چگونه هزینه‌های درمانی، خانوارها را فقیر می‌کند؟
🔹روز گذشته نشست «فقرزدایی در آینه سلامت» در موسسه کار و تامین اجتماعی برگزار شد. در این نشست، علی اکبر فضائلی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی، به بررسی تحمیل هزینه‌های سلامت در بودجه خانوار پرداخت و گفت که اگر هزینه‌های درمانی بیش از 40 درصد از توان پرداخت یک خانوار باشد، به عنوان هزینه کمرشکن شناخته می‌شود.
🔹بر اساس آمارهای مربوط به سال 1401، حدود 1.8 میلیون نفر در کشور با چنین هزینه‌هایی مواجه‌اند. این هزینه‌ها به ویژه در مناطق روستایی بالاتر است و حدود 700 هزار نفر به دلیل این هزینه‌ها به فقر سقوط کرده‌اند.
🔹علاوه بر این می‌توان گفت که در برخی از مناطق فقر و روستانشین کشور، برخی افراد توانایی مراجعه به مراکز درمانی برای درمان بیماری‌های خود را ندارند.
🔹علاوه بر این، شهرام غفاری، رئیس موسسه عالی پژوهش سازمان تامین اجتماعی، نیز به چالش‌های هزینه‌های درمانی اشاره و بیان کرد که افزایش این هزینه‌ها، همراه با عدم رشد درآمدهای سازمان، فشار زیادی بر تامین اجتماعی وارد کرده است.
🔹همچنین، مشکلاتی مانند سیاستگذاری نادرست تعرفه‌ها و کمبود امکانات در بخش درمان، موجب افزایش هزینه‌ها و کاهش کیفیت خدمات شده است.
🔹او در ارائه خود بر لزوم توجه به پیشگیری و درمان‌های اولیه برای کاهش هزینه‌های بلندمدت و تامین منابع مالی برای بیمه‌ها تاکید کرد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #سلامت #هزینه_درمان #فقر
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹روز گذشته نشست «فقرزدایی در آینه سلامت» در موسسه کار و تامین اجتماعی برگزار شد. در این نشست، علی اکبر فضائلی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی، به بررسی تحمیل هزینه‌های سلامت در بودجه خانوار پرداخت و گفت که اگر هزینه‌های درمانی بیش از 40 درصد از توان پرداخت یک خانوار باشد، به عنوان هزینه کمرشکن شناخته می‌شود.
🔹بر اساس آمارهای مربوط به سال 1401، حدود 1.8 میلیون نفر در کشور با چنین هزینه‌هایی مواجه‌اند. این هزینه‌ها به ویژه در مناطق روستایی بالاتر است و حدود 700 هزار نفر به دلیل این هزینه‌ها به فقر سقوط کرده‌اند.
🔹علاوه بر این می‌توان گفت که در برخی از مناطق فقر و روستانشین کشور، برخی افراد توانایی مراجعه به مراکز درمانی برای درمان بیماری‌های خود را ندارند.
🔹علاوه بر این، شهرام غفاری، رئیس موسسه عالی پژوهش سازمان تامین اجتماعی، نیز به چالش‌های هزینه‌های درمانی اشاره و بیان کرد که افزایش این هزینه‌ها، همراه با عدم رشد درآمدهای سازمان، فشار زیادی بر تامین اجتماعی وارد کرده است.
🔹همچنین، مشکلاتی مانند سیاستگذاری نادرست تعرفه‌ها و کمبود امکانات در بخش درمان، موجب افزایش هزینه‌ها و کاهش کیفیت خدمات شده است.
🔹او در ارائه خود بر لزوم توجه به پیشگیری و درمان‌های اولیه برای کاهش هزینه‌های بلندمدت و تامین منابع مالی برای بیمه‌ها تاکید کرد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #سلامت #هزینه_درمان #فقر
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔴 «رفاه ملکی» خانوارهای شهری در ایران بیشتر شده است؟ ماجرای «کاهش سکونت در خانه‌های یک و دو اتاق»
🔹 روزنامه «دنیای‌اقتصاد» نوشت:
🔺سهم خانوارهای ساکن در خانه‌های 3 اتاق نسبت به واحدهای مسکونی با اتاق‌های کمتر، در فاصله سال‌های 1390 تا 1402، حدود 10 واحد درصد افزایش یافته است.
🔺در حال حاضر بیش از 54 درصد خانوارهای شهری در خانه‌های 3 اتاق زندگی می‌کنند.
🔺در مقابل، سهم ساکنان در واحدهای یک اتاق و دو اتاق کاهش یافته است.
🔺اولین فرضیه آن است که «تعداد خانوارهای یک نفره و دو نفره» در این فاصله زمانی کاهش یافته که سبب شده «ساکنان خانه‌های کوچک» نیز به لحاظ سهم کاهش یابد.
🔺اما این فرضیه رد می‌شود چون تعداد خانوارهای یک نفره از 5.7 درصد سهم از کل خانوارها به 6.1 درصد افزایش یافته و برای خانوارهای دو نفره نیز سهم از 17.5 درصد به 22.9 درصد افزایش یافته در حالیکه سهم خانوارهای 3 نفره تغییری نداشته است.
🔺فرضیه دوم نیز آن است که «وضعیت اقتصادی» و «توان ملکی» خانوارها به قدری بهبود پیدا کرده که باعث شده حتی خانوارهای یک نفره و دو نفره به «سکونت در واحدهای مسکونی بزرگ» رو بیاورند.
🔺این فرضیه هم باطل است چون «میزان رشد هزینه اجاره مسکن»، رشد قیمت مسکن و مقایسه این دو با «میزان افزایش درآمد خانوارهای شهری ایران» در این فاصله، بهبود را نشان نمی‌دهد.
🔺سال 90 هزینه سالانه اجاره مسکن خانوارهای شهری 4 میلیون و 800 هزار تومان بود.
🔺به این ترتیب رفاه ملکی خانوارها بهبود نیافته که هیچ، بلکه فقر مسکن بیشتر شده است.
⚠️ این آمارها می‌گوید، ر حال حاضر بخشی از فرزندان مجرد خانوارها که اوایل دهه 90 زندگی مستقل را برگزیده بودند، «بازگشت به خانه پدری» برای در امان ماندن از ابر هزینه مسکن را ترجیح می‌دهند.
⚠️ همچنین بخشی از شاغلان مجرد و دانشجویانی که پیشتر «اجاره‌نشین» بودند، در حال حاضر «با هم خانه اجاره می‌کنند».
#دنیای_اقتصاد #مسکن #خانوار #فقر_مسکن #رفاه #اجاره
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹 روزنامه «دنیای‌اقتصاد» نوشت:
🔺سهم خانوارهای ساکن در خانه‌های 3 اتاق نسبت به واحدهای مسکونی با اتاق‌های کمتر، در فاصله سال‌های 1390 تا 1402، حدود 10 واحد درصد افزایش یافته است.
🔺در حال حاضر بیش از 54 درصد خانوارهای شهری در خانه‌های 3 اتاق زندگی می‌کنند.
🔺در مقابل، سهم ساکنان در واحدهای یک اتاق و دو اتاق کاهش یافته است.
🔺اولین فرضیه آن است که «تعداد خانوارهای یک نفره و دو نفره» در این فاصله زمانی کاهش یافته که سبب شده «ساکنان خانه‌های کوچک» نیز به لحاظ سهم کاهش یابد.
🔺اما این فرضیه رد می‌شود چون تعداد خانوارهای یک نفره از 5.7 درصد سهم از کل خانوارها به 6.1 درصد افزایش یافته و برای خانوارهای دو نفره نیز سهم از 17.5 درصد به 22.9 درصد افزایش یافته در حالیکه سهم خانوارهای 3 نفره تغییری نداشته است.
🔺فرضیه دوم نیز آن است که «وضعیت اقتصادی» و «توان ملکی» خانوارها به قدری بهبود پیدا کرده که باعث شده حتی خانوارهای یک نفره و دو نفره به «سکونت در واحدهای مسکونی بزرگ» رو بیاورند.
🔺این فرضیه هم باطل است چون «میزان رشد هزینه اجاره مسکن»، رشد قیمت مسکن و مقایسه این دو با «میزان افزایش درآمد خانوارهای شهری ایران» در این فاصله، بهبود را نشان نمی‌دهد.
🔺سال 90 هزینه سالانه اجاره مسکن خانوارهای شهری 4 میلیون و 800 هزار تومان بود.
🔺به این ترتیب رفاه ملکی خانوارها بهبود نیافته که هیچ، بلکه فقر مسکن بیشتر شده است.
⚠️ این آمارها می‌گوید، ر حال حاضر بخشی از فرزندان مجرد خانوارها که اوایل دهه 90 زندگی مستقل را برگزیده بودند، «بازگشت به خانه پدری» برای در امان ماندن از ابر هزینه مسکن را ترجیح می‌دهند.
⚠️ همچنین بخشی از شاغلان مجرد و دانشجویانی که پیشتر «اجاره‌نشین» بودند، در حال حاضر «با هم خانه اجاره می‌کنند».
#دنیای_اقتصاد #مسکن #خانوار #فقر_مسکن #رفاه #اجاره
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
❓ چطور همزمان، هم خانوارها کوچک شده اند و هم سکونت در خانه های کوچک کم شده؟!
🔺سهم خانوارهای ساکن در خانه‌های 3 اتاق نسبت به واحدهای مسکونی با اتاق‌های کمتر، در فاصله سال‌های 1390 تا 1402، حدود 10 واحد درصد افزایش یافته است. در حال حاضر بیش از 54 درصد خانوارهای شهری در خانه‌های 3 اتاق زندگی می‌کنند.
🔺در مقابل، سهم ساکنان در واحدهای یک اتاق و دو اتاق کاهش یافته است. آیا این به معنی اینه که «رفاه ملکی» خانوارهای شهری در ایران بیشتر شده است؟ خیر.
🔺دلیل اصلی این است که در حال حاضر بخشی از فرزندان مجرد خانوارها که اوایل دهه 90 زندگی مستقل را برگزیده بودند، «بازگشت به خانه پدری» برای در امان ماندن از ابرهزینه مسکن را ترجیح می‌دهند.
🔺همچنین بخشی از شاغلان مجرد و دانشجویانی که پیشتر «اجاره‌نشین» بودند، در حال حاضر «با هم خانه اجاره می‌کنند».
#دنیای_اقتصاد #مسکن #خانوار #فقر_مسکن #رفاه #اجاره
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔺سهم خانوارهای ساکن در خانه‌های 3 اتاق نسبت به واحدهای مسکونی با اتاق‌های کمتر، در فاصله سال‌های 1390 تا 1402، حدود 10 واحد درصد افزایش یافته است. در حال حاضر بیش از 54 درصد خانوارهای شهری در خانه‌های 3 اتاق زندگی می‌کنند.
🔺در مقابل، سهم ساکنان در واحدهای یک اتاق و دو اتاق کاهش یافته است. آیا این به معنی اینه که «رفاه ملکی» خانوارهای شهری در ایران بیشتر شده است؟ خیر.
🔺دلیل اصلی این است که در حال حاضر بخشی از فرزندان مجرد خانوارها که اوایل دهه 90 زندگی مستقل را برگزیده بودند، «بازگشت به خانه پدری» برای در امان ماندن از ابرهزینه مسکن را ترجیح می‌دهند.
🔺همچنین بخشی از شاغلان مجرد و دانشجویانی که پیشتر «اجاره‌نشین» بودند، در حال حاضر «با هم خانه اجاره می‌کنند».
#دنیای_اقتصاد #مسکن #خانوار #فقر_مسکن #رفاه #اجاره
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:
زمان واقع‌گرایی در سیاستگذاری رفاه اجتماعی
👤 سیدهادی موسوی‌نیک؛ پژوهشگر اقتصاد رفاه
✍️ یکی از ریشه‌های مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور فقدان واقع‌گرایی در عرصه‌های مختلف سیاستگذاری است.
✍️ با روی کار آمدن دولت چهاردهم به نظر موجی از واقع‌گرایی در سیاستگذاری کشور در حال شکل‌گیری است که اگرچه ممکن است از نظر منتقدان سیاه نمایی یا نشان دادن ضعف تلقی شود، اما درواقع گام اول و اساسی در اصلاح وضعیت موجود است.
✍️ حالا سوال این است که هدف اصلی سیاستگذاری رفاه اجتماعی کشور چه باید باشد؟
✍️ ماده (۳۰) برنامه هفتم توسعه برخی شاخص‌ها را به‌عنوان هدف نظام رفاه اجتماعی مطرح کرده؛ از جمله در این ماده تکلیف شده که نرخ فقر مطلق از ۳۰درصد فعلی به صفر درصد برسد!
✍️ با توجه به شرایط موجود، به نظر می‌رسد این مصوبه خود می‌تواند اولین انحراف و پرت شدن از واقعیت (اگرچه گفتن آن تلخ است) باشد.
✍️ اگر نابرابری افزایش نیابد (یعنی ضریب جینی ثابت بماند)، هر ۲درصد رشد درآمد سرانه می‌تواند یک واحد درصد از میزان فقر کم کند. یعنی اگر قرار باشد نرخ فقر مطلق به مقدار آن در سال ۹۶ (۲۰درصد) برگردد، لازم است درآمد سرانه ۲۰درصد افزایش داشته باشد که خود مستلزم تحقق رشد اقتصادی ۸درصدی برای سه سال پیاپی است.
✍️ یعنی حتی در شرایط ایده‌آل یعنی تحقق اهداف رشد اقتصادی مدنظر برنامه هفتم نیز، نرخ فقر مطلق در کشور با نرخ هدف برنامه هفتم حدود۲۰درصد فاصله خواهد داشت. بنابراین به نظر می‌رسد از محل رشد اقتصادی امکان رفع کامل فقر در افق برنامه ممکن نیست.
✍️ از طرف دیگر، اگر قرار باشد جمعیت فقرای فعلی از طریق حمایت‌های دولتی از فقر خارج شوند نیز منابع کافی برای آن وجود ندارد.
✍️ در نتیجه در شرایط فعلی رفع کامل فقر مطلق در افق برنامه هفتم مقدور نیست و قرار دادن آن به‌عنوان هدف اصلی دستاورد ملموسی برای دولت در پی نخواهد داشت.
✍️ بنابراین بهتر است دولت بر اهداف خردتر اما دست‌یافتنی و البته مرتبط با فقر متمرکز شود.
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #فقر #برنامه_هفتم #فقرزدایی #فقر_مطلق #رفاه
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
زمان واقع‌گرایی در سیاستگذاری رفاه اجتماعی
👤 سیدهادی موسوی‌نیک؛ پژوهشگر اقتصاد رفاه
✍️ یکی از ریشه‌های مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور فقدان واقع‌گرایی در عرصه‌های مختلف سیاستگذاری است.
✍️ با روی کار آمدن دولت چهاردهم به نظر موجی از واقع‌گرایی در سیاستگذاری کشور در حال شکل‌گیری است که اگرچه ممکن است از نظر منتقدان سیاه نمایی یا نشان دادن ضعف تلقی شود، اما درواقع گام اول و اساسی در اصلاح وضعیت موجود است.
✍️ حالا سوال این است که هدف اصلی سیاستگذاری رفاه اجتماعی کشور چه باید باشد؟
✍️ ماده (۳۰) برنامه هفتم توسعه برخی شاخص‌ها را به‌عنوان هدف نظام رفاه اجتماعی مطرح کرده؛ از جمله در این ماده تکلیف شده که نرخ فقر مطلق از ۳۰درصد فعلی به صفر درصد برسد!
✍️ با توجه به شرایط موجود، به نظر می‌رسد این مصوبه خود می‌تواند اولین انحراف و پرت شدن از واقعیت (اگرچه گفتن آن تلخ است) باشد.
✍️ اگر نابرابری افزایش نیابد (یعنی ضریب جینی ثابت بماند)، هر ۲درصد رشد درآمد سرانه می‌تواند یک واحد درصد از میزان فقر کم کند. یعنی اگر قرار باشد نرخ فقر مطلق به مقدار آن در سال ۹۶ (۲۰درصد) برگردد، لازم است درآمد سرانه ۲۰درصد افزایش داشته باشد که خود مستلزم تحقق رشد اقتصادی ۸درصدی برای سه سال پیاپی است.
✍️ یعنی حتی در شرایط ایده‌آل یعنی تحقق اهداف رشد اقتصادی مدنظر برنامه هفتم نیز، نرخ فقر مطلق در کشور با نرخ هدف برنامه هفتم حدود۲۰درصد فاصله خواهد داشت. بنابراین به نظر می‌رسد از محل رشد اقتصادی امکان رفع کامل فقر در افق برنامه ممکن نیست.
✍️ از طرف دیگر، اگر قرار باشد جمعیت فقرای فعلی از طریق حمایت‌های دولتی از فقر خارج شوند نیز منابع کافی برای آن وجود ندارد.
✍️ در نتیجه در شرایط فعلی رفع کامل فقر مطلق در افق برنامه هفتم مقدور نیست و قرار دادن آن به‌عنوان هدف اصلی دستاورد ملموسی برای دولت در پی نخواهد داشت.
✍️ بنابراین بهتر است دولت بر اهداف خردتر اما دست‌یافتنی و البته مرتبط با فقر متمرکز شود.
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #فقر #برنامه_هفتم #فقرزدایی #فقر_مطلق #رفاه
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
❌ نیمی از خانوارهای شهری در ۱۴۰۱ ناامنی غذایی داشتند
🔹براساس نتایج یک مطالعه پژوهشی، مناطق شهری کشور در شرایط امنیت پائین غذایی قرار دارند؛ به طوری که سرانه کالری دریافتی در مناطق شهری کشور 2540 کیلوکالری است، و عموما این کالری از غلات تأمین می شود.
🔹علاوه بر این در دریافت کالری در استان‌های مختلف کشور نابرابری وجود دارد و متوسط کالری دریافتی میان استان‌ها بین 3196 تا 1988 کیلوکالری متغیر است.
🔹بررسی وضعیت شاخص‌های فقر غذایی نیز نشان می دهد متوسط نرخ، شکاف و شدت فقر در مناطق شهری به ترتیب 55.1، 15.2 و 6 درصد است.
🔹بر اساس این شاخص‌ها می توان گفت 55.1 درصد جمعیت مناطق شهری کشور در سال 1401 فقر غذایی داشند و کالری دریافتی خانوارهای فقیر در این مناطق، 15.2 درصد کمتر از حداقل کالری مورد نیاز روزانه بوده است؛ لذا برای از بین بردن فقر، کالری دریافتی خانوارهای فقیر باید 15.2 درصد افزایش یابد.
🔹با توجه به یافته‌های مطالع اگر چه راه حل بلندمدت افزایش قدرت خرید خانوار، ثبات بخشی و کاهش قیمت کالاها از طریق تقویت تولید و عرضه است اما در کوتاه مدت، افزایش حقوق و دستمزدها متناسب با نرخ تورم و برنامههای حمایت اجتماعی از اقشار کم درآمد و ضعیف جامعه می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.
🔹همچنین برنامههای حمایت اجتماعی و فقرزدایی باید هدفمند باشد و متناسب با نیازها و کمبودها در شرایط جغرافیایی، جمعیتی و درآمدی مختلف به کار گرفته شوند.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #فقر_غذایی #سوء_تغذیه #کالری #رفاه #ناامنی_غذایی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹براساس نتایج یک مطالعه پژوهشی، مناطق شهری کشور در شرایط امنیت پائین غذایی قرار دارند؛ به طوری که سرانه کالری دریافتی در مناطق شهری کشور 2540 کیلوکالری است، و عموما این کالری از غلات تأمین می شود.
🔹علاوه بر این در دریافت کالری در استان‌های مختلف کشور نابرابری وجود دارد و متوسط کالری دریافتی میان استان‌ها بین 3196 تا 1988 کیلوکالری متغیر است.
🔹بررسی وضعیت شاخص‌های فقر غذایی نیز نشان می دهد متوسط نرخ، شکاف و شدت فقر در مناطق شهری به ترتیب 55.1، 15.2 و 6 درصد است.
🔹بر اساس این شاخص‌ها می توان گفت 55.1 درصد جمعیت مناطق شهری کشور در سال 1401 فقر غذایی داشند و کالری دریافتی خانوارهای فقیر در این مناطق، 15.2 درصد کمتر از حداقل کالری مورد نیاز روزانه بوده است؛ لذا برای از بین بردن فقر، کالری دریافتی خانوارهای فقیر باید 15.2 درصد افزایش یابد.
🔹با توجه به یافته‌های مطالع اگر چه راه حل بلندمدت افزایش قدرت خرید خانوار، ثبات بخشی و کاهش قیمت کالاها از طریق تقویت تولید و عرضه است اما در کوتاه مدت، افزایش حقوق و دستمزدها متناسب با نرخ تورم و برنامههای حمایت اجتماعی از اقشار کم درآمد و ضعیف جامعه می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.
🔹همچنین برنامههای حمایت اجتماعی و فقرزدایی باید هدفمند باشد و متناسب با نیازها و کمبودها در شرایط جغرافیایی، جمعیتی و درآمدی مختلف به کار گرفته شوند.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #فقر_غذایی #سوء_تغذیه #کالری #رفاه #ناامنی_غذایی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:
🔴 کلیک کنید 👈 همین است که هست!
👤 دکتر پویا جبل‌عاملی؛ سردبیر روزنامه دنیای اقتصاد
✍️ بریتانیا تا قبل از سده هجدهم از تمام کشورهای اروپایی عقب‌تر بود؛ اما چه شد که پس از انقلاب شکوهمند ورق برگشت؟
✍️ مهم‌ترین دلیل آن بود که از این دوران به بعد، همه اقشار جامعه بریتانیا این «امید» را داشتند که وضعیت خود را به شکل قابل توجهی بهبود ببخشند.
✍️ انقلاب فکری ناشی از موج لیبرالیسم به دست افرادی چون جان لاک و باز شدن بستر اجتماعی و سیاسی ناشی از انقلاب شکوهمند و تعمیق اقتصاد بازار، بریتانیا را به خطه‌ای متفاوت نسبت به دیگر کشورهای اروپایی برای رشد و توسعه و ثروت‌اندوزی همه اقشار مبدل کرده بود.
✍️ کشوری جهش می‌کند که مردمانش آزادانه، «امید» به تغییر در زندگی خود داشته باشند. اما تاریخ داستان‌های عکس این را زیاد روایت می‌کند.
✍️ داستان کشورهایی که مردمانش امید تغییر ندارند و سردمدارانش به عموم نشان می‌دهند که «همین است که هست!»
✍️ بلوک شرق کمونیستی مملو از این مثال‌هاست. در رومانی چائوشسکو، مردم فکر می‌کردند اگر تحمل کنند و همراه با تصمیمات دولت باشند تا بدهی خارجی مرتفع شود، دیگر وضعیت تغییر می‌کند. اما این‌گونه نشد.
✍️ لیست جیره‌بندی غذا که در ابتدا سخاوتمندانه و قرار بود هر فرد در سال ۱۱۴تخم‌مرغ و ۵۴کیلو و ۸۸گرم گوشت و ۱۴کیلو و ۸۰گرم سیب‌زمینی بخورد، به جایی رسیده بود که افراد ماه‌ها بی‌گوشت سپری می‌کردند.
✍️ جیره‌بندی بنزین نیز با نوآوری چائوشسکو در به‌کارگیری مجدد اسب در حمل‌ونقل شهری، تراز شده بود! همه پیشرفت می‌کردند؛ اما رومانی چائوشسکو در تاریخ عقب می‌رفت.
✍️ اما فکر می‌کنید مشکل از که بود؟ بله مشکل از مردمی بود که توصیه‌های حکومتی و کمونیستی را درست اجرا نمی‌کردند. فرقی هم نمی‌کرد که یک‌سال، ۱۰سال، ۲۰سال و... از اجرای این توصیه‌ها بگذرد و شما نتایج آن را در زندگی خود و شهروندان دیگر نبینید!
✍️ آلبانی انور خوجه اما پر از امید بود؛ البته تنها برای آنان که همراه او و حزب کمونیست در منطقه «بلوک» زندگی می‌کردند.
✍️ او که از سال۱۹۶۰ پایش را از آلبانی بیرون نگذاشته بود، ذاتا از خارجی‌ها و به‌ویژه آمریکایی‌ها و بریتانیایی‌ها نفرت داشت.
✍️ به طوری که در ابتدای حکومتش سفارت این دو کشور را تعطیل کرد و دیپلمات‌هایشان را از کشور اخراج کرد و هرگز نخواست دوباره با آنها تجدید رابطه کند یا مذاکره‌ای با آنها داشته باشد.
✍️ در آلبانی، مقدرات هر کس در دست خوجه بود. خوجه نیازی به پاسخ‌گویی به هیچ ارگان و فردی نداشت. نیاز نداشت که توضیح دهد چرا باید مردم هر روز فقیر‌تر شوند و هیچ امیدی به تغییر نباشد.
✍️ مردم او از زندگی فعلی و آتی خود ناامید بودند، نه سرمایه‌گذاری خارجی وجود داشت و نه ارتباطی و نه سفره‌ای که در آن قوت کافی پیدا شود.
✍️ در عوض خوجه‌ای بود که به مردم اطمینان می‌داد اگر در راهی که انتخاب کرده‌اند، پایمردی کنند، آینده ازآن آنان خواهد بود. اما روزگاری رسید که دیگر حتی «بلوک»نشینان نیز به این حرف خوجه، اعتقاد نداشتند.
🔗متن کامل سرمقاله
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #امید #امید_به_تغییر #لیبرالیسم #فقر
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔴 کلیک کنید 👈 همین است که هست!
👤 دکتر پویا جبل‌عاملی؛ سردبیر روزنامه دنیای اقتصاد
✍️ بریتانیا تا قبل از سده هجدهم از تمام کشورهای اروپایی عقب‌تر بود؛ اما چه شد که پس از انقلاب شکوهمند ورق برگشت؟
✍️ مهم‌ترین دلیل آن بود که از این دوران به بعد، همه اقشار جامعه بریتانیا این «امید» را داشتند که وضعیت خود را به شکل قابل توجهی بهبود ببخشند.
✍️ انقلاب فکری ناشی از موج لیبرالیسم به دست افرادی چون جان لاک و باز شدن بستر اجتماعی و سیاسی ناشی از انقلاب شکوهمند و تعمیق اقتصاد بازار، بریتانیا را به خطه‌ای متفاوت نسبت به دیگر کشورهای اروپایی برای رشد و توسعه و ثروت‌اندوزی همه اقشار مبدل کرده بود.
✍️ کشوری جهش می‌کند که مردمانش آزادانه، «امید» به تغییر در زندگی خود داشته باشند. اما تاریخ داستان‌های عکس این را زیاد روایت می‌کند.
✍️ داستان کشورهایی که مردمانش امید تغییر ندارند و سردمدارانش به عموم نشان می‌دهند که «همین است که هست!»
✍️ بلوک شرق کمونیستی مملو از این مثال‌هاست. در رومانی چائوشسکو، مردم فکر می‌کردند اگر تحمل کنند و همراه با تصمیمات دولت باشند تا بدهی خارجی مرتفع شود، دیگر وضعیت تغییر می‌کند. اما این‌گونه نشد.
✍️ لیست جیره‌بندی غذا که در ابتدا سخاوتمندانه و قرار بود هر فرد در سال ۱۱۴تخم‌مرغ و ۵۴کیلو و ۸۸گرم گوشت و ۱۴کیلو و ۸۰گرم سیب‌زمینی بخورد، به جایی رسیده بود که افراد ماه‌ها بی‌گوشت سپری می‌کردند.
✍️ جیره‌بندی بنزین نیز با نوآوری چائوشسکو در به‌کارگیری مجدد اسب در حمل‌ونقل شهری، تراز شده بود! همه پیشرفت می‌کردند؛ اما رومانی چائوشسکو در تاریخ عقب می‌رفت.
✍️ اما فکر می‌کنید مشکل از که بود؟ بله مشکل از مردمی بود که توصیه‌های حکومتی و کمونیستی را درست اجرا نمی‌کردند. فرقی هم نمی‌کرد که یک‌سال، ۱۰سال، ۲۰سال و... از اجرای این توصیه‌ها بگذرد و شما نتایج آن را در زندگی خود و شهروندان دیگر نبینید!
✍️ آلبانی انور خوجه اما پر از امید بود؛ البته تنها برای آنان که همراه او و حزب کمونیست در منطقه «بلوک» زندگی می‌کردند.
✍️ او که از سال۱۹۶۰ پایش را از آلبانی بیرون نگذاشته بود، ذاتا از خارجی‌ها و به‌ویژه آمریکایی‌ها و بریتانیایی‌ها نفرت داشت.
✍️ به طوری که در ابتدای حکومتش سفارت این دو کشور را تعطیل کرد و دیپلمات‌هایشان را از کشور اخراج کرد و هرگز نخواست دوباره با آنها تجدید رابطه کند یا مذاکره‌ای با آنها داشته باشد.
✍️ در آلبانی، مقدرات هر کس در دست خوجه بود. خوجه نیازی به پاسخ‌گویی به هیچ ارگان و فردی نداشت. نیاز نداشت که توضیح دهد چرا باید مردم هر روز فقیر‌تر شوند و هیچ امیدی به تغییر نباشد.
✍️ مردم او از زندگی فعلی و آتی خود ناامید بودند، نه سرمایه‌گذاری خارجی وجود داشت و نه ارتباطی و نه سفره‌ای که در آن قوت کافی پیدا شود.
✍️ در عوض خوجه‌ای بود که به مردم اطمینان می‌داد اگر در راهی که انتخاب کرده‌اند، پایمردی کنند، آینده ازآن آنان خواهد بود. اما روزگاری رسید که دیگر حتی «بلوک»نشینان نیز به این حرف خوجه، اعتقاد نداشتند.
🔗متن کامل سرمقاله
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #امید #امید_به_تغییر #لیبرالیسم #فقر
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com