دهکده جهانی
376 subscribers
458 photos
46 videos
9 files
73 links
ابراهیم جعفری - دکتری علوم ارتباطات اجتماعی و مدرس دانشگاه
#روابط_عمومی
Download Telegram
♈️ به جای نوشابه، #آب بنوشید

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
♈️ به جای نوشابه، #آب بنوشید

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

هفته گذشته در کنفرانس خبری بازی فوتبال دو تیم پرتغال و مجارستان در یورو ۲۰۲۰ #کریستین_رونالدو بازیکن سرشناس پرتغالی، یک اقدام تاریخی را در جهت تغذیه سالم و ضد مصرف گرایی انجام داد که در مطبوعات و شبکه های اجتماعی بازتاب داشت. با توجه به اهمیت این اقدام نمادین، بخش هایی از مطالب روزنامه اعتماد و کانال عرصه های ارتباطی را که به قلم آقای علی ولی اللهی و دکتر یونس شکرخواه انتشار یافته اند، بازنشر می نمایم.

رونالدو بعد از نشستن روی صندلی، دو شیشه نوشابه کوکاکولا ( اسپانسر رسمی یوفا ) را از روی میز برداشت و در جایی زیر میز پنهان کرد و بعد بطری آبی که کنارش قرار داده شده بود را رو به دوربین گرفت و گفت: آب بنوشید!
🔹او با تقریبا ۳۰۰ میلیون فالوئر، یکی از مشهورترین آدم های حال حاضر دنیا به شمار می رود. خیلی ها معتقدند این اقدامش الگوی مناسبی بود که همیشه از یک ورزشکار انتظار می رود. رونالدو که میلیاردها نفر حرکاتش را نگاه می کنند و تلاش دارند خودشان را شبیه او سازند، حالا به هوادارانش گفته: " به جای نوشابه، آب مصرف کنید. "

تردید نیست که نوشابه برای بدن ضرر دارد. این حرف همه پزشکان و متخصصان است. با این حال تبلیغ یک محصول مضر برای بدن توسط نهادهای ورزشی و ورزشکاران همیشه یک تناقض بزرگ به شمار می رود. سال ها قبل برخی از بزرگ ترین ستاره های فوتبال از جمله بکهام، رونالدینهو، هانری، رائول گونزالس و چند ستاره دیگر در تبلیغات شرکت پپسی حاضر شدند. همین اواخر هم لیونل مسی و محمد صلاح در چالشی که با قوطی های نوشابه پپسی و کوکا انجام شد، شرکت نمودند. کلیپ های این دو چالش جوری طراحی شده بود که اصلا تبلیغ به نظر نرسند؛ اما کیست که نداند تقریبا هر حرکت لیونل مسی که هر تصویرش میلیون ها بار دیده می شود، تبلیغاتی است.

تبلیغ چیپس، پفک، بستنی و غذاهای چرب و ... با استفاده از ستاره های دنیای ورزش امری طبیعی است. وقتی شخصی مثل دیوید بکهام با آن ژست جذابش قوطی نوشابه را بالا می برد و سر می کشد، کدام دکتر می تواند ثابت کند نوشابه بد است؟ کدام مقاله علمی می تواند مصرف کنندگان را به این باور برساند که قند موجود توی نوشابه باعث بروز هزار جور مشکل در بدن می شود؟ تا یکی از این مقاله های علمی یا سخنرانی پزشکان بخواهد منتشر شود، تصویر بکهام همراه با قوطی نوشابه، سراسر دنیا را درنوردیده است.

کریستین رونالدو در کنفرانس خبری بازی تیمش مقابل مجارستان نشان داد حساس بودن به مسوولیت های اجتماعی قرار نیست به انجام کار محیرالعقولی بینجامد.نیازی نیست ورزشکار وارد جریان های سیاسی بشود یا در مورد همه اتفاقات اجتماعی اظهارنظر کند تا مردم او را به عنوان یک کُنشگر بپذیرند. همین پنهان کردن بطری های کوکاکولا و گفتن جمله «آب بنوشید» در حد یک قیام مسلحانه علیه بزرگ ترین ُکارخانجات تولید محصولات مضر، عمل خواهد کرد.

این حرکت درست یک روز بعد به شکل دیگری توسط #پل_پوگبا، هافبک تیم ملی فرانسه تکرار شد.
🔹 پوگبا که یک بازیکن مسلمان است پس از مسابقه تیم ملی کشورش مقابل آلمان در جریان کنفرانس خبری یک بطری از مشروبات الکلی را که جلوی او روی تریبون قرار داده شده بود، کنار گذاشت.
پس از این دو ستاره پرتغالی و فرانسوی #مانوئل_لوکاتلی، هافبک تیم ملی ایتالیا نیز در کنفرانس خبری پس از دیدار با سوئیس دست به اقدامی مشابه زد.
🔹اقدام سه ستاره فوتبال اروپا چه با هدف توجه دادن به سلامتی و چه با ملاحظات دینی انجام شده باشد، برای حامیان مالی اتحادیه فوتبال اروپا بسیار ناخوشایند بود؛ اما در عین حال توجه جهانیان را به خود جلب کرد.

به گزارش یورونیوز، غول آمریکایی تولید کننده نوشیدنی‌های گازدار با انتشار بیانیه‌ای کوتاه برای کوچک شمردن این تاثیر، تاکید کرد که همه حق استفاده از نوشیدنی مورد علاقه و ترجیح خود را دارند.
🔹اتحادیه فوتبال اروپا، #یوفا نیز پس از این جریان ادامه‌دار نسبت به کنار گذاشتن نوشیدنی‌ها توسط بازیکنان در کنفرانس‌های خبری هشدار داد و تهدید کرد که خاطیان را با جریمه تنبیه خواهد کرد.

🔹حرکت #کریستین_رونالدو در نشست خبری قبل از دیدار برابر مجارستان که نوشابه کوکاکولا را کنار زد و توصیه کرد آب بنوشید، باعث ضرر ۴ میلیارد دلاری این شرکت شد.
گفته می شود اقدام اخیر بلافاصله سبب اُفت یک و شش دهم درصدی سهام شرکت تولید کننده این نوشیدنی گاز دار معروف در جهان گردید.
سهام این شرکت از ۲۴۲ میلیارد به ۲۳۸ میلیارد دلار رسید تا یک حرکت فوق ستاره پرتغالی، چنین تاثیری روی سهام شرکت داشته باشد.

در شرایط کنونی که اقدام سلبریتی ها جایگزین عمل روشنفکران در جهان گردیده، باید این کُنش را از سوی رونالدو به فال نیک گرفت. باشد که جوانان این رویکرد را در پیش گیرند که : " به جای نوشابه آب بنوشند "
♈️ ایران در جست و جوی #آب
آب در انتظار #تدبیر

آب کم جو، تشنگی آور به دست
تا بجوشد
آب ات از بالا و پست
« مولوی»

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
♈️ ایران در جست و جوی #آب
     
آب در انتظار #تدبیر

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

آب را گل نکنیم 
در فرودست انگار کفتری می خورد
آب
  یادر آبادی کوزه ای پر می گردد
آب را گل نکنیم 
  چه گوارا این آب
 چه زلال این رود 
 مردم بالا دست چه صفایی دارند 
چشمه هاشان جوشان 
گاوهاشان شیر افشان باد

                                                     سهراب سپهری

دی ماه سال جاری را در حالی پشت سر می گذاریم که حسرت ریزش نزولات آسمانی بر دل داریم و ملتمسانه از خدای متعال می خواهیم که رحمت ویژه خودش؛ باران و برف را بر سرزمین خشک و تشنه ما فرو ریزد.
🔹بحران کم آبی به علل گوناگون در سراسر جهان وجود دارد؛ به گونه ای که شعار روز جهانی آب از سوی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۳ میلادی « شتاب در تغییر برای حل بحران آب» تعیین گردید؛ اما کمبود آب و نحوه استفاده از این ماده حیات بخش در ایران، بسیار نگران کننده است؛ به طوری که آینده حیات اقتصادی، اجتماعی و تمدن ایران به نحوهٍ برخورد همه شهروندان از جمله سیاست گذاران، مدیران، بهره برداران، دانشگاهیان و ... با این مسئله بستگی دارد.

ابتدا این گزاره مقدماتی را باید مد نظر قرار داد.
🔹در ایران پدیده کم آبی از بحران آب متفاوت است. کم آبی تحت تأثیر موقعیت جغرافیایی، پدیده ای دیرپا در تاریخ این سرزمین می باشد؛ اما بحران آب که می تواند با برهم زدن وضعیت اقلیمی، زندگی ما را با مخاطره همراه سازد، موضوعی نوپدید است که عمر آن حدود ۵۰ سال می باشد. از این رو اگرچه کم آبی پدیده ای طبیعی است؛ اما بحران آب، حاصل کنار هم قرار گرفتن مجموعه ای از علت ها بوده و مقوله ای «سیاسی - اجتماعی - اقلیمی» است.

منابع آبی کشور به مثابه یک سیستم  دارای ورودی ها و خروجی هاست. مهم ترین ورودی سیستم آبی ایران را می توان بارندگی در فصل های مختلف سال دانست که بخشی از این ورودی با نفوذ در شبکه آب های زیرزمینی در طی قرن ها، دهه ها و سال ها ذخیره شده و بخش دیگری از آن به شکل آب های سطحی و رودخانه ها در ایران جاری می شود. این بخش یا با احداث سد روی رودخانه ها مهار شده و یا در مواردی با انحراف آب از مسیرهای طبیعی عامل به هم خوردن اکولوسیستم منطقه دیگری می شود.

اگر خروجی های سیستم آبی از ورودی های آن پیشی گیرد و تعادل بین ورودی ها و خروجی ها به هر دلیل بر هم بخورد؛ به گونه ای که از سطح آب های زیرزمینی مرتب کاسته شود، می توان گفت بحران آب در این سیستم آغاز شده است.

از سوی دیگر کشور ایران سرزمین ویژه ای است که همه ظرفیت های زیستی و از جمله آب در آن به صورت بالقوه وجود دارد و ظرفیت زیستی بالفعل زیادی ندارد؛ اما در اروپا برعکس کشور ما منابع زیستی بالفعل هستند. در محیط بالفعل، هنر انسان فعلیت بخشیدن به قوه نیست، بلکه سعی در چگونگی دستیابی به منابع بالفعل است.
🔹به عبارت دیگر اروپائیان هیچ گاه برای پدید آمدن منابع اصلی زیستی ایفای نقش نکرده اند؛ اما در ایران ناگزیر بوده ایم همه منابع زیستی را از قوه به فعل درآوریم و گرنه امکان زیستن وجود نداشت که نماد برجسته آن احداث #قنات_ها به عنوان شاهکار تمدن ایرانی بوده است.
🔸اما از زمانی که به منبعی به نام نفت دست یافتیم، رفتار ما شبیه به اروپایی ها شد؛ زیرا چیزی را از قوه به فعل درنیاوردیم؛ فقط استخراج کردیم و خام فروختیم. به خام فروشی عادت کردیم و به صورت آرام این رفتار در همه اعضا و جوارح ما نفوذ کرد تا به جایی رسید که امروز با استفاده بی اندازه از چاه های عمیق، اکوسیستم طبیعی ایران را با اختلال و خطر مواجه ساختیم.

شاخص برداشت کمیسیون توسعه پایدار سازمان ملل متحد به گونه ای است که کمتر از ۱۰ درصد برداشت از منابع زیرزمینی در حد مطلوب، ۱۰ تا ۲۰ درصد برداشت در شاخص کم، ۲۰ تا ۴۰ درصد برداشت در حد متوسط، ۴۰ تا ۶۰ درصد برداشت در حد بالا و بیش از ۶۰ درصد برداشت در شاخص فاجعه تعریف می شود.
در حالی که میزان برداشت ایران از منابع آبی زیرزمینی ۷۴ درصد است. ( ویژه نامه بحران آب در ایران، روزنامه شرق سال ۱۳۹۴)
🔹یکی از آثار تلخ و اندوه بار فشار به منابع استاتیک آبی ( آبی که نباید برداشت شود )، پدیده فرونشست زمین در بسیاری از استان های کشور است. بر اساس آمار اعلام شده از سوی سازمان زمین شناسی، زمینٍ دشت تهران ۳۶ سانتیمتر در سال فرونشست می کند که ۹۰ برابر حد بحرانی استانداردهای جهانی است.

با این وصف مسئله آب در ایران از مسیر یک گفت و گوی اجتماعی و اجازه دادن به صداهای گوناگون برای طرح مسئله و تبدیل شدن آن به یک دغدغه ملی می گذرد.
🔸باید جامعه از طریق گفت و گو در باره جنبه های مختلف مدیریت آب آگاه شود تا ضمن درک اهمیت مسئله، در حل آن مشارکت کند‌ و فراتر از آن شعار آب برای صلح سال ۲۰۲۴ میلادی از سوی سازمان ملل متحد عملی گردد.

آب کم جو تشنگی آور به دست
تا بجوشد
آب ات از بالا و پست (مولوی)