دغدغه‌های محیط زیستی و دانشگاهی - حسین آخانی
4.72K subscribers
232 photos
187 videos
27 files
850 links
هدف این کانال انتشار نگرانی‌های محیط زیستی و دانشگاهی کشورمان ایران و جهان است.
Download Telegram
توقف مالچ نفتی برای همیشه
با پیگیری جدی از طریق روابط عمومی ریاست جمهوری و دو برنامه گفتگو با آقای سلاجقه بلاخره امروز در گفتگویی که در حضور رسانه ها با ایشان داشتم، ریاست سازمان حفاظت محیط زیست سوت پایان استفاده از مالچ پاشی نفتی برای همیشه زدند.
من در این گفتگو به برخورد بی ادبانه، غیر قانونی و قلدری منابع طبیعی استان خوزستان اشاره کردم که تمام اسناد علمی ما را پاک کردند. ایشان که از این رخداد خبر داشتند، سه بار از طرف دولت از من عذر خواهی کردند.
من به ایشان گفتم دلیل ممانعت منابع طبیعی تخلف آشکار آنها در پاشیدن مالچ روی گیاهان بومی بود که پوشش بومی تا ۱۰۰ درصد ایجاد کرده بودند.
جالب توجه بود که علیرغم تلاش روابط عمومی ریاست جمهوری برای ارتباط با آقای نوبخت، رئیس منابع طبیعی، در این گفتگو همراه نشدند.
خوشبختانه چند قطعه فیلم و عکس که توسط همراهان در بازدید گرفته شده بود و افراد منابع طبیعی موفق به پاک کردن آنها نشده بودند در اختیار من قرار گرفت که در این پست ملاحظه می کنید. آنکس که حسابش پاک است از محاسبه چه باک است. جناب رئیس شما که قیر را بی خطر و ارزشمند می دانستید، چرا می ترسیدید از عمران و آبادانی تان در ماسه زار عکس و فیلم تهیه شود؟
بلاخره ما می آییم و آنجا را بررسی می کنیم و تاریخ هم در مورد شما و ما قضاوت خود را خواهد کرد.  
من متوجه نیستم، چرا باید مدیریت منابع طبیعی هزینه حفظ مدیری را بدهد که در گفتگوی تلویزیونی  آبروی سازمان را برد و بعد با برخوردش با تیم رسمی تحقیقی سازمان حفاظت محیط زیست و دانشگاه تهران باعث آبروریزی مضاعف شد.

#حسین_آخانی
#توقف_مالچ_پاشی
https://www.ddinstagram.com/p/C6CSESlr2O1/?igsh=dzQ2NnJnbzFmMHFz
بهترین پژوهشگر ایران در زمینه اکولوژی و تکامل
دیروز که این نامه را دریافت کردم، حس عجیبی داشتم. از طرفی به عنوان بهترین فرد کشورت در زمینه اکولوژی و تکامل در رنکینگهای جهانی معرفی می شوی، از طرف دیگر عده ای به دلیل انتشار مطالب علمی در خصوص آسیب گونه های مهاجم برای زیست بوم و تهدید سلامت عمومی برای ترور شخصیتت در داخل عکس، شماره تلفن و آدرست را در فضای مجازی منتشر می کنند که آسایشت را به هم بزنند. در کامنتی که زیر پست معرفی من به عنوان "عامل کشتار سگ ها" منتشر شده بود، نوشته بودند که بزودی جنازه ام پیدا می شود.
روز پنجشنبه تو کوچه ما غوغایی بود. گو اینکه حامیان سگ و گربه هماهنگ کرده بودند که بیایند و با آشوب آرامش من را به هم بزنند.
یکبار دیگر هم چنین حسی به من دست داد و دانستم که ما در برخی حوضه ها شاید قرنها عقبیم. اگر برگشتم به ایران و ماندم و هزینه می دهم، دلیلش این است که چاره ای جز آگاهی و جهل زدایی از جامعه نداریم‌.
#حسین_آخانی
https://www.ddinstagram.com/p/C6QXJlyil0b/?igsh=NDBqYXBzNWVyaDUz
تصاویر ماهواره ای از شکسته شدن یکی از سد های خاکی در غرب روستای نوده در خراسان جنوبی.

@mahdi_motagh


بر اساس گزارش ها گویی دو سد خاکی در منطقه شکسته شده
اخبار مربوطه:
https://www.imna.ir/news/747703/

www.yjc.ir/fa/amp/news/8719630
خاموشی یک مارچوبه بومی شورزی در میقان
حسین آخانی
اسلایدهای این پست اسکرین شات آخرین مقاله ماست که همین امروز منتشر شده است.
داستان این مقاله به ۳۸ سال پیش (۳ مهر ۱۳۶۵) بر می گردد. زمانی که من هنوز یک دانشجوی لیسانس بودم و اولین کار تحقیقی من به عنوان پایان نامه لیسانس بررسی گیاهان کویر میقان و یا دریاچه میقان و به قول همشهری های ما تالاب میقان بود.
بدون تردید این اولین تحقیق تاثیر عمیقی روی کل زندگی من گذاشت. اگر چه گروه زیست شناسی دانشگاه شهید بهشتی در آن زمان اجازه نوشتن پایان نامه را به من نداند. بعد فهمیدم دلیلشان بالا بودن سطح کار من بوده و با نوشتن آن برای پایان نامه های فوق لیسانس مشکل ایجاد می شود. ولی این تصمیم خنجری بود در مغز یک دانشجوی پر شوری که دو سال در کویر میقان وجب به وجب آنجا را تحقیق کرده است.
در آن مدت من سه گونه گیاهی کشف کردم که سرنوشت هر سه به انقراض
Microcnemum coralloides
Schrenkiella parvula
Asparagus lycaonicus
دو گونه اول اولین مقاله پژوهشی من بود (اسلاید ۶). ولی شناسایی گونه سوم، که یک مارچوبه هالوفیت است، ۱۳ سال طول کشید و مقاله آن در سال ۲۰۰۲ منتشر شد (اسلاید ۷).
سالها گذشت تا به کمک روشهای مولکولی جمعیت ایران و ترکیه مقایسه شوند و مشخص شد که این گیاه خویشاوند گونه مارچوبه زراعی است )اسلایدهای ۱ تا ۵).
این مقاله تبریک ندارد، پایان یک داستان تلخ است. داستان سرزمینی که نبود درک و فهم بوم شناختی یکی یکی گونه های بومی ما را به انقراض می کشاند. انقراض این مارچوبه خاص و دو گونه دیگر به دلیل به هم خوردن هیدرولوژی پهنه شور میقان رخ داد. آنچه تلخی داستان را به حد اعلای تراژیک می رساند این است که کسانی باعث خاموشی آنها شدند که اتفاقا وظیفه حفظ آن را داشتند. اول منابع طبیعی که با ساختن بندهای آبخیزداری کلیه آبراهه های حوضه آبریز میقان را بست و دوم آنهایی که با روان کردن فاضلاب شیرین اراک یک تالاب شور را به نی زاری تبدیل کردند که باعث نابودی تنوع زیستی گیاهان هالوفیت شد.
داستان جریان فاضلاب اراک به دریاچه میقان، بسیار شبیه همین دوستان خاله خرسه ای است که به سگ و گربه غذا می دهند. وقتی فهم و دانش بومشناختی نباشد، کار خیر ما جز آسیب و ضرر نتیجه ای ندارد. گیاهان ما منقرض می شوند به خاطر به هم خوردن توازن هیدرولوژیک کشور توسط سد ساز و بند ساز، جانوران ما هم منقرض می شوند توسط گروهی از آدمهای احساسی که فکر می کنند با پر کردن طبیعت و شهرهای ایران با سگ و گربه کار خوبی می کنند.
علاقه مندان به اصل مقاله پیام خصوصی بدهند.
#حسین_آخانی
#گیاهشناسی_با_حسین_آخانی
https://www.ddinstagram.com/p/C6c_hlgiINf/?igsh=MXF4ajlmMnhlcTZiaw==
تیغ تخریب بر گردن درختان پارک لاله
حسین آخانی (استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران)
خبرهای کشیدن حصار در بخش جنوبی پارک لاله در فضای رسانه ای کشور پر شده است، درست چند هفته بعد از خبرهای احداث مسجد در پارک قیطریه.
برای من پارک لاله ازچهار جهت اهمیت دارد:
1) این پارک تنها فضای سبز مجاور بزرگترین و قدیمی ترین دانشگاه کشور است. دانشگاهی که در قلب شهر تهران از داشتن یک کمپوس (فضای بیرونی) مناسب محروم است. این پارک تنها جایی است که دانشجویان می توانند با دوستان خود در آنجا قدم بزنند و زیباترین خاطرات دوران تحصیل خود را بگذرانند. شک ندارم که هزاران دانشجو در همین پارک بزرگترین تصمیم خود را در فضای زیبای پارک برای تشکیل زندگی مشترک را گرفته اند.
2) آرزو داشتم که روزی پارک لاله را به باغ گیاهشناسی تبدیل کنم تا دانشگاهی باز باشد برای شهر تا کودکان، دانش آموزان و دانشجویان و مردم با دنیای گیاهان آشنا شوند. بعد از چندین سال مذاکره مفصل و جلسات متعدد، هیئت مدیره سازمان بوستانها و فضای سبز شهر تهران - علیرغم موافقت‌های اولیه - با آن مخالفت کرد. دلیل مخالفت این بود که این پارک قدیمی است و به هیچ عنوان نباید به آن دست زد! بعد توافق شد که باغ گیاهشناسی در دو سوی اتوبان چمران در مجاور برج میلاد و دانشگاه تهران ساخته شود. توافق انجام شد، تفاهم نامه امضا شد، شورا آن را مصوب کرد ولی به دلایل نامعلوم به مرحله اجرا نرسید.
3) پارک لاله تنها پارک تهران است که کلیه گیاهان آن نقشه برداری شده و در وب سایت سازمان بوستانها تمامی اطلاعات و نقشه پراکنش گیاهان آن تکمیل شده است. در این پروژه که توسط اینجانب در دانشگاه تهران انجام شده است، بایستی بزودی با نصب پلاک، شامل نام‌های علمی و فارسی و پراکنش در داخل پارک و با استفاده از کد QR ، علاقه مندان بتوانند اطلاعات دقیق تر شامل عکسهای دقیق و پراکنش آن را بدست آورند.
4) پارک لاله تنها پارکی است که در آن درخت انجیلی (Parrotia persica) بیش از نیم قرن پیش کاشته شده است و به همین دلیل ارزش و اعتبار حفاظتی بسیار بالایی دارد.
من در 13 اردیبهشت جاری با آقای مهندس مختاری رئیس سازمان بوستان‌ها و فضای سبز تهران در خصوص دلیل این حصار کشی پرسیدم. ایشان به من قول دادند که انجا هیچ درختی قطع نمی شود. حتی از من خواستند بروم و آنجا را ببینم. روز شنبه 15 اردیبهشت به پارک رفتم و با صحنه‌های نگران کننده‌ای مواجه شدم. اول آنکه بخشی از جنوب پارک در نزدیکی ایستگاه مترو تغییر کاربری داده شده است. آنچه از لابلای حصار دیده شد، گود برداری و ایجاد سازه‌ای (شبیه دستشویی) به مساحت تقریبی حدود 200-500 متر مربع است. کمی دورتر در غرب آن، درست مجاور ایستگاه آتش نشانی و محلی که درختان انجیلی قرار دارند در چند هزار متر مربع حصار کشی شده است. علاوه بر انجیلی، درختان قدیمی تنومند و ارزشمند دیگری در این بخش پارک رویش دارد. درختان این بخش پارک به دلیل خاک باز، از شادابی و سلامت بیشتر برخوردار است و طبیعی است کوچکترین دستکاری در آن نباید صورت گیرد.
در گفتگوی دوباره خود با اقای مهندس مختاری متوجه شدم که ماجرا جدی است و برنامه تغییر آن محل برای اهداف فرهنگی وجود دارد. اگر چه ایشان مدعی عدم قطع درخت بود ولی تغییراتی که بناست انجام شود و روزنامه همشهری نیز به آن اشاره کرده است باعث تهدید این زیست بوم شهری و به مرور باعث خشک شده درختان خواهد شد. جنوب پارک لاله از نظر گونه های درختی متنوع ترین و اتقاقا دارای گونه های بومی است و با توجه به انبوه درختان، سیمای جنگی شمال کشور را در ذهن تداعی می کند. هر گونه تخریب، تغییر کاربری و حتی ایجاد آبنما و راه عبور و مرو به این زیست بوم شهری اشتباه و خطای نابخشودنی است.
من به یاد می آورم در فروردین1401، وقتی برای ایجاد موزه علم در زمین‌های در اختیار دانشگاه تهران واقع در ملا صدرا چندین درخت سرو نقره ای آمریکایی - که ارزش‌های اکولوژیک چندانی برای شهر ندارند - قطع شدند، آقای مختاری و ماموران شهرداری محکم جلوی آن ایستاد. آقای مختاری، به عنوان کسی که خود را حافظ درختان تهران می‌داند، و شورای شهر تهران وظیفه دارند جلوی این تغییر کاربری تحت هر عنوان و با هر هدفی بیایستد. رفتارهای تهاجمی اینچنینی به فضای سبز باب درخت کشی در شهر باز خواهد شد و اگر هزاران پلاکارد هم با عنوان “ زنده باد درخت“ نصب شود، کسی آن را باور نمی‌کند.
https://www.ddinstagram.com/reel/C6jN-Fxip8v/?igsh=eThtNWtrM2ltc3Ry
دو رخداد میمون در تهرون
امروز ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ روزی است که من ده هزارمین کیلومتر دوچرخه سواری خودم را جشن می گیرم. وقتی ۴ سال پیش تصمیم گرفتم که خودرو را کنار گذاشته و سوار دوچرخه شوم، خودم هم فکر نمی کردم ، می توانم پیوسته با دوچرخه در تهران تردد کنم‌. خوشحالم که در این مدت بدون حادثه توانستم ۱۰۰۰۰ کیلومتر را رکاب بزنم‌. این سبک زندگی برای من نه تنها باعث شادابی، سلامت و سرزندگی -علیرغم ناملایمات زیاد - بود بلکه صرفه جویی زیادی در زمان و حتی جیب مبارک داشت.
اما اتفاق دوم بازگشت دوچرخه های اشتراکی به شهر تهران است‌. دوچرخه های جدید زی رو، برقی بوده و طبیعی است نسبت به نسل بی دود مزیت بیشتری دارند‌. خوشحالی من از این است که مدیریت دوچرخه گریز شهری، بعد از گذشت سه سال متوجه شد که چاره ای جز بازگشت دوچرخه ها به شهر ندارد. اما خبر ناراحت کننده این است که گویا، اپلیکیشن این دوچرخه ها به گونه ای است که امکان استفاده خانمها وجود ندارد. من و همه همکارانم به جد پیگیر این ماجرا خواهیم شد و امیدوارم هر چه سریعتر این نقص برطرف شود.
#حسین_آخانی
#دوچرخه
https://www.ddinstagram.com/p/C6tY1n-ifhn/?igsh=MWhxM293NDJoaHplOA==
استفاده خانم ها از دوچرخه های برقی: بعد از انتشار کلیپ اینجانب در مورد محدودیت استفاده خانم ها از دوچرخه های برقی زی رو، به من اطلاع داده شد که این محدویت فقط برای موتور سیلکت هاست و نه دوچرخه های برقی. ضمن پوزش خوشحالم، که این کلیپ توجه جامعه را به آنها جلب کرد. با استفاده از این دوچرخه ها، از این استارت آپ سبز حمایت کنید.
https://t.iss.one/environ_concerns
خبر دومین مرگ هاری در کمتر از ۴۸ ساعت
حسین آخانی
چه غم انگیز است که در صبح روز دختر، خبر مرگ دختری ۴ ساله در اثر هاری همه ذهنت را مشغول کند. درست کمتر از ۴۸ ساعت از اعلام خبر جان باختن مردی در مشهد در اثر هاری، خبر جان باختن عسل ۴ ساله که با گزش سگ نگهبانی در کمیشان نکت، پر پر شد، غم عالم به سرم ریخت. برای من که سه سالی است در این خصوص می نویسم و توسط جماعت خشن سگ پرور حتی جانم تهدید شده و تلفن و ادرس منزلم را هم منتشر کرده اند و بی اخلاقی را در حد اعلای درجه رسانده اند، این اخبار مانند خنجری است که به سینه آدم می خورد، بخصوص از باب کم عملی مسئولین و خاموشی جامعه علمی که از عده ای قانون گریز می ترسند.
کافی است که در گوگل جستجو کنید و فیلمهای آخرین روزهای زندگی یک مبتلا به هاری را نشان می دهد را ببینید. هاری یک بیماری ویروسی است که اگر دچارش شدی مرگ سرنوشت حتمی است. مرگی بسیار دردناک که خانواده قربانی تا آخر عمر از زخم آن التیام نخواهند یافت. در راستای ریشه کنی هاری ایران چند دهه است که صدها میلیون دلار هزینه شده است، ولی جنبش سگ ولگرد پروری در ایران که دو دهه است با منافع کلان برای سگ معاشان راه افتاده است ایران را به صدر جدول کشورهایی چون هند و چین برده است تا همه رشته ها را پنبه کند. جنبش سگ پروری نه تنها سگ ها را به جان کودکان و مردم، بخصوص در مناطق کم برخوردار می اندازد بلکه با روشی که از دوستداران خود آموخته اند، به هیچ فردی رحم نمی کنند. فحاشی روش این جماعت است، بدون کوچکترین ملاحظه ای با سوء استفاده از فضای مجازی دست به هر کاری غیر قانونی می زنند. این روش پیشا قانونی که در فرهنگ ما به لاتگری و اوباشگری معروف است بسیار موثر بوده و باعث‌شده بسیاری از مسئولین از آنها بترسند.
اگر چه خیلی دیر، ولی کمتر کسی است که نداند افزایش جمعیت سگ و گربه های ولگرد در ایران کشور را به بحران جدی سلامت و امنیت کشانده است. راه چاره هم مشخص است.
۱. ابتدا باید قانون نگهداری حیوان صاحبدار گله و خانگی (با به رسمیت شناختن آن و اخذ مالیات و بیمه و عقیم کردن) تصویب کرد.
۲. بیدرنگ باید با مافیای غیر قانونی سگ و گربه معاشی که علنی در فضای مجازی به کاسبی مشغول است برخورد کرد. غذا رسانی به هر بهانه ای را طبق ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی ممنوع و جرم انگاری کرد.
۳. با شناسایی حامیان سگ و گربه با همکاری آنها هر تعداد سگ و گربه ای را که می توانند با هزینه و ملک شخصی با رعایت حقوق حیوان، عقیم سازی و عدم رهایی نگهداری کنند، به آنها داد.
۴. در پایان طبق پروتوکولهای اخلاقی، بهداشتی، قوانین مصوب و رعایت سلامت عمومی اگر جانور ولگردی و مهاجم اضافه بود از محیط زندگی انسان و طبیعت حذف کرد.
https://www.ddinstagram.com/p/C6xpaK3CxcP/?igsh=MW96a2ptNHBpd2dsZg==
▪️وضعیت بحرانی فرونشست و آب‌های زیرزمینی در ایران بر اساس نتایج مقاله جدید  تحقیقاتی  در مجله Science Advances

▪️در این مقاله با پردازش شش هزار تصویر ماهواره ای بین سال‌های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۹ نشان داده شده حدود ۳.۵ درصد مساحت کل ایران تحت تاثیر فرونشست قرار دارد

▪️این میزان فرونشست معادل از بین  رفتن سالیانه حداقل  ۱.۷ میلیارد متر مکعب از منابع ارزشمند آب زیرزمینی در سالهای گذشته بوده.

▪️استانهای کرمان، تهران، البرز ، خراسان رضوی و فارس وضعیت بسیار بدی را به لحاظ فرونشست و از دست دادن ذخایر آب زیرزمینی تجربه می‌کنند. نرخ فرونشست در بعضی از این استان‌ها جزو بالاترین نرخ ها در دنیا میباشد.

▪️ حتی استان پربارش مازندران در معرض فرونشست قرار گرفته و فقط استان گیلان از خطر فرونشست فعلا در امان مانده است

▪️متاسفانه بسیاری از زیرساخت ها مانند فرودگاه‌ها ی تهران و ارومیه و اصفهان و .. در معرض خطر فرونشست قرار دارند.  در چنین  زیرساخت هایی  فرونشست حتی به میزان چندین میلیمتر در سال باید مورد توجه جدی قرار بگیرد

@mahdi_motagh

لینک مقاله:

https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.adk3039
رتبه نخست خراسان رضوی در ازبین رفتن  منابع آب زیرزمینی در کشور.

▪️بر اساس برآوردهای حاصله از داده های فرونشست زمین برای کل ایران در مقاله Science Advances، استان خراسان رضوی رتبه نخست در ایران را در تنش و نابودی منابع آب زیرزمینی اش دارد.

◾️چیزی حدود نزدیک سالیانه ۴۰۰ میلیون متر مکعب از حجم آبخوانهای خراسان رضوی کاسته می‌شود

▪️بعد از خراسان، استانهای کرمان، گلستان، فارس، قزوین، تهران، اصفهان، مرکزی،  البرز و سمنان رتبه های دوم تا دهم را به خود اختصاص می‌دهند.

▪️اگر میزان ازدست رفتن منابع آب زیرزمینی رو به مساحت استانها تقسیم کنیم (شکل پایین در سمت چپ)، آن موقع نتیجه کمی عوض شده و البرز و گلستان و تهران و قزوین در رقابت بسیار تنگاتنگی رتبه یک تا چهار رو به خودشون اختصاص میدن.

◾️ متاسفانه باید گفت این یک رقابت زشت و مخرب و منحوس بین استانها برای آینده ایران است

@mahdi_motagh


https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.adk3039
سد چم شیر را تخلیه کنید
درست یکسال و چهار ماه پیش دریچه های سد پر مناقشه چم شیر، علیرغم منع چند دستور بالادستی مهم آبگیری شد. مدیران این سد به وضوح با تمرد از دستور مقامات با بستن دریچه های سد چم شیر، این پیام را به منتقدان و حتی دولتمردان دادند که اصلاح روند ویرانگر سد سازی افراطی در دست آنها نیست.
در روزهای پیش از آبگیری، بسیاری چم شیر را با گتوند مقایسه کردند و حتی رئیس سازمان حفاظت محیط زیست از تعبیر "گتوند دوم" استفاده کردند. اما آنهایی که از وضعیت رودخانه زهره و مخزن سد آگاه بودند، می دانستند که مقایسه چم شیر با گتوند، اشتباه است. چم شیر، یک "افتضاح" به تمام معنی است و بحران آن فراتر از مشکلات گتوند است.
این نگارنده که مرتب ماجرای چم شیر را پیگیری می کنم، دو ماه بعد از آخرین بازدید خود از رودخانه زهره در محل امامزاده حیدر کرار، در بیست و ششم اردیبهشت هدایت الکتریکی بالای پنج هزار را ثبت کردم. چنین ای سی بالایی، آنهم در چنین فصلی با دو سال پیاپی ریزش های جوی فراتر از نرمال، نه تنها بی سابقه که حتی خارج از تصور است. هنوز بخش عمده ای از سازند گچساران با مخزن تماس ندارد و از آغاز انحلال رسوبات تبخیری گچ و نمک زمان زیادی نگذشته است.
شاید در روزهایی که توجه همه به سیل مشهد است، به مسئولان باید گفت که گول سازه سازان را نخورید؛ هشدار افرادی که نفعی ندارند را جدی بگیرید. یکبار برای همیشه به قلدری در دخالت افراطی در سرزمین و ساختار هیدرولوژی کشور پایان دهید؛ سد چم شیر را تخلیه کنید و با این واقعیت که تست اولیه آن شکست خورده است، اجازه ادامه آبگیری غیر قابل برگشت یک ابر بحران را ندهید.
فیلم را حتما ببینید و به اشتراک بگذارید.

#حسین_آخانی
#سد_چمشیر_فاجعه_ملی
https://www.ddinstagram.com/reel/C7GDNr_i8I6/?igsh=MWF2cG9vMnl3eHFwaw==
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سد چم شیر را تخلیه کنید: این سد نه تنها باعث تعدیل شوری نشده که بعد از یک‌سال و چهار ماه از آبگیری باعث تثبیت و افزایش شوری رودخانه زهره شده است. با توجه به دستور مجلس، معاون اول و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در جلوگیری از آبگیری این سد، متاسفانه دست اندرکاران از این دستورات تمرد کرده و دولت و کشور را در معرض کار انجام شده قرار دادند. تنها راه برون رفت از فاجعه چم شیر، توقف آبگیری و تخلیه آن است. حسین آخانی
https://t.iss.one/environ_concerns
قرق تنگ ماغر و منطقه حفاظت شده تنگ سولک
حسین آخانی
در حدود ۳۰ تا ۵۰ کیلومتری شمال بهبهان تنگه ای تاریخی و بهشت گونه است که تصور وجود چنین بهشت زیبایی آن هم در جنوبی ترین مناطق داغ زاگرس برای من قابل باور نبود. این تنگه با قدمت بیش از دو هزار سال تمدن همراه با سنگ نبشه های بینظیر یکی از خاستگاههای تمدنی و همچنین تنوع زیستی ایران است‌. در دیواره های تنگ سولک و تنگ ماغر، جز زیبایی و عظمت چیزی نمی توان یافت. علیرغم اینکه این منطقه تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست است ولی به دلیل امکانات ناچیز و نداشتن محیط بان کافی، حفاظت آن بسیار سخت است. طبق معمول دام، معدن کاوی، شکار و آتش سوزی از تهدیدهای این منطقه است. حیات جانوری انجا هم بینظیر است، از پلنگ و خرس تا گراز و گربه وحشی در آنجا دیده می شود.
کمال محمدی جوانی مهربان و دوست داشتنی است که با ایجاد قرق و همکاری جامعه محلی توانسته است بخشی از فشارهای دام و آتش سوزی در منطقه را کاهش داده و طی دو سال شگفتی آفرینی کند.
خوشحالم در استانی که بسیاری آن را استانی محروم فرض می کنند، به اطلاع برسانم‌ که این استان از ثروتمندترین استانهای کشور است، هم از باب انسانهای فرهیخته ای چون کمال و سعید و هم از نظر جلوه های بی نظیر طبیعی از جنگل های زیبای بلوط، رودخانه هایی چون مارون، کوه ها و تالاب های شگفت انگیز با تنوع زیستی کم نظیر که تنها راه حفظ آن کوتاه کردن دست ما از گزند تخریب آنهاست.
#حسین_آخانی

https://www.ddinstagram.com/reel/C7N7S7iiq10/?igsh=MWM3M2h4ZzNnZnFzZg==
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
گیاهشناسی، درس ۶۷
خرزهره
Nerium_oleander (Apocynaceae)
گیاهشناسی_با_حسین_آخانی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
کونوکارپوس چه می کند؟
حسین آخانی
سالهاست که فضای سبز شهرها گرفتار بحرانی است که در سه دهه گذشته عده ای ناآگاه و سود جو با بهره بردن از مدیریت های کم دانش شهرها، کشور را پر گونه های گیاهی مضر و مهاجم کرده اند.
گیاه کونوکارپوس (Conocarpus) به تیره Combretaceae تعلق دارد و دو گونه در مناطق حاره ای آمریکا و آفریقا دارد (C. erectus, C. lancifolius).
این گیاه به ایران وارد شده و به شکل افراطی در شهرهای جنوبی کشور و بخصوص استان خوزستان کاشته شده است. گزارشاتی از آلرژی زایی شدید این گیاه در هنگام باران وجود دارد. ولی مشکل اصلی این گیاه نفوذ ریشه ها و تخریب شبکه آبرسانی و فاضلاب شهرهاست‌. مشکل دیگر آن رقابت شدید آن با سایر گونه هاست و عملا باعث مرگ تنوع زیستی می شود.
با توجه به اینکه ایران عضو کنوانسیون تنوع زیستی است، بایستی ورود گونه های بیگانه به کشور و بخصوص مهاجم جرم انگاری شود.
https://t.iss.one/environ_concerns
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تا کی باید کودکان بیگناه قربانی سگ‌های ولگرد شوند؟
سه هفته از جان باختن عسل چهار ساله در روستای کمیشان نکا نگذشته، که ضحی هشت ساله باز هم در نکا مورد حمله سگ ولگرد قرار گرفته و به شدت مجروح شد‌. نیاز به توضیح نیست که کنده شدن صورت یک دختر بچه چه بار سنگین روحی برای او و خانواده اش دارد.
ضحی یکی از ده ها کودکی است که هر روز جانشان در خطر مستقیم سگ های ولگرد است. من نمی دانم، چه دست هایی در کار است که نه با جماعت غذا دهنده به سگ های ولگرد برخورد می شود و نه با دستگاههایی که طبق قانون وظیفه دارند، محیط زندگی انسانها، بخصوص کودکان را از خطرهای سگ های ولگرد امن کنند.
https://t.iss.one/environ_concerns
شرم کنید از استانداردهای دوگانه
حسین آخانی
آنچه در خبرها از نحوه کشته شدن حسین ۸ ساله توسط سگ های ولگرد در قهاوند همدان منتشر شده به حدی هولناک است که تصور درد و رنج این کودک نمی تواند وجدان انسانی را به درد نیاورد. این کودک عملا توسط سگ ها خورده شده است. حتی مردم تصور نمی کردند  آنچه سگ با خود می برد، یک کودک باشد. من نمی دانم این همه افرادی که دم از حقوق بشر، حقوق کودک و جنایت علیه کودکان و نوجوانان می نویسند و در مقابل اتفاقات دردناکی که منجر به جان باختن نوجوانان در جریان اعتراضات سالهای گذشته شدند، چرا در مقابل این بربریت سازمان یافته خاموش اند. کسانی در قالب فروشنده غذای سگ و گربه، برخی در قالب دامپزشک، شیادانی در قالب سلبریتی سگی مسئول این جنایات زنجیره ای علیه کودکان این سرزمین اند. اینها به حدی حساب شده و سازمان یافته هستند که هماهنگ با هم، هر فردی که در مورد سگ ها بنویسد را در فضای مجازی تهدید می کنند. دستگاه قضایی با این وحشت آفرینان مماشات دارد. کسانی که آشکارا پولشویی می کنند. متاسفانه هم دستگاههای مسئول و هم رسانه های مستقل و افراد موثر در مقابل این توحش قرون وسطایی خاموش اند. من حالم از این استاندارهای دوگانه بهم می خورد. هیج فرقی بین مهسا امینی و مهسا بهمنی که بعد از حمله سگ ولگرد، علیرغم زدن واکسن جان باخت وجود ندارد، شرمتان باد.
جای خالی مهدی تیموری در پارک ملی گلستان
حسین آخانی
این نگارنده از سال ۱۳۶۶ که به عنوان کارشناس موزه تاریخ طبیعی اولین سفرم را به پارک ملی گلستان انجام دادم، حداقل دو سالی یکبار برای انجام تحقیقات، بازدید علمی و چند باری هم با خانواده به پارک رفته ام. پارک گلستان یکی از مقاصد اصلی سفرهای علمی با دانشجویانم است. نخست به این دلیل که در پارک ملی گلستان مهمانسراهای مناسبی، درست در وسط پارک برای اقامت دانشجویان است و دوم آنکه من پارک را بیش از هر جای ایران می شناسم و بهترین نقطه ایران برای آموزش های گیاهشناسی و تنوع زیستی است.‌
امسال هم قصد گلستان کردیم. از اول می دانستیم که دانشگاه به راحتی مجوز سفر نمی دهد (به این ماجرا در نوشتاری دیگری به تفصیل خواهم نوشت) به همین دلیل زود اقدام کردیم. هر گونه موافقت را منوط به تامین محل اسکان کردند. من خیالم راحت بود که در پارک ملی گلستان به ما جا می دهند. ابتدا تماس گرفتم و نامه هم نوشتیم. در عین ناباوری به من اطلاع دادند که با اسکان دانشجویان بر اساس بخشنامه ای توسط حراست سازمان حفاظت محیط زیست مخالفت شده است. این ماجرا سبب شد که رایزنی گسترده ای را شروع کردیم و ماجرا به اطلاع ریاست سازمان، آقای سلاجقه رسید. فشارهای ما جواب داد و درست کمتر از دو روز قبل از سفر مجوز را دادند. هر طوری بود موفق شدیم مجوز دانشگاه را هم بگیریم. متاسفانه به ما اطلاع ندادند که این مجوز - علیرغم درخواست ما- در مهمانسراهای تنگ گل نبوده و آنها یک مهمانسرای کنار جاده و بسیار پر خطر و یک اتاق دیگر در اداره پارک در تنگراه را داده اند. به دلیل طولانی مسافت و توقف های آموزشی حدود ۱۲ شب به تنگ گل رسیدیم. از ۵ مهمانسرا، ۴ مهمانسرا در اختیار خانواده های مدیران و کارمندان اداره کل بود! مهمانسرای خالی شماره ۱ هم مختص مقامات است! بعد از ساعتی معطلی اتاق نگهبانی را در اختیار ۱۶ دانشجوی دختر قرار دادند و ما ۱۱ پسر و آقا در اتوبوس خوابیدیم. البته در واقع هیچکس نتوانست تا صبح بخوابد. صبح که کارمان را شروع کردیم مامور حراست پارک درخواست های غیر موجه دیگری داشت که جلوی او ایستادم.
برای اولین بار، بعد از ۳۷ سال خاطرات خوب و همکاری همه مدیران پارک با سفرهای علمی، این برخورد هم برگ سیاهی شد در کارنامه آنها که بزرگترین دروغشان خدمت به مردم است. با یاد آوردی سفر سال گذشته با حضور متواضعانه مهدی تیموری، ریاست پارک ملی گلستان در جمع دانشجویی ما، شک ندارم، کسانی که مهدی تیموری را بر کنار کردند نامشان به 《نا نیکی》در تاریخ محیط زیست ایران خواهد ماند.
#حسین_آخانی
#مهدی_تیموری
#پارک_ملی_گلستان
https://www.ddinstagram.com/p/C7-t4uDCqgW/?igsh=MTkzNmhxazN3ZWJ3dQ==