💡 گرامی داشت روز خبرنگار
✏ به قلم دکتر هادی خانیکی
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
#انقلاب_اطلاعات_و_ارتباطات
#دکتر_هادی_خانیکی
✏ به قلم دکتر هادی خانیکی
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
#انقلاب_اطلاعات_و_ارتباطات
#دکتر_هادی_خانیکی
✍🏻 یادداشت دکتر هادی خانیکی در گرامی‌داشت روز خبرنگار | ۱۷ مرداد ماه ۱۳۹۸
💡 گرامی داشت روز خبرنگار
✏ به قلم دکتر هادی خانیکی
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
روز خبرنگار در کشور ما دو سرچشمه مهم و معنادار دارد: نخست اینکه، روزنامه‌نگار ممکن است قربانی «جهل مقدس» و خشونتِ برآمده از آن شود، چنانکه محمود صارمی در هفدهم مرداد۷۷ شد. دوم اینکه، جامعه نیاز دارد به این بخش از سرمایه‌های انسانی، اجتماعی و نمادین خود توجه مضاعفی داشته باشد.
امروز اهمیت و حساسیت حرفه‌ی روزنامه‌نگاری و نهاد رسانه اعم از مکتوب، تصویری و مجازی به بالاترین سطح تاریخی خود رسیده است. جهان، سیاست، فرهنگ، اجتماع و حتی اقتصادِ رسانه‌ای‌شده بخشی از واقعیت‌های پیشِ روی ماست.
هر عرصه‌ای از زندگی ما با رسانه و در رسانه برساخته، و بزرگ و کوچک می‌شود؛ شکل‌گیری «واقعیت‌های مجازی» و چگونگی و ابعاد آن موضوع حوزه‌های مختلف دانش شده است.
حداقل به سه تحول درازدامن که نام انقلاب‌های فناورانه و اجتماعی به خود گرفته‌اند باید توجه کرد. «انقلاب اطلاعات و ارتباطات» خود مرکب از این سه انقلاب است: انقلاب شبکه‌های اجتماعی، انقلاب اینترنت و انقلاب تلفن‌های هوشمند. ترکیب این سه، پارادایم جدیدی دربرابر معرفت، کنش مدنی و سیاسی گشوده است.
پارادایم جدیدی که ما امروز در آن قرار گرفته‌ایم، گذار از ارتباطات یک‌سویه و آمرانه به ارتباطات چندسویه و مختارانه است. در تولید، توزیع و دریافت اطلاعات، نقش کاربران به‌مراتب بیش از گذشته شده است.
فرصت‌ها و قابلیت‌های جدید قابل مقایسه با دوره‌های پیشین نیست.
شرایط جدید، هم توانسته است فرصت‌های کم‌نظیر در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایجاد کند و هم در صورت اعمال محدودیت‌های ناروا و کاربرد نادرست و غیرمسئولانه این موقعیت، مخاطره‌ها و تهدیدهای جدی به‌وجود آورد.
پرسشی که امروز دربرابر ماست، این است که چگونه می‌توان از ظرفیت‌های رسانه‌ای در شکل‌گیری افکار عمومی و از توان روزنامه‌نگاران و کنش‌گران رسانه‌ها در بالابردن قدرت انتخاب، مشارکت، نظارت، نقد و هدایت فعالیت‌های اجتماعی، مدنی و سیاسی در جامعه استفاده کرد.
تجربه به ما آموخته است که رسانه‌ها می‌توانند هم میدان گفت‌وگو، نقد و روان‌شدن جریان آزاد اطلاعات باشند و هم منشأ اختلال در گفت‌وگو، ترویج خشونت، نفرت‌پراکنی، جعل اطلاعات و اخبار و تخریب بنیان‌های اخلاقی.
ما امروز با انبوهی از ناکارکردی‌ها و کج‌کارکردی‌های رسانه‌ای در فضا و حوزه‌ی عمومی مواجه هستیم که باید با همت و تلاش یکایک خبرنگاران و روزنامه‌نگاران هم در رسانه‌های بزرگ و هم در فضای شبکه‌ای و نیز با سامان‌یابی نهادهای مؤثر صنفی، حرفه‌ای و علمی اصلاح شود.
باید به سمتی برویم که خروجی آن تقویت گفت‌وشنود، مفاهمه، همبستگی و امید اجتماعی برای عبور از چالش‌ها و ابرچالش‌های پیشِ رو باشد.
چه کنیم تا صداهای واقعی مردم، نخبگان، منتقدان و مسئولان به‌درستی و به‌موقع شنیده شود؟ چه کنیم که فضای عمومیِ متمایل به دیدن و شنیدن اخبار منفی یا اخبار جعلی، به‌سوی فضای واقع‌بینی و واقع‌شنوی و نتیجتاً گفت‌وگوی انتقادی تحول یابد؟
همه‌ی تلاش کنش‌گران فضای شبکه‌ای و شهروند_روزنامه‌نگاران هم خارج از چهارچوب این مسئولیت ملی نیست. باید در اندیشه‌ی ایران بود و به آینده‌ی ایران فکر کرد.
باید قدرت شنیدن و دیدن را در حکومت، در جامعه و در میان نخبگان بالا برد که ایران در هر سه زمینه دچار «اختلال ارتباطی» است. برای رهایی از این بیماری مهلک باید به بالابردن نقش روزنامه‌نگاران و کنش‌گران فعال و مستقل و مرجعیت شبکه‌ها و رسانه‌های داخلی اندیشید. وظیفه‌ی نهادهای حاکمیتی برای بازگرداندن این امید به دنیای رسانه‌ای سنگین‌تر و تعیین‌کننده‌تر است.
💡 گرامی داشت روز خبرنگار
✏ به قلم دکتر هادی خانیکی
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
#انقلاب_اطلاعات_و_ارتباطات
#دکتر_هادی_خانیکی
💡 گرامی داشت روز خبرنگار
✏ به قلم دکتر هادی خانیکی
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
روز خبرنگار در کشور ما دو سرچشمه مهم و معنادار دارد: نخست اینکه، روزنامه‌نگار ممکن است قربانی «جهل مقدس» و خشونتِ برآمده از آن شود، چنانکه محمود صارمی در هفدهم مرداد۷۷ شد. دوم اینکه، جامعه نیاز دارد به این بخش از سرمایه‌های انسانی، اجتماعی و نمادین خود توجه مضاعفی داشته باشد.
امروز اهمیت و حساسیت حرفه‌ی روزنامه‌نگاری و نهاد رسانه اعم از مکتوب، تصویری و مجازی به بالاترین سطح تاریخی خود رسیده است. جهان، سیاست، فرهنگ، اجتماع و حتی اقتصادِ رسانه‌ای‌شده بخشی از واقعیت‌های پیشِ روی ماست.
هر عرصه‌ای از زندگی ما با رسانه و در رسانه برساخته، و بزرگ و کوچک می‌شود؛ شکل‌گیری «واقعیت‌های مجازی» و چگونگی و ابعاد آن موضوع حوزه‌های مختلف دانش شده است.
حداقل به سه تحول درازدامن که نام انقلاب‌های فناورانه و اجتماعی به خود گرفته‌اند باید توجه کرد. «انقلاب اطلاعات و ارتباطات» خود مرکب از این سه انقلاب است: انقلاب شبکه‌های اجتماعی، انقلاب اینترنت و انقلاب تلفن‌های هوشمند. ترکیب این سه، پارادایم جدیدی دربرابر معرفت، کنش مدنی و سیاسی گشوده است.
پارادایم جدیدی که ما امروز در آن قرار گرفته‌ایم، گذار از ارتباطات یک‌سویه و آمرانه به ارتباطات چندسویه و مختارانه است. در تولید، توزیع و دریافت اطلاعات، نقش کاربران به‌مراتب بیش از گذشته شده است.
فرصت‌ها و قابلیت‌های جدید قابل مقایسه با دوره‌های پیشین نیست.
شرایط جدید، هم توانسته است فرصت‌های کم‌نظیر در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایجاد کند و هم در صورت اعمال محدودیت‌های ناروا و کاربرد نادرست و غیرمسئولانه این موقعیت، مخاطره‌ها و تهدیدهای جدی به‌وجود آورد.
پرسشی که امروز دربرابر ماست، این است که چگونه می‌توان از ظرفیت‌های رسانه‌ای در شکل‌گیری افکار عمومی و از توان روزنامه‌نگاران و کنش‌گران رسانه‌ها در بالابردن قدرت انتخاب، مشارکت، نظارت، نقد و هدایت فعالیت‌های اجتماعی، مدنی و سیاسی در جامعه استفاده کرد.
تجربه به ما آموخته است که رسانه‌ها می‌توانند هم میدان گفت‌وگو، نقد و روان‌شدن جریان آزاد اطلاعات باشند و هم منشأ اختلال در گفت‌وگو، ترویج خشونت، نفرت‌پراکنی، جعل اطلاعات و اخبار و تخریب بنیان‌های اخلاقی.
ما امروز با انبوهی از ناکارکردی‌ها و کج‌کارکردی‌های رسانه‌ای در فضا و حوزه‌ی عمومی مواجه هستیم که باید با همت و تلاش یکایک خبرنگاران و روزنامه‌نگاران هم در رسانه‌های بزرگ و هم در فضای شبکه‌ای و نیز با سامان‌یابی نهادهای مؤثر صنفی، حرفه‌ای و علمی اصلاح شود.
باید به سمتی برویم که خروجی آن تقویت گفت‌وشنود، مفاهمه، همبستگی و امید اجتماعی برای عبور از چالش‌ها و ابرچالش‌های پیشِ رو باشد.
چه کنیم تا صداهای واقعی مردم، نخبگان، منتقدان و مسئولان به‌درستی و به‌موقع شنیده شود؟ چه کنیم که فضای عمومیِ متمایل به دیدن و شنیدن اخبار منفی یا اخبار جعلی، به‌سوی فضای واقع‌بینی و واقع‌شنوی و نتیجتاً گفت‌وگوی انتقادی تحول یابد؟
همه‌ی تلاش کنش‌گران فضای شبکه‌ای و شهروند_روزنامه‌نگاران هم خارج از چهارچوب این مسئولیت ملی نیست. باید در اندیشه‌ی ایران بود و به آینده‌ی ایران فکر کرد.
باید قدرت شنیدن و دیدن را در حکومت، در جامعه و در میان نخبگان بالا برد که ایران در هر سه زمینه دچار «اختلال ارتباطی» است. برای رهایی از این بیماری مهلک باید به بالابردن نقش روزنامه‌نگاران و کنش‌گران فعال و مستقل و مرجعیت شبکه‌ها و رسانه‌های داخلی اندیشید. وظیفه‌ی نهادهای حاکمیتی برای بازگرداندن این امید به دنیای رسانه‌ای سنگین‌تر و تعیین‌کننده‌تر است.
💡 گرامی داشت روز خبرنگار
✏ به قلم دکتر هادی خانیکی
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
#انقلاب_اطلاعات_و_ارتباطات
#دکتر_هادی_خانیکی
موزه فکر ؛ حلقه گم شده در هفته پژوهش
💡 موزه فکر
✏ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
#موزه_فکر
#دکتر_هادی_خانیکی
#هفته_پژوهش
✅ هفته پایانی آذرماه هر سال را " هفته پژوهش " نامگذاری کرده اند تا ضمن تقدیر از #پژوهشگران ، نقش حیاتی تحقیق را در توسعه همه جانبه و پایدار کشور گوشزد کنند و فرصتی برای تامل بیشتر مردم در این زمینه به وجود آید. اگرچه دست اندرکاران با طرح شعارهای جدید تلاش می کنند هر سال نگاه تازه ای در رابطه با موضوع خطیر #پژوهش ایجاد نمایند و در سال جاری نیز شعار "پژوهش اثربخش ، فناوری ارزش آفرین و رونق تولید " را برگزیده اند ؛ اما نباید از کنار دیدگاه های دانش پژوهان مستقل به سادگی عبور کرد و لازم است نظرهای آنان نیز در رسانه ها و تریبون های عمومی مطرح شود. در این راستا به طرح نو دکتر هادی خانیکی استاد علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی اشاره می کنم.
✅ دکتر خانیکی در سخنرانی خود در موزه ملی علم و فن آوری که روز چهارشنبه ۲۹ آبان ماه ۱۳۹۸ با عنوان " ترویج علم و حوزه عمومی " ایراد کرد ، بر آرزوی خود مبنی بر تشکیل #موزه_فکر تاکید نمود و خاطرنشان ساخت : " ای کاش در کنار مراکزی مانند مرکز اسناد و کتابخانه ها و موزه علم و فناوری ، "موزه فکر" هم شکل می گرفت. وقتی ما به متفکران می پردازیم و احساس نیاز می کنیم که به منظور الگو گرفتن واتکا بر مفاخر تاریخی باید به آنان برگردیم و مکانی مانند موزه را به آنان اختصاص دهیم ، تنها به احیای بازمانده های فیزیکی آن ها مانند خانه هایشان یا به نمایش گذاردن دست نوشته ها و وسایل شخصی مانند عینک و ... بسنده می کنیم. اگرچه چنین کارهایی خوب است و شهرداری تهران هم در این راستا خانه موزه هایی مانند خانه موزه شریعتی ، مطهری ، بهشتی یا ... را ایجاد کرده است ؛ اما در همه این مکان ها تنها شکل فیزیکی از توجه به آن متفکر و اندیشمند را پیدا می کنیم.
✅ منظور از " موزه فکر " این است که چه روندهایی ، چه تربیت هایی ، چه اندیشه ها و چه افرادی چهره های علمی را برجسته کرده اند. ما به این بخش که یک بعد اخلاقی است ، کم تر پرداخته ایم. به عنوان نمونه وقتی به زندگی #خواجه_نصیرالدین_طوسی رجوع می کنیم ، متوجه تربیتی می شویم که از طریق آن ، به مرتبه والای علمی می رسد. تربیتی که با تکیه بر آن ، هیچ گاه از گورستانی که معلم یهودی اش به خاک سپرده شده ، سواره نگذشته ؛ بلکه از مرکب پایین آمده و به احترام او با پای پیاده طول یا عرض گورستان را طی کرده است !! کسی نمی داند که آن معلم یهودی چه کسی بوده و چه بسا انسان مشهوری نبوده است ؛ اما خواجه نصیر الدین طوسی که فقیه ، فیلسوف و دانشمند است ، برای مقام و منزلت معلم خود چنین رابطه ای را تعریف می کند که در تکوین شخصیت او تاثیر می گذارد. دکتر شریعتی هم در موارد متعدد از افرادی یاد می کند که در خلق افکار او اثر داشته و به زندگی او جهت بخشیده اند.
از این رو جای این موضوع در برنامه ریزی های فرهنگی خالی است و لازم است در کنار شکل فیزیکی به شکل متافیزیکی تفکر هم توجه کنیم.
✅ از دیرباز یکی از اقدامات درخور تحسین مدارس ژاپن را نصب تصویر مدیران از ابتدای تاسیس تاکنون ذکر نموده و وانمود می کنند که یکی از رمز های موفقیت توسعه آن کشور ، در قدرشناسی از مدیران گذشته تا زمان حال نهفته است. خوشبختانه در سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی و برخی موسسه های وابسته به آن نیز تصویرهای مدیران را از ابتدای تشکیل تا زمان حاضر بر دیوار تالارها نصب کرده اند تا مراجعان دریابند که هر یک از مدیران در طول زمان فعالیت خود اثرگذار بوده و میراثی از ابتکار و خلاقیت را از خود برجای گذارده اند. در بازدیدی هم که به اتفاق جمعی از همیاران جهاد سازندگی کردستان در تابستان گذشته از دانشگاه فردوسی مشهد داشتم ، تصویر رئیسان آن دانشگاه ، دانشجویان و سایر خدمتگزاران و دستاوردهای هر مقطع زمانی از ابتدای تاسیس تا کنون بر دیوارهای موزه ای که با همین هدف ایجاد شده بود ، خودنمایی می کرد. ممکن است در سایر مراکز آموزشی و پژوهشی نیز چنین اقدام ارزنده ای به عمل آمده باشد که بنده مطلع نیستم. در عین حال این تلاش ، اولین گام در جهت تشکیل " موزه فکر " به شمار می رود و جا دارد در هفته پژوهش در همه نشست ها مورد بحث و بررسی قرار گیرد تا در سال های آینده به پروژه قابل بازدید علاقه مندان تبدیل شود.
✅ با گرامی داشت #هفته_پژوهش و تقدیر از دانش پژوهانی که با مجاهدت علمی خود در موسسات ، مراکز و ایستگاه های تحقیقاتی به این باور رسیده اند که دانایی سرچشمه توانایی و اقتدار جامعه است ، امیدواریم توسعه علمی در سراسر ایران عزیز فراگیر شود.
#موزه_فکر
#دکتر_هادی_خانیکی
#هفته_پژوهش
( اگر می پسندید ، لطفا به اشتراک بگذارید )
💡 موزه فکر
✏ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
#موزه_فکر
#دکتر_هادی_خانیکی
#هفته_پژوهش
✅ هفته پایانی آذرماه هر سال را " هفته پژوهش " نامگذاری کرده اند تا ضمن تقدیر از #پژوهشگران ، نقش حیاتی تحقیق را در توسعه همه جانبه و پایدار کشور گوشزد کنند و فرصتی برای تامل بیشتر مردم در این زمینه به وجود آید. اگرچه دست اندرکاران با طرح شعارهای جدید تلاش می کنند هر سال نگاه تازه ای در رابطه با موضوع خطیر #پژوهش ایجاد نمایند و در سال جاری نیز شعار "پژوهش اثربخش ، فناوری ارزش آفرین و رونق تولید " را برگزیده اند ؛ اما نباید از کنار دیدگاه های دانش پژوهان مستقل به سادگی عبور کرد و لازم است نظرهای آنان نیز در رسانه ها و تریبون های عمومی مطرح شود. در این راستا به طرح نو دکتر هادی خانیکی استاد علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی اشاره می کنم.
✅ دکتر خانیکی در سخنرانی خود در موزه ملی علم و فن آوری که روز چهارشنبه ۲۹ آبان ماه ۱۳۹۸ با عنوان " ترویج علم و حوزه عمومی " ایراد کرد ، بر آرزوی خود مبنی بر تشکیل #موزه_فکر تاکید نمود و خاطرنشان ساخت : " ای کاش در کنار مراکزی مانند مرکز اسناد و کتابخانه ها و موزه علم و فناوری ، "موزه فکر" هم شکل می گرفت. وقتی ما به متفکران می پردازیم و احساس نیاز می کنیم که به منظور الگو گرفتن واتکا بر مفاخر تاریخی باید به آنان برگردیم و مکانی مانند موزه را به آنان اختصاص دهیم ، تنها به احیای بازمانده های فیزیکی آن ها مانند خانه هایشان یا به نمایش گذاردن دست نوشته ها و وسایل شخصی مانند عینک و ... بسنده می کنیم. اگرچه چنین کارهایی خوب است و شهرداری تهران هم در این راستا خانه موزه هایی مانند خانه موزه شریعتی ، مطهری ، بهشتی یا ... را ایجاد کرده است ؛ اما در همه این مکان ها تنها شکل فیزیکی از توجه به آن متفکر و اندیشمند را پیدا می کنیم.
✅ منظور از " موزه فکر " این است که چه روندهایی ، چه تربیت هایی ، چه اندیشه ها و چه افرادی چهره های علمی را برجسته کرده اند. ما به این بخش که یک بعد اخلاقی است ، کم تر پرداخته ایم. به عنوان نمونه وقتی به زندگی #خواجه_نصیرالدین_طوسی رجوع می کنیم ، متوجه تربیتی می شویم که از طریق آن ، به مرتبه والای علمی می رسد. تربیتی که با تکیه بر آن ، هیچ گاه از گورستانی که معلم یهودی اش به خاک سپرده شده ، سواره نگذشته ؛ بلکه از مرکب پایین آمده و به احترام او با پای پیاده طول یا عرض گورستان را طی کرده است !! کسی نمی داند که آن معلم یهودی چه کسی بوده و چه بسا انسان مشهوری نبوده است ؛ اما خواجه نصیر الدین طوسی که فقیه ، فیلسوف و دانشمند است ، برای مقام و منزلت معلم خود چنین رابطه ای را تعریف می کند که در تکوین شخصیت او تاثیر می گذارد. دکتر شریعتی هم در موارد متعدد از افرادی یاد می کند که در خلق افکار او اثر داشته و به زندگی او جهت بخشیده اند.
از این رو جای این موضوع در برنامه ریزی های فرهنگی خالی است و لازم است در کنار شکل فیزیکی به شکل متافیزیکی تفکر هم توجه کنیم.
✅ از دیرباز یکی از اقدامات درخور تحسین مدارس ژاپن را نصب تصویر مدیران از ابتدای تاسیس تاکنون ذکر نموده و وانمود می کنند که یکی از رمز های موفقیت توسعه آن کشور ، در قدرشناسی از مدیران گذشته تا زمان حال نهفته است. خوشبختانه در سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی و برخی موسسه های وابسته به آن نیز تصویرهای مدیران را از ابتدای تشکیل تا زمان حاضر بر دیوار تالارها نصب کرده اند تا مراجعان دریابند که هر یک از مدیران در طول زمان فعالیت خود اثرگذار بوده و میراثی از ابتکار و خلاقیت را از خود برجای گذارده اند. در بازدیدی هم که به اتفاق جمعی از همیاران جهاد سازندگی کردستان در تابستان گذشته از دانشگاه فردوسی مشهد داشتم ، تصویر رئیسان آن دانشگاه ، دانشجویان و سایر خدمتگزاران و دستاوردهای هر مقطع زمانی از ابتدای تاسیس تا کنون بر دیوارهای موزه ای که با همین هدف ایجاد شده بود ، خودنمایی می کرد. ممکن است در سایر مراکز آموزشی و پژوهشی نیز چنین اقدام ارزنده ای به عمل آمده باشد که بنده مطلع نیستم. در عین حال این تلاش ، اولین گام در جهت تشکیل " موزه فکر " به شمار می رود و جا دارد در هفته پژوهش در همه نشست ها مورد بحث و بررسی قرار گیرد تا در سال های آینده به پروژه قابل بازدید علاقه مندان تبدیل شود.
✅ با گرامی داشت #هفته_پژوهش و تقدیر از دانش پژوهانی که با مجاهدت علمی خود در موسسات ، مراکز و ایستگاه های تحقیقاتی به این باور رسیده اند که دانایی سرچشمه توانایی و اقتدار جامعه است ، امیدواریم توسعه علمی در سراسر ایران عزیز فراگیر شود.
#موزه_فکر
#دکتر_هادی_خانیکی
#هفته_پژوهش
( اگر می پسندید ، لطفا به اشتراک بگذارید )
استاد شجریان تصویری از ذهن و زبان حافظ در زمانه ماست
💡استاد شجریان
✏ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✅ سرانجام یک اتفاق خوب هم در این وانفسای مرگبار کرونا رخ داد و چه اتفاقی شریف تر از این که خسرو خوبان آواز ایران
#استاد_محمدرضا_شجریان از بیمارستان مرخص گردیده و در روزهای آغازین بهار ۱۳۹۹ در منزل به سر می برند.
✅ شاید صدای شهریار موسیقی ایران در روزهای خانه نشینی مردم ، آرام بخش روح های پژمرده ای باشد که در اندوه از دست رفتن روزانه تعدادی از هموطنان در اثر ویروس #کووید_۱۹ ( کرونا ) ، سر در گریبان فرو برده اند و با شنیدن نوای گرمش که بذر امید در دل ها می افشاند ، به ساحل آرامش می رسند.
✅ سروده زیبای #استاد_شفیعی_کدکنی در نکوداشت ٧٠ سالگی او قابل تامل است ؛ آنجا که از نسبت میان صدای ماندگارش با جوان شدن جامعه و رویش جوانه‌ها ، سخن به میان آورد. #شاعر_آینه‌ها آن روز گفت:
بخوان که از صدای تو سپیده سر برآورد
وطن ز نو جوان شود، دمی دگر برآورد
صدای توست جاده‌ای که می‌رود ، که می‌رود
به باغ اشتیاق ما و زان سحر برآورد
✅ استاد ارجمند #دکتر_هادی_خانیکی در یادداشتی آورده است :
استاد شجریان هر جا خوانده ، مخاطبان از او خواسته‌اند #مرغ_سحر را نیز بخواند و داغ‌های نهفته تاریخ معاصر ایران را تازه‌تر کند و جالب این که شجریان هرگز این داغ‌ها و دردها را بدون پاسخ نگذاشته ؛ اما بر آن‌ها خاکستر یأس نیز نپاشیده است ؛ بلکه مرهم #امید نهاده است و به همین دلیل است که از او برای جامعه و نسل ما #سرمایه_نمادین ساخته است. "
.
✅ دکتر خانیکی همچنین بر این اعتقاد است که : " این چهره اثرگذار همچون #حافظ زبان هنرمندانه ناگفتنی های جامعه ماست که توانسته فراتر از كلام ، با همه گفت‌وگو كند و گزاف نيست اگر بگوييم استاد شجریان تصويری از ذهن و زبان حافظ در زمانه ماست بی جهت نیست که در همایش بزرگداشت حافظ در اردیبهشت ۱۳۹۴ ، وقتی می خواست از آن غزل سرای بزرگ بگوید و شعری از او بخواند ، گویی صدایش رنگ غم گرفت و گفت :
" غنای شعر حافظ مرا به خواندن وامی دارد و چنان شیفته می سازد که از خود ، بی خود می شوم و یک باره به خود می آیم و متوجه می شوم در جمعی در حال آواز خواندن هستم. شعر حافظ گاهی مرا در آواز به جایی می برد که همیشه نمی توان به آنجا رسید. "
✅ سال‌ها پيش #فريدون_مشيری درباره او گفته است: " شجريان اگرچه آوازش را با آواز قناری ها می آميزد كه داد و ستدی بسيار دلنشين است و … اما همه اينها وقتی از او سرمايه نمادين ساخته كه در كنار مردم مانده و #ربنا خوانده است. " بنا بر قول خودش ربّنا یک خاطره محکم شده است که از ذهن مردم بیرون نمی آید. زنده یاد مشیری در جای دیگر گفته است شجريان آينه عيب‌نمای دوران ما است که اين ویژگی را در عرصه‌های گوناگون نشان داده است.
✅ از زبان حافظ که زبان ناگفتنی‌های فرهنگ ماست، بازهم درباره این سرمایه نمادین و ملی بگوییم:
تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد
( اگر می پسندید ، لطفا به اشتراک بگذارید )
💡استاد شجریان
✏ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✅ سرانجام یک اتفاق خوب هم در این وانفسای مرگبار کرونا رخ داد و چه اتفاقی شریف تر از این که خسرو خوبان آواز ایران
#استاد_محمدرضا_شجریان از بیمارستان مرخص گردیده و در روزهای آغازین بهار ۱۳۹۹ در منزل به سر می برند.
✅ شاید صدای شهریار موسیقی ایران در روزهای خانه نشینی مردم ، آرام بخش روح های پژمرده ای باشد که در اندوه از دست رفتن روزانه تعدادی از هموطنان در اثر ویروس #کووید_۱۹ ( کرونا ) ، سر در گریبان فرو برده اند و با شنیدن نوای گرمش که بذر امید در دل ها می افشاند ، به ساحل آرامش می رسند.
✅ سروده زیبای #استاد_شفیعی_کدکنی در نکوداشت ٧٠ سالگی او قابل تامل است ؛ آنجا که از نسبت میان صدای ماندگارش با جوان شدن جامعه و رویش جوانه‌ها ، سخن به میان آورد. #شاعر_آینه‌ها آن روز گفت:
بخوان که از صدای تو سپیده سر برآورد
وطن ز نو جوان شود، دمی دگر برآورد
صدای توست جاده‌ای که می‌رود ، که می‌رود
به باغ اشتیاق ما و زان سحر برآورد
✅ استاد ارجمند #دکتر_هادی_خانیکی در یادداشتی آورده است :
استاد شجریان هر جا خوانده ، مخاطبان از او خواسته‌اند #مرغ_سحر را نیز بخواند و داغ‌های نهفته تاریخ معاصر ایران را تازه‌تر کند و جالب این که شجریان هرگز این داغ‌ها و دردها را بدون پاسخ نگذاشته ؛ اما بر آن‌ها خاکستر یأس نیز نپاشیده است ؛ بلکه مرهم #امید نهاده است و به همین دلیل است که از او برای جامعه و نسل ما #سرمایه_نمادین ساخته است. "
.
✅ دکتر خانیکی همچنین بر این اعتقاد است که : " این چهره اثرگذار همچون #حافظ زبان هنرمندانه ناگفتنی های جامعه ماست که توانسته فراتر از كلام ، با همه گفت‌وگو كند و گزاف نيست اگر بگوييم استاد شجریان تصويری از ذهن و زبان حافظ در زمانه ماست بی جهت نیست که در همایش بزرگداشت حافظ در اردیبهشت ۱۳۹۴ ، وقتی می خواست از آن غزل سرای بزرگ بگوید و شعری از او بخواند ، گویی صدایش رنگ غم گرفت و گفت :
" غنای شعر حافظ مرا به خواندن وامی دارد و چنان شیفته می سازد که از خود ، بی خود می شوم و یک باره به خود می آیم و متوجه می شوم در جمعی در حال آواز خواندن هستم. شعر حافظ گاهی مرا در آواز به جایی می برد که همیشه نمی توان به آنجا رسید. "
✅ سال‌ها پيش #فريدون_مشيری درباره او گفته است: " شجريان اگرچه آوازش را با آواز قناری ها می آميزد كه داد و ستدی بسيار دلنشين است و … اما همه اينها وقتی از او سرمايه نمادين ساخته كه در كنار مردم مانده و #ربنا خوانده است. " بنا بر قول خودش ربّنا یک خاطره محکم شده است که از ذهن مردم بیرون نمی آید. زنده یاد مشیری در جای دیگر گفته است شجريان آينه عيب‌نمای دوران ما است که اين ویژگی را در عرصه‌های گوناگون نشان داده است.
✅ از زبان حافظ که زبان ناگفتنی‌های فرهنگ ماست، بازهم درباره این سرمایه نمادین و ملی بگوییم:
تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد
( اگر می پسندید ، لطفا به اشتراک بگذارید )
Forwarded from Ebrahim Jafari
♈️ یا مَنِ اسمُهُ دَوا وَ ذِکرُهُ شِفا وَ طاعَتُهُ غِنی، اِرحَم مَن رَاسُ مالِهِ الرَجا وَ سِلاحُهُ البُکا
ما را به دعا کاش فراموش نسازند
رندان سحر خیز که صاحب نفسانند
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
⬅️ سلام بر دوستان و عرض ارادت
✅ روز بیستم فروردین ماه ۱۴۰۱ در باشگاه اندیشه در جمع فرهنگ دوستان، استاد گرانقدر #دکتر_هادی_خانیکی در ابتدای سخنرانی خود با عنوان " امکان و امتناع گفت و گو در ایران " از ابتلای خود به سرطان پانکراس خبر داد و چند روز بعد در یادداشتی با عنوان " درد کسی را نمی کُشد " در روزنامه اعتماد مورخ ۲۹ فروردین ۱۴۰۱ این موضوع را رسانه ای کرد و باز هم پای #امید و #گفت_و_گو را به میان کشید؛ اما به قول فعال رسانه ای آقای بارسقیان این بار گفت و گو با سرطان! گفت وگوی میزبان خوش رو با مهمان ناخوانده و تُرشرو
✅ دکتر خانیکی در یادداشت خود آورده است:
" داستان ابتلا به سرطان و تلاش‌های سنجیده و معقول برای درمان آن فضایی مملو از همدلی، همدردی، همراهی و همکاری می‌آفریند که فرد، خانواده، دوستان و پزشک را به دنیایی دیگر می‌بَرد. به راستی می‌توان خدا را در این میان بهتر دید و به اُمید به صورتی واقعی‌تر دل بست. توانش ارتباطی و قدرت گفت‌وگو در چنین وضعی روشن‌تر به چشم می‌آید. "
🔹 او در فرازی دیگر یادآور می شود:
" بنا به تجربه زیسته این روزهایم، نتیجه می‌گیرم که «سرطان کسی را نمی‌کُشد.» و روایت من هم از رویارویی با آن این است که «بهبود و رهایی از بیماری وقتی دیدنی است که کسی و جایی، امید آن را داشته باشد و به‌واقع می‌بینم که این امید دیدنی است.»
✅ پس از آن که دوستان و علاقه مندان دکتر خانیکی در جریان بیماری ایشان قرار گرفتند، با نگرانی واکنش هایی همدلانه از خود بروز دادند که در قالب یادداشت های مختلف در روزنامه های اطلاعات، اعتماد، شرق، همدلی و ... انعکاس یافت.
✳️ حجه الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی از جمله افرادی بود که با دکتر خانیکی تماس گرفته و جویای وضعیت سلامتی این چهره محبوب شد.
و ...
🔹واقعیت این است که استاد خانیکی بر گردن نظام رسانه‌ای ایران و یکایک دانشجویانش حق بزرگی دارد. تلاش‌های ایشان برای پاسداشت، علم، اخلاق و آزادی و تعمیق «گفت‌وگو»، فراموش‌نشدنی است...
🔹 به قول آقای زارع کهنومی " دکتر خانیکی از معدود رجال دانشور - سیاستمدار نسل پیشین است که توانست ارتباط معنادار عمیق با نسل نو برقرار کند و با آنان به زبان خودشان سخن بگوید. "
و ...
✅ با این وصف می توان با دکتر حسن نمک دوست تهرانی هم صدا شد که در واکنش به بیماری آقای خانیکی در صفحه اینستاگرامی اش نوشت: « استاد خانیکی انسان گفت‌وگو، آگاهی و توسعه، استاد کم‌مانند، دلسوز، شجاع و همراه. دوست روزهای سخت می باشد. قاعده این است: حال هادی که خوب باشد، احوالات همه ما خوب است؛ حتی در این روزگار غم‌زده. او این را خوب می‌داند، پس سخت‌ترین شرایط را هم با لبخند و آرامش تاب می‌آورد تا حال ما خوب بماند. مهربانی سرشته وجود اوست. سایه‌اش همیشه برقرار.»
✅ در پایان از همه شما موحدان و همراهان تقاضا دارم در لحظه های نورانی ماه مبارک رمضان و به ویژه شب های باعظمت قدر برای شفای عاجل همه بیماران و به ویژه دکتر خانیکی عزیز که از سرمایه های بزرگ علمی و فرهنگی کشورمان می باشد، دست به دعا برداشته و از خداوند متعال سلامتی او را طلب نمایید.
به صفای دل رندان صبوحی زدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
ما را به دعا کاش فراموش نسازند
رندان سحر خیز که صاحب نفسانند
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
⬅️ سلام بر دوستان و عرض ارادت
✅ روز بیستم فروردین ماه ۱۴۰۱ در باشگاه اندیشه در جمع فرهنگ دوستان، استاد گرانقدر #دکتر_هادی_خانیکی در ابتدای سخنرانی خود با عنوان " امکان و امتناع گفت و گو در ایران " از ابتلای خود به سرطان پانکراس خبر داد و چند روز بعد در یادداشتی با عنوان " درد کسی را نمی کُشد " در روزنامه اعتماد مورخ ۲۹ فروردین ۱۴۰۱ این موضوع را رسانه ای کرد و باز هم پای #امید و #گفت_و_گو را به میان کشید؛ اما به قول فعال رسانه ای آقای بارسقیان این بار گفت و گو با سرطان! گفت وگوی میزبان خوش رو با مهمان ناخوانده و تُرشرو
✅ دکتر خانیکی در یادداشت خود آورده است:
" داستان ابتلا به سرطان و تلاش‌های سنجیده و معقول برای درمان آن فضایی مملو از همدلی، همدردی، همراهی و همکاری می‌آفریند که فرد، خانواده، دوستان و پزشک را به دنیایی دیگر می‌بَرد. به راستی می‌توان خدا را در این میان بهتر دید و به اُمید به صورتی واقعی‌تر دل بست. توانش ارتباطی و قدرت گفت‌وگو در چنین وضعی روشن‌تر به چشم می‌آید. "
🔹 او در فرازی دیگر یادآور می شود:
" بنا به تجربه زیسته این روزهایم، نتیجه می‌گیرم که «سرطان کسی را نمی‌کُشد.» و روایت من هم از رویارویی با آن این است که «بهبود و رهایی از بیماری وقتی دیدنی است که کسی و جایی، امید آن را داشته باشد و به‌واقع می‌بینم که این امید دیدنی است.»
✅ پس از آن که دوستان و علاقه مندان دکتر خانیکی در جریان بیماری ایشان قرار گرفتند، با نگرانی واکنش هایی همدلانه از خود بروز دادند که در قالب یادداشت های مختلف در روزنامه های اطلاعات، اعتماد، شرق، همدلی و ... انعکاس یافت.
✳️ حجه الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی از جمله افرادی بود که با دکتر خانیکی تماس گرفته و جویای وضعیت سلامتی این چهره محبوب شد.
و ...
🔹واقعیت این است که استاد خانیکی بر گردن نظام رسانه‌ای ایران و یکایک دانشجویانش حق بزرگی دارد. تلاش‌های ایشان برای پاسداشت، علم، اخلاق و آزادی و تعمیق «گفت‌وگو»، فراموش‌نشدنی است...
🔹 به قول آقای زارع کهنومی " دکتر خانیکی از معدود رجال دانشور - سیاستمدار نسل پیشین است که توانست ارتباط معنادار عمیق با نسل نو برقرار کند و با آنان به زبان خودشان سخن بگوید. "
و ...
✅ با این وصف می توان با دکتر حسن نمک دوست تهرانی هم صدا شد که در واکنش به بیماری آقای خانیکی در صفحه اینستاگرامی اش نوشت: « استاد خانیکی انسان گفت‌وگو، آگاهی و توسعه، استاد کم‌مانند، دلسوز، شجاع و همراه. دوست روزهای سخت می باشد. قاعده این است: حال هادی که خوب باشد، احوالات همه ما خوب است؛ حتی در این روزگار غم‌زده. او این را خوب می‌داند، پس سخت‌ترین شرایط را هم با لبخند و آرامش تاب می‌آورد تا حال ما خوب بماند. مهربانی سرشته وجود اوست. سایه‌اش همیشه برقرار.»
✅ در پایان از همه شما موحدان و همراهان تقاضا دارم در لحظه های نورانی ماه مبارک رمضان و به ویژه شب های باعظمت قدر برای شفای عاجل همه بیماران و به ویژه دکتر خانیکی عزیز که از سرمایه های بزرگ علمی و فرهنگی کشورمان می باشد، دست به دعا برداشته و از خداوند متعال سلامتی او را طلب نمایید.
به صفای دل رندان صبوحی زدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
♈️ خوش آن دل کاندر آن نور امید است
✳️ به میمنت پایان سرطان #دکتر_هادی_خانیکی
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✳️ به میمنت پایان سرطان #دکتر_هادی_خانیکی
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
♈️ خوش آن دل کاندر آن نور اُمید است
✳️ به میمنت پایان سرطان #دکتر_هادی_خانیکی
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
گمان مبر که به پایان رسید کار مغان
هزار بادهٔ ناخورده در رگ تاک است
«حافظ»
✅ در شرایطی که اخبار تلخ و ناگوار؛ به ویژه جنایات رژیم پلید صهیونیستی در غزه مردم ما را دل آزرده ساخته، پایان سرطان استاد گرانقدر دکتر هادی خانیکی برای جامعه علمی ایران خبری مسرت بخش بود.
✅ در اولین ساعات بامداد روز سه شنبه ۹ آبان ماه سال جاری، پس از مراجعه به وب سایت روزنامه اعتماد، یادداشت دکتر خانیکی با عنوان «روایت رنج و امید در تاریکی»، چنان توجهم را جلب کرد که با مطالعه فراز اول آن ( که حاکی از رهایی تن ایشان از سرطان بود )، بی اختیار از جا پریدم، دست افشانی کردم و از صمیم قلب خدای بزرگ را شکرگزاری نمودم.
🔹به منظور درک این احساس، مناسب می دانم چند فراز از یادداشت دکتر خانیکی را مرور نموده تا نکات مندرج در آن را چراغ راهنمای خود در زندگی قرار دهیم.
✅ این هفته که برای انجام آزمایش های بالینی شش ماهه به مرکز جامع سرطان برکت رفتم، پزشک معالجم دکتر پیام آزاده به اعتبار سی تی اسکن های اسپیرال انجام گرفته، رهایی کنونی تن را از سرطان اعلام داشت، اگرچه باید مراقب قلب باشم.
🔹پرسش خانم سلیکا جواد نویسنده کنشگر آمریکایی که او هم درگیر سرطان بوده، پس از پایان سه سال و نیم شیمی درمانی و پیوند مغز استخوان، در کتاب بین دو قلمرو (داستان یک بیماری) این است که چطور می توان دوباره وارد همین دنیا شد و زندگی را از سر گرفت؟
🔸پاسخی که در عمل پیدا می کند، ورود به دنیای ارتباطی فعال است؛ انتخابی که از درون آن انگیزه، کنش و امید بیرون آید.
🔹من نیز به همین رویکرد و راه در این روزهای سختی که بر جهان پیرامون و میهنم می گذرد، رسیده ام: باید در عرصه انگیزه داشت و انگیزه داد، کنش ورزید و به کنش فراخواند، امید یافت و امید داد و بر سر همه این ها در هر جا که میسر بود، گفت وگو کرد. به واقع توانش ارتباطی سر از توانش تن و درمان و اجتماع درمی آورد.
🔸در این راستا باید چراغ امید را برافروخت؛ زیرا امید، باور به این است که همه چیز در نقطه پایان نیست.
🔻پرسش بنیادین این است که آیا می توان در کانون این جهان زیست تلخ، بذرهای امید را کاشت و بارور کرد؟ پاسخ من به این پرسش بنا به زیسته ها و تجربه هایم در این روزها مثبت است و ...
✅ تا آنجا که اینجانب در جریان سیر درمان دکتر خانیکی بودم، ایشان در سخت ترین شرایط نیز تسلیم بیماری نشد و طی مراحل هفت گانه شیمی درمانی در بیمارستان پارس تهران به تدوین کتاب «اندیشه پیشرفت و تحولات جدید جامعه ایران» ( باز خوانی مطالعات دکتر مجید تهرانیان در حوزه های توسعه، فرهنگ و ارتباطات ) پرداخت که توسط نشر نی به زیور طبع آراسته گردید.
✅ پس از عمل جراحی سنگین (سرطان پانکراس) در شیراز و پشت سر گذاردن دوره یک ماهه پس از آن، آرام آرام به نشست های علمی بازگشت و با عنایات خدا هر بار نسبت به گذشته بهتر از قبل ظاهر شد. خوشبختانه طی یک سال اخیر علاوه بر تدریس در کلاس های درس دانشگاه و حضور در انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات، در جلسه های سخنرانی، نقد و بررسی کتاب و مسائل روز جامعه، هم در تهران و هم شهرستان ها حضور موثر داشت که بنده نیز توفیق شرکت در برخی از آن ها را پیدا نمودم.
✅ روز پنجشنبه ۱۱ آبان ماه به میمنت این خبر خوش، با دکتر خانیکی تماس گرفتم که فرمودند به مناسبت سالروز درگذشت زنده یاد قیصر امین پور ( ۸ آبان ) همراه با جمعی از دوستان به گتوند استان خوزستان زادگاهش آمده ام تا با آن شاعر برجسته تجدید میثاق نماییم.
🔹تجربه زیسته دکتر هادی خانیکی بیانگر آن است که در پرتو آگاهی و خردورزی، گفت و گو، طنز و ... می توان همواره شعله امید را فروزان نگاه داشت.
خوش آن رمزی که عشقی را نوید است
خوش آن دل کاندر آن نور امید است
« پروین اعتصامی»
🔸 سلامتی و طول عمر با عزت این استاد فرزانه را از خداوند متعال مسئلت می نماییم.
✳️ به میمنت پایان سرطان #دکتر_هادی_خانیکی
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
گمان مبر که به پایان رسید کار مغان
هزار بادهٔ ناخورده در رگ تاک است
«حافظ»
✅ در شرایطی که اخبار تلخ و ناگوار؛ به ویژه جنایات رژیم پلید صهیونیستی در غزه مردم ما را دل آزرده ساخته، پایان سرطان استاد گرانقدر دکتر هادی خانیکی برای جامعه علمی ایران خبری مسرت بخش بود.
✅ در اولین ساعات بامداد روز سه شنبه ۹ آبان ماه سال جاری، پس از مراجعه به وب سایت روزنامه اعتماد، یادداشت دکتر خانیکی با عنوان «روایت رنج و امید در تاریکی»، چنان توجهم را جلب کرد که با مطالعه فراز اول آن ( که حاکی از رهایی تن ایشان از سرطان بود )، بی اختیار از جا پریدم، دست افشانی کردم و از صمیم قلب خدای بزرگ را شکرگزاری نمودم.
🔹به منظور درک این احساس، مناسب می دانم چند فراز از یادداشت دکتر خانیکی را مرور نموده تا نکات مندرج در آن را چراغ راهنمای خود در زندگی قرار دهیم.
✅ این هفته که برای انجام آزمایش های بالینی شش ماهه به مرکز جامع سرطان برکت رفتم، پزشک معالجم دکتر پیام آزاده به اعتبار سی تی اسکن های اسپیرال انجام گرفته، رهایی کنونی تن را از سرطان اعلام داشت، اگرچه باید مراقب قلب باشم.
🔹پرسش خانم سلیکا جواد نویسنده کنشگر آمریکایی که او هم درگیر سرطان بوده، پس از پایان سه سال و نیم شیمی درمانی و پیوند مغز استخوان، در کتاب بین دو قلمرو (داستان یک بیماری) این است که چطور می توان دوباره وارد همین دنیا شد و زندگی را از سر گرفت؟
🔸پاسخی که در عمل پیدا می کند، ورود به دنیای ارتباطی فعال است؛ انتخابی که از درون آن انگیزه، کنش و امید بیرون آید.
🔹من نیز به همین رویکرد و راه در این روزهای سختی که بر جهان پیرامون و میهنم می گذرد، رسیده ام: باید در عرصه انگیزه داشت و انگیزه داد، کنش ورزید و به کنش فراخواند، امید یافت و امید داد و بر سر همه این ها در هر جا که میسر بود، گفت وگو کرد. به واقع توانش ارتباطی سر از توانش تن و درمان و اجتماع درمی آورد.
🔸در این راستا باید چراغ امید را برافروخت؛ زیرا امید، باور به این است که همه چیز در نقطه پایان نیست.
🔻پرسش بنیادین این است که آیا می توان در کانون این جهان زیست تلخ، بذرهای امید را کاشت و بارور کرد؟ پاسخ من به این پرسش بنا به زیسته ها و تجربه هایم در این روزها مثبت است و ...
✅ تا آنجا که اینجانب در جریان سیر درمان دکتر خانیکی بودم، ایشان در سخت ترین شرایط نیز تسلیم بیماری نشد و طی مراحل هفت گانه شیمی درمانی در بیمارستان پارس تهران به تدوین کتاب «اندیشه پیشرفت و تحولات جدید جامعه ایران» ( باز خوانی مطالعات دکتر مجید تهرانیان در حوزه های توسعه، فرهنگ و ارتباطات ) پرداخت که توسط نشر نی به زیور طبع آراسته گردید.
✅ پس از عمل جراحی سنگین (سرطان پانکراس) در شیراز و پشت سر گذاردن دوره یک ماهه پس از آن، آرام آرام به نشست های علمی بازگشت و با عنایات خدا هر بار نسبت به گذشته بهتر از قبل ظاهر شد. خوشبختانه طی یک سال اخیر علاوه بر تدریس در کلاس های درس دانشگاه و حضور در انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات، در جلسه های سخنرانی، نقد و بررسی کتاب و مسائل روز جامعه، هم در تهران و هم شهرستان ها حضور موثر داشت که بنده نیز توفیق شرکت در برخی از آن ها را پیدا نمودم.
✅ روز پنجشنبه ۱۱ آبان ماه به میمنت این خبر خوش، با دکتر خانیکی تماس گرفتم که فرمودند به مناسبت سالروز درگذشت زنده یاد قیصر امین پور ( ۸ آبان ) همراه با جمعی از دوستان به گتوند استان خوزستان زادگاهش آمده ام تا با آن شاعر برجسته تجدید میثاق نماییم.
🔹تجربه زیسته دکتر هادی خانیکی بیانگر آن است که در پرتو آگاهی و خردورزی، گفت و گو، طنز و ... می توان همواره شعله امید را فروزان نگاه داشت.
خوش آن رمزی که عشقی را نوید است
خوش آن دل کاندر آن نور امید است
« پروین اعتصامی»
🔸 سلامتی و طول عمر با عزت این استاد فرزانه را از خداوند متعال مسئلت می نماییم.