🐬@faramatni

تخیّـل نازک آراییش را وام از تو می گیرد
تغزّل در شکوفاییش ، الهام از تو می گیرد

تو لب تر کن ، تو از بوسه ، شراب من به ساغر کن
که طبع می پرست مستِ من ، جام از تو می گیرد

بیا آبی بزن بر آتش تند تنش هایم
که دل در بی قراری هاش ، آرام از تو می گیرد

دلم بعد از بسی منزل به منزل ، در به در گشتن
نشان آرزویش را ، سر انجام از تو می گیرد

تو می گویی چی ام من ، یا کجایم ، یا کدامینم
که نفس خویشتن گم کرده ام ، نام از تو می گیرد

نگارینا ! زمانه بی تو جز طرحی مشوِّش نیست
که آب و رنگ اگر می گیرد ایّام ، از تو می گیرد

تو پایان تمام جستجو های منی ، ای یار !
خوشا بخت تکاپویی ، که فرجام از تو می گیرد
#حسین_منزوی

🐬@faramatni

🐬@faramatni

در انتظار تو تا كي سحر شماره كنم؟
ورق ورق شب تقويم كهنه پاره كنم؟

نشانه هاي تو بر چوب خط هفته زنم
كه جمعه بگذرد و شنبه را شماره كنم

براي خواستن خير مطلقي كه تويي
به هر كتاب ز هر باب استخاره كنم

شب و خيال و سراغ تو،باز مي آيم 
كه بهت خانه ي در بسته را نظاره كنم

تو كي ز راه ميايي كه شهر شبزده را
به روشنايي چشمم چراغواره كنم؟

ز ياس هاي تو مشتي بپاشم از سر شوق
به روي آب و قدح را پر از ستاره كنم

هزار بوسه ي از انتظار لك زده را
نثار آن لب خوشخند خوشقواره كنم

هنوز هم غزلم شوكراني است الا
كه از لب تو شكرخندي استعاره كنم
#حسین_منزوی

🐬@faramatni

🐬@faramatni

تو سرنوشت منی ، از تو من کجا بگریزم ؟
کجا رها شوم از این طلسم ؟ تا بگریزم

اسیر جاذبه ی بی امان ات آن پر کاهم
که ناتوانمت از طیف کهربا ، بگریزم

تو خویش راز اساطیر و قصه های محالی
و گر به کشور سیمرغ کیمیا بگریزم

به جز تو نیست هر آن کس که دوست داشته بودم
اگر هر آینه سوی گذشته ها ، بگریزم

هوا گرفته ی عشق توام ، چگونه از این دام ،
به بال بسته دوباره سوی هوا بگریزم ؟

به خویش هم نتوانم گریخت ، از تو که عیب است
ز آشناتری اکنون به آشنا ، بگریزم

کجا روم که نه در حلقه ی نگین تو باشد ؟
مگر به ساحتی از سایه ی شما بگریزم

به هر کجا که رَوَم ، رنگ آسمان من این است
سیاه مثل دو چشم تو ! پس چرا بگریزم ؟
#حسین_منزوی

🐬@faramatni

تو خواهي آمد و آواز با تو خواهد بود
پرنده و پر و پرواز با تو خواهد بود

تو خواهي آمد و چونان كه پيش از اين بوده ‌ست
كليد قفل فلق باز با تو خواهد بود

خلاصه كرده به هر غمزه‌اي هزار غزل
هنر به شيوة ايجاز با تو خواهد بود

طلوع كن كه چنان آفتابگردانها
مرا دو چشم نظر باز با تو خواهد بود

چه جاي من؟ كه براي فريب يوسف نيز
نگاه‌ِ وسوسه‌پرداز با تو خواهد بود

در آرزوست دلم راز اسم اعظم را
تو خواهي آمد و آن راز با تو خواهد بود

براي دادن‌ِ عمر‌ِ دوباره‌اي به دلم
تو خواهي آمد و اعجاز با تو خواهد بود
#حسین_منزوی

🐬@faramatni

🐬@faramatni

نخفته ایم که شب بگذرد ، سحر بزند
که آفتاب چو ققنوس ، بال و پر بزند

نخفته ایم که تا صبح شاعرانه ی ما
ز ره رسیده و همراه عشق ، در بزند

نسیم ، بوی تو را می برد به همره خود
که با غرور ، به گل های باغ سر بزند 

شب از تب تو و من سوخت، وصلمان آبی
مگر بر آتشِ تن های شعله ور بزند

تمام روز که دور از توام چه خواهم کرد 
هوای بستر و بالینم ار ، به سر بزند ؟

چو در کنار منی، کفر نعمت است ای دوست 
دو دیده ام مژه بر هم ، دمی اگر بزند!

بپوش پنجره را ، ای برهنه ! می ترسم
که چشم شور ستاره ، تو را ، نظر بزند!

غزل برای لبت عاشقانه تر گفتم
که بوسه بر دهنم عاشقانه تر بزند 
#حسین_منزوی

🐬@faramatni

🐬@faramatni

هزار درد مرا، عاشقانه درمان باش
هزار راه مرا، ای یگانه پایان باش

برای آنکه نگویند، جسته‌ایم و نبود
تو آن‌ که جُسته و پیداش کرده‌ام، آن باش

دوباره زنده کن این خسته‌‌ی خزان‌زده را
حلول کن به تنـم جان ببخش و جانان باش

کویر تشنه ‌ی عشقم، تداوم عطشم
دگر بس است، ز باران مگوی، باران باش

دوباره سبز کن،این شاخه ‌ی خزان زده را
دوباره در تن من، روح نوبهاران باش

بدین صدای حزین، وین نوای آهنگین
به باغ خسته‌ی عشقـم هزاردستان باش

#حسین_منزوی

🐬@faramatni

🐬@faramatni

تخیّـل نازک آراییش را وام از تو می گیرد
تغزّل در شکوفاییش ، الهام از تو می گیرد

تو لب تر کن ، تو از بوسه ، شراب من به ساغر کن
که طبع می پرست مستِ من ، جام از تو می گیرد

بیا آبی بزن بر آتش تند تنش هایم
که دل در بی قراری هاش ، آرام از تو می گیرد

دلم بعد از بسی منزل به منزل ، در به در گشتن
نشان آرزویش را ، سر انجام از تو می گیرد

تو می گویی چی ام من ، یا کجایم ، یا کدامینم
که نفس خویشتن گم کرده ام ، نام از تو می گیرد

نگارینا ! زمانه بی تو جز طرحی مشوِّش نیست
که آب و رنگ اگر می گیرد ایّام ، از تو می گیرد

تو پایان تمام جستجو های منی ، ای یار !
خوشا بخت تکاپویی ، که فرجام از تو می گیرد
#حسین_منزوی

🐬@faramatni

#حسین_منزوی✍
#فهیمه_خاکزاد🎙


به سینه می‌زندم سر دلی که کرده هوایت!
دلی که کرده هوای کرشمه‌های صدایت!

نه یوسفم نه سیاوش به نَفس‌کشتن و پرهیز
که آوَرَد دلم ای دوست! تابِ وسوسه‌هایت

تو را ز جرگه‌ی انبوهِ خاطراتِ قدیمی
برون کشیده‌ام و دل نهاده‌ام به صفایت

تو سخت و دیر به دست آمدی مرا و عجب نیست
نمی‌کنم اگر ای دوست! سهل و زود رهایت

گره به کارِ من افتاده است از غمِ غربت
کجاست چابکیِ دست‌های عقده‌گشایت؟!

به کبرِ شعر مبینم که داده تکیه به افلاک
به خاکساریِ دل بین که سر نهاده به پایت!

«دلم گرفته برایت» زبانِ ساده‌ی عشق است
سلیس و ساده بگویم: «دلم گرفته برایت!»

🐬@faramatni

ستاره می‌دمد از چشم‌های روشن تـو
بهار می‌شکفد در زمینهٔ تن تـو

فرشتگان، چوگل عشق در تو می‌شکفند
بهار نیست، بهشت است فصل دیدن تـو

تو تکیه گاه منی، وز تو مُرده‌ام زنده است
مرا رها نکنی دست من به دامن تـو

گل از تو شرم به بار آورد اگر بدمد
که رشک خاطر گلزارهاست گلشن تـو

رسد به خوشه پروین و ماه اگر دستم
همه بچینم و آویزمش به گردن تـو

تو میشکوفی و پاییز می شود پرپر
گل همیشه بهارم، خوشا شکفتن تـو

#حسین_منزوی

🐬@faramatni

🐬@faramatni

شب است  و در شب من خوش نشینی ات زیباست 
به بوسه از لب من خوشه چینی ات زیباست

تو را به جلوه فروشی نیاز نیست چو گل
که غنچه ای تو و در خود نشینی ات زیباست

تو مهر را همه با مهر می دهی پاسخ
صدای عشقی و طبع طنینی ات زیباست

اگر تو می شکنی لیلیانه کاسه ی  من
چه غم که شیوه ی دلبر گزینی ات زیباست

میان هستم و شک می کنم پلی است اگر
به عشق شک نکنی، بی یقینی ات زیباست

میان این همه یاس و سمن ، گل ای گل من
به جلوه آمدن یاسمینی ات زیباست

تو هرچه می کنی ای یار ، دوستت دارم
که نازنینی و هر نازنینی ات زیباست

🖋 #حسین_منزوی

🐬@faramatni