✅ كنكاش‌هاي مفهومي درباره ايران در گفت‌وگو با عباس كاظمي
بازگرداندن قدرت تغيير به جامعه

✍🏻 محسن آزموده

🔰يكي از انتظارات جامعه از جامعه‌شناسان اين است كه نشان بدهند زير پوست جامعه چه خبر است، مردم چه كار مي‌كنند، چرا و چگونه زندگي‌شان به صورت جمعي و گروهي تغيير مي‌كند، چرا به يك سبك زندگي خاص گرايش دارند و چرا از برخي هنجارها و اصول رويگردان مي‌شوند.

🔰اگر انقلاب مي‌كنند، اگر تظاهرات مي‌كنند، اگر در خانه مي‌مانند و بيرون نمي‌آيند، اگر شيوه دينداري‌شان تغيير مي‌كند، اگر شكل خريدشان عوض مي‌شود، اگر... اين تغيير و تحولات براي چيست و چه معنايي دارد؟ جامعه‌شناسان بنا به فرض بايد جامعه را براي خودشان، مردم و سياست‌گذاران فهم‌پذير كنند. اما چطوري؟ با نظريه‌سازي؟ با مفهوم‌سازي؟ با مطالعه روشمند؟ اين مطالعه روشمند چگونه صورت مي‌گيرد و چه ضرورتي دارد؟ انجمن جامعه‌شناسي ايران چند سالي است كه در پاسخ به اين سوال‌ها همايش «كنكاش‌هاي مفهومي و نظري درباره جامعه ايران» را برگزار مي‌كند. دبير همايش آتي كه سال آينده خرداد ماه برگزار مي‌شود، عباس كاظمي است، او يكي از فعالان پركار در حوزه علوم اجتماعي در ايران است كه حضوري پررنگ در رسانه‌ها و شبكه‌هاي اجتماعي دارد و غير از كتاب‌ها و مقالات فراواني كه درباره جامعه ايران نوشته، گفتارها و نوشتارهاي فراواني در اين زمينه ارايه كرده است.

🔰پرسش اساسي جامعه ما چگونگي وضعيت اكنون و اينجاي ما و آينده نزديك جامعه ايراني است. مي‌دانيم كه در سال‌هاي اخير بحث‌هاي جذابي حول چنين موضوعي در گرفته است مثلا يك بحث كليدي روي فرسايش سرمايه‌هاي اجتماعي در جامعه ايران و در نتيجه افول جامعه قرار داشته است.

🔰كتاب افول اجتماع از محسن گودرزي و عبدالمحمد كاظمي‌پور نمونه‌اي از اين دست است. در مقابل افرادي هستند كه از بازسازي جامعه دفاع مي‌كنند و معتقدند كه نيروهايي همواره در جامعه هستند كه مشغول ساختن جامعه‌اند و از اين رو ايده افول را زير سوال مي‌برند. اين محور ويژه با فرارفتن از دوگانه افول يا بازسازي در پي صورتبندي از وضعيت جامعه ايران است و بدين تريب قصد دارد امكان‌هاي جامعه ايران و احتمالاتي كه بدان سو مي‌رويم را براي جامعه رون سازد. قطعا چنين محوري خود را در عرصه مطالعات آينده‌نگر محدود نمي‌كند بلكه تحليل‌هاي جامعه‌شناسان را از امر نوظهور در جامعه ايران درد بر مي‌گيرد، بنابراين روشن مي‌شود كه در علوم اجتماعي ما از امور محتوم و جبري صحبت نمي‌كنيم چون چنين اموري وجود ندارد و روندهاي جامعه، احتمالي و پيشامدي هستند.

👈🏻 ادامه مطلب را در Instant View بخوانید.

@Haajm

✅ دستیار اجتماعی رئیس جمهور:
سازمان‌های مردم نهاد را برای توسعه کشور به رسمیت بشناسیم

🔰 دستیار اجتماعی رئیس جمهور با تاکید بر اینکه یکی از موانع اصلی، نگاه امنیتی به فعالیت‌ سازمان‌های مردم‌نهاد است که باید از آن عبور کرد، گفت: سمن‌ها (سازمان های مردم نهاد) را به عنوان بازوهای اجتماعی برای توسعه کشور باید به رسمیت شناخت.

🔰 وی ادامه داد: یکی از چالش‌های اصلی این است که هنوز ارزش‌های اجتماعی، فرهنگی و حتی اقتصادی سمن ها و خیریه‌ها به درستی درک نشده و به یک گفتمان تبدیل نشده است.

🔰 وی با بیان اینکه سازمان‌های مردم‌نهاد، انجمن‌ها و شوراهای اجتماعی می‌توانند در سیاست‌گذاری و اجرای برنامه‌های توسعه نقش کلیدی داشته باشند، افزود: دولت منابع محدودی دارد و تجربه نشان داده که نمی‌تواند به تنهایی از پس حل تمامی مشکلات اجتماعی بربیاید. بنابراین، یکی از مسیرهای مهم، استفاده از ظرفیت‌های اجتماعی و توانمندسازی نهادهای مردمی است./ایرنا

@Haajm

🎥 پاکسازی تخت‌جمشید و اطراف توسط سیصد دانش‌آموز برای رفتن به استقبال نوروز

@Haajm

✅ روز جهانی سازمان‌های غیردولتی

🔰 هر سال، روز جهانی سازمان‌های غیردولتی در ۲۷ فوریه برگزار می‌شود تا از نقش و تلاش‌های سازمان‌های غیردولتی (NGOs) در سراسر جهان قدردانی شود. این روز به برجسته‌سازی تلاش‌های این سازمان‌ها در حل مسائل اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی و ترویج فعالیت‌های بشردوستانه در حوزه‌های مختلف می‌پردازد.

🔰 امسال، روز جهانی سازمان‌های غیردولتی ۲۰۲۵ به پاسداشت تلاش‌های افرادی و گروه‌هایی اختصاص دارد که برای ایجاد تغییرات پایدار تلاش می‌کنند.

🔰 موضوع رسمی روز جهانی سازمان‌های غیردولتی ۲۰۲۵ «توانمندسازی جنبش‌های محلی برای آینده‌ای پایدار» است. این موضوع بر اهمیت سازمان‌های غیردولتی محلی در تقویت توسعه پایدار و ایجاد تأثیر ماندگار بر جامعه تأکید دارد.

@Haajm

✅ جامعه مدنی در ایران در گذار:
سازمان‌یافتگی، مطالبه‌گری و تاب‌آوری

🔰نهاد مدنی اساساً سه کارکرد دارد. یکی حمایتگری هست؛ یکی روشنگری و آگاهی‌بخشی هست؛ و یکی هم مطالبه‌گری است.
ما در شرایطی هستیم که حکومت مشروعیتش را از دست داده‌است و دیگر خیلی هم نمی‌تواند اصلاحش کند. کنشگری سیاسی هم نیست. یعنی ما در خلاء کنشگری سیاسی هستیم. در این شرایط، کنشگری اجتماعی یک فرصت است. نه اینکه چون کسی نمی‌تواند کار سیاسی بکند بیاید در نهاد مدنی، اتفاقاً این خیلی خطاست و اصلاً حرفه‌گرایی نیست. یک نفر می‌تواند هم سیاسی باشد و هم کار اجتماعی کند اما اساس نهاد مدنی کار اجتماعی و حرفه‌گرایی هست. اما با توجه به بحران‌های موجود و آینده، به نظرم باید سه اتفاق بیفتد. یکی ظرفیت‌سازی هست. یعنی یک نهاد مدنی باید خودش را از درون تجهیز کند و مجهز به یک سری استانداردها و کار کارشناسی شود. در نهاد مدنی رابطۀ مرید و مرادی نباید باشد.

🔰بخشی از صحبت‌های فیروزه صابر در پنل دهم آینده‌پژوهی اجتماعی را خواندید.

👈🏻 ادامه متن را از اینجا بخوانید:

@rahmaninstitute
@Haajm

✅۸ مارس؛ روز جهانی زن

🔰روز جهانی زن (IWD) بیش از یک قرن است که برگزار می‌شود، اما بسیاری از چالش‌های پیش روی زنان همچنان پابرجاست. از سال 1911، این روز به همه کسانی تعلق دارد که دغدغه برابری جنسیتی دارند. بزرگداشت دستاوردهای زنان، آگاهی‌بخشی درباره تبعیض و اقدام برای تحقق عدالت جنسیتی از جمله راه‌های مشارکت در این رویداد است. روز جهانی زن، به دلیل جامعیت آن، فرصت مشارکت برای همگان را فراهم می‌کند. در سال 2025، همه با هم می‌توانیم اقدام برای برابری را تسریع کنیم. #AccelerateAction

@Haajm

✅ مهربانی سرمایه‌ای است که با بخشیدن بیشتر می‌شود. در دنیایی که برخی چیزها را نمی‌توان با پول خرید، عشق، انسانیت و امید هدیه‌ای است که جهان را زیباتر می‌سازد.

@Haajm

✅ بررسی بحران ماهیت در سازمان‌‏های مردم‏‌نهاد حوزه آسیب‌‏های اجتماعی/بازخوانی انتقادی یک تاریخ ۳۰‏ساله

✍🏻 محمد بینازاده، پژوهشگر اعتیاد/ کوثر کریمی‌پور، پژوهشگر اجتماعی/ مرضیه نوری، روزنامه‌نگار/ نیکا نصیری، فعال اجتماعی:

🔰پیشینه‌ی این نوشتار تجربه‌ی زیسته و تاملات نظری نویسندگان آن درباره‌ی سازمان‌های مردم نهاد غیردولتی (سمن‌ها) به‌ویژه در زمینه‌ی آسیب‌های اجتماعی است. بیش از سه دهه تجربه‌ی جمعی ما بر این استنتاج استوار است که فعالیت سمن‌ها در این حوزه، علی‌رغم خواست یا ادعایشان، دچار اشکالاتی در سطح نظری و میدانی بوده و این مشکلات هنوز هم پاسخی درخور نیافته‌اند.

🔰این مقاله با هدف طرح مسئله، به بررسی مصادیق و روایت‌هایی از شکل‌گیری و تحولات جمعیت خیریه‌ی تولد دوباره و کانون کودکان کار کوشا در حوزه‌های اعتیاد و کار کودک و مطالعات موردی در این باره می‌پردازد. روایت‌های ارائه‌شده در این متن، با استناد به شواهد تجربی، بر چالش‌هایی همچون جایگزینی نقش مطالبه‌گری سمن‌ها با کارگزاری برای دولت، نظام تصمیم‌گیری بالا به پایین، نبود سازوکارهای مؤثر برای نیازسنجی اجتماع‌محور، عدم شفافیت مالی، و در نهایت، بحران ماهیتی این نهادها در ایران تمرکز دارد. افزون بر این، در این بررسی رویکردهای جایگزین، از جمله تجربه‌ی بنیاد توسعه‌ی کارآفرینی زنان و جوانان و پروژه‌ی الشتر (سلسله)، نیز مورد توجه قرار گرفته است تا الگوهای متفاوتی از عملکرد نهادهای مدنی ارائه شود.

🔰مسئله‌ای که این نوشتار از خلال روایت تجربه‌ی سمن‌ها طرح خواهد کرد، بحران ماهیت آن‌ها در سه دهه‌ی گذشته است. به نظر می‌رسد در مجموع در این فاصله‌ی زمانی گروهی از سمن‌های بزرگ و مؤثر طی جریانی به‌تدریج از نقش مطالبه‌گرانه فاصله گرفته و به کارگزار دولت تبدیل شده‌اند. این تغییر هویت، در کنار ساختار درونی متصلب و تعامل یک‌سویه با جامعه، پیامدهای نامطلوبی را به دنبال داشته است: عدم شفافیت مالی، ناکارآمدی در ارائه‌ی خدمات، و رقابت ناسالم میان سمن‌ها.

🔰پرسش کلیدی این است: کدام گروه از سمن‌ها در سه دهه‌ی گذشته دچار استحاله‌ی ماهیتی شده‌اند و کدام‌یک توانسته‌اند برای انجام مأموریت اصلی خود، ساختارهای مشارکتی ایجاد کنند، با جامعه تعاملی اجتماع‌محور داشته باشند، و با دیگر سازمان‌های غیردولتی شبکه‌های همکاری تشکیل دهند؟ به سخن دیگر، چگونه یک سازمان غیردولتی می‌تواند در ایران امروز به‌جای تاکید بر بقا در سیستمی نئولیبرال، بر ایجاد تغییرات اجتماعی و ایفای نقش نمایندگان واقعی جامعه تمرکز کند؟

🔰پیش از آغاز سخن لازم است تاکید کنیم که این نوشتار در پی طرح مسئله‌، از خلال بازخوانی انتقادی نقش سمن‌ها در حوزه‌ی آسیب اجتماعی است و بیش از آن که در پی تحلیل و پاسخ‌دهی باشد، در پی پرسش است. شناسایی و زمینه‌سازی مسئله‌ی پژوهش بدون شک گام نخست در فرآیند پژوهش است و به برجسته کردن شکاف دانش و لزوم نگاه انتقادی به نقش این سازمان‌ها کمک می‌کند. اما، گذر از این مرحله‌ی مقدماتی مستلزم تعامل فعال با موضوع از طریق پژوهش تجربی نظام‌مند و روش‌شناسی دقیق است.

🔰در واقع این متن پژوهشگران، از جمله خود نویسندگان، را دعوت می‌کند در فرآیندی نظام‌مند به گرد‌آوری شواهد مربوط و تحلیل دقیق داده‌های جمع‌آوری‌ شده بپردازند. این نوشتار با زمینه‌سازی و شناسایی مسئله‌ی پژوهش صرفاً مسیر پرسش را روشن می‌کند؛ پیمودن این مسیر برای رسیدن به نتایج معتبر و قابل اعتماد نیازمند تلاش پژوهشی متعهدانه و روش‌مند است.

🔰قبل از ورود به بحث روشن کنیم که این نوشتار از مباحث مربوط به سیاست نام‌گذاری این نوع سازمان‌ها و تعریف حدود و ثغور آن‌ها عبور می‌کند و تمرکز خود را بر ویژگی‌های کارکردی این سازمان‌ها و کیفیت تعامل آن‌ها برای طرح مسئله می‌گذارد. این سازمان‌ها در ادبیات علوم اجتماعی و انسانی با عناوینی چون سازمان‌های غیردولتی ، سازمان‌های غیرانتفاعی ، سازمان‌های بخش سوم ، سازمان‌های مردم‌نهاد ، و بعضاً (با در نظر داشتن تفاوت‌ها) خیریه‌ها شناخته می‌شوند.

🔰ما در این‌جا ضمن انتخاب رایج‌ترین نام‌گذاری در ادبیات موضوع، یعنی سازمان مردم نهاد غیردولتی یا سمن، به سازمان‌هایی اشاره داریم که به‌طور کلی، یا تا حد زیادی، توسط شهروندان تشکیل شده و مستقل از کنترل دولت فعالیت می‌کنند؛ در راستای نوعی از خیر عمومی فعالیت می‌کنند؛ انگیزه‌ی سوددهی ندارند؛ و برای رسیدن به اهداف خود عمدتا به کار داوطلبانه متکی هستند.

👈🏻 ادامه متن را از اینجا بخوانید:

@Haajm

✅ وضعیت سازمان‌های مردم‌نهاد در دولت پزشکیان؛ تسهیل‌گری یا کنترل بیشتر؟

🔰به گزارش «انصاف نیوز» در میزگردی که با حضور رئیس سازمان امور اجتماعی و سه فعال مدنی برگزار شد، روند صدور مجوز برای سازمان‌های مردم‌نهاد و موانع پیش روی آن‌ها بررسی شد. با این حال، اظهارات مقامات دولتی و فعالان مدنی حاضر در نشست نشان داد که مسئله اصلی، نه کاهش زمان صدور مجوزها، بلکه نوع نگاه #دولت به نهادهای #مدنی و میزان دخالت آن در فعالیت‌های اجتماعی است.

▫️نگاه امنیتی؛ تغییری در رویکرد دولت دیده نمی‌شود؟

🔰یکی از مهم‌ترین موضوعات این نشست، فشارهای امنیتی بر سمن‌ها بود. در حالی که محمد بطحایی، رئیس سازمان امور اجتماعی، از کاهش زمان صدور مجوز سخن گفت، فعالان مدنی از محدودیت‌های جدی در مسیر فعالیت‌های مستقل گفتند.

🔸محمد حیدری، یکی از فعالان، با اشاره به تعطیلی جمعیت امام علی تأکید کرد که این انجمن بدون داشتن تخلف مشخصی، از فعالیت بازمانده است. او همچنین گفت که «حتی فعالیت‌های بشردوستانه نیز با تهدید روبه‌رو می‌شود» و افزود: «اگر انجمنی درباره مشکلات اجتماعی حرف نزند، دیگر چه فایده‌ای دارد؟ وقتی اتفاقات تلخی برای کودکان رخ می‌دهد، ما نمی‌توانیم سکوت کنیم.»

🔸اظهارات حیدری بار دیگر این پرسش را مطرح کرد که آیا دولت پزشکیان قرار است تغییری در نگاه امنیتی به سمن‌ها ایجاد کند یا همچنان همان رویکرد گذشته را ادامه خواهد داد؟ اگرچه مقامات دولتی از تسهیل فرایندهای اداری سخن می‌گویند، اما هیچ تضمینی درباره کاهش فشارهای امنیتی ارائه نشده است.

▫️آزادی عمل مشروط؛ فضا باز شده، اما تا کجا؟

🔰حجت نظری، فعال اجتماعی، در این نشست گفت: «فضا بازتر شده، اما نباید فراموش کنیم که اینجا ایران است، نه سوئیس! قوانین و شرایط ما تغییر چندانی نکرده‌اند.» او اضافه کرد که دولت همچنان نگاهی از بالا به پایین به نهادهای مدنی دارد و به‌جای فراهم‌کردن امکان مشارکت گسترده، تلاش می‌کند کنترل خود را حفظ کند.

🔰این موضوع نشان می‌دهد که هرچند ممکن است برخی اصلاحات اداری مانند کاهش زمان صدور مجوزها رخ داده باشد، اما مسئله اصلی یعنی استقلال نهادهای مدنی همچنان مورد مناقشه است. فعالان مدنی انتظار دارند که دولت نه‌تنها در ظاهر، بلکه در عمل، محدودیت‌های غیرضروری را کاهش دهد و سمن‌ها را به‌عنوان نهادهای مستقل به رسمیت بشناسد.

🔰یکی دیگر از موضوعات مطرح‌شده در این نشست، نقش دولت در واگذاری وظایف خود به سمن‌ها بود. مهدی معماریانی رئیس هیئت‌مدیره یک مؤسسه غیردولتی، گفت: «مثلاً آموزش رایگان وظیفه دولت است، اما بعضی از مسئولان می‌خواهند این وظایف را به سمن‌ها بسپارند، در حالی که همچنان آن‌ها را محدود می‌کنند.»

🔰بطحایی در پاسخ، بر لزوم پایبندی سمن‌ها به مأموریت‌های اجتماعی تأکید کرد و گفت: «سمن‌ها نباید در موضوعات سیاسی موضع‌گیری کنند و باید به مأموریت‌های #اجتماعی خود پایبند باشند.» این سخنان، نگرانی دیگری را برای فعالان مدنی ایجاد کرد؛ آیا دولت سعی دارد با اعمال محدودیت بر حوزه فعالیت‌های سمن‌ها، آن‌ها را از پرداختن به موضوعات حساس اجتماعی دور نگه دارد؟ به‌نظر می‌رسد که این نوع تفکیک، نه‌تنها استقلال نهادهای مدنی را محدود می‌کند، بلکه مانع نقش‌آفرینی واقعی آن‌ها در جامعه می‌شود.

▫️نظارت یا ابزار کنترل؟

🔰بطحایی اعلام کرد که دولت قصد دارد سامانه‌ای مشترک برای ثبت اطلاعات سمن‌ها راه‌اندازی کند تا مشخص شود کدام انجمن‌ها فعال هستند. اما فعالان مدنی این اقدام را نه گامی در جهت شفافیت، بلکه ابزاری برای کنترل بیشتر ارزیابی کردند.

🔰حیدری در این‌باره گفت: «وقتی دولت خودش را مالک انجمن‌ها بداند، نتیجه‌اش این می‌شود که هر سمنی که برخلاف میل آن‌ها حرکت کند، به‌راحتی حذف می‌شود.» نظری هم تأکید کرد که دولت نباید بهانه‌ای برای سخت‌گیری بیشتر به سمن‌ها پیدا کند و گفت: «اگر ما چارچوب‌هایی برای شفافیت تعریف کنیم، دیگر دلیلی برای محدودیت‌های غیرضروری وجود نخواهد داشت.»

🔰با وجود برخی اصلاحات در روند صدور مجوزها، همچنان مسائل اساسی درباره استقلال سمن‌ها و نگاه امنیتی به آن‌ها حل نشده است. دولت پزشکیان هنوز پاسخی روشن برای نگرانی‌های فعالان مدنی ارائه نکرده و در حالی که از تسهیل فرایندها سخن می‌گوید، همچنان بر نظارت و کنترل تأکید دارد.

@Haajm

✅ سازمان‌های مردم نهاد، بازوی مشورتی دولت

✍🏻 رامین اسلامی نوکنده، فعال اجتماعی در خراسان جنوبی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:

🔰در نظام‌های حکمرانی مدرن، دولت به‌عنوان نهاد تنظیم‌گر و سازمان‌دهنده سیاست‌های عمومی، نیازمند دسترسی به منابع دانشی مستقل، داده‌های میدانی و شبکه‌های اجتماعی گسترده است. سازمان‌های مردم‌نهاد به‌عنوان نهادهای واسط میان جامعه مدنی و ساختار رسمی قدرت، می‌توانند نقش کلیدی در افزایش کیفیت سیاست‌گذاری و اجرای برنامه‌های توسعه ایفا کنند. این ضرورت نه‌تنها در چارچوب مدیریت دولتی و کارآمدی اجرایی، بلکه در ساحت‌های کلان‌تر جامعه‌شناسی سیاسی و اقتصاد سیاسی قابل تحلیل است.

🔰از منظر جامعه‌شناسی سیاسی، پیوند دولت با سازمان‌های مردم‌نهاد موجب شکل‌گیری نوعی دموکراسی مشارکتی می‌شود که در آن، کنشگران مدنی قادر به اعمال نفوذ بر سیاست‌های عمومی هستند. این امر به‌ویژه در جوامعی که ساختار بروکراتیک دولت از پویایی لازم برای شناسایی و حل مسائل اجتماعی برخوردار نیست، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. سازمان‌های مردم‌نهاد به دلیل ارتباط نزدیک با بدنه اجتماعی و توانایی بسیج منابع انسانی و اطلاعاتی، قادرند بازخوردهای دقیقی از نیازها و مطالبات شهروندان ارائه دهند و به اصلاح سیاست‌های ناکارآمد کمک کنند. در نبود این تعامل، دولت‌ها با پدیده‌ای مواجه خواهند شد که پیر بوردیو آن را «خشک شدن میدان اجتماعی» می‌نامد، به این معنا که شکاف میان سیاست‌گذاران و گروه‌های اجتماعی افزایش یافته و سیاست‌های عمومی مشروعیت و کارایی خود را از دست می‌دهند.

🔰از منظر اقتصاد سیاسی، دولت‌ها برای دستیابی به رشد اقتصادی پایدار و مدیریت بهینه منابع، نیازمند بهره‌گیری از اطلاعات و تحلیل‌های مستقل و غیرایدئولوژیک هستند. سازمان‌های مردم‌نهاد، به‌ویژه در حوزه‌های محیط زیست، حقوق کار، توسعه پایدار و سیاست‌های رفاهی، می‌توانند نقش مهمی در ارائه توصیه‌های کارشناسی ایفا کنند. این نهادها به دلیل عدم وابستگی مستقیم به منافع خاص اقتصادی-سیاسی، می‌توانند دیدگاهی بی‌طرفانه و مبتنی بر منافع عمومی ارائه دهند. این مسئله به‌ویژه در جوامعی که دولت‌ها درگیر ائتلاف‌های قدرت و فساد ساختاری هستند، اهمیت دوچندان پیدا می‌کند، چرا که امکان اعمال فشار از سوی گروه‌های ذی‌نفع برای شکل‌دهی به سیاست‌ها کاهش یافته و تصمیم‌گیری‌ها بر مبنای داده‌های واقعی و ارزیابی‌های علمی انجام می‌شود. در چنین شرایطی، دولت با اتکا به سازمان‌های مردم‌نهاد می‌تواند هزینه‌های اجرایی خود را کاهش داده، تخصیص منابع را بهینه کرده و سیاست‌های توسعه‌ای را بر مبنای نیازهای واقعی جامعه طراحی کند.

🔰افزون بر این، همکاری میان دولت و سازمان‌های مردم‌نهاد موجب شکل‌گیری سرمایه اجتماعی و افزایش سطح اعتماد عمومی می‌شود. همان‌طور که فرانسیس فوکویاما در نظریه سرمایه اجتماعی خود مطرح می‌کند، اعتماد عمومی یکی از مهم‌ترین متغیرهای تأثیرگذار بر رشد اقتصادی و پایداری نظام‌های سیاسی است. دولت‌هایی که سازمان‌های مردم‌نهاد را به‌عنوان بازوی مشورتی خود به رسمیت می‌شناسند، قادرند ساختار حکمرانی خود را در برابر بحران‌های اجتماعی مقاوم‌تر کنند. در مقابل، نادیده گرفتن این سازمان‌ها و محدود کردن فعالیت آن‌ها، منجر به شکل‌گیری نارضایتی‌های انباشته، افزایش واگرایی اجتماعی و در نهایت تضعیف مشروعیت نظام سیاسی خواهد شد. از این منظر، همکاری دولت با سازمان‌های مردم‌نهاد نه‌تنها یک انتخاب راهبردی، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای بقای نظام‌های سیاسی و اقتصادی در دنیای مدرن است.

@Haajm

حامیان جامعه مدنی (حجم) فرارسیدن بهار طبیعت و نوروز باستانی را به شما شادباش می‌گوید. امید که این سال نو، سرآغاز صلح، امنیت همه جانبه، همدلی و شکوفایی برای همگان باشد.

وقت بهارست خیز، تا به تماشا رویم
تکیه بر ایام نیست، تا دگر آید بهار

نوروزتان پیروز، دلتان بهاری! 🌸💫

@Haajm