ایران در میان کریدور‌هاست اما به بازی گرفته نمی شود

🔹کریدور میانی که آسیا را به اروپا متصل می‌کند، تا سال‌۲۰۳۰ محل عبور ۱۱‌میلیون تن ‌ بار خواهد بود، اگرچه ایران یکی از دالان‌های مهم و تاریخی این کریدور به‌حساب می‌آید، اما در سال‌های اخیر از کریدور میانی تقریبا حذف‌شده است.

🔹حتی در گزارش اخیر بانک جهانی که بر اساس پروژه‌های بزرگی چون «یک کمربند یک جاده» و «ترنس خزر» تهیه‌شده، ایران عملا نادیده گرفته ‌شده‌است.

🔹مسیرهای آلترناتیو درمقابل مزیت‌های ترانزیتی ایران به‌سرعت در مناطق همجوار نوار شمالی ایران در حال پیشرفت هستند و چشم‌انداز آنها بیشتر ناظر بر مساله زمان است. هر پروژه‌ای بتواند سریع‌تر عملیاتی و اقتصادی شود، پیشرفت مسیرهای رقیب را تحت‌تاثیر قرار خواهد داد.

🔹در آینده قابل‌پیش‌بینی، کریدور میانی به‌تدریج به گزینه اصلی مسیر ترانزیتی بین آسیا و اروپا تبدیل خواهد شد. فراتر از هدف‌گذاری بلندمدت در افزایش حجم ترانزیت زمینی بین چین و اروپا، این کریدور در فازهای ابتدایی خود به‌دنبال توسعه خطوط مواصلاتی و ترانزیتی بین کشورهای آسیای‌مرکزی و قفقاز جنوبی با اتحادیه اروپاست.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #تجارت #کریدور

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com

پروژه جاده توسعه عراق، رقیبی برای راه های تجاری ایران

🔹عراق اولین پهلوگیری کشتی‌های تجاری در بندر فاو را انجام داده است. این پروژه با هدف توسعه عراق و کاهش وابستگی این کشور به نفت خام انجام شده و تا سال ۲۰۵۰ به بهره‌برداری کامل می‌رسد.

🔹با تکمیل این طرح، راهی از بندر فاو آغاز می‌شود و با طی کردن مسیر زمینی در استان‌های مختلف عراق به ترکیه و از آنجا به اروپا ختم می‌شود.

🔹این کریدور اهمیت استراتژیک عراق به عنوان همسایه ایران را بالا می‌برد و رقابتی بین کریدور شمال-جنوب ایران و پروژه راه توسعه عراق به راه می‌اندازد.

🔹جاده توسعه، یک مسیر مستقیم از خلیج فارس به ترکیه ایجاد می‌کند، بنابراین ترکیه را به بصره، بغداد و موصل در عراق متصل می‌کند. همچنین عبور از عراق را تسهیل می‌کند و مسافتی که می‌توان از طریق آن کالاها و افراد را حمل کرد، کاهش می‌دهد.

🔹این بزرگراه جدید، نه‌تنها برای نفت و گاز عراق، بلکه برای نفت و گاز ایران و قطر نیز یک مسیر کم‌هزینه فراهم می‌کند.

🔹اگرچه انتظار می‌رود پروژه بندر فاو-عراق-ترکیه نقش مثبتی در اتصال منطقه‌ای و توسعه اقتصادی داشته باشد اما این کریدور رقیبی برای راه‌های تجاری ایران، به‌خصوص کریدور شمال به جنوب است، چرا که این پروژه می‌تواند مسیری جایگزین برای دسترسی آسان روس‌ها به خلیج‌فارس باز کند و از اهمیت استراتژیک ایران در منطقه بکاهد.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #پروژه_جاده_توسعه_عراق #کریدور #پروژه_بندر_فاو_عراق_ترکیه

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com

دلیل جاماندگی ایران در رقابت ترانزیتی چیست؟

🔺مرکز استیمسون در تحلیلی از غیبت ایران در رقابت جهانی بر سر کریدورها می‌نویسد: ایران در پروژه‌های بزرگی مانند طرح کمربند و جاده چین و ترانس خزر عملا نادیده گرفته شده است. استیمسون تحریم‌های پایدار و زیرساخت‌های ضعیف حمل‌ونقل را دلیل از دست دادن این جایگاه ارزیابی کرده است.

🔺استیمسون می‌نویسد: موقعیت حساس ژئوپلیتیکی ایران در تقاطع اروپا، خاورمیانه و آسیا، ظاهرا فرصتی منحصر به فرد را برای این کشور فراهم کرده تا به عنوان قطب تجارت صادرات انرژی و سایر کالاها عمل کند.

🔺اما ایران به دلیل چهار دهه انزوای جهانی، تحریم‌‌های غرب و زیرساخت‌‌های ضعیف حمل‌‌ونقل نتوانسته جایگاه خود را در رقابت‌‌های ترانزیت و کریدور منطقه‌‌ای پیدا کند.

🔺موقعیت ضعیف ایران در دو مسیر بالقوه - مسیر حمل‌‌ونقل بین‌المللی ترانس خزر یا کریدور میانی و کریدور حمل‌‌ونقل بین‌المللی شمال - جنوب (INSTC) نشان می‌دهد که تهران در حال جاماندن از رقباست.

🔺کریدورهای مختلفی برای تجارت و ترانزیت کالا در سال‌های اخیر در منطقه پیشنهاد و ساخته شده است. ایران باید برای هر دو مسیر میانی و INSTC جایگاه اول را به خود اختصاص دهد، اما از همسایگان خود عقب مانده است و رقبا و حتی متحدانی مانند چین و روسیه را ملزم به جست‌وجوی مسیرهای جایگزین کرده است.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #ایران #کریدور #تحریم

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com