اسکان زیر تیغ فقر
🔹یکی از نشانه‌‌‌های جوامع بیمار، اسکان افراد در سکونتگاههای غیررسمی و بی‌‌‌کیفیت است.
🔹ساکنان سکونتگاههای غیررسمی، به دلایل مختلف نه‌تنها مجوز تصرف یا سکونت در منازل به شیوه‌‌‌های مرسوم مالکیت یا استیجاری را ندارند، بلکه از اغلب کالاهای عمومی در دسترس شهروندان عادی استفاده نمی‌‌‌کنند.
🔹برخی پژوهشگران زاغهها را خروجی سیاستهای بد و رشد نابرابری می‌‌‌دانند که راه‌حل این معضل از محل جلب مشارکت افراد در روند شناخت و حل چالش‌‌‌های این نوع سکونتگاهها می‌‌‌گذرد.
🔹در منطقه شرق آسیا و ایران نزدیک به ۵۸۹میلیون نفر در این مناطق غیررسمی یا زاغهها زندگی می‌کنند.
🔹نزدیک به یک‌میلیارد نفر (۱۲.۵درصد) در سراسر جهان در این مناطق زندگی می‌کنند. این افراد از حداقل‌‌‌های زیست اولیه محروم و درگیر فقر مطلق هستند.
✔️ «باشگاه اقتصاددانان» روزنامه «دنیای‌اقتصاد»، در این پرونده به بررسی اهمیت توجه به مقوله اسکان و اثری که نابرابری بر این مقوله مهم می‌‌‌گذارد، پرداخته است👇
🔗باشگاه اقتصاددانان را بخوانید
#دنیای_اقتصاد #فقر #سکونتگاه_غیررسمی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹یکی از نشانه‌‌‌های جوامع بیمار، اسکان افراد در سکونتگاههای غیررسمی و بی‌‌‌کیفیت است.
🔹ساکنان سکونتگاههای غیررسمی، به دلایل مختلف نه‌تنها مجوز تصرف یا سکونت در منازل به شیوه‌‌‌های مرسوم مالکیت یا استیجاری را ندارند، بلکه از اغلب کالاهای عمومی در دسترس شهروندان عادی استفاده نمی‌‌‌کنند.
🔹برخی پژوهشگران زاغهها را خروجی سیاستهای بد و رشد نابرابری می‌‌‌دانند که راه‌حل این معضل از محل جلب مشارکت افراد در روند شناخت و حل چالش‌‌‌های این نوع سکونتگاهها می‌‌‌گذرد.
🔹در منطقه شرق آسیا و ایران نزدیک به ۵۸۹میلیون نفر در این مناطق غیررسمی یا زاغهها زندگی می‌کنند.
🔹نزدیک به یک‌میلیارد نفر (۱۲.۵درصد) در سراسر جهان در این مناطق زندگی می‌کنند. این افراد از حداقل‌‌‌های زیست اولیه محروم و درگیر فقر مطلق هستند.
✔️ «باشگاه اقتصاددانان» روزنامه «دنیای‌اقتصاد»، در این پرونده به بررسی اهمیت توجه به مقوله اسکان و اثری که نابرابری بر این مقوله مهم می‌‌‌گذارد، پرداخته است👇
🔗باشگاه اقتصاددانان را بخوانید
#دنیای_اقتصاد #فقر #سکونتگاه_غیررسمی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔴 «شهروندان نامرئی» کجای شهرها زندگی می‌کنند؟
🔹 دنیای‌اقتصاد:
👈 یک میلیون و ۸۰۰ هزار خانوار در ایران، «شهروند نامرئی» محسوب می‌شوند، به این معنا که «ساکن شهرها» هستند اما توسط مقامات محلی و سایر شهروندان، به رسمیت شناخته نمی‌شوند.
🔺محل سکونت این افراد، «محله‌های خودساخته غیررسمی» واقع در نقاط رهاشده شهری است.
🔺سکونتگاههای غیررسمی داخل شهر تهران در حال حاضر، محل زندگی نزدیک به ۳۰۰ هزار شهروند نامرئی است که البته عمده آنها «مهاجران» سال‌های اخیر به پایتخت بوده‌اند.
🔺شهروند نامرئی در فقر شدید مسکن است و عمده این افراد نیز شغل غیررسمی دارند.
🔺حاشیه اتوبان چمران، دره مجاور محله سعادت‌آباد، یکی از همین سکونتگاهها است.
🔺دولت‌ها در ایران طی سال‌های اخیر آزمون و خطاهای متعدد برای رفع این معضل بدمسکنی انجام دادند که یکی از بدترین آنها، «تلاش برای حذف سکونتگاههای غیررسمی» بود.
🔺اکنون سیاست دولت «رسمیت‌بخشی به محله‌های غیررسمی» است.
🔺اما پیش‌از هر کاری باید شروط «بهبود زندگی شهروندان نامرئی» محقق شود.
🔺این شروط از جنس اقتصادی است؛ این افراد باید توان پذیرش هزینه رسمی‌شدن محله‌هایشان را پیدا کنند در غیراینصورت با افزایش ارزش زمین و مسکن و اجاره‌های این محله‌ها، شهروندان نامرئی به نقطه غیررسمی دیگری از شهر مهاجرت می‌کنند و عملا «چالش از جایی به جای دیگری» پرتاب می‌شود.
🔺آنها در این حال ۷ مطالبه از دولت دارند.
✔️جزئیات گزارش را از اینجا بخوانید.
#دنیای_اقتصاد #تهران #بدمسکن #فقر #سکونتگاه_غیررسمی #حاشیه_نشین #شهروند_نامرئی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹 دنیای‌اقتصاد:
👈 یک میلیون و ۸۰۰ هزار خانوار در ایران، «شهروند نامرئی» محسوب می‌شوند، به این معنا که «ساکن شهرها» هستند اما توسط مقامات محلی و سایر شهروندان، به رسمیت شناخته نمی‌شوند.
🔺محل سکونت این افراد، «محله‌های خودساخته غیررسمی» واقع در نقاط رهاشده شهری است.
🔺سکونتگاههای غیررسمی داخل شهر تهران در حال حاضر، محل زندگی نزدیک به ۳۰۰ هزار شهروند نامرئی است که البته عمده آنها «مهاجران» سال‌های اخیر به پایتخت بوده‌اند.
🔺شهروند نامرئی در فقر شدید مسکن است و عمده این افراد نیز شغل غیررسمی دارند.
🔺حاشیه اتوبان چمران، دره مجاور محله سعادت‌آباد، یکی از همین سکونتگاهها است.
🔺دولت‌ها در ایران طی سال‌های اخیر آزمون و خطاهای متعدد برای رفع این معضل بدمسکنی انجام دادند که یکی از بدترین آنها، «تلاش برای حذف سکونتگاههای غیررسمی» بود.
🔺اکنون سیاست دولت «رسمیت‌بخشی به محله‌های غیررسمی» است.
🔺اما پیش‌از هر کاری باید شروط «بهبود زندگی شهروندان نامرئی» محقق شود.
🔺این شروط از جنس اقتصادی است؛ این افراد باید توان پذیرش هزینه رسمی‌شدن محله‌هایشان را پیدا کنند در غیراینصورت با افزایش ارزش زمین و مسکن و اجاره‌های این محله‌ها، شهروندان نامرئی به نقطه غیررسمی دیگری از شهر مهاجرت می‌کنند و عملا «چالش از جایی به جای دیگری» پرتاب می‌شود.
🔺آنها در این حال ۷ مطالبه از دولت دارند.
✔️جزئیات گزارش را از اینجا بخوانید.
#دنیای_اقتصاد #تهران #بدمسکن #فقر #سکونتگاه_غیررسمی #حاشیه_نشین #شهروند_نامرئی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
کانون «فقرای مسکن» کجاست؛ چطور «نجات» پیدا می‌کنند؟
🔹 دنیای‌اقتصاد:
🔹هفته گذشته یک تیم مدیریتی و کارشناسی از وزارت راه و شهرسازی عازم کنیا شد تا در نشست دوره‌ای «هبیتات» که به شرح تجربه‌های سیاست‌گذاری ویژه «بدمسکن‌ها» می‌پردازد، شرکت کند.
🔹اما مسولان به جای «شکار فرصت‌ها» از آزمایشگاه فقرای مسکن، پیشنهاد کردند «ایران می‌تواند 250 هزار واحد مسکونی برای کم‌درآمدهای کنیایی بسازد»؛ طرح کمک به جایی که خودش می‌تواند برای «بحران زاغه‌نشینی در شهرهای ایران» درس‌آموز باشد.
🔹«دنیای‌اقتصاد» اما با بررسی تجربه‌های ناکام و نسبتاً موفق کنیا در «مقابله با بحران سکونتگاههای غیررسمی و بدمسکنی»، درس‌ها را شناسایی کرده است.
🔹محله «کیبرا» بزرگترین سکونتگاه غیررسمی در آفریقا و احتمال در جهان است که بزرگترین تجمع بدمسکن‌ها یا همان فقرای مسکن محسوب می‌شود؛ جمعیتی در حدود 2 میلیون نفر.
🔹«کبیرا» با حدود 6 میلیون نفر جمعیت، آزمایشگاه سیاستهای موفق و ناموفق در زمینه کاهش فقر مسکن به حساب می‌آید.
🔹ساکنان اینجا در کلبه‌های ساخته‌شده با گل و حلبی، زندگی می‌کنند؛ آنها 10 مشخصه فقر مسکن را دارند.
🔹21 سال پیش دولت کنیا تلاش کرد با طرح «جابجایی بزرگ»، کیبرا را از بین ببرد و اهالی‌اش را به محله رسمی نوساز در مجاور آن منتقل کند.
🔹اما 90درصد این افراد بعداز رفتن به محله جدید، بار دیگر به «کیبرا» برگشتند.
🔹چندین سال بعد، سیاست «فقرزادیی در محل» به اجرا درآمد؛ این طرح درست نقطه مقابل طرح شکست‌خورده اولی بود.
🔹«هبیتات» معتقد است، اگر در سکونتگاه غیررسمی، دولت برای اهالی نقشه بکشد، طرح شکست می‌خورد.
✔️ تصویر زندگی در «کیبرا» را می‌توانید از اینجا ببینید.
#دنیای_اقتصاد #مسکن #فقر #کنیا #سکونتگاه_غیررسمی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹 دنیای‌اقتصاد:
🔹هفته گذشته یک تیم مدیریتی و کارشناسی از وزارت راه و شهرسازی عازم کنیا شد تا در نشست دوره‌ای «هبیتات» که به شرح تجربه‌های سیاست‌گذاری ویژه «بدمسکن‌ها» می‌پردازد، شرکت کند.
🔹اما مسولان به جای «شکار فرصت‌ها» از آزمایشگاه فقرای مسکن، پیشنهاد کردند «ایران می‌تواند 250 هزار واحد مسکونی برای کم‌درآمدهای کنیایی بسازد»؛ طرح کمک به جایی که خودش می‌تواند برای «بحران زاغه‌نشینی در شهرهای ایران» درس‌آموز باشد.
🔹«دنیای‌اقتصاد» اما با بررسی تجربه‌های ناکام و نسبتاً موفق کنیا در «مقابله با بحران سکونتگاههای غیررسمی و بدمسکنی»، درس‌ها را شناسایی کرده است.
🔹محله «کیبرا» بزرگترین سکونتگاه غیررسمی در آفریقا و احتمال در جهان است که بزرگترین تجمع بدمسکن‌ها یا همان فقرای مسکن محسوب می‌شود؛ جمعیتی در حدود 2 میلیون نفر.
🔹«کبیرا» با حدود 6 میلیون نفر جمعیت، آزمایشگاه سیاستهای موفق و ناموفق در زمینه کاهش فقر مسکن به حساب می‌آید.
🔹ساکنان اینجا در کلبه‌های ساخته‌شده با گل و حلبی، زندگی می‌کنند؛ آنها 10 مشخصه فقر مسکن را دارند.
🔹21 سال پیش دولت کنیا تلاش کرد با طرح «جابجایی بزرگ»، کیبرا را از بین ببرد و اهالی‌اش را به محله رسمی نوساز در مجاور آن منتقل کند.
🔹اما 90درصد این افراد بعداز رفتن به محله جدید، بار دیگر به «کیبرا» برگشتند.
🔹چندین سال بعد، سیاست «فقرزادیی در محل» به اجرا درآمد؛ این طرح درست نقطه مقابل طرح شکست‌خورده اولی بود.
🔹«هبیتات» معتقد است، اگر در سکونتگاه غیررسمی، دولت برای اهالی نقشه بکشد، طرح شکست می‌خورد.
✔️ تصویر زندگی در «کیبرا» را می‌توانید از اینجا ببینید.
#دنیای_اقتصاد #مسکن #فقر #کنیا #سکونتگاه_غیررسمی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com