🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:
خزان سوری
👤 نوید رئیسی
✍️ در ساعات اولیه ۷دسامبر۲۰۲۴ معارضان سوری با تصرف دمشق به آنچه برای بیش از نیم‌قرن به طعنه «سوریه اسدها» نامیده می‌شد، پایان دادند.
✍️ این فروپاشی بهت‌آور اغلب به فرصت‌طلبی گروه‌های سیاسی و کشورهای خارجی در شرایط به سرعت در حال تغییر منطقه‌ای و بین‌المللی نسبت داده می‌شود؛
✍️ اما در همین حال، غیرمنتظره بودن این رخداد پای پرسش‌های دشوارتری را پیش می‌کشد: چرا معارضان سوری در تنها ۱۱روز توانستند امری را به سرانجام برسانند که طی ۱۳سال جنگ داخلی در انجام آن ناموفق بودند؟
✍️ برای پاسخ به این پرسش‌‌ها بالا می‌توان دو رویکرد تحلیلی را در پیش گرفت. رویکرد اول ناظر بر توضیح تکانه‌های قدرتمند کوتاه‌مدت و میان‌مدتی است که موجب می‌شوند یک نظام سیاسی، درحالی‌که همه چیز کاملا عادی به‌نظر می‌رسد، در یک لحظه خاص از هم فرو بپاشد.
✍️ رویکرد دوم، در نقطه مقابل، بر فرآیندهای بلندمدتی تمرکز دارد که به آسیب‌پذیری یک نظام سیاسی منجر می‌شوند.
✍️برای فهم فرآیند زوال و فروپاشی درونی و بیرونی سوریه ناگزیر از مراجعه به تاریخ هستیم. «سوریه اسدها» مانند بیشتر رژیم‌های جمهوری پسااستعماری عربی شکل‌گرفته طی دهه‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ در یک دوره خاص اقتصادی و ایدئولوژیک متولد شد.
✍️ طبیعت «انقلاب از بالای» نظام نوپای سوریه موجب شد تا حافظ اسد دو هدف را به‌طور همزمان دنبال کند: مدرن‌سازی اقتصاد و جامعه و نیز، جلوگیری از بسیج یک جنبش سیاسی توده‌ای که بتواند قدرت سیاسی تازه به‌دست‌آمده را تهدید کند.
✍️ از سوی دیگر، جنگ داخلی تنها اقتصاد سوریه را ویران نکرد، بلکه این درگیری، ظرفیت این کشور را برای جذب شوک‌های اقتصادی نیز به‌شدت تضعیف کرد.
✍️طی سال‌های ۲۰۲۴-۲۰۱۹ یعنی درست در زمانی که به‌نظر می‌رسید رژیم اسد توانسته است با موفقیت بر بخش اعظم کشور تسلط یابد، اقتصاد سوریه با شوک‌های خارجی متعددی مواجه شد.
✍️ ارزیابی بانک جهانی در ماه مه۲۰۲۴ نشان می‌دهد که چگونه رفاه خانوار همراه با تجارت، کشاورزی و تولید در نتیجه این شوک‌ها سقوط کرد. بر اساس آمار، حدود ۷۰درصد مردم سوریه (۱۴.۵میلیون) در سال۲۰۲۲ با کمتر از ۳.۶۵دلار در روز زندگی می‌کردند.
✍️ وضعیت وخیم اقتصادی در سال۲۰۲۴ نیز به بدتر شدن ادامه داد و آنچه تا پیش از آن سخت و استوار به‌نظر می‌رسید، در یک لحظه و بی هیچ مقاومتی دود شد و به هوا رفت.
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #نوید_رئیسی #سوریه #اقتصاد_سوریه #بشار_اسد
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
خزان سوری
👤 نوید رئیسی
✍️ در ساعات اولیه ۷دسامبر۲۰۲۴ معارضان سوری با تصرف دمشق به آنچه برای بیش از نیم‌قرن به طعنه «سوریه اسدها» نامیده می‌شد، پایان دادند.
✍️ این فروپاشی بهت‌آور اغلب به فرصت‌طلبی گروه‌های سیاسی و کشورهای خارجی در شرایط به سرعت در حال تغییر منطقه‌ای و بین‌المللی نسبت داده می‌شود؛
✍️ اما در همین حال، غیرمنتظره بودن این رخداد پای پرسش‌های دشوارتری را پیش می‌کشد: چرا معارضان سوری در تنها ۱۱روز توانستند امری را به سرانجام برسانند که طی ۱۳سال جنگ داخلی در انجام آن ناموفق بودند؟
✍️ برای پاسخ به این پرسش‌‌ها بالا می‌توان دو رویکرد تحلیلی را در پیش گرفت. رویکرد اول ناظر بر توضیح تکانه‌های قدرتمند کوتاه‌مدت و میان‌مدتی است که موجب می‌شوند یک نظام سیاسی، درحالی‌که همه چیز کاملا عادی به‌نظر می‌رسد، در یک لحظه خاص از هم فرو بپاشد.
✍️ رویکرد دوم، در نقطه مقابل، بر فرآیندهای بلندمدتی تمرکز دارد که به آسیب‌پذیری یک نظام سیاسی منجر می‌شوند.
✍️برای فهم فرآیند زوال و فروپاشی درونی و بیرونی سوریه ناگزیر از مراجعه به تاریخ هستیم. «سوریه اسدها» مانند بیشتر رژیم‌های جمهوری پسااستعماری عربی شکل‌گرفته طی دهه‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ در یک دوره خاص اقتصادی و ایدئولوژیک متولد شد.
✍️ طبیعت «انقلاب از بالای» نظام نوپای سوریه موجب شد تا حافظ اسد دو هدف را به‌طور همزمان دنبال کند: مدرن‌سازی اقتصاد و جامعه و نیز، جلوگیری از بسیج یک جنبش سیاسی توده‌ای که بتواند قدرت سیاسی تازه به‌دست‌آمده را تهدید کند.
✍️ از سوی دیگر، جنگ داخلی تنها اقتصاد سوریه را ویران نکرد، بلکه این درگیری، ظرفیت این کشور را برای جذب شوک‌های اقتصادی نیز به‌شدت تضعیف کرد.
✍️طی سال‌های ۲۰۲۴-۲۰۱۹ یعنی درست در زمانی که به‌نظر می‌رسید رژیم اسد توانسته است با موفقیت بر بخش اعظم کشور تسلط یابد، اقتصاد سوریه با شوک‌های خارجی متعددی مواجه شد.
✍️ ارزیابی بانک جهانی در ماه مه۲۰۲۴ نشان می‌دهد که چگونه رفاه خانوار همراه با تجارت، کشاورزی و تولید در نتیجه این شوک‌ها سقوط کرد. بر اساس آمار، حدود ۷۰درصد مردم سوریه (۱۴.۵میلیون) در سال۲۰۲۲ با کمتر از ۳.۶۵دلار در روز زندگی می‌کردند.
✍️ وضعیت وخیم اقتصادی در سال۲۰۲۴ نیز به بدتر شدن ادامه داد و آنچه تا پیش از آن سخت و استوار به‌نظر می‌رسید، در یک لحظه و بی هیچ مقاومتی دود شد و به هوا رفت.
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #نوید_رئیسی #سوریه #اقتصاد_سوریه #بشار_اسد
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔴 اسد همه‌چیز را می‌دانست... / گورکن سوری از وحشت و قتل در سوریه می گوید
🔹«محمد عفیف نافیه» از سال۲۰۱۱ تا اوایل ۲۰۱۸، (زمانی که به همراه خانواده‌اش به آلمان فرار کرد)، مجبور به حفر گورهای دسته‌جمعی برای مقامات تحت امر بشار اسد بود.
🔹نافیه از یک هفته کاری هفت‌روزه و بی‌وقفه که در آن بر دفن جریان فزاینده‌ای از اجساد نظارت داشت، سخن گفت. این کار ۷سال طول کشید.
🔹اجساد در کامیون‌های یخچال‌دار ۱۶متری تحویل داده می‌شدند که می‌توانستند تا ۴۰۰جسد را همزمان حمل کنند.
🔹او گفت: «تمام ابزارها و روش‌های شکنجه روی اعدام‌شدگان استفاده می‌شد. وقتی آنها را می‌دیدم، در ذهنم تصور می‌کردم که این فرد چقدر درد کشیده است تا به نقطه اعدام برسد، چقدر قبل از رسیدن به ما جان می‌داد. او قبل از رسیدن به آخرین مرگ، صدبار می‌مرد.»
🔹نافیه می‌گوید: «در چنین رژیم سرکوبگری نمی‌توانستم نه بگویم. کلمه «نه» ممنوع بود. حتی گفتن اینکه خسته‌ام هم ممنوع بود. گفتن اینکه بیمارم ممنوع بود. گفتن هر آنچه از این دست کاملا ممنوع بود. یک رژیم تمامیت‌خواه بود.»
🔹او گفت: «اولین باری که کامیون‌های یخچال‌دار به «نجها»، من شوکه شدم. آنها کامیون یخچال‌دار را باز کردند و این فاجعه‌ای بود که ذهنم نمی‌توانست آن را درک کند. بیش از ۳۰۰ یا ۴۰۰جسد وجود داشت.»
🔹وظیفه نافیه مستندسازی دفن اجساد بود، از جمله ذکر اینکه از کدام شاخه امنیتی هستند و چند جسد در خاک دفن شده است. از هر گزارشی که او ارائه می‌داد، چهار نسخه تهیه می‌شد و یک نسخه به کاخ ریاست‌جمهوری، محل اقامت رسمی رئیس‌جمهور وقت، بشار اسد ارسال می‌شد.
🔹نافیه می‌گفت وقتی «نجها» پر شد، دو افسر اطلاعاتی او را به قطعه زمینی بایر در «قُطیفه»، محل دیگری در حومه دمشق، بردند.
🔹«در قُطیفه، هفته‌ای یک یا دو کامیون یخچال‌دار می‌آوریم. سپس دوبار در هفته، دو کامیون می‌آمد. چهار کامیون هم می‌آوریم. اجساد از زندان صیدنایا، جایی که به گفته او، مردم نیمه‌شب اعدام و سپس ساعت ۳بامداد دفن می‌شدند و نیز از بیمارستان‌های مختلف در منطقه دمشق می‌آمدند.
🔹او گفت: «شب‌ها نمی‌توانستم بخوابم. جیغ می‌زدم. احساس می‌کردم افرادی که دفن کرده‌ام مرا تماشا می‌کنند.» در نهایت، نافیه شروع به برنامه‌ریزی برای خروج از کشور کرد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #بشار_اسد #جنازه #گورکن
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹«محمد عفیف نافیه» از سال۲۰۱۱ تا اوایل ۲۰۱۸، (زمانی که به همراه خانواده‌اش به آلمان فرار کرد)، مجبور به حفر گورهای دسته‌جمعی برای مقامات تحت امر بشار اسد بود.
🔹نافیه از یک هفته کاری هفت‌روزه و بی‌وقفه که در آن بر دفن جریان فزاینده‌ای از اجساد نظارت داشت، سخن گفت. این کار ۷سال طول کشید.
🔹اجساد در کامیون‌های یخچال‌دار ۱۶متری تحویل داده می‌شدند که می‌توانستند تا ۴۰۰جسد را همزمان حمل کنند.
🔹او گفت: «تمام ابزارها و روش‌های شکنجه روی اعدام‌شدگان استفاده می‌شد. وقتی آنها را می‌دیدم، در ذهنم تصور می‌کردم که این فرد چقدر درد کشیده است تا به نقطه اعدام برسد، چقدر قبل از رسیدن به ما جان می‌داد. او قبل از رسیدن به آخرین مرگ، صدبار می‌مرد.»
🔹نافیه می‌گوید: «در چنین رژیم سرکوبگری نمی‌توانستم نه بگویم. کلمه «نه» ممنوع بود. حتی گفتن اینکه خسته‌ام هم ممنوع بود. گفتن اینکه بیمارم ممنوع بود. گفتن هر آنچه از این دست کاملا ممنوع بود. یک رژیم تمامیت‌خواه بود.»
🔹او گفت: «اولین باری که کامیون‌های یخچال‌دار به «نجها»، من شوکه شدم. آنها کامیون یخچال‌دار را باز کردند و این فاجعه‌ای بود که ذهنم نمی‌توانست آن را درک کند. بیش از ۳۰۰ یا ۴۰۰جسد وجود داشت.»
🔹وظیفه نافیه مستندسازی دفن اجساد بود، از جمله ذکر اینکه از کدام شاخه امنیتی هستند و چند جسد در خاک دفن شده است. از هر گزارشی که او ارائه می‌داد، چهار نسخه تهیه می‌شد و یک نسخه به کاخ ریاست‌جمهوری، محل اقامت رسمی رئیس‌جمهور وقت، بشار اسد ارسال می‌شد.
🔹نافیه می‌گفت وقتی «نجها» پر شد، دو افسر اطلاعاتی او را به قطعه زمینی بایر در «قُطیفه»، محل دیگری در حومه دمشق، بردند.
🔹«در قُطیفه، هفته‌ای یک یا دو کامیون یخچال‌دار می‌آوریم. سپس دوبار در هفته، دو کامیون می‌آمد. چهار کامیون هم می‌آوریم. اجساد از زندان صیدنایا، جایی که به گفته او، مردم نیمه‌شب اعدام و سپس ساعت ۳بامداد دفن می‌شدند و نیز از بیمارستان‌های مختلف در منطقه دمشق می‌آمدند.
🔹او گفت: «شب‌ها نمی‌توانستم بخوابم. جیغ می‌زدم. احساس می‌کردم افرادی که دفن کرده‌ام مرا تماشا می‌کنند.» در نهایت، نافیه شروع به برنامه‌ریزی برای خروج از کشور کرد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #بشار_اسد #جنازه #گورکن
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com