@ebteda_ir
ِ 🔺غصههای رهبر ومقدسمآبیِ ما
چندیست رهبر انقلاب، صریحتر از گذشته به #مسائل_اجتماعی ورود کرده و دردمندانه در این باب سخن میگوید؛ اگرچه این بخشهای حساس و چالشبرانگیزِ حرفهای ایشان، چندانکه باید پررنگ نشده و جز از سوی معدود گروههای مردمی تحولخواهِ انقلابی مورد اقبال واقع نمیشود. اشارات دقیق ایشان به موضوعِ #آسیبهای_اجتماعی، هرچند دستبهدست شد اما هیچگاه به #مسئله تبدیل نشد. آن مقدار التفات هم که در فضای مجازی دیدیم، محصول ذوق شخصی افراد بود و نه ناشی از تحرکِ عاقلانهی سیستمی!
در نتیجه، آن اشارات دردمندانه هم نتوانست بدنهی حزبالله را متوجهِ اهمیت مسائل اجتماعی کرده و به رجعت آنها به سنتهای انقلاب اسلامی بینجامد.
این بار که واکنش غصهناک و عمیق و تکاندهندهی رهبری را نسبت به #بیکاری و #شرمندگی جوانها شنیدیم، باز هم از همان موضع قدیمیِ مقدسمآبی وارد شدیم و توجهمان به نفْسِ ناراحتی رهبری معطوف شد و نه علت ناراحتی و شرمندگی ایشان. احساساتمان برای غصهناک شدن رهبری جریحهدار شد و نه عاملِ غصهناک شدنشان. با این اوضاع، هیچ یک از ما، هیچکمکی نمیتوانیم به رفع مسائل کنیم. ما وجود مسئلهی اجتماعی را باور نداریم؛ ما نمیخواهیم بپذیریم که چه وضعیتی بر لایههای جامعه حاکم است. پس رهبر همچنان تنها خواهد ماند!
ِ 🔺غصههای رهبر ومقدسمآبیِ ما
چندیست رهبر انقلاب، صریحتر از گذشته به #مسائل_اجتماعی ورود کرده و دردمندانه در این باب سخن میگوید؛ اگرچه این بخشهای حساس و چالشبرانگیزِ حرفهای ایشان، چندانکه باید پررنگ نشده و جز از سوی معدود گروههای مردمی تحولخواهِ انقلابی مورد اقبال واقع نمیشود. اشارات دقیق ایشان به موضوعِ #آسیبهای_اجتماعی، هرچند دستبهدست شد اما هیچگاه به #مسئله تبدیل نشد. آن مقدار التفات هم که در فضای مجازی دیدیم، محصول ذوق شخصی افراد بود و نه ناشی از تحرکِ عاقلانهی سیستمی!
در نتیجه، آن اشارات دردمندانه هم نتوانست بدنهی حزبالله را متوجهِ اهمیت مسائل اجتماعی کرده و به رجعت آنها به سنتهای انقلاب اسلامی بینجامد.
این بار که واکنش غصهناک و عمیق و تکاندهندهی رهبری را نسبت به #بیکاری و #شرمندگی جوانها شنیدیم، باز هم از همان موضع قدیمیِ مقدسمآبی وارد شدیم و توجهمان به نفْسِ ناراحتی رهبری معطوف شد و نه علت ناراحتی و شرمندگی ایشان. احساساتمان برای غصهناک شدن رهبری جریحهدار شد و نه عاملِ غصهناک شدنشان. با این اوضاع، هیچ یک از ما، هیچکمکی نمیتوانیم به رفع مسائل کنیم. ما وجود مسئلهی اجتماعی را باور نداریم؛ ما نمیخواهیم بپذیریم که چه وضعیتی بر لایههای جامعه حاکم است. پس رهبر همچنان تنها خواهد ماند!