دهکده جهانی
378 subscribers
459 photos
46 videos
9 files
73 links
ابراهیم جعفری - دکتری علوم ارتباطات اجتماعی و مدرس دانشگاه
#روابط_عمومی
Download Telegram
 
  گلپایگان؛ میزبان اولین دوره لیگ برتر
دوچرخه سواری کشور


ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

#دوچرخه همواره بیدارکننده یک نوستالوژی شیرین از دوران گذشته است، گذشته‌ای که تنها وسیله تردد و حتی تفریح مردم دوچرخه‌سواری بود؛ اما با آمدن انواع خودروها و وسایل نقلیه، روزگار بر دوچرخه تیره و تار شد به شکلی که شاید تنها کودکان از دوچرخه‌سواری لذت می‌بردند.
 
#اولین_دوچرخه ، بیش از 200 سال قبل در ۱۲ ژوئن سال ۱۸۱۷ توسط یک آلمانی به نام کارل دریس (Karl Drais) ساخته شد. دوچرخه ساخت کارل دریس که به عنوان اولین و ساده ترین مدل دوچرخه جهان شناخته می شود، اکنون در موزه ای در آمریکا نگهداری می گردد. بدین ترتیب سال ۲۰۲۰ میلادی را می توان دویست و سومین سالگرد ساخت اولین دوچرخه دانست.
 
سازمان ملل متحد سوم ژوئن ۲۰۱۸ برابر با ۱۳ خرداد ۱۳۹۷ را اولین سال #روز_جهانی #دوچرخه_سواری  اعلام کرد  و در اعلامیه ای از همه فعالان فرهنگ دوچرخه سواری خواست که در این تاریخ، اولین روز زندگی خود را با دوچرخه تجربه کنند تا حفظ محیط زیست و سلامت در جامعه پوشش همگانی یابد؛ زیرا دوچرخه سواری یک منبع برای منافع اجتماعی، اقتصادی و محیط زیست است که مردم را با هم متحد می کند. به عبارتی می توان گفت اعلامیه سازمان ملل، مهر تاییدی بر استفاده از دوچرخه برای دستیابی به حداقل ۱۲ مورد از اهداف #توسعه_پایدار است. از سوی دیگر بین دوچرخه و دوچرخه سوار نوعی تعامل به وجود می آید که به دوچرخه سوار کمک می کند تا درک اجتماعی بهتری داشته و محیط بومی خود را دقیق تر بشناسد.

سازمان ملل بر این باور است که اگر می‌خواهیم با مشکلاتی مثل ترافیک، آلودگی هوا، آلودگی صوتی، کم تحرکی مردم و ... مبارزه کنیم باید آنان را تشویق کنیم تا ضمن تغییر #سبک_زندگی از وسایل انعطاف پذیرتری برای حمل و نقل استفاده کنند. بدیهی است که ترویج دوچرخه‌سواری کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، کاهش آلودگی هوا و تضمین سلامت شهروندان و حتی کنترل پرخاشگری را، به همراه دارد.
  
در این راستا بازخوانی تجربه برخی از شهرهای جهان در استفاده از دوچرخه مناسب است.
شهر #آمستردام هلند در زمینه استفاده شهروندانش از دوچرخه در جهان رکورددار است. ساکنان آمستردام رفت و آمد با دوچرخه را به دیگر وسایل حمل و نقل ترجیح می دهند؛ زیرا دوچرخه ارزان، سریع و دوست محیط زیست است. آمارها نشان می دهند 60 درصد از حمل و نقل داخلی آمستردام به وسیله دوچرخه انجام می شود.

به منظور انجام یک پژوهش در مورد مناطق دوست دار دوچرخه، ۱۲۲ شهر با جمعیت بیش از ۶۰۰ هزار نفر بررسی شده‌اند تا معلوم شود کدام شهرها در حال حاضر برای دوچرخه‌سوارها بهترین هستند. در اروپا کپنهاگ و آمستردام، در رتبه‌های اول و دوم قرار دارند، در آمریکای جنوبی بوینس‌آیرس و ریودوژانیرو در بالاترین رده هستند، در آسیا توکیو و ناگویا در ژاپن، بهترین شهرها برای دوچرخه‌سواری هستند، در آمریکای شمالی، رکورددار دوچرخه‌دوستی مونترال کانادا و بعد از آن مینیاپولیس در آمریکاست. با این حال در میان ۲۰ شهر از بهترین شهرهای دنیا برای دوچرخه‌سواری، تنها سه شهر غیر اروپایی دیده می‌شود!

متاسفانه هیچ کدام از شهر های ایران، نه تنها در ردیف ۲۰ شهر اول جهان؛ بلکه در فهرست ۵۰ تایی و حتی ۷۵ تایی هم قرار ندارند. مرکز عمده دوچرخه‌سواری در ایران اصفهان است؛ شهری که بعضی خیابان‌های اصلی اش در ساعاتی از روز به روی تمام وسایل نقلیه به غیر از دوچرخه‌ها بسته می‌شود و مردم می‌گویند حتی سیاست‌مداران محلی و نماینده‌های شورای شهر هم دراین شهر با دوچرخه رفت و آمد می‌کنند.

اکنون که با لطف خداوند متعال، همت و خواست مسئولان و هیات های ورزشی و اقبال افکار عمومی افتخار میزبانی اولین دوره لیگ برتر دوچرخه سواری کشور به زادگاه مان داده شده است، یادآوری چند نکته خالی از لطف نیست.
🔹گلپایگان از دیرباز با حضور در مسابقه های دوچرخه سواری در سطح ملی و فراملی پیشگام بوده و به افتخارات بزرگی نائل آمده است. نمونه برجسته آن کسب #مدال_طلا در #مسابقات_آسیایی توسط آقایان #حسین_ناطقی،#حامد_جنت و #محمد_مهدی_سلطانی بوده است.
🔹خوشبختانه بافت جغرافیایی شهرستان ما از نظر برخورداری از آب و هوای معتدل، هموار بودن جاده ها و سرسبزی معابر فضای مطلوبی را برای علاقه مندان به این رشته ورزشی فراهم نموده و چه بسا یکی از ملاک ها برای میزبانی گلپایگان بوده است.
🔹حضور بیش از ۲۰۰ میهمان از بهترین رکاب زنان کشور در این دوره از مسابقات فرصت طلایی برای شناساندن ظرفیت های میراث فرهنگی نظیر آثار باستانی و به ویژه
#سنگ_نگاره_ها را به وجود می آورد. باشد که این مسابقه ورزشی فرهنگ و تمدن ۷۰۰۰ ساله گلپایگان را که با منش پهلوانی همراه بوده و هست، به سایر هموطنان بیشتر معرفی نماید.
♈️ #روز_جهانی_زمین و هشداری برای ساکنان آن

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

۲۲ آوریل مصادف با دوم اردیبهشت
#روز_جهانی_زمین است. کشورهای مختلف جهان از چنین مناسبت هایی برای شناخت مردم نسبت به منابع طبیعی شان استفاده می کنند؛ به عبارتی روز جهانی زمین، فرصتی برای افزایش آگاهی و قدردانی نسبت به محیط زیست است تا ما سیاره خود یعنی زمین را فراموش نکنیم و حافظش باشیم.

🔹 به منظور آشنایی هرچه بیشتر در رابطه با روز جهانی زمین ( که در سال جاری با شعار #اقدام_بر_اقلیم نامگذاری گردیده ) و وظیفه ساکنان آن؛ به ویژه شهروندان ایرانی، بخشی از مفاد مصاحبه آقای مهندس محمد درویش فعال محیط زیست را با خبرنگار روزنامه اطلاعات ۳۰ فروردین ماه ۱۴۰۰ که در ویژه نامه "جامعه" درج گردیده، بازنشر می دهم.

قدمت نام‌گذاری #روز_زمین به ۵۰ سال پیش یعنی سال ۱۹۷۰ میلادی باز می‌گردد. در این سال واکنش‌های زیادی نسبت به عواقب جنگ ویتنام در ایالات متحده آمریکا و تعداد زیادی از کشورهای جهان ایجاد شد.
🔹جنگ ویتنام جنگی بود که برای اولین بار نشان نارنجی گرفت، زیرا بمب‌های شیمیایی خطرناکی در آن استفاده شد و پس از این جنگ بود که جهانیان دریافتند آستانه تحمل‌پذیری کره زمین نیز محدود است. در اثر جنگ ویتنام افراد زیادی دچار معلولیت شدند؛ به طوری که آثار آن همچنان بر اهالی آن مناطق باقی است و بسیاری از گونه‌های جانوری و گیاهی جنگل‌ها بر اثر عواقب این جنگ از بین رفتند.

اعتراض های آمریکایی‌ها در این زمینه به ‎حدی گسترش یافت که تعداد معترضان حدود دو میلیون نفر رسید و سازمان ملل پس از این اعتراض‌ها روز ۲۲ آوریل( دوم اردیبهشت) را به‎عنوان روز «زمین» نامید.

این نام‌گذاری، سرآغاز جنبشی بود که مناسبت‌های زیست‏ محیطی را وارد تقویم ایران و سایر کشورهای جهان کرد. در حقیقت نام‌گذاری روزهای جهانی مانند روز آب، جنگل، محیط زیست، تنوع زیستی، خاک و دوچرخه پس از این اتفاق به وقوع پیوست. گویا پس از روز زمین سازمان ملل دریافت که نیاز است تا حساسیت مردم دنیا را به محیط زیست افزایش دهد و این جریان، سرآغاز جنبش بیداری زیست محیطی در جهان بود.

بدون‎شک تغییرات اقلیمی، بزرگ‎ترین چالش زیست‎محیطی است که جهان را تهدید می‌کند. زمین در حال گرم شدن و میانگین دمای جهان در حال افزایش است. ما متأثر از پدیده گلخانه‌ای هستیم و همین امر سبب آب شدن یخ‌های قطبی و افزایش سطح آب اقیانوس‌ها می‌شود.
با توجه به این شرایط، طی ۵۰ ساله آینده، نزدیک به یک میلیارد نفر از ساکنان کره زمین که در کنار سواحل زندگی می‌کنند، ناچارند خانه و کاشانه خود را رها کنند. تغییرات اقلیمی، گونه‌های زیستی فراوانی را در جنگل‌های حاره‌ای و سراسر جهان از میان خواهد برد و زمینه فروپاشی کره زمین به‎مرور زمان مهیا خواهد شد.
🔹یکی از معضلات مهم ایران، افزایش فشار بر سفره‌های آب زیرزمینی و در پی آن فرونشست زمین است و به این ترتیب ما با پدیده ورشکستگی اکولوژیکی روبه‎رو هستیم.

ایران از منظر دریافت انرژی خورشیدی در جهان شرایط بی‌نظیری دارد و فقط دو صحرای ربع‌الخالی در عربستان و مناطق مرکزی استرالیا در جهان شبیه ایران هستند. پس ایران باید از این مزیت بالقوه استفاده کند. ایران می‌تواند صادرکننده انرژی باشد و از آن درآمد سرشاری کسب کند.

متأسفانه متوسط سرانه مصرف بنزین ایرانیان، شش ‎برابر متوسط جهانی است و ما ملتی هستیم که به‎شدت به استفاده از خودروهای تک‎سرنشین عادت داریم. این مسأله ترافیک را هم افزایش داده و کم‎تحرکی شهروندان را در پی داشته است.
🔹 سالانه بیش از ۷۰ میلیارد تومان برای درمان بیماری‌هایی چون دیابت، کبد چرب، سکته‌های قلبی و فشار خون به دولت و ملت تحمیل می‌شود.

استفاده از دوچرخه، حذف کیسه‌های پلاستیکی و استفاده از کیسه‌های پارچه‌ای مواردی هستند که شهروندان باید آثار آن را به ‎سرعت دریابند.
🔹اگر شهروندان دو روز در هفته از پروتئین گیاهی استفاده کنند و در کم‎تر از دو طبقه از آسانسور استفاده نکنند و سرانه تولید زباله را کاهش دهند و زباله‌های‌ تر را تفکیک و خشک کنند و شیرآبه یا چرکابه تولید نکنند و زباله‌های خشک شده را تبدیل به کمپوست یا غذای دام بکنند، اقدامات یک شهروند مسئول برای حفظ محیط زیست را، انجام داده اند.

فراموش نکنیم که ما " از خاک برمی آییم و در خاک می شویم، بنابراین با زمین پیوند ناگسستنی داریم.
🔹 از منظر
#توسعه_پایدار " محیط زیست را هرگز از نیاکان مان به ارث نبرده ایم؛ بلکه آن را از فرزندان مان به امانت گرفته ایم. "
پس حمایت از محیط زیست، درختان و طبیعت وظیفه انسانی ماست. به فرزندان مان بیاموزیم که زمین میراث مشترک همه نسل هاست و باید در حفظ آن کوشا باشیم
.

✳️ به قول ویکتور هوگو " غم انگیز است اندیشیدن در این که طبیعت سخن می گوید و نوع انسان گوش نمی دهد. "
♈️#خیران_گوگدی_و_توسعه_پایدار_شهری

ابراهیم جعفری
🌍دهکده جهانی
@dehkade_jahan

از زمان های گذشته تا کنون؛ خیریه های متعدد شکل گرفته است که اکثر آن ها به ترمیم لایه های آسیب دیده در جامعه شتافته اند. برخی از آن ها در زمینه ازدواج جوانان؛ برخی درمان بیماران بی بضاعت و برخی ساخت و تجهیز مدارس و دانشگاه ها و نیز مراکز درمانی و ... را عهده دار شدند که جدیدترین اقدام از سوی آن ها، خرید گوشی های هوشمند برای آموزش مجازی دانش آموزان نیازمند در شرایط کرونایی کشور بود.

تا آنجا که اینجانب به خاطر می آورم، مردم شریف گوگد در این زمینه ها همواره پیشگام بوده اند.خیرین گوگدی علاوه بر شهر گوگد و شهرستان گلپایگان، در بازار تهران نیز دامنه فعالیت خود را گسترش داده و گره گشای مشکلات شهروندان نیازمند بوده اند.

پس از مشاهده فایل صوتی، تصویری آقای مهندس ابراهیم ابراهیمی از وضعیت ورزشگاه شهر گوگد و پاسخ های قانع کننده مدیریت محترم این پروژه آقای مهندس علی اکبر دلگرم به سوال های ایشان، تصمیم گرفتم در جهت پشتیبانی از حرکت شکوهمند خیرین گوگدی، این یادداشت را تهیه و تنظیم نموده و به همشهریان عزیز تقدیم کنم.

بعد از ۸ سال متروکه بودن زمین چمن ورزشگاه گوگد، هزینه یک میلیارد و پانصد میلیون تومان از سوی خیران به منظور بازسازی آن بدون هیچ گونه استفاده از اعتبارات دولتی ( البته با مساعدت شهرداری و شورای اسلامی و هیات فوتبال شهر گوگد )، برگ زرینی است که در دفتر خدمات خیرین مثل ستاره می درخشد.

واقعیت این است که تمرکز خیرین گوگدی بر بازسازی و گسترش میادین و سالن های ورزشی، نشان از بلوغ فکری، دوراندیشی، توجه به حقوق شهروندی و در یک کلام نگرش مدرن آنان به انسان دارد.

بدیهی است که یکی از بنیادی ترین اقدام ها ایجاد بسترهای لازم برای رشد نوجوانان و جوانان در زمینه ورزش است؛ زیرا از این طریق خلاقیت ها و استعدادهای جسمی، اجتماعی، فرهنگی و حتی علمی این سرمایه های بزرگ جامعه ما شکوفا می گردد.

شهردار محترم گوگد جناب آقای مهندس علی محمدی در تماس تلفنی با اینجانب فرمودند:
"خیرین گوگدی با حمایت شهرداری و شورای اسلامی شهر گوگد تا کنون حدود ۶ میلیارد تومان هزینه ساخت سالن های انتظار به منظور فعالیت های فرهنگی و اجتماعی و زمین چمن ورزشی و ساخت مدارس را تقبل نموده اند. "
البته این هزینه بدون در نظر گرفتن اعتبارات بهداشت و درمان و ساخت مراکز درمانی می باشد.
🔹اگر بخواهیم جزئی تر به بازسازی زمین چمن نظر بیفکنیم، آماده سازی زیرساخت ها به صورت کامل توسط خیرین و ساخت مخزن ذخیره و تامین آب زمین چمن توسط شهرداری و شورای اسلامی شهر عملی شده و نگهداری زمین چمن نیز بر اساس توافق به عمل آمده با مساعدت اداره ورزش جوانان شهرستان صورت خواهد گرفت.
🔹در این راستا ضروری است یادآور شوم که فعالیت مهندس علی اکبر دلگرم و همکاران ایشان کنشگرانه، داوطلبانه و از سر عشق به مردم و جوانان گوگد است. دامنه این عشق چنان است که حتی اگر یک نفر به ایشان یک " خدا قوتی " ساده هم گفته باشد، خستگی را از تن اش بیرون برده است.

خوشبختانه مقوله " خیرین ورزش یار " یکی از موضوع هایی است که هم اکنون در چرخه فعالیت خیریه ها مطرح شده است.
🔹خیرین ورزش یار علاوه بر قرار دادن منابع مالی که برای مردم در نظر گرفته اند؛ نگاه شان را به افزایش سلامت و تحقق نشاط در جامعه معطوف می سازند تا فرصتی برای استفاده مناسب از اوقات فراغت و زمینه دستیابی به پهلوانی و ترویج ورزش همگانی فراهم گردد.

متاسفانه شاخص ها نشان می دهد مردم ایران فقط دو دقیقه در شبانه روز به صورت پاره وقت در نهادهای خیریه و سازمان‌های مردم نهاد مشارکت دارند. در حالی که این رقم در برخی از کشورها حدود ۴۰ دقیقه است. در کشورهایی که مشارکت در سازمان‌های مردم نهاد زیاد است، توسعه پایدار و متوازن شکل گرفته و علاوه بر آن چنین فعالیت‌هایی می‌تواند میلیاردها دلار ارزش افزوده به تولید ناخالص داخلی اضافه کند.

با این وصف باید حرکت خیرین گوگدی را ستایش کرد که با نگاه به افق های دوردست، آستین همت بالا زده و با مساعدت شهرداری و شورای شهر گوگد این گام بلند را برداشتند و در جهت تحقق #توسعه_پایدار_شهری حرکت نمودند؛ کما این که باز هم چشم امید مسئولان‌ به این عزیزان دوخته شده است.

از یاد نبریم که مضمون #توسعه_پایدار ( sustainable development ) این است که انچه در اختیار ماست، نه میراث گذشتگان؛ بلکه امانتی است که نسل های آینده به ما سپرده اند. بکوشیم تا از این امانت به خوبی پاسداری کنیم.

در پایان جمله طلایی بوذرجمهر حکیم را که در دوران کهن سالی با تلاش و در عین حال انگیزه فراوان درخت گردو می کاشت، یادآور می شوم که در پاسخ به سوال برخی که دلیل این زحمت را جویا شدند، گفت:

🔹 دیگران کشتند و ما خوردیم
ما بکاریم و دیگران بخورند
♈️ جلوه زیبای همزیستی با حیوانات این بار در " روستای دُر " توسط آقای #سعید_زیبایی درخشیدن گرفت.

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan


سال گذشته #آقای_مدنی در فراق بچه آهویی که دوماه از او نگهداری کرده و بزرگش کرده بود، هنگام بازگشت به طبیعت، سخت گریست؛ به گونه ای که اینجانب آن اشک های زیبا را نمادی از تعامل زیبای انسان و حیوان در زیست بوم ( اکوسیستم ) قلمداد نمودم.

اما امسال مقارن با روز جهانی محیط زیست ( ۵ ژوئن، ۱۵ خرداد ماه ) صحنه درخشان دیگری از همین روند را در #روستای_دُر شاهد بودیم که آقای #سعید_زیبایی بچه آهوی تازه متولد شده ای را که با مادرش همراه نبود، در میان طبیعت پیدا کرد و با کمک دوستان با شیر بُز او را تغذیه کرد تا جان گرفته و در چرخه حیات، زندگی خود را آغاز نماید. خوشبختانه مادر این بره آهو پس از چند ساعت فرزندش را در کنار آقا سعید پیدا کرد و به همراه خود به صحرا بُرد و ...

در همین راستا اعضای محترم شورای اسلامی روستای دُر و هیئت کوهنوردی و محیط بانی آن سامان، با تقدیم هدایایی از اقدام آقای زیبایی استقبال کردند و بر کنش انسانی و اخلاقی او مُهر تایید زدند. آنان در این مراسم ساده و به یادماندنی پای بندی خود را به یک میثاق اخلاقی و زیست محیطی تجدید کردند تا اجازه ندهند شکارچیان از خدا بی خبر و حریص حیات مخلوقات خداوند در دشت و دمن را به مخاطره بیفکنند.

به نظر بنده این اقدام‌ شایسته و در خور تحسین مردم شریف دُر باید علاوه بر تشویق یک چهره وظیفه شناسِ آگاه، به عنوان حرکت ماندگار فرهنگی و یکی از
#میراث_های_ناملموس_فرهنگی در اداره میراث فرهنگی گلپایگان ثبت و ضبط گردد تا جامعه بداند که مردم روستاهای زادگاه مان به این درجه از رشد وتعالی رسیده اند که در مقابل یک بچه آهو که یک یا چند ساعت از تولدش می گذرد، بی تفاوت نیستند.

از سوی دیگر چنین اقدامی از سوی مردم نشانگر حرکت به سوی
#توسعه_پایدار_روستایی است؛ زیرا امروز نگاه به توسعه چه در مناطق شهری و چه در مناطق روستایی بدون در نظر گرفتن
#منابع_طبیعی، #حیات_وحش و سایر
#منابع_زیستی نگاهی ناقص و ضعیف به مدارهای توسعه یافتگی به شمار می رود.

از این رو جا دارد به #مردم_شریف_دُر درود فرستاده و حرکت زیبای آقای سعید زیبایی را ارج نهیم.
♈️ #شبکه‌‌_های_اجتماعی و آینده پژوهی

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

جهان آینده #جهان_شبکه_ای است که ماهیتی فرهنگی و چندوجهی دارد. اگرچه #تنوع ویژگی بارز آن است؛ اما تناقض نمای " جهانی شدن " و " بومی شدن " به روشنی در آن مشهود است. به عبارت دیگر می توان گفت فرآیند جهانی شدن، " خاص گرایی فرهنگی " را نیز در پی دارد. در چنین حالتی جهانی شدن به مفهوم همگن ساختن نیست؛ بلکه به چالش کشیدن وضع سنتی و در عین حال به زبان آوردن #حاشیه_ها نیز هست.

از سوی دیگر ما در حال گذار پرشتاب از یک تحول تاریخی در زمینه های شیوه زندگی، یادگیری، کار، ارتباطات و اقتصاد هستیم؛ از این رو به عنوان سازندگان سرنوشت خود باید به جای انفعال، برخورد فعال داشته باشیم. در متن این تحول جایگاه #رسانه_ها دارای برجستگی است و بیانیه " اصول اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی " در آذرماه ۱۳۸۲ در ژنو سند مهمی در رابطه با این موضوع به شمار می رود.

شگفت آور است که از زمان پیدایش فن آوری های نوین ارتباطی، جهان مجازی از حالت مجاز خارج شده و به عنوان یک #واقعیت قطعی خودنمایی می کند؛ بنابراین #مانوئل_کاستلز حق داشت که بگوید: " مفهوم قدرت، تغییر خواهد کرد؛ قدرتی که متکی بر یک جامعه شبکه ای و بسیار گسترده است. "
به یاد داشته باشیم که قبل از کاستلز در دانشگاه سوربن، #موریس_دوورژه مفهوم قدرت را بازخوانی کرد و یکی از ارکان مهم آن را پیش از ظهور #وب در دهه هفتاد میلادی، متکی به #افکار_عمومی دانست. دوورژه افکار عمومی را یک رکن از قدرت خواند؛ اما کسی فکر نمی کرد کمتر از چهار دهه با ظهور شبکه های اجتماعی، قدرت همان مبانی عمومی و اجتماعی را داشته باشد؛ ولی با این تفاوت که #سرعت و #انتخاب در آن حرف اول را بزند.

بر این اساس در سال ۲۰۲۰ میلادی
#مارشال_مک_لوهان نیست تا ببیند جهان مجازی، تئوری بزرگ او را نیز بلعیده است. مک لوهان اگر زنده بود، می دید سه ضلع مثلث روزنامه نگاری یعنی رسانه، مخاطب و رویداد در حال تبدیل شدن به دایره است که در هر گوشه این دایره روابطی تو در تو و در هم تنیده میان این سه عنصر ایجاد کرده و رد پای مخاطب در جای جای این شکل دایره ای به چشم می خورد.

با این وصف می توان نتیجه گرفت که اگر مخاطبان دیروز به عنوان کاربر قادر بودند تنها دریافت کننده پیام باشند؛ اما امروز علاوه بر #دریافت، #تولید_کننده_پیام نیز هستند و نسبت به گذشته به مراتب قدرتمند تر شده اند. در کنار آن دوسویه و حتی چند سویه بودن ارتباط و تعامل میان مخاطبان وجه لاینفک شبکه های اجتماعی را تشکیل می دهد که
#روزنامه_نگاری_شهروندی " و پدیده
" شهروند- خبرنگار " نماد بارز آن به شمار می رود.

اگر دقیق تر موضوع را کالبدشکافی کنیم، به این حقیقت پی می بریم که شبکه های اجتماعی جوامع #تک_صدایی را به جوامع #چند_صدایی تبدیل کرده اند؛ به گونه ای که مطالب انتشار یافته هر یک از شهروندان در کانال ها و گروه های تلگرامی، واتس آپی و ... در همه کشورها قابل دریافت است. از این رو می توان گفت مناسبات دنیای قبل که بر روابط آمرانه، بالا به پایین و عمودی استوار بود، به هم ریخته و به روابط افقی و پایاپای تبدیل شده است.

کاملاً آشکار است که این تبدیل وضعیت، تحولی بزرگ در ارتباطات ایجاد نموده و فرصتی را برای ابراز وجود هر یک از شهروندانی که به گوشی های هوشمند دسترسی دارند، به وجود آورده است. می توان گفت این روند گامی مبارک در راستای تقویت جامعه مدنی و مشارکت همه جانبه مردم به سوی خوداتکایی به شمار می رود.

روز ۳۰ ژوئن ( نهم تیرماه ) هر سال که از سوی برخی شهرداران موفق جهان از سال ۲۰۱۰ میلادی به نام " روز جهانی شبکه های اجتماعی " نامگذاری شده، فرصتی است تا مسئولان و کاربران فضای مجازی با تکیه بر # سواد رسانه ای " در سیاستگذاری و استفاده صحیح شبکه های اجتماعی بازنگری به عمل آورده و شهروندان قادر باشند از میان انبوه اخبار و اطلاعات ، موارد صحیح و کارگشا را از شایعات تمیز داده، با بهره گیری از مواهب آن در جهت #توسعه_پایدار حرکت کنند.

این حرکت امیدوار کننده با تحت پوشش قرار گرفتن تعداد قابل توجهی از مناطق روستایی کشور به اینترنت پرسرعت نوید دهنده آن است که با ایجاد #شهرهای_هوشمند و #دولت_الکترونیک شاهد مهاجرت معکوس از کلان شهرها به شهرستان های کوچک و حتی مناطق روستایی باشیم.

در کنار موارد بالا با فراگیر شدن ویروس خانمان سوز کووید ۱۹ ( کرونا ) در همه مناطق کشور، جایگاه گوشی های های هوشمند برای بهره گیری از آموزش های مجازی و ارتباط با خویشان منزلتی رفیع یافته؛ به طوری که در آینده نزدیگ سبک زندگی مردم را تغییر خواهد داد. از این رو جا دارد برنامه ریزان توسعه شبکه های اجتماعی را به عنوان یک مولفه اساسی و تعیین کننده در #آینده_پژوهی های خود مورد مطالعه قرار دهند.
♈️۳۰ ژوئن ( ۹ تیرماه ) روز جهانی
#شبکه_های_اجتماعی

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

سرکار محترم/ جناب آقای ... ادمین محترم کانال تلگرامی

سلام علیکم

رسانه‌های اجتماعی از بدو تأسیس تا امروز مورد استقبال گرم‌ طیف‌های مختلف مردم قرار گرفته است. هر‌ فردی در لابلای صفحه‌های این شبکه‌ها، اهداف و خواست‌های خود را دنبال می‌نماید. در عین حال شریک نمودن نظرها، پیشنهادها و انتقادها در مسایل جامعه ، سبب تشکیل دسته‌ها و گروه‌هایی هم نظر شده است. بدیهی است هماهنگی و ارتباط با سایرین می‌تواند شهروندان را در مسایل کلان و مختلف کمک و سبب نظم بخشیدن و تأثیرگذاری افکار آنان شود.

ایجاد شبکه‌های اجتماعی ما را به سوی ادعایی که دنیا را در #عصر_اطلاعات به #دهکده‌_جهانی تشبیه می کند، نزدیک‌تر ساخت. گذر‌ هر‌روز و پیوستن افراد مختلف به این شبکه‌ها، گامی به سوی‌ جهانی شدن است. نشر اطلاعات از یک منبع و دریافت آن در کم‌ترین فرصت و بازخورد آن حتی در آن‌سوی کره‌ی زمین، این ادعا را ثابت می کند.

#شبکه‌_های_اجتماعی درجوامع مختلف تأثیرات مختلف خود را داشته است؛ اما در میان همه‌ی جوامعی که می‌توان نکته‌ی مشترکی را دریافت، همانا اطلاع‌رسانی در کم‌ترین فرصت برای افرادی است که به آن ها دسترسی دارند. مشتر‌کان این شبکه‌ها نسبت به رسانه‌ های دیگر به مراتب بیش‌تر بوده و هر‌روز به آن افزوده می‌شود.

خوشبختانه زادگاه ما نیز با راه اندازی کانال ها و گروه های متعدد تلگرامی و واتس آپی در سطح روستاها و شهر به استقبال #جامعه_شبکه_ای رفته و امید داریم در راستای #توسعه_پایدار مناطق خود راه گشا باشند.

بدیهی است که روز جهانی شبکه های اجتماعی فرصتی را برای بازنگری در سیاست ها و نحوه استفاده بهینه کاربران فراهم می سازد تا با تکیه بر دانش #سواد_رسانه_ای از پیامدهای ناخوشایند فن آوری های نوین ارتباطی فاصله گرفته و این ابزار را وسیله رشد و تعالی خود قرار دهند.

با عرض تبریک روز جهانی شبکه های اجتماعی و دستمریزاد به شما ادمین محترم، توفیق روزافزون تان را از خداوند متعال مسئلت می نمایم.
♈️ #توسعه_پایدار؛ شعار المپیک ۲۰۲۰
✳️
#اقتصاد_مدور ( چرخشی ) مبنای فعالیت المپیک توکیو

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan
♈️ #توسعه_پایدار؛ شعار المپیک ۲۰۲۰
✳️
#اقتصاد_مدور ( چرخشی ) مبنای فعالیت المپیک توکیو

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

بیستمین دوره المپیک به پایان رسید و ژاپن با وجود اما و اگرهای زیاد بابت برگزاری رقابت‌ها و محدودیت‌هایی که شیوع کرونا به وجود آورده بود، توانست میزبان موفقی باشد و تقریباً تمام کشورهای حاضر در این رقابت‌ها با رضایت کامل این کشور را ترک کردند

آنچه در این دوره از مسابقات بیشتر به چشم آمد، توجه ژاپن به اهداف #توسعه_پایدار و استفاده از این فرصت بزرگ برای توجه جهانیان به وضعیت محیط زیست و برنامه ۲۰۳۰ توسعه پایدار سازمان ملل بود. ژاپنی ها از طریق این مسابقات به تحقق اهداف توسعه پایدار (SDG) کمک کردند تا این مفهوم به بازی های آینده المپیک، پارالمپیک و سایر فعالیت ها و ابتکارات مختلف ورزشی در جهان منتقل گردد.

سکوی توزیع مدال ها در المپیک ۲۰۲۰ توکیو از پلاستیک بازیافتی ساخته شده بود. علاوه بر آن ۲۶۰۰ مدال رنگارنگ طلا، نقره و برنز المپیک ۲۰۲۰ توکیو با استفاده از مواد بازیافتی حاصل از ضایعات رایانه و گوشی‌های تلفن همراه ساخته شد.
🔹 ژاپن در فراخوانی عمومی با جمع آوری و بازیافت هشتاد هزار تن انواع ضایعات الکترونیکی رایانه و گوشی‌های کهنه تلفن همراهِ اهدایی مردم این کشور، موفق به استخراج ۳۲ کیلوگرم طلای خالص، چهار تن نقره و سه تن برنز برای طراحی و ساخت ۲۶۰۰ مدال المپیک ۲۰۲۰ توکیو شد.
🔹ژاپن توانست با بازیافت این حجم گسترده از قطعات دورریز الکترونیکی، ۹۴ درصد نیاز به طلا، ۸۵ درصد نیاز به نقره و صد در صد نیاز به برنز خود را تامین کند.

  این اقدام در حالی صورت پذیرفت که جهان درگیر بحران های شدید زیست محیطی است و مسوولان ژاپنی با استفاده از فرصت المپیک این شعار را به جهان مخابره کردند که #بازیافت تنها راه پیش روی زمین برای بقاست.

در این راستا پروژه ساخت و تولید سکوهای توزیع مدالهای المپیک سال ۲۰۲۰ که به علت پاندمی کرونا یکسال به عقب افتاده بود، با همکاری ۱۱۳ مدرسه در سراسر ژاپن کلید خورد و سپس خرده فروشان پلاستیک و بعد شهروندان عادی به آن پیوستند.
🔹پس از شکل گیری زنجیره همکاری فوق، ۲۴/۵ تن پلاستیک قابل بازیافت (بازیافت پذیر)، به همراه ۴۰۰ هزار بطری مواد شوینده در مدت زمان ۹ ماه توسط دانش آموزان و شهروندان ژاپنی جمع آوری و برای نیل به هدف ساخت و تولید سکوهای توزیع مدال به کمیته برگزاری مسابقات تحویل داده شد.

مشعل المپیک به عنوان نماد قدیمی در بازی افتتاحیه و نیز لباس های متحدالشکل کادر برگزاری مسابقات از بازیافت ضایعات سونامی سال ۲۰۱۱ و پلی استر مشتق شده بطری های قابل بازیافت ساخته شد.
🔹موضوع بسیار مهمی که به اعتقاد کارشناسان سبب شد ژاپن بخش قابل توجهی از هزینه سنگین ۱۲ میلیارد دلاری این رویداد بزرگ ورزشی را تامین و جبران کند و همچنین در راستای پاکسازی گسترده محیط زیست و حفاظت از آن، حرکتی ارزشمند و تازه را در دنیای ورزش به نام خود ثبت کند.

استفاده تمام و کمال از انرژی‌های تجدیدپذیر در بازی ها نیز، یکی از اهداف سیاست مداران ژاپنی بود که در این زمینه اتخاذ کردند. این کشور برق مورد نیاز برای تمامی استادیوم‌ها و همچنین دهکده المپیک را از انرژی خورشیدی و باد تامین نمود.

عملکرد ژاپن در مدیریت المپیک ۲۰۲۰ را می توان برخاسته از مبانی " اقتصاد مدور " ( دایره وار ) دانست که در تقابل با اقتصاد خطی تعریف می گردد. در اقتصاد متداول خطی تولید می کنیم، مصرف می کنیم و به دور می اندازیم؛ اما در اقتصاد مدور ایده اصلی بازیافت محصول یا بخشی از آن و ورود مجدد آن به چرخه تولید است. اقتصاد مدور یک اصطلاح نسبتا جدید است که بهترین شکل اجرای آن را در المپیک ۲۰۲۰ توکیو مشاهده کردیم. بدیهی است که بحران های زیست محیطی جهان معاصر و ... روی آوری همه دولت ها را به سوی اقتصاد مدور یا اقتصاد چرخشی الزام آور می سازد و از این رو المپیک توکیو می تواند در زمان حال و آینده الگوی آن ها قرار گیرد تا در جهت یک جامعه پایدار گام بردارند.

با در نظر گرفتن موارد بالا، به نظر می رسد که توکیو سرسبزترین المپیک را برگزار کرد. اگرچه آمار دقیقی از کاهش CO2 در این دوره از مسابقات در دست نیست؛ اما قطعاً نسبت به المپیک ریودوژانیرو که ۴/۵ میلیون تن و المپیک لندن که ۳/۳ میلیون تن CO2 در حین برگزاری بازی ها انتشار دادند، کمتر بود.

امید است چنین حرکت های نمادینی سرمشقی برای ساکنان کره زمین برای زندگی سالم تر و افزایش کیفیت آن باشد.
♈️ چشم انداز #صنعت در #عصر_جدید

🔹 به بهانه برگزاری #نوزدهمین_دوره_مسابقات_ملی_مهارت در گلپایگان

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

توجه بشر به نقش و جایگاه #علم_و_فناوری در توسعه و تاکید بر گسترش #اقتصاد_دانش_بنیان (Knowledge-based Economy ) در قرن بیست و یکم، سبب شده است تا جوامع اهتمام ویژه ای به توانمند سازی نیرو های انسانی خود داشته باشند؛ از این رو در عصر دانایی و انفجار اطلاعات، #منابع_انسانی بیش از منابع طبیعی و #دانش نیروهای متخصص بیش از ابزارهای پیچیده در تحقق #توسعه_پایدار نقش و اهمیت دارند.

در این راستا پس از بازنگری در فرآیند توسعه صنعتی، موج تازه‌ای از تحولات در جهان آغاز گردیده که زمینه سازی برای بروز خلاقیت ها و توانمند سازی انسان ها، مهم‌ترین ویژگی آن خواهد بود؛ به گونه ای که سیستم های آموزشی اکثر کشورهای جهان دریافته اند که ارزش قابلیت ها و مهارت های دانش پژوهان از اهمیت برنامه های درسی کمتر نیست.
🔹 یکی از انتقادهای رایج به سیستم آموزشی مدارس قرن بیستم این بود که دانش آموزان را به جای ورود به بازار کار، برای ورود به دانشگاه آماده می کند؛ در حالی که بدون برخوردار شدن از مهارت، امکان مشارکت در اقتصاد جهانی وجود ندارد.

از سوی دیگر اگر پایداری و ثبات یکی از مهم ترین خصوصیات مشاغل گذشته بود و افراد شاغل به نوعی ضمانت شغلی داشتند؛ اما به گواه کارشناسان، بسیاری از مشاغل امروز و حتی آینده به دلیل وابستگی به کامپیوترها و روبات ها ناپایدار هستند.
🔹جهان بعد از دهه ۱۹۸۰ وارد الگوی تکنو اقتصادی متکی بر جامعه اطلاعاتی شد. در وضعیت جدید کسب و کارهای تازه که عمدتاً بر دانش و اطلاعات متکی بودند، با کمترین سرمایه گذاری و پایین ترین هزینه، بالاترین درآمد و بیشترین فایده را عاید خود کردند و جایگاه والایی را در میان دو بخش اصلی اقتصاد یعنی کشاورزی و صنعت به خود اختصاص دادند.

در شرایطی که جهان با کمبود شدید مهارت های مورد نیاز برای عصر اقتصاد دانش بنیان مواجه می باشد، پژوهشی در سال ۲۰۱۶ میلادی نشان داد که ۳۰ درصد از فارغ التحصیلان دانشگاه ها مهارت های لازم را برای شغل های جدید نخواهند داشت.
🔹 در نظر سنجی سالانه یک موسسه از مدیران عامل شرکت های بزرگ جهان نیز ۷۹ درصد از پاسخ دهندگان بیان کرده اند که کمبود افراد ماهر، یکی از سه دغدغه بزرگ آنان بوده و ۴۶ درصد هم ارتقای مهارت را راه حل خود دانسته اند
.

این موضوع پس از بررسی تبعات بحران کووید-۱۹، ضرورت تجدیدنظر در روش‌ها و رویکردهای کاری مرسوم صنعت در افق ۲۰۵۰ را یادآوری می‌کند. از نظر پژوهشگران اروپایی این موجِ جدیدِ انقلاب صنعتی، دارای سه ویژگی شامل تاکید بر اقتصاد چرخشی ( استفاده مجدد و متعدد از منابع و مواد بازیافتی) ، وابستگی به منابع پایدار انرژی و توجه به پتانسیل بالای فضای دیجیتال برای نوآوری‌‌‌های صنعتی می باشد. این چارچوب موجب شده است تا حل مسائل انسانی به جای سودآوری صرف در سطح صنایع اروپایی، محور کار قرار گیرد.
🔹 گزارش این موج که با عنوان « انقلاب صنعتی پنجم در راستای ایجاد صنعتی پایدار، انسان محور و تاب آور در اروپا» منتشر شده، تاکید دارد صنعت در چنین شرایطی تاب‌‌‌آورتر، پایدارتر و با بهره‌‌‌وری بیشتر در استفاده از منابع و استعدادها کار خواهد کرد.

خوشبختانه در ایران نیز از دو دهه پیش تاکنون چنین رویکردهایی را در قلمرو آموزش های فنی، حرفه ای در مراکز علمی و صنعتی شاهد هستیم که در زادگاه ما #دانشکده_فنی_حرفه_ای پیشگام این حرکت بوده است.
🔹 در همین راستا از سوی سازمان ملی فنی، حرفه ای سال های متوالی است که در یک رقابت علمی و سازنده، مسابقه مهارت در رشته های گوناگون ابتدا در شهرستان ها و پس از آن درسطح استان میان نخبگان شهرستانی برگزار گردیده و در نهایت برندگان استان ها در سطح ملی با یکدیگر مسابقه می دهند تا افراد برگزیده در تورنمنت جهانی شرکت نمایند.

با این وصف نوزدهمین دوره مسابقات ملی مهارت که از ۹ تا ۱۴ بهمن ماه سال جاری در گلپایگان برگزار می گردد، فضایی تازه در زادگاه ما به وجود می آورد تا جوانان علاقه مند، دورنمای صنعت در آینده را بیشتر و بهتر مشاهده نموده، به سوی مهارت آفرینی گام برداشته و برای آینده خود تصمیم بگیرند.

از سوی دیگر در پرتو این مسابقات، ظرفیت های شهرستان ما در صنعت به لحاظ سخت افزاری و نرم افزاری آشکار گردیده و چه بسا بسترهایی در زمینه اشتغال و حرکت در مسیر ایجاد " قطب دیجیتال" در گلپایگان به وجود آید.

ضمن تشکر از دست اندرکاران‌ این رویداد خجسته؛ به ویژه جناب آقای مهندس سیف اله نیک نام که بستر لازم را برای برگزاری نوزدهمین دوره مسابقات ملی در گلپایگان فراهم نمودند و با امید به درخشش برگزیدگان نهایی ایران در تورنمنت جهانی شانکهای چین، توفیق روزافزون شان را از خداوند متعال مسئلت می نماییم.
Forwarded from Ebrahim Jafari
♈️ #شبکه‌‌_های_اجتماعی و #آینده_پژوهی

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

جهان آینده #جهان_شبکه_ای است که ماهیتی فرهنگی و چندوجهی دارد. اگرچه #تنوع ویژگی بارز آن است؛ اما تناقض نمای " جهانی شدن " و " بومی شدن " به روشنی در آن مشهود است. به عبارت دیگر می توان گفت فرآیند جهانی شدن، " خاص گرایی فرهنگی " را نیز در پی دارد. در چنین حالتی جهانی شدن به مفهوم همگن ساختن نیست؛ بلکه به چالش کشیدن وضع سنتی و در عین حال به زبان آوردن #حاشیه_ها نیز هست.

از سوی دیگر ما در حال گذار پرشتاب از یک تحول تاریخی در زمینه های شیوه زندگی، یادگیری، کار، ارتباطات و اقتصاد هستیم؛ از این رو به عنوان سازندگان سرنوشت خود باید به جای انفعال، برخورد فعال داشته باشیم. در متن این تحول جایگاه #رسانه_ها دارای برجستگی است و بیانیه " اصول اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی " در آذرماه ۱۳۸۲ در ژنو سند مهمی در رابطه با این موضوع به شمار می رود.

شگفت آور است که از زمان پیدایش فن آوری های نوین ارتباطی، جهان مجازی از حالت مجاز خارج شده و به عنوان یک #واقعیت قطعی خودنمایی می کند؛ بنابراین #مانوئل_کاستلز حق داشت که بگوید: " مفهوم قدرت، تغییر خواهد کرد؛ قدرتی که متکی بر یک جامعه شبکه ای و بسیار گسترده است. "
به یاد داشته باشیم که قبل از کاستلز در دانشگاه سوربن، #موریس_دوورژه مفهوم قدرت را بازخوانی کرد و یکی از ارکان مهم آن را پیش از ظهور #وب در دهه هفتاد میلادی، متکی به #افکار_عمومی دانست. دوورژه افکار عمومی را یک رکن از قدرت خواند؛ اما کسی فکر نمی کرد کمتر از چهار دهه با ظهور شبکه های اجتماعی، قدرت همان مبانی عمومی و اجتماعی را داشته باشد؛ ولی با این تفاوت که #سرعت و #انتخاب در آن حرف اول را بزند.

بر این اساس در سال ۲۰۲۲ میلادی #مارشال_مک_لوهان نیست تا ببیند جهان مجازی، تئوری بزرگ او را نیز بلعیده است. مک لوهان اگر زنده بود، می دید سه ضلع مثلث روزنامه نگاری یعنی رسانه، مخاطب و رویداد در حال تبدیل شدن به دایره است که در هر گوشه این دایره روابطی تو در تو و در هم تنیده میان این سه عنصر ایجاد کرده و رد پای مخاطب در جای جای این شکل دایره ای به چشم می خورد.

با این وصف می توان نتیجه گرفت که اگر مخاطبان دیروز به عنوان کاربر قادر بودند تنها دریافت کننده پیام باشند؛ اما امروز علاوه بر #دریافت، #تولید_کننده_پیام نیز هستند و نسبت به گذشته به مراتب قدرتمند تر شده اند. در کنار آن دوسویه و حتی چند سویه بودن ارتباط و تعامل میان مخاطبان وجه لاینفک شبکه های اجتماعی را تشکیل می دهد که #روزنامه_نگاری_شهروندی " و پدیده
" شهروند- خبرنگار " نماد بارز آن به شمار می رود.


اگر دقیق تر موضوع را کالبدشکافی کنیم، به این حقیقت پی می بریم که شبکه های اجتماعی جوامع #تک_صدایی را به جوامع #چند_صدایی تبدیل کرده اند؛ به گونه ای که مطالب انتشار یافته هر یک از شهروندان در کانال ها و گروه های تلگرامی، واتس آپی و ... در همه کشورها قابل دریافت است. از این رو می توان گفت مناسبات دنیای قبل که بر روابط آمرانه، بالا به پایین و عمودی استوار بود، به هم ریخته و به روابط افقی و پایاپای تبدیل شده است.

کاملاً آشکار است که این تبدیل وضعیت، تحولی بزرگ در ارتباطات ایجاد نموده و فرصتی را برای ابراز وجود هر یک از شهروندانی که به گوشی های هوشمند دسترسی دارند، به وجود آورده است؛ به گونه ای که می توان گفت این روند گامی مبارک در راستای تقویت جامعه مدنی و مشارکت همه جانبه مردم به سوی خوداتکایی به شمار می رود.

روز ۳۰ ژوئن ( نهم تیرماه ) هر سال که از سوی برخی شهرداران موفق جهان از سال ۲۰۱۰ میلادی به نام " روز جهانی شبکه های اجتماعی " نامگذاری شده، فرصتی است تا مسئولان و کاربران فضای مجازی با تکیه بر # سواد رسانه ای " در سیاستگذاری و استفاده صحیح شبکه های اجتماعی بازنگری به عمل آورده و شهروندان قادر باشند از میان انبوه اخبار و اطلاعات ، موارد صحیح و کارگشا را از شایعات تمیز داده، با بهره گیری از مواهب آن در جهت #توسعه_پایدار حرکت کنند.

این حرکت امیدوار کننده با تحت پوشش قرار گرفتن تعداد قابل توجهی از مناطق روستایی کشور به اینترنت پرسرعت نوید دهنده آن است که با ایجاد #شهرهای_هوشمند و #دولت_الکترونیک شاهد مهاجرت معکوس از کلان شهرها به شهرستان های کوچک و حتی مناطق روستایی باشیم.

از این رو جا دارد برنامه ریزان توسعه شبکه های اجتماعی را به عنوان یک مولفه اساسی و تعیین کننده در #آینده_پژوهی های خود مورد مطالعه قرار دهند.
♈️ #علوم_پایه برای #توسعه_پایدار

✳️ به مناسبت فرارسیدن #روز_جهانی_علم

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan
 ♈️ #علوم_پایه برای #توسعه_پایدار

✳️ به مناسبت فرارسیدن #روز_جهانی_علم

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

سازمان جهانی #یونسکو که در حوزه‌های علم، فرهنگ و آموزش فعالیت می‌کند، سال ۱۹۹۹ میلادی‌ طی نشستی در بوداپست، دهم نوامبر هر سال ( ۱۹ آبان ماه ) را به عنوان :
#روز_جهانی_علم_در_خدمت_صلح_و_توسعه نام گذاری کرد. اگرچه این نام‌گذاری با هدف ارج‌ نهادن به علم و بانیان آن خوانده شده؛ اما تلاش در راستای ایجاد پیوند میان فناوری‌ها و بهبود کیفیت زندگی‌ عمومی و مهار‌ تهدیدهای اقلیمی ناشی از تکنولوژی ها نیز به شمار می رود. از این رو هر سال شعاری برای آن انتخاب می شود تا جنبه ترویجی علم را در راستای صلح و توسعه، بهتر و بیشتر به جهانیان معرفی کند. در همین راستا شعار روز جهانی علم سال ۲۰۲۲ میلادی  "علوم پایه برای توسعه پایدار " ، تعیین شده است.

روز جهانی علم در خدمت صلح و توسعه‌، هرچند عنوان کلی است‌؛ اما این عنوان  در‌بردارنده اهداف و برنامه‌های جزئی‌تری است که کشورها و نهادهای علمی باید تلاش کنند به آن دست یابند. این اهداف عبارتند از:
🔹بهره‌مندی آحاد جامعه از ثمرات علم، فناوری و نوآوری
🔹معرفی پیشکسوتان و شخصیت‌های علمی برجسته کشور
🔹ایجاد زمینه مناسب برای آشنایی دانش‌آموزان با مهارت‌ها و مشاغل علمی
🔹ایجاد بستر و فضای مناسب گفتمان پیرامون تأثیر علم، فناوری و نوآوری بر زندگی روزمره مردم
🔹ایجاد تمهیدات لازم برای بازدیدهای عمومی از
موزه‌های علمی کشور
🔹بازدید عمومی از مراکز و مؤسسات مؤثر در ایجاد تعامل بین علم، صلح و توسعه
🔹معرفی برخی موقعیت‌های نو که موجب ارتقا‌ء کیفیت عمومی زندگی می‌شود
 
در واقع این روز فرصتی را برای دولت ها، موسسات علمی، نهادهای مدنی و دانشمندان فراهم می­ سازد تا در مورد صلح و توسعه که از اساسی ­ترین مفاهیم اجتماعی است، به بحث و تبادل نظر بپردازند.
🔹بدیهی است جوامعی که از روش علمی سود می ­برند، می­ توانند منظری مشترک برای نگاه به جهان بیابند و تلاش و تاکید خود را به جای اختلاف­ ها بر اشتراک ها متمرکز کنند تا از این طریق، احتمال تحقق صلح ایجاد شود.
 
دلیل انتخاب علوم پایه برای توسعه پایدار برای سال جاری میلادی این است که علوم پایه برای پیشرفت در حوزه‌های موضوعی مثل پزشکی، صنعت، کشاورزی، منابع آب، برنامه‌ریزی انرژی، محیط زیست، ارتباطات و فرهنگ ضروری است. همچنین در جهت تحقق اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، بر توسعه‌ علوم پایه تأکید بیشتری شده است. طبق گزارش یونسکو از آمار علم جهان، ۸۶ کشور جهان کمتر از ۱۰ درصد از هزینه‌های تحقیقاتی خود را به علوم پایه اختصاص داده‌اند.

علوم پایه، علومی هستند که به بررسی بنیادین پدیده‌ها یا بررسی ماهیت، قوانین و روابط حاکم بین آنها می‌پردازد. این علوم زیربنای اصلی سایر دانش‌ها به شمار می‌روند؛ رشته‌هایی نظیر زیست‌شناسی، شیمی، فیزیک، ریاضی و زمین‌شناسی که هم تجربه های جهانی و هم ملی ما نشان داده اند اهمیت بسیار ویژه‌ای دارند و منشا و زمینه‌ساز پیشرفت در سایر حوزه‌ها به شمار می‌روند؛ بنابراین می‌توان گفت دستاوردهای مهم بشری طی قرن های گذشته و اکنون، مرهون فعالیت‌های دانشمندان حوزه علوم پایه بوده است. برای مثال توفیق های بزرگی همچون تولید انواع واکسن‌ها، انرژی هسته ای و سلول های بنیادین و ... مدیون توسعه حوزه علوم پایه می باشد.

علوم پایه یک رویکرد سیستماتیک و منطقی برای کشف عملکرد جهان است. هر پژوهشی که در هر زمینه‌ای انجام شود و به نتیجه برسد، اگر تحت تاثیر علوم پایه نباشد، نمی‌تواند وارد چرخه قدرت یک کشور شود. کشوری که در آن علوم پایه راکد باشد، در واقع نبض سیاسی، اقتصادی و پویایی اجتماعی آن کشور نیز از بین رفته است. 

به همین دلیل راز موفقیت کشورهای توسعه یافته جهان، مرهون توسعه و پیشرفت علوم پایه است. 
فرید زکریا، در کتاب "جهان پسا آمریکایی" که در سال ۲۰۰۸ در آمریکا منتشر شد، می‌نویسد:
آمریکا ۲/۶ درصد از تولید ناخالص خود را صرف سرمایه گذاری بر روی آموزش عالی وابسته به علوم پایه می‌کند؛ در حالی که اروپا ۱/۲ درصد و ژاپن ۱/۱ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به توسعه علوم پایه در آموزش عالی اختصاص می دهد. بنابراین علوم پایه، زیربنای اصلی سایر دانش‌ها محسوب می‌شود و اگر کشوری دارای علوم پایه ضعیف هم چون ریاضی، فیزیک و شیمی باشد، نمی‌تواند ادعا کند که در سایر زیرشاخه های علوم، پیشرفتی داشته است. عدم توجه کافی به علوم پایه از دبستان تا دانشگاه اشتباهی راهبردی است که شانس توسعه یافتگی کشورهای «در حال توسعه» را، از آنان می گیرد.

🔹از این رو می توان گفت نام‌گذاری سال بین‌المللی علوم پایه برای پیشرفت پایدار توسط یونسکو، یکی از واقعی‌ترین و هوشمندانه‌ترین نام‌گذاری‌هاست؛ زیرا انفجار رشد علمی بشر در صد سال اخیر مرهون درک انسان از تأثیر علوم پایه در ایجاد تمدن فعلی بشر است. 
💚 راه اندازی #خانه_های_محیط_زیست، گامی نو در جهت ارتقاء فرهنگ حفاظت از طبیعت

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

خبر مسرت بخش افتتاح خانه محیط زیست در هنرستان بانو قائدی و هنرستان شهید بهشتی گلپایگان و نیز شهرداری گلشهر در روز ۲۴ آبان ۱۴۰۱ اینجانب را بر آن داشت تا یادداشتی را در رابطه با این موضوع تهیه و تنظیم نموده و در رسانه ها انتشار دهم.

دغدغه دستیابی به #توسعه_پایدار که در متن آن حفظ محیط زیست و پاسداری از منابع طبیعی نهفته است، از چند دهه پیش تا کنون اندیشمندان جهان را به تکاپو انداخته تا با طرح فاجعه های بزرگی که به خاطر غفلت بشر و نامهربانی او با طبیعت گریبان گیر نسل های حال و آینده خواهد گردید، بانک بیدار باش سر دهند.
🔹برگزاری کنفرانس های متعدد جهانی، منطقه ای و ملی که سرآمد آنها کنفرانس های استکهلم ( سوئد - ۱۹۷۲ ) و ریودوژانیرو ( برزیل - ۱۹۹۲ ) بود، جهانیان را متوجه ساخت که طرز رفتار ساکنان زمین با جنگل، مرتع، آب، خاک، تنوع زیستی و ... مصداق بارز بر سر شاخه نشستن و بن بریدن است.

اینجانب که در دهه ۱۳۷۰، پس از مطرح شدن « توسعه پایدار » در وزارت جهاد سازندگی ( سابق ) و لزوم به کارگیری شاخص های آن در پروژه های بخش کشاورزی و ... به این مقوله علاقه مند شده بودم، موضوع پایان نامه کارشناسی ارشد خود را « ارتباطات اجتماعی و توسعه پایدار » انتخاب نمودم تا پس از بررسی نحوه نگرش روزنامه نگاران و کارشناسان به
« حفظ محیط زیست و منابع طبیعی »، نقش مطبوعات را در ترویج فرهنگ زیست محیطی برجسته سازم.
🔹خوشبختانه این پژوهش که با الهام از تجربه روزنامه همشهری و ارائه رهنمودهای دوست عزیزم جناب آقای اسماعیل عباسی پایه گذار سرویس محیط زیست در این روزنامه همراه بود، سرآغاز مطالعاتی شد که سال های بعد در قالب گزارش، مقاله و مصاحبه در مطبوعات، انعکاس یافت.

از میان تعریف های بی شمار فرهنگ، نوع رفتارانسان با طبیعت نیز، از جمله آن ها به شمار می رود. در کنفرانس جهانی آموزش برای همگان که در ماه مارس ۱۹۹۰ در تایلند برگزار شد، ضمن تاکید بر اصل آموزش و فرهنگ برای همه، خاطرنشان گردید که تمام انسان ها از کلیه مشاغل، نژادها و مذاهب، زن و مرد، فقیر و غنی حق دارند بیاموزند و فرهیخته شوند. برای این منظور آنان باید در صدد ایجاد یک محیط زیست سالم  و متوازن مبتنی بر کیفیت زندگی بهتر باشند.

اما آموزش و ترویج فرهنگ زیست محیطی در ایران به این دلیل حائز اهمیت است که رتبه چهارم فرونشست زمین را به نام خود رقم زده ایم. رتبه اول فرسایش خاک جهان متعلق به ماست. تالاب ها و رودخانه ها یکی پس از دیگری می خشکند. جنگل ها به طمع چوب و ساخت و ساز سودآور سلاخی می شوند. در بیابان زایی و برداشت بی رویه از منابع آب رکورد زده ایم. توان حفاظت از کمیاب ترین گونه های جانوری را نداریم. صید بی رویه ماهیان را می بلعد، شکارچیان، پرندگان وحشی تالاب انزلی را قتل عام می کنند و ...
🔻در چنین شرایطی باید همه ظرفیت ها را برای آگاهی بخشی و تنویر افکار عمومی فعال نمود و نهادسازی کرد. از این رو راه اندازی خانه های محیط زیست در ادارات و مراکز آموزشی گلپایگان که در سطح کشور و استان در ردیف شهرستان های پیشگام می باشد، اقدام ارزنده ای در جهت عمومی‌سازی فرهنگ زیست محیطی در زادگاه مان به شمار می رود.

فرصت را مغتنم شمرده، مقابله گرتاتونبرگ دختر شجاع سوئدی را که در سال ۲۰۱۶ میلادی در راستای حفاظت از محیط زیست جهان به مقابله با نظام سرمایه داری پرداخت، یادآور می شوم.
🔻دانش آموزی که در ۱۳ سالگی متوجه نقش ویرانگر زیاده خواهان در تخریب طبیعت شده بود، در مجامع بین المللی فریاد زد که تنها زیستگاه ما یعنی زمین دارد نابود می شود.
🔹فریاد این دختر سیزده ساله چنان بود که هزاران دختر و پسر نوجوان در سراسر جهان  هم صدا شدند و به نهضتی که گرتا به وجود آورد، پیوستند و یک صدا فریاد زدند بس کنید! زمین دارد نابود می شود. فریادی که به سرعت در جهان طنین افکند و گوش سیاستمداران را هم لرزاند.
🔹مجله تایم تصویر گرتا را روی جلد برد و دبیرکل سازمان ملل از او برای سخنرانی در اجلاس عمومی آن سازمان دعوت به عمل آورد. گرتا به جای هواپیما که اعتقاد داشت منبع آلوده کننده هواست، با یک قایق بادبانی و گذر از اقیانوس اطلس، سفر دو هفته ای خود از سوئد به آمریکا را آغاز کرد و پس از رسیدن به ساحل نیویورک در میان استقبال شگفت انگیز  علاقه مندانش، راهی مقر سازمان ملل شد و در آن جا بر سر سیاستمداران فریاد کشید و آنان را به بی عملی  و خیانت به مادر زمین متهم کرد.

گرتا که اکنون ۱۹ سال دارد، به دنیا طلبان حریص گوشزد کرد که مالک زمین و زندگی انسان ها نیستند و نسل جوان در مقابل آنان خواهند ایستاد و ...
🔻با عرض تقدیر و دست مریزاد به کنش‌گران خانه های محیط زیست، توفیق روز افزون شان را از خداوند متعال  مسئلت می نماییم.
♈️ برای #سرمایه‌_گذاری، #آموزش را در اولویت قرار دهید

✳️ به مناسبت روز جهانی آموزش

ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

آموزش یک حق انسانی و مسئولیت عمومی است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۸ میلادی، ۲۴ ژانویه ( ۴ بهمن ) هر سال را به‌عنوان #روز_جهانی_آموزش، در جهت تبیین نقش آن برای صلح و توسعه اعلام کرد. 
  🔹شعار امسال روز جهانی آموزش «To invest in people, prioritize education؛ برای سرمایه‌گذاری روی مردم، اولویت را به آموزش بدهید»، انتخاب شده است.

  #یونسکو در بیانیه خود به مناسبت روز جهانی آموزش آورده است:
 🔹« جهت شتاب‌بخشیدن  به تحقق «اهداف #توسعه_پایدار» (SDG) در شرایط رکود جهانی، نابرابری فزاینده و بحران‌های آب‌‌و‌هوایی و ... آموزش باید در اولویت قرار گیرد. از این رو اگر بخواهیم در صلحی سیاره‌ای و شرایط عادلانه‌تری زنده بمانیم و رشد کنیم، آموزش جان‌مایه بنیادین امید و راه‌حل ماست».
🔹از دیدگاه یونسکو آموزش مادام‌العمر که از نخستین سال‌های زندگی آغاز می‌شود، می‌تواند چرخه فقر را بشکند، سلامتی را بهبود بخشد، مردم را برای حرفه های مناسب با فرصت های مهارت آموزی و مهارت افزایی آماده کند و ...

  در دنیای امروز که عصر دانش و سرریز اطلاعات است، بدون تردید سودآورترین و پربازده ترین سرمایه گذاری برای مردم در اولویت قراردادن آموزش است و هزینه کردن اندک و تنگ نظرانه در آن خطری است که زیست بوم اجتماعی و درهم تنیده انسان ها را به مخاطره خواهد افکند.
🔹بند نخست ماده ۲۶ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز به «#حق_آموزش» اختصاص داده شده است. توجه به این موضوع در اسناد بین المللی حقوق بشری نشان از تاثیرگذاری آموزش بر مناسبات اجتماعی در شکل گیری جهانی بدون مرز و عاری از خود شیفتگی های سیاسی و اجتماعی است.
 
  متاسفانه در سال های اخیر شاهد رکود علمی و اُفت آموزشی قابل توجهی در کشورمان هستیم.  بر اساس گزارش مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، تعداد دانش آموزان بازمانده از تحصیل در سال تحصیلی گذشته ( ۱۴۰۱-۱۴۰۰ ) با رشد ۱۷ درصدی نسبت به سال قبل تر خود، به عددی نزدیک به یک میلیون نفر رسیده و از آنجایی که آموزش عمومی یکی از اهداف توسعه معرفی شده، این اعداد نشانگر آن است که توسعه در کشور ما با این روند در بلندمدت هم امکان پذیر نخواهد بود و همچنان در همان شعارزدگی های معمول در حال بالا و پایین رفتن های آماری خواهیم ماند.
  
دکتر نعمت الله فاضلی در ضمیمه جامعه روزنامه اطلاعاتِ دوشنبه سوم بهمن ۱۴۰۱ در مقاله ای با عنوان « مدرسه و مسئله آینده نوجوانان » یادآور شده است که: « آموزش، چیزی نیست جز توانمند شدن و آمادگی برای زیستن خلاقانه و شجاعانه و مسئولانه. آموزش، پرورش سوژه‎های شایسته و تواناست؛ مدرسه‌ای که چنین آمادگی را ایجاد کند، #مدرسه_آینده است؛ مدرسه‌ای که در آن نسل جدید از طریق مشارکت فعال و داشتن آزادی برای به‌کارگیری خلاقیت خود و همچنین خلقِ فرهنگی مبتنی بر اقتضائات وجودی کودک و نوجوان و کسب تجربه‌ای از زمان که متعلق به آینده آنان است، توانمند و کارا می‌شود. این کارایی و توانمند شدن، حس رضایت پایدار را برای کودکان و نوجوانان خلق می‌کند».
  🔹او در ادامه می افزاید: « در سال‌های ۱۹۷۰ به بعد، در کشورهای
توسعه‎یافته، این آگاهی انتقادی شکل گرفت که آموزش مدرسه‌ای اساساْ برای آینده است؛ چون دانش‌آموزان به آینده تعلق دارند و «مدرسه گذشته» نمی‌تواند مدرسه نسل جدید باشد. مدرسه گذشته برای پدربزرگ‎ها و مادربزرگ‌ها تناسب دارد که خاطراتی از گذشته دارند؛ اما در ایران پساانقلاب، مدرسه را نه برای نوه‌ها و نتیجه‌ها، بلکه برای پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها  طراحی کردیم.»

اگر بخواهیم در آینده نسل‌های جوان  زندگی بهتری داشته باشند، لازم است سیاست حافظه‌سازی در مدرسه‌ها تغییر کند و #عاملیت، #فردیت و #تفاوت‌_هایِ_فردی و #اجتماعی دانش‌آموزان پذیرفته شود. از آن مهم‎تر، بدانیم و بپذیریم که دانش‌آموزان و نوجوانان امروز فقط در ایران زندگی نمی‌کنند، بلکه در #جهان زندگی می‌کنند. لازمه زیستن در موقعیت جهانی‎شده، این است که دانش‌آموزان بیاموزند چگونه با «#دیگری‌_ها» به‌نحو مسالمت‌آمیز زندگی کنند و صلح‌جویانه پذیرای #تفاوت_‎های_فرهنگی باشند. آنان نیاز دارند ظرفیت‌ها و قابلیت‌هایشان برای #همزیستی با دیگری‌ها، یعنی ادیان دیگر، زبان‌های دیگر، اقوام دیگر، ملت‌های دیگر و همه دیگری‎ها را گسترش دهند.

مدرسه فردا، #مدرسه_جهانی_شده است. سیاست قرنطینه‌سازی در نظام آموزشی در دهه‌های گذشته، مانع از این شد که دانش‌آموزان ما بتوانند در چشم‌اندازی واقعی و باز، روابطی #میان‌_فرهنگی و گشوده را تجربه کنند. در پایان سخن حکیمانه کنفوسیوس را یادآور می شوم:
«اگر نقشه یک ساله دارید، گندم بکارید. اگر نقشه ده ساله دارید، درخت بکارید و اگر نقشه صد ساله دارید، انسان تربیت کنید»