🔴 آیا از تاثیرات منفی «پاداش دادن» آگاه هستید؟!
🔹جامعه از طریق سیستم‌‌‌های رتبه‌‌‌بندی و امتیازدهی، جایگاه ما را تعیین می‌‌‌کند.
🔹سیستم‌‌‌هایی مانند نمره‌‌‌دهی در مدارس تا رده‌‌‌بندی شغلی و...
🔹اتفاقی که در این رتبه‌‌‌بندی‌‌‌ها می‌‌‌افتد، «ترویج ارزش‌‌‌ها و اهداف جامعه و جایگزین شدن آن با اهداف و ارزش‌‌‌های شخصی است».
🔹یکی از معروف‌‌‌ترین آزمایش‌‌‌های روانشناسی، توسط سه پژوهشگر انجام شده است.
🔹آنها پس از شناسایی کودکان پیش‌‌‌دبستانی که بیش از بقیه اوقات فراغت خود را به نقاشی کردن می‌‌‌گذراندند، آنها را به سه دسته تقسیم کردند.
🔹به یکی از گروه‌‌‌های دانش‌‌‌آموزی یک جایزه نشان دادند و گفتند که در صورت نقاشی کشیدن، این جایزه را دریافت می‌‌‌کنند.
🔹به گروه دوم، هیچ جایزه‌‌‌ای نشان داده نشد ولی در صورتی که به اختیار خود نقاشی می‌‌‌کشیدند، جایزه‌‌‌ای در انتهای جلسه به آنها تعلق می‌‌‌گرفت.
🔹گروه سوم نه خبر از جایزه داشتند و نه جایزه‌‌‌ای دریافت می‌‌‌کردند.
🔹دو هفته بعد، دانش‌‌‌آموزان گروه دوم و سوم به اندازه قبل نقاشی می‌‌‌کشیدند. اما دانش‌‌‌آموزان گروه نخست (که انتظار دریافت جایزه برای نقاشی کردن داشتند)، مدت زمان نقاشی کشیدنشان کاهش یافته بود.
❌ در حقیقت، نه پاداش و جایزه، بلکه انتظار دریافت آن باعث کاهش علاقه دانش‌‌‌آموزان به نقاشی شده بود.
✔️ مقاله‌‌‌ای که نتایج این آزمایش را منتشر کرد، با نام «تضعیف علاقه درونی کودکان با پاداش بیرونی»، پرارجاع‌‌‌ترین پژوهش در تشریح انگیزه‌‌‌های انسان شد.
🔺آنها به این نتیجه رسیدند که رضایت درونی از انجام یک فعالیت، می‌‌‌تواند با ارائه یک پاداش بیرونی کاهش یابد.
🔹این آزمایش بارها با گروه‌‌‌های دیگرن تکرار شد. هر بار می‌‌‌دیدند که با تعیین پاداش برای هر فعالیت، «ماهیت آن از بازی به کار تبدیل می‌‌‌شود».
🔹«پاداش‌‌‌های اگر-سپس نیازمند آن است که افراد مقداری از استقلال خود را فدا کنند ... و این کار می‌‌‌تواند سوراخی در کف سطل انگیزه آنها ایجاد کند که باعث هدررفت لذت فعالیت‌‌‌های آنها می‌‌‌شود.»
🔹زمانی که یک پاداش بیرونی شیوه رفتار خاصی از شما طلب می‌‌‌کند، باعث تغییر ماهیت رابطه‌‌‌تان با آن فعالیت خاص می‌‌‌شود.
🔹مشکل اصلی از زمانی است که بازی تبدیل به کار شده است. در بازی، دست‌‌‌کم به کودکانه‌‌‌ترین شکل آن، می‌‌‌توان فقدان انگیزه و اهداف درونی را مشاهده کرد.
🔹پاداش‌‌‌های بیرونی، چنان ذهن ما را شرطی کرده‌‌‌اند که به خوبی نمی‌‌‌توانیم این بی‌‌‌هدفی را درک کنیم.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #پاداش #انگیزه #یازی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹جامعه از طریق سیستم‌‌‌های رتبه‌‌‌بندی و امتیازدهی، جایگاه ما را تعیین می‌‌‌کند.
🔹سیستم‌‌‌هایی مانند نمره‌‌‌دهی در مدارس تا رده‌‌‌بندی شغلی و...
🔹اتفاقی که در این رتبه‌‌‌بندی‌‌‌ها می‌‌‌افتد، «ترویج ارزش‌‌‌ها و اهداف جامعه و جایگزین شدن آن با اهداف و ارزش‌‌‌های شخصی است».
🔹یکی از معروف‌‌‌ترین آزمایش‌‌‌های روانشناسی، توسط سه پژوهشگر انجام شده است.
🔹آنها پس از شناسایی کودکان پیش‌‌‌دبستانی که بیش از بقیه اوقات فراغت خود را به نقاشی کردن می‌‌‌گذراندند، آنها را به سه دسته تقسیم کردند.
🔹به یکی از گروه‌‌‌های دانش‌‌‌آموزی یک جایزه نشان دادند و گفتند که در صورت نقاشی کشیدن، این جایزه را دریافت می‌‌‌کنند.
🔹به گروه دوم، هیچ جایزه‌‌‌ای نشان داده نشد ولی در صورتی که به اختیار خود نقاشی می‌‌‌کشیدند، جایزه‌‌‌ای در انتهای جلسه به آنها تعلق می‌‌‌گرفت.
🔹گروه سوم نه خبر از جایزه داشتند و نه جایزه‌‌‌ای دریافت می‌‌‌کردند.
🔹دو هفته بعد، دانش‌‌‌آموزان گروه دوم و سوم به اندازه قبل نقاشی می‌‌‌کشیدند. اما دانش‌‌‌آموزان گروه نخست (که انتظار دریافت جایزه برای نقاشی کردن داشتند)، مدت زمان نقاشی کشیدنشان کاهش یافته بود.
❌ در حقیقت، نه پاداش و جایزه، بلکه انتظار دریافت آن باعث کاهش علاقه دانش‌‌‌آموزان به نقاشی شده بود.
✔️ مقاله‌‌‌ای که نتایج این آزمایش را منتشر کرد، با نام «تضعیف علاقه درونی کودکان با پاداش بیرونی»، پرارجاع‌‌‌ترین پژوهش در تشریح انگیزه‌‌‌های انسان شد.
🔺آنها به این نتیجه رسیدند که رضایت درونی از انجام یک فعالیت، می‌‌‌تواند با ارائه یک پاداش بیرونی کاهش یابد.
🔹این آزمایش بارها با گروه‌‌‌های دیگرن تکرار شد. هر بار می‌‌‌دیدند که با تعیین پاداش برای هر فعالیت، «ماهیت آن از بازی به کار تبدیل می‌‌‌شود».
🔹«پاداش‌‌‌های اگر-سپس نیازمند آن است که افراد مقداری از استقلال خود را فدا کنند ... و این کار می‌‌‌تواند سوراخی در کف سطل انگیزه آنها ایجاد کند که باعث هدررفت لذت فعالیت‌‌‌های آنها می‌‌‌شود.»
🔹زمانی که یک پاداش بیرونی شیوه رفتار خاصی از شما طلب می‌‌‌کند، باعث تغییر ماهیت رابطه‌‌‌تان با آن فعالیت خاص می‌‌‌شود.
🔹مشکل اصلی از زمانی است که بازی تبدیل به کار شده است. در بازی، دست‌‌‌کم به کودکانه‌‌‌ترین شکل آن، می‌‌‌توان فقدان انگیزه و اهداف درونی را مشاهده کرد.
🔹پاداش‌‌‌های بیرونی، چنان ذهن ما را شرطی کرده‌‌‌اند که به خوبی نمی‌‌‌توانیم این بی‌‌‌هدفی را درک کنیم.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #پاداش #انگیزه #یازی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔴 نتایج این تحقیق شما را شوکه می کند!
🔺مقاله‌‌‌ای با نام «تضعیف علاقه درونی کودکان با پاداش بیرونی»، پرارجاع‌‌‌ترین پژوهش در تشریح انگیزه‌‌‌های انسان شناخته شد.
🔸درمورد تربیت کودکان با روش هایی مانند پاداش دادن در قبال انجام کار درست، زیاد شنیده ایم.
🔸اما آیا این روش همیشه درست عمل می کند؟ شاید بعد از خواندن نتایج این تحقیقات، نیاز به مشاوره بیشتری را احساس کنید!
🔹یکی از معروف‌‌‌ترین آزمایش‌‌‌های روانشناسی، توسط سه پژوهشگر انجام شده است.
🔹آنها پس از شناسایی کودکان پیش‌‌‌دبستانی که بیش از بقیه اوقات فراغت خود را به نقاشی کردن می‌‌‌گذراندند، آنها را به سه دسته تقسیم کردند.
🔹به یکی از گروه‌‌‌های دانش‌‌‌آموزی یک جایزه نشان دادند و گفتند که در صورت نقاشی کشیدن، این جایزه را دریافت می‌‌‌کنند.
🔹به گروه دوم، هیچ جایزه‌‌‌ای نشان داده نشد ولی در صورتی که به اختیار خود نقاشی می‌‌‌کشیدند، جایزه‌‌‌ای در انتهای جلسه به آنها تعلق می‌‌‌گرفت.
🔹گروه سوم نه خبر از جایزه داشتند و نه جایزه‌‌‌ای دریافت می‌‌‌کردند.
🔹دو هفته بعد، دانش‌‌‌آموزان گروه دوم و سوم به اندازه قبل نقاشی می‌‌‌کشیدند. اما دانش‌‌‌آموزان گروه نخست (که انتظار دریافت جایزه برای نقاشی کردن داشتند)، مدت زمان نقاشی کشیدنشان کاهش یافته بود.
❌ در حقیقت، نه پاداش و جایزه، بلکه انتظار دریافت آن باعث کاهش علاقه دانش‌‌‌آموزان به نقاشی شده بود.
🔺آنها به این نتیجه رسیدند که رضایت درونی از انجام یک فعالیت، می‌‌‌تواند با ارائه یک پاداش بیرونی کاهش یابد.
🔹این آزمایش بارها با گروه‌‌‌های دیگرن تکرار شد. هر بار می‌‌‌دیدند که با تعیین پاداش برای هر فعالیت، «ماهیت آن از بازی به کار تبدیل می‌‌‌شود».
🔹«پاداش‌‌‌های اگر-سپس نیازمند آن است که افراد مقداری از استقلال خود را فدا کنند ... و این کار می‌‌‌تواند سوراخی در کف سطل انگیزه آنها ایجاد کند که باعث هدررفت لذت فعالیت‌‌‌های آنها می‌‌‌شود.»
🔹زمانی که یک پاداش بیرونی شیوه رفتار خاصی از شما طلب می‌‌‌کند، باعث تغییر ماهیت رابطه‌‌‌تان با آن فعالیت خاص می‌‌‌شود.
🔹مشکل اصلی از زمانی است که بازی تبدیل به کار شده است. در بازی، دست‌‌‌کم به کودکانه‌‌‌ترین شکل آن، می‌‌‌توان فقدان انگیزه و اهداف درونی را مشاهده کرد.
🔹پاداش‌‌‌های بیرونی، چنان ذهن ما را شرطی کرده‌‌‌اند که به خوبی نمی‌‌‌توانیم این بی‌‌‌هدفی را درک کنیم.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #پاداش #انگیزه #یازی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔺مقاله‌‌‌ای با نام «تضعیف علاقه درونی کودکان با پاداش بیرونی»، پرارجاع‌‌‌ترین پژوهش در تشریح انگیزه‌‌‌های انسان شناخته شد.
🔸درمورد تربیت کودکان با روش هایی مانند پاداش دادن در قبال انجام کار درست، زیاد شنیده ایم.
🔸اما آیا این روش همیشه درست عمل می کند؟ شاید بعد از خواندن نتایج این تحقیقات، نیاز به مشاوره بیشتری را احساس کنید!
🔹یکی از معروف‌‌‌ترین آزمایش‌‌‌های روانشناسی، توسط سه پژوهشگر انجام شده است.
🔹آنها پس از شناسایی کودکان پیش‌‌‌دبستانی که بیش از بقیه اوقات فراغت خود را به نقاشی کردن می‌‌‌گذراندند، آنها را به سه دسته تقسیم کردند.
🔹به یکی از گروه‌‌‌های دانش‌‌‌آموزی یک جایزه نشان دادند و گفتند که در صورت نقاشی کشیدن، این جایزه را دریافت می‌‌‌کنند.
🔹به گروه دوم، هیچ جایزه‌‌‌ای نشان داده نشد ولی در صورتی که به اختیار خود نقاشی می‌‌‌کشیدند، جایزه‌‌‌ای در انتهای جلسه به آنها تعلق می‌‌‌گرفت.
🔹گروه سوم نه خبر از جایزه داشتند و نه جایزه‌‌‌ای دریافت می‌‌‌کردند.
🔹دو هفته بعد، دانش‌‌‌آموزان گروه دوم و سوم به اندازه قبل نقاشی می‌‌‌کشیدند. اما دانش‌‌‌آموزان گروه نخست (که انتظار دریافت جایزه برای نقاشی کردن داشتند)، مدت زمان نقاشی کشیدنشان کاهش یافته بود.
❌ در حقیقت، نه پاداش و جایزه، بلکه انتظار دریافت آن باعث کاهش علاقه دانش‌‌‌آموزان به نقاشی شده بود.
🔺آنها به این نتیجه رسیدند که رضایت درونی از انجام یک فعالیت، می‌‌‌تواند با ارائه یک پاداش بیرونی کاهش یابد.
🔹این آزمایش بارها با گروه‌‌‌های دیگرن تکرار شد. هر بار می‌‌‌دیدند که با تعیین پاداش برای هر فعالیت، «ماهیت آن از بازی به کار تبدیل می‌‌‌شود».
🔹«پاداش‌‌‌های اگر-سپس نیازمند آن است که افراد مقداری از استقلال خود را فدا کنند ... و این کار می‌‌‌تواند سوراخی در کف سطل انگیزه آنها ایجاد کند که باعث هدررفت لذت فعالیت‌‌‌های آنها می‌‌‌شود.»
🔹زمانی که یک پاداش بیرونی شیوه رفتار خاصی از شما طلب می‌‌‌کند، باعث تغییر ماهیت رابطه‌‌‌تان با آن فعالیت خاص می‌‌‌شود.
🔹مشکل اصلی از زمانی است که بازی تبدیل به کار شده است. در بازی، دست‌‌‌کم به کودکانه‌‌‌ترین شکل آن، می‌‌‌توان فقدان انگیزه و اهداف درونی را مشاهده کرد.
🔹پاداش‌‌‌های بیرونی، چنان ذهن ما را شرطی کرده‌‌‌اند که به خوبی نمی‌‌‌توانیم این بی‌‌‌هدفی را درک کنیم.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #پاداش #انگیزه #یازی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com