⭐️بریده‌هایی از کتاب «سپیده‌دمان جهان متفکر» اثر مارسلو گلیزر با برگردان فرهاد دیرنگ به انتخاب افروز هوشنگ _ ۱

🔖 @darvishnameh

1️⃣ بیایید گذشته خود را بیش از حد رُمانتیک نکنیم. در درازنای همین گذشته‌ها، ما شاهد آن بودیم که چگونه قبایل مختلف بر سر تصرّف سرزمین و قدرت با دیگر قبایل به دشمنی برخاستند، همان‌طور که امروزه نیز چنین می‌کنیم و رنج و خون‌ریزیِ بسیاری را برای هم‌نوعان خود به ارمغان می‌آوریم. آن‌چه در این میان فرق کرده آن است که جنگ و خون‌ریزی را مؤثرتر و با خشونتی بیش‌تر انجام  می‌دهیم. برخلاف ما، نیاکان‌مان دست‌کم پیوندی مقدس را پاس داشته بودند: پیوند با زمین.

2️⃣ از نگاه آنان، طبیعت قلمروی سپندا بود و جریان حیات در جهان و پایش اسرار درون آن به‌واسطۀ روح طبیعت ممکن می‌شد، در طول هزاران سال، فرهنگ‌های گوناگون بومی در سرتاسر جهان این سنت را ارج می‌نهادند و یکپارچگی تمامی اشکال حیات را محترم می‌شمردند. آن‌ها همواره بر این حقیقت آگاه بودند که انسان هیچ برتری ویژه‌ای بر طبیعت ندارد، بلکه صرفاً بخشی از یک حیات در هم تنیده است، و نیز می‌دانستند که هستی انسان به‌شدت شکننده و آسیب‌پذیر است و به نیروهایی که خارج از کنترل اوست، وابسته می‌باشد.

3️⃣نیاکان ما همواره از این موضوع آگاه بودند که این سیّاره و حیات موجود در آن در حقیقت پدیده‌ای واحد و منسجم هستند. ولی شوربختانه ما نوادگان امروزین آن‌ها، تمامی این حقایق را به دست فراموشی سپرده‌اند.

#سپیده_دمان_جهان_متفکر
#مارسلو_گلیزر
#فرهاد_دیرنگ
#افروز_هوشنگ
#محمد_درویش

⭐️بریده‌هایی از کتاب «سپیده‌دمان جهان متفکر» اثر مارسلو گلیزر با برگردان فرهاد دیرنگ ، به انتخاب افروز هوشنگ - ۲

🔖@darvishnameh

1️⃣روایت پساکوپرنیکی که من در این کتاب ارائه خواهم کرد، ارزشمند و کمیاب بودن سیّاره ما را به‌عنوان تنها گنج درخشان کیهانی که هماره در جوش و خروش است، بازگو می‌کند. این داستان، ما و تمامی حیات را به یک باکتری که حدود سه میلیارد سال پیش در زمین اولیه زندگی می‌کرد، پیوند می‌دهد و حکایتی است که نگاهش به انبوهی از جهان‌های کهکشانی ما است تا نشان دهد که حیات شناخته‌شده بر روی زمین چقدر نایاب بوده و فراتر از آن شکل هوشمند آن قادر است برای شناخت سرآغاز کیهانی خود، فن‌آوری لازم را کشف و به آن دست یابد.

2️⃣من به‌جای این عبارت ملال‌آور که: «هر چه بیش‌تر درباره جهان  بدانیم، پیوند کم‌تری بین خود و آن می‌یابیم»، معتقدم که «هر چه بیش‌تر درباره جهان بدانیم، ارتباط عمیق‌تری را میان خود و آن کشف خواهیم کرد». ما در این دیدگاه، به کلیّت سیّاره زمین نظر می‌کنیم و آن را به چشم سیّاره‌ای می‌نگریم که آکنده از حیات است و در عین‌حال، گونه‌ای از حیات در آن وجود دارد که به تاریخ گذشته خود آگاه بوده و قادر است آن را روایت نماید.

3️⃣ما انسان‌ها تنها موجودات انسانی جهان هستیم، و نگاه انسانی ما به جهان صرفاً به ما تعلق دارد. بدون ما، حتی کائنات هم از وجود خود خبر نداشتند. این داستان، حکایتی است که منحصراً ما، آن را نقل می‌کنیم و هیچ موجود هوشمند دیگری نیست که داستان کائنات را به شیوه ما بسراید. از راه صدای ما است که زمان در حافظه کیهان جای گرفته و فضا به صحنه‌ای بدل گردید که در آن، ماده به ایفای نقش‌های شگفت‌انگیزی می‌پردازد. از دلِ سروده‌های ما بوده که حکایت شکل‌گیری و دگرگونی ستاره‌ها و موجودات زنده نقل شدند. و به‌واسطه صدای ما است که جهان نغمه آفرینش خود را شروع به سرودن کرده است.

4️⃣بدون این زیست‌کره، هیچ «ما»یی وجود نخواهد داشت. و بدون ما، این زیست‌کره هم از وجود خود بی‌خبر خواهد ماند و هیچ آوایی از آن به گوش‌ها نخواهد رسید. آن روایت مکانیکی که گذشته ما را شکل داده است، می‌باید جای خود را به روایت زیست‌محوری پساکوپرنیکی و به تجدید پیوند معنوی ما با زمین و حیات بدهد تا این سیّاره بار دیگر شکوه سحرآمیز خود را بازیابد. ما تنها در صورتی می‌توانیم موفق باشیم که همدیگر را به‌عنوان یک تبار یگانه و یک قبیله انسانی ببینیم و فقط با این اعتقاد می‌توانیم آینده مشترک خود را در بر بگیریم که بیش از آن‌چه تا کنون بوده‌ایم باید با همدیگر باشیم.

#سپیده_دمان_جهان_متفکر
#مارسلو_گلیزر
#فرهاد_دیرنگ
#افروز_هوشنگ
#محمد_درویش