آفتی به نام سکوت سازمانی
''سکوت سازمانی در سازمان های رسانه ای'' عنوان پایان نامه دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه #صداوسیما آقای #کامیار_نیستانی_اصفهانی است که مطالعه موردی آن اداره کل روابط عمومی سازمان بود.
سکوت سازمانی پدیده ای است که طی آن، کارکنان از مشارکت مؤثر، بازخوردهای فعال انتقال اطلاعات و دانش، ایده پردازی و بیان نظرات و اطلاعات درباره ی موضوعات و مسائل سازمانی، خودداری می کنند.
دو دليل عمده سكوت سازمانى عبارتست از:
۱. ترس مدیریت از بازخوردهای منفی که توسط #کارمندان ارائه می شود که این ترس اقدامی در جهت حفاظت مدیران از منافع و موقعیت خود است.
۲. ادراکات کارکنان از باورهای ضمنی مدیریت در مورد آنها؛ که این باورهای ضمنی شامل افکار #مدیریت مبنی بر این است که کارمندان فقط منافع شخصی خود را در نظر می گیرند.
#دانشجو در این پایان نامه ۱۸ نفر از مدیران و کارکنان اداره کل #روابط_عمومی را مورد مطالعه و مصاحبه قرار داده بود و به نتایج و یافته هایی دست يافته و پیشنهادهای راهبردی و کاربردی را در پایان نامه ارائه نموده است.
انتخاب این موضوع بیانگر شجاعت دانشجو و استاد راهنما دکتر #سیاوش_صلواتیان است و همچنین حمایت استاد مشاور دکتر #داوود_نعمتی_انارکی موجب شده تا یافته های مهمی پیش روی مسئولان رسانه ملی قرار گیرد.
من به عنوان #استاد_داور حضور داشتم و این برای معدود دفعاتى بود كه نمره ۲۰ را در طول سالیانی که افتخار معلمی دارم به پایان نامه دانشجوی ارشد دادم.
ورود به محدوده هایی که به نوعی مین گذاری شده است و بسیاری ترجیح می دهند وارد آن نشوند، ارزنده است. باید از این سکوت ها بیش از صداها و همهمه ها احساس نگرانی کرد.
به علاوه، وجود این مسئله به خلقیات ما ایرانیان بر می گردد که نوعاً ترجیح می دهیم پنهان کاری و #خودسانسوری کنیم. در هر عرصه ای قبل از آنکه سهم خود را در ناکامی ها تعریف کنیم، انگشت اتهام را به سوی دیگران نشانه می رویم.
نهادینه شدن #فرهنگ_تملق و چاپلوسی نیز خطر مهلکی است که فرهنگ و رفتار ما ایرانیان به خصوص کارکنان را تهدید می کند. پیشوای متقیان علی (ع) می فرمود: «با من چون پادشاهان رفتار نکنید، من نیز فردی عادی چون شما هستم» و #امام خمینی (ره) بنیانگذار #جمهوری_اسلامی و رهبر فقید انقلاب اسلامی می فرمودند: «اگر به من خادم بگویید بهتر است تا رهبر بگویید» و رهبر حکیم #انقلاب_اسلامی هم همواره بر این مورد تصریح کرده اند.
#رسانه_ملی باید نقش #آوانگارد و پیشتاز خود را در پرسشگری، نظارت عمومی و امر به معروف به نمایش بگذارد و تضارب آرا و جدال احسن را سرلوحه ی کار خود قرار دهد و برای آنکه این مهم را در جامعه به فرهنگ عمومی تبدیل کند باید ابتدا از خود آغاز کند.
سکوت و خاموشی در هر جامعه و سازمان علامت بیماری و مرگ آن جامعه و سازمان است. سازمان پویا، زنده، متحرک و فعال باید مشارکت جویی داوطلبانه و آگاهانه با برخورداری از امنیت و نبود هراس را سرلوحه فعالیت هایش قرار دهد.
@Dr_alidarabi
''سکوت سازمانی در سازمان های رسانه ای'' عنوان پایان نامه دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه #صداوسیما آقای #کامیار_نیستانی_اصفهانی است که مطالعه موردی آن اداره کل روابط عمومی سازمان بود.
سکوت سازمانی پدیده ای است که طی آن، کارکنان از مشارکت مؤثر، بازخوردهای فعال انتقال اطلاعات و دانش، ایده پردازی و بیان نظرات و اطلاعات درباره ی موضوعات و مسائل سازمانی، خودداری می کنند.
دو دليل عمده سكوت سازمانى عبارتست از:
۱. ترس مدیریت از بازخوردهای منفی که توسط #کارمندان ارائه می شود که این ترس اقدامی در جهت حفاظت مدیران از منافع و موقعیت خود است.
۲. ادراکات کارکنان از باورهای ضمنی مدیریت در مورد آنها؛ که این باورهای ضمنی شامل افکار #مدیریت مبنی بر این است که کارمندان فقط منافع شخصی خود را در نظر می گیرند.
#دانشجو در این پایان نامه ۱۸ نفر از مدیران و کارکنان اداره کل #روابط_عمومی را مورد مطالعه و مصاحبه قرار داده بود و به نتایج و یافته هایی دست يافته و پیشنهادهای راهبردی و کاربردی را در پایان نامه ارائه نموده است.
انتخاب این موضوع بیانگر شجاعت دانشجو و استاد راهنما دکتر #سیاوش_صلواتیان است و همچنین حمایت استاد مشاور دکتر #داوود_نعمتی_انارکی موجب شده تا یافته های مهمی پیش روی مسئولان رسانه ملی قرار گیرد.
من به عنوان #استاد_داور حضور داشتم و این برای معدود دفعاتى بود كه نمره ۲۰ را در طول سالیانی که افتخار معلمی دارم به پایان نامه دانشجوی ارشد دادم.
ورود به محدوده هایی که به نوعی مین گذاری شده است و بسیاری ترجیح می دهند وارد آن نشوند، ارزنده است. باید از این سکوت ها بیش از صداها و همهمه ها احساس نگرانی کرد.
به علاوه، وجود این مسئله به خلقیات ما ایرانیان بر می گردد که نوعاً ترجیح می دهیم پنهان کاری و #خودسانسوری کنیم. در هر عرصه ای قبل از آنکه سهم خود را در ناکامی ها تعریف کنیم، انگشت اتهام را به سوی دیگران نشانه می رویم.
نهادینه شدن #فرهنگ_تملق و چاپلوسی نیز خطر مهلکی است که فرهنگ و رفتار ما ایرانیان به خصوص کارکنان را تهدید می کند. پیشوای متقیان علی (ع) می فرمود: «با من چون پادشاهان رفتار نکنید، من نیز فردی عادی چون شما هستم» و #امام خمینی (ره) بنیانگذار #جمهوری_اسلامی و رهبر فقید انقلاب اسلامی می فرمودند: «اگر به من خادم بگویید بهتر است تا رهبر بگویید» و رهبر حکیم #انقلاب_اسلامی هم همواره بر این مورد تصریح کرده اند.
#رسانه_ملی باید نقش #آوانگارد و پیشتاز خود را در پرسشگری، نظارت عمومی و امر به معروف به نمایش بگذارد و تضارب آرا و جدال احسن را سرلوحه ی کار خود قرار دهد و برای آنکه این مهم را در جامعه به فرهنگ عمومی تبدیل کند باید ابتدا از خود آغاز کند.
سکوت و خاموشی در هر جامعه و سازمان علامت بیماری و مرگ آن جامعه و سازمان است. سازمان پویا، زنده، متحرک و فعال باید مشارکت جویی داوطلبانه و آگاهانه با برخورداری از امنیت و نبود هراس را سرلوحه فعالیت هایش قرار دهد.
@Dr_alidarabi