♈️ #روز_جهانی_زمین و هشداری برای ساکنان آن
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✅ ۲۲ آوریل مصادف با دوم اردیبهشت
#روز_جهانی_زمین است. کشورهای مختلف جهان از چنین مناسبت هایی برای شناخت مردم نسبت به منابع طبیعی شان استفاده می کنند؛ به عبارتی روز جهانی زمین، فرصتی برای افزایش آگاهی و قدردانی نسبت به محیط زیست است تا ما سیاره خود یعنی زمین را فراموش نکنیم و حافظش باشیم.
🔹 به منظور آشنایی هرچه بیشتر در رابطه با روز جهانی زمین که در سال جاری با شعار «سرمایه گذاری در زمین، توسعه بازیافت و بهره وری سبز» نامگذاری گردیده و وظیفه ساکنان آن؛ به ویژه شهروندان ایرانی، بخشی از مفاد مصاحبه آقای مهندس محمد درویش فعال محیط زیست را با خبرنگار روزنامه اطلاعات ۳۰ فروردین ماه ۱۴۰۰ که در ویژه نامه "جامعه" درج گردیده، بازنشر می دهم.
✅ قدمت نامگذاری #روز_زمین به ۵۲ سال پیش یعنی سال ۱۹۷۰ میلادی باز می‌گردد. در این سال واکنش‌های زیادی نسبت به عواقب جنگ ویتنام در ایالات متحده آمریکا و تعداد زیادی از کشورهای جهان ایجاد شد.
🔹جنگ ویتنام جنگی بود که برای اولین بار نشان نارنجی گرفت، زیرا بمب‌های شیمیایی خطرناکی در آن استفاده شد و پس از این جنگ بود که جهانیان دریافتند آستانه تحمل‌پذیری کره زمین نیز محدود است. در اثر جنگ ویتنام افراد زیادی دچار معلولیت شدند؛ به طوری که آثار آن همچنان بر اهالی آن مناطق باقی است و بسیاری از گونه‌های جانوری و گیاهی جنگل‌ها بر اثر عواقب این جنگ از بین رفتند.
✅ اعتراض های آمریکایی‌ها در این زمینه به حدی گسترش یافت که تعداد معترضان حدود دو میلیون نفر رسید و سازمان ملل پس از این اعتراض‌ها روز ۲۲ آوریل( دوم اردیبهشت) را بهعنوان «روز زمین» نامید.
✅ این نامگذاری، سرآغاز جنبشی بود که مناسبت‌های زیست محیطی را وارد تقویم ایران و سایر کشورهای جهان کرد. در حقیقت نامگذاری روزهای جهانی مانند روز آب، جنگل، محیط زیست، تنوع زیستی، خاک و دوچرخه پس از این اتفاق به وقوع پیوست. گویا پس از روز زمین سازمان ملل دریافت که نیاز است تا حساسیت مردم دنیا را به محیط زیست افزایش دهد و این جریان، سرآغاز جنبش بیداری زیست محیطی در جهان بود.
✅ بدونشک تغییرات اقلیمی، بزرگترین چالش زیستمحیطی است که جهان را تهدید می‌کند. زمین در حال گرم شدن و میانگین دمای جهان در حال افزایش است. ما متأثر از پدیده گلخانه‌ای هستیم و همین امر سبب آب شدن یخ‌های قطبی و افزایش سطح آب اقیانوس‌ها می‌شود.
با توجه به این شرایط، طی ۵۰ ساله آینده، نزدیک به یک میلیارد نفر از ساکنان کره زمین که در کنار سواحل زندگی می‌کنند، ناچارند خانه و کاشانه خود را رها کنند. تغییرات اقلیمی، گونه‌های زیستی فراوانی را در جنگل‌های حاره‌ای و سراسر جهان از میان خواهد برد و زمینه فروپاشی کره زمین بهمرور زمان مهیا خواهد شد.
🔹یکی از معضلات مهم ایران، افزایش فشار بر سفره‌های آب زیرزمینی و در پی آن فرونشست زمین است و به این ترتیب ما با پدیده ورشکستگی اکولوژیکی روبهرو هستیم.
✅ ایران از منظر دریافت انرژی خورشیدی در جهان شرایط بی‌نظیری دارد و فقط دو صحرای ربع‌الخالی در عربستان و مناطق مرکزی استرالیا در جهان شبیه ایران هستند. پس ایران باید از این مزیت بالقوه استفاده کند. ایران می‌تواند صادرکننده انرژی باشد و از آن درآمد سرشاری کسب کند.
✅ متأسفانه متوسط سرانه مصرف بنزین ایرانیان، شش برابر متوسط جهانی است و ما ملتی هستیم که بهشدت به استفاده از خودروهای تکسرنشین عادت داریم. این مسأله ترافیک را هم افزایش داده و کمتحرکی شهروندان را در پی داشته است.
🔹 سالانه بیش از ۷۰ میلیارد تومان برای درمان بیماری‌هایی چون دیابت، کبد چرب، سکته‌های قلبی و فشار خون به دولت و ملت تحمیل می‌شود.
✅ استفاده از دوچرخه، حذف کیسه‌های پلاستیکی و استفاده از کیسه‌های پارچه‌ای مواردی هستند که شهروندان باید آثار آن را به سرعت دریابند.
🔹اگر شهروندان دو روز در هفته از پروتئین گیاهی استفاده کنند و در کمتر از دو طبقه از آسانسور استفاده نکنند و سرانه تولید زباله را کاهش دهند و زباله‌های تر را تفکیک و خشک کنند و شیرآبه یا چرکابه تولید نکنند و زباله‌های خشک شده را تبدیل به کمپوست یا غذای دام بکنند، اقدامات یک شهروند مسئول برای حفظ محیط زیست را، انجام داده اند.
✅ فراموش نکنیم که ما " از خاک برمی آییم و در خاک می شویم، بنابراین با زمین پیوند ناگسستنی داریم.
🔹 از منظر #توسعه_پایدار " محیط زیست را هرگز از نیاکان مان به ارث نبرده ایم؛ بلکه آن را از فرزندان مان به امانت گرفته ایم. "
پس حمایت از محیط زیست، درختان و طبیعت وظیفه انسانی ماست. به فرزندان مان بیاموزیم که زمین میراث مشترک همه نسل هاست و باید در حفظ آن کوشا باشیم.
✳️ به قول ویکتور هوگو " غم انگیز است اندیشیدن در این که طبیعت سخن می گوید و نوع انسان گوش نمی دهد. "
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✅ ۲۲ آوریل مصادف با دوم اردیبهشت
#روز_جهانی_زمین است. کشورهای مختلف جهان از چنین مناسبت هایی برای شناخت مردم نسبت به منابع طبیعی شان استفاده می کنند؛ به عبارتی روز جهانی زمین، فرصتی برای افزایش آگاهی و قدردانی نسبت به محیط زیست است تا ما سیاره خود یعنی زمین را فراموش نکنیم و حافظش باشیم.
🔹 به منظور آشنایی هرچه بیشتر در رابطه با روز جهانی زمین که در سال جاری با شعار «سرمایه گذاری در زمین، توسعه بازیافت و بهره وری سبز» نامگذاری گردیده و وظیفه ساکنان آن؛ به ویژه شهروندان ایرانی، بخشی از مفاد مصاحبه آقای مهندس محمد درویش فعال محیط زیست را با خبرنگار روزنامه اطلاعات ۳۰ فروردین ماه ۱۴۰۰ که در ویژه نامه "جامعه" درج گردیده، بازنشر می دهم.
✅ قدمت نامگذاری #روز_زمین به ۵۲ سال پیش یعنی سال ۱۹۷۰ میلادی باز می‌گردد. در این سال واکنش‌های زیادی نسبت به عواقب جنگ ویتنام در ایالات متحده آمریکا و تعداد زیادی از کشورهای جهان ایجاد شد.
🔹جنگ ویتنام جنگی بود که برای اولین بار نشان نارنجی گرفت، زیرا بمب‌های شیمیایی خطرناکی در آن استفاده شد و پس از این جنگ بود که جهانیان دریافتند آستانه تحمل‌پذیری کره زمین نیز محدود است. در اثر جنگ ویتنام افراد زیادی دچار معلولیت شدند؛ به طوری که آثار آن همچنان بر اهالی آن مناطق باقی است و بسیاری از گونه‌های جانوری و گیاهی جنگل‌ها بر اثر عواقب این جنگ از بین رفتند.
✅ اعتراض های آمریکایی‌ها در این زمینه به حدی گسترش یافت که تعداد معترضان حدود دو میلیون نفر رسید و سازمان ملل پس از این اعتراض‌ها روز ۲۲ آوریل( دوم اردیبهشت) را بهعنوان «روز زمین» نامید.
✅ این نامگذاری، سرآغاز جنبشی بود که مناسبت‌های زیست محیطی را وارد تقویم ایران و سایر کشورهای جهان کرد. در حقیقت نامگذاری روزهای جهانی مانند روز آب، جنگل، محیط زیست، تنوع زیستی، خاک و دوچرخه پس از این اتفاق به وقوع پیوست. گویا پس از روز زمین سازمان ملل دریافت که نیاز است تا حساسیت مردم دنیا را به محیط زیست افزایش دهد و این جریان، سرآغاز جنبش بیداری زیست محیطی در جهان بود.
✅ بدونشک تغییرات اقلیمی، بزرگترین چالش زیستمحیطی است که جهان را تهدید می‌کند. زمین در حال گرم شدن و میانگین دمای جهان در حال افزایش است. ما متأثر از پدیده گلخانه‌ای هستیم و همین امر سبب آب شدن یخ‌های قطبی و افزایش سطح آب اقیانوس‌ها می‌شود.
با توجه به این شرایط، طی ۵۰ ساله آینده، نزدیک به یک میلیارد نفر از ساکنان کره زمین که در کنار سواحل زندگی می‌کنند، ناچارند خانه و کاشانه خود را رها کنند. تغییرات اقلیمی، گونه‌های زیستی فراوانی را در جنگل‌های حاره‌ای و سراسر جهان از میان خواهد برد و زمینه فروپاشی کره زمین بهمرور زمان مهیا خواهد شد.
🔹یکی از معضلات مهم ایران، افزایش فشار بر سفره‌های آب زیرزمینی و در پی آن فرونشست زمین است و به این ترتیب ما با پدیده ورشکستگی اکولوژیکی روبهرو هستیم.
✅ ایران از منظر دریافت انرژی خورشیدی در جهان شرایط بی‌نظیری دارد و فقط دو صحرای ربع‌الخالی در عربستان و مناطق مرکزی استرالیا در جهان شبیه ایران هستند. پس ایران باید از این مزیت بالقوه استفاده کند. ایران می‌تواند صادرکننده انرژی باشد و از آن درآمد سرشاری کسب کند.
✅ متأسفانه متوسط سرانه مصرف بنزین ایرانیان، شش برابر متوسط جهانی است و ما ملتی هستیم که بهشدت به استفاده از خودروهای تکسرنشین عادت داریم. این مسأله ترافیک را هم افزایش داده و کمتحرکی شهروندان را در پی داشته است.
🔹 سالانه بیش از ۷۰ میلیارد تومان برای درمان بیماری‌هایی چون دیابت، کبد چرب، سکته‌های قلبی و فشار خون به دولت و ملت تحمیل می‌شود.
✅ استفاده از دوچرخه، حذف کیسه‌های پلاستیکی و استفاده از کیسه‌های پارچه‌ای مواردی هستند که شهروندان باید آثار آن را به سرعت دریابند.
🔹اگر شهروندان دو روز در هفته از پروتئین گیاهی استفاده کنند و در کمتر از دو طبقه از آسانسور استفاده نکنند و سرانه تولید زباله را کاهش دهند و زباله‌های تر را تفکیک و خشک کنند و شیرآبه یا چرکابه تولید نکنند و زباله‌های خشک شده را تبدیل به کمپوست یا غذای دام بکنند، اقدامات یک شهروند مسئول برای حفظ محیط زیست را، انجام داده اند.
✅ فراموش نکنیم که ما " از خاک برمی آییم و در خاک می شویم، بنابراین با زمین پیوند ناگسستنی داریم.
🔹 از منظر #توسعه_پایدار " محیط زیست را هرگز از نیاکان مان به ارث نبرده ایم؛ بلکه آن را از فرزندان مان به امانت گرفته ایم. "
پس حمایت از محیط زیست، درختان و طبیعت وظیفه انسانی ماست. به فرزندان مان بیاموزیم که زمین میراث مشترک همه نسل هاست و باید در حفظ آن کوشا باشیم.
✳️ به قول ویکتور هوگو " غم انگیز است اندیشیدن در این که طبیعت سخن می گوید و نوع انسان گوش نمی دهد. "
♈️ دمیدن روح لطیف به زندگی
با #صنایع_دستی
💡 روز جهانی صنایع دستی گرامی باد
✍ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✅ در دنیای خشن امروز که نشانه ی استیلای تکنیک بر روان انسان است، #صنایع_دستی دمیدن روح لطیف به زندگی است.
🔹انسان تا هست لطافت و آرامش را می خواهد و صنایع دستی این نیاز مبرم انسان را برآورده می سازد.
✅ صنایع دستی، حاصل اندیشه ملت‌ها و دستاورد هنرهای آموخته از نسلی به نسل دیگر است. بنابراین تنها کالائی برای مبادله نیست؛ بلکه خصوصیات فرهنگی و ویژگی‌های قومی، از طریق این کالا مبادله می‌شود و نوعی #ارتباط_فرهنگی در میان جامعه‌ها پدید می‌آورد.
✅ صنایع دستی در جهان معاصر به عنوان
"صنایع خلاق" به شمار می روند؛ یعنی صنایعی که به واسطه خلاقیت، هویت تولید می کنند.
هرجا که سخن از #خلاقیت، #ساختن و #زیبایی به میان می آید، خواه ناخواه بحث #هویت هم مطرح می شود. بنابراین، هر کسی می کوشد تا شناسنامه قومی و ملی خود را در اثری که می سازد، متبلور کند. آثار صنایع دستی و هنرهای سنتی، بیش از هر اثر دیگری، به انتقال «زیبایی شناسی اصیل قومی» وفادار بوده اند. به همین خاطر است که #موزه_ها شکل گرفته اند تا آن هویت را در گذر زمان حفظ کنند.
✅ بنابراین، هنرمندان صنایع دستی با فرم ها، رنگ ها و شمایل در واقع پنجره هایی را به سوی «احساسات» و «اندیشه» یک قوم و ملت باز می کنند. با این وصف می توان صنایع دستی را #هویت_منقول یک قوم و ملت دانست که آن را از یک نسل به نسل دیگر منتقل می کند.
✅ در این صنایع مردمی، «زیبایی شناسی #فولکلور» کُدگذاری شده است و جالب این که در دنیای امروز، به این مقوله توجه ویژه ای می شود؛ گویی مردم از زیبایی شناسی های پیچیده و تکلف زا خسته شده اند و می کوشند تا به سمت #زیبایی_شناسی_بومی، #روان، #سلیس و #مردمی حرکت کنند. به تعبیری، صنایع دستی، هنری دموکراتیزه شده و برخاسته #تجربه_زیسته مردم است.
✅ از سوی دیگر انسان امروزی کمتر مجالی برای شناختن تمام فرهنگ ها و اقوام دارد؛ اما ذهن کنجکاوش هر روز آرزوی شناخت فرهنگی جدید را در سر می پروراند؛ از این رو دیدن صنایع دستی و هنرهای کاربردی را می توان یکی از جذاب ترین راه ها برای شناخت اقوام دانست؛ چرا که این آثار از اعماق فرهنگ و باورها خلق می شوند. هنرمند خلاق، با دلبستگی قومی و ملی و با عشق به بافتِ فرهنگی خود، شروع به خلق اثرش می کند تا آرزوهای سرزمینش را به نمایش بگذارد.
✅ از سال ۱۹۷۰ به بعد؛ به ویژه از آغاز قرن بیست و یکم، به چند دلیل ارزشگذاری مجددی در ارتباط با صنایع دستی صورت گرفت:
🔹نخستین دلیل واکنش به صنعتی شدن مفرط جامعه بود. در دنیایی که همه چیز صنعتی است به تدریج گرایش به طبیعت در برابر جهان صنعتی برجسته شد. در این دوره است که می توان به نوع #بازگشت_به_طبیعت را نظاره کرد و به همین دلیل صنایعی که به طبیعت نزدیک تر بودند، ارزشگذاری شدند.
🔹عامل دوم، اهمیت یافتن «زندگی روزمره» بعد از جنگ جهانی است؛ تا پیش از آن، شعار کلّی این بود که هنر امری لوکس است و هر امر لوکسی مربوط به زندگی روزمره نیست؛ اما پس از این دوره، تلاش برای زیباسازی اشیای زندگی روزمره نیز برجسته شد.
🔹عامل سوم به نیمه دوم قرن بیستم بازمی گردد؛ یعنی دوره ای که همه جنبش های آزادیبخش پیروز شدند و اعلام کردند در کنار استقلال سیاسی و جغرافیایی از غرب، باید «تاریخ هنرمان» را هم مستقل و آزاد سازیم. براین اساس، اقدام به نوشتن مجدد تاریخ هنر خود کردند و پس از این دوره بود که صنایع دستی وارد تاریخ هنر شد.
🔹در توضیح عامل چهارم باید گفت؛ آن چیزی که تفکیک «زیبا» و «مفید» را زیر سوال می بُرد، «بازار» بود. #جهانی_شدن و #توریسم باعث شده بود مرزها از بین بروند و هنرهای دستی که از محلی بودن رنج می کشیدند، با جهانی شدن عمومیت پیدا کنند.
✅ با گرامی داشت #روز_جهانی_صنایع_دستی ( WORLD_Handicrafts_Day ) که با پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۱۰ میلادی و موافقت شورای جهانی صنایع دستی تصویب شد، به همه دست اندرکاران این رشته؛ به ویژه هنرمندان زادگاه مان گلپایگان ( به عنوان یکی از خاستگاه های صنایع دستی از جمله هنرهای منبت و فرش دستباف ) درود می فرستیم و توفیق روز افزون شان را از خداوند متعال خواستاریم.
با #صنایع_دستی
💡 روز جهانی صنایع دستی گرامی باد
✍ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✅ در دنیای خشن امروز که نشانه ی استیلای تکنیک بر روان انسان است، #صنایع_دستی دمیدن روح لطیف به زندگی است.
🔹انسان تا هست لطافت و آرامش را می خواهد و صنایع دستی این نیاز مبرم انسان را برآورده می سازد.
✅ صنایع دستی، حاصل اندیشه ملت‌ها و دستاورد هنرهای آموخته از نسلی به نسل دیگر است. بنابراین تنها کالائی برای مبادله نیست؛ بلکه خصوصیات فرهنگی و ویژگی‌های قومی، از طریق این کالا مبادله می‌شود و نوعی #ارتباط_فرهنگی در میان جامعه‌ها پدید می‌آورد.
✅ صنایع دستی در جهان معاصر به عنوان
"صنایع خلاق" به شمار می روند؛ یعنی صنایعی که به واسطه خلاقیت، هویت تولید می کنند.
هرجا که سخن از #خلاقیت، #ساختن و #زیبایی به میان می آید، خواه ناخواه بحث #هویت هم مطرح می شود. بنابراین، هر کسی می کوشد تا شناسنامه قومی و ملی خود را در اثری که می سازد، متبلور کند. آثار صنایع دستی و هنرهای سنتی، بیش از هر اثر دیگری، به انتقال «زیبایی شناسی اصیل قومی» وفادار بوده اند. به همین خاطر است که #موزه_ها شکل گرفته اند تا آن هویت را در گذر زمان حفظ کنند.
✅ بنابراین، هنرمندان صنایع دستی با فرم ها، رنگ ها و شمایل در واقع پنجره هایی را به سوی «احساسات» و «اندیشه» یک قوم و ملت باز می کنند. با این وصف می توان صنایع دستی را #هویت_منقول یک قوم و ملت دانست که آن را از یک نسل به نسل دیگر منتقل می کند.
✅ در این صنایع مردمی، «زیبایی شناسی #فولکلور» کُدگذاری شده است و جالب این که در دنیای امروز، به این مقوله توجه ویژه ای می شود؛ گویی مردم از زیبایی شناسی های پیچیده و تکلف زا خسته شده اند و می کوشند تا به سمت #زیبایی_شناسی_بومی، #روان، #سلیس و #مردمی حرکت کنند. به تعبیری، صنایع دستی، هنری دموکراتیزه شده و برخاسته #تجربه_زیسته مردم است.
✅ از سوی دیگر انسان امروزی کمتر مجالی برای شناختن تمام فرهنگ ها و اقوام دارد؛ اما ذهن کنجکاوش هر روز آرزوی شناخت فرهنگی جدید را در سر می پروراند؛ از این رو دیدن صنایع دستی و هنرهای کاربردی را می توان یکی از جذاب ترین راه ها برای شناخت اقوام دانست؛ چرا که این آثار از اعماق فرهنگ و باورها خلق می شوند. هنرمند خلاق، با دلبستگی قومی و ملی و با عشق به بافتِ فرهنگی خود، شروع به خلق اثرش می کند تا آرزوهای سرزمینش را به نمایش بگذارد.
✅ از سال ۱۹۷۰ به بعد؛ به ویژه از آغاز قرن بیست و یکم، به چند دلیل ارزشگذاری مجددی در ارتباط با صنایع دستی صورت گرفت:
🔹نخستین دلیل واکنش به صنعتی شدن مفرط جامعه بود. در دنیایی که همه چیز صنعتی است به تدریج گرایش به طبیعت در برابر جهان صنعتی برجسته شد. در این دوره است که می توان به نوع #بازگشت_به_طبیعت را نظاره کرد و به همین دلیل صنایعی که به طبیعت نزدیک تر بودند، ارزشگذاری شدند.
🔹عامل دوم، اهمیت یافتن «زندگی روزمره» بعد از جنگ جهانی است؛ تا پیش از آن، شعار کلّی این بود که هنر امری لوکس است و هر امر لوکسی مربوط به زندگی روزمره نیست؛ اما پس از این دوره، تلاش برای زیباسازی اشیای زندگی روزمره نیز برجسته شد.
🔹عامل سوم به نیمه دوم قرن بیستم بازمی گردد؛ یعنی دوره ای که همه جنبش های آزادیبخش پیروز شدند و اعلام کردند در کنار استقلال سیاسی و جغرافیایی از غرب، باید «تاریخ هنرمان» را هم مستقل و آزاد سازیم. براین اساس، اقدام به نوشتن مجدد تاریخ هنر خود کردند و پس از این دوره بود که صنایع دستی وارد تاریخ هنر شد.
🔹در توضیح عامل چهارم باید گفت؛ آن چیزی که تفکیک «زیبا» و «مفید» را زیر سوال می بُرد، «بازار» بود. #جهانی_شدن و #توریسم باعث شده بود مرزها از بین بروند و هنرهای دستی که از محلی بودن رنج می کشیدند، با جهانی شدن عمومیت پیدا کنند.
✅ با گرامی داشت #روز_جهانی_صنایع_دستی ( WORLD_Handicrafts_Day ) که با پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۱۰ میلادی و موافقت شورای جهانی صنایع دستی تصویب شد، به همه دست اندرکاران این رشته؛ به ویژه هنرمندان زادگاه مان گلپایگان ( به عنوان یکی از خاستگاه های صنایع دستی از جمله هنرهای منبت و فرش دستباف ) درود می فرستیم و توفیق روز افزون شان را از خداوند متعال خواستاریم.
♈️ روند پیشرفت و کاربرد #عکاسی در ایران
✳️ به مناسبت #روز_جهانی_عکاسی
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✳️ به مناسبت #روز_جهانی_عکاسی
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
♈️ روند پیشرفت و کارکرد #عکاسی در ایران
✳️ به مناسبت #روز_جهانی_عکاسی
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
۲۸ مرداد ماه هر سال ( ۱۹ آگوست میلادی ) در تقویم اغلب کشورهای جهان به عنوان روز جهانی عکاسی نامگذاری شده که جا دارد اهمیت و جایگاه آن مورد بررسی قرار گیرد.
✅ انسان های سده بیست و یکم، انسان های دنیای مجازی و فناوری های دیجیتال هستند. آنان تا نبینند باور نمی کنند. به عبارت دیگر در جهان امروز توصیف کردن وقایعی که در گذشته رخ داده به اندازه دیدن آن ها نمی تواند مورد توجه انسان قرار گیرد.
🔹ما در زمانه ای زندگی می کنیم که جهان پیرامون مان در تسخیر تصاویر است.
اسناد تصویری در سده گذشته نیز همواره یکی از ابزارهای مهم پژوهشی و تحلیلی در آشکار نمودن رخدادهای اجتماعی بوده است. دلیل بر این ادعا، دیوارنگاره ها و کتیبه های به جا مانده در کاخ های باشکوه نیاکان است که با دستان توانمند هنرمندان نقاش و سنگ تراشان برای آگاهی آیندگان، شرحی تصویری و مستند به یادگار گذاشته اند.
✅ با اختراع عکاسی در اوایل سده نوزدهم میلادی، عکس جایگاه ویژه ای در مستندسازی جهان پیدا کرد زیرا با قابلیت های ویژه خود ثبت کننده بخش هایی از زمانه شد.
🔹شاید همین مهم باعث شد که این صنعت سه سال پس از پیدایش آن در فرانسه به دربار محمدشاه قاجار وارد شود و ایران نیز همزمان با جهان مدرن از این پدیده نوظهور بهره ببرد.
🔹بی تردید ترویج اصولی عکاسی و توجه ویژه به آموزش این فن به دستور ناصرالدین شاه قاجار بوده است که فصل جدیدی در ثبت تاریخ بصری ایران را رقم زد. او به زیرکی دریافته بود که فن جدید عکاسی، می تواند همچون رسانه ای خبری و مستند، به اداره سلطنت کمک کند.
🔸ناصرالدین شاه دریافته بود که زبان تصویر بسیار قدرتمندتر از کلام است؛ بنابراین عکاسی را به عنوان وسیله ای کاربردی جهت بررسی امور و همچنین برای ثبت در تاریخ به صورت جدی به کار گرفت.
🔹اولین گزارش های تصویری به دستور او توسط آقا رضا عکاس باشی از سفرها و اردوکشی های شاه به ییلاق های اطراف تهران و سفرهای طولانی اش به نواحی گوناگون مملکت تهیه شده است.
🔹شایان ذکر است که اگر علاقه مندی وی و بر جای گذاردن بیش از چهل هزار فریم عکس موجود در آلبوم خانه کاخ گلستان نبود، امروز پژوهشگران نمی توانستند بدون این اسناد، تصویر قابل قبولی را از آن زمان به نسل حاضر ارائه کنند. ( روزنامه ایران، ۶ دی ۱۴۰۰، علی رضا کریمی صارمی )
✅ در سال ۱۳۰۴ خورشیدی سلسله قاجار جای خود را به سلسله پهلوی داد و رضاشاه بر تخت سلطنت نشست. روند معمول و مرسوم عکاسی دوران قاجار در این زمان نیز با شدت بیشتری ادامه پیدا کرد و کارکردهای آن دچار تغییراتی اساسی برای پیشبرد امور مملکت گردید. در همان سال سازمان ثبت احوال کشور تشکیل شد و آحاد مردم موظف به دریافت شناسنامه همراه با یک قطعه عکس ۶*۴ شدند؛ از این رو با توجه به خاستگاه اجتماعی عکس و ورود رسمی آن به زندگانی اجتماعی ایرانیان، لازم بود عکاسخانه های زیادی در سراسر ایران تاسیس شود.
✅ با توجه به عمومی شدن عکاسی و ورود رسمی آن به جامعه، گرفتن عکس های یادگاری و همچنین مصور شدن روزنامه ها و مجلات، جذابیت ویژه ای را برای مردم به ارمغان آورد. بی تردید هر قطعه از عکس های تهیه شده و موجود در تاریخ تصویری ایران، گواه بر واقعیتی است که بر این سرزمین گذشته است؛ زیرا با دیدن آن ها به حقایقی پی خواهیم برد که شاید اسناد مکتوب به جای مانده، نتواند حسی آن گونه را انتقال دهد.
وقوع انقلاب اسلامی و پس از آن دوران دفاع مقدس، تولید میلیون ها فریم عکس از فرازوفرودهای یک ملت بزرگ را در مقابل دیدگان آیندگان قرار داد که از نظر مستندسازی و تعریف واقعیت جای هرگونه شک و شبهه را از میان برداشت. واقعیتی که عکس در پیش روی دیدگان ما قرار می دهد، انکارناپذیر است.
امیل زولا نویسنده تاثیرگذار فرانسوی و مهم ترین چهره در مکتب واقع گرایی ادبی می گوید: «شما تا از چیزی عکس نگیرید، نمی توانید ادعا کنید که واقعا آن را دیده اید.»
هلموت گرنزهایم عکاس معروف آلمانی نیز می گوید: «عکاسی تنها «زبانی» است که در همه جای دنیا فهمیده می شود، میان ملت ها و فرهنگ ها پل می زند و خانواده بشر را به هم پیوند می دهد. عکاسی با صداقت تمام و رها از تاثیر و نفوذ سیاسی زندگی و وقایع را بازتاب می دهد، به ما اجازه می دهد تا در غم و شادی دیگران شریک باشیم و اوضاع اجتماعی و سیاسی را برایمان روشن می کند.
✅ بنابراین ما باید عکس ها را به عنوان حافظه ای پاک ناشدنی از تجربه اجتماعی، سیاسی یک ملت بدانیم و همواره قدر و منزلت آن را پاس داریم، حتی اگر ضعف ها و بی تدبیری های زمانه را هویدا سازد و بر ما نیز خوش نیاید.
🔹با چنین اندیشه ای، عکاسان تاریخ نویسان تصویری زمانه خویش اند و بی توجهی و به حاشیه راندن آنها کمک به تحریف تاریخ یک ملت خواهد بود که نابخشودنی است.
✳️ به مناسبت #روز_جهانی_عکاسی
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
۲۸ مرداد ماه هر سال ( ۱۹ آگوست میلادی ) در تقویم اغلب کشورهای جهان به عنوان روز جهانی عکاسی نامگذاری شده که جا دارد اهمیت و جایگاه آن مورد بررسی قرار گیرد.
✅ انسان های سده بیست و یکم، انسان های دنیای مجازی و فناوری های دیجیتال هستند. آنان تا نبینند باور نمی کنند. به عبارت دیگر در جهان امروز توصیف کردن وقایعی که در گذشته رخ داده به اندازه دیدن آن ها نمی تواند مورد توجه انسان قرار گیرد.
🔹ما در زمانه ای زندگی می کنیم که جهان پیرامون مان در تسخیر تصاویر است.
اسناد تصویری در سده گذشته نیز همواره یکی از ابزارهای مهم پژوهشی و تحلیلی در آشکار نمودن رخدادهای اجتماعی بوده است. دلیل بر این ادعا، دیوارنگاره ها و کتیبه های به جا مانده در کاخ های باشکوه نیاکان است که با دستان توانمند هنرمندان نقاش و سنگ تراشان برای آگاهی آیندگان، شرحی تصویری و مستند به یادگار گذاشته اند.
✅ با اختراع عکاسی در اوایل سده نوزدهم میلادی، عکس جایگاه ویژه ای در مستندسازی جهان پیدا کرد زیرا با قابلیت های ویژه خود ثبت کننده بخش هایی از زمانه شد.
🔹شاید همین مهم باعث شد که این صنعت سه سال پس از پیدایش آن در فرانسه به دربار محمدشاه قاجار وارد شود و ایران نیز همزمان با جهان مدرن از این پدیده نوظهور بهره ببرد.
🔹بی تردید ترویج اصولی عکاسی و توجه ویژه به آموزش این فن به دستور ناصرالدین شاه قاجار بوده است که فصل جدیدی در ثبت تاریخ بصری ایران را رقم زد. او به زیرکی دریافته بود که فن جدید عکاسی، می تواند همچون رسانه ای خبری و مستند، به اداره سلطنت کمک کند.
🔸ناصرالدین شاه دریافته بود که زبان تصویر بسیار قدرتمندتر از کلام است؛ بنابراین عکاسی را به عنوان وسیله ای کاربردی جهت بررسی امور و همچنین برای ثبت در تاریخ به صورت جدی به کار گرفت.
🔹اولین گزارش های تصویری به دستور او توسط آقا رضا عکاس باشی از سفرها و اردوکشی های شاه به ییلاق های اطراف تهران و سفرهای طولانی اش به نواحی گوناگون مملکت تهیه شده است.
🔹شایان ذکر است که اگر علاقه مندی وی و بر جای گذاردن بیش از چهل هزار فریم عکس موجود در آلبوم خانه کاخ گلستان نبود، امروز پژوهشگران نمی توانستند بدون این اسناد، تصویر قابل قبولی را از آن زمان به نسل حاضر ارائه کنند. ( روزنامه ایران، ۶ دی ۱۴۰۰، علی رضا کریمی صارمی )
✅ در سال ۱۳۰۴ خورشیدی سلسله قاجار جای خود را به سلسله پهلوی داد و رضاشاه بر تخت سلطنت نشست. روند معمول و مرسوم عکاسی دوران قاجار در این زمان نیز با شدت بیشتری ادامه پیدا کرد و کارکردهای آن دچار تغییراتی اساسی برای پیشبرد امور مملکت گردید. در همان سال سازمان ثبت احوال کشور تشکیل شد و آحاد مردم موظف به دریافت شناسنامه همراه با یک قطعه عکس ۶*۴ شدند؛ از این رو با توجه به خاستگاه اجتماعی عکس و ورود رسمی آن به زندگانی اجتماعی ایرانیان، لازم بود عکاسخانه های زیادی در سراسر ایران تاسیس شود.
✅ با توجه به عمومی شدن عکاسی و ورود رسمی آن به جامعه، گرفتن عکس های یادگاری و همچنین مصور شدن روزنامه ها و مجلات، جذابیت ویژه ای را برای مردم به ارمغان آورد. بی تردید هر قطعه از عکس های تهیه شده و موجود در تاریخ تصویری ایران، گواه بر واقعیتی است که بر این سرزمین گذشته است؛ زیرا با دیدن آن ها به حقایقی پی خواهیم برد که شاید اسناد مکتوب به جای مانده، نتواند حسی آن گونه را انتقال دهد.
وقوع انقلاب اسلامی و پس از آن دوران دفاع مقدس، تولید میلیون ها فریم عکس از فرازوفرودهای یک ملت بزرگ را در مقابل دیدگان آیندگان قرار داد که از نظر مستندسازی و تعریف واقعیت جای هرگونه شک و شبهه را از میان برداشت. واقعیتی که عکس در پیش روی دیدگان ما قرار می دهد، انکارناپذیر است.
امیل زولا نویسنده تاثیرگذار فرانسوی و مهم ترین چهره در مکتب واقع گرایی ادبی می گوید: «شما تا از چیزی عکس نگیرید، نمی توانید ادعا کنید که واقعا آن را دیده اید.»
هلموت گرنزهایم عکاس معروف آلمانی نیز می گوید: «عکاسی تنها «زبانی» است که در همه جای دنیا فهمیده می شود، میان ملت ها و فرهنگ ها پل می زند و خانواده بشر را به هم پیوند می دهد. عکاسی با صداقت تمام و رها از تاثیر و نفوذ سیاسی زندگی و وقایع را بازتاب می دهد، به ما اجازه می دهد تا در غم و شادی دیگران شریک باشیم و اوضاع اجتماعی و سیاسی را برایمان روشن می کند.
✅ بنابراین ما باید عکس ها را به عنوان حافظه ای پاک ناشدنی از تجربه اجتماعی، سیاسی یک ملت بدانیم و همواره قدر و منزلت آن را پاس داریم، حتی اگر ضعف ها و بی تدبیری های زمانه را هویدا سازد و بر ما نیز خوش نیاید.
🔹با چنین اندیشه ای، عکاسان تاریخ نویسان تصویری زمانه خویش اند و بی توجهی و به حاشیه راندن آنها کمک به تحریف تاریخ یک ملت خواهد بود که نابخشودنی است.
♈️ #ترجمه؛ پُل #ارتباطات_میان_فرهنگی
✳️ به مناسبت #روز_جهانی_ترجمه
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✳️ به مناسبت #روز_جهانی_ترجمه
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
♈️ #ترجمه؛ پُل #ارتباطات_میان_فرهنگی
✳️ به مناسبت #روز_جهانی_ترجمه
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✅ ۳۰ سپتامبر هر سال میلادی ( ۸ مهر ماه ) روز جهانی ترجمه نامگذاری شده است.
🔸اهمیت ترجمه با سرعت شگفت انگیز رشد و حرکت دنیا به سمت ناشناخته های بشر، غیر قابل انکار است. بدون تردید ترجمه یکی از اساسی ترین و مهم ترین دستاوردهای انسان و پلی برای برقراری ارتباط در میان مردم، ملل و فرهنگ های گوناگون در گوشه گوشه دنیاست. در واقع ترجمه زبان مشترکی بین انسان ها با زبان هایی متفاوت در سراسر دنیاست که توانایی ارتباطی گسترده تر به آنان بخشید. اگر ترجمه در میان مردم نهادینه نمی شد و شکل و سرعت امروزی اش را نمی گرفت، انسان ها به دنیا و جغرافیای کوچک خودشان محدود می شدند و جهان حالت ایستایی خاصی به خود می گرفت و روند پیشرفت به شدت کند می گشت.
🔸 بدون ترجمه چه بسیار هنرها، تمدن ها و علومی که پیش از رسیدن به بلوغ و شناخته شدن، از همان ابتدا ناکام باقی مانده، و چه بسیار انسان هایی که از مزایای آن ها بی بهره می ماندند.
بدیهی است که جوامع مختلف با زبان‌هایی متفاوت تکلم کنند؛ ولی آنچه مهم است تفاوت در کلام و واژه‌ها نیست، بلکه تفکری است که می‌تواند در ورای واژه‌ها و به همراه کلمات انتقال یابد. هر واژه علاوه بر معنای لغوی دارای بار احساسی ویژه ای است که باید به درستی انتقال یابد و به همین دلیل نقش ترجمه را در روابط انسانی بسیار مهم و جدی می‌کند.
✅ از سوی دیگر ترجمه از پنج منظر با تفکر ارتباط دارد.
🔹نخست: ترجمه فرآیندی است که هر جامعه‌ای را با آخرین دستاوردهای علوم و معارف بشری آشنا می سازد. اگر فرآیند ترجمه به هر دلیلی ضعیف شود، جامعه صدمه می‌بیند. در واقع از طریق ترجمه است که باخبر می‌شویم حاصل کار هفت میلیارد انسان دیگر به کجا رسیده است؛ بنابراین روان شدن ترجمه در یک جامعه به منزله در دسترس قرار دادن آخرین دستاوردهای بشر در آن جامعه می باشد.
🔹دوم: وقتی با آخرین دستاوردهای بشر آشنا شدیم جامعه به خاطر این که کارهای تکراری انجام نمی دهد، صرفه‌جویی بسیار عظیمی به عمل می آید.
🔹سوم: ترجمه ماده خام تفکر را به ما می‌دهد. ما همیشه برای فکر کردن باید مواد خام داشته باشیم. در خلأ نمی‌توان فکر کرد. ما باید بدانیم که در باب مسأله یا مشکل خاصی چه گفته شده است؟ تا آن گاه بتوانیم با ارائه راه‌حل یا رفع آن مسأله گامی جلوتر بریم. از این رو فکر کردن بدون ماده خام عاقلانه نیست.
چهارم: ترجمه جامعه را از تک صدایی نجات می‌دهد. تک صدایی بودن بزرگ ترین مشکل یک جامعه است. حتی اگر آن صدا بهترین باشد، به جامعه زیان می‌رساند. در زندگی انسان ها به دلیل نیازهای متقابل، تنوع بسیار مهم است و اگر جامعه‌ای احساس کرد که به دیگران نیاز ندارد، ناقوس مرگ خود را به صدا در آورده است.
🔻بنابراین ترجمه یکی از بزرگترین خدمت های فرهنگی است که جامعه را از طریق تبادل افکار و اندیشه های ملت ها، از فرو بستگی نجات داده وبانشاط می‌سازد.
🔹پنجم: به‌دنبال از بین رفتن تک‌صدایی در جامعه، نظریه «صلح پایدار جهانی» استقرار می یابد.
بدیهی است که وقتی راه‌حل‌های مختلف برای یک مسأله ارائه می‌شود، نظر هر فرد در کنار نظرهای افراد دیگر مطرح می شود. به این ترتیب، اندیشه ایدئولوژیک به این مفهوم که برای حل مسائل تنها یک راه حل واحد وجود دارد، منسوخ می گردد و فرهنگ استبدادی زایل می شود.
✅ از منظر یونسكو که با هدف حفظ صلح و امنیت جهانی از رهگذر همكاری های علمی، فرهنگی و ارتباطی میان كشورهای جهان تاسیس شده است، ترجمه تاثیر مهمی در تبادلات و تعاملات فرهنگی ملت های جهان دارد. كنفرانس عمومی این سازمان در سال ۱۹۷۶ «توصیه نامه حمایت و ارتقای وضعیت حقوقی و اجتماعی ترجمه ها و مترجمان» را به تصویب رسانده است كه این خود نقطه عطفی در تاریخ ترجمه و توجه جامعه جهانی به این حرفه مهم به حساب می آید.
✅ ضرورت احترام به حقوق مالكیت فكری مترجمان، مورد تاكید عمده اسناد حقوق بشرِ مصوب سازمان ملل متحد از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز قرار گرفته است. همچنین مجمع عمومی ملل متحد در سال ۲۰۱۷ قطعنامه سازمان ملل متحد راجع به نقش ترجمه حرفه ای در « پیوند دادن ملت ها و پرورش صلح و توسعه» را تصویب كرد. این امر با هدف افزایش آگاهی عمومی مردم سراسر جهان در مورد حرفه ترجمه صورت گرفت. به تصریح این قطعنامه، ترجمه حرفه ای، نقش مهمی در نزدیك كردن ملت ها به یكدیگر، تسهیل گفت و گو، همكاری، كمك به توسعه و تقویت صلح و امنیت در جهان به همراه دارد.
✅ ترجمه در صد سال اخير، دروازه ورود ايرانيان به تفکر مدرن و دنيای متمدن بوده است.
شايد تمامی انديشه های هموار کننده راه ناهموار مدرنيته را بتوان حاصل آشنايی با افکاری دانست که از طريق ترجمه از آنِ ما شده است.
بنابراین نباید دچار این توهم شویم‌که دیگر از ترجمه بی‌نیاز شده‌ایم.
✳️ به مناسبت #روز_جهانی_ترجمه
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✅ ۳۰ سپتامبر هر سال میلادی ( ۸ مهر ماه ) روز جهانی ترجمه نامگذاری شده است.
🔸اهمیت ترجمه با سرعت شگفت انگیز رشد و حرکت دنیا به سمت ناشناخته های بشر، غیر قابل انکار است. بدون تردید ترجمه یکی از اساسی ترین و مهم ترین دستاوردهای انسان و پلی برای برقراری ارتباط در میان مردم، ملل و فرهنگ های گوناگون در گوشه گوشه دنیاست. در واقع ترجمه زبان مشترکی بین انسان ها با زبان هایی متفاوت در سراسر دنیاست که توانایی ارتباطی گسترده تر به آنان بخشید. اگر ترجمه در میان مردم نهادینه نمی شد و شکل و سرعت امروزی اش را نمی گرفت، انسان ها به دنیا و جغرافیای کوچک خودشان محدود می شدند و جهان حالت ایستایی خاصی به خود می گرفت و روند پیشرفت به شدت کند می گشت.
🔸 بدون ترجمه چه بسیار هنرها، تمدن ها و علومی که پیش از رسیدن به بلوغ و شناخته شدن، از همان ابتدا ناکام باقی مانده، و چه بسیار انسان هایی که از مزایای آن ها بی بهره می ماندند.
بدیهی است که جوامع مختلف با زبان‌هایی متفاوت تکلم کنند؛ ولی آنچه مهم است تفاوت در کلام و واژه‌ها نیست، بلکه تفکری است که می‌تواند در ورای واژه‌ها و به همراه کلمات انتقال یابد. هر واژه علاوه بر معنای لغوی دارای بار احساسی ویژه ای است که باید به درستی انتقال یابد و به همین دلیل نقش ترجمه را در روابط انسانی بسیار مهم و جدی می‌کند.
✅ از سوی دیگر ترجمه از پنج منظر با تفکر ارتباط دارد.
🔹نخست: ترجمه فرآیندی است که هر جامعه‌ای را با آخرین دستاوردهای علوم و معارف بشری آشنا می سازد. اگر فرآیند ترجمه به هر دلیلی ضعیف شود، جامعه صدمه می‌بیند. در واقع از طریق ترجمه است که باخبر می‌شویم حاصل کار هفت میلیارد انسان دیگر به کجا رسیده است؛ بنابراین روان شدن ترجمه در یک جامعه به منزله در دسترس قرار دادن آخرین دستاوردهای بشر در آن جامعه می باشد.
🔹دوم: وقتی با آخرین دستاوردهای بشر آشنا شدیم جامعه به خاطر این که کارهای تکراری انجام نمی دهد، صرفه‌جویی بسیار عظیمی به عمل می آید.
🔹سوم: ترجمه ماده خام تفکر را به ما می‌دهد. ما همیشه برای فکر کردن باید مواد خام داشته باشیم. در خلأ نمی‌توان فکر کرد. ما باید بدانیم که در باب مسأله یا مشکل خاصی چه گفته شده است؟ تا آن گاه بتوانیم با ارائه راه‌حل یا رفع آن مسأله گامی جلوتر بریم. از این رو فکر کردن بدون ماده خام عاقلانه نیست.
چهارم: ترجمه جامعه را از تک صدایی نجات می‌دهد. تک صدایی بودن بزرگ ترین مشکل یک جامعه است. حتی اگر آن صدا بهترین باشد، به جامعه زیان می‌رساند. در زندگی انسان ها به دلیل نیازهای متقابل، تنوع بسیار مهم است و اگر جامعه‌ای احساس کرد که به دیگران نیاز ندارد، ناقوس مرگ خود را به صدا در آورده است.
🔻بنابراین ترجمه یکی از بزرگترین خدمت های فرهنگی است که جامعه را از طریق تبادل افکار و اندیشه های ملت ها، از فرو بستگی نجات داده وبانشاط می‌سازد.
🔹پنجم: به‌دنبال از بین رفتن تک‌صدایی در جامعه، نظریه «صلح پایدار جهانی» استقرار می یابد.
بدیهی است که وقتی راه‌حل‌های مختلف برای یک مسأله ارائه می‌شود، نظر هر فرد در کنار نظرهای افراد دیگر مطرح می شود. به این ترتیب، اندیشه ایدئولوژیک به این مفهوم که برای حل مسائل تنها یک راه حل واحد وجود دارد، منسوخ می گردد و فرهنگ استبدادی زایل می شود.
✅ از منظر یونسكو که با هدف حفظ صلح و امنیت جهانی از رهگذر همكاری های علمی، فرهنگی و ارتباطی میان كشورهای جهان تاسیس شده است، ترجمه تاثیر مهمی در تبادلات و تعاملات فرهنگی ملت های جهان دارد. كنفرانس عمومی این سازمان در سال ۱۹۷۶ «توصیه نامه حمایت و ارتقای وضعیت حقوقی و اجتماعی ترجمه ها و مترجمان» را به تصویب رسانده است كه این خود نقطه عطفی در تاریخ ترجمه و توجه جامعه جهانی به این حرفه مهم به حساب می آید.
✅ ضرورت احترام به حقوق مالكیت فكری مترجمان، مورد تاكید عمده اسناد حقوق بشرِ مصوب سازمان ملل متحد از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز قرار گرفته است. همچنین مجمع عمومی ملل متحد در سال ۲۰۱۷ قطعنامه سازمان ملل متحد راجع به نقش ترجمه حرفه ای در « پیوند دادن ملت ها و پرورش صلح و توسعه» را تصویب كرد. این امر با هدف افزایش آگاهی عمومی مردم سراسر جهان در مورد حرفه ترجمه صورت گرفت. به تصریح این قطعنامه، ترجمه حرفه ای، نقش مهمی در نزدیك كردن ملت ها به یكدیگر، تسهیل گفت و گو، همكاری، كمك به توسعه و تقویت صلح و امنیت در جهان به همراه دارد.
✅ ترجمه در صد سال اخير، دروازه ورود ايرانيان به تفکر مدرن و دنيای متمدن بوده است.
شايد تمامی انديشه های هموار کننده راه ناهموار مدرنيته را بتوان حاصل آشنايی با افکاری دانست که از طريق ترجمه از آنِ ما شده است.
بنابراین نباید دچار این توهم شویم‌که دیگر از ترجمه بی‌نیاز شده‌ایم.
♈️ #کوه_ها کلید زندگی و معیشت ما هستند
کوه گر روشن و گر تاریک است
تا بخواهی، به خدا نزدیک است
✳️ به مناسبت #روز_جهانی_کوهستان
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
کوه گر روشن و گر تاریک است
تا بخواهی، به خدا نزدیک است
✳️ به مناسبت #روز_جهانی_کوهستان
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
♈️ #روز_جهانی_رادیو؛ بزرگداشت یک قرن اطلاع رسانی، سرگرمی و آموزش
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
♈️ #روز_جهانی_رادیو؛ بزرگداشت یک قرن اطلاع‌رسانی، سرگرمی و آموزش
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✅ سیزدهم فوریه هر سال میلادی ( ۲۴ بهمن ) روز جهانی رادیو است.
🔹سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد؛ یونسکو در سال ۲۰۱۱ طی سی و ششمین نشست عمومی خود، ۱۳ فوریه را به عنوان روز جهانی رادیو اعلام کرد و مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز در شصت و هفتمین نشست در سال ۲۰۱۲، آن را تصویب کرد. دلیل اش هم این بود که سیزدهم فوریه، سالگرد تأسیس رادیوی ملل متحد در سال ۱۹۴۶ می باشد.
🔻شعار روز جهانی رادیو در سال ۲۰۲۴، « یک قرن اطلاع‌رسانی، سرگرمی و آموزش» است.
✅ از یاد نبریم که رادیو بستری برای گفت و گوی آزاد و دموکراتیک است؛ زیرا فضایی را برای انعکاس دیدگاه ها و نگرش های تمام قومیت ها و فرهنگ های جوامع گوناگون جهانی فراهم می سازد.
🔹بر این اساس رادیو همچنان یکی از رسانه های مورد اعتماد در جهان است؛ زیرا هیچ وسیله ارتباط جمعی به اندازه آن در جذب مخاطب موفق نبوده است.
🔸رادیو در جنگ‌های داخلی، خارجی و سایر بحران ها در سرتاسر جهان که مورد توجه سازمان ملل قرار دارند، سریع‌ترین ابزار اطلاعاتی است که حتی با یک باتری ساده نیز می‌تواند کار کند. به عنوان نمونه تنها ابزار اطلاع یابی آوارگان غزه رادیو می باشد.
✅ اولین کاربردهای رادیو، ارسال پیام ها برای ناوگان‌های دریایی، به صورت تلگراف با استفاده از کُد مورس بین کشتی‌ها و زمین بود و اولین استفاده کنندگان تفنگداران و ناوهای دریایی ژاپن و روسیه در طول جنگ تسوشیما (یکی از نبردهای دریایی میان روسیه و ژاپن که تلگراف بی سیم در آن نقشی حیاتی داشت) در سال ۱۹۰۵ میلادی بوده اند.
🔹از رادیو برای انتقال دستورها و ارتباط بین نیروی ارتش و نیروی‌های دریایی در جنگ جهانی اول نیز بهره برداری شد. آلمانی‌ها از ارتباط رادیویی برای ارسال پیام‌های سیاسی؛ زمانی که کابل‌های زیر دریا توسط بریتانیایی‌ها قطع می‌شد، استفاده می‌کردند.
✅ در طول جنگ جهانی دوم رادیو با توانایی که داشت، توانست اخبار مربوط به رویدادهای داغ و ناگهانی را بیش از هر رسانه دیگر، پخش کند. در همین دوره اصطلاح «اخبار فوری» ابداع شد؛ اخباری که در آن زمان، تنها رادیو قادر به انتشارش بود.
✅ با این وصف رادیو هنوز وسیله ارتباطی پویا و تعامل برانگیزی است که خود را با تغییرات قرن ۲۱ سازگار نموده و راه‌های جدیدی را در قالب هایی مانند پادکست برای مشارکت ارائه می‌نماید. این رسانه علاوه بر اطلاع‌رسانی، نقش ارتباطی موثری را بین مردم و مقامات مسئول ایفا می‌کند؛ به همین دلیل، یونسکو حامی گسترش شبکه‌های رادیویی در مناطق دورافتاده است.
🔻از این رو می توان گفت ۱۳ فوریه روزی برای یادآوری حق دسترسی آزاد به اطلاعات و اخبار نیز هست.
✅ مارشال مک‌لوهان رسانه‌ها را به دو بخش سرد و گرم تقسیم می‌کند: رسانه گرم بیشتر دوره نوشتار و چاپ را شامل می‌شود و در اوج خود به کتاب می‌رسد که در آن مخاطب به عنوان عنصری فعال و تکمیل کننده به شمار می رود؛ اما در رسانه های سرد مانند تلویزیون، نقش مخاطب به کمترین حد می‌رسد. شاید بتوان گفت که رادیو نوعی از رسانه است که در میانه این دو دوره تاریخی قرار دارد؛ اما جالب این که بسیاری از پیش‌بینی‌های پژوهشگران علوم ارتباطات مبنی بر از بین رفتن نقش رادیو در عصر هجوم رسانه های دیجیتال درست از آب در نیامد و روز به روز ظرفیت‌های آن گسترده‌تر شد.
🔹هنوز هم رادیو سریع‌ترین وسیله انتقال پیام؛ به ویژه در زمان بحران است که می‌تواند محدودیت‌های زمانی و مکانی را به کمترین اندازه برساند.
✅ این وسیله ارتباطی در گذار کشور ما به دنیای جدید نقش عمده‌ای به عهده داشته است و به همین دلیل همه مردم از آن خاطره‌هایی دارند و آن را یادآور روزهای شادی آور یا اندوهناک قلمداد می نمایند. به عنوان مثال اخبار شیرین فتح خرمشهر و حوادث تلخ ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ همواره نقش رادیو را در اذهان جامعه تداعی می کند.
🔹به نظر می‌رسد رادیو با گذر از این پیچ و خم های فرهنگی، امروز نه تنها جایگاه خود را از دست نداده، بلکه با تقویت آن می توان این رسانه را به شکلی جدی‌تر وارد عرصه فرهنگ کرد؛ وسیله‌ای که هم می‌تواند تنهایی ما را پُر کند و هم با همان لحن صمیمی، در جریان اخبار و اطلاعات روز قرار دهد و از همه مهم تر با ایجاد جذابیت و حفظ مخاطب، او را در عرصه آموزش های علمی و فرهنگی قرار دهد.
✅ برتولت برشت درام نویس معروف آلمانی می گوید: « رادیو می تواند شگفت انگیزترین نظام ارتباطی قابل تصور باشد؛ البته اگر این ظرفیت را داشته باشد که نه تنها انتقال دهد، بلکه دریافت کند و شنونده را نه به شنیدن که به سخن گفتن وادارد.»
🔸او هنگام فرار از دست نازی ها خطاب به «راديو» گفته است: « ای جعبه کوچک، من تو را همراه خود از خانه به كشتی و از كشتی به قطار می برم؛ اما به من قول بده كه ناگهان خاموش نشوی»
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
✅ سیزدهم فوریه هر سال میلادی ( ۲۴ بهمن ) روز جهانی رادیو است.
🔹سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد؛ یونسکو در سال ۲۰۱۱ طی سی و ششمین نشست عمومی خود، ۱۳ فوریه را به عنوان روز جهانی رادیو اعلام کرد و مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز در شصت و هفتمین نشست در سال ۲۰۱۲، آن را تصویب کرد. دلیل اش هم این بود که سیزدهم فوریه، سالگرد تأسیس رادیوی ملل متحد در سال ۱۹۴۶ می باشد.
🔻شعار روز جهانی رادیو در سال ۲۰۲۴، « یک قرن اطلاع‌رسانی، سرگرمی و آموزش» است.
✅ از یاد نبریم که رادیو بستری برای گفت و گوی آزاد و دموکراتیک است؛ زیرا فضایی را برای انعکاس دیدگاه ها و نگرش های تمام قومیت ها و فرهنگ های جوامع گوناگون جهانی فراهم می سازد.
🔹بر این اساس رادیو همچنان یکی از رسانه های مورد اعتماد در جهان است؛ زیرا هیچ وسیله ارتباط جمعی به اندازه آن در جذب مخاطب موفق نبوده است.
🔸رادیو در جنگ‌های داخلی، خارجی و سایر بحران ها در سرتاسر جهان که مورد توجه سازمان ملل قرار دارند، سریع‌ترین ابزار اطلاعاتی است که حتی با یک باتری ساده نیز می‌تواند کار کند. به عنوان نمونه تنها ابزار اطلاع یابی آوارگان غزه رادیو می باشد.
✅ اولین کاربردهای رادیو، ارسال پیام ها برای ناوگان‌های دریایی، به صورت تلگراف با استفاده از کُد مورس بین کشتی‌ها و زمین بود و اولین استفاده کنندگان تفنگداران و ناوهای دریایی ژاپن و روسیه در طول جنگ تسوشیما (یکی از نبردهای دریایی میان روسیه و ژاپن که تلگراف بی سیم در آن نقشی حیاتی داشت) در سال ۱۹۰۵ میلادی بوده اند.
🔹از رادیو برای انتقال دستورها و ارتباط بین نیروی ارتش و نیروی‌های دریایی در جنگ جهانی اول نیز بهره برداری شد. آلمانی‌ها از ارتباط رادیویی برای ارسال پیام‌های سیاسی؛ زمانی که کابل‌های زیر دریا توسط بریتانیایی‌ها قطع می‌شد، استفاده می‌کردند.
✅ در طول جنگ جهانی دوم رادیو با توانایی که داشت، توانست اخبار مربوط به رویدادهای داغ و ناگهانی را بیش از هر رسانه دیگر، پخش کند. در همین دوره اصطلاح «اخبار فوری» ابداع شد؛ اخباری که در آن زمان، تنها رادیو قادر به انتشارش بود.
✅ با این وصف رادیو هنوز وسیله ارتباطی پویا و تعامل برانگیزی است که خود را با تغییرات قرن ۲۱ سازگار نموده و راه‌های جدیدی را در قالب هایی مانند پادکست برای مشارکت ارائه می‌نماید. این رسانه علاوه بر اطلاع‌رسانی، نقش ارتباطی موثری را بین مردم و مقامات مسئول ایفا می‌کند؛ به همین دلیل، یونسکو حامی گسترش شبکه‌های رادیویی در مناطق دورافتاده است.
🔻از این رو می توان گفت ۱۳ فوریه روزی برای یادآوری حق دسترسی آزاد به اطلاعات و اخبار نیز هست.
✅ مارشال مک‌لوهان رسانه‌ها را به دو بخش سرد و گرم تقسیم می‌کند: رسانه گرم بیشتر دوره نوشتار و چاپ را شامل می‌شود و در اوج خود به کتاب می‌رسد که در آن مخاطب به عنوان عنصری فعال و تکمیل کننده به شمار می رود؛ اما در رسانه های سرد مانند تلویزیون، نقش مخاطب به کمترین حد می‌رسد. شاید بتوان گفت که رادیو نوعی از رسانه است که در میانه این دو دوره تاریخی قرار دارد؛ اما جالب این که بسیاری از پیش‌بینی‌های پژوهشگران علوم ارتباطات مبنی بر از بین رفتن نقش رادیو در عصر هجوم رسانه های دیجیتال درست از آب در نیامد و روز به روز ظرفیت‌های آن گسترده‌تر شد.
🔹هنوز هم رادیو سریع‌ترین وسیله انتقال پیام؛ به ویژه در زمان بحران است که می‌تواند محدودیت‌های زمانی و مکانی را به کمترین اندازه برساند.
✅ این وسیله ارتباطی در گذار کشور ما به دنیای جدید نقش عمده‌ای به عهده داشته است و به همین دلیل همه مردم از آن خاطره‌هایی دارند و آن را یادآور روزهای شادی آور یا اندوهناک قلمداد می نمایند. به عنوان مثال اخبار شیرین فتح خرمشهر و حوادث تلخ ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ همواره نقش رادیو را در اذهان جامعه تداعی می کند.
🔹به نظر می‌رسد رادیو با گذر از این پیچ و خم های فرهنگی، امروز نه تنها جایگاه خود را از دست نداده، بلکه با تقویت آن می توان این رسانه را به شکلی جدی‌تر وارد عرصه فرهنگ کرد؛ وسیله‌ای که هم می‌تواند تنهایی ما را پُر کند و هم با همان لحن صمیمی، در جریان اخبار و اطلاعات روز قرار دهد و از همه مهم تر با ایجاد جذابیت و حفظ مخاطب، او را در عرصه آموزش های علمی و فرهنگی قرار دهد.
✅ برتولت برشت درام نویس معروف آلمانی می گوید: « رادیو می تواند شگفت انگیزترین نظام ارتباطی قابل تصور باشد؛ البته اگر این ظرفیت را داشته باشد که نه تنها انتقال دهد، بلکه دریافت کند و شنونده را نه به شنیدن که به سخن گفتن وادارد.»
🔸او هنگام فرار از دست نازی ها خطاب به «راديو» گفته است: « ای جعبه کوچک، من تو را همراه خود از خانه به كشتی و از كشتی به قطار می برم؛ اما به من قول بده كه ناگهان خاموش نشوی»