دهکده جهانی
380 subscribers
458 photos
46 videos
9 files
73 links
ابراهیم جعفری - دکتری علوم ارتباطات اجتماعی و مدرس دانشگاه
#روابط_عمومی
Download Telegram
♈️ زنگ مدرسه؛ زنگ زندگی

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan


زنگ مدرسه زنگ زندگی است. آغاز سال تحصیلی که بهار دانش را نوید می دهد، این سوال مطرح می شود که چگونه می توان الزام ها و ساز و کارهای آموزش را با زندگی پیوند داد؟

در سال های اخیر تلاش هایی در راستای زدودن زُمختی و عبوسی آموزش، درس و کلاس به صورت پراکنده در کشور صورت گرفته که از جمله آن ها می توان به مدارس زندگی، مدارس گفت و گو، مدارس طبیعت و ... اشاره کرد؛ اما باید اذعان کرد که شیوه مرسوم در آموزش و پرورش ایران به گونه ای است که ارتباطی بین آموخته ها و زندگی واقعی ایجاد نمی کند.

با این رویکرد، به جای ایجاد #تفکر_انتقادی در میان دانش آموزان، به قدری مغز آنان از معلومات پر می شود که مجالی برای اندیشیدن پیدا نکرده و معلم برای هر سوال دانش آموز، یک جواب قطعی در آستین دارد و فکر او را در چارچوب های از پیش تعیین شده محصور می کند. به عبارت دیگر در مدرسه جسارت را از فرزندان مان سلب کرده، تقلید و دنباله روی را جایگزین می سازد. در حالی که کارکرد نهاد مدرسه باید کاهش شکاف #آموزش و #زندگی باشد تا دانش آموزان و معلمان با اشتیاق وارد مدرسه شوند و با سختی از آن دل بکنند.

شاید بتوان گفت جدی ترین مساله ای را که به بهانه شروع سال تحصیلی و بررسی وضعیت آموزش و پرورش با اتکا به شناخت انتقادی باید به آن بپردازیم، این است که چه کنیم تا مدرسه بتواند ارزش افزوده ای برای جامعه ایرانی داشته باشد؟ چه کنیم که استعداد و هوش کودکان و نوجوانان ما در مدرسه شکوفا شود و در نهایت چه کنیم که مدرسه به مفهوم واقعی آن محل رشد فعالیت ها باشد نه محلی برای توقف یا افول توانمندی انسانی؟

#مارک_تواین نویسنده مشهور آمریکایی در نقد آموزش های رسمی جمله معروفی دارد. او می گوید: " اجازه ندادم هیچ گاه مدرسه مانع آموختنم‌ شود. " این گفته او به شرایطی اشاره دارد که طی آن آموزش های خشک و رسمی با تکیه بر محفوظات می تواند مانعی برای آموختن دانش آموزان باشد. واضح است که آموزش های خلاق نباید به درس و آموزش های رسمی محدود شود و انتظار می رود مدرسه در کنار آن بتواند قدرت ارتباط دانش آموزان را با جهان پیرامون و جامعه افزایش دهد‌ و با پرورش #تفکر_انتقادی و #سواد_رسانه ای آنان را به شهروندانی مسئول و آشنا به حقوق اساسی خود تبدیل کند. بدیهی است که در این راستا مدرسه باید از روش های کهنه و فرسوده فاصله بگیرد تا به تعبیر
#پائولو_فریره اندیشمند برزیلی #یادگیری_نقاد را جایگزین فرهنگ سکوت و فرمانبرداری نموده و با جلب #مشارکت_دانش_آموزان، آموزش را به زندگی نزدیک کند.

در جامعه ایران که از ویژگی های برجسته آن #تنوع_قومی و #تنوع_فرهنگی است، دانش آموزان باید با تقویت #هوش_هیجانی هنر زیستن در تکثر و همزیستی مسالمت آمیز، مهارت #گفت_و_گو، شیوه های مدارا و رواداری و ... را فرا گیرند تا بتوانند از پیشداوری و تعصب دوری گزیده، از زوایای گوناگون به یک موضوع نگاه کرده و #چگونه_اندیشیدن را بیاموزند.

در یکی از مدارس ژاپنی در کشور امارات ویلچری گذاشته اند و هر روز یک نفر باید در تمام ساعات حضور در مدرسه روی آن نشسته و تردد کند تا درکی از زندگی و محدودیت های معلولان پیدا کند. در برخی مدارس نیز اصرار بر آن است که یک دانش آموز معلول در کلاس ها حضور داشته باشد تا سایر دانش آموزان از کودکی با مسائل و مشکلات این قشر آشنا شوند.

واقعیت این است که کشف و پرورش استعدادها وظیفه اصلی آموزش و پرورش است و البته این کاری نیست که صرفاً به معلم، دانش آموز یا خانواده محدود شود؛ بلکه مجموع این ها باید به گونه ای باشد که برآیندشان بتواند
#آموزش_و_پرورش_خلاق را سامان دهد.

مطالعه سرگذشت دانشمندان در فضای آموزش و پرورش سنتی عبرت آموز است.
🔹#آلبرت_انیشتین در دبستان معنی و مفهوم کلمات و عبارات را درست تشخیص نمی داد. معلمش او را عقب مانده ذهنی، غیر اجتماعی و همیشه غرق در رویاهای احمقانه توصیف می کرد.
🔹#توماس_ادیسون دانش آموزی بود که معلمانش از آموزش او در مدرسه عاجز شده بودند. وی در تمام دوران تحصیل کمترین نمره ها را در درس فیزیک می گرفت.
🔹معلم #بتهوون می گفت این پسر در طول زندگی اش هرگز چیزی یاد نخواهد گرفت!
🔹#لویی_پاستور در مدرسه یک دانش آموز متوسط بود و در دوره لیسانس در درس شیمی بین ۲۲ نفر رتبه ۲۲ را کسب کرد!
🔹#امیل_زولا نویسنده بزرگ فرانسوی دانش آموزی تنبل بود که در مدرسه از درس ادبیات معمولا نمره صفر می گرفت!
و ....

یادآوری موارد بالا بیانگر آن است که تعلیم و تربیت آمرانه و مخزنی سرکوبگر استعداد انسان هاست. شاید اپیدمی کووید ۱۹ در کنار ناملایماتی که به همه اقشار جامعه تحمیل نموده، فرصتی را برای ظهور و بروز آموزش و پرورش خلاق فراهم سازد و زنگ مدرسه را به زنگ زندگی تبدیل کند.
♈️#هنر_عکاسی در عرصه #دفاع_مقدس

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan



عکاسی ایران در دوران انقلاب اسلامی تولدی دیگر یافت و در دوران دفاع مقدس به رشد و بالندگی رسید. عکاسان در دوران دفاع مقدس در صحنه های نبرد دوشادوش رزمندگان در خط مقدم حضور داشتند و با مجاهدت خود جلوه های مهمی از ایثار و فداکاری را به نمایش گذاردند.

هنر عکاس طرح و کشف زاویه پنهان یک رخداد است. عکاسان دوران دفاع مقدس #دوربین را به عنوان سلاح خود برگزیدند تا چهره مظلوم مردم ایران را در جنگ تحمیلی به جهانیان نشان دهند.

عکاس پل ارتباطی بین نسل های گذشته، حاضر و آینده است. امروز به عنوان شاهد می توانیم از چندین آلبوم چاپ شده جنگ تحمیلی نام ببریم که نه تنها در ایران بلکه در خارج از ایران نیز دارای نفوذ بوده اند. برخی از این تصاویر به قدری تاثیرگذار و ماندگار هستند که هنوز هم بعد از چند دهه تازگی و طراوت دارند و همان حس را به مخاطب القا می کنند.

#عکاسی_دوران_دفاع_مقدس از دو جهت قابل توجه است، نخست ثبت خاطرات و لحظه های به یاد ماندنی است که تصاویر هشت سال جهاد را برای ما به یادگار گذاشته و به نحوی تاریخ مصور جنگ را ساخته و پرداخته است و از سوی دیگر اعتماد به نفس و غرور ملی که منتقل می سازد، به اندازه ای است که کتاب های متعدد هم نمی توانند این نقش را داشته باشند.
🔹به عبارت دیگر یک بُعد از عکاسی دوران دفاع مقدس روایت گر لحظات ماندگار آن است، لحظه هایی که دنیایی سرشار از انگیزه را در جهت بالندگی و خوداتکایی به وجود می آورند و می توانند به نسل حاضر و آینده انتقال دهند.

بُعد دیگر این که عکاسی آن مقطع تاریخی، نقطه عطفی در تاریخ تصویرگری ایران به شمار می رود؛ زیرا تا قبل از فضای تلفن های همراه هوشمند، می توان ادعا کرد که هشت سال دوران دفاع مقدس #تراکم_تصویر_ایران است. یعنی هیچ مقطعی از تاریخ چند هزار ساله ایران؛ چه زمان قبل از ورود عکاسی و دورانی که نقاشی بود و چه در طول ۱۰۰ تا ۱۵۰ سال اخیر که عکاسی وارد ایران شده است، این مقدار #تنوع_عکس از نظر #جغرافیایی و
#مردم_شناختی در دسترس نیست؛ دلیل آن هم این است که رزمندگان از شمال تا جنوب از طوایف و اقوام مختلف در جبهه های نبرد حضور داشتند.
🔹تصاویری از جبهه های غرب تا جنوب ایران که منجر به شکل گیری آلبوم وسیعی از جغرافیای فرهنگی ایران شده است.

#سعید_صادقی عکاس پیشکسوت دوران انقلاب و دفاع مقدس که در سال ۱۳۸۵ نشان شجاعت و در سال ۱۳۸۶ نشان درجه یک هنری شورای انقلاب فرهنگی را دریافت نموده، در مصاحبه با باشگاه خبرنگاران جوان ( ۴ خرداداد ماه ۱۳۹۸ ) اظهار داشت که عکاسی دفاع مقدس، عکاسی ایران را تغییر داد و باعث شد از حالت استیج به #مستند_گرایی تبدیل شود. در واقع ما
#نگاه_ایرانی را وارد عکاسی کردیم. این تغییر حتی از زمان انقلاب هم پیش نیامد؛ بلکه در سال های جنگ و عکاسی از جبهه ها پدیدار شد.

صادقی که در ۳۵ عملیات مهم شرکت داشته، در مصاحبه ای تاکید نموده: " بسیاری از جوانان با دیدن عکس هایی که من از رزمنده ها گرفته بودم، به جبهه می آمدند. بعد از سال ها که تعدادی از آنان را دوباره دیدم و سوال کردم که چرا به جبهه رفتید؟ در جواب گفتند عکس های شما باعث شد که مادرانمان راضی شوند ما به جبهه برویم. "
🔹او در ادامه می افزاید: " زمانی که آقای ولایتی وزیر امور خارجه بود، هر وقت به سفرهای خارجی می رفت، مجموعه ای از عکس ها را با خود می بُرد. مسئولان کشورهای خارجی با دیدن این تصاویر تحت تاثیر قرار می گرفتند. با اثر پذیری از این عکس ها بود که برای اولین بار سازمان ملل صدام را محکوم کرد.

فراموش نکنیم که مهم ترین و تاثیرگذارترین #سند یک #واقعه عکس است. تئاتر و سینما بازسازی می شوند و احساسی را که به مخاطب القا می کنند مقطعی است؛ اما عکس با احساس بازی نمی کند بلکه مخاطب را به #شناخت می رساند.
🔹بدون تردید آرشیو عکس انقلاب اسلامی و دفاع مقدس یک #گنجینه_ملی است. اکنون که ما غنی ترین آرشیو بصری تاریخ ایران را در اختیار داریم، از پژوهشگران هنرهای تجسمی انتظار می رود این تصویر ها را مورد کند و کاو قرار داده و هویت ملت بزرگ ایران را از این طریق نیز مورد شناسایی قرار دهند.

به روان تابناک شهیدان؛ به ویژه
#عکاسان_شهید که با ثبت فداکاری و از خودگذشتگی فرزندان رشید این مرز و بوم در دوران دفاع مقدس دفتر آزادگی و استقلال ایران عزیز و سربلند را با خون پاک خود نگاشتند و آراستند، سلام و صلوات نثار می کنیم.
♈️ در سایه کوه، باید از دشت گذشت

🔹به مناسبت
#روز_جهانی_کوهستان

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا
آيا زمين را گهواره‏ اى نگردانيديم؟
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا
و كوهها را چون ميخ هايى [نگذاشتيم؟]

#کوه_ها در طول تاریخ به عنوان نمادی استوار و محکم در اذهان ساکنان زمین ثبت شده اند. این دژ های سترگ از دل خود آب های شیرین اکثر مناطق جهان را تامین می کنند. همچنین زیستگاهی برای انواع گونه های گیاهی و جانوری به شمار می روند؛ از این رو می توان گفت:
کوه ها استوارترین نماد در جهان می باشند.

صفای کوهستان یادآور یکرنگی وجود انسان ها نیز هست؛ زیرا فرصتی را برای بازگشت به خود و صیقل دادن روح و روان به وجود آورده؛ اراده انسان در مواجهه با سختی در فتح قله را به نمایش می گذارد.

سازمان ملل متحد روز ۱۱ دسامبر ( ۲۰ آذر ماه ) هر سال را به عنوان
#روز_جهانی_کوهستان نامگذاری کرده است.
دفتر خواربار و كشاورزی سازمان ملل (فائو) به عنوان متولی این روز، موضوع روز جهانی كوهستان امسال را با هدف ارج گذاری بر تنوع فرهنگی و زیستی، « نكوداشت گوناگونی و تكريم هويت» اعلام كرده؛ با این نگاه كه مردمان كوه‌نشين حامل آن می باشند. كوه‌ها ميزبان جامعه‌هايی با فرهنگ و سنت‌های ديرين و خاستگاه چشمه‌ها و رودها هستند و از اين‌رو در طول تاريخ مورد احترام بوده‌اند. مردمانی با فرهنگ‌های بسيار متفاوت در جهان که نيايشگاه‌های خود را بر فراز كوه‌های بلند ساخته‌ و در كوه‌ها برای دشت‌های خود طلب ابر و باران كرده‌اند. کوه ها مكان بسياری از رويدادهای مذهبی و رخدادهای تاريخی و الهام‌بخش شمار زيادی از شاعران و نويسندگان نيز بوده اند. كوه‌ها، مهد پرورش زبان‌ها، محل شكل‌گيری معماری های شگفت‌آور، نماد‌هايی برای ادبيات، سينما، موسيقی، سنت‌های شفاهی و... هستند.

شوربختانه مهاجرت، جنگ، شهری شدن و ...، پايداری جامعه‌های كوه‌نشين را كه هر كدام ارزش‌ها و سامانه‌ اعتقادی متفاوت دارند، تهديد می كند. طبق اطلاعات يونسكو از ۶۶۹ زیستگاه بشر، ۳۷۶ مورد يا ۵۶ درصد، دربرگيرنده‌ زيست‌بوم‌های كوهستانی می باشند. در ايران نيز بيشتر مناطق حفاظت‌شده كم‌و‌بيش كوهستانی هستند.

زيست انسانی در سرزمين ايران چنان پيوستگی با كوهستان‌ها داشته كه در بيشتر اسطوره‌های ايرانی، سرآغاز آبادانی و تمدن بوده است. كوهستان‌‌ها امروزه نيز همچنان زندگی بخش سرزمين ما و در عين حال بستر فرهنگی در خور توجه كشور هستند. قوم‌هایی با آداب و پوشاك و شيوه‌های معيشت متنوع، زبان‌ها و گویش های بسيار، موسيقی های دل‌انگيز، دستبافته‌ها و ديگر صنايع‌دستی كم‌مانند توام با تجربه‌های ارزشمند در بهره‌برداری و حفظ منابع طبيعی، در كوه‌ها و كوهپايه‌های ايران زندگی می کنند.

از منظر دیپلماسی فرهنگی کوه ها می توانند بستر مناسبی برای گفت و گوی فرهنگ ها نیز باشند؛ کما این که تعداد کوه پیمایانی که از سراسر جهان طی سال های گذشته ارتفاع های دماوند را طی نموده اند، فرصت تبادل دیدگاه ها و اندیشه ها را در حین انجام این ورزش دوست داشتنی به دست آورده اند. بنابراین کوهستان را می توان عامل همبستگی ملت ها نیز قلمداد کرد.

بدون تردید خداوند متعال نعمت و موهبت کوه را بر همشهریان تمام نموده و خرسندیم که با همت هیئت کوهنوردی گلپایگان، اکیپ های کوهنوردی نه تنها ارتفاعات کوهستانی زادگاه مان را درنوردیده اند؛ بلکه به قله های سبلان، دماوند و سایر نقاط مرتفع ایران نیز صعود کرده و با ابتکاراتی نظیر درخت کاری و هدایت آب ها به سوی مراتع و درختان در جهت #تنوع_زیستی در کوهستان ها گام برداشته اند.

برخوردار بودن گلپایگان از ۴۰۰ کوهنورد حرفه ای که در مواردی همراه با اعضای خانواده هایشان حدود ۱۰۰۰ نفر کوهنورد همگانی را تشکیل می دهند، قادر است اهرم نیرومندی برای ایجاد انگیزه در میان مردم؛ به ویژه جوانان برای مقابله با بیماری های های جسمی و روحی ایجاد نماید.

در این راستا احداث پناهگاه " چشمه خضر " توسط علاقه مندان به این رشته ورزشی در ارتفاع ۱۸۰۰ متری دامنه کوه الوند گلپایگان
( با ارتفاع قله ۳۱۳۸ متر ) که فعلاً مساحتی ۳ هکتاری را تشکیل داده و امید می رود تا ۸ هکتار توسعه یابد، بارقه امیدی است که بر ظرفیت های ورزشی، فرهنگی و گردشگری زادگاه مان بیفزاید و توسعه پایدار مناطق روستایی و شهری ارمغان آن باشد.

در پایان یاد #شهید_سید_محمد_حسینی را که در شب ۱۵ بهمن سال ۱۳۶۱ به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب با نور پردازی در کوه های مشرف به شهر، شور و شعف به یادماندنی را به ارمغان آورد و در این مسیر پس از سقوط از کوه به شهادت رسید، گرامی می داریم. 

یک روز رسد غمی به اندازه کوه
یک روز رسد نشاط اندازه دشت
افسانه زندگی چنین است گُلم
در سایه کوه باید از دشت گذشت
#کلاب_هاوس، پژواک صداهای خاموش
و بشارت دهنده
#جامعه_چند_صدایی

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

طی هفته های اخیر شبکه اجتماعی
#کلاب_هاوس ( clubhouse ) که بر پایه #صوت ایجاد شده، توانسته است به یکی از محبوبترین شبکه های اجتماعی در دنیا و ایران تبدیل شود.
در این پلتفرم افراد می توانند به طور زنده با یکدیگر صحبت کنند و دیدگاه های خود را به اشتراک گذارند.

آنچه کلاب هاوس را از دیگر شبکه های اجتماعی متمایز می کند، این است که بدون متن، عکس و ویدئو توانسته تنها از طریق صوت، میلیون ها کاربر را شیفته خود سازد. در این شبکه اتاق ها یا Room های مختلفی با موضوع های متنوع برای بحث و تبادل نظر وجود دارد. البته همه افراد با هم نمی توانند شروع به صحبت کنند و هر اتاق یک یا چند اَدمین برای مدیریت بحث ها دارد. کاربر در این شبکه می تواند در هر شرایطی حرف بزند و پیام ها ضبط و ذخیره نمی شود.


  کلاب هاوس که قبل از #پاندمی_کرونا در دسترس قرار گرفت، ابتدا مورد اقبال واقع نشد و حتی پیش بینی گردید که در رقابت با سایر اپلیکیشن های اجتماعی با شکست مواجه شود؛ اما محدودیت هایی که کووید ۱۹ بر زندگی مردم جهان تحمیل کرد، منجر به کاهش و حتی قطع تعامل های اجتماعی، دورهمی های حضوری، میهمانی ها، گعده ها و گپ و گفت های دوستانه و شب نشینی های خانوادگی شد. به همین دلیل حضور در فضای مجازی به نحو چشمگیری افزایش یافت و درنهایت این کلاب هاوس بود که در هفته های آغازین سال ۱۴۰۰ خورشیدی توانست بخش اعظم این کمبود را در فضایی متفاوت جبران کند.

البته این اپلیکیشن برای افراد برون گرا که از گفت وگو و سخن گفتن لذت می برند و همچنین تئوری پردازان اجتماعی که می خواهند بی واسطه یافته های خود را با دیگران به اشتراک گذارند، جذابیتی دوچندان داشت. قطعاً آنچه در کلاب هاوس در حال شکل گرفتن است، قادر خواهد بود رسانه های تصویری و رادیویی جهان را نیز دستخوش تغییرات شگرفی کند و موجب گسترش تولید برنامه های #گفت_و_گو_محور در اتاق های شنیداری و دیداری رسانه ها شود؛ اما آنچه ظرفیت های کلاب هاوس را در کشور ما جذاب جلوه داده، تشنگی عامه مردم به ابراز عقیده، تبادل نظر و گفت وگوی آزاد است که در جست و جوی یافتن پاسخی برای پرسش هایشان، حتی حاضرند از خواب شبانه خود نیز بگذرند.

فراموش نکنیم که با نگاه یک سویه رسانه های رسمی و نیز فراگیر شدن سایر شبکه های اجتماعی که نوعی درون گرایی را در جامعه ایجاد کرده بود، برای اولین بار گرایش های مختلف رودررو و بی پرده با هم به تبادل نظر پرداختند و حتی گفت وگو با برخی مقامات رسمی کشور که صحبت با آنان در یک فضای عمومی رویایی بیش نبود، به تحقق پیوست.

کلاب هاوس جامعه را با فضای #چند_صدایی آشنا ساخته و به کارکرد اطلاع رسانی واقعی، حرفه ای و بی طرفانه کمک می کند و از این رو رقیبی قدرتمند برای رسانه #رادیو در فضای مجازی به شمار می رود. برخلاف رادیو، در شبكه اجتماعی كلاب‌هاوس انحصار و دروازه‌بانی وجود ندارد و همه افراد با مرام‌ها و مسلك‌های مختلف سياسی و مذهبی و جریان های سیاسی با هر نوع گرایش حضور دارند؛ به عبارتی كلاب‌هاوس پديده‌ای پُست‌مدرن است که اجازه می‌دهد همه صداهای خاموش برای اظهار نظر به آن دسترسی داشته باشند.

در کلاب‌هاوس آنقدر #تنوع_موضوع وجود دارد که شهروندان می توانند متناسب با گرايش، علايق و سلايق خود، اتاق كنفرانس دلخواه را جست‌وجو کنند و در آن به گفت‌وگو بپردازند.
🔹ایرانیان در استفاده و استقبال از این شبکه در همین دو، سه هفته اخیر در سطح بین‌المللی پیش‌گام و خوش درخشيده‌اند و با وجود مدت اندكی که از فعالیت آن گذشته است، جایگاه  محكمی برای خود در کلاب‌هاوس ساخته و پرداخته كرده‌اند.

رسانه اجتماعی کلاب‌هاوس #گفت‌_و‌_گو_محور است و به مهمترین نیاز شهروندان در عصر حاضر پاسخ می‌دهد. در حال حاضر رهبران فكری مشتمل بر روزنامه‌نگاران، كنشگران سياسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی به صورت گسترده در این شبکه صف آرایی کرده اند. كلاب‌هاوس در‌واقع «#راديوهای_جماعتی» در فضای مجازی است. در هر اتاق كنفرانس ۸ هزار نفر زير چتر موضوعی واحد می توانند گرد هم آيند و درباره مهمترين موضوع های روز جامعه گفت و گو کنند. اعضای اين اتاق‌ها به جغرافيای خاصی محدود نيستند و می توانند بر #افکار_مشترک تاکید نموده و شکل دهنده #گفت_و_گو_های_فرهنگی در سطح جهان باشند.
🔹 از نکات قابل توجه در کلاب هاوس، رعایت احترام و ادب نسبت به دیدگاه های متفاوت و جلو گیری از تخریب نظر ها و چهره هاست. در غیر این صورت افراد خاطی از گروه طرد می شوند.

بدون تردید بهره گیری از این ظرفیت مجازی که بسط گفت و گو در جامعه است، می تواند بسیاری از سوء تفاهم ها را برطرف ساخته، استدلال، منطق، شفاف سازی و تحمل نظر مخالف را گسترش داده و #خرد_جمعی را نهادینه سازد.
♈️ #شبکه‌‌_های_اجتماعی و آینده پژوهی

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

جهان آینده #جهان_شبکه_ای است که ماهیتی فرهنگی و چندوجهی دارد. اگرچه #تنوع ویژگی بارز آن است؛ اما تناقض نمای " جهانی شدن " و " بومی شدن " به روشنی در آن مشهود است. به عبارت دیگر می توان گفت فرآیند جهانی شدن، " خاص گرایی فرهنگی " را نیز در پی دارد. در چنین حالتی جهانی شدن به مفهوم همگن ساختن نیست؛ بلکه به چالش کشیدن وضع سنتی و در عین حال به زبان آوردن #حاشیه_ها نیز هست.

از سوی دیگر ما در حال گذار پرشتاب از یک تحول تاریخی در زمینه های شیوه زندگی، یادگیری، کار، ارتباطات و اقتصاد هستیم؛ از این رو به عنوان سازندگان سرنوشت خود باید به جای انفعال، برخورد فعال داشته باشیم. در متن این تحول جایگاه #رسانه_ها دارای برجستگی است و بیانیه " اصول اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی " در آذرماه ۱۳۸۲ در ژنو سند مهمی در رابطه با این موضوع به شمار می رود.

شگفت آور است که از زمان پیدایش فن آوری های نوین ارتباطی، جهان مجازی از حالت مجاز خارج شده و به عنوان یک #واقعیت قطعی خودنمایی می کند؛ بنابراین #مانوئل_کاستلز حق داشت که بگوید: " مفهوم قدرت، تغییر خواهد کرد؛ قدرتی که متکی بر یک جامعه شبکه ای و بسیار گسترده است. "
به یاد داشته باشیم که قبل از کاستلز در دانشگاه سوربن، #موریس_دوورژه مفهوم قدرت را بازخوانی کرد و یکی از ارکان مهم آن را پیش از ظهور #وب در دهه هفتاد میلادی، متکی به #افکار_عمومی دانست. دوورژه افکار عمومی را یک رکن از قدرت خواند؛ اما کسی فکر نمی کرد کمتر از چهار دهه با ظهور شبکه های اجتماعی، قدرت همان مبانی عمومی و اجتماعی را داشته باشد؛ ولی با این تفاوت که #سرعت و #انتخاب در آن حرف اول را بزند.

بر این اساس در سال ۲۰۲۰ میلادی
#مارشال_مک_لوهان نیست تا ببیند جهان مجازی، تئوری بزرگ او را نیز بلعیده است. مک لوهان اگر زنده بود، می دید سه ضلع مثلث روزنامه نگاری یعنی رسانه، مخاطب و رویداد در حال تبدیل شدن به دایره است که در هر گوشه این دایره روابطی تو در تو و در هم تنیده میان این سه عنصر ایجاد کرده و رد پای مخاطب در جای جای این شکل دایره ای به چشم می خورد.

با این وصف می توان نتیجه گرفت که اگر مخاطبان دیروز به عنوان کاربر قادر بودند تنها دریافت کننده پیام باشند؛ اما امروز علاوه بر #دریافت، #تولید_کننده_پیام نیز هستند و نسبت به گذشته به مراتب قدرتمند تر شده اند. در کنار آن دوسویه و حتی چند سویه بودن ارتباط و تعامل میان مخاطبان وجه لاینفک شبکه های اجتماعی را تشکیل می دهد که
#روزنامه_نگاری_شهروندی " و پدیده
" شهروند- خبرنگار " نماد بارز آن به شمار می رود.

اگر دقیق تر موضوع را کالبدشکافی کنیم، به این حقیقت پی می بریم که شبکه های اجتماعی جوامع #تک_صدایی را به جوامع #چند_صدایی تبدیل کرده اند؛ به گونه ای که مطالب انتشار یافته هر یک از شهروندان در کانال ها و گروه های تلگرامی، واتس آپی و ... در همه کشورها قابل دریافت است. از این رو می توان گفت مناسبات دنیای قبل که بر روابط آمرانه، بالا به پایین و عمودی استوار بود، به هم ریخته و به روابط افقی و پایاپای تبدیل شده است.

کاملاً آشکار است که این تبدیل وضعیت، تحولی بزرگ در ارتباطات ایجاد نموده و فرصتی را برای ابراز وجود هر یک از شهروندانی که به گوشی های هوشمند دسترسی دارند، به وجود آورده است. می توان گفت این روند گامی مبارک در راستای تقویت جامعه مدنی و مشارکت همه جانبه مردم به سوی خوداتکایی به شمار می رود.

روز ۳۰ ژوئن ( نهم تیرماه ) هر سال که از سوی برخی شهرداران موفق جهان از سال ۲۰۱۰ میلادی به نام " روز جهانی شبکه های اجتماعی " نامگذاری شده، فرصتی است تا مسئولان و کاربران فضای مجازی با تکیه بر # سواد رسانه ای " در سیاستگذاری و استفاده صحیح شبکه های اجتماعی بازنگری به عمل آورده و شهروندان قادر باشند از میان انبوه اخبار و اطلاعات ، موارد صحیح و کارگشا را از شایعات تمیز داده، با بهره گیری از مواهب آن در جهت #توسعه_پایدار حرکت کنند.

این حرکت امیدوار کننده با تحت پوشش قرار گرفتن تعداد قابل توجهی از مناطق روستایی کشور به اینترنت پرسرعت نوید دهنده آن است که با ایجاد #شهرهای_هوشمند و #دولت_الکترونیک شاهد مهاجرت معکوس از کلان شهرها به شهرستان های کوچک و حتی مناطق روستایی باشیم.

در کنار موارد بالا با فراگیر شدن ویروس خانمان سوز کووید ۱۹ ( کرونا ) در همه مناطق کشور، جایگاه گوشی های های هوشمند برای بهره گیری از آموزش های مجازی و ارتباط با خویشان منزلتی رفیع یافته؛ به طوری که در آینده نزدیگ سبک زندگی مردم را تغییر خواهد داد. از این رو جا دارد برنامه ریزان توسعه شبکه های اجتماعی را به عنوان یک مولفه اساسی و تعیین کننده در #آینده_پژوهی های خود مورد مطالعه قرار دهند.
♈️ یاد " #معتمد_نژاد "... جُرأتم می بخشد، روشنم می دارد

🔹 به مناسبت هشتمین سالگرد درگذشت پدر علوم ارتباطات اجتماعی

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

تیتر این یادداشت را از شعر نیمایوشیج برگزیدم که این گونه سرود:

« یاد برخی نفرات روشنم می دارد، قوتم می بخشد
نام بعضی نفرات رزق روحم شده است
وقت هر دلتنگی سویشان دارم دست
جراتم می بخشد
روشنم می دارد
»

۸ سال از هجران پدر علوم ارتباطات اجتماعی دکتر کاظم معتمدنژاد سپری شد؛ اما با گذشت زمان هیچ گاه خاطرات و آثار این فرزانه فروتن از مدار ذهن علاقه مندان و دوستانش محو نخواهد شد. او که با عبرت از تاریخ به آینده می نگریست، در سخت ترین شرایط نیز در دل ها بذر امید می کاشت و هیچ گاه تسلیم مشکلات نبود.

در راستای تثبیت و نهادینه کردن رشته علوم ارتباطات اجتماعی و شاخه های آن نظیر روزنامه نگاری، روابط عمومی، مطالعات ارتباطی و ... بارها با بی مهری مواجه شد؛ اما هرگز ناامیدی بر او غلبه نکرد و آنقدر به درهای بسته می زد تا سرانجام باز می شدند. این چهره خستگی ناپذیر اعتقاد راسخ داشت که با استفاده بهینه و مطلوب از ظرفیت ارتباطات اجتماعی می توان مسیر توسعه را در کشور هموار کرد.

ایشان با توجه به #تنوع_فرهنگی موجود در کشور، بر لزوم ظهور و بالندگی رسانه های بومی؛ به ویژه مطبوعات محلی تاکید می ورزید و بر این اعتقاد بود که در چنین شرایطی، جامعه از حالت تک صدایی به #چند_صدایی تبدیل شده و تمام استعدادها شکوفا می گردد. بدیهی است که مطبوعات در سطوح محلی و ملی با فراگیر کردن فرهنگ #نقد، آستانه شکیبایی جامعه را افزایش داده و به عنوان دیده بانی تیزبین از انحراف ها جلوگیری می کند.

برهیچ کس پوشیده نیست که ایجاد فضا برای تفاهم و تبدیل مونولوگ ( تک گویی) به دیالوگ( گفت و گو بین افراد)، «که به تعبیر #هابرماس از آن به عنوان #حوزه_عمومی یاد می شود» و #عقلانیت_ارتباطی برخاسته از آن، ضرورتی انکارناپذیر برای گسترش #خرد_جمعی محسوب می شود. برای دستیابی به این مقصود دکتر معتمدنژاد #حق_ارتباط، #حق_اطلاع و #حق_دسترسی_به_اطلاعات را به عنوان حقوق اساسی شهروندان مورد توجه قرار داده و بر استقلال حرفه ای روزنامه نگاران که در واقع نمایندگان افکار عمومی هستند، تاکید می ورزید و بر این اساس روزنامه نگاری را یک خدمت عمومی می دانست و در همین راستا با طرح مباحث جامعه اطلاعاتی و جامعه معرفتی افق های تازه ای را برای توسعه گشود.

از ویژگی های برجسته این چهره محبوب علمی، التزام به رعایت اصول اخلاق بود. در این راستا همواره منافع ملی را بر مصالح شخصی ترجیح می داد. در مواجهه با دیدگاه های مخالف هیچ گاه از مدار انصاف خارج نمی شد و همواره رواداری را پیشه خود می ساخت.

ایشان بر این باور بود که روزنامه نگاری باید تنها بر «حقیقت گویی» و «اخلاق مداری» متکی باشد. در انتشار آثارش نهایت دقت و وسواس را اِعمال می کرد و این نکته سنجی ها را در اصلاح پایان نامه ها و رساله های دانشجویانی که مسئولیت راهنمایی آنان را برعهده داشت، به شدت رعایت می کرد.

دکتر معتمدنژاد در مسیر حرکت علمی خود، دیوار بلندی را که میان آموزش و پژوهش وجود داشت، برداشت و پیوندی بین آن ها برقرار کرد؛ به عبارتی آموزش را پژوهش مدار کرد و هر دو را مبتنی و متکی بر استفاده و برخورداری از فناوری قرار داد و در تداوم آن رهیافتی را به دانش پژوهان عرضه کرد که مضمون آن چنین است: " با اندیشه های بزرگ، کارهای خُرد را خًرد ندانند؛ بزرگ فکر کنند و از کوچک آغاز نمایند. "

زنده یاد دکتر قانعی راد در سومین سالگرد پدر علوم ارتباطات خاطر نشان ساخت که پس از کودتای ۲۸ مرداد دکتر معتمدنژاد نماینده جریانی بود که اگرچه روحی آزرده داشت؛ اما امیدوار به آینده بود.
🔹پدر علوم ارتباطات در مصاحبه ای با ماهنامه "مدیریت ارتباطات" اردیبهشت ۱۳۹۰ (شماره ۱۲)، در پاسخ به سوال پایانی مبنی بر این که " اگر ناگفته ای دارید، بیان کنید"، اظهار داشت:
" من یک ناگفته دارم که همیشه گفته ام:
من
#همیشه_امیدوارم و هیچ گاه یاس به خود راه نمی دهم و از همه همکاران و دانشجویانم می خواهم به آینده امید داشته باشند. با امید است که می توان پیشرفت کرد و پیشرفت علوم ارتباطات هم بر امید استوار است."

برای این استاد فرزانه، بازنشستگی مفهومی نداشت و این موضوع را برای یک معلم بی معنا می دانست؛ از این رو پس از بازنشستگی ظاهری، فرصتی برای بازنگری در آثاری که به دلیل دقتِ وسواس گونه اش هنوز چاپ نشده بودند، پیدا کرد تا این که به زیور طبع آراسته شدند و اکنون به عنوان یک سرمایه گران بهای فرهنگی در دسترس علاقه مندان است.

باشد که ما شاگردان این استاد بزرگ، راهی را که او از میان سنگلاخ ها گشود، تداوم بخشیم و هر کدام به سهم خود در فراگیر کردن دانش ارتباطات و تبدیل آن به رُکنی از ارکان توسعه، ایفای نقش کنیم.
Forwarded from دهکده جهانی
♈️ در سایه کوه، باید از دشت گذشت

🔹به مناسبت
#روز_جهانی_کوهستان

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا
آيا زمين را گهواره‏ اى نگردانيديم؟
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا
و كوهها را چون ميخ هايى [نگذاشتيم؟]

#کوه_ها در طول تاریخ به عنوان نمادی استوار و محکم در اذهان ساکنان زمین ثبت شده اند. این دژ های سترگ از دل خود آب های شیرین اکثر مناطق جهان را تامین می کنند. همچنین زیستگاهی برای انواع گونه های گیاهی و جانوری به شمار می روند؛ از این رو می توان گفت:
کوه ها استوارترین نماد در جهان می باشند.

صفای کوهستان یادآور یکرنگی وجود انسان ها نیز هست؛ زیرا فرصتی را برای بازگشت به خود و صیقل دادن روح و روان به وجود آورده؛ اراده انسان در مواجهه با سختی در فتح قله را به نمایش می گذارد.

سازمان ملل متحد روز ۱۱ دسامبر ( ۲۰ آذر ماه ) هر سال را به عنوان
#روز_جهانی_کوهستان نامگذاری کرده است.
دفتر خواربار و كشاورزی سازمان ملل (فائو) به عنوان متولی این روز، موضوع روز جهانی كوهستان امسال را با هدف ارج گذاری بر تنوع فرهنگی و زیستی، « نكوداشت گوناگونی و تكريم هويت» اعلام كرده؛ با این نگاه كه مردمان كوه‌نشين حامل آن می باشند. كوه‌ها ميزبان جامعه‌هايی با فرهنگ و سنت‌های ديرين و خاستگاه چشمه‌ها و رودها هستند و از اين‌رو در طول تاريخ مورد احترام بوده‌اند. مردمانی با فرهنگ‌های بسيار متفاوت در جهان که نيايشگاه‌های خود را بر فراز كوه‌های بلند ساخته‌ و در كوه‌ها برای دشت‌های خود طلب ابر و باران كرده‌اند. کوه ها مكان بسياری از رويدادهای مذهبی و رخدادهای تاريخی و الهام‌بخش شمار زيادی از شاعران و نويسندگان نيز بوده اند. كوه‌ها، مهد پرورش زبان‌ها، محل شكل‌گيری معماری های شگفت‌آور، نماد‌هايی برای ادبيات، سينما، موسيقی، سنت‌های شفاهی و... هستند.

شوربختانه مهاجرت، جنگ، شهری شدن و ...، پايداری جامعه‌های كوه‌نشين را كه هر كدام ارزش‌ها و سامانه‌ اعتقادی متفاوت دارند، تهديد می كند. طبق اطلاعات يونسكو از ۶۶۹ زیستگاه بشر، ۳۷۶ مورد يا ۵۶ درصد، دربرگيرنده‌ زيست‌بوم‌های كوهستانی می باشند. در ايران نيز بيشتر مناطق حفاظت‌شده كم‌و‌بيش كوهستانی هستند.

زيست انسانی در سرزمين ايران چنان پيوستگی با كوهستان‌ها داشته كه در بيشتر اسطوره‌های ايرانی، سرآغاز آبادانی و تمدن بوده است. كوهستان‌‌ها امروزه نيز همچنان زندگی بخش سرزمين ما و در عين حال بستر فرهنگی در خور توجه كشور هستند. قوم‌هایی با آداب و پوشاك و شيوه‌های معيشت متنوع، زبان‌ها و گویش های بسيار، موسيقی های دل‌انگيز، دستبافته‌ها و ديگر صنايع‌دستی كم‌مانند توام با تجربه‌های ارزشمند در بهره‌برداری و حفظ منابع طبيعی، در كوه‌ها و كوهپايه‌های ايران زندگی می کنند.

از منظر دیپلماسی فرهنگی کوه ها می توانند بستر مناسبی برای گفت و گوی فرهنگ ها نیز باشند؛ کما این که تعداد کوه پیمایانی که از سراسر جهان طی سال های گذشته ارتفاع های دماوند را طی نموده اند، فرصت تبادل دیدگاه ها و اندیشه ها را در حین انجام این ورزش دوست داشتنی به دست آورده اند. بنابراین کوهستان را می توان عامل همبستگی ملت ها نیز قلمداد کرد.

بدون تردید خداوند متعال نعمت و موهبت کوه را بر همشهریان تمام نموده و خرسندیم که با همت هیئت کوهنوردی گلپایگان، اکیپ های کوهنوردی نه تنها ارتفاعات کوهستانی زادگاه مان را درنوردیده اند؛ بلکه به قله های سبلان، دماوند و سایر نقاط مرتفع ایران نیز صعود کرده و با ابتکاراتی نظیر درخت کاری و هدایت آب ها به سوی مراتع و درختان در جهت #تنوع_زیستی در کوهستان ها گام برداشته اند.

برخوردار بودن گلپایگان از ۴۰۰ کوهنورد حرفه ای که در مواردی همراه با اعضای خانواده هایشان حدود ۱۰۰۰ نفر کوهنورد همگانی را تشکیل می دهند، قادر است اهرم نیرومندی برای ایجاد انگیزه در میان مردم؛ به ویژه جوانان برای مقابله با بیماری های های جسمی و روحی ایجاد نماید.

در این راستا احداث پناهگاه " چشمه خضر " توسط علاقه مندان به این رشته ورزشی در ارتفاع ۱۸۰۰ متری دامنه کوه الوند گلپایگان
( با ارتفاع قله ۳۱۳۸ متر ) که فعلاً مساحتی ۳ هکتاری را تشکیل داده و امید می رود تا ۸ هکتار توسعه یابد، بارقه امیدی است که بر ظرفیت های ورزشی، فرهنگی و گردشگری زادگاه مان بیفزاید و توسعه پایدار مناطق روستایی و شهری ارمغان آن باشد.

در پایان یاد #شهید_سید_محمد_حسینی را که در شب ۱۵ بهمن سال ۱۳۶۱ به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب با نور پردازی در کوه های مشرف به شهر، شور و شعف به یادماندنی را به ارمغان آورد و در این مسیر پس از سقوط از کوه به شهادت رسید، گرامی می داریم. 

یک روز رسد غمی به اندازه کوه
یک روز رسد نشاط اندازه دشت
افسانه زندگی چنین است گُلم
در سایه کوه باید از دشت گذشت
♈️ سایت #آخاله روی موج سوم #آلوین_تافلر

❇️ به مناسبت بیستمین سالگرد تاسیس سایت آخاله

⬅️ بخش دوم

اگر آشکار شدن #تنوع_فرهنگی کشورها و مطرح گردیدن #خرده_فرهنگ_ها را از ویژگی های بارز #عصر_اطلاعات_و_ارتباطات بدانیم، بدون تردید سایت آخاله در اشکال مختلفی مانند بازتاب دادن اشعار محلی، ضرب المثل ها، آداب و رسوم، مشاهیر و سمبل های دانش بومی نظیر قنات ها و کبوترخانه ها و دیدگاه فرهیختگانِ مناطق شهری و روستایی در زمینه های گوناگون فرهنگی، اجتماعی، پزشکی و ... اولین و مهم ترین گام را برداشته است.

هر چند #گردش_اطلاعات در شبکه های اجتماعی به مراتب بیشتر از سامانه های اینترنتی است؛ اما ظرفیت سایت آخاله در جهت اعتمادزایی، صحت اخبار و گزارش ها، ماندگاری آثار و تالیفات کاربران، انعکاس نظرهای مخاطبان و ... تضمینی برای حفاظت از ذخایر معنایی و فرهنگی مردم گلپایگان به شمار می رود. در حقیقت مندرجات سایت آخاله به منزله آرشیوی مطمئن از تراوشات فکری و اندیشه نسل حاضر برای آیندگان به شمار می رود؛ به گونه ای که می توان آن را در کنار هفته نامه " صدای گلپایگان " حافظه تاریخی " همشهریان نام نهاد.

درج آثاری نظیر متن، عکس، شعر، فایل های صوتی و تصویری از گذشته های دور تا کنون، مقاله های فرهیختگان روستاها و شهر که با استقبال شایان توجه مخاطبان همراه بوده و نیز انعکاس ظرفیت ها و استعدادهای طبیعی و انسانی گلپایگان در سایت آخاله گواهی بر این ادعاست.

علاوه بر موارد بالا، این سایت یک پاتوق برای فرهیختگانی است که می خواهند برای نسل های فعلی و بعدی باقیات و صالحات فرهنگی و اندیشورزانه داشته باشند. پس قدر این نعمت و خدمت فرهنگی را بدانیم و خدای بزرگ را شاکر و سپاسگزار باشیم.
🔹 اکنون که دو دهه از فعالیت پرثمر این سامانه مردمی در فضای مجازی می گذرد، ضمن عرض تبریک و سپاس از آقایان نیکنامی که با خدمت شایسته خود زمینه های جلب مشارکت مردم را فراهم ساختند، امیدواریم چراغ سایت آخاله با نوآوری های بیشتر پُر فروغ تر گردد و همچنان تسهیلگر توسعه پایدار گلپایگان باشد.
Forwarded from دهکده جهانی
♈️ گرامی داشت #روز_جهانی_شعر

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

سازمان ملل متحد طی پیامی به مناسبت روز جهانی شعر در سال ۲۰۲۲ به ستایش این هنر پرداخته است.
 🔹در این پیام آمده است: «روز جهانی شعر فرصتی برای تجلیل از توانایی منحصر به‌ فرد شعر در آرامش و الهام‌بخشی در مواقع بحران و سختی به شمار می رود.»

  شاخه آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد ( یونسکو ) در سی امین اجلاس کنفرانس عمومی خود که در سال ۱۹۹۹ میلادی برگزار شد، به اتفاق آرا روز ۲۱ مارس، برابر با اول فروردین‌ماه هر سال را به‌عنوان روز جهانی شعر اعلام کرد.
🔹یونسکو هدف از این نامگذاری را پاسداشت هنر شعر و گرامی‌داشت شاعران به‌عنوان راویان تاریخ و تمدن کشورها اعلام کرده و خاطرنشان ساخته که شعر می‌تواند نقشی اجتماعی داشته و به عنوان عاملی برای بیداری و آگاهی مورد توجه قرار گیرد. در عین حال بر این نکته تاکید گردیده که شعر می‌تواند به جوانان برای یافتن ریشه‌ها، انتخاب مسیر و یافتن جایگاه شان در جهان کمک نموده و در نهایت از شعر به عنوان عاملی برای بیان انسانیت مشترک و به اشتراک گذاشتن ارزش‌ها یاد کرده است.

هدف اصلی از این اقدام حمایت از #تنوع_زبانی به کمک بیان‌های شاعرانه و ارائه فرصتی برای شنیده‌ شدن زبان‌های به مخاطره‌افتاده یا در معرض خطر و شناخته‌شدن آن هاست. علاوه بر موارد بالا، روز جهانی شعر در جهت پیشبرد اهداف زیر اعلام شد:
– حمایت از شعر و ترویج آموزش آن در میان مردم
– زمینه‌سازی برای #گفت_و_گو و برقراری ارتباط میان شعر و سایر هنرها مانند تئاتر، رقص، موسیقی، نقاشی و ...
– ایجاد تصویری جذاب از شعر و شعرسرایی در رسانه‌ها

یونسکو کشورهای عضو را به حضور فعال در گرامی‌داشت روز جهانی شعر در سطح محلی و منطقه‌ای دعوت و در این مورد بر حضور فعال کمیسیون‌های ملی آن سازمان، انجمن های فرهنگی مردم نهاد و بخش‌های خصوصی و دولتی مرتبط (مانند مدارس، شهرداری‌ها، جامعه شاعران، موزه‌ها، مؤسسه‌های انتشاراتی، مسئولان محلی و ...) تأکید می‌کند.
🔹سرودن شعر، #تنوع_خلاق_بشر را تقویت می‌کند زیرا نوعی بازیِ با واژه هاست که نحوه درک ما از جهان پیرامون مان را نیز مشخص می‌سازد. زبان شعر به واسطه ویژگی‌های منحصر به فردش از قبیل استفاده از استعاره‌ها، ارتباطات کلامی و دستور زبان خاص خود، بدون شک از مؤلفه‌های مهم گفت‌و‌گوی میان فرهنگ‌هاست. شعر عامل تنوع در گفتگو، جریان آزاد اندیشه‌ها از طریق کلام، خلاقیت و نوآوری است.
🔹روز جهانی شعر ما را به تفکر در مورد توان زبان و تکامل همه جانبه توانمندی‌های شخصی در حوزه خلاقیت فرا می‌خواند.

از سوی دیگر این روز فرصتی است تا مردم سراسر دنیا اشعاری که به زبان خودشان است و آن را درک می‌کنند، بخوانند.
با این کار هم از شاعران تقدیر می‌شود و هم این بخش جدانشدنی از فرهنگ هر سرزمین زنده خواهد شد.
🔹متاسفانه با وجود تنوع و تکثر شعر و شاعران در فرهنگ‌های مختلف، این هنر مهجور مانده و آن‌طور که شایسته است، به آن اهمیت داده نمی‌شود.
✳️ در صورتی‌ که اشعار به جا مانده از شاعران دیروز و اشعار شاعران معاصر، کلماتی هستند که موجب ماندگاری زبان نوشتاری می‌شوند و افراد با خواندن و استفاده روزمره آن می‌توانند زبان گفتار را تثبیت کنند و اجازه ورود کلمات بیگانه به زبان اصیل خودشان را ندهند.

آثار شاعران ایرانی مانند حافظ و خیام از علوم مختلف سرشار است و خواندن آن‌ها علاوه بر حفاظت از زبان، موجب آگاهی هم می‌شود.
از سوی دیگر اشعاری که شکل داستانی به خود دارند، مانند اشعار شاهنامه، نظامی و یا حکایات سعدی، قابلیت استفاده برای سایر هنرها مانند تئاتر و موسیقی را دارند و سبب ارتقاء سایر هنرها نیز می‌شوند.
🔹بنابراین می‌توان گفت که شعر در ادبیات روزمره می‌تواند زبان گفتار و نوشتار را برای نسل آینده باقی بگذارد. بدون آن‌ که خدشه‌ای به آن وارد شود.

یکی از برندگان نوبل گفته بود اگر می خواهید به تاریخ، فرهنگ و سرگذشت ملتی دست یابید، بهترین آثار شعری آن ملت را بخوانید!
🔹درستی این سخن زمانی بر ما معلوم می شود که بدانیم شعر چکیده ترین عصاره هنری است که بعد از انباشت مطالعه، مشاهده و دریافت شاعر، در لحظه زایش با یکدیگر ممزوج می شوند و شاعر در این میان تسهیلگری بیش نیست.
🔹شعر می تواند تخیل ما را به سمت راهکارهای ارزنده و رهایی از مشکلات و محدودیت ها رهنمون سازد؛ کما این که دگرگونی های سیاسی در ایران نیز با به میان آمدن شعر سیاسی با #سویه_های_انتقادی در مطبوعات دوران مشروطه آغاز شد.

خوشبختانه شاعرانگی و شعردوستی از خصیصه های مردم ایران است؛ تا جایی که به این نام در جهان شهره ایم. شعر در تار و پود زندگی ما تابیده و دستی بر سر بسیاری از فضاهای ارتباطی و تعاملی ما کشیده است. به همین دلیل شعر از نیرومندترین پدیده های زندگی روزمره ایرانیان است که باید قدر آن را بدانیم.
♈️ #آگاهی از آنِ مردم است

🔹آموزش و پرورش در اندیشه های #دکتر_شریعتی

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

به مناسبت ۲۹ خرداد، فرا رسیدن سالگرد درگذشت دکتر علی شریعتی، متن زیر را که برگرفته از مقاله آقای عزت الله مهدوی در روزنامه اعتماد ۳۰ خرداد ۱۳۹۲ می باشد، تقدیم حضور علاقه مندان می نمایم.

اگر دستگاه فکری دکتر شریعتی را به بدن یک موجود زنده تشبیه کنیم، تعلیم و تربیت، قلب آن محسوب می شود.
🔹توجه به این مساله تا آنجاست که او وجه تمایز دولت ها را دو ویژگی «حرکت و تربیت» می داند. وی در زمانی که انتساب به افکار و نظریه های رادیکال در مواجهه با دستگاه حاکم، یک امتیاز بی چون و چرا تلقی می شد، در نامه ای نوشت: « نه با تفنگ و نارنجک، نه با میتینگ و داد و قال، نه با سیاست بازی های رایج و سطحی، نه با تغییر رژیم ها و خلق ماجراها و حادثه ها و . . . »، بلکه با «#ابلاغ» و «#کلمه» ؛ یعنی #تعلیم و #تربیت می توان توسعه را به ارمغان آورد.

شریعتی این عبارت ژان ژاک روسو را با اشتیاق به کار می برد که: « برای مردم راه نشان ندهید و تعیین تکلیف نکنید، فقط به آنان بینایی ببخشید؛ مردم راه ها را به درستی خواهند یافت و تکلیف شان را خواهند شناخت.»

مباحث شریعتی درباره آموزش و پرورش، دو جنبه اساسی دارد. از یک سو متوجه عموم است، که می توان آن را در راستای آموزش های مداوم و فراگیر افراد جامعه دانست و از سوی دیگر طالب تغییر و تحول در نظام آموزش رسمی است. شریعتی در نظام آموزش فراگیرِ از کسانی که به نحوی از آموزش های رسمی دور افتاده اند ( بزرگ سالان و ... )، نه فقط کسب مهارت های حرفه ای زندگی، بلکه « شناخت پایه های فرهنگ ایرانی و آگاهی اسلامی» را مطالبه می کند.
✳️ مباحث وی درباره لزوم آموزش های مستمر افراد جامعه، نشان دهنده آن است که وی نگاهی به آموزه های اندیشمندان بزرگ آموزش وپرورش نظیر «#پائولو_فریره» و ... نیز داشته است.

شریعتی منتقد جدی نظام آموزش رسمی کشور بود. او در اهداف، وسایل و روش های حاکم بر این نظام، اشکالات زیادی می دید. جدی ترین انتقاد او را می توان در این عبارت مشاهده کرد: « در ضرورت های عملی و اداری که متاسفانه با گذشت زمان بیشتر می شوند، انسان ها قالب ریزی می شوند و آنچه از دست می رود، رشد آزاد و متنوع انسان است»
🔹از نظر وی دستگاه تعلیم و تربیت باید مبتنی بر « توسعه ابعاد متنوع استعداد آدمی» باشد و انسان ها را در یک حالت تکاملی پیش ببرد؛ به طوری که تنوع در توسعه انسانی مشاهده شود؛ تنوعی که « دارای استقلال و شخصیت منحصر به فرد و دارای رشد فکری و اعتقادی و تیپ و شخصیت اجتماعی خاص باشد

به نظر شریعتی بزرگ ترین ضعف این نظام آن است که به مخاطبان خود «حالت انتقادی» نبخشیده است. در یکی از سخنرانی هایش که در دانشسرای عالی سپاه دانش در اردیبهشت سال ۱۳۵۰ انجام گرفت، با نام « استاندارد های ثابت در تعلیم و تربیت»، گفت: « اگر روح در یک قالب تعیین شده تحمیلی شکل منجمد بگیرد، این قالب کهنه باشد یا نو، چه فرق می کند؟» اگر « این استاندارد تحمیل قالب های گذشته بر نسل آینده، یعنی جلو گیری از رشد دگرگونه نسل فردا و شکل دادن نسل فردا به شکل نسل پیر وکهنه» باشد، در این صورت باید ساحّت نظام آموزشی را از آن دور کرد.

رسالت شریعتی به دوش گرفتن مشعل آگاهی، دانایی، آزادی تبیین تضادها و نابرابری‌های اجتماعی بود.
او سنت و مدرنیته را همزمان نقد می کند و با طرح ابتکاری خود (مبحث الیناسیون)، وضعیت موجود را به چالش جدی می کشاند؛ به ویژه مدرنیزاسیونی را که بدون پذیرفتن وجه انتقادی بر نهاد های اجتماعی حاکم شده، مورد سوال قرار می دهد. عناصر فکری و مفاهیم هر مکتبی را می گیرد، سپس با تبیین و تعریفی پویا، بدون هیچ هراسی، دگرباره مورد استفاده قرار می دهد؛ از این رو درهای اندیشه او به مفاهیم مختلف باز است.

🔹تربیت مبتنی بر رفاه و پوچ گرایی را رد می کند و در عین حال مفاهیم غیرعقلانی و حتی غیرعلمی منسوب به دین را نیز به راحتی مورد انتقاد قرار می دهد.

اگر ماهیت تعلیم و تربیت را برخاسته از روشنگری قلمداد کنیم، وظیفه روشنفکر از نظر شریعتی این است که بر اساس فرهنگ و شخصیت معنوی یک جامعه به مردم خودآگاهی بدهد. در حقیقت رسالت روشنفکر تسهیل تغییر اجتماعی - فرهنگی است و برای این منظور باید با مردم ارتباط برقرار کند و " زبان فهم " جامعه را بداند.
🔹 از آنجا که جامعه ما غیر گفت و گویی و دچار سوء تفاهم های گسترده است و از سوی دیگر با ضعف نهادهای مدنی دست به گریبان می باشد، این موضوع اهمیت خاصی دارد.

با پشت سر نهادن بیش از چهار دهه از فقدان دکتر شریعتی، ساختار آموزش و پرورش ما همچنان ناکارآمد و نیازمند بازنگری و نقد عالمانه است که باید رهبران فکری جامعه و رسانه ها به آن بپردازند و با #خرد_جمعی در جهت ایجاد #جامعه_چند_صدایی و #تنوع_فرهنگی تلاش کنند.
Forwarded from Ebrahim Jafari
♈️ #شبکه‌‌_های_اجتماعی و #آینده_پژوهی

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

جهان آینده #جهان_شبکه_ای است که ماهیتی فرهنگی و چندوجهی دارد. اگرچه #تنوع ویژگی بارز آن است؛ اما تناقض نمای " جهانی شدن " و " بومی شدن " به روشنی در آن مشهود است. به عبارت دیگر می توان گفت فرآیند جهانی شدن، " خاص گرایی فرهنگی " را نیز در پی دارد. در چنین حالتی جهانی شدن به مفهوم همگن ساختن نیست؛ بلکه به چالش کشیدن وضع سنتی و در عین حال به زبان آوردن #حاشیه_ها نیز هست.

از سوی دیگر ما در حال گذار پرشتاب از یک تحول تاریخی در زمینه های شیوه زندگی، یادگیری، کار، ارتباطات و اقتصاد هستیم؛ از این رو به عنوان سازندگان سرنوشت خود باید به جای انفعال، برخورد فعال داشته باشیم. در متن این تحول جایگاه #رسانه_ها دارای برجستگی است و بیانیه " اصول اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی " در آذرماه ۱۳۸۲ در ژنو سند مهمی در رابطه با این موضوع به شمار می رود.

شگفت آور است که از زمان پیدایش فن آوری های نوین ارتباطی، جهان مجازی از حالت مجاز خارج شده و به عنوان یک #واقعیت قطعی خودنمایی می کند؛ بنابراین #مانوئل_کاستلز حق داشت که بگوید: " مفهوم قدرت، تغییر خواهد کرد؛ قدرتی که متکی بر یک جامعه شبکه ای و بسیار گسترده است. "
به یاد داشته باشیم که قبل از کاستلز در دانشگاه سوربن، #موریس_دوورژه مفهوم قدرت را بازخوانی کرد و یکی از ارکان مهم آن را پیش از ظهور #وب در دهه هفتاد میلادی، متکی به #افکار_عمومی دانست. دوورژه افکار عمومی را یک رکن از قدرت خواند؛ اما کسی فکر نمی کرد کمتر از چهار دهه با ظهور شبکه های اجتماعی، قدرت همان مبانی عمومی و اجتماعی را داشته باشد؛ ولی با این تفاوت که #سرعت و #انتخاب در آن حرف اول را بزند.

بر این اساس در سال ۲۰۲۲ میلادی #مارشال_مک_لوهان نیست تا ببیند جهان مجازی، تئوری بزرگ او را نیز بلعیده است. مک لوهان اگر زنده بود، می دید سه ضلع مثلث روزنامه نگاری یعنی رسانه، مخاطب و رویداد در حال تبدیل شدن به دایره است که در هر گوشه این دایره روابطی تو در تو و در هم تنیده میان این سه عنصر ایجاد کرده و رد پای مخاطب در جای جای این شکل دایره ای به چشم می خورد.

با این وصف می توان نتیجه گرفت که اگر مخاطبان دیروز به عنوان کاربر قادر بودند تنها دریافت کننده پیام باشند؛ اما امروز علاوه بر #دریافت، #تولید_کننده_پیام نیز هستند و نسبت به گذشته به مراتب قدرتمند تر شده اند. در کنار آن دوسویه و حتی چند سویه بودن ارتباط و تعامل میان مخاطبان وجه لاینفک شبکه های اجتماعی را تشکیل می دهد که #روزنامه_نگاری_شهروندی " و پدیده
" شهروند- خبرنگار " نماد بارز آن به شمار می رود.


اگر دقیق تر موضوع را کالبدشکافی کنیم، به این حقیقت پی می بریم که شبکه های اجتماعی جوامع #تک_صدایی را به جوامع #چند_صدایی تبدیل کرده اند؛ به گونه ای که مطالب انتشار یافته هر یک از شهروندان در کانال ها و گروه های تلگرامی، واتس آپی و ... در همه کشورها قابل دریافت است. از این رو می توان گفت مناسبات دنیای قبل که بر روابط آمرانه، بالا به پایین و عمودی استوار بود، به هم ریخته و به روابط افقی و پایاپای تبدیل شده است.

کاملاً آشکار است که این تبدیل وضعیت، تحولی بزرگ در ارتباطات ایجاد نموده و فرصتی را برای ابراز وجود هر یک از شهروندانی که به گوشی های هوشمند دسترسی دارند، به وجود آورده است؛ به گونه ای که می توان گفت این روند گامی مبارک در راستای تقویت جامعه مدنی و مشارکت همه جانبه مردم به سوی خوداتکایی به شمار می رود.

روز ۳۰ ژوئن ( نهم تیرماه ) هر سال که از سوی برخی شهرداران موفق جهان از سال ۲۰۱۰ میلادی به نام " روز جهانی شبکه های اجتماعی " نامگذاری شده، فرصتی است تا مسئولان و کاربران فضای مجازی با تکیه بر # سواد رسانه ای " در سیاستگذاری و استفاده صحیح شبکه های اجتماعی بازنگری به عمل آورده و شهروندان قادر باشند از میان انبوه اخبار و اطلاعات ، موارد صحیح و کارگشا را از شایعات تمیز داده، با بهره گیری از مواهب آن در جهت #توسعه_پایدار حرکت کنند.

این حرکت امیدوار کننده با تحت پوشش قرار گرفتن تعداد قابل توجهی از مناطق روستایی کشور به اینترنت پرسرعت نوید دهنده آن است که با ایجاد #شهرهای_هوشمند و #دولت_الکترونیک شاهد مهاجرت معکوس از کلان شهرها به شهرستان های کوچک و حتی مناطق روستایی باشیم.

از این رو جا دارد برنامه ریزان توسعه شبکه های اجتماعی را به عنوان یک مولفه اساسی و تعیین کننده در #آینده_پژوهی های خود مورد مطالعه قرار دهند.
♈️ رونمایی از ثروت ناشناخته زادگاه مان با کتاب #سیمای_پوشش_گیاهی_گلپایگان

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

ثروت فقط به منابع زیرزمینی و ... یک منطقه یا کشور خلاصه نمی شود. بدون تردید #تنوع_زیستی یکی از مهم ترین دارایی های ایران می باشد که قدر و منزلت آن کمتر شناخته شده است. مهندس #محمد_تقی_فیضی در کتابی که اخیراً با عنوان " سیمای پوشش گیاهی شهرستان گلپایگان " نگاشته، از این ثروت نامرئی در زادگاه مان پرده برداشته است.

تنوع زیستی به معنای گوناگونی موجودات روی زمین است. جنبه های مختلفی از زندگی مانند تامین آب آشامیدنی، هوای قابل تنفس و حاصلخیزی خاک ها برای رشد محصولات کشاورزی و پاکیزه بودن دریا ها تحت تاثیر تنوع زیستی قرار دارند. به طور مثال درختان میزان دی اکسید کربن هوا را که به طرز خطرناکی در حال افزایش است، پایین می آورند به علاوه وجود گیاهان سبز برای آرامش خاطر بشر و نیز تامین هوای تازه و سالم ضروری است.

حشرات و پرندگان عاملی برای زادآوری طبیعی گیاهان به شمار می روند و برخی گونه های حشرات در نقش آفات بیولوژیکی در حفاظت از محصولات کشاورزی به ما کمک می کنند.
در حقیقت تنوع زیستی شبکه ای از همه موجودات زنده از جمله گیاهان مختلف، جانوران، قارچ ها و حتی جانداران تک سلولی را در بر می گیرد. برآورد دانشمندان نشان می دهد که روی کره زمین بیش از دو میلیون گونه جانوری و گیاهی زندگی می کنند. بسیاری از آن ها سیر تکاملی خود را طی چند میلیون سال پشت سر گذارده اند؛ ولی متاسفانه به دلیل بدرفتاری انسان با طبیعت در معرض خطر نابودی قرار دارند.

عواملی چون تخریب زیستگاه ها، آلودگی آب، هوا، خاک و ... روند انقراض بسیاری از گونه ها را شدت می بخشد و سرانجام روزی فرا می رسد که به دلیل از دست دادن تعداد بی شماری از این گونه های ارزشمند افسوس می خوریم. یکی از دانشمندان علوم زیستی درباره نابودی تنوع زیستی توسط انسان تعبیر جالبی دارد. او می گوید: " کاری که هم اکنون ما با تنوع زیستی انجام می دهیم، مانند سوزاندن شاهکارهای هنری دوره رنسانس برای پختن غذاست." در حقیقت تنوع زیستی برای انسان میراث ارزشمندی به شمار می رود که از نسل های قبل به ارث رسیده و باید به آیندگان سپرده شود؛ اما به نظر می رسد که فرزندان ما از این موهبت های الهی سهم اندکی داشته باشند.

بررسی دانشمندان نشان می دهد بسیاری از موجودات تک سلولی، گیاهی و جانوری در هنگام بروز خطرات و بلایای زیستی به کمک انسان آمده اند تا بقا و دوام او بر روی کره خاکی همچنان ادامه داشته باشد. با این حال ما انسان ها با نابودی اکوسیستم ها و حذف تدریجی بسیاری از گونه های با ارزش موجب ساده سازی زیست بوم و فقر ژنتیکی آن ها می شویم.
🔹تنوع زیستی به طور اعجاب انگیزی سلامت ما را حفظ می کند و راه های مختلف مبارزه با بیماری ها را پیش روی مان قرار می‌دهد. برای مثال آسپرین که امروز کاربرد فراوان دارد، از درخت بید به دست می آید. به علاوه قرن هاست داروی درمان بیماری مهلک مالاریا که منشاء گیاهی دارد، از درختی به نام گنه گنه تهیه می شود. اگر چنین درختی وجود نداشت، انسان های بی شماری کماکان در معرض ابتلا به این بیماری و خطر مرگ قرار داشتند. علاوه بر آن منشاء آنتی بیوتیک ها، بخار اُکالیپتوس و اغلب داروهای دیگر هم این موجودات زنده هستند که وجودشان را نادیده می گیریم.

یکی دیگر از بزرگترین منافع حمایت از تنوع زیستی این است که یک خزانه ژنی برای گسترش و توسعه محصولات حفظ می شود. ژن های وحشی موجب بالا رفتن میزان مقاومت در برابر آفات، افزایش حجم تولید و پایداری در برابر تغییرات بلند مدت دما و بارندگی خواهند شد؛ از این رو باید با آگاهی از لزوم تنوع زیستی، ارتباط خود را با طبیعت حفظ کنیم تا به دلیل سهل انگاری و بی توجهی این منبع ارزشمند را از دست ندهیم.

کتاب سیمای پوشش گیاهی شهرستان گلپایگان که در ۶۰۷ صفحه تهیه و آماده چاپ گردیده، در فصل سوم نقشه پوشش گیاهی شامل ۴۶ تیپ گیاهی کوچک و بزرگ مرتعی و جنگلی را مورد بررسی قرار داده است.
  در فصل چهارم به معرفی ۱۴۱۲ گونه گیاه خودرو یا طبیعی در مکان های مختلف، گیاهان مهم کاشته شده در مزارع و فضای سبز و خواص آن ها؛ به خصوص گیاهان دارویی به همراه چندین عکس پرداخته است. از این تعداد، حدود ۱۰۰ گونه زراعی و زینتی کاشته شده در فضای سبز بوده و ۱۳۱۲ گونه گیاه خودرو یا طبیعی در مکان های مختلف می باشد.
🔹به همراه این کتاب یک دی وی دی با بیش از ۷ گیگابایت عکس می باشد که در آن عکسِ بیشتر گیاهان شهرستان را می توان مشاهده کرد. در واقع عکس های داخل دی وی دی یک هرباریوم دیجیتالی یا مجازی است که فولدرها نقش کمدها و قفسه ها و عکس ها نقش نمونه های گیاهی را بازی می کنند.

با عرض تبریک به مهندس فیضی و تقدیر از این همت بلند، توفیق روزافزون شان را از خداوند متعال مسئلت می نماییم.
Forwarded from دهکده جهانی
♈️ در سایه کوه، باید از دشت گذشت

🔹به مناسبت
#روز_جهانی_کوهستان

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا
آيا زمين را گهواره‏ اى نگردانيديم؟
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا
و كوهها را چون ميخ هايى [نگذاشتيم؟]

#کوه_ها در طول تاریخ به عنوان نمادی استوار و محکم در اذهان ساکنان زمین ثبت شده اند. این دژ های سترگ از دل خود آب های شیرین اکثر مناطق جهان را تامین می کنند. همچنین زیستگاهی برای انواع گونه های گیاهی و جانوری به شمار می روند؛ از این رو می توان گفت:
کوه ها استوارترین نماد در جهان می باشند.

صفای کوهستان یادآور یکرنگی وجود انسان ها نیز هست؛ زیرا فرصتی را برای بازگشت به خود و صیقل دادن روح و روان به وجود آورده؛ اراده انسان در مواجهه با سختی در فتح قله را به نمایش می گذارد.

سازمان ملل متحد روز ۱۱ دسامبر ( ۲۰ آذر ماه ) هر سال را به عنوان
#روز_جهانی_کوهستان نامگذاری کرده است.
دفتر خواربار و كشاورزی سازمان ملل (فائو) به عنوان متولی این روز، موضوع روز جهانی كوهستان امسال را با هدف ارج گذاری بر تنوع فرهنگی و زیستی، « نكوداشت گوناگونی و تكريم هويت» اعلام كرده؛ با این نگاه كه مردمان كوه‌نشين حامل آن می باشند. كوه‌ها ميزبان جامعه‌هايی با فرهنگ و سنت‌های ديرين و خاستگاه چشمه‌ها و رودها هستند و از اين‌رو در طول تاريخ مورد احترام بوده‌اند. مردمانی با فرهنگ‌های بسيار متفاوت در جهان که نيايشگاه‌های خود را بر فراز كوه‌های بلند ساخته‌ و در كوه‌ها برای دشت‌های خود طلب ابر و باران كرده‌اند. کوه ها مكان بسياری از رويدادهای مذهبی و رخدادهای تاريخی و الهام‌بخش شمار زيادی از شاعران و نويسندگان نيز بوده اند. كوه‌ها، مهد پرورش زبان‌ها، محل شكل‌گيری معماری های شگفت‌آور، نماد‌هايی برای ادبيات، سينما، موسيقی، سنت‌های شفاهی و... هستند.

شوربختانه مهاجرت، جنگ، شهری شدن و ...، پايداری جامعه‌های كوه‌نشين را كه هر كدام ارزش‌ها و سامانه‌ اعتقادی متفاوت دارند، تهديد می كند. طبق اطلاعات يونسكو از ۶۶۹ زیستگاه بشر، ۳۷۶ مورد يا ۵۶ درصد، دربرگيرنده‌ زيست‌بوم‌های كوهستانی می باشند. در ايران نيز بيشتر مناطق حفاظت‌شده كم‌و‌بيش كوهستانی هستند.

زيست انسانی در سرزمين ايران چنان پيوستگی با كوهستان‌ها داشته كه در بيشتر اسطوره‌های ايرانی، سرآغاز آبادانی و تمدن بوده است. كوهستان‌‌ها امروزه نيز همچنان زندگی بخش سرزمين ما و در عين حال بستر فرهنگی در خور توجه كشور هستند. قوم‌هایی با آداب و پوشاك و شيوه‌های معيشت متنوع، زبان‌ها و گویش های بسيار، موسيقی های دل‌انگيز، دستبافته‌ها و ديگر صنايع‌دستی كم‌مانند توام با تجربه‌های ارزشمند در بهره‌برداری و حفظ منابع طبيعی، در كوه‌ها و كوهپايه‌های ايران زندگی می کنند.

از منظر دیپلماسی فرهنگی کوه ها می توانند بستر مناسبی برای گفت و گوی فرهنگ ها نیز باشند؛ کما این که تعداد کوه پیمایانی که از سراسر جهان طی سال های گذشته ارتفاع های دماوند را طی نموده اند، فرصت تبادل دیدگاه ها و اندیشه ها را در حین انجام این ورزش دوست داشتنی به دست آورده اند. بنابراین کوهستان را می توان عامل همبستگی ملت ها نیز قلمداد کرد.

بدون تردید خداوند متعال نعمت و موهبت کوه را بر همشهریان تمام نموده و خرسندیم که با همت هیئت کوهنوردی گلپایگان، اکیپ های کوهنوردی نه تنها ارتفاعات کوهستانی زادگاه مان را درنوردیده اند؛ بلکه به قله های سبلان، دماوند و سایر نقاط مرتفع ایران نیز صعود کرده و با ابتکاراتی نظیر درخت کاری و هدایت آب ها به سوی مراتع و درختان در جهت #تنوع_زیستی در کوهستان ها گام برداشته اند.

برخوردار بودن گلپایگان از ۴۰۰ کوهنورد حرفه ای که در مواردی همراه با اعضای خانواده هایشان حدود ۱۰۰۰ نفر کوهنورد همگانی را تشکیل می دهند، قادر است اهرم نیرومندی برای ایجاد انگیزه در میان مردم؛ به ویژه جوانان برای مقابله با بیماری های های جسمی و روحی ایجاد نماید.

در این راستا احداث پناهگاه " چشمه خضر " توسط علاقه مندان به این رشته ورزشی در ارتفاع ۱۸۰۰ متری دامنه کوه الوند گلپایگان
( با ارتفاع قله ۳۱۳۸ متر ) که فعلاً مساحتی ۳ هکتاری را تشکیل داده و امید می رود تا ۸ هکتار توسعه یابد، بارقه امیدی است که بر ظرفیت های ورزشی، فرهنگی و گردشگری زادگاه مان بیفزاید و توسعه پایدار مناطق روستایی و شهری ارمغان آن باشد.

در پایان یاد #شهید_سید_محمد_حسینی را که در شب ۱۵ بهمن سال ۱۳۶۱ به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب با نور پردازی در کوه های مشرف به شهر، شور و شعف به یادماندنی را به ارمغان آورد و در این مسیر پس از سقوط از کوه به شهادت رسید، گرامی می داریم. 

یک روز رسد غمی به اندازه کوه
یک روز رسد نشاط اندازه دشت
افسانه زندگی چنین است گُلم
در سایه کوه باید از دشت گذشت