چرا وعده‌های نفتی ترامپ، قابل اجرا نیست؟
🔹یکی از شعارهای همیشگی دولت ترامپ «حفاری بیپایان» و افزایش قابل‌توجه تولید نفت و گاز بوده‌است.
🔹او همواره ادعای افزایش تولید نفت و گاز به میزان ۳میلیون بشکه در روز، همراه با تعرفه‌های سنگین بر واردات از کانادا و مکزیک، را دارد؛ اما بررسی ها نشان می‌دهد این وعدهها ک قابل‌اجرا نیستند.
🔹این وعدهها در عمل با تناقض‌های جدی روبه‌رو است. بهعنوان مثال، یکی از اهداف ادعایی ترامپ کاهش هزینه‌های انرژی برای مصرف‌کنندگان است.
🔹سیاست‌هایی مانند اعمال تعرفه‌های ۲۵درصدی بر واردات نفت از کانادا و مکزیک که دو منبع اصلی تامین نفت برای پالایشگاه‌های آمریکا محسوب می‌شوند، عملا هزینه‌های پالایشگران داخلی را افزایش و به‌تبع آن قیمت سوخت مصرفی برای شهروندان را بالا خواهد برد.
🔹این اقدام حتی ضربه‌‌‌‌ای جدی به زنجیره تامین انرژی وارد و امنیت انرژی را نیز تحت‌‌‌‌الشعاع قرار می‌دهد.
🔹از سوی دیگر، برخلاف انتظارات دولت، صنعت نفت و گاز آمریکا در سال‌های اخیر تغییرات مهمی در اولویت‌‌‌‌های خود داشته‌است. به‌‌‌‌جای تمرکز بر افزایش تولید صرف، این صنعت با درس گرفتن از رکودهای پیشین و فشارهای سهامداران به سمت سودآوری حرکت کرده‌است.
🔹رویکرد جدید تولیدکنندگان، محدودسازی رشد تولید برای جلوگیری از کاهش قیمت‌ها و تضمین بازدهی برای سرمایه‌گذاران است.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #ترامپ #نفت #تعرفه
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹یکی از شعارهای همیشگی دولت ترامپ «حفاری بیپایان» و افزایش قابل‌توجه تولید نفت و گاز بوده‌است.
🔹او همواره ادعای افزایش تولید نفت و گاز به میزان ۳میلیون بشکه در روز، همراه با تعرفه‌های سنگین بر واردات از کانادا و مکزیک، را دارد؛ اما بررسی ها نشان می‌دهد این وعدهها ک قابل‌اجرا نیستند.
🔹این وعدهها در عمل با تناقض‌های جدی روبه‌رو است. بهعنوان مثال، یکی از اهداف ادعایی ترامپ کاهش هزینه‌های انرژی برای مصرف‌کنندگان است.
🔹سیاست‌هایی مانند اعمال تعرفه‌های ۲۵درصدی بر واردات نفت از کانادا و مکزیک که دو منبع اصلی تامین نفت برای پالایشگاه‌های آمریکا محسوب می‌شوند، عملا هزینه‌های پالایشگران داخلی را افزایش و به‌تبع آن قیمت سوخت مصرفی برای شهروندان را بالا خواهد برد.
🔹این اقدام حتی ضربه‌‌‌‌ای جدی به زنجیره تامین انرژی وارد و امنیت انرژی را نیز تحت‌‌‌‌الشعاع قرار می‌دهد.
🔹از سوی دیگر، برخلاف انتظارات دولت، صنعت نفت و گاز آمریکا در سال‌های اخیر تغییرات مهمی در اولویت‌‌‌‌های خود داشته‌است. به‌‌‌‌جای تمرکز بر افزایش تولید صرف، این صنعت با درس گرفتن از رکودهای پیشین و فشارهای سهامداران به سمت سودآوری حرکت کرده‌است.
🔹رویکرد جدید تولیدکنندگان، محدودسازی رشد تولید برای جلوگیری از کاهش قیمت‌ها و تضمین بازدهی برای سرمایه‌گذاران است.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #ترامپ #نفت #تعرفه
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
هراس اوپک‌‌‌‌پلاس از کاهش قیمت نفت
🔹اوپک‌‌‌‌پلاس تصمیم گرفته شروع افزایش تولید نفت را به مدت سه ماه به تعویق بیندازد و کاهش تولید نفت خود را برای یک‌سال دیگر تا پایان ۲۰۲۶ تمدید کند.
🔹 این تصمیم در شرایطی اتخاذ شد که تقاضای جهانی برای نفت ضعیف و تولید نفت در کشورهای خارج از اوپک پلاس، رو به افزایش است.
چرا اوپک پلاس این تصمیم را گرفته؟
🔹یکی از دلایل، ضعف تقاضای جهانی است. در چین و اتحادیه اروپا، مصرف انرژی، به‌ویژه نفت، ضعیف باقی مانده است. این ضعف در تقاضا می‌تواند باعث کاهش قیمت‌ها و نوسانات بیشتر در بازار نفت شود.
🔹تحلیلگران پیش‌بینی کردهاند که به‌ویژه در نیمه دوم ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵، تقاضا برای نفت ممکن است همچنان ضعیف باقی‌بماند.
🔹اوپک‌‌‌‌پلاس با ادامه سیاست کاهش تولید، سعی دارد از کاهش بیش از حد قیمت‌ها در آینده نزدیک جلوگیری کند.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #نفت
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹اوپک‌‌‌‌پلاس تصمیم گرفته شروع افزایش تولید نفت را به مدت سه ماه به تعویق بیندازد و کاهش تولید نفت خود را برای یک‌سال دیگر تا پایان ۲۰۲۶ تمدید کند.
🔹 این تصمیم در شرایطی اتخاذ شد که تقاضای جهانی برای نفت ضعیف و تولید نفت در کشورهای خارج از اوپک پلاس، رو به افزایش است.
چرا اوپک پلاس این تصمیم را گرفته؟
🔹یکی از دلایل، ضعف تقاضای جهانی است. در چین و اتحادیه اروپا، مصرف انرژی، به‌ویژه نفت، ضعیف باقی مانده است. این ضعف در تقاضا می‌تواند باعث کاهش قیمت‌ها و نوسانات بیشتر در بازار نفت شود.
🔹تحلیلگران پیش‌بینی کردهاند که به‌ویژه در نیمه دوم ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵، تقاضا برای نفت ممکن است همچنان ضعیف باقی‌بماند.
🔹اوپک‌‌‌‌پلاس با ادامه سیاست کاهش تولید، سعی دارد از کاهش بیش از حد قیمت‌ها در آینده نزدیک جلوگیری کند.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #نفت
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
پول بادآورده توسعه‌زداست
پرهام پهلوان؛ پژوهشگر اقتصاد انرژی
🔹دو کشور کره‌جنوبی و شمالی که از یک فرهنگ، تاریخ و جغرافیا برخوردار هستند، به دلیل تفاوت در نهادهای سیاسی و اقتصادی، مسیرهای کاملا متفاوتی را طی کردهاند.
🔹کره‌جنوبی بعد از جنگ کره (1953-1950) به‌تدریج نهادهای سیاسی و اقتصادی فراگیرتری ایجاد کرد. دولت این کشور حقوق مالکیت را تضمین کرد، بازارهای رقابتی ایجاد کرد و زیرساخت‌‌‌هایی برای توسعه آموزش، فناوری و سرمایه‌گذاری آماده کرد. در این کشور مشارکت عمومی در تصمیم‌گیری‌‌‌های سیاسی و اقتصادی به‌مرور افزایش پیدا کرد.
🔹در طرف مقابل در کره‌شمالی نهادهای سیاسی و اقتصادی به‌شدت غیرفراگیر هستند. قدرت در دست یک گروه خاص قرار دارد، حکومت اقتصاد را کنترل کرده و آزادی‌‌‌های اقتصادی و سیاسی را سرکوب می‌کند. در نهایت تمرکز منابع اقتصادی بر منافع نخبگان و حکومت، مانع از مشارکت مردم در توسعه و نوآوری شده است.
🔹نهادهای فراگیر و مشارکت مردم در روند توسعه کره‌جنوبی باعث شد از یک کشور فقیر در دهه 1950 به یکی از اقتصادهای پیشرفته و صنعتی جهان تبدیل شود.
🔹اما اقتصاد کره‌شمالی به اقتصادی بسته و ناکارآمد تبدیل شد که مردم این کشور در فقر شدید زندگی می‌کنند و از دسترسی به خدمات اولیه مانند غذا، بهداشت و آموزش نیز بازمانده‌‌‌اند.
🔹این مثال به‌‌‌خوبی نشان می‌دهد که توسعه یک کشور بیش از هر چیز به نهادهای آن وابسته است، نه حتی به جغرافیا یا فرهنگ.
🔹عجم‌‌‌اوغلو و رابینسون در کتاب «چرا کشورها شکست می‌‌‌خورند» استدلال می‌کنند، سرنوشت کشورها به نهادهای سیاسی و اقتصادی آنها وابسته است و تفاوت در ثروت و فقر کشورها نه به فرهنگ و جغرافیای خاص، بلکه بیشتر از آن به فراگیر یا غیرفراگیر بودن نهادهای سیاسی و اقتصاد آنها بستگی دارد.
🔹عجم‌‌‌اوغلو و رابینسون به تاریخچه طولانی استبداد در ایران اشاره می‌کنند و توضیح می‌دهند که چگونه تمرکز قدرت در دست گروههای خاص (مانند شاهان و طبقات نخبه) باعث شکل‌‌‌گیری نهادهای سیاسی و اقتصادی غیرفراگیر شده است.
🔹این نهادها به‌‌‌گونه‌‌‌ای طراحی شده‌‌‌اند که بیشتر به منافع نخبگان قدرت خدمت کنند تا توده مردم.
🔹یکی از موضوعات کلیدی که در مورد ایران مورد بحث قرار گرفته است، وابستگی اقتصاد به درآمدهای نفتی است. این وابستگی به منابع طبیعی که نویسندگان، آن را بهعنوان «نفرین منابع» می‌‌‌شناسند، باعث شده دولت به توسعه پایدار یا ایجاد مشارکت اقتصادی گسترده نیازی نداشته باشد.
🔹این مساله حتی باعث شده که نهادهای غیرفراگیر اقتصادی، در درآمدهای بالاتر تقویت شوند. در نتیجه این نهادهای غیرفراگیر، ایران نتوانسته است به رشد اقتصادی پایدار دست یابد و با بی‌‌‌ثباتی‌‌‌های سیاسی و اقتصادی متعددی روبه‌رو بوده است.
🔹در مورد نفرین منابع و ارتباط آن با توسعه پایدار کشورها، همیشه این سوال وجود داشته است که آیا برخورداری از منابع طبیعی باعث اقتدارگرایی شده یا اقتدارگرایی مقدم بر ثروت منابع است و مانع رسیدن به توسعه شده است...👇
🔗متن کامل را اینجا بخوانید
#دنیای_اقتصاد #نفرین_منابع #نفت #توسعه #جغرافیا #نهادهای_غیرفراگیر
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
پرهام پهلوان؛ پژوهشگر اقتصاد انرژی
🔹دو کشور کره‌جنوبی و شمالی که از یک فرهنگ، تاریخ و جغرافیا برخوردار هستند، به دلیل تفاوت در نهادهای سیاسی و اقتصادی، مسیرهای کاملا متفاوتی را طی کردهاند.
🔹کره‌جنوبی بعد از جنگ کره (1953-1950) به‌تدریج نهادهای سیاسی و اقتصادی فراگیرتری ایجاد کرد. دولت این کشور حقوق مالکیت را تضمین کرد، بازارهای رقابتی ایجاد کرد و زیرساخت‌‌‌هایی برای توسعه آموزش، فناوری و سرمایه‌گذاری آماده کرد. در این کشور مشارکت عمومی در تصمیم‌گیری‌‌‌های سیاسی و اقتصادی به‌مرور افزایش پیدا کرد.
🔹در طرف مقابل در کره‌شمالی نهادهای سیاسی و اقتصادی به‌شدت غیرفراگیر هستند. قدرت در دست یک گروه خاص قرار دارد، حکومت اقتصاد را کنترل کرده و آزادی‌‌‌های اقتصادی و سیاسی را سرکوب می‌کند. در نهایت تمرکز منابع اقتصادی بر منافع نخبگان و حکومت، مانع از مشارکت مردم در توسعه و نوآوری شده است.
🔹نهادهای فراگیر و مشارکت مردم در روند توسعه کره‌جنوبی باعث شد از یک کشور فقیر در دهه 1950 به یکی از اقتصادهای پیشرفته و صنعتی جهان تبدیل شود.
🔹اما اقتصاد کره‌شمالی به اقتصادی بسته و ناکارآمد تبدیل شد که مردم این کشور در فقر شدید زندگی می‌کنند و از دسترسی به خدمات اولیه مانند غذا، بهداشت و آموزش نیز بازمانده‌‌‌اند.
🔹این مثال به‌‌‌خوبی نشان می‌دهد که توسعه یک کشور بیش از هر چیز به نهادهای آن وابسته است، نه حتی به جغرافیا یا فرهنگ.
🔹عجم‌‌‌اوغلو و رابینسون در کتاب «چرا کشورها شکست می‌‌‌خورند» استدلال می‌کنند، سرنوشت کشورها به نهادهای سیاسی و اقتصادی آنها وابسته است و تفاوت در ثروت و فقر کشورها نه به فرهنگ و جغرافیای خاص، بلکه بیشتر از آن به فراگیر یا غیرفراگیر بودن نهادهای سیاسی و اقتصاد آنها بستگی دارد.
🔹عجم‌‌‌اوغلو و رابینسون به تاریخچه طولانی استبداد در ایران اشاره می‌کنند و توضیح می‌دهند که چگونه تمرکز قدرت در دست گروههای خاص (مانند شاهان و طبقات نخبه) باعث شکل‌‌‌گیری نهادهای سیاسی و اقتصادی غیرفراگیر شده است.
🔹این نهادها به‌‌‌گونه‌‌‌ای طراحی شده‌‌‌اند که بیشتر به منافع نخبگان قدرت خدمت کنند تا توده مردم.
🔹یکی از موضوعات کلیدی که در مورد ایران مورد بحث قرار گرفته است، وابستگی اقتصاد به درآمدهای نفتی است. این وابستگی به منابع طبیعی که نویسندگان، آن را بهعنوان «نفرین منابع» می‌‌‌شناسند، باعث شده دولت به توسعه پایدار یا ایجاد مشارکت اقتصادی گسترده نیازی نداشته باشد.
🔹این مساله حتی باعث شده که نهادهای غیرفراگیر اقتصادی، در درآمدهای بالاتر تقویت شوند. در نتیجه این نهادهای غیرفراگیر، ایران نتوانسته است به رشد اقتصادی پایدار دست یابد و با بی‌‌‌ثباتی‌‌‌های سیاسی و اقتصادی متعددی روبه‌رو بوده است.
🔹در مورد نفرین منابع و ارتباط آن با توسعه پایدار کشورها، همیشه این سوال وجود داشته است که آیا برخورداری از منابع طبیعی باعث اقتدارگرایی شده یا اقتدارگرایی مقدم بر ثروت منابع است و مانع رسیدن به توسعه شده است...👇
🔗متن کامل را اینجا بخوانید
#دنیای_اقتصاد #نفرین_منابع #نفت #توسعه #جغرافیا #نهادهای_غیرفراگیر
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
❌ نفتکش‌های ایران در دریا سرگردان شدند!؛ میراث تحریمی بایدن
🔹تحریم‌های جدید آمریکا علیه صادرات نفت ایران و روسیه، بازار جهانی را دچار تلاطم کرده است.
🔹این اقدامات که با هدف کاهش درآمدهای نفتی ایران انجام شده، صادرات نفت خام ایران را به 1.3 میلیون بشکه در روز کاهش داده و هزاران بشکه نفت این کشور در دریا سرگردان شده است.
🔹در جدیدترین اقدام، دولت بایدن نفتکش‌هایی که نفت ایران را به چین منتقل میکردند، تحریم کرده است. این تحریم‌ها نه‌تنها انتقال نفت را برای ایران دشوار کرده، بلکه تخفیف‌های جذاب نفت ایران را نیز کاهش داده است.
⚠️ چین که بزرگ‌ترین خریدار نفت ایران است، به دلیل فشار تحریم‌ها، واردات رسمی نفت ایران را متوقف کرده و تنها از طریق شبکه‌های غیررسمی به خرید نفت ادامه می‌دهد. این وضعیت، در کنار رقابت ناوگان نفتکش‌های روسیه، دستیابی ایران به نفتکش‌های جدید را دشوار کرده است.
🔹برخی تحلیل‌ها حاکی از آن است که ادامه این روند، صادرات نفت ایران را تا تابستان 2025 به کمتر از یک میلیون بشکه در روز خواهد رساند. در این شرایط، تنها راهحل ایران، مذاکره برای رفع دائمی تحریم‌ها به نظر می‌رسد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #نفت #تحریم
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹تحریم‌های جدید آمریکا علیه صادرات نفت ایران و روسیه، بازار جهانی را دچار تلاطم کرده است.
🔹این اقدامات که با هدف کاهش درآمدهای نفتی ایران انجام شده، صادرات نفت خام ایران را به 1.3 میلیون بشکه در روز کاهش داده و هزاران بشکه نفت این کشور در دریا سرگردان شده است.
🔹در جدیدترین اقدام، دولت بایدن نفتکش‌هایی که نفت ایران را به چین منتقل میکردند، تحریم کرده است. این تحریم‌ها نه‌تنها انتقال نفت را برای ایران دشوار کرده، بلکه تخفیف‌های جذاب نفت ایران را نیز کاهش داده است.
⚠️ چین که بزرگ‌ترین خریدار نفت ایران است، به دلیل فشار تحریم‌ها، واردات رسمی نفت ایران را متوقف کرده و تنها از طریق شبکه‌های غیررسمی به خرید نفت ادامه می‌دهد. این وضعیت، در کنار رقابت ناوگان نفتکش‌های روسیه، دستیابی ایران به نفتکش‌های جدید را دشوار کرده است.
🔹برخی تحلیل‌ها حاکی از آن است که ادامه این روند، صادرات نفت ایران را تا تابستان 2025 به کمتر از یک میلیون بشکه در روز خواهد رساند. در این شرایط، تنها راهحل ایران، مذاکره برای رفع دائمی تحریم‌ها به نظر می‌رسد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #نفت #تحریم
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔴 آیا تصمیمات تاریخی دکتر مصدق در مورد نفت، بهترین تصمیم بود؟
مرتضی کاظمی؛ پژوهشگر و مدرس اقتصاد
🔹آیا تصمیمات تاریخی دکتر مصدق، بهترین تصمیم بود؟
🔹چه آلترناتیوهایی در ماجرای ملی شدن نفت وجود داشت؟
🔹آیا تجاری‌‌‌سازی شرکت ملی نفت امکانپذیر است؟
🔹چرا در صنعت نفت، خصولتی‌‌‌ها جای خصوصی‌‌‌ها را گرفتند؟
🔹آیا دولت‌‌‌زدایی و دستورزدایی از صنعت نفت امکانپذیر است؟
🔹این پرسش‌‌‌ها قرار است در همایش اقتصاد نفت در تاریخ‌‌‌های ۳۰ بهمن و اول اسفند ۱۴۰۳ در جزیره کیش و همزمان با برگزاری نمایشگاه نفت، گاز، پتروشیمی و پالایش مطرح شود.
🔹آنچه امروز به عنوان عملکرد صنعت نفت و به صورت کلی وضعیت انرژی در اقتصاد ایران مشاهده می‌شود محصول یک فرآیند تاریخی در ۱۰۰سال گذشته است.
🔹ماجرای ملی شدن نفت همچنان در تصمیمات سیاسی و سیاست‌‌‌های اقتصادی در اقتصاد ایران جاری و اثرگذار است.
🔹تعدادی از اندیشمندان از این واقعه تاریخی به «دولتی شدن نفت» تعبیر و این واقعه را زمینه‌‌‌ساز ناکارآمدی در این صنعت و به صورت کلی در اقتصاد ایران می‌‌‌دانند.
🔹به عنوان آلترناتیو می‌توان به مسیر طی شده توسط سایر کشورهای نفتی از جمله عمان، امارات، نروژ یا عربستان و همچنین به تجربه تجاری‌‌‌سازی شرکت‌های نفت در این کشورها اشاره کرد.
🔹آیا بهتر نبود شرکت ملی نفت ایران مسیری مشابه با شرکت‌های ذکر شده را طی میکرد؟
🔹آیا از وضعیت حقوقی و سیاسی شرکت ملی نفت ایران و به صورت کلی اداره صنعت نفت رضایت داریم؟
🔹قصد داریم در این همایش، این پرسش‌‌‌ها را بحث و نقد بگذاریم.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #نفت #ملی_شدن_نفت #دولتی_شدن_نفت #خصوصی_سازی #مصدق
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
مرتضی کاظمی؛ پژوهشگر و مدرس اقتصاد
🔹آیا تصمیمات تاریخی دکتر مصدق، بهترین تصمیم بود؟
🔹چه آلترناتیوهایی در ماجرای ملی شدن نفت وجود داشت؟
🔹آیا تجاری‌‌‌سازی شرکت ملی نفت امکانپذیر است؟
🔹چرا در صنعت نفت، خصولتی‌‌‌ها جای خصوصی‌‌‌ها را گرفتند؟
🔹آیا دولت‌‌‌زدایی و دستورزدایی از صنعت نفت امکانپذیر است؟
🔹این پرسش‌‌‌ها قرار است در همایش اقتصاد نفت در تاریخ‌‌‌های ۳۰ بهمن و اول اسفند ۱۴۰۳ در جزیره کیش و همزمان با برگزاری نمایشگاه نفت، گاز، پتروشیمی و پالایش مطرح شود.
🔹آنچه امروز به عنوان عملکرد صنعت نفت و به صورت کلی وضعیت انرژی در اقتصاد ایران مشاهده می‌شود محصول یک فرآیند تاریخی در ۱۰۰سال گذشته است.
🔹ماجرای ملی شدن نفت همچنان در تصمیمات سیاسی و سیاست‌‌‌های اقتصادی در اقتصاد ایران جاری و اثرگذار است.
🔹تعدادی از اندیشمندان از این واقعه تاریخی به «دولتی شدن نفت» تعبیر و این واقعه را زمینه‌‌‌ساز ناکارآمدی در این صنعت و به صورت کلی در اقتصاد ایران می‌‌‌دانند.
🔹به عنوان آلترناتیو می‌توان به مسیر طی شده توسط سایر کشورهای نفتی از جمله عمان، امارات، نروژ یا عربستان و همچنین به تجربه تجاری‌‌‌سازی شرکت‌های نفت در این کشورها اشاره کرد.
🔹آیا بهتر نبود شرکت ملی نفت ایران مسیری مشابه با شرکت‌های ذکر شده را طی میکرد؟
🔹آیا از وضعیت حقوقی و سیاسی شرکت ملی نفت ایران و به صورت کلی اداره صنعت نفت رضایت داریم؟
🔹قصد داریم در این همایش، این پرسش‌‌‌ها را بحث و نقد بگذاریم.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #نفت #ملی_شدن_نفت #دولتی_شدن_نفت #خصوصی_سازی #مصدق
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
کاهش رشد اقتصادی در پاییز / افت محسوس در بخش نفت و صنعت
🔹گزارش پژوهشکده پولی و بانکی نشان می‌دهد که رشد تولید ناخالص داخلی (GDP) در پاییز ۱۴۰۳ به ۱.۳ درصد کاهش یافته است، در حالی که این رقم در تابستان ۳.۳ درصد برآورد شده بود. مهم‌ترین عامل این افت، کاهش رشد تولید نفت عنوان شده است.
🔹بررسی آمارهای بخش‌های مختلف نشان می‌دهد رشد تولید نفت ایران در سه‌ماهه پایانی ۲۰۲۴ حدود ۶.۷ درصد بوده، در حالی که در ۹ ماهه ابتدایی سال ۱۸.۸ درصد گزارش شده است. این افت باعث شده که رشد ارزش افزوده بخش نفت در پاییز به ۳.۸ درصد کاهش یابد.
🔹بخش صنایع و معادن عملکرد منفی داشته و شاخص آن ۱.۷ درصد نسبت به سال قبل کاهش یافته است. بخش خدمات نیز رشد کمتری نسبت به تابستان تجربه کرده است. بخش کشاورزی با رشد ۲.۲ درصدی عملکردی بهتر از تابستان داشته است.
🔹مقایسه این برآوردها با گزارش‌های بانک مرکزی و مرکز آمار نشان می‌دهد که رشد اقتصادی تابستان بین ۲.۵ تا ۳.۴ درصد بوده و پیش‌بینی‌های پژوهشکده نیز تطابق نسبی با آمارهای رسمی داشته است.
🔹این کاهش رشد، زنگ خطری برای اقتصاد محسوب می‌شود و سیاست‌گذاران را با چالشهای جدیدی در حوزه‌های نفت، صنعت و سرمایه‌گذاری مواجه خواهد کرد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #رشد_اقتصادی #پاییز #نفت
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹گزارش پژوهشکده پولی و بانکی نشان می‌دهد که رشد تولید ناخالص داخلی (GDP) در پاییز ۱۴۰۳ به ۱.۳ درصد کاهش یافته است، در حالی که این رقم در تابستان ۳.۳ درصد برآورد شده بود. مهم‌ترین عامل این افت، کاهش رشد تولید نفت عنوان شده است.
🔹بررسی آمارهای بخش‌های مختلف نشان می‌دهد رشد تولید نفت ایران در سه‌ماهه پایانی ۲۰۲۴ حدود ۶.۷ درصد بوده، در حالی که در ۹ ماهه ابتدایی سال ۱۸.۸ درصد گزارش شده است. این افت باعث شده که رشد ارزش افزوده بخش نفت در پاییز به ۳.۸ درصد کاهش یابد.
🔹بخش صنایع و معادن عملکرد منفی داشته و شاخص آن ۱.۷ درصد نسبت به سال قبل کاهش یافته است. بخش خدمات نیز رشد کمتری نسبت به تابستان تجربه کرده است. بخش کشاورزی با رشد ۲.۲ درصدی عملکردی بهتر از تابستان داشته است.
🔹مقایسه این برآوردها با گزارش‌های بانک مرکزی و مرکز آمار نشان می‌دهد که رشد اقتصادی تابستان بین ۲.۵ تا ۳.۴ درصد بوده و پیش‌بینی‌های پژوهشکده نیز تطابق نسبی با آمارهای رسمی داشته است.
🔹این کاهش رشد، زنگ خطری برای اقتصاد محسوب می‌شود و سیاست‌گذاران را با چالشهای جدیدی در حوزه‌های نفت، صنعت و سرمایه‌گذاری مواجه خواهد کرد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #رشد_اقتصادی #پاییز #نفت
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
چالشهای ورود بخش خصوصی به صنعت نفت
دکتر علی فتحعلی‌زاده
🔹صنعت نفت ایران با چالشهای متعددی در حوزه مدیریت دولتی روبه‌روست.
🔹یکی از مهم‌ترین این چالش‌‌ها، عدم‌توجه کافی به ارزش زمانی پول و تمرکز بیش از حد دستگاه‌‌های نظارتی بر نحوه هزینه‌‌کرد است.
🔹برای مثال، در توسعه یک میدان نفتی، تاخیر یکساله در بهره‌‌برداری به دلیل فرآیندهای طولانی تصویب و نظارت، می‌تواند به معنای از دست رفتن فرصت تولید روزانه ده‌‌ها‌هزار بشکه نفت باشد. این درآمد از دست رفته می‌توانست صرف توسعه زیرساخت‌‌های صنعت نفت شود.
🔹عمر کوتاه مدیریت‌‌ها چالش دیگری است که باعث شده تصمیم‌گیری‌‌ها عمدتا معطوف به منافع کوتاهمدت باشد. به عنوان نمونه، در حوزه ازدیاد برداشت که نیازمند سرمایه‌گذاری‌‌های کلان و برنامه‌‌ریزی بلندمدت است، تغییرات مکرر مدیریتی مانع از پیگیری و اجرای پروژه‌‌های استراتژیک می‌شود.
🔹تجربه موفق استفاده از ظرفیت بخش خصوصی در قراردادهای جدید بالادستی (IPC) نشان‌‌دهنده مسیر صحیح حرکت است.
🔹در این قراردادها، سرمایه‌گذار علاوه بر تامین مالی و توسعه میدان، در بهره‌‌برداری نیز مشارکت می‌کند که منجر به افزایش بهره‌‌وری می‌شود.
🔹اولویت‌‌بندی خصوصی‌‌سازی باید معطوف به بخش بالادستی باشد. راهکار اصلی موفقیت، طراحی مدل‌‌های قراردادی است که انگیزه‌‌های طرفین را همراستا کند.
🔹برای موفقیت در این مسیر، به جای تمرکز صرف بر نظارت هزینه‌‌کرد، باید به شاخص‌‌هایی مانند زمان اجرای پروژه، میزان افزایش تولید و بهره‌‌وری توجه شود.
🔹تجربه کشورهای موفق مانند نروژ، انگلستان و مالزی نشان می‌دهد که با طراحی مدل‌‌های قراردادی جذاب و ایجاد فضای رقابتی، می‌توان ضمن حفظ منافع ملی، از توان بخش خصوصی در توسعه صنعت نفت بهره برد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #یادداشت #نفت #بخش_خصوصی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
دکتر علی فتحعلی‌زاده
🔹صنعت نفت ایران با چالشهای متعددی در حوزه مدیریت دولتی روبه‌روست.
🔹یکی از مهم‌ترین این چالش‌‌ها، عدم‌توجه کافی به ارزش زمانی پول و تمرکز بیش از حد دستگاه‌‌های نظارتی بر نحوه هزینه‌‌کرد است.
🔹برای مثال، در توسعه یک میدان نفتی، تاخیر یکساله در بهره‌‌برداری به دلیل فرآیندهای طولانی تصویب و نظارت، می‌تواند به معنای از دست رفتن فرصت تولید روزانه ده‌‌ها‌هزار بشکه نفت باشد. این درآمد از دست رفته می‌توانست صرف توسعه زیرساخت‌‌های صنعت نفت شود.
🔹عمر کوتاه مدیریت‌‌ها چالش دیگری است که باعث شده تصمیم‌گیری‌‌ها عمدتا معطوف به منافع کوتاهمدت باشد. به عنوان نمونه، در حوزه ازدیاد برداشت که نیازمند سرمایه‌گذاری‌‌های کلان و برنامه‌‌ریزی بلندمدت است، تغییرات مکرر مدیریتی مانع از پیگیری و اجرای پروژه‌‌های استراتژیک می‌شود.
🔹تجربه موفق استفاده از ظرفیت بخش خصوصی در قراردادهای جدید بالادستی (IPC) نشان‌‌دهنده مسیر صحیح حرکت است.
🔹در این قراردادها، سرمایه‌گذار علاوه بر تامین مالی و توسعه میدان، در بهره‌‌برداری نیز مشارکت می‌کند که منجر به افزایش بهره‌‌وری می‌شود.
🔹اولویت‌‌بندی خصوصی‌‌سازی باید معطوف به بخش بالادستی باشد. راهکار اصلی موفقیت، طراحی مدل‌‌های قراردادی است که انگیزه‌‌های طرفین را همراستا کند.
🔹برای موفقیت در این مسیر، به جای تمرکز صرف بر نظارت هزینه‌‌کرد، باید به شاخص‌‌هایی مانند زمان اجرای پروژه، میزان افزایش تولید و بهره‌‌وری توجه شود.
🔹تجربه کشورهای موفق مانند نروژ، انگلستان و مالزی نشان می‌دهد که با طراحی مدل‌‌های قراردادی جذاب و ایجاد فضای رقابتی، می‌توان ضمن حفظ منافع ملی، از توان بخش خصوصی در توسعه صنعت نفت بهره برد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #یادداشت #نفت #بخش_خصوصی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔴 خطای «ملی شدن نفت» در ایران
شهرام اتفاق؛ پژوهشگر اقتصادی
🔺چرا سخن گفتن از خطای «ملی شدن نفت» در ایران مهم است؟ چون ریشه بسیاری از مشکلات امروز ما، منبعث از تفکرات مخربی است که بذر آن در گذشته کاشته شده و پروژه «ملی شدن نفت» یک نمونه مهم از آن موارد است.
🔺مجاز دانستن «مصادره اموال خصوصی» و بی‌اعتنایی به «نهاد مالکیت»، یکسان پنداشتن «استقلال کشور» با «غرب‌ستیزی»، همسان مفروض داشتن «سرمایه‌گذار خارجی» با «بیگانه غارت‌گر»، ترویج تئوری منحط «خودکفایی» به جای مشارکت در زنجیره‌های جهانی تولید بر اساس «مزیت نسبی»، اشاعه «تصدی‌گری و بنگاه‌داری دولتی» و محدود کردن «آزادی اقتصادی»، تغییر «موازنه قدرت سیاسی» به زیان جامعه مدنی، نمونه‌هایی از این تفکرات مخرب است که در جریان ملی شدن نفت تبلور یافته‌اند.
چه راهکاری به جای ملی کردن نفت مطلوب بود؟
🔺امکان توافق درباره مسائل مورد اختلاف و همچنین تغییر و اصلاح مفاد قرارداد، تدوین الحاقیه‌های اصلاحی یا انعقاد یک قرارداد جدید همواره وجود داشت.
🔺آن‌چنان‌که در عمل، یک‌بار این قرارداد در سال ۱۹۳۳ (۱۳۱۲) به کلی تغییر کرد و به دنبال آن، فرصت‌های متعدد دیگری برای تغییر و اصلاحات مجدد آن فراهم آمد و مذاکرات مکرری فی‌مابین طرفین انجام شد.
🔺اما ضعف، ناکارآمدی، فساد، رقابت‌های سیاسی-حزبی، کوشش برای کسب قدرت و مطامع سیاسی پشت پرده، نقش‌آفرینی تروریسم سیاسی و نظایر آن درون جامعه ایرانی، فیصله دادن به اختلافات جزئی و کلی را در یک چارچوب حقوقی و اقتصادی دشوار می‌ساخت.
🔺خسارت‌های ملی شدن نفت چه بود؟
الف. از دست رفتن منافع اقتصادی ایران
ب. تغییر «موازنه قدرت سیاسی» میان جامعه مدنی و دولت
ج. کاهش «شفافیت» اقتصادی و ایجاد بستر رانت و فساد
د. بدعت‌گذاری در «مصادره» اموال خصوصی
ه . اشاعه تئوری «خودکفایی» به جای «مزیت نسبی»
و. ناتوانی در فهم وقوع انقلاب صنعتی در ایران
ز. ناکامی بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری خارجی در ایران
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #نفت #ملی_شدن_صنعت_نفت
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
شهرام اتفاق؛ پژوهشگر اقتصادی
🔺چرا سخن گفتن از خطای «ملی شدن نفت» در ایران مهم است؟ چون ریشه بسیاری از مشکلات امروز ما، منبعث از تفکرات مخربی است که بذر آن در گذشته کاشته شده و پروژه «ملی شدن نفت» یک نمونه مهم از آن موارد است.
🔺مجاز دانستن «مصادره اموال خصوصی» و بی‌اعتنایی به «نهاد مالکیت»، یکسان پنداشتن «استقلال کشور» با «غرب‌ستیزی»، همسان مفروض داشتن «سرمایه‌گذار خارجی» با «بیگانه غارت‌گر»، ترویج تئوری منحط «خودکفایی» به جای مشارکت در زنجیره‌های جهانی تولید بر اساس «مزیت نسبی»، اشاعه «تصدی‌گری و بنگاه‌داری دولتی» و محدود کردن «آزادی اقتصادی»، تغییر «موازنه قدرت سیاسی» به زیان جامعه مدنی، نمونه‌هایی از این تفکرات مخرب است که در جریان ملی شدن نفت تبلور یافته‌اند.
چه راهکاری به جای ملی کردن نفت مطلوب بود؟
🔺امکان توافق درباره مسائل مورد اختلاف و همچنین تغییر و اصلاح مفاد قرارداد، تدوین الحاقیه‌های اصلاحی یا انعقاد یک قرارداد جدید همواره وجود داشت.
🔺آن‌چنان‌که در عمل، یک‌بار این قرارداد در سال ۱۹۳۳ (۱۳۱۲) به کلی تغییر کرد و به دنبال آن، فرصت‌های متعدد دیگری برای تغییر و اصلاحات مجدد آن فراهم آمد و مذاکرات مکرری فی‌مابین طرفین انجام شد.
🔺اما ضعف، ناکارآمدی، فساد، رقابت‌های سیاسی-حزبی، کوشش برای کسب قدرت و مطامع سیاسی پشت پرده، نقش‌آفرینی تروریسم سیاسی و نظایر آن درون جامعه ایرانی، فیصله دادن به اختلافات جزئی و کلی را در یک چارچوب حقوقی و اقتصادی دشوار می‌ساخت.
🔺خسارت‌های ملی شدن نفت چه بود؟
الف. از دست رفتن منافع اقتصادی ایران
ب. تغییر «موازنه قدرت سیاسی» میان جامعه مدنی و دولت
ج. کاهش «شفافیت» اقتصادی و ایجاد بستر رانت و فساد
د. بدعت‌گذاری در «مصادره» اموال خصوصی
ه . اشاعه تئوری «خودکفایی» به جای «مزیت نسبی»
و. ناتوانی در فهم وقوع انقلاب صنعتی در ایران
ز. ناکامی بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری خارجی در ایران
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #نفت #ملی_شدن_صنعت_نفت
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔴 موسی غنی نژاد: «ملی شدن صنعت نفت»، عامل مهمی در انحراف مسیر توسعه این صنعت بوده است
دکتر موسی غنی‌نژاد، در نشست تخصصی تحلیل صنعت نفت، گفت:
▶️ قراردادهای امتیازی، برخلاف تصور رایج، ذاتا بد نبودند بلکه اهدافی همچون جذب سرمایه و فناوری خارجی را دنبال میکردند.
🔺قراردادهای امتیازی در دوران قاجار و پهلوی اول، مانند قرارداد دارسی و اصلاحات بعدی آن در سال ۱۹۳۳، زمینه ورود تکنولوژی و سرمایه خارجی را فراهم کردند و در توسعه صنعت نفت ایران نقش موثری داشتند.
🔺قرارداد دارسی و اصلاحات سال ۱۹۳۳ از نظر مفهومی مثبت بود، اما طولانی بودن مدت آن، که ناشی از فشار انگلیس بود، مورد انتقاد قرار گرفت.
🔺اشتباهی که در جریان ملی شدن صنعت نفت رخ داد این بود که دولت وقت تصور میکرد شرکت نفت انگلیس و ایران (AIOC) در موقعیتی قرار دارد که می‌تواند به ایران «زور بگوید»، در حالی که در روابط بین‌المللی، دولت‌‌ها دارای حاکمیت هستند و شرکت‌ها چنین امکانی ندارند.
🔺اگر ایران قرارداد ۱۹۳۳ را اصلاح و سیستم ۵۰-۵۰ را پیاده‌سازی میکرد، شرایط اقتصادی بهتری داشت.
🔺این مدل در کشورهای دیگر اجرا و منجر به افزایش درآمدهای نفتی آنها شد، اما ملی شدن صنعت نفت در ایران منجر به قطع همکاری‌‌های بین‌المللی و در نهایت کاهش بهره‌‌وری و ناکارآمدی ساختاری شد.
🔺پس از ملی شدن نفت، نه درآمدهای نفتی افزایش یافت و نه مدیریت صنعت نفت بهبود یافت.
🔺دولتی شدن صنعت نفت باعث شد که به جای یک شرکت تجاری، یک سیستم بوروکراتیک دولتی جایگزین شود که در نهایت بهره‌‌وری را کاهش داد.
🔺در دوران پیش از انقلاب، صنعت نفت ایران با ۲۰هزار نفر نیروی کار، تولید روزانه ۶ میلیون بشکه نفت را مدیریت میکرد، اما امروزه با ۲۲۰هزار نفر، تولید به ۴ میلیون بشکه در روز کاهش یافته که نشان‌‌دهنده ناکارآمدی سیستم دولتی است.
🔺خصوصی‌‌سازی در شرایط فعلی اقتصاد ایران، که همچنان دولتی و غیررقابتی است، راهحل مناسبی نخواهد بود و تنها به انتقال منابع از دولت به گروههای خاص منجر خواهد شد.
🔺مساله اصلی صنعت نفت ایران، نه دولتی بودن و نه خصوصی‌‌سازی، بلکه نبود یک بازار رقابتی و ساختار اقتصادی آزاد است که بهره‌‌وری و کارآیی را افزایش دهد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #غنی_نژاد #نفت #صنعت_نفت #ملی_شدن_نفت #قرارداهای_امتیازی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
دکتر موسی غنی‌نژاد، در نشست تخصصی تحلیل صنعت نفت، گفت:
▶️ قراردادهای امتیازی، برخلاف تصور رایج، ذاتا بد نبودند بلکه اهدافی همچون جذب سرمایه و فناوری خارجی را دنبال میکردند.
🔺قراردادهای امتیازی در دوران قاجار و پهلوی اول، مانند قرارداد دارسی و اصلاحات بعدی آن در سال ۱۹۳۳، زمینه ورود تکنولوژی و سرمایه خارجی را فراهم کردند و در توسعه صنعت نفت ایران نقش موثری داشتند.
🔺قرارداد دارسی و اصلاحات سال ۱۹۳۳ از نظر مفهومی مثبت بود، اما طولانی بودن مدت آن، که ناشی از فشار انگلیس بود، مورد انتقاد قرار گرفت.
🔺اشتباهی که در جریان ملی شدن صنعت نفت رخ داد این بود که دولت وقت تصور میکرد شرکت نفت انگلیس و ایران (AIOC) در موقعیتی قرار دارد که می‌تواند به ایران «زور بگوید»، در حالی که در روابط بین‌المللی، دولت‌‌ها دارای حاکمیت هستند و شرکت‌ها چنین امکانی ندارند.
🔺اگر ایران قرارداد ۱۹۳۳ را اصلاح و سیستم ۵۰-۵۰ را پیاده‌سازی میکرد، شرایط اقتصادی بهتری داشت.
🔺این مدل در کشورهای دیگر اجرا و منجر به افزایش درآمدهای نفتی آنها شد، اما ملی شدن صنعت نفت در ایران منجر به قطع همکاری‌‌های بین‌المللی و در نهایت کاهش بهره‌‌وری و ناکارآمدی ساختاری شد.
🔺پس از ملی شدن نفت، نه درآمدهای نفتی افزایش یافت و نه مدیریت صنعت نفت بهبود یافت.
🔺دولتی شدن صنعت نفت باعث شد که به جای یک شرکت تجاری، یک سیستم بوروکراتیک دولتی جایگزین شود که در نهایت بهره‌‌وری را کاهش داد.
🔺در دوران پیش از انقلاب، صنعت نفت ایران با ۲۰هزار نفر نیروی کار، تولید روزانه ۶ میلیون بشکه نفت را مدیریت میکرد، اما امروزه با ۲۲۰هزار نفر، تولید به ۴ میلیون بشکه در روز کاهش یافته که نشان‌‌دهنده ناکارآمدی سیستم دولتی است.
🔺خصوصی‌‌سازی در شرایط فعلی اقتصاد ایران، که همچنان دولتی و غیررقابتی است، راهحل مناسبی نخواهد بود و تنها به انتقال منابع از دولت به گروههای خاص منجر خواهد شد.
🔺مساله اصلی صنعت نفت ایران، نه دولتی بودن و نه خصوصی‌‌سازی، بلکه نبود یک بازار رقابتی و ساختار اقتصادی آزاد است که بهره‌‌وری و کارآیی را افزایش دهد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #غنی_نژاد #نفت #صنعت_نفت #ملی_شدن_نفت #قرارداهای_امتیازی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔴 رشد اقتصادی پاییز در کف ۴ساله
🔹رشد اقتصادی پاییز ۱۴۰۳ با احتساب نفت ۱.۶درصد ثبت شده که در کف ۱۷ فصل اخیر خود قرار گرفته است. یکی از مهم‌ترین عوامل موثر در این افت شدید، کاهش اثر نفت در رشد اقتصادی است که از مدت‌ها پیش نسبت به آن هشدار داده شده بود.
🔺این احتمال می‌رود که با تشدید محدودیت بر صادرات نفت ایران در فصل‌های آتی، رشد اقتصادی با کاهش بیشتر مواجه شده و حتی به زیر یک‌درصد نیز برسد.
🔹این در حالی است که رشد اقتصادی در فصل تابستان سال جاری با نفت ۳.۴ و بدون نفت ۲.۳درصد بوده است. بنابراین رشد اقتصادی با احتساب نفت در پاییز نسبت به تابستان ۱۴۰۳، کاهش ۱.۸واحد درصدی را تجربه کرده است.
🔹این در حالی است که مطابق برنامه‌ریزی‌های صورت‌گرفته از سوی سیاستگذار، هدف‌گذاری‌هایی برای تحقق رشد اقتصادی ۸درصدی در نظر گرفته شده است. اما عملکرد اقتصادی ماه‌های گذشته نشان می‌دهد شرایط لازم برای تحقق این هدف فراهم نیست.
🔹انتظار می‌رود برای اصلاح این وضعیت در کوتاهمدت و به عنوان اولین قدم در راستای کاهش فشار تحریم‌ها و ریسک‌های سیاسی گام برداشته شود و در بلندمدت اصلاحات اقتصادی و کاهش وابستگی به اقتصاد نفتی در دستور کار سیاستگذار قرار گیرد.
#دنیای_اقتصاد #نفت #رشد_اقتصادی #تحریم
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹رشد اقتصادی پاییز ۱۴۰۳ با احتساب نفت ۱.۶درصد ثبت شده که در کف ۱۷ فصل اخیر خود قرار گرفته است. یکی از مهم‌ترین عوامل موثر در این افت شدید، کاهش اثر نفت در رشد اقتصادی است که از مدت‌ها پیش نسبت به آن هشدار داده شده بود.
🔺این احتمال می‌رود که با تشدید محدودیت بر صادرات نفت ایران در فصل‌های آتی، رشد اقتصادی با کاهش بیشتر مواجه شده و حتی به زیر یک‌درصد نیز برسد.
🔹این در حالی است که رشد اقتصادی در فصل تابستان سال جاری با نفت ۳.۴ و بدون نفت ۲.۳درصد بوده است. بنابراین رشد اقتصادی با احتساب نفت در پاییز نسبت به تابستان ۱۴۰۳، کاهش ۱.۸واحد درصدی را تجربه کرده است.
🔹این در حالی است که مطابق برنامه‌ریزی‌های صورت‌گرفته از سوی سیاستگذار، هدف‌گذاری‌هایی برای تحقق رشد اقتصادی ۸درصدی در نظر گرفته شده است. اما عملکرد اقتصادی ماه‌های گذشته نشان می‌دهد شرایط لازم برای تحقق این هدف فراهم نیست.
🔹انتظار می‌رود برای اصلاح این وضعیت در کوتاهمدت و به عنوان اولین قدم در راستای کاهش فشار تحریم‌ها و ریسک‌های سیاسی گام برداشته شود و در بلندمدت اصلاحات اقتصادی و کاهش وابستگی به اقتصاد نفتی در دستور کار سیاستگذار قرار گیرد.
#دنیای_اقتصاد #نفت #رشد_اقتصادی #تحریم
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com