از خشم تا پوپولیسم / بررسی اقتصاد سیاسی خشم

🔸در رسانه‌های اجتماعی و در مصاحبه‌‌‏‌ها، رأی‌‌‏‌دهندگان و نمایندگان آنها گاهی اوقات آکنده از خشم به‌نظر می‌رسند.

🔸آیا افزایش فعلی پوپولیسم که شاهدیم، ناشی از خشم است؟ یعنی خشم به گسترش پوپولیسم می‌انجامد؟

🔸خشم به منزله یک احساس است که به‌صورت فراخوان به اقدام علیه افراد یا گروه‌هایی درمی‌‌‌‌آید که بابت موقعیت‌های منفی مقصر شناخته می‌شوند و زمینه را برای رای‌دادن به سیاستمداران پوپولیست آماده می‌کند.

🔸در زمان انتخابات مقدماتی و نهایی ریاست‌جمهوری سال‌2016، شهر‌های با مردم خشمگین‌‌‌‌تر، ترجیحاتی قوی‌‌‌‌تر به سمت نامزدهای پوپولیست از خود بروز دادند، با این حال وقتی متغیرهای دیگر مانند احساسات منفی و رضایت از زندگی وارد مدل شد، خشم به‌عنوان کانال مجزای تاثیرگذار بر سهم آرای پوپولیستی عمل نکرد، در عوض نتایج نشان‌داد احساس پیچیده‌‌‌‌تر ناراحتی و ناامیدی و افسردگی، به‌جای صرفا احساس خشم، باعث رشد پوپولیسم می‌شود.

🔸در اینجا گفت‌وگوی تیم فیلیپس با کلاوس دسمت، استاد اقتصاد دانشگاه متدویست جنوبی در تگزاس، را در این باره می خوانید. در این گفت‌وگو اقتصاد سیاسی خشم بررسی می شود...👇

🔗اینجا بخوانید

#دنیای_اقتصاد #خشم #پوپولیسم

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

«کسانی که زمینه‌ساز پیروزی احمدی‌نژاد شدند، به منافع ملی کشور خیانت کردند»

👤 دکتر موسی غنی‌نژاد:

🔺در سال 1384 با رئیس‌جمهور جدید «دوربرگردان» در مسیر اصلاحات صحیح صورت‌گرفته از سال 1368 ایجاد شد که به‌طور ضایعه‌باری سرنوشت کشور را تا به امروز رقم زد.

🔺در دولت دوم آقای خاتمی اتفاقات بسیار خوبی رقم خورد که اگر ادامه پیدا می‌کرد می‌توانست سرنوشت کشور را در جهتی مثبت تغییر دهد.

🔺اما در سال 1384، دوربرگردان خسارت‌باری در نظام تدبیر کشور ایجاد شد که نوعی سیاست پوپولیستی را حاکم کرد.

🔺پوپولیسم بدترین ضربه را به جریان اصلاحات وارد کرد و در برابر آن، اعتمادبه‌نفس رادیکال‌های کم‌سواد تقویت شد و شدت گرفت.

🔺بزرگ‌ترین مسوولیت و عامل اصلی برآمدن دولت پوپولیستی، متوجه اصلاح‌طلبان است؛ آنها دچار توهم دوم خرداد و استقبال مردم شده بودند و فکر می‌کردند در سایه این پیروزی هر کاری دلشان بخواهد می‌توانند انجام بدهند.

🔺در سال 1384 سیاست انتخاباتی اشتباهی در پیش گرفتند و همین باعث پیروزی محمود احمدی‌نژاد شد.

🔺در این دوره مجموع آرای طیف اصلاح‌طلب بسیار بیشتر از آرای رقیبان آنها از جمله کاندیدای پیروز نهایی انتخابات بود.

🔺اما اشتباه اصلاح‌طلبان باعث شد جامعه با دوربرگردان مواجه شود. آنان به خاطر این اشتباه هنوز عذرخواهی نکرده‌اند.

🔺به همین دلیل به جد معتقدم افرادی که زمینه‌ساز پیروزی آقای احمدی‌نژاد شدند، ناخواسته به منافع ملی کشور خیانت کردند.

🔺اگر در آن زمان، جاه‌طلبی‌ها مهار می‌شد و مردم به حساب می‌آمدند و منافع ملی در نظر گرفته می‌شد دولت پوپولیست بر سر کار نمی‌آمد که کشور را به وضعیت کنونی دچار کند.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #پوپولیسم #احمدی_نژاد #اصلاح_طلبان

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

دنیایی که دیگر نمی‌شناسم

👤 پویا جبل‌عاملی

✍️ برخی از اندیشمندان معتقدند که دیگر عناوین «چپ» و «راست» برای بیان تلقی و تفکر سیاسیون و متفکران مانند گذشته کارآیی ندارد. اما چرا؟

✍️ ظهور پوپولیسم از منتهی‌الیه راست در کشورهای مدرن عملا باعث شده این تقسیم‌بندی نتواند خصوصیات و جهت‌گیری فکری گروه‌ها را نشان دهد. این امر به‌ویژه با ظهور ترامپیسم در ایالات متحده پررنگ شده است.

✍️ ترامپیسم زمانی تلألؤ تفکر راست، متکی بر دولت کوچک، آزادی فردی، مالیات پایین، تجارت آزاد و تعرفه ناچیز بود، حال صحبت از اخراج مهاجران، دیوارکشی، تعرفه بالا برای حمایت از اقتصاد داخلی و ملی‌گرایی افراطی می‌کند که معتقد است آمریکا و آمریکایی اول است و بقیه مادون.

✍️ الان ترامپ بدون هیچ بیمی ریشه‌های فکری حزب جمهوری‌خواه را می‌زند و با هر ضربه، رای بیشتری کسب می‌کند. چگونه می‌توان در چنین فضای مغشوشی از همان ابزار قدیمی راست و چپ بهره برد؟

✍️ از همین رو است که به اعتقاد بعضی، باید از قالب جهت‌گیری‌های گذشته بیرون آمد. باید متر و معیار را به جای دوگانه چپ و راست به «باز» و «بسته» تغییر داد.

✍️ تفکر باز از جامعه باز، دموکراسی همراه با آزادی فردی، حقوق مالکیت، حاکمیت قانون - قانونی که مدافع حقوق بشر است نه قانونی که صرفا به تایید اکثریت رسیده است- تفکیک قوا و دخالت حداقلی دولت در اقتصاد و تجارت باور دارد.

✍️ در مقابل تفکر بسته قرار دارد که نوعی ملی‌گرایی، تقدس یک نژاد، خودی‌گرایی، حمایت‌گرایی در اقتصاد و ناباور به تجارت آزاد است.

✍️ اما ترس و بیم از دنیای امروز از همین‌جا ناشی می‌شود. وقتی قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای را بررسی می‌کنیم، شاهدیم که از دو سوی جهان، این تنها تفکر و رویکرد «بسته» است که خودنمایی می‌کند.

✍️ چینی‌ها در لیگ تفکر «بسته» قهرمان هستند. روسیه را بنگریم؛ مهد توتالیتاریسم و دولت‌گرایی.

✍️ آن سوی جهان، آمریکایی قرار دارد که مدافع مداخله دولت در اقتصاد و تجارت است.

✍️ اعضای کنگره از هر دو حزب، محکوم دیوان بین‌المللی لاهه در جنگ غزه را هر دقیقه ایستاده تشویق می‌کنند.

✍️ اینجا دیگر ارزش، حقوق بشر، آزادی فردی، حق زندگی و لیبرال دموکراسی نیست، بلکه مهم آن است که او با ماست حتی اگر بدیهی‌ترین اصول ما را نقض کرده و محکوم شده باشد.

✍️ دنیایی که امروز با آن سروکار داریم، مشحون از قدرت‌هایی است که همه در یک چیز با هم مشترکند؛ داشتن تفکر و رویکرد «بسته».

✍️ در جهانی که نمایندگان تفکر «بسته» زعامت دارند، دنیا بسی دهشتناک‌تر و خطرناک‌تر از گذشته است.

✍️ در این وضعیت، احتمال وقوع هرگونه مصیبتی که مرزهای بسیاری از کشورها را درنوردد، وجود دارد.

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #تفکر_چپ #تفکر_راست #تفکر_بسته #تفکر_باز #پوپولیسم #ترامپیسم

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

ما و آمریکای غیرلیبرال

👤 نوید رئیسی

✍️ زمانی که دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۶ به‌‌‌قدرت رسید بهت، جهان و ایران را فرا گرفت. آنچه پیروزی او را خاص می‌‌‌کرد، این تناقض بود که انگاره‌‌‌ای «غیرلیبرال» ردای قدرت را در کشوری که در همه سال‌های پس از جنگ جهانی دوم جایگاه رهبری و حفاظت از «جهان لیبرال» را در اختیار داشت بر تن کرده بود.

✍️ با تکرار تاریخ در انتخابات ۲۰۲۴، بهت محسوس پیشین این بار جای خود را به ترکیبی از خوش‌بینی و بدبینی داده است.

✍️ رهبران اقتدارگرایی همچون پوتین از قدرت‌‌‌گیری مجدد او با رویی باز استقبال کرده‌‌‌اند، حال آنکه لیبرال‌‌‌های آمریکایی و اروپایی نگرانند.

✍️ پوپولیسم اقتدارگرا اغلب به بیماری لیبرال دموکراسی تشبیه می‌شود. چنانچه بپذیریم مهم‌ترین عارضه پوپولیسم اقتدارگرا تخفیف «دستورکار لیبرالی» و جایگزینی آن با ملی‌‌‌گرایی است، حدس زدن دلیل شکل‌‌‌گیری دوگانه خوش‌بینی-بدبینی در واکنش به پیروزی مجدد دونالد ترامپ چندان دشوار نیست.

✍️ نگاهی به پویایی‌‌‌های روابط بین‌الملل در دوره اول ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ نشان می‌دهد تنها کشورهایی توانستند از آوردگاه‌‌‌های اقتصادی-سیاسی آن دوره به سلامت عبور کنند که به‌‌‌رغم شکاف‌‌‌های عمیق بین خود و ایالات‌‌‌متحده، از ورود به بده‌‌‌بستان‌‌‌های سیاسی با این کشور خودداری نکردند و دست‌‌‌کم تا جایی منافع متقابل را به رسمیت شناختند.

✍️ بر همین منوال، دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ تنها در صورتی می‌‌‌تواند فرصتی برای تنفس کشورمان فراهم آورد که بپذیریم راهبرد سیاست خارجی معلق پیشین با «منافع ملی» در تضاد بوده است.

✍️ پازل روابط خارجی باید با نگاهی واقع‌‌‌گرایانه به روابط با آمریکا تکمیل شود؛ بین صفر و یک، فضای فراخی از بازی‌‌‌های امکان‌‌‌پذیر با حاصل جمع مثبت وجود دارد که می‌‌‌توان در صورت تصمیم‌گیری سیاسی از آن بهره گرفت.

✍️ قدرت‌‌‌گیری پوپولیسم اقتدارگرا ممکن است به‌‌‌دلیل ریشه‌‌‌های عمیق اجتماعی موفق شود با جایگزینی همگرایی پس از جنگ جهانی دوم با واگرایی، مهم‌ترین رخداد سیاسی-اقتصادی پس از پایان جنگ سرد را رقم بزند.

✍️ کشور ما فرصت‌‌‌های دوره همگرایی را با گزینش انزواگرایی از دست داد و از قافله توسعه نه‌تنها در سطح جهان بلکه در منطقه جا ماند. آیا نظام حکمرانی اکنون شجاعت پذیرش تغییرات راهبردی و استفاده از فرصت‌‌‌های احتمالی دوره واگرایی را دارد؟

#دنیای_اقتصاد #ترامپ #لیبرالیسم #جهان_لیبرال #پوپولیسم_اقتدارگرا #ملی_گرایی

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir