اگر هم شدنی باشد بسیار کُند است و نیازمند گذر زمانی بلند و کسب تجربه‌های پرهزینه تاریخی برای یک جامعه است.

برای توسعه از بالا، یا حاکمان این «تعهد به قانون» را از کودکی و در فرایند تربیت خود می‌آموزند و به عنوان یک عادت و الگوی رفتاری با خود به بزرگسالی می‌برند و اگر حاکم شدند نیز این عادت رفتاری را همچنان دنبال می‌کنند؛ یا جامعه باید نهادهای اجتماعی قدرت‌مندی را خلق کند و به‌کار گیرد تا بتواند حاکمان را کنترل و آنها را به قوانین رسمی یا تعهدات غیررسمی موجود، متعهد کند.

اما مشکل این جاست که مردمی که در کودکی روحیه تمکین به قانون و دگر‌پذیری و رواداری را نیاموخته‌اند، در بزرگسالی اگر حاکم شوند، فاقد این روحیه‌اند و بنابراین «تعهد به قانون‌» نخواهند داشت، و اگر شهروند معمولی باشند نیز ناتوان از مشارکت مستمر عقلانی برای ایجاد نهادهایی خواهند بود که قدرت حکومت را مهار کند و آن را به اجرای حقوق و قوانین متعهد نگاه‌دارد؟

پس خواه برای داشتن حاکمان مقید به قانون،‌ و خواه برای داشتن شهروندان توانا در ایجاد نهادهای کنترل‌ کننده قدرت، باید از کودکی شروع کنیم. و این کودکی کجاست؟‌ یا در خانواده‌ای است که خودش فاقد توانایی‌هایی است که انتظار داریم به کودکش منتقل کند یا در مدرسه‌ای است که تحت نظارت حاکمانی است که بیشتر، تمایل‌شان به پرورش انسان‌های «متخصص ولی مطیع» است تا انسان‌های «توانمند و آزاد و خلاق». اما این چرخه معیوب باید یک جایی شکسته شود.

پس دو راه داریم:‌ یا مساله توسعه را به گذر زمان و به تاریخ واگذار کنیم تا با تحولاتی کُند و تدریجی، الگوهای فرهنگی و رفتاری مردم تغییر کند که این گزینه مخاطرات فراوانی دارد و ممکن است پیش از آن که یک ملت به بلوغ لازم برای افتادن بر روی ریل توسعه برسد در یک اشتباه تاریخی (مثل جنگ،‌ انقلاب، شورش، و ...) خود را نابود کند. یا این که اگر بخواهیم سرنوشت خود را به دست تصادفات تاریخی نسپاریم، چاره ای نیست که از نقطه عزیمت «متعهد ساختن حکومت به حقوق وقوانین» شروع کنیم. اما چگونه؟ باید راهی باشد. هر ملتی باید راه منحصر به فرد خودش را بیابد.

مقاله «تشکل‌ها و تعهد» نوشته داگلاس نورث (برنده جایزه نوبل اقتصادی ۱۹۹۳) و همکارش، یکی از مقالات کلیدی و شُسته رُفته‌ای است که یک «تحلیل نهادی ـ تاریخی» را برای تبیین شکل‌گیری یک ساختار سیاسی توسعه‌گرا از دل یک حکومت اقتدارگرا (انگلستان قرن ۱۷) ارایه می‌کند. به گمان من، این مقاله چارچوب نظری قدرتمندی را در اختیار ما نیز قرار می‌دهد تا تحولات پس از انقلاب مشروطیت ایران را از این دریچه، تحلیل کنیم.

با معرفی این مقاله، امیدوارم که یک دانشجوی علاقه‌مند به توسعه ملی، انگیزه یابد که موضوع رساله خود را پیرامون کاربرد این نظریه برای «تبیین مساله توسعه در ایران پس از مشروطیت» انتخاب کند. از دوستان «پویش‌ فکری توسعه» نیز برای ترجمه و انتشار این مقاله سپاسگزارم.

🔴 مقاله نورث را چند بار با دقت بخوانید و به همه علاقه‌مندان به توسعه ایران نیز توصیه کنید.

ترجمه کامل مقاله نورث: t.iss.one/PooyeshFekri/212
فیلترینگ؛ آزمونی برای نهادهای مدنی و حکومتی
✍🏻 مجید صیادی/ روزنامه نگار

بعد از انتخابات دوره اخیر ریاست‌جمهوری و وعده آقای روحانی که گفته بود دولت برای فیلترینگ اقدام نمی‌کند، رقبای ناکام بیکار ننشستند. به هر قیمت و بهانه‌ای بود باید فیلترینگ را عملیاتی می‌کردند.

آن‌هم پرمخاطب‌ترین اپلیکیشن نزد ایرانیان؛ یعنی تلگرام. پس از کش‌وقوس‌های فراوان بالاخره ناآرامی‌های دی‌ماه ۹۶ و اعلام تلگرام به‌عنوان علت‌العلل آن، بهانه و زمینه برای برخورد با تلگرام و البته خالی کردن میدان برای رقبای تازه‌کار و چند پاره داخلی آنها فراهم شد. مرجع رسیدگی به فضای مجازی در برابر آنها مقاومت کرد و موفق به فیلتر کردن از آن طریق نشدند.

تا اینکه صدور دستور فیلتر تلگرام از طرف یک مقام قضایی آنان را به هدف رساند. بعد از آن بود که همه منتظر واکنش دولت بودند تا هرچند راسا اقدام به فیلترینگ نکرده بود اما لازم بود که باتوجه به مسئولیت‌های قانونی و وعده‌های انتخاباتی برای جلوگیری از تضییع حقوق مردم اقدام کند.

اما چنین نشد و ظاهرا دولت به اینکه راسا اقدام به فیلترینگ تلگرام نکرده بود راضی بود و احتمالا فکر کرده که مردم هم می‌پذیرند. غافل از آنکه هرروز که می‌گذشت و دولت اقدامی نمی‌کرد مردم بیشتر باورشان می‌شد که فیلترینگ باهماهنگی دولت انجام شده. چرا که اگر دولت، مخالف بود باید اقدامی قانونی و عملی انجام می‌داد. بنابراین دولت مخالف فیلترینگ تلگرام نبوده و حداکثر مخالف انجام آن توسط خودش است.

بعد از انفعال دولت منتظر بودیم تا مجلس شورای اسلامی با استفاده از ظرفیت‌های قانونی خود از ضایع شدن یکی از حقوق اساسی مردم جلوگیری کند. اما چنین نشد تا عده بیشتری قبول کنند که فیلتر تلگرام اقدامی هماهنگ بین قوای حکومت است علیه بخشی از حقوق مردم. بعد از ناامیدی از نهادهای حکومتی، از نهادهای مدنی (اعم از سیاسی مانند احزاب یا صنفی واجتماعی مانند اتحادیه‌ها و انجمن‌های مدافع حقوق شهروندی و به‌ویژه اصلاح طلبان) انتظار می‌رفت که احساس مسئولیت کنند و انجام وظیفه.

اما گویی آنان نیز بیش از آنکه دربرابر مردم و اعضای خود احساس مسئولیت کنند به راضی بودن کانون‌های قدرت بیشتر احساس نیاز می‌کنند.

اما از آنجا که هنوز امید زنده است 6حقوق‌دان و وکیل با بهره‌گیری از دانش وتجربه حرفه‌ای خود با احساس مسئولیت اجتماعی در هیبت «وکیل الرعایا» ظاهر می‌شوند و از بازپرسی که دستور فیلترینگ تلگرام را صادر کرده نزد مراجع قانونی شکایت می‌کنند. حتما با این توقع بجا که ازحمایت آنان که مسئولیت قانونی و اجتماعی دارند برخوردار خواهند شد؛ انتظار و توقعی که تاکنون برآورده نشده.

همه این رفتارها چه آنها که صرفا براساس مسئولیت اجتماعی و تلاش برای زنده نگه‌داشتن امید به اصلاح امور ازطریق اقدام قانونی تسلیم نشدند، چه آنها که با فرار از مسئولیت‌های قانونی و ذاتی خود بی‌عملی پیشه کردند، ازچشم جامعه ومردم پنهان نخواهد ماند.

متأسفانه اگر فضای انتخاباتی در کشور حاکم بود، احتمالا اوضاع فرق می‌کرد و نیازی به شکایت و اقدام وکلا و کسانی که بعدا به آنها اضافه شدند، نبود.

نامزدهای انتخابات اعم از ریاست‌جمهوری و مجلس و شورای شهر و احزاب و تشکل‌های حامی آنها احتمالا در صف اول اقدام بودند. اما اینک نیازی به دفاع از حقوق مردم و۴۰میلیون کاربر نمی‌بینند.

ومتأسفانه چنین استنباط می‌شود که نهادهای مدنی نیز بیش از آنکه نگران خدشه‌دار شدن حقوق اساسی مردم باشند، دنبال نزدیک شدن به کانون‌های قدرت هستند.

چگونگی برخورد با فیلترینگ تلگرام، میزان بلوغ نهادهای مدنی و مسئولیت‌پذیری، رشد، صداقت و شجاعت آنان را که مدعی دفاع قانونی از حقوق مردم هستند نشان خواهد داد. هرچند که تا همین جای کار هم از بدنه جامعه عقب مانده‌اند./ همشهری
@Haajm
چهاردهمین دوره روز ملی دماوند، ( جشن تیرگان ) در شهر رینه #لاریجان

🔹زمان: جمعه ۱۵ تیر ۹۷
صبح ۹ الی ۱۳
عصر ۱۴:۳۰ الی ۱۶:۳۰

🔹مکان: دانشگاه پیام نور #رینه
Audio
🎧 فایل صوتی سومین برنامه #گفتگوی_راهبردی_حجم
🎙سخنران: سعید مدنی
@Haajm
مقتدرسازی جامعه مدنی.pdf
2.2 MB
فایل ارائه شده توسط سعید مدنی در سومین برنامه #گفتگوی_راهبردی_حجم
@Haajm
ما وطن را آزاد می کنیم!
✍🏻 محمد درویش - 4 تیر 1397
@Haajm 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
وطن نوروزی یکی از محیط بان های باتجربه ما در استان فارس بوده که سالها در منطقه قیر و کارزین خدمت کرده و پدر سه فرزند است. چهارسال پیش، در جریان درگیری با شکارچیان متخلف، متاسفانه یک شکارچی با گلوله اسلحه سازمانی وطن و به صورتی ناخواسته از پای درآمد و او به قتل عمد و اعدام محکوم شد.

خوشبختانه اما به مدد فعالان محیط زیستی و رایزنی های فشرده ریش سفیدان مورد احترام در منطقه، خانواده مقتول رضایت دادند تا با دریافت ۷۵۰ میلیون تومان از خون فرزندشان بگذرند. اینک در شرایطی این سطور را می خوانید که بیش از پانصدمیلیون و چهل میلیون تومان توسط شمارِ فراوان و متنوعی از ایرانیان به حساب گنجه پشتیبان زیستبوم ایران ریخته شده تا هریک بتوانند در نهضت آزادسازی وطن مشارکت داشته و سهیم باشند.

این دستاورد در حالی به وقوع پیوسته که ایرانیان از مشکلات معیشتی کم سابقه ای در رنج بوده و همه نگران سقوط سرمایه های اجتماعی و تقویت فردگرایی در جامعه هستند.
چنین است که حامیان جامعه مدنی -حجم - این رخداد و آزادی وطن نوروزی به کمک مردم را به فال نیک گرفته و امیدوار است این شور و نشاط و مشارکت مالی داوطلبانه بیش از ۱۰ هزار ایرانی داخل و خارج از کشور در آزادسازی وطن، همچنان به بالندگی و بلوغ بیشتر ادامه دهد.

هشتگ #ما_وطن_را_آزاد_میکنیم ، یکی از هشتکهای پرتکرار در طول دوهفته گذشته بود که نشان از زنده بودن و نفس کشیدنِ پرچم اخلاق در جامعه ای است که پیوسته خبرهای بی اخلاقی، تجاوز و دزدی در آن توسط رسانه ها بزرگنمایی می شود.

به امید حضور در جشن آزادی وطن در هفته آینده از مقابل زندان عادل آباد شیراز.
tlgur.com/d/xGMEd7KG
در سومین گفتگوی راهبردی حجم بررسی شد؛ ساز و کارهای مقتدرسازی جامعه مدنی
@Haajm
هسته مرکزی تعاریف جامعه مدن آزادی انسان برای انجمن‌سازی و گسترش فرهنگ «مدنیت» است. یعنی جامعه مدنی مجموعه ­ای از افراد است که انجمن ­سازی می­کنند. جامعه مدنی پیوند عمیقی با دموکراسی و توسعه دارد و به قول سعدالدین ابراهیم تثلیث مقدسی بین جامعه مدنی، دموکراسی و توسعه وجود دارد. یعنی هر چه دموکراسی بیشتر باشد جامعه مدنی قوی­تر و هر چه جامعه مدنی قوی تر دموکراسی بیشتر است.

👈🏻 برای خواندن متن کامل بر روی INSTANTVIEW کلیک کنید:
bit.ly/2MWlVFT
غیرت؛ امر واقعی یا خیالی؟!
✍🏻 مینو مرتاضی لنگرودی
@Haajm
برای اولین بار در ایران یک روحانی شجاع در خطبه های نماز جمعه از تجاوز به زنان سخن گفت و خواهان مجازات متجاوزین شد. مولوی طیب ملازهی امام جمعه ایرانشهر دردمندانه می گوید عاملان تجاوز از همین بچه های من و شما بوده اند که اگر اسمشان را بگویم عده ای سرشان پایین خواهد افتاد.

پس از افشای این خبر چند نفری از عاملان تجاوزها دستگیر شده اند و پیگیری ها ادامه دارد. نماینده مردم ایرانشهر در مجلس با تایید موضوع تجاوز به دختران دلایل بروز چنین پدیده ای را گسترش حاشیه‌نشینی، قرارداشتن ایرانشهر در مسیر قاچاق، عدم استفاده از نیروهای بومی در تشکیلات انتظامی، هم چنین نبود مکان‌های تفریحی و فرهنگی و بیکاری معرفی می کند.

همه گیر شدن تجاوز به عنف از بارزترین نشانه های زوال اجتماعی است. افشای تجاوزات گسترده توسط امام جمعه در روز عید فطر بیانگر این واقعیت است که دوران طولانی سکوت در برابر این قبیل خشونت ها بسر آمده است و جامعه در برابر چنین خشونت هایی كه دامان دختران و گریبان پسران را نیز گرفته است در حالت انفجاری بسر مي برد.

بديهي است در بررسي علل انواع خشونت همیشه حرف اول را پول و زور می زند اما بطور قطع یکی از دلایل اساسی قربانی تجاوز واقع شدن ناآگاهی و جهل قربانیان است. کلیشه مرد پولدار و زوردار متجاوز کلیشه ای سنتی است که قربانیان خود را از میان ناآگاهان و ناتوانان انتخاب می کنند. آشکارا پیداست کلیشه های تبعیض آمیز سنتی دیگر تاب تحمل محرکات شگفت انگیز دنیای مدرن را ندارند و نمی توانند بدون تجهيزات آگاهي بخش در برابر چنین دنیای تاثیر گذار و جذابی مقاومت کنند و پایدار بمانند.

از سویی با واقعیت تلخی مواجه هستیم که به ما می گوید هرگاه در فرایند توسعه، سیاست‌های توسعه‌ای دولت و سياستگذاران به صورتی یکپارچه و هماهنگ، همه حوزه‌ها را در برنگیرد منجر به تشدید نابرابری‌ها و شکاف های طبقاتی و اجتماعي و جنسیتی می گردد این نابرابری‌ها که محصول توزیع نامتعادل قدرتند رشته پایان‌ناپذیری از دیگر آسیب‌های اجتماعی سیاسی را پدید می‌آورند که به آسیب‌های دوران گذار موسومند. آسیب هایی که می‌توانند بسیاری از دستاوردهای مثبت و پیش‌برنده در حوزه توانمندسازی شهروندان بویژه زنان را از بین ببرند و یا بی معنا جلوه دهند.

وقتی امام جمعه ای روز عید فطر که قاعدتا روز جشن و شادمانی باید باشد دردمندانه از تجاوز زورمند و ثروتمند علیه محروم از قدرت و ثروت برمی دارد در واقع از تشدید نابرابری ها و تبعیض هایی می گوید که از گرفتن قربانیان بيشتر و متنوع تر پروايي ندارد. نماینده مردم ایرانشهر نیز با سخن گفتن از فقر و حاشیه نشینی و بیکاری و فلاکت قربانیان دلایل پایدار بودن و گسترش چنين خشونت هايي را بر مي شمارد.

به نظر می رسد برنامه كوتاه مدت جهت رهایی جامعه از چنین وضعیتی در وهله نخست تحت حمایت گرفتن قربانیان خشونت و تجاوز باشد. در جوامعی همچون جامعه ایرانشهر که نفوذ مناسبات شبه خانوادگی و قبایلی در آن بیش از نفوذ دولت و قوانین حمایتی است، افشای تجاوزات اگر همراه با حمایت بی چون و چرا از قربانیان نباشد نه تنها موجب رفع خشونت و تجاوز نخواهد شد که خشونت علیه زنان را در چارچوب قتل های ناموسی گسترش خواهد داد.

از این روست که پیشنهاد میکنیم همزمان با درمان جسم و روان قربانیان تجاوز نحوه برخورد محترمانه مردم و جامعه با قربانیان ستم دیده این قبیل خشونتها نیز از طریق رسانه های عمومی آموزش داده شود. آسیب دیدگان و مردمی که با آسیب دیدگان در یک شهر یا خانه یا محله و مدرسه و اداره کار و زندگی می کنند باید بتوانند به واقعه تجاوز در قالب یک حادثه تلخ نگاه كنند و نه چیزی بیش از آن. نباید تمام زندگی و آینده دختر يا پسري که تحت چنین خشونتی قرار گرفته دستخوش تلخی و نفرت و شرم قرار گیرد.

دولت با اختصاص تامینات اجتماعی و فعالان مدني با برگزاري كلاسها و سمينار هاي آموزشي مقتضيات رفتاري و آگاهي های جنسيتي بزرگان و مو سپیدان خانواده و سرمایه های اجتماعی و اشخاص صاحب نفوذ بومی با بذل توجه و محبت خود می توانند نقش موثری درکاهش آلام دردمندان و آسیب دیدگان تجاوز داشته باشند. با این قبیل توجهات و حمایت هاست که مفهوم غیرت و ناموس از مفهومی خیالی و ذهنی به مفهومی عینی و مستقل از ذهن تبدیل خواهد شد. آنگاه مي توان اميدوار بود كه غيرت به منزله نيرويي انساني، ياور عقلاني موثر جهت برون رفت قربانيان از وضعيت بحراني ناشي از تجاوز و خشونت گردد.
tlgur.com/d/MGaQwaWG
4️⃣ چهارمین #گفتگوی_راهبردی_حجم
سنت و توسعه #جامعه_مدنی در ایران
🎙 سخنران: #محمدجواد_غلامرضا_کاشی
26 تیر 1397 ساعت 17
🔗 لینک ثبت نام: bit.ly/2tEoPXg
@Haajm
چرا ما به توسعه نمی‌رسیم؟
✍🏻 محمود سریع‌القلم

📌 گزیده گفت‌وگو با ماهنامه اندیشه‌پویا. شماره ۵۱

من همزمان با کاندیداتوری آقای روحانی در سال 1392 معتقد بودم نهاد ریاست‌جمهوری محدودیت‌های فراوانی دارد و توان تغییر در سیاست‌ها را ندارد. در بهترین شرایط شاید بتوان ده تا پانزده درصد اصلاح ایجاد کرد. معتقد بودم که در صورت قرار گرفتن ایشان در مقام رئیس دولت، اتفاق تعیین‌کننده‌ای در تصمیم‌سازی‌ها و در خروجی‌ مدیریت کشور نمی‌افتد، بلکه فضای گفتمانی جدیدی به واسطۀ سخنرانی‌ها‌ وارد ادبیات سیاسی و عرصۀ عمومی می‌شود. معتقد بودم که ریاست‌جمهوری آقای روحانی به‌نوعی تکرار دورۀ اصلاحات است.

اصلاح و تغییر در کشور ما تابع مشکلات و بحران‌هاست. یعنی ما در شرایط عادی از بررسی مسائل و مشکلات‌مان غفلت می‌کنیم. تا شرایط کشور عادی است، شرایط داخلی و جهانی را مطالعه نمی‌کنیم. اکثر تصمیم‌سازی‌های جدی ما در دوران پس از انقلاب، پیرو بحران‌ها بوده است. ما به بحران‌هایی رسیده‌ایم و سپس تصمیم‌گیری کرده‌ایم.

در ایران سه طرز تفکر به صورت همزمان وجود دارند. اول، جهان‌بینی اسلامی است. دوم، طرز تفکر چپ و سوسیالیستیِ دهۀ شصتی است که اولاً دولت را همه‌کاره و مسلط به همه امور می‌داند و ثانیاً ضدامپریالیستی است و معتقد است باید از دنیا و نظام بین‌الملل فاصله گرفت. سوم طرز تفکر لیبرال است که متأثر از مدل توسعۀ کشورهایی مانند کرۀ جنوبی، چین، مالزی و ترکیه به دنبال فهم مزیت نسبی کشور و تبادل و همکاری گسترده با جهان است. این سه تفکر از لحاظ هندسی، دایره‌هایی هستند که حتا نقطه‌ای مماس با هم ندارند. ما باید بفهمیم که در راهروهای قدرت نمی‌توان جهان‌بینی‌های مختلف داشت. این ضد توسعه است. توسعه در قدم اول نیازمند یک قرارداد اجتماعی روشن است.

نمی‌گویم اصلاح و توسعه غیرممکن است چون صحبت از غیرممکن بودنِ اصلاح، به تجویزهایی می‌انجامد که بوی خشونت می‌دهد و همین فضای فعلی جامعه را هم مخدوش و بسته‌تر می‌کند. راه توسعه طولانی است و ما با سرعت بخشیدن به آگاهی و شناخت‌مان از جهان می‌توانیم این راه را کمی کوتاه‌تر کنیم. باید تاریخ توسعه در غرب را بخوانیم تا صبورتر شویم.

آیا مردم ما به دنبال دموکراسی هستند؟ من فکر می‌کنم تقاضای اول مردم ایران، ثبات اقتصادی است و مسئلۀ بعدی آن‌ها، کاهش فساد مالی در کشور است. از قضا راه‌حل این مسائل هم در درجۀ اول، دموکراسیِ بیش‌تر نیست، بلکه پیوند جهانی است.

در ایران امروز، اگر دموکراسی را به عنوان پروژۀ‌ کوتاه‌مدتِ خود تعریف کنید، پروژۀ شما محتوم به شکست است. دموکراسی‌سازی مثل سدسازی نیست که نقطۀ شروع و پایانی برای آن تعیین کنید. دموکراتیک شدن یک پروسۀ‌ تاریخی است. به اعتقاد من تمرکز اصلاح‌طلبان بر این پروژه نادرست است... اصلاحات با سخنرانی حاصل نمی‌شود. ما به یک‌سری اصلاحات غیرشعاری و مشخص نیازمند بودیم اما اصلاح‌طلبان در شعار دموکراسی و آزادی ماندند.

همزمان با مذاکرات ایران و قدرت‌های جهانی، فضایی در کشور ایجاد شد که می‌گفت اگر برجام شکل‌ بگیرد، تحریم‌ها برداشته می‌شود، سرمایه‌گذاری خارجی فوراً شروع می‌شود، و همۀ مشکلات حل خواهد شد. این تصور از برجام از ابتدا اشتباه بود. من متعجبم که چرا موضوع به جامعه دقیق منتقل نشد؟ چرا خیلی صریح به افکار عمومی گفته نشد که ما با امریکا چندین مسئلۀ اختلاف‌برانگیز داریم، و چرا نگفتیم که خیلی از این مسئله‌ها را نمی‌توانیم حل کنیم اما مسئلۀ هسته‌ای را می‌توانیم حل کنیم؟ ما جایگاه مذاکرات برجام را دقیق و حقوقی برای مردم تبیین نکردیم. وزارت خارجه به گونه‌ای وانمود کرد که انگار با برجام همۀ مسائل حل خواهد شد و این اشتباه بود.

عمدۀ گشایشی که در برجام قرار بود تحقق پذیرد متوجه امریکاست و اگر امریکا از آن خارج باشد، بقیۀ اعضا نقش بنیادی ندارند. اروپایی‌ها توان اقناعی نسبت به سیاست امریکا در رابطه با ایران را ندارند. به یک معنا ما به نقطۀ صفر در مشکلات ایران و امریکا بازگشته‌ایم و اگر از تحریم‌ها صحبت می‌شود، ناشی از این وضعیت است.

استراتژی طرف منطقه‌ای و جهانی ایران، فقیر شدن و ضعیف شدن کشور تنومندی مانند ایران است. وقتی منابع مالی و توان تولید ثروت یک کشور تقلیل یابد، قدرت خرید مردم کاهش یابد، پروژه‌های عمرانی تعطیل شود و حضور کشور در صحنۀ بین‌المللی کم‌رنگ شود، کشور جایگاه خود را از دست می‌دهد و بود و نبودش یکی می‌شود. به نظر می‌رسد این جدی‌ترین چالش پیش‌روی کشور ماست که طرف مقابل به دنبال آن است. این موضوع فراتر از دولت فعلی است. دولت بعدی هم باید به این موضوع فکر کند. طراحی و استراتژی نسبت به این مسئله نیز بهتر است با یک دید درازمدت نسبت به آیندۀ کشور فکر شود. طراحی‌هایی که برای چند ماه و کوتاه‌مدت باشد، حالت وصله‌ای پیدا می‌کند و سرپوش نهادن بر مسائل جدی کشور است.
@Haajm
قیام سیاست علیه زندگی
✍🏻 جواد کاشی
**
انگار تندبادی در یک گوشه دریا، گردابی ساخته باشد. مردم می‌چرخند می‌چرخند و فریاد می‌زنند به نام دین، همه چیزمان را غارت کردند. این شعار، کم و بیش در دل بسیاری بود، کسانی در پچ پچ‌های روزانه با هم می‌گفتند، اما وقتی شعار می‌شود، فریاد می‌شود، و صحنه را اشغال می‌کند، داستانی تازه آغاز شده است. برای کسانی که در مدارج قدرت حاضرند، این شعار شنیدنی نیست. باید به آنها حق داد، باید وانمود کنند همه چیز رو به راه است. اما روشنفکران و تحلیل‌گران باید بشنوند. تحلیل کنند، اگر پیشینه اسلام‌گرایی دارند و از اسلام سیاسی شده هنوز هم دفاع می‌کنند باید پاسخگو باشند. من یکی از آنها هستم و فکر می‌کنم باید پاسخگو باشم. مردم می‌پرسند، شرمتان باد، به نام اسلام، دار و ندارمان را غارت کردید. راست هم می‌گویند، چه شد که چنین شد؟ چرا خرمشهری که با نام خونین شهر، اینهمه موجبات غرور ملی ما را فراهم می‌کرد، امروز زخمی و رنجور است. به زبان عربی هم شعار می‌دادند، این به اندوه ماجرا می‌افزود، گویی تمایلی ندارند با مردم در سطح ملی و عمومی سخن بگویند. خشم خود را با زبان خود می‌پرورند. آن کانون برآمدن غرور ملی ایرانیان، تمایلی ندارد با ایرانیان سخن بگوید. زندگی برای آنها در تباه‌ترین شکل خود ظاهر شده و ترجیح می‌دهند خود راهی برای تداوم آن بجویند.
برای ما نسل نوجوان و جوان دهه پنجاه و شصت، دکتر شریعتی روایت‌گر معتبر اسلام‌گرایی بود. او در نسبت میان ملی‌گرایی و اسلام، بر اولویت ملیت بر اسلام تاکید داشت. عقیده داشت ما به اعتبار ملیت‌مان است که هستیم، اما اسلام عقیده ماست. روزی این عقیده را نداشتیم، بعدها مسلمان شدیم. ما بودیم و مسلمان شدیم. مسلمان بودن ما، بر هستی ما استوار است، نه به عکس.
به نظرم توجه به این نکته ساده و بدیهی، پاسخگوی بسیاری از مشکلات امروز است. در سال‌های اول پس از پیروزی، از اسلام و ملی‌گرایی، دو روایت ایدئولوژیک ساخته بودند. بعد از ما می‌خواستند انتخاب کنیم. اسلام را یا ملیت را. به نحو مبتذلی می‌پرسیدند خدا را می‌پرستید یا ایرانیت را. خوب معلوم بود در آن فضای گرم هژمونی باورهای دینی، همه پاسخ می‌دادیم خدا را. مساله بسیار حیاتی بود و ما به نحو مبتذلی آن را حل و فصل کردیم.
اسلام عقیده ما بود و هنوز هم هست. اما هستی و حیات ما بر مسلمان بودن ما تقدم داشت. شنیده‌ایم که زندگی عقیده است و جهاد در راه آن. این باوری است که فرد را بزرگ می‌کند، و چه بسا او را به قهرمانی چون امام حسین تبدیل می‌کند. اما ما این باور را که یک انتخاب شخصی است، قاعده زندگی اجتماعی و عمومی یک ملت انگاشتیم. زندگی برای یک قوم و ملت، عقیده و جهاد در راه آن نیست. چنانکه گویی در خدمت عقیده‌اش می‌زید. برای یک ملت، زندگی زندگی است و عقیده آنی است که به زندگی غنا می‌بخشد، معنا عطا می‌کند، در هر دوران، امکان فهم و تحول فراهم می‌کند. موجب آرامش و همزیستی در سطح عمومی می‌شود. فرد ممکن است شهادت را اختیار کند، اما با هیچ منطقی مردم قرار نیست شهادت را بر زندگی ترجیح دهند. مردم رواست و درست است که عقیده‌ای را اختیار کنند که به زندگی‌شان و نحو آزادانه و عادلانه زندگی اجتماعی‌شان مدد کند.
با تقدم اسلام بر ملی گرایی، فی‌الواقع هستی ما بر عقیده استوار شد نه به عکس. هستی و زندگی مردم فرع بر پاسخ به این سوال قرار گرفت که اسلام چه می‌گوید و حکم اسلام چیست.
ماجرا ماجرای دین نبود. ماجرای قیام سیاست علیه زندگی بود. سیاستی که به ارزش‌های زندگی جمعی نظیر عدالت و آزادی و صلح بی اعتناست، و روا می‌داند تا گروه‌ها و طبقاتی بر صدر بنشینند و به تدریج راه‌های زندگی را برای اکثریتی از مردم مسدود کنند. شعار مردم خوزستان امروز قیام زندگی علیه سیاست است. همه شعارها و ارزش‌های جاری در صحنه رسمی سیاست را به باد حمله می‌گیرد و همه چیز را ابزار انهدام زندگی اش قلمداد می‌کند.
ملیت را مقدمه عقیده پنداشتن، به معنای دفاع از یک ایدئولوژی بر ایدئولوژی دیگر نیست. به معنای دفاع از سیاست مدافع زندگی است. سیاستی که زندگی را کمال می‌بخشد، فربه و ارزشمند می‌کند، و به جای بردن زندگی به آوردگاه مرگ، آن را روز به روز معنادارتر و سرزنده‌تر می‌کند.
امروز در مقابل سیاستی که علیه زندگی قیام کرده، با زندگی قیام کرده علیه سیاست مواجهیم. راهی برای خروج نیست مگر آنکه بپذیریم حل این منازعه با تمسک به سیاست در خدمت زندگی امکان پذیر است. اسلام‌گرایی بقاء خود را در خدمتگذاری به فربهی و بهروزی یک ملت تاریخی خواهد یافت. باید توبه کند از پیشینه‌ای که اسلام را بر حیات و زندگی و بقاء یک ملت تفوق داد.
@javadkashi
@Haajm

tlgur.com/d/P4kJVRjg
دور زدن دستگاه‌هاي دولتي در اجراي يك قانون
حق استخدام معلولان را مي خورند!

سال‌هاست كه معلولان براي يافتن فرصت شغلي با مشكلات ريز و درشت بسياري مواجهند. بسياري از آن‌ها در مشاغل بخش خصوصي پس زده مي شوند و در مشاغل دولتي نيز پشت ديوار وعده هاي مسئولان مي مانند. همين مي شود كه معيشت و زندگي بسياري از آن‌ها اكنون با سختي غير قابل وصفي سپري مي شود. در اين ميان، قوانيني كه مي‌تواند بخشي از مشكلات معلولان را رفع كرده و آن‌ها را شاغل كند، به وفور ميان كتاب قوانين ادارت دولتي يافت مي شود اما در عمل اتفاق ديگري رخ داده و به راحتي حق معلولان خورده مي شود. معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور در اين باره با انتقاد از عدم به کارگیری و استخدام سه درصدی معلولان در دستگاه‌های دولتی و اجرایی کشور، پیشنهاد تشکیل «هیات ناظر» با ریاست معاون اول ريیس جمهور برای رسیدگی به مسائل معلولان را مطرح کرد.حسین نحوی نژاد با اشاره به اعتراضات اخیر معلولان برای عدم استخدام سه درصدی آن‌ها در ادارات دولتی و واکنش بهزیستی به این موضوع،گفت: اولین پیگیری درباره این موضوع را سازمان بهزیستی انجام داده است. برای مثال در سنوات گذشته آموزش و پرورش این قانون را رعایت نکرده و کار به اینجا رسیده که سازمان بهزیستی علیه وزارت آموزش و پرورش شکایتی را طرح کرده است. سال گذشته هم با سازمان اداری استخدامی مکاتباتی داشتیم و این اتفاق را پیش بینی می‌کردیم.وی با بیان اینکه مشکل اصلی این است که دستگاه‌ها برای استخدام معلولان شرایطی را قرار می‌دهند که در عمل آن‌ها نتوانند استخدام شوند، اظهار کرد: تا پیش از این قانون محکمی در این زمینه وجود نداشته است.

با این وجود در قانون جدید حمایت از حقوق معلولان که در اسفند ماه تصویب شده نیز هنوز آیین نامه‌ها و مسائل اجرایی کامل نشده است تا بتوان بعدی اجرایی به آن داد. در نتیجه دستگاه‌ها این سهمیه را رعایت نمی‌کنند.معاون امور توان‌بخشی سازمان بهزیستی تصریح کرد: دستگاه اداری استخدامی هم که باید خودش در این زمینه پیش قدم باشد و جلوی این اجحاف را بگیرد، این کار را انجام نمی‌دهد؛ این روند در نهایت منجر به این شده که ۱۰۰ سازمان‌ مردم نهاد فعال در حوزه معلولان به ريیس جمهور نامه بنویسند ولی در ادامه این اقدام اطلاعی نداریم که آیا به وضعیت آن‌ها رسیدگی شده است یا نه؟نحوی نژاد درباره آخرین وضعیت شکایت سازمان بهزیستی از دستگاه‌های خاطی نیز توضیح داد: هنوز جوابی به ما داده نشده است و منتظر هستیم تا آیین‌نامه های قانون جدید تصویب شده و کمیته ناظری با ریاست معاون اول ريیس جمهور تشکیل شود تا شکوائیه‌ها را در این مورد مطرح کنیم. این کمتیه می‌تواند مرجعی برای این کار با نظارت مجلس شورای اسلامی باشد اما الان قانون سفت و سختی درباره استخدام معلولان وجود ندارد و گریزگاه‌های قانونی زیادی به چشم می‌خورد.

به راحتی جاهایی مانند بانک‌ها یا سازمان‌ها، شرایطی را می‌گذارند که امکان استخدام معلولان سلب می‌شود. برای مثال سازمان آموزش و پرورش حتی برای چاقی و لاغری افراد شرایطی را در نظر می‌گیرد که این موارد همگی نقض حقوق شهروندی، حقوق بشر، کنوانسیون حقوق معلولان، نقض قانون فعلی حمایت از حقوق معلولان و حتی نقض قوانین انسانی، اخلاقی و اسلامی است.وی در ادامه گفت: فکر می‌کنم با توجه به این که سازمان بهزیستی امکان تعیین تکلیف یا امر و نهی به وزارتخانه‌ها را ندارد تنها راه حل این است که کمیته ناظر تشکیل و از این طریق پیگیری‌ها انجام شود. ناگفته نماند که فشارهای اجتماعی و سازمان‌های مردم نهاد هم در احقاق حقوق معلولان موثر هستند./ قانون
@Haajm
همایش سراسری سمن‌ها به میزبانی استان مرکزی برگزار می‌شود
@Haajm
غلامرضا فتح‌آبادی در نشست تشکل‌های غیردولتی بانوان با اشاره به این که در کشور با یک نظام اداری حجیم و گسترده روبه رو هستیم که خودش بزرگترین آسیب محسوب می‌شود اظهار داشت: باید به دنبال یک نظام اداری مختصر و کوچک باشیم و در مقابل از مردم بیشتر استفاده کنیم.

وی افزود: در حوزه سازمان مردم‌نهاد این نگاه وجود دارد که مردم را به‌عنوان بازیگران اصلی وارد عرصه توسعه کنیم، در این راستا برنامه‌های خوبی دنبال می‌شود، برای استفاده از زنان در سطح معاونت به شاخص جهانی نرسیده‌ایم و سطح اشتغال خانم‌ها هم‌سطح آقایان نشده اما خیلی گام برداشته شده است.

مدیرکل دفتر امور اجتماعی استانداری مرکزی خاطرنشان کرد: مسئله اجتماعی این گونه نیست که یک‌باره پیش رود، با یک شیب در این عرصه پیش می‍رویم و احتمال دارد که 10 سال طول بکشد تا به استانداردهای جهانی برسیم و باید ظرفیت‌‌سازی هم داشته باشیم.

فتح‌آبادی تصریح کرد: در حوزه سکونت‌گاه‌های غیر رسمی قصد داریم تمامی امور را به سازمان‌های مردم‌نهاد واگذار کنیم که مدیرعامل آن خانم است، درحالی که مردم روی صحنه هستند اما باید مردم را بیشتر از پیش بر روی صحنه بیاوریم.

وی ادامه داد: در استان مرکزی نقش سازمان مردم‌نهاد و مشارکت‌های مردمی نسبت به میانگین کشوری بالا است، استان مرکزی در ازای هر 4 هزار نفر یک سمن دارند، درحالی که در کشور 5 هزار نفر یک سمن دارند این بیانگر این است که مشارکت، ارتباط و پیوند کف جامعه با تصمیم‌گیرندگان افزایش یافته است.

مدیرکل دفتر امور اجتماعی استانداری مرکزی بیان کرد: استان مرکزی تنها استانی است که خانه سازمان مردم‌نهاد داریم، در دولت قدیم به دنبال حذف خانه سازمان مردم‌نهاد بودند و حذف کردند، تنها استانی که خانه سازمان مردم‌نهاد برایشان مانده، استان مرکزی است، در دولت جدید هم به این صورت بود که خانه سازمان مردم‌نهاد توسعه نیابد اما ما به گونه‌ای پیگیری کردیم که شورای اجتماعی کشور تصویب کردند که در تمام استان‌ها خانه سازمان مردم‌نهاد تاسیس شود.

فتح‌آبادی افزود: امسال برای هر استان 200 میلیون تومان اعتبار تخصیص داده شده است تا خانه سازمان مردم‌نهاد شکل بگیرد، شبکه گسترده‌ای در استان شکل گرفته ما هم باید خانه سازمان مردم‌نهاد را تقویت کنیم.

وی بیان کرد: امسال، مشاوران داوطلب را برای فرمانداران دنبال می‌کنیم و تاکید بر این است که 50 درصد مشاوران خانم باشند، تمامی دستگاه‌های اجرایی در فاز نخست و دستگاه‌های اجرایی حوزه فرهنگی اجتماعی دارای مشاوران داوطلب می‌شوند که این کار را پیگیری می‌کنیم.

مدیرکل دفتر امور اجتماعی استانداری مرکزی تصریح کرد: همایش بزرگ سازمان مردم‌نهاد را در 22 تیرماه که روز مشارکت‌ها است، تدارک دیده‌ایم و یک همایش گسترده در سطح ملی در استان داریم و یک همایش با حضور تمامی معاونان سیاسی کشور، مدیران کل اجتماعی کشور با 2 نفر از اعضای داوطلب هئیت نظارت بر سازمان ملل برنامه‌ریزی کرده‌ایم.

فتح‌آبادی ادامه داد: در این عرصه یک تفاهم‌نامه با سازمان‌ مردم‌نهاد داشته‌ایم که یک برنامه عمل برای آن تعریف کرده‌ایم که از این پس خانه سازمان مردم‌نهاد حضور خود را با دستگاه‌های اجرایی تقویت کنند.

وی افزود: تنها استانی هستیم که مدیران دستگاه‌های اجرایی ارتباط تنگاتنگی با شبکه‌های خانه سازمان مردم‌نهاد دارند و همیشه درحال رایزنی هستند تا از ظرفیت سمن‌ها بسترسازی کنیم تا دستگاه‌های اجرایی بیشتر استفاده ببرند و این موضوع درحال تقویت است.

مدیرکل دفتر امور اجتماعی استانداری مرکزی خاطرنشان کرد: امسال برنامه‌های آموزشی مدونی برای همه اعضای سمن‌ها تدوین کرده‌ایم، بازرس‌ها و مدیرعامل‌ها برنامه ویژه‌ای دارند، یک بانک اطلاعاتی تکمیل شده که با توجه به آن حضور خانم‌ها در سمن‌ها در قالب بازرس، مدیرعامل و اعضای موثر روندی رو به افزایش دارد./ تسنیم
tlgur.com/d/YGJEAVx8
‏۳جولای، روز جهانی ‎#بدون_کیسه_پلاستیکی است. کیسه‌هایی که به طور متوسط تنها ۳۰دقیقه برای ما کاربرد دارند و پس از آن وارد چرخه‌ای غیر قابل بازیافت می‌شوند و خفگی زمین را رقم می زنند
@Haajm
مخالفت با اجرای آزمایشی قانون حمایت از کودکان و نوجوانان /این لایحه باید در قالب دو فوریتی بررسی شود

پروانه سلحشوری در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت، در انتقاد نسبت به درخواست اصل 85 از سوی کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس برای اجرای آزمایشی لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان گفت:

اگر اجرای این لایحه بعد از بررسی‌‎های طولانی مدتی که برای آن صورت گرفته و تجربه مشکلات متعددی که در زمینه کودک‌آزاری در سطح جامعه وجود دارد به این موضع برسد، قطعا با آن مخالفت خواهیم کرد.

بی‌تردید یکی از نیازهای اساسی امروز جامعه با توجه به تحولاتی که رخ داده و اتفاقاتی که در بستر اجتماع افتاده، این است که نهادهای متولی به دنبال افزایش اقدامات حمایتی در حوزه کودکان و نوجوانان باشند .

اجرای لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان در شرایط کنونی یکی از واجبات است که می‌تواند در جهت حفاظت و تامین امنیت کودکان و نوجوانان نقش تاثیرگذاری داشته باشد.

قطعا در شرایط کنونی که روزانه شاهد اتفاقاتی پیرامون کودک‌آزاری در سطح جامعه هستیم که در پی رسانه‌ای شدن آنهاافکار عمومی نیز جریحه‌دار می‌شود، متولیان امر باید این لایحه را به صورت دو فوریتی بررسی کنند نه اینکه در پی اجرای آزمایشی آن باشند.

هم‌اکنون باید بررسی لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان در اولویت دستور کار صحن مجلس قرار بگیرد و این گونه نباشد که هر زمان طرح یا لایحه‌ای در حمایت از کودکان و زنان مطرح می‌شود، موانعی در مسیر تصویب و اجرای آنها قرار بگیرد، کما اینکه تاکنون این‌طور بوده است./خبرگزاری خانه ملت
@Haajm
عبدالله ناصری بررسی کرد: سرگذشت دراماتیک جامعه مدنی/ روایت بزرگ و پیچیده شدن "فساد"
@Haajm
جامعه مدنی مختصات دوران مدرنیته را با خود به همراه دارد و همراه با کلماتی مثل دموکراسی، آزادی و عدالت اجتماعی به کار می‌رود. او ادامه می‌دهد اگر بخواهیم هرمی را در نظر بگیریم، حاکمیت در راس این حرم قرار می‌گیرد و قاعده آن را جامعه مدنی تشکیل می‌دهد. او بزرگترین مختصات و ویژگی جامعه مدنی را در این می‌داند که طبقه متوسط شهری رشد کرده و بر تحولات سیاسی و اجتماعی تاثیرگذاری است. به اعتقاد او جامعه مدنی زمانی شکل می‌گیرد که دولت و ملت با هم در تعادل و تعامل باشند.

👈🏻 برای خواندن متن کامل بر روی INSTANTVIEW کلیک کنید:
bit.ly/2m168K0
فشن شوی افراد دارای معلولیت در تهران
@Haajm
معمولا افراد دارای معلولیت از لباس‌هایی شکایت دارند که آن‌ها را محدودتر می‌کند و هیچ‌کدام متناسب با ویژگی‌های شان نیست.

یکی از مدل های این فشن شو، مهری ذاکری است که هم قهرمان شناست و هم در سوارکاری سررشته دارد.

محبوبه رحیمیان خیّر کارآفرین و مدیر برند «محبوب تهران»، پنج سال است که در زمینه طراحی لباس برای معلولان تحقیق می‌کند. او می‌گوید: «طرح‌‌های زیادی بر اساس هر نوع معلولیت داشتم، اما در نهایت ۵۰ مدل لباس برای بیش از ۱۵ نوع بیماری که منجر به معلولیت می‌شود، به مرحله دوخت و اجرا رسید.»

خانم رحیمیان به پسربچه‌ای اشاره می‌کند که بیماری دفرمیتی دارد و می‌گوید: «هیچ شلواری پایش نمی‌رفت؛ اما شلواری که برای او طراحی کردم، اکنون می‌پوشد، می‌تواند بیرون خانه برود، تفریح کند و مادرش بسیار راضی است.»

«هم اکنون ۴۲ مدل دارم که ۱۵ نفر آن‌ها پسر هستند و ۲۷ نفر خانم. اشتیاق پسرها در این زمینه بسیار زیاد است.»

ایشان برنامه پنج سال آینده خود را کارآفرینی و اشتغال عنوان می‌کند. می‌خواهد خیریه‌ای برای استخدام از جامعه توان‌یابان ایجاد کند و طرح‌های خود را برای تولید انبوه به تولیدی‌ها ارائه دهد.

«اكنون كه افراد دارای معلوليت بيشتر وارد اجتماع می‌شوند، نگرش جامعه نيز عوض خواهد شد. اين ديده شدن يعنی باورِ اينكه آن‌ها توانا هستند.»


▫️منبع: یورونیوز
tlgur.com/d/q8l1ZkKG