سرمقاله امروز »دنیای اقتصاد»:
اقتصاد آزاد و مساله جنگ
👤 دکتر موسی غنی‌نژاد
✍️ سیاست عرصه تولید و توزیع قدرت در جوامع انسانی است همچنان‌‌‌که اقتصاد عرصه تولید و توزیع ثروت است... شری که در اندیشه مدرن به دولت نسبت داده می‌‌‌شود ناظر بر زیاده‌‌‌روی یا سوء‌‌‌استفاده از اِعمال قدرت اجباری است که انحصارا در اختیار دولت است.
✍️ اگر محدودیتی بر این قدرت تعبیه نشود و نظارت موثری بر این محدودیت صورت نگیرد، دولتمردان صاحب قدرت ممکن است از آن به نفع خود و برخی گروه‌‌‌های متشکل مرتبط با خود سوء‌‌‌استفاده کنند و با این کار منافع عمومی را زیر پا بگذارند.
✍️ انسان‌‌‌ها با وارد شدن به کار دولتی تبدیل به «فرشتگان معصوم» نمی‌‌‌شوند و همانند سایر همنوعان خود همچنان می‌‌‌خواهند در درجه نخست منافع خاص خود را تامین کنند؛ اما مساله اینجاست که چنین کاری ممکن است به تضییع منافع عمومی منجر شود.
✍️ اقتصاد آزاد گرچه سطح رفاه عمومی را بالا می‌‌‌برد، اما در عین حال اختیارات تصمیم‌گیری سیاسیون را به همان مقیاس محدودتر می‌‌‌کند. بنابراین دور از ذهن نیست که سیاسیون به هر بهانه‌‌‌ای منتقد «تعصب به بازار آزاد» یا به اصطلاح «بنیادگرایی بازار» باشند. بنیادگرایی بازار اصطلاح تحقیر‌آمیزی است که ایدئولوژی‌‌‌زدگان سیاسی برای فرافکنی رویکرد ایدئولوژیک و غیرقابل دفاع خود به اصول‌‌‌گرایی علمی مدافعان اقتصاد آزاد نسبت می‌‌‌دهند.
✍️ آنچه امنیت ملی را به مخاطره می‌‌‌اندازد پایبندی به اصول اقتصاد آزاد نیست، بلکه ابزاری کردن روابط اقتصادی توسط سیاستمدارانی است که بیش از آنکه نگران سطح رفاه مردمان باشند به فکر تحکیم قدرت و اختیارات خود هستند. سیاسیون برای تامین اهداف تنگ‌‌‌نظرانه خود حاضر به راه انداختن جنگ هم هستند؛ چراکه به قول کلاوزویتس، «جنگ ادامه سیاست است به روش‌‌‌های دیگر».
🔗متن کامل سرمقاله
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #موسی_غنی_نژاد #غنی_نژاد #جنگ #اقتصاد_آزاد #بنیادگرایی_بازار
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
اقتصاد آزاد و مساله جنگ
👤 دکتر موسی غنی‌نژاد
✍️ سیاست عرصه تولید و توزیع قدرت در جوامع انسانی است همچنان‌‌‌که اقتصاد عرصه تولید و توزیع ثروت است... شری که در اندیشه مدرن به دولت نسبت داده می‌‌‌شود ناظر بر زیاده‌‌‌روی یا سوء‌‌‌استفاده از اِعمال قدرت اجباری است که انحصارا در اختیار دولت است.
✍️ اگر محدودیتی بر این قدرت تعبیه نشود و نظارت موثری بر این محدودیت صورت نگیرد، دولتمردان صاحب قدرت ممکن است از آن به نفع خود و برخی گروه‌‌‌های متشکل مرتبط با خود سوء‌‌‌استفاده کنند و با این کار منافع عمومی را زیر پا بگذارند.
✍️ انسان‌‌‌ها با وارد شدن به کار دولتی تبدیل به «فرشتگان معصوم» نمی‌‌‌شوند و همانند سایر همنوعان خود همچنان می‌‌‌خواهند در درجه نخست منافع خاص خود را تامین کنند؛ اما مساله اینجاست که چنین کاری ممکن است به تضییع منافع عمومی منجر شود.
✍️ اقتصاد آزاد گرچه سطح رفاه عمومی را بالا می‌‌‌برد، اما در عین حال اختیارات تصمیم‌گیری سیاسیون را به همان مقیاس محدودتر می‌‌‌کند. بنابراین دور از ذهن نیست که سیاسیون به هر بهانه‌‌‌ای منتقد «تعصب به بازار آزاد» یا به اصطلاح «بنیادگرایی بازار» باشند. بنیادگرایی بازار اصطلاح تحقیر‌آمیزی است که ایدئولوژی‌‌‌زدگان سیاسی برای فرافکنی رویکرد ایدئولوژیک و غیرقابل دفاع خود به اصول‌‌‌گرایی علمی مدافعان اقتصاد آزاد نسبت می‌‌‌دهند.
✍️ آنچه امنیت ملی را به مخاطره می‌‌‌اندازد پایبندی به اصول اقتصاد آزاد نیست، بلکه ابزاری کردن روابط اقتصادی توسط سیاستمدارانی است که بیش از آنکه نگران سطح رفاه مردمان باشند به فکر تحکیم قدرت و اختیارات خود هستند. سیاسیون برای تامین اهداف تنگ‌‌‌نظرانه خود حاضر به راه انداختن جنگ هم هستند؛ چراکه به قول کلاوزویتس، «جنگ ادامه سیاست است به روش‌‌‌های دیگر».
🔗متن کامل سرمقاله
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #موسی_غنی_نژاد #غنی_نژاد #جنگ #اقتصاد_آزاد #بنیادگرایی_بازار
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:
معضل مالیات و تامین مالی هزینه‌های دولت
👤 دکتر موسی غنی‌نژاد
✍️ ازآنجاکه هرگونه مالیاتی به معنای انتقال ثروت از مردم به دولت است، هر شیوه مالیات‌ستانی که بیشترین اختلال را در تولید ثروت ایجاد کند در حقیقت نقض غرض کرده و از آن باید پرهیز کرد. امروزه در کشورهای پیشرفته دنیا تاکید بیشتر بر اخذ مالیات از درآمد شخصی افراد (مالیات بر مجموع درآمد) است که هم کمترین لطمه را به تولید می‌زند و هم به لحاظ رعایت عدالت مالیاتی قابل قبول‌تر است.
✍️ متاسفانه در کشور ما مدت‌هاست این شیوه مالیات‌ستانی، به دلایلی غیرقابل‌توجیه، به کلی از دستور کار دولت‌ها خارج شده و توجه متولیان امر صرفا بر آسان‌ترین شیوه مالیات گرفتن متمرکز شده است که معنای دیگری جز فشار آوردن بر بخش شفاف اقتصادی یعنی حقوق‌بگیران و تولیدکنندگان کالاها و خدمات ندارد.
✍️ بنابراین با وجود اینکه رفتن به سمت مالیات‌ستانی به‌عنوان عمده‌ترین منبع تامین مالی هزینه‌های دولت اقدامی معقول و قابل دفاع است؛ اما در‌سازوکار آن باید دقت کافی به عمل آورد که نقض غرض نشود. به سخن دقیق‌تر، تا زمانی که نظام مالیاتی کنونی به‌طور اساسی در جهت گذاشتن بیشترین بار مالیاتی روی مالیات بر درآمد شخصی اصلاح نشود افزایش فشار مالیاتی بر اقتصاد ملی در شرایط کنونی نه‌تنها نتیجه مطلوب به بار نخواهد آورد، بلکه با ضربه وارد آوردن به نظام تولید ثروت، سرکنگبینی خواهد بود که بر صفرا خواهد افزود.
✍️ وانگهی، با وجود اینکه کاستن از وابستگی بودجه دولت به درآمدهای پر نوسان نفتی در کل اقدام درستی است، اما سیاست کنونی دولت در خصوص این درآمدها به‌هیچ‌وجه درست نیست...👇
🔗متن کامل سرمقاله
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #غنی_نژاد #مالیات
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
معضل مالیات و تامین مالی هزینه‌های دولت
👤 دکتر موسی غنی‌نژاد
✍️ ازآنجاکه هرگونه مالیاتی به معنای انتقال ثروت از مردم به دولت است، هر شیوه مالیات‌ستانی که بیشترین اختلال را در تولید ثروت ایجاد کند در حقیقت نقض غرض کرده و از آن باید پرهیز کرد. امروزه در کشورهای پیشرفته دنیا تاکید بیشتر بر اخذ مالیات از درآمد شخصی افراد (مالیات بر مجموع درآمد) است که هم کمترین لطمه را به تولید می‌زند و هم به لحاظ رعایت عدالت مالیاتی قابل قبول‌تر است.
✍️ متاسفانه در کشور ما مدت‌هاست این شیوه مالیات‌ستانی، به دلایلی غیرقابل‌توجیه، به کلی از دستور کار دولت‌ها خارج شده و توجه متولیان امر صرفا بر آسان‌ترین شیوه مالیات گرفتن متمرکز شده است که معنای دیگری جز فشار آوردن بر بخش شفاف اقتصادی یعنی حقوق‌بگیران و تولیدکنندگان کالاها و خدمات ندارد.
✍️ بنابراین با وجود اینکه رفتن به سمت مالیات‌ستانی به‌عنوان عمده‌ترین منبع تامین مالی هزینه‌های دولت اقدامی معقول و قابل دفاع است؛ اما در‌سازوکار آن باید دقت کافی به عمل آورد که نقض غرض نشود. به سخن دقیق‌تر، تا زمانی که نظام مالیاتی کنونی به‌طور اساسی در جهت گذاشتن بیشترین بار مالیاتی روی مالیات بر درآمد شخصی اصلاح نشود افزایش فشار مالیاتی بر اقتصاد ملی در شرایط کنونی نه‌تنها نتیجه مطلوب به بار نخواهد آورد، بلکه با ضربه وارد آوردن به نظام تولید ثروت، سرکنگبینی خواهد بود که بر صفرا خواهد افزود.
✍️ وانگهی، با وجود اینکه کاستن از وابستگی بودجه دولت به درآمدهای پر نوسان نفتی در کل اقدام درستی است، اما سیاست کنونی دولت در خصوص این درآمدها به‌هیچ‌وجه درست نیست...👇
🔗متن کامل سرمقاله
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #غنی_نژاد #مالیات
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
تجربه بی‌نظیر در «دنیای اقتصاد»
🔹 دکتر موسی غنی‌نژاد در مراسم 21سالگی روزنامه «دنیای‌اقتصاد» با لبخند همیشگی حضور داشت و صحبتی درخصوص مجموعه «دنیای‌اقتصاد» ارائه کرد.
🔹 موسی غنی‌نژاد در سخنان خود سالروز تولد دنیای‌اقتصاد را تبریک گفت و از علیرضا بختیاری مدیر مسوول روزنامه «دنیای‌اقتصاد» تشکر کرد.
🔹 این استاد اقتصاد، مدیریت مجموعه دنیای‌اقتصاد را کاری دشوار دانست که آقای بختیاری با درایت آن را انجام داده است.
🔹 این اقتصاددان برجسته تاکید کرد که که تجربه‌اش در مجموعه «دنیای‌اقتصاد» بی‌نظیر بوده و افزود این شانس او در زندگی بوده که با دنیای‌اقتصاد همکاری کرده است.
🔹 او همچنین از سایر سخنرانان که خطابه‌هایی در تقدیر از ایشان ارائه کردند، تشکر کرد و برای دنیای اقتصاد آرزوی موفقیت داشت.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #غنی_نژاد
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹 دکتر موسی غنی‌نژاد در مراسم 21سالگی روزنامه «دنیای‌اقتصاد» با لبخند همیشگی حضور داشت و صحبتی درخصوص مجموعه «دنیای‌اقتصاد» ارائه کرد.
🔹 موسی غنی‌نژاد در سخنان خود سالروز تولد دنیای‌اقتصاد را تبریک گفت و از علیرضا بختیاری مدیر مسوول روزنامه «دنیای‌اقتصاد» تشکر کرد.
🔹 این استاد اقتصاد، مدیریت مجموعه دنیای‌اقتصاد را کاری دشوار دانست که آقای بختیاری با درایت آن را انجام داده است.
🔹 این اقتصاددان برجسته تاکید کرد که که تجربه‌اش در مجموعه «دنیای‌اقتصاد» بی‌نظیر بوده و افزود این شانس او در زندگی بوده که با دنیای‌اقتصاد همکاری کرده است.
🔹 او همچنین از سایر سخنرانان که خطابه‌هایی در تقدیر از ایشان ارائه کردند، تشکر کرد و برای دنیای اقتصاد آرزوی موفقیت داشت.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #غنی_نژاد
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
«آزاد سازی» مقدم بر «خصوصی سازی» است
دکتر موسی غنی نژاد، اقتصاددان در همایش چشم‌انداز اقتصاد ایران در ۱۴۰۳:
🔺مهمترین چالش ما خصوصی سازی نیست، بلکه مقدم بر خصوصی سازی آزادسازی است که باید انجام بگیرد. در غیر این صورت امکان انجام هیچ سیاستی به طور صحیح وجود ندارد.
🔺در اینجا اصلا خصوصی سازی چه معنایی دارد؟ آن شرکت خصوصی جز اینکه به عنوان بنگاهی رانت خوار عمل کند، چه فایده‌ای می‌تواند داشته باشد؟ تا وقتی آزادسازی انجام نشود، هیچ اصلاحی انجام نخواهد شد.
🔺مطالبه اصلی باید آزادسازی باشد؛ به نظر نمی‌رسد دولت به آسانی تن به تغییر سیاست به این شکل بدهد. تنها با تبدیل شدن این موضوع به یک مطالبه عمومی است که میتوان انتظار پیاده شدن آن را داشت. فشار عموم مردم، اقتصاددانان و مشاوران دولت می‌تواند موجب تغییر رفتار آنها شود.
🔗جزییات بیشتر
#دنیای_اقتصاد #خصوصی_سازی #غنی_نژاد
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
دکتر موسی غنی نژاد، اقتصاددان در همایش چشم‌انداز اقتصاد ایران در ۱۴۰۳:
🔺مهمترین چالش ما خصوصی سازی نیست، بلکه مقدم بر خصوصی سازی آزادسازی است که باید انجام بگیرد. در غیر این صورت امکان انجام هیچ سیاستی به طور صحیح وجود ندارد.
🔺در اینجا اصلا خصوصی سازی چه معنایی دارد؟ آن شرکت خصوصی جز اینکه به عنوان بنگاهی رانت خوار عمل کند، چه فایده‌ای می‌تواند داشته باشد؟ تا وقتی آزادسازی انجام نشود، هیچ اصلاحی انجام نخواهد شد.
🔺مطالبه اصلی باید آزادسازی باشد؛ به نظر نمی‌رسد دولت به آسانی تن به تغییر سیاست به این شکل بدهد. تنها با تبدیل شدن این موضوع به یک مطالبه عمومی است که میتوان انتظار پیاده شدن آن را داشت. فشار عموم مردم، اقتصاددانان و مشاوران دولت می‌تواند موجب تغییر رفتار آنها شود.
🔗جزییات بیشتر
#دنیای_اقتصاد #خصوصی_سازی #غنی_نژاد
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
.
🔴 سانسور در تاریخ‌نویسی / کدام وقایع در ۲۸مرداد دیده نمی‌شود؟
دکتر موسی غنی‌نژاد
🔹در اغلب کتاب‌‌‌ها و مقالاتی که ستایشگران محمد مصدق در خصوص کارنامه سیاسی وی و وقایع ۲۸ مرداد نوشته‌‌‌اند سانسور و هوچی‌‌‌گری نقش پررنگی دارد.
🔹البته این رویکرد در رفتار سیاسی و خاطره‌نویسی خودِ مصدق هم قابل مشاهده است و این را میتوان به روشنی در جای جای نطق‌‌‌های سیاسی و نیز کتاب خاطرات وی مشاهده کرد.
🔹به نظر می‌‌‌رسد این سانسور و هوچی‌‌‌گری ریشه در تلاش برای لاپوشانی تناقض‌‌‌های آشکار در روایت مرسوم خودِ مصدق و ستایشگران وی از وقایع دارد.
🔹به عنوان مثال، در این نوشته‌‌‌ها کمتر اشاره‌‌‌ای به رسید فرمان عزل مصدق در نیمه شب ۲۵ مرداد۱۳۳۲ می‌‌‌شود؛ چراکه این رسید گواهی بر رفتار مردّد و پنهان‌‌‌کاری وی در فاصله ۲۵ تا ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ است.
🔹اکثریت قریب به اتفاق اعضای هیات دولت مصدق تا پس از سقوط دولت وی از این فرمان عزل خبر نداشتند.
🔹نه خود مصدق توضیح قانع‌‌‌کننده‌‌‌ای در این خصوص داده و نه ستایشگران وی؛ آنها بیشتر کوشیده‌‌‌اند این موضوع مهم را نادیده بگیرند یا بسیار کم اهمیت جلوه دهند.
🔹ستایشگران مصدق که او را مبارز مشروطه‌‌‌طلب معرفی می‌‌‌کنند هیچ‌گاه اشاره‌‌‌ای به این واقعیت تاریخی نمی‌‌‌کنند که چرا و چگونه در شرایطی که محمد علی شاه پس از به توپ بستن مجلس مشغول قلع و قمع مشروطه‌‌‌طلبان بود محمد مصدق به وساطت برادر ناتنی خود، حشمت‌‌‌الدوله والاتبار، به حضور شاه شرفیاب می‌‌‌شود و از او تذکره می‌‌‌گیرد تا برود در اروپا ادامه تحصیل دهد.
🔹چرا مورخان مصدقی اشاره‌‌‌ای به روابط دوستانه و نزدیک مصدق با کارگزاران دولت فخیمه انگلستان در ایران نمی‌‌‌کنند و او را مبارز ضد استعمار قَدَری می‌‌‌نمایانند که هر جا ممکن بود، سایه انگلیسی‌‌‌ها را با تیر می‌‌‌زد.
🔹ستایشگران مصدق که از شعبان جعفری معروف به شعبان بی‌‌‌مخ به عنوان ضدقهرمان وقایع ۲۸ مرداد یاد می‌‌‌کنند این واقعیت را که رئیس شهربانی کل کشور در دولت دکتر مصدق او را حقوق‌‌‌بگیر شهربانی کرد تا مخالفان دولت را سرکوب کند مسکوت می‌‌‌گذارند.
🔹من تمام شواهد و اسناد این سانسورها را در مقالات پیشین در روزنامه دنیای اقتصاد آورده‌‌‌ام ( مقاله ۲۶ اسفند ۱۴۰۲ و ۲۷ اسفند ۱۴۰۰).
البته موارد بسیار بیشتر از اینهاست که برای اجتناب از اطاله کلام از نوشتن جزئیات آنها خودداری می‌‌‌کنم.
🔹یکی از مصداق‌‌‌های گویای این شیوه تاریخ‌‌‌نگاری، گرچه نه مهمترین آنها، مقاله جناب احمدی تحت عنوان «سنت نامبارک اَنگ‌‌‌زنی» در روزنامه دنیای اقتصاد است (۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳) که در آن ارتباط مصدق با فدائیان اسلام را که من در مقاله مورد نقد ایشان به تفصیل آورده بودم کاملا سانسور کرده و به روی مبارک نیاورده است...
🔹انتقاد من از مصدق اساسا ناظر بر این واقعیت است که زمامداری دو سال و چهار ماهه وی به زیان منافع ملی ایران تمام شد و شاید بدتر از آن، تیشه به ریشه مشروطه‌‌‌خواهی و حکومت قانون در ایران زد و خواسته یا نا خواسته غرب‌‌‌ستیزی مرتجعانه‌‌‌ای را در کشور ما باب کرد که به یاری کمونیست‌‌‌های بی‌‌‌وطن عنوان پر طمطراق «آزادی‌‌‌خواهی ضد‌‌‌امپریالیستی» را به خود گرفت، در حالی‌‌‌که نه از آزادی‌‌‌خواهی حقیقی در آن خبری بود و نه مبارزه حقیقی با امپریالیسم...
✍️ادامه دارد
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #مصدق #28_مرداد #کودتا #غنی_نژاد
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
روزنامه دنیای اقتصاد
🔴 سانسور در تاریخ‌نویسی / کدام وقایع در ۲۸مرداد دیده نمی‌شود؟
دکتر موسی غنی‌نژاد
🔹در اغلب کتاب‌‌‌ها و مقالاتی که ستایشگران محمد مصدق در خصوص کارنامه سیاسی وی و وقایع ۲۸ مرداد نوشته‌‌‌اند سانسور و هوچی‌‌‌گری نقش پررنگی دارد.
🔹البته این رویکرد در رفتار سیاسی و خاطره‌نویسی خودِ مصدق هم قابل مشاهده است و این را میتوان به روشنی در جای جای نطق‌‌‌های سیاسی و نیز کتاب خاطرات وی مشاهده کرد.
🔹به نظر می‌‌‌رسد این سانسور و هوچی‌‌‌گری ریشه در تلاش برای لاپوشانی تناقض‌‌‌های آشکار در روایت مرسوم خودِ مصدق و ستایشگران وی از وقایع دارد.
🔹به عنوان مثال، در این نوشته‌‌‌ها کمتر اشاره‌‌‌ای به رسید فرمان عزل مصدق در نیمه شب ۲۵ مرداد۱۳۳۲ می‌‌‌شود؛ چراکه این رسید گواهی بر رفتار مردّد و پنهان‌‌‌کاری وی در فاصله ۲۵ تا ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ است.
🔹اکثریت قریب به اتفاق اعضای هیات دولت مصدق تا پس از سقوط دولت وی از این فرمان عزل خبر نداشتند.
🔹نه خود مصدق توضیح قانع‌‌‌کننده‌‌‌ای در این خصوص داده و نه ستایشگران وی؛ آنها بیشتر کوشیده‌‌‌اند این موضوع مهم را نادیده بگیرند یا بسیار کم اهمیت جلوه دهند.
🔹ستایشگران مصدق که او را مبارز مشروطه‌‌‌طلب معرفی می‌‌‌کنند هیچ‌گاه اشاره‌‌‌ای به این واقعیت تاریخی نمی‌‌‌کنند که چرا و چگونه در شرایطی که محمد علی شاه پس از به توپ بستن مجلس مشغول قلع و قمع مشروطه‌‌‌طلبان بود محمد مصدق به وساطت برادر ناتنی خود، حشمت‌‌‌الدوله والاتبار، به حضور شاه شرفیاب می‌‌‌شود و از او تذکره می‌‌‌گیرد تا برود در اروپا ادامه تحصیل دهد.
🔹چرا مورخان مصدقی اشاره‌‌‌ای به روابط دوستانه و نزدیک مصدق با کارگزاران دولت فخیمه انگلستان در ایران نمی‌‌‌کنند و او را مبارز ضد استعمار قَدَری می‌‌‌نمایانند که هر جا ممکن بود، سایه انگلیسی‌‌‌ها را با تیر می‌‌‌زد.
🔹ستایشگران مصدق که از شعبان جعفری معروف به شعبان بی‌‌‌مخ به عنوان ضدقهرمان وقایع ۲۸ مرداد یاد می‌‌‌کنند این واقعیت را که رئیس شهربانی کل کشور در دولت دکتر مصدق او را حقوق‌‌‌بگیر شهربانی کرد تا مخالفان دولت را سرکوب کند مسکوت می‌‌‌گذارند.
🔹من تمام شواهد و اسناد این سانسورها را در مقالات پیشین در روزنامه دنیای اقتصاد آورده‌‌‌ام ( مقاله ۲۶ اسفند ۱۴۰۲ و ۲۷ اسفند ۱۴۰۰).
البته موارد بسیار بیشتر از اینهاست که برای اجتناب از اطاله کلام از نوشتن جزئیات آنها خودداری می‌‌‌کنم.
🔹یکی از مصداق‌‌‌های گویای این شیوه تاریخ‌‌‌نگاری، گرچه نه مهمترین آنها، مقاله جناب احمدی تحت عنوان «سنت نامبارک اَنگ‌‌‌زنی» در روزنامه دنیای اقتصاد است (۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳) که در آن ارتباط مصدق با فدائیان اسلام را که من در مقاله مورد نقد ایشان به تفصیل آورده بودم کاملا سانسور کرده و به روی مبارک نیاورده است...
🔹انتقاد من از مصدق اساسا ناظر بر این واقعیت است که زمامداری دو سال و چهار ماهه وی به زیان منافع ملی ایران تمام شد و شاید بدتر از آن، تیشه به ریشه مشروطه‌‌‌خواهی و حکومت قانون در ایران زد و خواسته یا نا خواسته غرب‌‌‌ستیزی مرتجعانه‌‌‌ای را در کشور ما باب کرد که به یاری کمونیست‌‌‌های بی‌‌‌وطن عنوان پر طمطراق «آزادی‌‌‌خواهی ضد‌‌‌امپریالیستی» را به خود گرفت، در حالی‌‌‌که نه از آزادی‌‌‌خواهی حقیقی در آن خبری بود و نه مبارزه حقیقی با امپریالیسم...
✍️ادامه دارد
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #مصدق #28_مرداد #کودتا #غنی_نژاد
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
روزنامه دنیای اقتصاد