♈️ دمیدن روح لطیف به زندگی
با #صنایع_دستی

💡 روز جهانی صنایع دستی گرامی باد

✏ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

✅ در دنیای خشن امروز که نشانه استیلای تکنیک بر روان انسان است، #صنایع_دستی دمیدن روح لطیف به زندگی است. انسان تا هست لطافت و آرامش را می خواهد و صنایع دستی این نیاز مبرم انسان را برآورده می سازد.

✅ صنایع دستی، حاصل اندیشه ملت‌ها و دستاورد هنرهای آموخته از نسلی به نسل دیگر است. بنابراین تنها کالائی برای مبادله نیست؛ بلکه خصوصیات فرهنگی و ویژگی‌های قومی، از طریق این کالا مبادله می‌شود و نوعی
#ارتباط_فرهنگی در میان جامعه‌ها پدید می‌آورد.

✅ صنایع دستی در جهان معاصر به عنوان
"صنایع خلاق" به شمار می روند؛ یعنی صنایعی که به واسطه خلاقیت، هویت تولید می کنند.
هرجا که سخن از #خلاقیت، #ساختن و #زیبایی به میان می آید، خواه ناخواه بحث #هویت هم مطرح می شود. بنابراین، هر کسی می کوشد تا شناسنامه قومی و ملی خود را در اثری که می سازد، متبلور کند. آثار صنایع دستی و هنرهای سنتی، بیش از هر اثر دیگری، به انتقال «زیبایی شناسی اصیل قومی» وفادار بوده اند. به همین خاطر است که #موزه_ها شکل گرفته اند تا آن هویت را در گذر زمان حفظ کنند.

✅ بنابراین، هنرمندان صنایع دستی با فرم ها، رنگ ها و شمایل در واقع پنجره هایی را به سوی «احساسات» و «اندیشه» یک قوم و ملت باز می کنند. با این وصف می توان صنایع دستی را
#هویت_منقول یک قوم و ملت دانست که آن را از یک نسل به نسل دیگر منتقل می کند.

✅ در این صنایع مردمی، «زیبایی شناسی #فولکلور» کُدگذاری شده است و جالب این که در دنیای امروز، به این مقوله توجه ویژه ای می شود؛ گویی مردم از زیبایی شناسی های پیچیده و تکلف زا خسته شده اند و می کوشند تا به سمت #زیبایی_شناسی_بومی، #روان، #سلیس و #مردمی حرکت کنند. به تعبیری، صنایع دستی، هنری دموکراتیزه شده و برخاسته #تجربه_زیسته مردم است.

✅ از سوی دیگر انسان امروزی کمتر مجالی برای شناختن تمام فرهنگ ها و اقوام دارد؛ اما ذهن کنجکاوش هر روز آرزوی شناخت فرهنگی جدید را در سر می پروراند؛ از این رو دیدن صنایع دستی و هنرهای کاربردی را می توان یکی از جذاب ترین راه ها برای شناخت اقوام دانست؛ چرا که این آثار از اعماق فرهنگ و باورها خلق می شوند. هنرمند خلاق، با دلبستگی قومی و ملی و با عشق به بافتِ فرهنگی خود، شروع به خلق اثرش می کند تا آرزوهای سرزمینش را به نمایش بگذارد.

✅ از سال ۱۹۷۰ به بعد یعنی تقریبا از پایان قرن بیستم، به چند دلیل ارزشگذاری مجددی در ارتباط با صنایع دستی صورت گرفت:

🔹نخستین دلیل واکنش به صنعتی شدن مفرط جامعه بود. در دنیایی که همه چیز صنعتی است به تدریج گرایش به طبیعت در برابر جهان صنعتی برجسته شد. در این دوره است که می توان به نوعی #بازگشت_به_طبیعت را نظاره کرد و به همین دلیل صنایعی که به طبیعت نزدیک تر بودند، ارزشگذاری شدند.

🔹عامل دوم، اهمیت یافتن «زندگی روزمره» بعد از جنگ جهانی است؛ تا پیش از آن، شعار کلّی این بود که هنر امری لوکس است و هر امر لوکسی مربوط به زندگی روزمره نیست؛ اما پس از این دوره، تلاش برای زیباسازی اشیای زندگی روزمره نیز برجسته شد.

🔹عامل سوم به نیمه دوم قرن بیستم بازمی گردد؛ یعنی دوره ای که همه جنبش های آزادیبخش پیروز شدند و اعلام کردند در کنار استقلال سیاسی و جغرافیایی از غرب، باید «تاریخ هنرمان» را هم مستقل و آزاد سازیم. براین اساس، اقدام به نوشتن مجدد تاریخ هنر خود کردند و پس از این دوره بود که صنایع دستی وارد تاریخ هنر شد.

🔹در توضیح عامل چهارم باید گفت؛ آن چیزی که تفکیک «زیبا» و «مفید» را زیر سوال می بُرد «بازار» بود. #جهانی_شدن و #توریسم باعث شده بود مرزها از بین بروند و هنرهای دستی که از محلی بودن رنج می کشیدند، با جهانی شدن عمومیت پیدا کنند.

✅ با گرامی داشت "روز جهانی صنایع دستی ( WORLD_Handicrafts_Day# ) که با پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۱۰ میلادی و موافقت شورای جهانی صنایع دستی تصویب شد، به همه دست اندرکاران این رشته؛ به ویژه هنرمندان زادگاه مان گلپایگان ( به عنوان یکی از خاستگاه های صنایع دستی از جمله هنرهای منبت و فرش دستباف ) درود می فرستیم و توفیق روز افزون شان را از خداوند متعال خواستاریم.

( اگر می پسندید، لطفاً در نشر آن بکوشید )

♈️ #تاریخ_شفاهی آموزش و پرورش گلپایگان
به روایت استاد #علی_اکبر_جعفری

✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی


✅ با این که چند دهه از شروع کاربرد تاریخ شفاهی در عرصه های مختلف می گذرد، اما اخیراً این روش بیش از پیش در میان اندیشمندان مورد استقبال قرار گرفته است.

✅ #تاریخ_شفاهی (Oral History) یکی از شیوه‌های پژوهشی است که به شرح و شناسایی وقایع، رویدادها و حوادث تاریخی بر اساس دیده‌ها، شنیده‌ها و عملکرد شاهدان، ناظران و فعالان آن ماجراها می‌پردازد. به باور پل تامسون ( Thomson ) از پیشگامان این رشته
" تاریخ شفاهی صدای گذشته است "

✅ بنابراین می توان گفت تاریخ شفاهی یک روش تحقیق برای جمع آوری و نگهداری اطلاعات از حافظه افرادِ سهیم در رخدادهای گذشته و یا شاهدان عینی آن ها در هر طبقه اجتماعی و سندی از جنس صوت و تصویر است که به عنوان یک منبع دست اول تاریخی به شمار می رود. این رویکرد، درجستجوی اطلاعات مستند و در پی ثبت هرگونه تجربه انسانی است که به مرور زمان و در پی بروز تغییرات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی، در خطر نابودی قرار دارد. تاریخ شفاهی مورخ را به صحنه رخدادهای واقعی گذشته وارد می‌کند و این امکان را به او می‌بخشد تا با یاری گرفتن از حافظه و از منظری نو، تاریخ را بازآفرینی کند. هر چند که این آفرینش دوباره، جامع و کامل نباشد.

✅ تاریخ شفاهی نه تنها بازسازی رخدادی خاص؛ بلکه بازسازی احساس ها و هیجان های پیرامون واقعه یا جریان اجتماعی است که در هیچ سند رسمی اثری از آن ها یافت نمی شود.
از سوی دیگر زمینه بسیار مستعدی است که در یک فرآیند آموزش عمومی، به اقشار مختلف مردم آگاهی می دهد تا بتوانند در یافتن گذشته خود مشارکت داشته و آن را به صحنه تاریخ بیاورند.

✅ پس از جنگ جهانی دوم و اختراع ضبط صوت، جهشی در تاریخ شفاهی شکل گرفت و به عنوان یک منبع تاریخی اولین بار سال ۱۹۴۸ در دانشگاه کلمبیا به عنوان گرایشی در جهت جمع آوری اطلاعات به کار گرفته شد. سال ۱۹۶۶ که انجمن تاریخ شفاهی شکل گرفت، سایر دانشگاه ها و نهادهای علمی نیز به صورت رسمی آن را در چارچوب مطالعات خود قرار دادند.

✅ بر همین اساس استاد #علی_اکبر_جعفری طی ماه های گذشته #تجربه_زیسته و #درک_شهودی خود را از دوره قبل از دبستان تا دبیرستان و دانشگاه و پس از آن به عنوان دانش آموز، دانشجو و معلم ریاضی با نگاهی زیباشناسانه با عنوان:
" #عطر_خاطره_ها_در_گذر_زمان " در ۴۱ بخش در قالب فایل های صوتی،تصویری که با دشواری های زیاد همراه بود، تهیه و تنظیم نموده و در صفحه اینستاگرامی خود انتشار دادند. خوشبختانه این اقدام ارزنده با استقبال گرم علاقه مندان؛ به ویژه دانش آموزان ایشان از دوران اولیه معلمی تا کنون که ۵۸ سال را شامل می گردد، مواجه گردید که بازخوردهای متعدد از سوی آنان گواهی روشن بر این حقیقت است.

✅ مفاهیم کانونی و دال های مرکزی سخنان ایشان به صورت ایجاز به شرح زیر می باشند:

🔹 اعتقاد راسخ و عمیق به رشد و پیشرفت جامعه با توسعه انسانی و فرهنگی از طریق آموزش و پرورش
🔹 ارج گذاری به همه خادمان آموزش و فرهنگ در سطح های کلان و خرد در کل کشور و گلپایگان با ذکر نام؛ اعم از افرادی که دعوت حق را لبیک گفته اند تا آنان که در قید حیات اند.
🔹شیوه های تاثیرگذاری بر دانش آموزان و نیز تاثیر پذیری از معلمان و حتی دانش آموزان در طول ده ها سال تجربه آموزشی
🔹برشماری نکته های اثرگذار و زندگی ساز در هر برنامه که عمدتاً از تعامل ها و تجربه ها سرچشمه گرفته اند.
🔹ترویج منش و اخلاق علمی در راستای حق شناسی و احترام به همکاران
🔹 مسئولیت پذیری در جهت احیاء ظرفیت های آموزشی و شکوفا ساختن استعدادها
🔹نهادینه ساختن پارادایم " جهانی اندیشیدن و
بومی عمل کردن "

✅ بدون تردید این مجموعه گفتارها را می توان
" تاریخ شفاهی آموزش و پرورش گلپایگان " قلمداد کرد که از دل و قلب گوینده برخاسته و میراثی گرانقدر برای کسانی است که قصد دارند با #دانایی_محوری در توسعه پایدار ایران عزیز سهیم باشند. ضمن تشکر از کانال تلگرامی " گلپایگان ۴ " در بازنشر این برنامه، امید است بخش های ۴۱ گانه" عطر خاطره ها در گذر زمان " در آینده نزدیک از سایت های میزبان ویدئو منتشر گردد.

✅ جا دارد سایر کنشگران در سپهر آموزشی زادگاه مان؛ به ویژه مدیران و معلمان اعم از بازنشستگان و غیر بازنشستگان با اقتباس از این الگو از طریق مستند سازی دستاوردها و فراز و فرودهای خود در کلاس و مدرسه، اداره آموزش و پرورش گلپایگان را در تهیه #روایت_فرزانگی یاری دهند.

خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خشنود باشی و ما رستگار

            ♈️ دمیدن روح لطیف به زندگی
                       با #صنایع_دستی

       💡 روز جهانی صنایع دستی گرامی باد

✍ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

✅ در دنیای خشن امروز که نشانه ی استیلای تکنیک بر روان انسان است، #صنایع_دستی دمیدن روح لطیف به زندگی است.
🔹انسان تا هست لطافت و آرامش را می خواهد و صنایع دستی این نیاز مبرم انسان را برآورده می سازد.

✅ صنایع دستی، حاصل اندیشه ملت‌ها و دستاورد هنرهای آموخته از نسلی به نسل دیگر است. بنابراین تنها کالائی برای مبادله نیست؛ بلکه خصوصیات فرهنگی و ویژگی‌های قومی، از طریق این کالا مبادله می‌شود و نوعی #ارتباط_فرهنگی در میان جامعه‌ها پدید می‌آورد.

✅ صنایع دستی در جهان معاصر به عنوان
"صنایع خلاق" به شمار می روند؛ یعنی صنایعی که به واسطه خلاقیت، هویت تولید می کنند.
هرجا که سخن از #خلاقیت، #ساختن و #زیبایی به میان می آید، خواه ناخواه بحث #هویت هم مطرح می شود. بنابراین، هر کسی می کوشد تا شناسنامه قومی و ملی خود را در اثری که می سازد، متبلور کند. آثار صنایع دستی و هنرهای سنتی، بیش از هر اثر دیگری، به انتقال «زیبایی شناسی اصیل قومی» وفادار بوده اند. به  همین خاطر است که #موزه_ها شکل گرفته اند تا آن هویت را در گذر زمان حفظ کنند.

✅ بنابراین، هنرمندان صنایع دستی با فرم ها، رنگ ها و شمایل در واقع پنجره هایی را به سوی «احساسات» و «اندیشه» یک قوم و ملت باز می کنند. با این وصف می توان صنایع دستی را  #هویت_منقول یک قوم و ملت دانست که آن را از یک نسل به نسل دیگر منتقل می کند.

✅ در این صنایع مردمی، «زیبایی شناسی #فولکلور» کُدگذاری شده است و جالب این که در دنیای امروز، به این مقوله توجه ویژه ای می شود؛ گویی مردم از زیبایی شناسی های پیچیده و تکلف زا خسته شده اند و می کوشند تا به سمت #زیبایی_شناسی_بومی، #روان، #سلیس و #مردمی حرکت کنند. به تعبیری، صنایع دستی، هنری دموکراتیزه شده و برخاسته #تجربه_زیسته مردم است.

✅ از سوی دیگر انسان امروزی کمتر مجالی برای  شناختن تمام فرهنگ ها و اقوام دارد؛ اما ذهن کنجکاوش هر روز آرزوی شناخت فرهنگی جدید را در سر می پروراند؛ از این رو دیدن صنایع دستی و هنرهای کاربردی را می توان یکی از جذاب ترین راه ها برای شناخت اقوام دانست؛ چرا که این آثار از اعماق فرهنگ و باورها خلق می شوند. هنرمند خلاق، با دلبستگی قومی و ملی و با عشق به بافتِ فرهنگی خود، شروع به خلق اثرش می کند تا آرزوهای سرزمینش را به نمایش بگذارد.

✅ از سال ۱۹۷۰ به بعد؛ به ویژه از آغاز قرن بیست و یکم، به چند دلیل ارزشگذاری مجددی در ارتباط با صنایع دستی صورت گرفت:

🔹نخستین دلیل واکنش به صنعتی شدن مفرط جامعه بود. در دنیایی که همه چیز صنعتی است به تدریج گرایش به طبیعت در برابر جهان صنعتی برجسته شد. در این دوره است که می توان به نوع #بازگشت_به_طبیعت را  نظاره کرد و به همین دلیل صنایعی که به طبیعت نزدیک تر بودند، ارزشگذاری شدند.

🔹عامل دوم، اهمیت یافتن «زندگی روزمره» بعد از جنگ جهانی است؛ تا پیش از آن، شعار کلّی این بود که هنر امری لوکس است و هر امر لوکسی مربوط به زندگی روزمره نیست؛ اما پس از این دوره، تلاش برای زیباسازی اشیای زندگی روزمره نیز برجسته شد.

🔹عامل سوم به نیمه دوم قرن بیستم بازمی گردد؛ یعنی دوره ای که همه جنبش های آزادیبخش پیروز شدند و اعلام کردند در کنار استقلال سیاسی و جغرافیایی از غرب، باید «تاریخ هنرمان» را هم مستقل و آزاد سازیم. براین اساس، اقدام به نوشتن مجدد تاریخ هنر خود کردند و پس از این دوره بود که صنایع دستی وارد تاریخ هنر شد.

🔹در توضیح عامل چهارم باید گفت؛ آن چیزی که تفکیک «زیبا» و «مفید» را زیر سوال می بُرد، «بازار» بود. #جهانی_شدن و #توریسم باعث شده بود مرزها از بین بروند و هنرهای دستی که از محلی بودن رنج می کشیدند، با جهانی شدن عمومیت پیدا کنند.

    ✅ با گرامی داشت #روز_جهانی_صنایع_دستی   ( WORLD_Handicrafts_Day )  که با پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۱۰ میلادی و موافقت شورای جهانی صنایع دستی تصویب شد، به همه دست اندرکاران این رشته؛ به ویژه هنرمندان زادگاه مان گلپایگان  ( به عنوان یکی از خاستگاه های صنایع دستی از جمله هنرهای منبت و فرش دستباف ) درود می فرستیم و توفیق روز افزون شان را از خداوند متعال خواستاریم.